Υγεία

Την κάτσαμε.

Προχτές, μετά από επίσκεψη στον κτηνίατρο να τσεκάρει για την μεγάλη τριχόπτωση και την πιτυρίδα που εμφάνισε ο μικρούλης, βγήκε θετικός στο τεστ της Λεϊσμανίας. Εμφανώς, δεν είχε κάποιο σημάδι κατάπτωσης να με προειδοποιήσει. Είναι όμως πλέον ανεμικός με 20 αιματοκρίτη αντί 44 και κάνα κιλό ελαφρύτερος.

Ξεκινήσαμε φαρμακευτική αγωγή και ελπίζω να την παλέψει.

Το θέμα το γράφω μηπως υπάρχει και κάνας άλλος που πέρασε - περνάει τα ίδια εκεί έξω να μοιραστεί την εμπειρία του.

thanx.

Γειά χαρά,

σας χαιρετώ καρδιακά από το πρωτεύον μας χωριό. Έχουμε ήλιο και ζέστη, πράγμα που μου αρέσει ιδιαίτερα.

Στη 1η Ιουλίου, ένας καλός χειρουργός διόρθωσε την προσεξοχή στο μεγάλο δάχτυλο του αριστερού μου ποδιού κι έκοψε τον κάλο στο δαχτυλάκι. Μια χαρά η νάρκωση, το συνάτομό μου με πήγε σπίτι με το αυτοκίνητο.
Όταν άλλαξαν την επίδεση, είχαν γίνει τρείς φυσαλίδες λόγω αλλεργίας αντί το έμπλαστρο (βλ. την πρώτη φωτό). Φόρεσα ένα προστατευτικό παπούτσι για να μήν φορτωθούνε τα δάχτυλα.

Μια μικρή τράπεζα όπου θα κατατίθενται τα αισθήματά μας με όποιο μέσο μας είναι αρεστό και ταιριάζει στην κάθε αναγκαιότητα των στιγμών μας. Μια συλλογικότητα αισθημάτων λοιπόν, γιατί η σιωπή και η άβυσσός της στην ξένωση μας ταξιδεύει...

Γειά χαρά,

μετά από μια κοπιαστικές εξετάσεις στο γιατρείο οφθαλμών που κρατούσανε ωχτόμιση ώρες, τέλος στο περίμενε, μου εστάλη το χαρτί που μου αρμόζει· το γράμμα Β μου επιτρέπει να πάρω συνοδευτή μαζί μου. ήτε άτομο, ήτε το τρίκυκλό μου.
Εάν πληρώσω 60 ευρώ το χρόνο, τζάμπα θα πάω με κάθε μέσο ντόποιας συγκεινωνίας.

Η διαδικασία δυσκολευόταν αφού οι χοντρές κυρίες στην επιτροπή μου στέλνανε όλα τα γράμματα στην παλιά διεύθυνση. Τέσπα πέρασαν δέκα μήνες. (Αναρωτιέμαι γιατί πληρώνονται τακτικά όταν υπάρχει καλά εκπαιδευμένος κόσμος άνεργος.)