Σε μία πρόσφατη ποδηλατοδιανυκτέρευση, έφτιαξα ένα μικρό βίντεο για να αποθανατίσω ψηφιακά τις μαγικές στιγμές που ζει κανείς όταν περνάει το βράδυ του στη φύση.
The Magic of Bike Overnights
https://www.youtube.com/watch?v=0aKcCTpokLk
I
ένα φύλλο ξέθωρο,
του Φθινοπώρου φύλλο,
ήρθε κι έκατσε στα ξάρτια μου ...
έτσι μου μήνυσε η στεριά
πίσω απ’ τα δυσθεόρατα κύματα
ενός βωβού νοτιά...
II
αγάπησα ένα χελιδόνι...
εκείνον τον μέλανα δρόμωνα
που ξαποσταίνει
μόνο στης θάλασσας
τον ανεμόδαρτο αφρό
και με κρατά
πια τόσα χρόνια
σκληρά σφαλισμένη
μεσ’ στις υγρές
και σκότεινες φτερούγες του
III
θ’αλείψω το κορμί μου με έλαια βαριά
θα γλυστρήσω στο νερό μέσα στην παγωνιά
αγκαλιά μ’ ένα δελφίνι θα διαπλεύσω
κάθε μίλι τρυφερό για να σε διώξω
κάθε μίλι σκληρό για να σε βρω
...αντίο καλοκαιράκι 2016, δύσκολο, τραχύ αλλά με πολλές ανταμοιβές...ιδού ένα ντοκουμέντο γλυκό...μια όμορφη στιγμή που καταφέρνω να κάνω το 18ο μπάνιο με τη Ροζαλία μου και με το ζόρι απαθανατίζω όσο μπορώ την ευφορία της στιγμής που δεν λέω να αποχωριστώ την παραλία...η ψύχρα έχει επέλθει και είναι λίγοι πια που “τολμούν”...κατάφερα να κάνω 21 βέβαια, αλλά στο 18ο κι επειδή φοβόμουν πως θα σταματούσα εκεί...είπα να κρατήσω μιαν εικόνα γλυκιά...