Το συζητάγαμε με διάφορους καμιά εβδομάδα και παραπάνω.
Τελικά για τον ένα ή άλλο λόγο μόνο ο GioPro κατάφερε
να δώσει το παρόν και αυτό επειδή του πέρασε η ίωση.
6:10 ξύπνητήρι... ρε δε γ@μιόμαστε με τις ιδέες μου για βόλτα...
Κοιτάω έξω και τα βλέπω υγρά, ωραία θα έχει πλάκα :) Στα γρήγορα
2 αυγά να βράζουν, μπάνιο και μάζεμα την τσάντα. Τρόμπα, εξωλκείς,
σαμπρέλα, γαλλικό, κλειδιά, λεφτά, τις μπάρες που είχα φτιάξει,
ζαχαρόνερο στο παγούρι και φύγαμε.
Αμ δε φύγαμε, τι σκατά να φορέσω. Κατεβάζω τη ντουλάπα, ξεθάβω ένα
ισοθερμικό μακρυμάνικο εσώρουχο, βρίσκω και ένα ισοθερμικό κολάν
Colori για μηχανή, ένα σορτσάκι από πάνω, ένα αντιανεμικό και πάμε :)
Ξεραήλα, δροσιά και ηρεμία. Συναντιέμαι με τον GioPro στα Village και
κατηφορίζουμε την Υμηττού για Φρατζή. Δεξιά, αριστερά Καλλιρόης, κάτω
από τη γέφυρα και πιάνουμε Συγγρού, δεξιά για Αμφιθέας, κάνουμε το Π,
πιάνουμε Αμφιθέας, ακολουθούμε το Τραμ και σκάμε Ποσειδώνος. Βρίσκουμε
τον τρίτο της παρέας (Ideal Travellon, φτερα, σχαρες, βαλίτσες) και
ξεκινάμε (8:20).
Ο δρόμος άδειος, ο καιρός δροσερός και γουστάρουμε τρελά. Κάπου στη
Βούλα κόβουμε προς τα πάνω μέχρι τη Βουλιαγμένης. Αριστερά στα φανάρια
και με τα πολλά σκάμε Βάρης Κορωπίου όπου μπερδεύομαι και τους τραβάω
κάτω αντί για πάνω και βγαίνουμε πάλι Ποσειδώνος :P Δεν πειράζει όμως,
πατάμε πετάλι και η Βουλιαγμένη αποτελεί γρήγορα παρελθόν. Κάπου εκεί
μας αφήνει το Ιdeal χιλιόμετρα μπροστά και χάνεται.
Γύρω στις 9:30 φτάνω με το GioPro στο "παρκιν" πριν τις τρύπες του Καραμανλη.
Κατούρημα, φωτό και αναμονή για το Travellon. Τηλέφωνο χτυπά και ο φίλος
μας περίμενε κάμποσο πίσω σε φούρνο με τουλουμπάκια :) Αποτυχία το σχέδιο
οπότε συνεχίζουμε και μας φτάνει λίγο πριν τη Γαλάζια Ακτή. Από εκεί και
μετά ο δρόμος αδειάζει κι άλλο, ο αέρας ανεβαίνει λίγο αλλά γουστάρουμε :)
Κουβέντα στην κουβέντα περνάμε Ανάβυσσο και ψάχνουμε το Ναό ώσπου βλέπουμε
ταμπέλα "Κερατέα".... κάποιος μας κάνει πλάκα. Στάση σε ταβέρνα, μπανάνες,
νερά, μπισκότα, τουλούμπες, μπάρες σπιτικές, τοστ και κουβεντούλα. Ξεκίνημα
και μετά από κάμποσο βλέπουμε το Ναό. Δεξιά και πάμε για επίσκεψη και νερά.
Ο Ναός κλειστός λόγω απεργείας, παίρνουμε νερά, φωτό και τιγκανά για Λαύριο.
Μέχρι Σούνιο η διαδρομή ήταν περίπου 3:30 ώρες με στάσεις. Ουσιαστικά ήταν
το εύκολο κομμάτι και τώρα ξεκινούσαμε το δύσκολο. Η πρώτη αλλαγή ήταν ο
κόντρα αέρας ο οποίος μαστίγωνε και σε πετάγε δεξιά αριστερά. Μέχρι το Λαύριο
κάπως το παλέψαμε οπότε είπε "δεν τους ρίχνω μερικές ψιχάλες;" Άρχισε πολύ
αραιά να φτύνει αλλά μέχρι να φτάσουμε Κερατέα είχε γίνει κατούρημα. Ο ρυθμός
είχε πέσει εκτός από τον φίλο με το Ideal όπου πάταγε +10χλμ χαλαρά και μας
άφηνε πίσω.
Κάπου στην Κερατέα αρχίζει να ψιχαλίζει κανονικά, κάπου μετά την Κερατέα
αρχίζει να βρέχει κανονικα...Αριστερά για Κορωπί, κεφάλια κάτω, τα γυαλιά
σωτήρια, το κολάν αντέχει, οι πάλεμες οκ, τα πέλματα πίπες, το αντιανεμικό
κρατά. Μπαίνουμε Κορωπί κέντρο και στάση για νερά. Η βροχή πέφτει πλέον
κανονικά και το Ideal κάνει αναστροφή για να βρει τη Βάρης, δεξιά για
παραλιακή και Φάληρο. Εγώ με το GioPro τα κεφάλι κάτω, τα στόματα κλειστά
και δώστου κολύμπι.
Η κατάσταση ήταν κωμική, η ταχύτητα είχε πέσει στα 12-15χλμ, ο δεξιός
τετρακέφαλος είχε αρχίσει να κλάνει, η ώρα κόντευε 3:30 και ψάχναμε
την Παιανία. Οι δρόμοι μουνί, νερά παντού, αμάξια μαλιοκούβαρα, ορατότης
κακή, τα δάχτυλα ξύλο, τα πέλματα εδώ και ώρα κόκκαλο, το αντιανεμικό
μου έριξε 2 μούτζες και γέμισα νερά και το κολάν επίσης. Στάση για
κατούρημα και λέμε να μην πάμε μέσα από Γλυκά Νερά για να βγούμε στο
Deeree στην Αγία Παρασκευή, άλλη φορά αυτό πάμε απλά ευθεία για Μεσογείων.
Δεν άλλαξε κάτι πέραν των τόνων επιπλέον νερού μέχρι που πιάσαμε πολιτισμό
στο σταυρό στη Μεσογείων. Εκεί πλέον χαλαρώσαμε καθότι κατηφόρα και ξέραμε
ότι σε 20-30 λεπτά θα κάναμε μπάνιο. 4:50 Νομισματοκοπείο, 5:30 αφήνω τον
GioPro στην Πανεπιστημιούπολη και συνεχίζω για Φρύνης και σπίτι μου.
Συνολικά χιλιόμετρα για μένα 142. Καθαρός χρόνος 7:30 ώρες, συνολικός
κοντά στις 9:30 ώρες. Μέση ταχύτητα 18,7χλμ. Πολύ νερό, πολλές μπάρες,
μπισκότα, χυμούς, τοστ. Δυο μπριζόλες και ένα κουβά ρύζι στο σπίτι. Τα
δάχτυλα επανήλθαν πριν 15 λεπτά, τα πόδια γύρω στις 10 το βράδυ... Ήμουν
τόσο ξυλιασμένος όπου δεν καταλάβαινα αν είχε ζεστό νερό ή όχι και το μισό
μπάνιο το έκανα με κρύο επειδή μου φαινόταν ζεστό. 
Γάντια, κολαν, αντιανεμικό, ισοθερμικό, αθλητικά, κάλτσες έγιναν παπιά.
Πόδια θα είχαν σωθεί αν είχα σακούλες, και τα χέρια αν είχα πάρει επιτέλους
ένα χευγάρι αδιάβροχα. Το ποδήλατο ανταποκρίθηκε πλήρως χωρίς πρόβληματα.
Η αλυσίδα την πάλεψε παρόλο που είχα ρίξει "wax" αντί για σπρέυ για νερό.
Εννοείται ότι γουστάραμε τρελά παρά τις όποιες δυσκολίες :)
Η διαδρομή http://ridewithgps.com/routes/753293
Περισσότερες πληροφορίες από τον GioPro όπου ήταν η πρώτη φορά για πολλά
πράγματα. Απόσταση, ταχύτητα, αέρας, βροχή :)
Φωτογραφίες tις πολλές τις έχουν οι άλλοι δυο. Εγώ έβγαλα
μια στη στάση στα λιμανάκι
http://i39.photobucket.com/albums/e178/Eaglos/IMAG0175.jpg
----
EDIT: Παιδιά μην κάνετε μεγάλη παράθεση γιατί κολλά το θέμα και δεν μπορούμε να το δούμε.
----
... όμως δεν μπορώ να πω πως δεν σας ζήλεψα...
Θα μας μάζευαν με το φορείο :) Εδώ 5 λεπτά σταματήσαμε για
κατούρημα και παγώσαμε αμέσως. Έτσι και αράζαμε 1-2 ώρες για
φαγητό θα σκευρώναμε και θα μας μάζευαν.
Επιπλέον η βροχή δεν φαινόταν να κόβει οπότε θα είμαστααν
χειρότερα αφού θα έπρεπε να ποδηλατίσουμε ακόμα πιο αργά
μέσα στη μέρα, με πιο πολύ κρύο και με περισσότερο ρίσκο
να πέσουμε σε καμιά κρυφή από νερά λακούβα.
Eaglos!...και εγώ, απλά ζηλεύω.
...μπήκα στον πειρασμό...
Έρχεται βροχή,έρχεται μπόρα.
Σημ.2 Eaglos,άκυρο(τώρα είδα το σχόλιο σου)δεν είμαι ο ένοχος,δεν έκανα εγώ την παράθεση του θέματος.
Περιμένω και την οπτική του GioPro για να δω από την
πλευρά του "πρωτάρη" πως φάνηκε το όλο εγχείρημα.
Βασικά δεν μας ήρθε η βροχή, εμείς ήρθαμε σε αυτή.
Μας έβλεπε από μακρυά και έλεγε "έρχονται ποδηλάτες" :)
1η:Αλήθεια,τι λες για περίπτωση αναχώρησης (τέτοιας)διαδρομής πολύ πρωί;Δηλ. να πας σκοτάδια μεγάλο μέρος της διαδρομής;
-Από ιδρώτα πως πήγατε; Από τα πρώτα χλμ. υπάρχει ιδρώτας και αν έρθουν και κόντρα άνεμοι τότε καληνύχτα.Θα ήθελα να μου πεις συμβουλές προς νεοσύλλεκτους.
