Αντιπροχθες, βγήκα το απόγευμα για βολτίτσα έχοντας δεμένη και τη ρουμπη μου στη σχαριτσα, τρελενεται για απογευματινές βολτιτσες και το έχω καθιερώσει. Πέρασε ένα μηχανάκι δικαβαλο από διπλα μου και ο οδηγός φώναξε στον από πίσω του: το άλλον δες με το χρεπι και τον ρανταπλαν. Στη αρχή μου κακοφανηκε γιατι ακουστηκε προσβλητικο, αλλά μετά το ξεπέρασα και βρήκα και όνομα για το χρεπι μου: ρανταπλαν, πρέπει να κλεισω και την αγγελία γιατι το είχα προς πώληση.
Τουλάχιστον βγήκε κάτι θετικό απο το απαράδεκτο σχόλιο του τύπου. Το δίλημμα σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι απαντάς σε ανάλογο ύφος ή τον γράφεις εκεί που δε πιάνει μελάνι?
Ακούς εκεί να αποκαλέσουν το παιδί Ραταπλάν..
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πάντως ότι είναι θέμα μεγέθους.
Όταν βγαίνω με τον Ρίγκελ βόλτα σε τέτοιο στυλ, δεν κάνουν σχόλια γιατί είναι ίδιο μέγεθος με το ποδήλατο..
Αυτόν τον άτιμο τον Ρίγκελ εντωμεταξύ δεν τον προλαβαίνω. Αν κάνω νορμάλ πετάλι αυτός ίσα που επιταχύνει.. αν ανοίξει και τρέξει, δεν τον πιάνω με τίποτα ούτε με το κουρσάκι. Τα 40 χιλιόμετρα τα έχει για χαβαλέ το τέρας.
Πάντως δεν συναντάμε κόσμο στον δρόμο μας γιατί εμείς πάμε after βόλτες για να είναι οι δρόμοι άδειοι και γιατί δεν παίζει το σενάριο να κρατάω δεμένο πάνω στο ποδήλατο 52 κιλά σκύλο..
Είναι η βραδυνή του τρεχαλο προπόνηση αυτή. Και δεν δεχόμεθα σχόλια όπως είπαμε..
Ένα σου λέω: φαντάσου να πετύχαινες εμένα σε μία τέτοια βόλτα και να μην γνωριζόμασταν και να έβλεπα τον Ρίγκελ μόνο του να τρέχει.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, καταλαβαίνεις
Αργά το βράδυ, κοντά μία...Αθηνάς βγαίνοντας Πλατεία Ομονοίας σταματώ για λίγο στο Stop. Ταξιτζής: είστε πολύ καλή! Έφτυσα τον κόρφο μου, που ο άνθρωπος μου είπε καλή κουβέντα και πού να ισοφαρίσει τα ξυρίσματα των συναδέλφων του ανεξάρτητα από άδειους ή όχι δρόμους...
Σήμερα, Λαϊκή στην οδό Φυλής. Μανάβης που πούλαγε σταφύλια: Να κι η Ολλανδία!
Ένα σου λέω: φαντάσου να πετύχαινες εμένα σε μία τέτοια βόλτα και να μην γνωριζόμασταν και να έβλεπα τον Ρίγκελ μόνο του να τρέχει.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, καταλαβαίνεις
Ναι ..Θα ψάχναμε ιατροδικαστή μες στην νύχτα να πιστοποιήσει θάνατο από φυσικά αίτια..
Προχθές στο αποκριάτικο βροχερό Ναύπλιο φοράμε τα "ποντσο" και τα αδιάβροχά μας για να φύγουμε και ακούμε πατέρα να λέει: "όχι, δεν είναι καρναβάλι, ποδηλάτες είναι.."....
Αααχαχα!
Παρόμοιο και σε μένα πριν 4-5 χρόνια. Κυριακή της Τυροφάγου, είχα ανέβει στον Κουβαρά. Κομμένη κυκλοφορία, αποκριάτικη παρέλαση. Περνάω το περιπολικό (για να βγώ στην άλλη μεριά προς Πόρτο-Ράφτη). Από την παρέλαση μου λένε:
"Έλα μαζί μας!"
"Αφού δεν έχω ντυθεί"
"Έλα, εντάξει, εσύ είσαι ντυμένος ποδηλάτης!"
Θεσσαλονικη,λευκος πυργος,τυπισσα με τσαντα LV στον αγκωνα,πανω σε ποδηλατο πολης κοστους πανω απο 2χιλιαρο,κινητο τηλεοραση στο χερι να στελνει μνμ οσο ποδηλατει κ να πεφτει πανω σε πεζο κ να του λεει "δεν βλεπεις οτι ερχεται αυτοκινουμενο?''...να τα λεμε κ αυτα για τους 'συναδελφους' μας
Λ. Αλεξανδρας μεσημερι Παρασκευης, τα ΙΧ ισα που τσουλουσαν (μερικες φορες) λογω κινησης. Κινουμουν αναμεσα στην αριστερη και μεσαια λωριδα γιατι ηθελα να στριψω αριστερα στο επομενο φαναρι. Τυπος με μηχανη μεγαλου κυβισμου μου κορναρει απο πισω 3-4 φορες. Τον αγνοω, δεν μπορουσα να κανω και αλλιως εξαλλου. Τελικα με προσπερνα απο δεξια και ανοιγει το κρανος εκνευρισμενος
-Δεν επιτρεπεται να εισαι εδω. Δεξια πανε τα ποδηλατα ρε!
-Ναι, ενω οι μηχανες συμφωνα με το νομο γκαζωνουν αναμεσα στις λωριδες
Είμαι νέος ποδηλάτης, αλλά το 'χω πάρει ζεστά και χρησιμοποιώ σχεδόν συνέχεια το ποδήλατο για τις μετακινήσεις μου στη δουλειά και γενικότερα μέσα στην πόλη. Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει κάτι αρνητικό από κανέναν, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι για τους οδηγούς αυτοκινήτων είναι σαν να μην υπάρχεις! Ακόμα και οι πεζοί που περιμένουν να διασχίσουν το δρόμο είναι σαν να μην σε βλέπουν. Το θετικό είναι (ζω στην Πάτρα) ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης.
για τους οδηγούς αυτοκινήτων είναι σαν να μην υπάρχεις! ...οι πεζοί...είναι σαν να μην σε βλέπουν.
Δεν υπάρχεις και δεν σε βλέπουν. Ο εγκέφαλός μας έχει προπονηθεί
να βλέπεις αμάξια και οριακά μηχανάκια. Όταν ο οδηγός κοιτά δε-
ξιά αριστερά, ασυναίσθητα ψάχνει για το γνώριμο όγκο ενός ΙΧ ή
μιας μηχανής.
