Για να γράφουμε εδώ ιστοριούλες καθημερινής πάλης και.. διασκέδασης (τουλάχιστον εγώ το διασκεδάζω) με τους ταρίφες.
0001
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας ΤΑΞΙΝΤΖΗΣ που κόντεψε να με ρίξει κάτω από Ρηγίλλης όπως έμπαινα αριστερά στη Βασ. Σοφίας. Στιγμιαία μου ξέφυγε, αλλά να'ναι καλά το μποτιλιάρισμα, τον πρόλαβα παρακάτω και τού 'κλεισα κι εγώ το δρόμο τραβώντας τον καροτσάκι καμιά 200ρια μέτρα μέχρι το πρώτο φανάρι της Σόλωνος. Σιγά σιγά μέχρι να πάει πορτοκαλί, να ορθοπεταλιάσω λιγάκι και να τον χαιρετίσω... ιπποτικά από τον απέναντι δρόμο καθώς αυτός είχε κολήσει στο κόκκινο. Υποθέτω πως τα γαμοσταυρίδια και οι χριστοπαναγίες θά'πεσαν βροχή. Ήμουν ήδη μακριά όμως... και κοιμήθηκε αυτός στον αιώνιο ύπνο του, κι εμείς όρθιοι (στο ποδήλατο)...
Με ευχές,
Σοβιόφ
χεχ....ποδηλατική "εκδίκηση"!
ήταν μια φορά μια ποδηλάτισσα που χτύπησε επίτηδες τον καθρέφτη ενός ταρίφα μες το μποτιλιάρισμα, που πρίν λίγο είχε ανοίξει διάπλατα την πόρτα του ενώ την είχε δεί και αυτη αναγκάστηκε να πεταχτεί 3αφνικα στη μέρη του δρόμου δίπλα σε αυτοκίνητα που έτρεχαν.....΄δε νομίζω βα έγινε πολύ κακιά.......
περιμένουμε τα υπόλοιπα 1000παραμύθια με ταρίφες!
Δεν έχω την καλύτερη άποψη για τους οδηγούς ταξί (.... Κώστα μην διαβάζεις, πάνε σε άλλο θέμα....) αλλά θεωρώ ότι το θέμα θα ήταν πιο ολοκληρωμένο αν αναφερόταν σε όλους τους οδηγούς ΙΧ και όχι μόνο στούς ταρίφες - "το μεροκάμματο να βγάλω ρε φιλαράκι..."
Τώρα τελευταία (όταν είμαι καβάλα στο ποδήλατο) αρχίζω και βλέπω με κακό μάτι και τους οδηγούς λεοφορείων, τραβάνε πολύ ζόρι με τους ποδηλάτες...
eleos pou oi odigoi lewforeiwn koitoun perierga tous podilates! gia ton mono klado pou den prepei na leme koubenta!
oso gia tous kirious me ta autokinita(kai emeis odigisame, alla podilata den thelisame na patisoume) mia istoria:
imoun se mia diabasi, stin axarnwn sigkekrimena, apenanti apo ton stathmo, kai perimena to fanari, me to pou anabei prasino gia tous pezous, lew na perasw... kai erxetai enas tipos me xilia(mallon eixe antitheti gnwmi me emena kai den ithele na perasw) kai pernaei me karakokkino gia na paei ligo poio katw kai na kollisei sto fanari pou stribei aristera stin axarnwn...
e, afou kollise, kai itan kai kalokairi kai eixe anoikta ta parathira, eipa kai egw na ton filepsw me mia kali roxala(sorry)... kai paw gia ton stathmo, kai bgenei eksw apo to autokinito, kai mou zitage kai ton logo... to ti akouse o kirios karagkiozis, den perigrafete... panta se kosmio tropo, xwris brisies... mou elege oti den sebastika tin tipissa pou kathotan sinodigos... kai ithele na me paei kai stin astinomia!!!
sto telos pantws, oloi oi perastikoi mono pou den me xeirokrotisan
eutixws, pou den me patise!!! gia xiliosta glitwsa!
Στα πολύ λίγα χλμ που έχω εντός πόλης (φρέσκος γαρ) με ποδήλατο, θα φανεί απίστευτο, αλλά η μόνη ως τώρα φορά που μπορώ να πω ότι κινδύνεψα είναι όταν μου πετάχτηκε από STOP, αν είναι δυνατόν, ένας ταρίφας! Τουλάχιστον ζήτησε συγνώμη....
Με τους οδηγούς λεωφορείων δεν έχω παράπονο, αντίθετα με τους οδηγούς των τρόλλεϋ! Μα τι τους βάζουν στον καφέ;
Υποθέτω δεν κινείστε συχνά σε δρόμους που περνούν λεωφορεία, γιαυτό δεν έχετε πρόβλημα μέχρι σήμερα. Όσες φορές έχω ανέβει την Πειραιώς, με παρέα - σύνολο τουλάχιστον 3 ποδήλατα - έχουμε συναντήσει μ*λ*κες οδηγούς λεωφορείων. Επειδή κινούμαστε και εμείς στην δεξιά λουρίδα, όπως και τα λεωφορεία, το βλέπουν σαν κόντρα, να μας περάσουν και μάλιστα πολύ κοντά, ίσα για να μπουν μπροστά μας και να σταματήσουν στα 40 μέτρα στην στάση. Και πάλι από την αρχή....
Από την άλλη, στην παραλιακή (κυρίως μετά το Φλοίσβο και μέχρι Ελληνικό) είναι άπειρες οι φορές που έχουν περάσει λεοφορεία ΞΥΣΤΑ δίπλα μας, με μεγάλη ταχύτητα. Κάποιος μ*λ*κας μάλιστα κόρναρε για να μας τρομάξει ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ.
Κινούμε πάντα οσο δεξιά μου επιτρέπει το οδόστρωμα (με τα χάλια που έχει) και τα παρκαρισμένα ΙΧ. Όταν δε, είμαστε σε δρόμο με κίνηση, πάντα ακολουθούμε σε ένα ζυγό και όχι σε δυάδες....
Θεσ/νικη ωρα 1130 σημερα το πρωι οδος Λεωφορος Στρατου...
Παω "σφαιρα" γιατι ναι βιαζομαι να παω σπιτι θα ρθουνε για το ΑΕΡΙΟ
Ζυγιαζομαι για να περασω αναμεσα σε φορτηγο και ενα Smart διπλοπαρκαρισμαενο..
Τελευταια στιγμη το smart χωρις φλας μου βγαινει μπροστα και ευτυχως προλαβαινω και φρεναρω!!
Φτανω στο παραθυρο του οδηγου οπου αντικρυζω κυρια υπερβαρη σε βαθμο που το λιπος τεινει να"ξεχειλισει" απο τα παραθυρα του αυτοκινητου κρατωντας με τα δυο χερια το τιμονι και εχοντας στο στομα της LOL (κρατωντας το με τους κοπτηρες) ενα ΟΛΟΚΛΗΡΟ αμασητο brand new σουσαματο κουλουρι!!!
Απο το κατεβασμενο της παραθυρο της βουταω το κουλουρι και το εναποθετω πανω στο επικλινες καπο του αυτοκινητου της!!!
"Αφου δε μπορω να σου παρω το διπλωμα" της λεω... απο τη σταση λιγο πιο πισω απο μενα το κοινο ξεσπαει σε χειροκροτηματα!
Συνεχιζω το δρομο μου.... ημουν υπερβολικος???
Καταπληκτικός, εύγε, πολύ καλά της έκανες ;)
ωραιος!
Με ταξιτζίδες έχω μόνο μια ιστορία... Μάλλον γιατι τους προσέχω χίλιες φορές περισσότερο από ότι τους άλλους οδηγούς.
Είμαστε λοιπόν με ένα φίλο σε σχετικά φαρδύ μονόδρομο. Πηγαίνουμε γρήγορα... Μπροστά ένα ταξί. Σταματα δεξια να αφήσει πελάτη. Εγώ είμαι δεξια και ο φίλος αριστερά. Πάμε να χωθούμε από αριστερά στο ταξί. Εγώ μπροστάκάνοντας ελιγμό και ο φίλος ακολουθεί από πίσω. Ξαφνικά ανοίγει διαπλατα η πόρτα του οδηγού. Εγώ κάνω ένα μικρό endo και ο η ρόδα του φίλου από πίσω καταλήγει στο πόδι μου. Ο ταρίφας έχει παγώσει. Μα καλά λέει από τον ουρανό κατεβήκατε? Τρελό γέλιο.. Βέβαια φταίγαμε και εμείς. Και να είχε κοιτάξει τον καθρέπτη δεν θα μας είχε δει αφού χωνόμασταν στο αμάξι πιο πριν. Τέλος καλό όλα καλά.
Όσο για τα λεωφορία συμφωνώ πως όποιος νομίζει ότι μας προσέχουν είναι γελασμένος. Περνάνε πολύ κοντα και επικίνδυνα. Πλέον στην βασιλέως κωνσταντίνου στο ανέβασμα αν βλέπω λεωφορείο κόβω και μπαίνω σε κανα στενό να περάσει και συνεχίζω. Δεν το ρισκάρω.