Λέω ότι θα έχει τρελό κρύο και ότι θα πρέπει να
γίνεις φάρος για να σε βλέπουν. Ανακλαστικό γιλέκο,
φακούς δυνατούς μπροστά, led πίσω κλπ.
Από εκεί και μετά κάποια χόμπι είναι καλό να γίνονται
τουλάχιστον σε δυάδες διότι αν γίνει το οτιδήποτε θα
σε φάνε τα τσακάλια. Εκτός αυτού, πρέπει να είσαι
τριπλά προσεκτικός καθώς φώτα δεν παίζουν στο δρόμο
και οι κακοτεχνίες πολλές.
Από ιδρώτα δεν γίνεται στην ευθεία. Θα πιάσεις μια
ταχύτητα 20-30χλμ σταθερά και θα πας άνετος. Εγώ
δεν ίδρωσα σε κανένα σημείο και ρίχνω σίγουρα 10-20
κιλά στους άλλους δύο.
Για το θέμα του ανέμου/κρύου ισχύει ότι και στη μηχανή.
Κολάν, ισοθερμικό, κάλτσα, σκουφί, γάντια, μαντήλι, γυαλιά
διάφανα. Επίσης μια ενυδατική κρέμα σε πρόσωπο και χέρια
θα βοηθήσει.
Αν είναι να το κάνεις καταδρομική με 2 ώρες ύπνο τότε μην
το κανεις. Θέλει καθαρό μυαλό και ήρεμο πνεύμα.
Με τη νίκη.
Φοβερη περιγραφη.πολυ καλη διαδρομη.
Εμενα το ρεκορ μου ειναι,με το mtb μου,τα 90χλμ και καταλαβαινω πως το καθε τι παραπανω ειναι πολυ διαφορετικο σε δυναμη και αντοχη,ειδικα οταν εχουμε να κανουμε με αντιξοες καιρικες συνθηκες.
Παντως φιλε Εaglos η περιγραφη σου ηταν μαγευτικη,το διαβαζα και το ζουσα.
Παντα τετοια παιδια.Καλα χλμ σε ολους.
...και το πνεύμα είναι το μόνο που σου μένει!
Μετά από μία βδομάδα χωρίς πεταλιά λόγω ίωσης με depon για καραμέλες ενέδωσα στην πρόσκληση - πρόκληση από τον Eaglos για μια διαδρομή που μόνος μου σίγουρα δεν θα είχα κάνει ποτέ, τουλάχιστον με τα μηδαμινά χιλιόμετρα που είχα "γράψει" μέχρι τότε. Είμαι άνθρωπος της πρόκλησης και το να κάνω 142 km διαδρομής ,σχεδόν δεκαπλάσια της μέχρι τότε μέγιστης διαδρομής μου, ήταν όχι απλά ένα εμπόδιο που έπρεπε να υπερκεράσω αλλά ένας τεράστιος τοίχος.
Αφήνω λοιπόν το κορίτσι στα κρύα του λουτρού και πάω σπίτι για να συναντήσω το "άλλο κορίτσι" και να προετοιμαστούμε για το αυριανό ταξίδι πρόκληση.
Είχα πάρει μια λίστα με το τι πρέπει να έχω μαζί μου από τον Eaglos αλλά το κομμάτι ενδυμασία με απασχολούσε ιδιαίτερα ,σκεπτόμενος ότι στο κομμάτι της διατροφής το λάθος θα το διορθώσω λόγω καταστημάτων στη διαδρομή, στην ενδυμασία τι θα κάνω όμως σε περίπτωση ελλιπής προετοιμασίας?
Είχα μπλουζάκια μακρυμάνικα και κοντομάνικα διαπνέοντα όπως επίσης και μακρύ κολάν (η πρόβλεψή καιρού ανέφερε ισχυρούς ανέμους 5-6 μποφόρ)με "έτρωγε" να πάρω μαζί μου και ένα ισοθερμικό από lidl που είχα αλλά δεν το είχα δοκιμάσει σε αθλητική δραστηριότητα και δεν ήξερα πως θα συμπεριφερθεί.Τελικά παίρνω την μεσοβέζικη απόφαση για το πρωί που θα ξεκινήσω (με το περισσότερο κρύο) θα βάλω κολάν και από επάνω ισοθερμικό από μέσα από πάνω κοντομάνικο (διαπνέον) και από επάνω το λεπτό αντιανεμικό ημιδιάβροχο, καπελάκι φορεμένο ανάποδα (βλ. έλλειψη κράνους) για προστασία από τον αέρα και ένα λεπτό ελαστικό μαντήλι στο λαιμό με δυνατότητα να το τραβάω επάνω στη μύτη όποτε χρειαστεί.. παπουτσάκι με αερόσολα (ακατάλληλο αλλά...) ότι πιο σε σκληρότερη σόλα είχα,στην τσάντα μπήκαν 2 μπλουζάκια μακρυμάνικα και ένα κοντομάνικο (διαπνέοντα και αυτά)για να δω πως θα πάει και να διορθώσω τυχόν λάθος και μία μικρή πετσέτα (βάρος σακιδίου δυστυχώς 4+ Kg). Γυαλιά για τον αέρα και προστασία γενικότερα των ματιών δεν είχα οπότε έβαλα στη τσάντα ένα ζευγάρι ηλίου με ελαφρύ σκελετό. Τρόφιμα?? 5 Μπανάνες,αποξ. σύκα,1 μεγάλο πακέτο μπισκότα με γέμιση βανίλιας,2 τοστ (λευκό ψωμί διπλή δόση γαλοπούλας), μπάρες δημητριακών, 2-3 mini συσκευασίας χαλβάδες.
Τηλέφωνο στον Eaglos για διορθωτικές συμβουλές και ένα mini briefing της αυριανής διαδρομής ώρα συνάντησης κτλ.
Η ώρα να περνάει και η αδρεναλίνη και η ανυπομονησία στα κόκκινα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ... σχεδόν 3:00 με πήρε ο ύπνος και 6:45 στο πόδι! (4 ώρες ύπνου, ούτε ο Eaglos δεν το ήξερε :D)
Ντύνομαι γρήγορα κάνω ένα τελευταίο τσεκάρισμα,"χτυπάω" 4 κομμάτια σπιτική μηλόπιτα, γεμίζω τα παγούρια νερό, φτιάχνω ένα μπουκαλάκι ζεστό τσάι με μέλι το οποίο πίνω στη διαδρομή για το πρώτο σημείο συνάντησης.
Ο ήλιος ακόμα αγκομαχούσε να ανέβει και ένας "τρελός" πάνω σε ποδήλατο με τσαγάκι ανά χείρας να κατεβαίνει την Υμηττού σε ένα δρόμο με σκόρπια αυτοκίνητα, κυρίως ταξί η αίσθηση απλά απίστευτη!
Περιμένοντας στο σημείο συνάντησης τον Eaglos ένα ζευγαράκι με ένα φίλο τους γυρνούσα σπίτι "γεμάτοι" αλκοόλ και σκέφτηκα ότι για μένα το αλκοόλ πλέον είναι άλλης μορφής. Να σου και ο Eaglos τα λέμε στα γρήγορα και ξεκινάμε να συναντήσουμε τον τρίτο της παρέας.Φτάνουμε στο Φάληρο αρκετά εύκολα ο δρόμος άλλωστε κατηφορικός... λιγότερο των 10 λεπτών κουβεντούλας και ξεκινάμε... ακολουθώ τα παιδιά τρίτος αλλά όχι καταϊδρωμένος για την ώρα με ένα καλό (όχι υψηλό) ρυθμό) μετά από λίγη ώρα στάση για ένα σνακ όπου δοκίμασα και τις μπάρες "τούμπανο" made by Eaglos :D
Όταν αραίωσαν τα σπίτια αραίωσαν και οι αποστάσεις μεταξύ μας, o Eglos γύρω στα 300m μπροστά μου και ο 3ος της παρέας άφαντος μέχρι που κάποια στιγμή σταματάμε σε μια στροφή με άνοιγμα στο πλάι για φώτο, ούρηση :P και τηλ στον "άφαντο" για να δούμε που βρίσκεται. Μαθαίνουμε ότι τον προσπεράσαμε γιατί σταμάτησε για μια επιδρομή σε λαχταριστά τουλουμπάκια (χαπάκια όπως έλεγα) παραλιακού φούρνου. Ξεκινάμε σιγά σιγά και σε λίγο μας φτάνει εκείνος και μας προσπερνά αφήνοντάς μας πίσω (σιγά και μη) απίστευτο ρυθμό έβγαζε αυτό το παιδί... μπράβο του ενώ είχε βαρύ ποδήλατο, ελαφριές από όσο κατάλαβα αλλά πέρα από τα σωματικά πλεονεκτήματα ελαφρύς και στεγνός παρατήρησα αν κάνω λάθος να με διορθώσει ο Eaglos είχε αρκετή εμπειρία στο να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις σχέσεις του ποδηλάτου του με αποτέλεσμα να κρατά υψηλό cadence συνεχώς.
Ψάχνοντας τον ναό του Ποσειδώνα μια ταμπέλα μας μπερδεύει και νομίζουμε ότι τον περάσαμε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι, άλλωστε η ανάγκες της διαδρομής δεν μου άφηναν το περιθώριο στο να απολαμβάνω το τοπίο, αλλά στο να είμαι συγκεντρωμένος στο σώμα μου στο δρόμο και σε αυτό που κάνω εφαρμόζοντας την τεχνική λάθος-διόρθωση-γνώση.
Λίγο πριν τον ναό ήρθαν τα πρώτα ζόρια σε μια ανηφόρα που μετά από τόσα χιλιόμετρα ήταν η πρώτη φορά που το 25αρι πίσω γρανάζι μου φάνηκε βαρύ (καλούσα τον θεό Ποσειδώνα να με σπρώξει λίγο με την τρίαινά του για να βγει η ανηφόρα :D). Άλλωστε ο άνεμος μέχρι τώρα μας έσπρωχνε μετωπικά - πλαγιομετωπικά μέχρι εκείνη τη στιγμή και μας έκανε τη χάρη μόνο στις δεξιές στροφές όπου είχαμε την κάλυψη των λόφων της διαδρομής.
Στάση στον Ναό για H2O και φωτογραφίες μερικά τηλεφωνάκια στον έξω κόσμο και καβαλάμε για το υπόλοιπο μισό της διαδρομής.
Τα συναισθήματα ανάμικτα... περήφανος που έκανα το μισό του μεγάλου βήματος αλλά με τη συνείδηση ότι υπάρχει άλλο ένα μισό και πιο δύσκολο για να τα καταφέρω.