Γι' αυτό μην περιμένεις να σε δούν και όσοι σε δουν μην περιμέ-
νεις να κατανοήσουν την ταχύτητά σου.
Λοιπόν, το 1995, μια φορά άκουσα «Ich mach dich kalt», κάτι σαν «σε σκοτώνω».
Συνήθως, πριν να μου πούνε κάτι, έχω ήδη μαλώσει τους βλάκους...
Μια φορά, όταν περίμενα το φανάρι πάνω στο τρίκυκλό μου, ένας βλάκας με ξεπέρασε για να ξεφουσκώσει το κατάμαυρο καυσαέριο. Φυσικά έκανα σα να μήν το παρατηρώ...
Το χειρώτερο, κατά τή γνώμη μου, φέρονται τούτα τα ζώα όπου το πάχος έχει εκτοπίσει πάντα τους τα όργανα, σαν το μυαλό, μαζί με τη συνείδηση γενικά. Ούτε οδηγούν ή περπατούν όπως πρέπει.
Μήπως ξέρετε την ταινία The Meaning of Life των Monty Python; Θυμώσαστε τον απαίσιο παχό άντρα που στο εστιατώριο παραγγέλνει όλον τον κατάλογο, ενώ συνέχεια ξερνάει; Στο τέλος της απαίσιας σκινής σκάει, μετά του λέει ο γκαρσόν· «Le Monsieur, your bill.»
Πως να συγκεντρωθεί ένας_μια τέτοια_ος σε τούτα άσχετα με την χώνεψή του;!
Εντάξει, στην ταινία το παρακάνουν. Κι όμως φαίνεται κάθε μέρα καλύτερα ότι το κυριο-
λεκτικό πρόβλημα μεταξύ τούτων που οδηγούνε, παριστάνει ο παραταϊσμός.
Το τελευταίο καλό που άκουσα καθώς περνούσα έξω από το εκπτωτικό χωριό στα Σπατα σε δρόμο με δυο λωρίδες κρατούμενος δεξιά 40 εκ. από πεζοδρόμιο με Φούλ εξάρτηση πρωί σε σταθερή πορεία περνάει ξυστά ένα παπί με τον κλασικό τον αναβάτη με το κράνος στο χέρι για να μην χτυπήσει ο αγκώνας και σαγιονάρα στο πόδι με 10 πόντους νύχι ,να μου φωνάζει (( πρόσεχε ρε μάστορα θα με σκοτώσεις ))
Το 2008 είχε ένα ατύχημα ο Παπανδρέου με το ποδήλατο, προσπάθησε να φτιάξει την αλυσίδα εν κινήσει, λένε οι φήμες.
Αποτέλεσμα αυτού, πολύς κόσμος είχε συνδέσει το ποδήλατο με το Γιωργάκη...
Μετά από μερικά χρόνια (2011 νομίζω), κυκλοφορώ στο Ίλιον σε κάτι στενά.
Ξαφνικά, σε κάποιο σημείο που πήγαινα πολύ αργά, ανοίγει η πόρτα ενός σπιτού και βγαίνει ένας παππούς, με κοιτάει έκπληκτος - ξαφνιασμένος με γουρλωμένα μάτια: "Ο Γιωργάκης!", αναφωνεί, με μια χωριάτικη προφορά και μου χαμογελάει.
Αλλά το φοβερό ήταν ο τρόπος που το είπε, πέθανα στο γέλιο, ήταν φοβερός ο παππούς!
Στο Σύνταγμα προς Πανεπιστημίου πριν μερικές μέρες, πρωί, μπροστά στη Βουλή, εκεί που αν θες να πας ίσια, και όχι να στίψεις για Σοφίας, πρέπει να είσαι στην διαχωριστική ανάμεσα στην δεξιά και την αμέσως επόμενη λωρίδα.
Δεν είμαι στην απόλυτη ένταση όπως συνήθως.
Είμαι (κακώς) λίγο πιο χαλαρός.
Από πίσω μου ακούω έναν οδηγό παπιού να μου λέει: "Μάστορα αποφάσισε που θες να πας"!
Όντως δεν ήμουν αρκετά σαφής και ξερός όπως άλλες φορές.
Ήμουν πιο ήρεμος και αφηρημένος.
Ίσως για μια στιγμή (έχοντάς τον πίσω μου και χωρίς να το έχω καταλάβει) να "έπαιξα" δεξιά κι αριστερά από την διακεκομμένη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο λωρίδες, .
Επίσης πριν μερικές μέρες στην Σταδίου.
Περνάω με κόκκινο τη Χρήστου Λαδά, μπροστά από ένα περιπολικό, μετά το ύψος του Ιανού.
Είχε διαδήλωση στην Ομόνοια και υπέθεσα ότι όλος ο κόσμος πέρναγε ελεύθερα, μιας και τα αυτοκίνητα ήταν μπλοκαρισμένα ακόμη.
Αμέσως ακούω έναν πολύ νέο αστυνομικό να λέει αρκετά φωναχτά: " Κύριε εσείς με το ποδήλατο, ο ΚΟΚ ισχύει και για σας! Σας περισσεύουν 700€; "
Σταμάτησα αμέσως μόλις κατάλαβα ότι απευθύνεται σε μένα και σήκωσα το χέρι παίρνοντας μια έκφραση που του έδειχνε ότι αναγνωρίζω το λάθος μου.
Αμέσως σκέφτηκα "δάσκαλε που δίδασκες" αναλογιζόμενος αυτά που λέω κι εγώ ο ίδιος στο site, προωθώντας τη σημασία του να στεκόμαστε στα φανάρια.
... για την 2η φάση που έγραψες.. μάλλον ο τροχαίος είχε άλλα καθήκοντα και δεν είχε βγει παγανιά για κλήσεις.... (κακώς μεν, αλλά και τυχερός εσύ...)
... για την 1η φάση, επειδή την κάνω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ την διαδρομή αυτή, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο. Η τέρμα δεξιά λωρίδα είναι για όσους θα στρίψουν Β.Σοφίας ή για να παρκάρουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ τουριστικά - ταξί - ΙΧ.......
Εμείς πάμε στην δεξιά μεριά της αμέσως επόμενης λωρίδας. Όσοι θέλουν μπορούν να προσπεράσουν και να συνεχίσουν ευθεία, για Πανεπιστημίου. Άνετα, οι λωρίδες είναι αρκετά φαρδιές.
Όσοι προσπερνάνε και ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ στρίβουν επάνω μας προς τα δεξιά για Β. Σοφίας, κόβοντάς μας - αντί να περιμένουν να περάσουν πίσω μας...... (δεν φτάιω εγώ αν ο καραγκιόζης "επαγγελματίας" έχει σταθμεύσει παράνομα στην δεξιά και σε κόβει.... μην σκοτώσεις εμένα επειδή ο φιλαράκος σου ΙΧης έχει αποφασίσει να αποδείξει σε όλους πόσο μ@λ2κ@ς είναι ....) να τους καεί το βίντεο και ο USB φορτιστής.
αχαχα! "να τους καεί το βίντεο και ο USB φορτιστής".
Η φωτογραφία που ανέβασα δεν είναι καλή γιατί δεν δείχνει όλους αυτούς που σταθμεύουν μπροστά στη Βουλή καταλαμβάνοντας όλη τη δεξιά λωρίδα, όπως περιγράφεις.
...
Ένα άλλο σημείο με πονεμένη ...σχεδίαση είναι ο Δρομέας μπροστά στο Χίλτον.
Όποτε κατεβαίνω την Κηφισιας και θέλω να πάω ευθεία και όχι προς Σύνταγμα, έχω την διασταύρωση διχάλα της Σοφίας.
Πάντα με άγχος.
...
Να πλακωθείς από τα φανάρια της Παπαδιαμαντοπούλου μπροστά στο ΝΜΙΤΣ;
Μπορείς γιατί είμαι κατηφόρα αλλά μπορεί το ίδιο να κάνει και κάποιο αυτοκίνητο ή μηχανάκι που θέλει να στρίψει δεξιά επάνω σου Καπάκι που λέει και ο RR.
Να πας αργά για να φύγει το κύμα των αυτοκινήτων;
Είναι καλύτερα; Δεν ξέρω.
...
Πιό κάτω πάλι υπάρχει το γνωστό πρόβλημα των γραμμών του τραμ στο Μετς.
...
Δεν έχω ακούσει κάτι από οδηγό ή πεζό σε αυτές τις δυο περιπτώσεις φυσικά, αλλά έχω το άγχος να μην ...ΤΗΝ ακούσω και να μην Την ακούσει και κανένας άλλος!
όντως, το ένα είναι αυτό που λες, μπροστά από το ΔΡΟΜΕΑ.... πάντα πάω σαν χεσμένος, γυρίζω το κεφάλι Δ-Α σαν δαιμονισμένος και κουνάω το χέρι μου σαν παλαβός (σηκωμένο ευθεία επάνω και δείχνοντας ΜΠΡΟΣΤΑ...).
Το άλλο είναι στον παλιό ιππόδρομο, νυν Ίδρυμα Νιάρχου.... ερχόμενος από Συγγρού, για να βγεις προς παραλιακή. Κανονικά ΣΤΑΜΑΤΩ και τσεκάρω να μην έρχεται κανα ΙΧ / μοτο. Αλλά και πάλι είναι ρίσκο.
Δεν θυμάμαι κανα άλλο έτσι επίφβο σημείο.....
Α, παλαιότερα με είχαν κουρέψει στη Συγγρού, χαμηλό / Ωνάσειο, ΙΧ που ήταν πίσω μου, έκανε προσπέραση κανονικά απο Αριστερά και μετα έστριψε πάνω μου για να πάει κάθετα δεξιά.... Λογικά όλες οι έξοδοι, προς παράδρομο και καθέτους, της Συγγρού θέλουν προσοχή....
Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για κάτι κακό που άκουσα ενώ ήμουν στο ποδήλατο αλλά το ανάποδο.
Για κάτι ωραίο που άκουσα περπατώντας από δυο παιδιά που πέρασαν δίπλα μου με ποδήλατο:
Δυο εφηβάκια, γύρω στα δώδεκα ή δεκατρία, αγόρια, δικάβαλο σε ΒΜΧ, ο πίσω όρθιος στα μαρσπιέ να κρατάει τον μπροστινό από τους ώμους, έρχονται φουριόζοι και μπαίνουν σιγά σιγά σε ανηφόρα.
Ο μπροστά αρχίζει να φτάνει στα όριά του, ζορίζεται και κάποια στιγμή ο πίσω τον αφήνει, πηδάει και κατεβαίνει από το ποδήλατο συνεχίζοντας με τρέξιμο να πηγαίνει δίπλα του, ενώ ο πρώτος κάνει πια ορθοπέταλο μόνος του.
Όταν πια η ανηφόρα αγριεύει λίγο ακόμα, τα παρατάει κι αυτός, ξεκαβαλάει και πιάνει το ποδηλατάκι με τα χέρια.
"Τρέχα τρέχα" του λέει αμέσως ο προφανώς πιο ξεκούραστος συνεππιβάτης, που μόλις είχε ξεκαβαλήσει, "γι' αυτό τη ζούμε τη ζωή αυτή. Για να τρέχουμε"!
...
Και συνέχισαν τρέχοντας με το ποδηλατάκι σπρωχτό στα χέρια, μέχρι την πιο πάνω γωνία όπου έστριψαν αριστερά και ξανακαβάλησαν.
Καλλιθέα - όλη τη Ζερβού και τη Λασκαρίδου, κάνω στην άκρη, ΔΕΝ! πάω στη μέση με καλή ταχύτητα, ΟΚ! ξανακάνω στην άκρη, ξαναΔΕΝ! Το μαύρο αυτοκίνητο δεν με προσπερνά έως τη Σιββιτανίδου που στρίβω αριστερά, οπότε καθώς πλασάρομαι αριστερά, έρχεται δεξιά μου, ο οδηγός ένας ίσως και νεώτερός μου, με το παιδί του υποθέτω συνοδηγό "Μπράβο Μαντάμ!" μου δίνει τα εύσημα κι όταν τον κοιτάω με απορία το επαναλαμβάνει μειδιώντας...ας είναι καλά ο άνθρωπος...
όμως στην Αχαρνών, μετά και πάνω που έλεγα, αυτός είναι ένας αξιοπρεπής δρόμος για ποδήλατο, γιατί μια χαρά έχω τη θέση μου κι αυτοί τη δική τους, ξάφνου, το εμπρός αυτοκίνητό σταματά, σταματώ κι εγώ και κάνει φουλ σπηντ όπισθεν, μόλις που προλαβαίνω να βγω στη μεσαία λωρίδα, ευτυχώς δεν ερχόταν κοντά αυτοκίνητο...τον καταχερίζω ...μου μιλάει με άσχημο τρόπο ότι δεν είδα τα φλας που τα φλάς όντως λόγω της απότομης κίνησης ούτε που πρόλαβαν να μου δώσουν σήμα...επιπέδου ανάβω φλας και κάνω πίσω...πάνω στην ώρα έρχεται ένας άλλος με την κοπέλα του πάνω σε μηχανή και τον καταχερίζει κι αυτός, που συμπεριφέρθηκε έτσι και του λέει και το αντριλίκι του, "βγες έξω να σου εξηγήσω"...
καθόλου φιλοποδηλατικό δυστυχώς...
αυτό που θα πω θα το καταλάβουν ο tkant και ο scrabler...θυμάστε που σας χάσαμε με την Ε. για 15 σεκ στην αιμοδοσία;;; ε, το ίδιο έγινε σήμερα στην ποδηλατοβόλτα του 6ου διαμερίσματος (είναι η γειτονιά μου)... τους χάσαμε για 15 σεκ ... εντωμεταξύ χωρίς συνενόηση μεταξύ μας αυτή πήγε στο σημείο εκκίνησης, εγώ πιο έξυπνη ανέβαινα την Παρασίου προς συνάντηση των βολταριζόντων και ω του θαύματος πέφτουμε η μια πάνω στην άλλη και κάνουμε κάτι δικές μας αυτοσχέδιες διαδρομές κάπου ένα δίωρο στην περιοχή...ωραία ήταν... αλλά!!! μη παραχαρούμε!
φάγαμε τρία καλά κραξίματα! και να φταίγαμε κι όλα; να πω πάει στον κόρακα! πληρώνουμε ότι αγοράζουμε ...
Λιοσίων μηχανάκι: κάντε στην άκρη είσαστε παράνομοι οι ποδηλάτες (λούμπεν τύπος με παπί χωρίς κράνος διαπληκτίστηκα και το φχαριστήθηκα)
Αχαρνών κυρία στη στάση: κάντε στην άκρη, τι πάτε μεσ' στη μέση! (ουδόλως τέτοιο συνέβαινε και ο δρόμος άδειος!)
Πατησίων κύριος, ενώ εμείς πίσω από λεωφορείο φυσαρμόνικα, ο δρόμος ανοιχτός γενικά: γιατί πάτε δυο-δυο; ένας-ένας δεν μπορείτε;;; (εμείς πάλι η μια πίσω απ' την άλλη)
Πόρισμα::: βρε παιδιά κάντε κι εσείς μια παρουσία λελογισμένη, μας τρώει η μπάλα όλους με τις απροσεξίες που γίνονται και τις βλέπουν...
κι έρχομαι στο επίμαχο...διαγραμμίστε τους δρόμους όλους...αλλάξτε τον κώδικα...προφυλάξτε και οριοθετήστε τα πάντα που μας αφορούν στο δρόμο! να ένα αίτημα ρεαλιστικό πια!
αλλά κι εμείς αδελφέ όχι αηδίες! τις πληρώνουμε αθώοι και μη φταίχτες!
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ψυχοπαθείς. Σϋμφωνα με έρευνες το 15% έχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Και μένα καμία φορά με βρίζουν με μίσος, πραγματική εμπάθεια. Τους ακούς και τους λυπάσαι. Αν δίναμε σημασία στον καθένα αλίμονό μας. Εκτός αυτού ειδικά στην περίπτωση του ποδηλάτη υπάρχει και ζήλεια. Φθόνος κανονικός: σε βλέπουν γεμάτον δύναμη και υγεία και οι σκατόψυχοι βγάζουν το μίσος τους. Έτσι είναι τα πράγματα, υπάρχουν και τέτοιοι δυστυχώς. Δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και βγάζουν τη δυστυχία τους στους άλλους. Οίκτος και σιωπή.
Για να μην τα παίρνουμε όλα επάνω μας λες και φταίμε για όλα, υπάρχει και το άλλο:
Ο πιο παλαιός ή ο επαγγελματίας μεροκαματιάρης του δρόμου, να βρίζει τον ΙΧ που "δεν ξέρει".(ενώ εκείνος που έχει πήξει όλη μέρα στο βολάν και είναι μέσα στην παράκρουση, "ξέρει")
Ο άντρας να βρίζει τις γυναίκες, επειδή είναι γυναίκες, γιατί "δεν ξέρουν" και "να πα να πλύνουν κανα πιάτο κλπ".(αυτός έχει πλυντήριο πιάτων στο σπίτι, δεν πλένει στο χέρι).
Ο ΙΧής τον παπάκια γιατί "δεν προσέχει". (ενώ αυτός προσέχει).
Ο μηχανόβιος στον παπάκια που του σφυρίζει στο φανάρι για να τον αφήσει να φύγει πρώτος "που είναι πιο γρήγορος".(άσχετα που θα φάει τα μισά τακάκια στα φρένα στο επόμενο φανάρι).
Ο παπάκιας στο ποδηλάτη (τα έρουμε αυτά, μην τα λέμε συνέχεια).
Ο ποδηλάτης στον πεζό που "δεν προσέχει" και "που πας ρε φίλε μες στη μέση του δρόμου;" (λες κι εμείς είμαστε πάντα τέλειοι).
...
Όσο δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες που να τηρούνται και να το έχουμε συνηθίσει αυτό από την παιδεία που παίρνουμε (ορίζοντάς το σαν "Αυτοεκτίμηση" και όχι σαν "Υποταγή") τόσο οι άνθρωποι θα οδηγούνται στους διαγκωνισμούς και στις ύβρεις για να ακουστούν, να ξεσπάσουν και να εκτονωθούν.
Οι κανόνες σε μια κοινωνία δεν είναι πίεση. Είναι πολιτισμός.
Η Ανυπαρξία κανόνων αντίθετα δημιουργεί, όπως λες, νευρωτικούς και ψυχοπαθείς. Επιθετικούς και αμυντικούς ανθρώπους.
...
Πολλοί απ' αυτούς παίρνουν και φάρμακα και οδηγάνε.
Τρέχα γύρευε δηλαδή!
Συμφωνώ κι εγώ:
Οίκτος και σιωπή.
Ή μάλλον Ενσυναίσθηση της κατάστασής τους και σιωπή. Είναι ακόμα καλύτερα.
Δηλαδή ενταχτήκαμε κι εμείς στο δρόμο κανονικά και υποκείμεθα στους κανόνες του δρόμου...τώρα παρηγορήθηκα για τις προσβολές ... σιωπή: κάτι που δεν κατέχω πάντα...κακό; δεν ξέρω, απλά συμβαίνει...
@olympics:
Καλό που έβαλες την εικόνα, αυτήν ακριβώς εννοούσα. Προφανώς όμως, η μνήμη μου ήταν λίγο λάθος, αλλά το 'νόημα' νομίζω βγήκε.
Αντιπροχθες, βγήκα το απόγευμα για βολτίτσα έχοντας δεμένη και τη ρουμπη μου στη σχαριτσα, τρελενεται για απογευματινές βολτιτσες και το έχω καθιερώσει. Πέρασε ένα μηχανάκι δικαβαλο από διπλα μου και ο οδηγός φώναξε στον από πίσω του: το άλλον δες με το χρεπι και τον ρανταπλαν. Στη αρχή μου κακοφανηκε γιατι ακουστηκε προσβλητικο, αλλά μετά το ξεπέρασα και βρήκα και όνομα για το χρεπι μου: ρανταπλαν, πρέπει να κλεισω και την αγγελία γιατι το είχα προς πώληση.
Τουλάχιστον βγήκε κάτι θετικό απο το απαράδεκτο σχόλιο του τύπου.
Το δίλημμα σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι απαντάς σε ανάλογο ύφος ή τον γράφεις εκεί που δε πιάνει μελάνι?
Ακούς εκεί να αποκαλέσουν το παιδί Ραταπλάν..
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πάντως ότι είναι θέμα μεγέθους.
Όταν βγαίνω με τον Ρίγκελ βόλτα σε τέτοιο στυλ, δεν κάνουν σχόλια γιατί είναι ίδιο μέγεθος με το ποδήλατο..
Αυτόν τον άτιμο τον Ρίγκελ εντωμεταξύ δεν τον προλαβαίνω. Αν κάνω νορμάλ πετάλι αυτός ίσα που επιταχύνει.. αν ανοίξει και τρέξει, δεν τον πιάνω με τίποτα ούτε με το κουρσάκι. Τα 40 χιλιόμετρα τα έχει για χαβαλέ το τέρας.
Πάντως δεν συναντάμε κόσμο στον δρόμο μας γιατί εμείς πάμε after βόλτες για να είναι οι δρόμοι άδειοι και γιατί δεν παίζει το σενάριο να κρατάω δεμένο πάνω στο ποδήλατο 52 κιλά σκύλο..
Είναι η βραδυνή του τρεχαλο προπόνηση αυτή. Και δεν δεχόμεθα σχόλια όπως είπαμε..
Ένα σου λέω: φαντάσου να πετύχαινες εμένα σε μία τέτοια βόλτα και να μην γνωριζόμασταν και να έβλεπα τον Ρίγκελ μόνο του να τρέχει.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, καταλαβαίνεις
Αργά το βράδυ, κοντά μία...Αθηνάς βγαίνοντας Πλατεία Ομονοίας σταματώ για λίγο στο Stop. Ταξιτζής: είστε πολύ καλή! Έφτυσα τον κόρφο μου, που ο άνθρωπος μου είπε καλή κουβέντα και πού να ισοφαρίσει τα ξυρίσματα των συναδέλφων του ανεξάρτητα από άδειους ή όχι δρόμους...
Σήμερα, Λαϊκή στην οδό Φυλής. Μανάβης που πούλαγε σταφύλια: Να κι η Ολλανδία!
Απο δω και περα...Ολλανδια.
Καλα, ενταξει..Holland.
Ναι ..Θα ψάχναμε ιατροδικαστή μες στην νύχτα να πιστοποιήσει θάνατο από φυσικά αίτια..
Προχθές στο αποκριάτικο βροχερό Ναύπλιο φοράμε τα "ποντσο" και τα αδιάβροχά μας για να φύγουμε και ακούμε πατέρα να λέει: "όχι, δεν είναι καρναβάλι, ποδηλάτες είναι.."....
Αααχαχα!
Παρόμοιο και σε μένα πριν 4-5 χρόνια. Κυριακή της Τυροφάγου, είχα ανέβει στον Κουβαρά. Κομμένη κυκλοφορία, αποκριάτικη παρέλαση. Περνάω το περιπολικό (για να βγώ στην άλλη μεριά προς Πόρτο-Ράφτη). Από την παρέλαση μου λένε:
"Έλα μαζί μας!"
"Αφού δεν έχω ντυθεί"
"Έλα, εντάξει, εσύ είσαι ντυμένος ποδηλάτης!"
Θεσσαλονικη,λευκος πυργος,τυπισσα με τσαντα LV στον αγκωνα,πανω σε ποδηλατο πολης κοστους πανω απο 2χιλιαρο,κινητο τηλεοραση στο χερι να στελνει μνμ οσο ποδηλατει κ να πεφτει πανω σε πεζο κ να του λεει "δεν βλεπεις οτι ερχεται αυτοκινουμενο?''...να τα λεμε κ αυτα για τους 'συναδελφους' μας
Δε βλέπεις που πάω;
Λ. Αλεξανδρας μεσημερι Παρασκευης, τα ΙΧ ισα που τσουλουσαν (μερικες φορες) λογω κινησης. Κινουμουν αναμεσα στην αριστερη και μεσαια λωριδα γιατι ηθελα να στριψω αριστερα στο επομενο φαναρι. Τυπος με μηχανη μεγαλου κυβισμου μου κορναρει απο πισω 3-4 φορες. Τον αγνοω, δεν μπορουσα να κανω και αλλιως εξαλλου. Τελικα με προσπερνα απο δεξια και ανοιγει το κρανος εκνευρισμενος
-Δεν επιτρεπεται να εισαι εδω. Δεξια πανε τα ποδηλατα ρε!
-Ναι, ενω οι μηχανες συμφωνα με το νομο γκαζωνουν αναμεσα στις λωριδες
Είμαι νέος ποδηλάτης, αλλά το 'χω πάρει ζεστά και χρησιμοποιώ σχεδόν συνέχεια το ποδήλατο για τις μετακινήσεις μου στη δουλειά και γενικότερα μέσα στην πόλη. Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει κάτι αρνητικό από κανέναν, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι για τους οδηγούς αυτοκινήτων είναι σαν να μην υπάρχεις! Ακόμα και οι πεζοί που περιμένουν να διασχίσουν το δρόμο είναι σαν να μην σε βλέπουν. Το θετικό είναι (ζω στην Πάτρα) ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης.
Δεν υπάρχεις και δεν σε βλέπουν. Ο εγκέφαλός μας έχει προπονηθεί
να βλέπεις αμάξια και οριακά μηχανάκια. Όταν ο οδηγός κοιτά δε-
ξιά αριστερά, ασυναίσθητα ψάχνει για το γνώριμο όγκο ενός ΙΧ ή
μιας μηχανής.
Γι' αυτό μην περιμένεις να σε δούν και όσοι σε δουν μην περιμέ-
νεις να κατανοήσουν την ταχύτητά σου.
Λοιπόν, το 1995, μια φορά άκουσα «Ich mach dich kalt», κάτι σαν «σε σκοτώνω».
Συνήθως, πριν να μου πούνε κάτι, έχω ήδη μαλώσει τους βλάκους...
Μια φορά, όταν περίμενα το φανάρι πάνω στο τρίκυκλό μου, ένας βλάκας με ξεπέρασε για να ξεφουσκώσει το κατάμαυρο καυσαέριο. Φυσικά έκανα σα να μήν το παρατηρώ...
Το χειρώτερο, κατά τή γνώμη μου, φέρονται τούτα τα ζώα όπου το πάχος έχει εκτοπίσει πάντα τους τα όργανα, σαν το μυαλό, μαζί με τη συνείδηση γενικά. Ούτε οδηγούν ή περπατούν όπως πρέπει.
Μήπως ξέρετε την ταινία The Meaning of Life των Monty Python; Θυμώσαστε τον απαίσιο παχό άντρα που στο εστιατώριο παραγγέλνει όλον τον κατάλογο, ενώ συνέχεια ξερνάει; Στο τέλος της απαίσιας σκινής σκάει, μετά του λέει ο γκαρσόν· «Le Monsieur, your bill.»
Πως να συγκεντρωθεί ένας_μια τέτοια_ος σε τούτα άσχετα με την χώνεψή του;!
Εντάξει, στην ταινία το παρακάνουν. Κι όμως φαίνεται κάθε μέρα καλύτερα ότι το κυριο-
λεκτικό πρόβλημα μεταξύ τούτων που οδηγούνε, παριστάνει ο παραταϊσμός.
Σας εύχομαι ωραίες ημέρες και κάθε καλό
Το τελευταίο καλό που άκουσα καθώς περνούσα έξω από το εκπτωτικό χωριό στα Σπατα σε δρόμο με δυο λωρίδες κρατούμενος δεξιά 40 εκ. από πεζοδρόμιο με Φούλ εξάρτηση πρωί σε σταθερή πορεία περνάει ξυστά ένα παπί με τον κλασικό τον αναβάτη με το κράνος στο χέρι για να μην χτυπήσει ο αγκώνας και σαγιονάρα στο πόδι με 10 πόντους νύχι ,να μου φωνάζει (( πρόσεχε ρε μάστορα θα με σκοτώσεις ))
Το 2008 είχε ένα ατύχημα ο Παπανδρέου με το ποδήλατο, προσπάθησε να φτιάξει την αλυσίδα εν κινήσει, λένε οι φήμες.
Αποτέλεσμα αυτού, πολύς κόσμος είχε συνδέσει το ποδήλατο με το Γιωργάκη...
Μετά από μερικά χρόνια (2011 νομίζω), κυκλοφορώ στο Ίλιον σε κάτι στενά.
Ξαφνικά, σε κάποιο σημείο που πήγαινα πολύ αργά, ανοίγει η πόρτα ενός σπιτού και βγαίνει ένας παππούς, με κοιτάει έκπληκτος - ξαφνιασμένος με γουρλωμένα μάτια: "Ο Γιωργάκης!", αναφωνεί, με μια χωριάτικη προφορά και μου χαμογελάει.
Αλλά το φοβερό ήταν ο τρόπος που το είπε, πέθανα στο γέλιο, ήταν φοβερός ο παππούς!
Στο Σύνταγμα προς Πανεπιστημίου πριν μερικές μέρες, πρωί, μπροστά στη Βουλή, εκεί που αν θες να πας ίσια, και όχι να στίψεις για Σοφίας, πρέπει να είσαι στην διαχωριστική ανάμεσα στην δεξιά και την αμέσως επόμενη λωρίδα.
Δεν είμαι στην απόλυτη ένταση όπως συνήθως.
Είμαι (κακώς) λίγο πιο χαλαρός.
Από πίσω μου ακούω έναν οδηγό παπιού να μου λέει: "Μάστορα αποφάσισε που θες να πας"!
Όντως δεν ήμουν αρκετά σαφής και ξερός όπως άλλες φορές.
Ήμουν πιο ήρεμος και αφηρημένος.
Ίσως για μια στιγμή (έχοντάς τον πίσω μου και χωρίς να το έχω καταλάβει) να "έπαιξα" δεξιά κι αριστερά από την διακεκομμένη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο λωρίδες, .
Επίσης πριν μερικές μέρες στην Σταδίου.
Περνάω με κόκκινο τη Χρήστου Λαδά, μπροστά από ένα περιπολικό, μετά το ύψος του Ιανού.
Είχε διαδήλωση στην Ομόνοια και υπέθεσα ότι όλος ο κόσμος πέρναγε ελεύθερα, μιας και τα αυτοκίνητα ήταν μπλοκαρισμένα ακόμη.
Αμέσως ακούω έναν πολύ νέο αστυνομικό να λέει αρκετά φωναχτά: " Κύριε εσείς με το ποδήλατο, ο ΚΟΚ ισχύει και για σας! Σας περισσεύουν 700€; "
Σταμάτησα αμέσως μόλις κατάλαβα ότι απευθύνεται σε μένα και σήκωσα το χέρι παίρνοντας μια έκφραση που του έδειχνε ότι αναγνωρίζω το λάθος μου.
Αμέσως σκέφτηκα "δάσκαλε που δίδασκες" αναλογιζόμενος αυτά που λέω κι εγώ ο ίδιος στο site, προωθώντας τη σημασία του να στεκόμαστε στα φανάρια.
... για την 2η φάση που έγραψες.. μάλλον ο τροχαίος είχε άλλα καθήκοντα και δεν είχε βγει παγανιά για κλήσεις.... (κακώς μεν, αλλά και τυχερός εσύ...)
... για την 1η φάση, επειδή την κάνω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ την διαδρομή αυτή, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο. Η τέρμα δεξιά λωρίδα είναι για όσους θα στρίψουν Β.Σοφίας ή για να παρκάρουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ τουριστικά - ταξί - ΙΧ.......
Εμείς πάμε στην δεξιά μεριά της αμέσως επόμενης λωρίδας. Όσοι θέλουν μπορούν να προσπεράσουν και να συνεχίσουν ευθεία, για Πανεπιστημίου. Άνετα, οι λωρίδες είναι αρκετά φαρδιές.
Όσοι προσπερνάνε και ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ στρίβουν επάνω μας προς τα δεξιά για Β. Σοφίας, κόβοντάς μας - αντί να περιμένουν να περάσουν πίσω μας...... (δεν φτάιω εγώ αν ο καραγκιόζης "επαγγελματίας" έχει σταθμεύσει παράνομα στην δεξιά και σε κόβει.... μην σκοτώσεις εμένα επειδή ο φιλαράκος σου ΙΧης έχει αποφασίσει να αποδείξει σε όλους πόσο μ@λ2κ@ς είναι ....) να τους καεί το βίντεο και ο USB φορτιστής.
αχαχα! "να τους καεί το βίντεο και ο USB φορτιστής".
Η φωτογραφία που ανέβασα δεν είναι καλή γιατί δεν δείχνει όλους αυτούς που σταθμεύουν μπροστά στη Βουλή καταλαμβάνοντας όλη τη δεξιά λωρίδα, όπως περιγράφεις.
...
Ένα άλλο σημείο με πονεμένη ...σχεδίαση είναι ο Δρομέας μπροστά στο Χίλτον.
Όποτε κατεβαίνω την Κηφισιας και θέλω να πάω ευθεία και όχι προς Σύνταγμα, έχω την διασταύρωση διχάλα της Σοφίας.
Πάντα με άγχος.
...
Να πλακωθείς από τα φανάρια της Παπαδιαμαντοπούλου μπροστά στο ΝΜΙΤΣ;
Μπορείς γιατί είμαι κατηφόρα αλλά μπορεί το ίδιο να κάνει και κάποιο αυτοκίνητο ή μηχανάκι που θέλει να στρίψει δεξιά επάνω σου Καπάκι που λέει και ο RR.
Να πας αργά για να φύγει το κύμα των αυτοκινήτων;
Είναι καλύτερα; Δεν ξέρω.
...
Πιό κάτω πάλι υπάρχει το γνωστό πρόβλημα των γραμμών του τραμ στο Μετς.
...
Δεν έχω ακούσει κάτι από οδηγό ή πεζό σε αυτές τις δυο περιπτώσεις φυσικά, αλλά έχω το άγχος να μην ...ΤΗΝ ακούσω και να μην Την ακούσει και κανένας άλλος!
όντως, το ένα είναι αυτό που λες, μπροστά από το ΔΡΟΜΕΑ.... πάντα πάω σαν χεσμένος, γυρίζω το κεφάλι Δ-Α σαν δαιμονισμένος και κουνάω το χέρι μου σαν παλαβός (σηκωμένο ευθεία επάνω και δείχνοντας ΜΠΡΟΣΤΑ...).
Το άλλο είναι στον παλιό ιππόδρομο, νυν Ίδρυμα Νιάρχου.... ερχόμενος από Συγγρού, για να βγεις προς παραλιακή. Κανονικά ΣΤΑΜΑΤΩ και τσεκάρω να μην έρχεται κανα ΙΧ / μοτο. Αλλά και πάλι είναι ρίσκο.
Δεν θυμάμαι κανα άλλο έτσι επίφβο σημείο.....
Α, παλαιότερα με είχαν κουρέψει στη Συγγρού, χαμηλό / Ωνάσειο, ΙΧ που ήταν πίσω μου, έκανε προσπέραση κανονικά απο Αριστερά και μετα έστριψε πάνω μου για να πάει κάθετα δεξιά.... Λογικά όλες οι έξοδοι, προς παράδρομο και καθέτους, της Συγγρού θέλουν προσοχή....
Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για κάτι κακό που άκουσα ενώ ήμουν στο ποδήλατο αλλά το ανάποδο.
Για κάτι ωραίο που άκουσα περπατώντας από δυο παιδιά που πέρασαν δίπλα μου με ποδήλατο:
Δυο εφηβάκια, γύρω στα δώδεκα ή δεκατρία, αγόρια, δικάβαλο σε ΒΜΧ, ο πίσω όρθιος στα μαρσπιέ να κρατάει τον μπροστινό από τους ώμους, έρχονται φουριόζοι και μπαίνουν σιγά σιγά σε ανηφόρα.
Ο μπροστά αρχίζει να φτάνει στα όριά του, ζορίζεται και κάποια στιγμή ο πίσω τον αφήνει, πηδάει και κατεβαίνει από το ποδήλατο συνεχίζοντας με τρέξιμο να πηγαίνει δίπλα του, ενώ ο πρώτος κάνει πια ορθοπέταλο μόνος του.
Όταν πια η ανηφόρα αγριεύει λίγο ακόμα, τα παρατάει κι αυτός, ξεκαβαλάει και πιάνει το ποδηλατάκι με τα χέρια.
"Τρέχα τρέχα" του λέει αμέσως ο προφανώς πιο ξεκούραστος συνεππιβάτης, που μόλις είχε ξεκαβαλήσει, "γι' αυτό τη ζούμε τη ζωή αυτή. Για να τρέχουμε"!
...
Και συνέχισαν τρέχοντας με το ποδηλατάκι σπρωχτό στα χέρια, μέχρι την πιο πάνω γωνία όπου έστριψαν αριστερά και ξανακαβάλησαν.
Καλλιθέα - όλη τη Ζερβού και τη Λασκαρίδου, κάνω στην άκρη, ΔΕΝ! πάω στη μέση με καλή ταχύτητα, ΟΚ! ξανακάνω στην άκρη, ξαναΔΕΝ! Το μαύρο αυτοκίνητο δεν με προσπερνά έως τη Σιββιτανίδου που στρίβω αριστερά, οπότε καθώς πλασάρομαι αριστερά, έρχεται δεξιά μου, ο οδηγός ένας ίσως και νεώτερός μου, με το παιδί του υποθέτω συνοδηγό "Μπράβο Μαντάμ!" μου δίνει τα εύσημα κι όταν τον κοιτάω με απορία το επαναλαμβάνει μειδιώντας...ας είναι καλά ο άνθρωπος...
όμως στην Αχαρνών, μετά και πάνω που έλεγα, αυτός είναι ένας αξιοπρεπής δρόμος για ποδήλατο, γιατί μια χαρά έχω τη θέση μου κι αυτοί τη δική τους, ξάφνου, το εμπρός αυτοκίνητό σταματά, σταματώ κι εγώ και κάνει φουλ σπηντ όπισθεν, μόλις που προλαβαίνω να βγω στη μεσαία λωρίδα, ευτυχώς δεν ερχόταν κοντά αυτοκίνητο...τον καταχερίζω ...μου μιλάει με άσχημο τρόπο ότι δεν είδα τα φλας που τα φλάς όντως λόγω της απότομης κίνησης ούτε που πρόλαβαν να μου δώσουν σήμα...επιπέδου ανάβω φλας και κάνω πίσω...πάνω στην ώρα έρχεται ένας άλλος με την κοπέλα του πάνω σε μηχανή και τον καταχερίζει κι αυτός, που συμπεριφέρθηκε έτσι και του λέει και το αντριλίκι του, "βγες έξω να σου εξηγήσω"...
και έλεος...μεσημεριάτικα κι εκ του μη όντος...
καθόλου φιλοποδηλατικό δυστυχώς...
αυτό που θα πω θα το καταλάβουν ο tkant και ο scrabler...θυμάστε που σας χάσαμε με την Ε. για 15 σεκ στην αιμοδοσία;;; ε, το ίδιο έγινε σήμερα στην ποδηλατοβόλτα του 6ου διαμερίσματος (είναι η γειτονιά μου)... τους χάσαμε για 15 σεκ ... εντωμεταξύ χωρίς συνενόηση μεταξύ μας αυτή πήγε στο σημείο εκκίνησης, εγώ πιο έξυπνη ανέβαινα την Παρασίου προς συνάντηση των βολταριζόντων και ω του θαύματος πέφτουμε η μια πάνω στην άλλη και κάνουμε κάτι δικές μας αυτοσχέδιες διαδρομές κάπου ένα δίωρο στην περιοχή...ωραία ήταν... αλλά!!! μη παραχαρούμε!
φάγαμε τρία καλά κραξίματα! και να φταίγαμε κι όλα; να πω πάει στον κόρακα! πληρώνουμε ότι αγοράζουμε ...
Λιοσίων μηχανάκι: κάντε στην άκρη είσαστε παράνομοι οι ποδηλάτες (λούμπεν τύπος με παπί χωρίς κράνος διαπληκτίστηκα και το φχαριστήθηκα)
Αχαρνών κυρία στη στάση: κάντε στην άκρη, τι πάτε μεσ' στη μέση! (ουδόλως τέτοιο συνέβαινε και ο δρόμος άδειος!)
Πατησίων κύριος, ενώ εμείς πίσω από λεωφορείο φυσαρμόνικα, ο δρόμος ανοιχτός γενικά: γιατί πάτε δυο-δυο; ένας-ένας δεν μπορείτε;;; (εμείς πάλι η μια πίσω απ' την άλλη)
Πόρισμα::: βρε παιδιά κάντε κι εσείς μια παρουσία λελογισμένη, μας τρώει η μπάλα όλους με τις απροσεξίες που γίνονται και τις βλέπουν...
κι έρχομαι στο επίμαχο...διαγραμμίστε τους δρόμους όλους...αλλάξτε τον κώδικα...προφυλάξτε και οριοθετήστε τα πάντα που μας αφορούν στο δρόμο! να ένα αίτημα ρεαλιστικό πια!
αλλά κι εμείς αδελφέ όχι αηδίες! τις πληρώνουμε αθώοι και μη φταίχτες!
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ψυχοπαθείς. Σϋμφωνα με έρευνες το 15% έχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Και μένα καμία φορά με βρίζουν με μίσος, πραγματική εμπάθεια. Τους ακούς και τους λυπάσαι. Αν δίναμε σημασία στον καθένα αλίμονό μας. Εκτός αυτού ειδικά στην περίπτωση του ποδηλάτη υπάρχει και ζήλεια. Φθόνος κανονικός: σε βλέπουν γεμάτον δύναμη και υγεία και οι σκατόψυχοι βγάζουν το μίσος τους. Έτσι είναι τα πράγματα, υπάρχουν και τέτοιοι δυστυχώς. Δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και βγάζουν τη δυστυχία τους στους άλλους. Οίκτος και σιωπή.
Για να μην τα παίρνουμε όλα επάνω μας λες και φταίμε για όλα, υπάρχει και το άλλο:
Ο πιο παλαιός ή ο επαγγελματίας μεροκαματιάρης του δρόμου, να βρίζει τον ΙΧ που "δεν ξέρει".(ενώ εκείνος που έχει πήξει όλη μέρα στο βολάν και είναι μέσα στην παράκρουση, "ξέρει")
Ο άντρας να βρίζει τις γυναίκες, επειδή είναι γυναίκες, γιατί "δεν ξέρουν" και "να πα να πλύνουν κανα πιάτο κλπ".(αυτός έχει πλυντήριο πιάτων στο σπίτι, δεν πλένει στο χέρι).
Ο ΙΧής τον παπάκια γιατί "δεν προσέχει". (ενώ αυτός προσέχει).
Ο μηχανόβιος στον παπάκια που του σφυρίζει στο φανάρι για να τον αφήσει να φύγει πρώτος "που είναι πιο γρήγορος".(άσχετα που θα φάει τα μισά τακάκια στα φρένα στο επόμενο φανάρι).
Ο παπάκιας στο ποδηλάτη (τα έρουμε αυτά, μην τα λέμε συνέχεια).
Ο ποδηλάτης στον πεζό που "δεν προσέχει" και "που πας ρε φίλε μες στη μέση του δρόμου;" (λες κι εμείς είμαστε πάντα τέλειοι).
...
Όσο δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες που να τηρούνται και να το έχουμε συνηθίσει αυτό από την παιδεία που παίρνουμε (ορίζοντάς το σαν "Αυτοεκτίμηση" και όχι σαν "Υποταγή") τόσο οι άνθρωποι θα οδηγούνται στους διαγκωνισμούς και στις ύβρεις για να ακουστούν, να ξεσπάσουν και να εκτονωθούν.
Οι κανόνες σε μια κοινωνία δεν είναι πίεση. Είναι πολιτισμός.
Η Ανυπαρξία κανόνων αντίθετα δημιουργεί, όπως λες, νευρωτικούς και ψυχοπαθείς. Επιθετικούς και αμυντικούς ανθρώπους.
...
Πολλοί απ' αυτούς παίρνουν και φάρμακα και οδηγάνε.
Τρέχα γύρευε δηλαδή!
Συμφωνώ κι εγώ:
Οίκτος και σιωπή.
Ή μάλλον Ενσυναίσθηση της κατάστασής τους και σιωπή. Είναι ακόμα καλύτερα.
Δηλαδή ενταχτήκαμε κι εμείς στο δρόμο κανονικά και υποκείμεθα στους κανόνες του δρόμου...τώρα παρηγορήθηκα για τις προσβολές ... σιωπή: κάτι που δεν κατέχω πάντα...κακό; δεν ξέρω, απλά συμβαίνει...