Πανσεληνάδες

Αυτό το καλοκαίρι καθιερώσαμε τις πανσεληνάδες. Ορισμός: πανσεληνάδα ορίζεται ως η ποδηλατική έξοδος νύχτα και με πανσέληνο. Μετά από τη φετινή εμπειρία, προέκυψαν τα ακόλουθα περί των πανσεληνάδων...

Θα λέγαμε ότι μια πανσεληνάδα το μήνα το γιατρό τον κάνει σφήνα, αφού ακόμη και για εκείνον που ο βιορυθμός του δεν τού αφήνει πολλά περιθώρια για νυχτερινές περιπέτειες, μια φορά το μήνα δεν κοστίζει και τίποτα να θυσιάσεις λίγο νυχτερινό ύπνο μπροστά στο αισθητικό όφελος - τουλάχιστον αυτό.

Λοιπόν, το πρώτο και μεγάλο πλεονέκτημα είναι ακριβώς η αισθητική εμπειρία. Βλέπεις τον κόσμο, αυτόν τον ίδιο κόσμο που έχεις συνηθίσει να τον βλέπεις κάθε μέρα, έτσι όπως δεν τον έχεις δει. Στους ίδιους δρόμους, στα ίδια μέρη, στην ίδια γειτονιά, αλλά αλλιώς. Ο ίδιος κόσμος φωτισμένος από ένα διαφορετικό ουράνιο σώμα, μετατρέπεται - μαζί με όλες τις συνθήκες που τον συνοδεύουν, ήχοι, μυρωδιές, θερμοκρασίες, βιόσφαιρα - σε ένα κόσμο καινούργιο. Μία προϋπόθεση υπάρχει για αυτά: η διαδρομή να είναι στη φύση. Εάν είναι στην πόλη, δεν θα είναι κάτι καινούργιο, δεν θα αλλάξει κάτι. Στη φύση όμως αλλάζουν πολλά, εκεί ο νυχτερινός κόσμος είναι πολύ διαφορετικός.

Επειδή η νυχτερινή φωτογράφηση απαιτεί τρίποδα και χρόνο, δεν πήρα ποτέ φωτογραφική μαζί μου -οπότε φωτογραφίες δεν υπάρχουν- αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω τις νυχτερινές εικόνες. Η διαδρομή ήταν μία διαδρομή ~100 χλμ. ορεινή, με μεγάλα υψομετρικά, και με παραθαλάσσιο κομμάτι αλλά και μέχρι τα 1200μ. ψηλά σε πυκνό δάσος. Το ουράνιο σώμα φώτιζε άπλετα τα τοπία, σε σημείο που σε κάποια κομμάτια σβήναμε τα φώτα. Η σελήνη μπροστά από πάνω σαν προβολέας να φωτίζει το δρόμο που γυαλίζει σαν πλάτη γιγάντιου φιδιού που γλιστράει μέσα στο δάσος. Σε άλλα σημεία οι χαράδρες σχηματίζουν μαύρες πτυχώσεις, με διάσπαρτα λευκά σημάδια τα βράχια. Η σιωπή της νύχτας απόλυτη, εκτός από το σφύριγμα του ανέμου στο κεφάλι σου, τεντώνεις τα αυτιά σου να πιάσεις κάποιον ήχο, κάποιο ζώο εδώ κι εκεί φρφρφρφρ στα χόρτα να φεύγει τρομαγμένο, κάποιο νυχτοπούλι μακρυνό να σηκώνει την τρίχα σου μαζί με το κρύο, ή τα νερά που τρέχουν στις ρεματιές. Η θερμοκρασία σε τέτοια επίπεδα που σε προκαλεί να πέσεις στα πετάλια με δύναμη για να ζεσταθείς στην ανηφόρα. Μέσα από το νυχτερινό δάσος πρωτόγνωρες οσμές, σε κάθε στροφή του δρόμου κι ένα διαφορετικό φυτό φτάνει στα ρουθούνια, μαζί με τα φρύγανα και το χώμα και ό,τι άλλο φέρνει ο αέρας.