Ανηφορίζουμε πλέον τον νομό αφού περνάμε και το Λαύριο και από ένα σημείο και μετά αφήνουμε πίσω τις γειτονιές και πιάνουμε τις λεωφόρους... ο καιρός που μέχρι τότε έπαιζε μαζί μας με τον αέρα βλέποντάς μας να τον προκαλούμε πηγαίνοντας "καρφί" προς τα σκοτεινιασμένα σύννεφα θέλησε να βγάλει το άχτι του επάνω μας για να μας δείξει who is the boss με ένα ψιλόβροχο που σταδιακά μετατρεπόταν σε βροχή. Οι απαραίτητες στάσεις για "βενζίνη" είτε σε βενζινάδικο είτε έξω από μια κλειστή ταβέρνα απαραίτητες γιατί το σώμα κραύγαζε για θερμίδες! Αποφάσισα να ακολουθήσω την εμπειρία του παρελθόντος στην άθληση και επέλεξα να τρώω όσο χρειάζεται για να αναπληρώσω θερμίδες και υγρά και όχι για να χορτάσω. Με το σκεπτικό ότι αν βάρυνα το στομάχι μου παραπάνω από όσο έπρεπε θα είχα επιπλέον πρόβλημα στο σώμα μου που ήδη είχε αρχίσει να καταπονήται.
Τα γυαλιά ηλίου τα είχα βγάλει από ώρα πριν γιατί δεν συνεργάζονταν με τον συννεφιασμένο καιρό οπότε τα μάτια μου κατακόκκινα λόγω αέρα,σκόνης,βροχής και το σπρέι τον αυτοκίνητων που με προσπερνούσαν. Είχαν μείνει 40-50 χιλιόμετρα είχαμε διανύσει υπερδιπλάσια και όμως ήθελες να βάλεις τα κλάματα... το σώμα σου πλέον δεν ήταν καταπονημένο από την κούραση σκεφτόσουν ότι έπρεπε να πάρεις τηλέφωνο τον Μπαμπινιώτη για να ρωτήσεις αν υπάρχει λέξη για αυτό που αισθανόσουν... ειδικά όλο το "κάτω σύστημα" για το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής με ενοχλούσε πάρα πολύ μούδιασμα με πόνο ο οποίος πλέον ήταν αφόρητος, με αποτέλεσμα πέραν των άλλων να μου δημιουργεί πρόβλημα στον να διατηρώ ένα ομαλό και σταθερό ρυθμό μιας και σταματούσα το πετάλι ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να βρω μια θέση λίγο καλύτερη και να μειώσω έστω για ένα δευτερόλεπτο την πίεση στα εκεί σημεία.
Τα χέρια παγωμένα,τα παπούτσια γεμάτα παγωμένο νερό που αισθανόσουν την ύπαρξή του μόνο μέσω του ήχου γιατί η αίσθηση της αφής είχε προ πολλού απολεστεί.Στο πάνω μέρος το ισοθερμικό είχε πλέον χάσει τις ιδιότητές του ήμουν τόσο μούσκεμα που αισθανόμουν το νερό 1 εκ. κάτω από το δέρμα μου!(σκέφτηκα να αλλάξω επάνω γιατί σκέφτηκα την περίπτωση πνευμονίας αλλά αποφάσισα με ρίσκο να μην το κάνω για να αποφύγω την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας στο σώμα μου αν άλλαζα με διαπνέοντα μη ισοθερμικά μπλουζάκια)
Πλέον πάλευες με τον εαυτό σου για να τον πείσεις ότι θα τα καταφέρει με μια ψυχολογία που έτεινε να καταρρεύσει, ειδικά όταν κάποια στιγμή τυφλώθηκα στην κυριολεξία... τα μάτια μου ήταν σε άθλια κατάσταση και να σου ένα λεωφορείο να με προσπερνά τη στιγμή που ήμουν σε μια λίμνη με νερά σαν μαύρο ζουμί από βρασμένες σουπιές με το μελάνι τους... με έλουσε στην κυριολεξία σταμάτησα να βλέπω, με τα χίλια ζόρια έκανα δεξιά, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο και σκουπίστηκα με την πετσέτα, ξανά επάνω στο ποδήλατο και πετάλι να συναντήσω τον Eaglos που με περίμενε κάτω από ένα δέντρο καμιά 500αριά μέτρα πιο πάνω.
Υπολογίζουμε στα γρήγορα τα χιλιόμετρα που έχουν μείνει πια διαδρομή θα ακολουθήσουμε στη συνέχεια, δίνουμε με το βλέμμα κουράγιο ο ένας στον άλλον (όσο είχε απομείνει) καβαλάμε και πάμε για το κλείσιμο της διαδρομής... πιο πολλά φανάρια, κίνηση, κτίρια σου έδιναν κουράγιο ότι πλησιάζεις... ήταν 20km ακόμα αλλά φάνταζε τεράστια απόσταση μετά από όλη τη σημερινή περιπέτεια!
Όταν πιάσαμε την Μεσογείων δεν με άγγιζε τίποτα ούτε νερά ούτε κρύο ούτε κούραση ούτε πόνος... ο τερματισμός ήταν κοντά και η πρώτη μου μεγάλη περιπέτεια ,παρότι άπειρος, ολοκληρωνόταν με ένα άθλο 142Km κάτω από αντίξοες συνθήκες... αν μου είχαν μείνει έστω και ένα δείγμα δυνάμεων θα πανηγύριζα λες και είχα κατακτήσει το tour de France... άλλωστε κάτι τέτοιο κατάφερα με αυτή τη διαδρομή με τόσο μικρή "προϋπηρεσία" στα πετάλια!
Έγραψα τόσα και αισθάνομαι ότι δεν περιέγραψα ούτε στο ελάχιστο αυτό που ζήσαμε οι τρεις "τρελοί" πραγματικά μόνο αν το ζήσεις μπορείς να καταλάβεις...
Είχα χρόνια να παλέψω με το πνεύμα μου σε ακραία καταπόνηση και όσο και αν ακούγεται μαζοχιστικό εγώ θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο Eaglos που με προσκάλεσε σε αυτή την περιπέτεια και στον τρίτο φίλο της παρέας για τη συντροφιά στη μακρά διαδρομή μας.
Αν σοφός είναι αυτός που αντιλαμβάνεται το ύψος της άγνοιας του.. τότε έγινα σοφότερος από εχθές!
Τα είπες όλα και στο τέλος έγραψες!
Πήρες την πουλάδα!Το μπράβο είναι πολύ λίγο.
ΚΟΛΑΣΗ Gio...ΚΟΛΑΣΗ!!!
Σημ.Gio,να σε ρωτήσω: Από σχέσεις πως τα πήγες;(θέλω να δω σε σχέση με τις δικές μου)δηλ. πχ σε ανηφορικά παρατεταμένα κομμάτια εγώ δεν το έχω καλά,υπάρχει στιγμή που μόνο ορθοπέταλο βγαίνει και σύντομα έρχεται τρελή πτώση ρυθμού.Για πες μου μερικές εικόνες να μπω στο θέμα.
Κοίτα δεν μπορείς να σου απαντήσω απόλυτα γιατί δεν ξέρω τι σωματότυπο και δυνατότητες έχεις... αν δεν κάνω λάθος έχεις ελαφρύτερη σχέση 39/25.
Μέχρι το Σούνιο θα την πάλευες... μετά χλωμό.
εγώ 34/25 και δυσκολεύτηκα αρκετά σε κάποια σημεία αλλά δεν έχω και πολλά χιλιόμετρα στα πόδια μου.
Βέβαια μόνο οι σχέσεις δεν σου βγάζουν τη διαδρομή θέλει πολλά περισσότερα...
@GioPro
,
Τον Vale 46 φοβόμουν στο θέμα ύπνου αλλά προέκυψες εσύ.
Σκάρτες τέσσερεις ώρες ρε αθεόφοβε και δεν είπες τίποτα;
Πάλι καλά να λές που δεν σωριάστηκες πουθενα
ούτε πανελλήνιες να έδινες.
Τα μπλουζάκια έπρεπε να τα φορέσεις, όπως και την πετσέτα.
Είτε στο κεφάλι είτε στο σβέρκο για ζεστασιά. Μαλακία μου
που δεν σου έδωσα τα γυαλιά για να ξεκουράσεις τα μάτια σου.
Μαλακία μου.
O τρίτος της παρέας είναι περίπτωση, κατσίκι τον ονομάζουμε.
Εκτός από ελαφρύς είναι γυμνασμένος αρκετά και τελευταία κάνει
μαθήματα spinning σε διάφορους μαθητές σε δυο γυμναστήρια. Να
φαντάστείς ότι την προηγούμενη της διαδρομής είχε κάνει 1 ώρα
μάθημα το πρωί και μαραθώνιο spinning 3:30 ώρες το μεσημέρι....
Τον είδες πως πάταγε το ideal των +12 κιλών, φαντάσου να είχε
κανένα κουρσάκι 8 κιλά... θα μας είχε ρίξει 2-3 γύρους :)
@Vale 46
Η αλήθεια είναι ότι μετά το Σούνιο θα ζοριζόσουν αρκετά.
Γι' αυτό είχα σκοπό να σου έδινα το δικό μου ποδήλατο για
να πας πιο ξεκούραστα και να δοκίμαζα και εγώ το 39άρι.
Πάντως είτε δύσκολα είτε εύκολα τα χιλιόμετρα θα έβγαιναν.
Όπως λένε και στο χωριό μου "Νεξτ τάημ"
Ήμουν σε τέτοια υπερένταση από την ανυπομονησία που δεν έκλεινε το μάτι..
Έχω κάνει πιο τρελά στο παρελθόν πάντως
ειδικά τρελά πράγματα σε προπονήσεις και την επόμενη να δίνω αίμα για γενικές εξετάσεις... το μεσημέρι με έπαιρναν τηλ σοκαρισμένοι από το κέντρο που έδωσα το αίμα με πανικό για τιμή κρεατινίνης, και ο παθολόγος μου να με στέλνει για εξετάσεις επειγόντως σε νοσοκομείο... έχω τρελάνει τα κοντέρ στο παρελθον!
Δεν θα σοριαζόμουν ακόμα και αν έπρεπε να βγάλω από ένα σημείο και μετά την διαδρομή με τα πόδια :)))))
Είτε εγώ είτε εσύ θα στραβωνόταν οπότε δεν θα τα έπαιρνα... απλά την επόμενη φορά θα έχω μαζί μου έστω και αν είναι πρεσβυωπίας! :D
Για τα μπλουζάκια αποφάσισα να μην κάνω αλλαγή γιατί είχα ήδη μια σταθερή έστω και χαμηλή θερμοκρασία στο σώμα και τα συγκεκριμένα δεν ήξερα τι απόδοση θα είχαν στο κρύο... ήταν τα τελευταία χιλιόμετρα οπότε είπα να μην αλλάξω και τελικώς βάση αποτελέσματος έκανα σωστή επιλογή. Την πετσέτα την ήθελα στεγνή μέχρι το τέλος για παν ενδεχόμενο.
Δεν θέλω να μου πεις τι θα έκανα εγώ ρε Gio,λέω πως είδες τις σχέσεις σου,πως το δούλευες το εργαλείο,(για να πάρω μια εικόνα σε σχέση με τις δικές μου/ναι,είναι 52/39 & 12/25).
Ένα παράδειγμα: Σε ανηφορικό κομμάτι 5-6χλμ προσπαθώ (τώρα τελευταία)να έχω μεγάλο δίσκο με ρυθμό αλλά έρχεται σταδιακά κόπωση,εάν βάλω μικρό δεν μου φτάνει,ξαναγυρίζω μεγάλο και είμαι πιο καλά αλλά χάνω ρυθμό και εκεί είναι που έρχεται η τρελή πτώση ρυθμού,αυτό ήθελα να πω,κάπως έτσι.
Σίγουρα,η διαδρομή δεν βγαίνει μόνο με σχέσεις,άλλα θέλει.
@giopro
είδες τελικά γιατί είπα 4 πακέτα μπισκότα??
βέβαια θέλει και πολύ νερό
βασικά θα πρέπει να μάθεις να έχεις πιο υψηλό cadence και να στιρίζεσε πιο πολύ στα πόδια σου όταν κάνεις ποδήλατο (σαν να κάνεις ορθοπέτλο)
αυτό που είχα πει και στον vale
έχεις αποστάτες στο ποδήλατο σου??
αν και είναι καιρός να πάνε κάτω από το τιμόνι :D
Και μετά δοκίμασε να σηκώσεις και 1cm την σέλα να δεις μήπως και κάθεσαι καλύτερα
@gio
για τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να έχεις κίτρινα ποδηλατικά γυαλιά
@vale
μάθε να στροφάρεις όχι να βάζεις δύναμη
το ότι βάζεις δύναμη στις ανηφόρες δεν σου κάνει καλό
βάλε στροφές και 1-2 θα την βγάλεις την ανηφόρα
και όταν την βγάλεις θα τις ξεπετάς τις ανηφόρες
:D
Το max που έχω (το έχω πει πάλι)είναι μέχρι την γραφική,όμορφη και πολύ μακρινή...Γλυφάδα,όλα τα υπόλοιπα χλμ. που έχω μέχρι σήμερα είναι τα καθημερινά+αυτά τα 20/25+20/25χλμ ανά 10-15 ημέρες.
Γι'αυτό με έχει φάει η ζήλεια ρε σεις,δεν ξέρω πως θα αντιδράσει το σώμα πάνω από 2-2,5 ώρες.Πείτε τίποτα να μάθει και ο πτωχός Vale...
θα αντιδράσεις με τον ίδιο τρώπο στις 2.5 ώρες όπως και με τις 10
το σώμα σου θα είναι κλινικά νεκρό
το θέμα είναι πως θα αντιδράσει το πνεύμα
:D
Σημαντικό από ότι είδα είναι να μπορείς να διατηρείς σωστό cadence εγώ έλεγχα το κοντέρ και την τάση ταχύτητας του ποδηλάτου.. όσο η ταχύτητα είχε "αυξητικές" κρατούσα σταθερό το cadence και κατέβαζα γρανάζι μέχρι να μη μου μειώσει το cadence και την ταχύτητα. Καλύτερα να έχεις από ότι παρατήρησα καλό ρυθμό-cadence και να πηγαίνεις με λίγα παρά με πολλά για λίγο χρόνο... παρατήρησα όταν έβαζα πιο ελαφριά σχέση και είχα καλό cadence πήγαινα πιο γρήγορα από πριν.Πολύ μα πάρα πολύ σημαντικό είναι το momentum σε ποια ακριβώς στιγμή θα αλλάξεις κάτι π.χ. αλλαγή γραναζιού ,ειδικά στις αλλαγές κλίσης είναι πολύ σημαντικό. Διαβάζεις το δρόμο από πριν και προετοιμάζεσαι... όσες φορές το κατάφερα ήμουν αρχηγός, όσες δεν τα κατάφερα υπέφερα.
Συνήθως άφηνα το 25άρι γρανάζι για τις περιπτώσεις που δεν γινόταν αλλιώς για να μου δίνει μια ανάσα στα δύσκολα.
Μεγάλο δίσκο μπροστά στις κατηφόρες οπωσδήποτε και σε ευθείες (έστω και αν από την κούραση σου φαίνονται για ανηφόρες :D )
Εκμεταλλεύεσαι κάθε κατηφόρα με βαρύτερη σχέση που θα σου δώσει φόρα για την επικείμενη ανηφόρα.
Και κάνεις για πολύ λίγο freewheel όποτε έχεις ευκαιρία,γιατί κρυώνουν τα πόδια και μετά δυσκολεύεσαι να πιάσεις ρυθμό, ειδικά με το κρύο που είχαμε εμείς τις προάλλες μπορεί να σου φέρει και τραυματισμό σε κάνα σύνδεσμο γονάτου.
Αν δεν κάλυψα κάτι πες μου να συμπληρώσω...
Ναι ρε συ,το στροφάρισμα ήταν το Α & το Ω,αλλά εδώ και λίγο καιρό δεν μου φτάνει ο μικρός δίσκος και με τον μεγάλο πάλι έχω θέμα ρυθμού,εκεί χάνω την μπάλα...μικρός δεν φτάνει...μεγάλος περισσεύει...και ο Vale στην μέση.
Πες μου τώρα εσύ;;;
-Γι'αυτό ρώτησα τον Gio,να μπορέσω, μπας και καταλάβω κάτι τις.
Πόσες φορές το έχω πει αυτό και έχω μαλώσει για αυτό το πράγμα
:D
έχεις και πίσω ταχύτητες βρε
βασικά όταν έχεις 2 σχέσεις πάντα να διαλέγεις την πιο ελαφρία
είδικά τώρα που είσαι αρχάριος
όταν μεγαλώσεις και αποκτήσεις πάνω από 15.000 χλμ μπορείς να διαλέγεις την πιο βαριά
Ναι μόλις το έγραψα για το cadence ότι είναι πολύ σημαντικό!
Αυτό δουλεύω τώρα και προσπαθώ να συνηθίσω με τα πόδια...
Ναι έχω τέρμα το τιμόνι επάνω ακόμα. Σκέφτομαι αν βάλω αποστάτες από πάνω μου δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην "οικογένεια" από τη στιγμή που τα πόδια μου δεν είναι ακόμα έτοιμα να πάρουν όλο το βάρος μου.
Η ενεργειακές απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές φαντάσου ότι ζυγιστικά όταν γύρισα αφού έκατσα έφαγα και ήπια τον άμπακο και μετά ζυγίστηκα και ήμουν 2Kg κάτω! Έχω και πολύ γρήγορο μεταβολισμό ακόμα και τώρα που μεγάλωσα, οπότε...
Καλό είναι να δοκιμάσεις με τους αποστάτες
θα φύγει η πίεση από τα αχαμνά σου
έχεις μεγάλες ανάγκες γιατί ο οργανισμός σου δουλεύει στα κόκκινα
ουσιαστικά μπορείς να βγάλεις με λιγότερα αρκεί να έχεις παλμογράφο μαζί σου και να δουλεύεις στους 120-130 παλμούς
εσύ δούλευες πάνω από 150 λογικά
Στις αλλαγές δεν θα το έλεγα τόσο,αλλά στο να χάσω ρυθμό από το πότε θα βάλω δύναμη στον πετάλι,αυτό τουλάχιστον,έχει συμβεί στην περίπτωση μου (αρκετές φορές),όπως επίσης αυτό που έχω πει,ότι δεν είναι μόνο το ότι κάνω λάθη,αλλά έχω και ένα θέμα με...αντοχές.
Μπορεί να σου κλατάρω μετά από λίγα χλμ. και να θέλω άμεσα...νοσοκόμα.
Ένα πολύ ωραίο που έχεις πει και θέλω να το δουλέψω είναι να ακούω το σώμα,γιατί βλέπω ότι άλλα μου λέει και άλλα κάνω,βάλε και όλα τα παραπάνω,τότε όχι για Σούνιο δε με βλέπω,αλλά μέχρι την γραφική,όμορφη και μακρινή πόρτα του γείτονα με βλέπω.
Με κάλυψες απόλυτα,ευχαριστώ!
Ναι και να σου πω με τα λίγα -αλλά πάρα πολλά για αρχή- που είδα, τρία βασικά πράγματα κάνουν τη διαφορά, cadence-momentum-ρυθμός τις πολύ λίγες φορές που πέτυχα και τα τρία αυτά στη διαδρομή αισθανόμουν ότι πετούσα.
Αυτά τα τρία να καταφέρω να έχω για μεγαλύτερο διάστημα σιγά σιγά και να λύσω το θέμα της πίεσης της σέλας που μου αποσπούσε συνεχώς την προσοχή και θα είμαι μια χαρά.
@GioPro
να ρωτήσω και κάτι να νιώσω καλύτερα
πως σου φάνηκαν τα μπισκότα μετά από 60 χλμ?
Ρε συ,1ον Δεν θα μεγαλώσω /2ον μετά από 15.000χλμ θα είμαι πορτιέρης στην κόλαση και 3ον δεν μου απάντησες ρε αλήτη θείο,έτσι νομίζεις το είπα,να σου κάνω τον καουμπόι/την αλήθεια σου είπα,και φυσικά είμαι νεούδι ποιος είπε το αντίθετο ρε θείο;...πες μου να τον αρχίσω στις κλωτσιές...
Καρδιοαναπνευστικά ήμουν Ok δεν μπούκωσα στιγμή είχα καλή οξυγόνωση και με σωστό ρυθμό ακόμα και στα ζόρια. Οι μυικές ομάδες καταπονήθηκαν περισσότερο και αυτό λόγω της απειρίας και των προβλημάτων στα σημεία επαφής με τη σέλα.
Εννοείς να δοκιμάσω με τους αποστάτες από πάνω? Δεν θα απαιτήσει αυτή η στάση ακόμα περισσότερα από τα πόδια για να σηκώσουν το βάρος σώματος?
Τα μπισκότα σολομός,η μπανάνα χαβιάρι και το νερό dom perignon!
μακάρι να καταφέρεις το βάρος σου στα πόδια σου
καλύτερα από το να πιέζεις τον προστάτη σου
εσύ τι λες?