Το ιστολόγιο του/της Automation

Με τι θα πας σήμερα στη δουλειά;
Πάλι με το ποδήλατο; Ή θα πάρεις το Μετρό;
Χμμμμ, σήμερα λέω να πρωτοτυπήσω. Θα πάρω το αυτοκίνητο! Θα το βγάλω από τη μιζέρια της ακινησίας που το έχω ρίξει και θα το πάρω. Ε μια φορά κι εγώ, ας το κάνω. Άλλωστε έχω να κουβαλήσω και το laptop σήμερα και με πιάνει ο ώμος μου μέσα στα βαγόνια από την τσάντα. Άσε που άργησα...ας το κάνω λοιπόν.
Πόσο χρόνο είπαμε πως κάνω με το ποδήλατο; Αν δεν έχει κίνηση κάνω 35 λεπτά. Αν έχει, οπότε δεν μπορώ να κινηθώ γρήγορα ανάμεσα από τα αυτοκίνητα και με τα λογής λογής μηχανάκια να μου κόβουν το δρόμο, κάνω 40 με 45 λεπτά.
Ας δούμε λοιπόν, πόσο χρόνο θα κάνω με το αυτοκίνητο.

Δεν ξέρω τι θα πει ο φίλος μου ο Μπάμπης για τον Θρύλο. Μπορεί να περάσει στην επόμενη φάση, μπορεί και όχι.
Δεν ξέρω δηλαδή αν ΠΕΡΝΑΕΙ.
Δεν ξέρω επίσης τι θα πει ο έταιρος φίλος μου ο Αντώνης για τα νέα μέτρα. Τα περνάει από εκεί που θέλει να τα περάσει; Κι αν τα περάσει, τότε ο λαός πως θα περνάει με αυτά;
Δεν ξέρω δηλαδή αν ΠΕΡΝΑΕΙ.
Εκείνο που ξέρω είναι πως ό,τι στενωπό κι αν βρω μπροστά μου, το ποδηλατάκι μου ΠΕΡΝΑΕΙ!
Όταν φτάνει στο φανάρι ή στο STOP και είναι στριμωγμένες διάφορες τετράτροχες και δίτροχες βενζινορουφήχτρες, τότε το ποδηλατάκι μου είτε στριμωχτά, είτε με χάρη, είναι σίγουρο πως ΠΕΡΝΑΕΙ!
Κάποτε οι οδηγοί των δίτροχων βενζινορουφήχτρων ακούν το κουδούνι μου, με κοιτάνε περίεργα και με ρωτάνε «μα καλά περνάς από εδώ;» και τότε εγώ τους φωνάζω μα φυσικά, ΠΕΡΝΑΕΙ!

Γιατρέ μου, γεια σου!

Καιρό είχα να σε επισκευθώ. Συγγνώμη, αλλά με τόσα που ακούω όλο λέω «κάτσε να δω τι θα γίνει και με τούτο και μετά θα πάω» και όλο το ανέβαλα. Σήμερα σκέφθηκα πως δεν πάει άλλο και νάμαι! :-)

Βγήκα και σήμερα το πρωί στους δρόμους με το ποδηλατάκι μου καλογυαλισμένο και «ετοιμοπόλεμο». Καθώς το δουλεύω όλο και περισσότερο, λειτουργεί σαν «μοτεράκι» και μου δίνει άριστα αποτελέσματα. Όπου «μοτεράκι» βάλε τα πόδια μου που γυρίζουν τους τροχούς διαρκώς χωρίς καθόλου να το...«σκέφτονται».
Δεν έχω διανύσει μεγάλη απόσταση όταν «τη βγήκα» από δεξιά σε μία στροφή. Είδα πως με «έπαιρνε» καθώς ο χώρος ήταν αρκετός και οι υπόλοιποι ακινητοποιημένοι.
Τότε άκουσα ένα σχόλιο: «από δεξιά σκοτώνει».
Ο τόνος της φωνής ήταν φιλικός, οπότε έκοψα λίγο και έσκυψα στο παράθυρο:
- Τι είπες φίλε;
- Είπα πως από δεξιά σκοτώνει, ξέρω, μηχανή οδηγώ (εκείνη την ώρα βέβαια οδηγούσε SMARTάκι).