Από καθαρά ποδηλατικής απόψεως, υπάρχει ένα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα. Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι μπορείς να ποδηλατείς και μια ολόκληρη ώρα χωρίς να συναντήσεις κανένα αυτοκίνητο! Μοναδική εμπειρία! Αυτό όμως εξαρτάται από τη διαδρομή, δηλ. θα εξαρτηθεί από το πού βρίσκεσαι. Αναμφίβολα όμως πρόκειται για μοναδική εμπειρία, σε ένα απολαυστικό περιβάλλον και με απολαυστικές συνθήκες, να μην βλέπεις πουθενά και να μην ακούς κανένα μηχανοκίνητο είναι από μόνο του κάτι το ανεπανάληπτο - aka priceless. Το μειονέκτημα είναι τα ζώα... υπάρχουν αρκετά από δαύτα που έχουν νυχτερινές συνήθειες και πρέπει να είσαι προσεκτικός στις στροφές. Αμέσως μετά τη στροφή, στο σημείο που εάν έχεις αρκετή ταχύτητα ο ελιγμός θα είναι δύσκολος, δεν είναι απίθανο κάποια αλεπού να πεταχτεί σα χαζή μπροστά στη ρόδα σου. Και καλά με τις αλεπούδες, γιατί έχουν ετοιμότητα και μόλις φωνάξεις εξαφανίζονται. Όμως τα γουρούνια αποδείχθηκαν πρόβλημα. Πηγαίνουν κατά κοπάδια, πετάγονται σαν μπουλούκι άτακτο εδώ κι εκεί και δεν είναι εύκολο να τα αποφύγεις, και οι μητέρες γίνονται επιθετικές θέλοντας να προστατεύσουν τα μικρά. Το καλό νέο είναι ότι είναι αρκετά φοβιτσιάρες στις αγριοφωνάρες... εάν βάλεις μια ξαφνική αγριοφωνάρα κοκαλώνουν από το φόβο, οπότε έχεις την άνεση να φύγεις. Πρόβλημα θα υπάρξει ίσως εάν είσαι σε ανηφόρα. Πραγματικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ, αλλά καλό θα ήταν να έχεις κάποιο ισχυρό αντικείμενο σαν γκλομπ, και να έχεις υπόψιν ότι το ισχυρό σημείο του ζώου είναι το ρύγχος που έχει τους επικίνδυνους χαυλιόδοντες. Και βέβαια ο φακός που πάντα πρέπει να έχεις στο τσαντάκι μέσης άμεσα διαθέσιμος, σε αυτή τη στιγμή θα σε βοηθήσει να ξαφνιάσεις και να τυφλώσεις και να μπερδέψεις το ζώο.

Η γενική συνταγή επιτυχίας της πανσεληνάδας αποδείχτηκε στην πράξη ότι είναι, να προηγείται ένα καλό πρωτοΰπνι π.χ. τις ώρες 21:00-01:00, και η εκκίνηση να ακολουθεί μετά. Έτσι εκμεταλλευόμαστε τον πρώτης ποιότητας ύπνο των πρώτων νυχτερινών ωρών, και ξυπνάμε ξεκούραστοι για τη νυχτερινή μας βόλτα/προπόνηση/άσκηση ή όπως το προτιμά ο καθείς. Το σημείο που πρέπει να προσεχθεί είναι το ήπιο ζέσταμα, δηλ. την πρώτη ώρα να πηγαίνουμε πολύ μαλακά χωρίς δύναμη, επειδή το σώμα είναι πολύ χαλαρό κατά το νυχτερινό ξύπνημα και πρέπει να προσαρμοστεί σιγά σιγά. Επίσης πρέπει το γεύμα το βραδυνό να είναι ποιοτικό, γιατί και με το νυχτερινό κρυαδάκι (ή κρύο, εξαρτάται από τη διαδρομή και τον τόπο) η ενέργεια θα ξοδευτεί άφθονη.

Στα απαραίτητα τεχνικά εξαρτήματα πρέπει βεβαίως να προσθέσουμε το μπροστινό φως που θα σού επιτρέπει όχι πλέον το να σε βλέπουν οι άλλοι αλλά να βλέπεις εσύ που πας. Και βέβαια το τελευταίο συστατικό μιας καλής πανσεληνάδας είναι η παρέα. Πολύ καλό και το μοναχικό, αλλά και με την κατάλληλη ποδηλατική παρέα η βόλτα αυτή δε θα συγκρίνεται.

Categories: 
Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, δεν είμαι μόνη μου σ’ αυτό τον κόσμο...Νόμιζα ότι μόνο εγώ την έχω ψωνίσει με τις πανσελήνους, αλλά κι εσύ δεν πας πίσω. Εγώ απλά δίνω μια μαγική αχλύ στο πράγμα...μέ έχουν επιρρεάσει οι αδελφοί Ταβιάνι...

Columbus discov...
Εικόνα Columbus discovers Cro-moly
Απών/απούσα

...κι επιφυλασσομαι.

tkant
Εικόνα tkant
Απών/απούσα

Πολύ θα ήθελα να δηλώσω κι εγώ επιφυλασσόμενος, αλλά το βλέπω απίθανο.

Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια