Ακούω συνεχώς παράπονα οδηγών για την συμπεριφορά των ποδηλατών. Περνάνε τα στοπ, τσ κοκκινα ή ποδηλατούν μες την μέση του δρόμου. Το τελευταίο το είδα και γω με τα μάτια μου. Δυο κουρσάδες, χαλαροί ποδηλατούσαν επιδεικτικά στην ΜΕΣΗ του δρομου; Μα γιατί ρε παιδιά; Αυτη η συμπεριφορά μονο κακο κάνει στην κοινότητα. Μου δημιουργεί νεύρα μόνο που το σκέφτομαι και είμαι και ποδηλάτης, φαντάσου τι νοιώθουν οι αυτοκινητηστές που μας έχουν και άχτι.
Προειδοποίηση: σύμφωνα με το νόμο η συλλογική εξύβριση/προσβολή δεν τιμωρείται, μόνο η ατομική, συνεπώς δεν δικαιούται κανείς να με εγκαλέσει για την άποψη που εκφράζεται, δικαιούται μόνο να διαφωνήσει, όσο θέλει.
Πριν από δυόμισυ ώρες. Φρέσκο δηλαδή, και σόρυ για την πιθανή ένταση. Δρόμος ήσυχος, 30 μέτρα μπροστά μου σταματημένο ΙΧ στο φανάρι. Από δεξιά με προσπερνά 50άρι δίχρονο μηχανάκι, αλλά σχεδόν χτυπώντας με, με ακουμπά στο δεξί χέρι και με αρκετή ταχύτητα ακολουθεί περίεργη πορεία, πάει καρφί και χωρίς να σταματά καθόλου διαγώνια! ΜΠΑΜ! στουκάρει πίσω σε παρκαρισμένο τζιπ. Για λόγους στοιχειώδους ανθρωπιάς, πάω να τον βοηθήσω.
Γειά χαρά,
εδώ και μισό χρόνο ο σύζυγος μου είχε υποσχεθεί ένα σήμα για το τρίκυκλό μου. Το τελευταίο ΣΚ βρισκόμασταν στο Αμβούργο όπου υπάρχει παράδεισος ποδηλάτων. Μπήκαμε στο B.O.C. auf Bikes, «κέφι για ποδήλατα», και μεγάλωσαν τα μάτια μας· είδαμε ό,τι ονειρεύομουν. Οι υπάλληλοι φοράνε πράσινα γιλέκα με τα γράμματα επάνω και φέρονται φιλικοί και ειδικευμένοι. «Εάν ενδιαφέρεσθε για ηλεκτρονικά ποδήλατα, να ρωτάτε τον συνάδελφο εκεί πέρα που έκανε εκπαίδευση.»