Το λοιπόν σύντροχοι το μελλοντικό μου πρότζεκτ κρέμεται από τις δόσεις της τρόϊκας αλλά και από τις απαντήσεις σας.
Έχουμε λοιπόν ένα ατσαλάκι με διάκενο ψαλιδιών 120mm κι από την άλλη ένα κέντρο 135mm. Υπάρχουν πιθανότητες να μην "πτωχεύσουμε"? Το θεωρείτε δυνατόν να ταιριάξουν? Could i try this at home?
Ο "θείος" χρησιμοποιεί κάτι μαδέρια και μιλά για 5mm μόνο αλλά έλεγα μήπως εμείς σαν ο λαός της πατέντας έχουμε καμιά καλύτερη ιδέα.
Οποιαδήποτε εμπειρία ή tip ευπρόσδεκτο...
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Γειά σας,
όπως μου φαίνεται, μολονότι υπάρχουν παμπλούσιοι θα πληρώστε τα πάντα χρυσά. Δεν νομίζω ότι βοηθάει να εμπορευματοποιηθούν μέρη απαραίτητα για την επιβίωση του λαού, άσε που τον πολιτισμό σας.
Άν ψάξαμε για τον λόγο, θα έλεγα ότι τους πλούσιους δε τους αναγκάζει κανένας να πληρώθουνε τους φόρους τους. Ήτε εξαφανίζουν, ήτε δηλώνουνε τους θαλαμηγούς τους πολυτέλειας πάμφτωχο ψαράδικο ήτε...
Eat the rich
Μήν ξεπωληθείτε, συμπαθώ μαζί σας
...ότι ένας αρχάριος δεν θα έχει πρακτική εμπειρία στο θέμα. Όμως ξέρω ότι το άνοιγμα από 120 σε 130 είναι κλασσική επέμβαση στις ανακατασκευές κουρσακίων με ρόδες κούρσας. Όμως εάν θες να βάλεις κέντρο ΜΤΒ θα μπορούσες να το ανοίξεις στα 130 και τα υπόλοιπα 5mm να τα ανοίγεις ελαστικά όπως περιγράφει ο θείος για να βάζεις τον τροχό. Πάντως δεν νομίζω και κατευθείαν να το ανοίξεις στα 135 ότι θα έχει πρόβλημα αντοχής. Μπορείς να το παίξεις κινέζος και να περάσεις μία βόλτα από τον τσιπίδη που είναι εξπερ σε τέτοια θέματα.
...οποτε η πτωχευσις του ατσαλακιου, αναβαλεται επ'αοριστον.
Για να γινω και λιγο σαφεστερος, γιατι τα παραπανω ακουγονται λιγο σαν ..αποφθεγμα Πυθιας.
Για 13 συναπτα ετη, βιαζω κατ'εξακολουθισην τα τρυφερα χρωμολενια ψαλιδακια του ατσαλακιου μου, κι απο 126 χλστ. (που ηταν το παλιο κεντρο, αιωνια του η μνημη και καλη του ωρα εκει που ειναι τωρα), τα "ανοιγω" στα 135 χλστ., χωρις το παραμικρο προβλημα.
Δωσε βαση τωρα, για να καταλαβεις και το "κατ'εξακολουθισην".
Δεν χρειαστηκε να παραμορφωσω ποτε μονιμα τα ψαλιδια.
Απλουστατα, κι επειδη τα χρωμολακια ειναι αρκετα ελαστικα, καθε φορα που τοποθετω τον τροχο με το "καινουριο" κεντρο πισω, ανοιγω τα ψαλιδια λιγο με τα δαχτυλα των χεριων(τραβωντας το δεξι ψαλιδιμε τα 4 δαχτυλα του δεξιου χεριου και το αριστερο ψαλιδι με τα 4 δαχτυλα του αριστερου χεριου), ενω αναμεσα στους αντιχειρες συγκρατω τον αξονα του κεντρου(εννοειται και τον τροχο ολοκληρο, αλλα αυτα νομιζω δεν ειναι αναγκη να τα λεμε..).
Μολις ανοιξουν λοιπον τα ψαλιδια στο επιθυμητο ανοιγμα, "φλαπ", σπρωχνω με τους αντιχειρες τις ακρες του αξονα του κεντρου στα drop-out, κεντραρω τον τροχο, σφιγγω το quick-release, και φυγαμε!
Τωρα βεβαια, αν το ατσαλακι ειναι προελευσεως ΕΥΔΑΠ, που σημαινει οτι ειναι "κουτσουρακι", και καθε φορα που πρεπει να ανοιξεις τα ψαλιδια, πρεπει προηγουμενως να εχεις χαψει και κανα-δυο φυστικια Σουπερ Γκουφη, τοτε πιθανως εχει νοημα το σεναριο του μπαρμπα-Sheldon.
Παρεμπιπτοντως, η λυση-Sheldon, ειναι εφαρμοσιμη, αλλα προκειμενου να γινει σωστα, εχει μια καποια "διαδικασια",και μια καποια προετοιμασια, ωστε να μην τραυματιστει ο σκελετοστ.
Δεν γινεται αρπα-κολλα. Πρεπει να γινεται σταδιακα, μετρωντας αναμεσα στα διαφορα "σταδια"και με τα σωστα εργαλεια (οπως ολοι ξερουν, τα σωστα μαδερια κανουν το μαστορα...).
Και για κερασακι στο τελος(μετα το ανοιγμα δηλαδη), χρειαζεται και μια "ευθυγραμιση" (παραλληλιση θα επρεπε να πω) των drop-out.
Τωρα βεβαια που το συζηταμε, μου κατεβαινουν και καποιες ιδεες, οι οποιες στελνουν στη συνταξη τα βαρβαρα μαδερια, και χρησιμοποιουν αντ'αυτων ευγενεις "ντιζες" ολο βολτα, μερικα παξιμαδια, κι ισως καποιες ροδελλες...
Αγαπητή Κωστάτζα, όσο κι αν ο Lemmy προσπαθεί να με κάνει να θυμηθώ το ελπιδοφόρο (λέμε τώρα) Eat the rich τόσο ο Jello με προσγειώνει με το οργισμένο Kill the poor.
Φίλτατοι arxarie και colombus δίκιο έχετε και αν ήταν μόνο τα 5mm δεν θα το συζητούσα. Αλλά μάλλον ορθότερο μου φαίνεται το άνοιγμα μέχρι περίπου τα 130 και κατόπιν εφαρμογή της δακτυλοσκοπικής μεθόδου. Όσο για τους μάστορες όλων των ειδών προσπαθώ να τους αποφεύγω (όπως και τους γιατρούς). Ένας μπάρμπας μου μεγάλος και σοφός, λίγο πριν πεθάνει τον ρώτησαν "τι θα 'θελες να φας?", "συκώτια μάστορα!" αποκρίθηκε...
Μιας κι έχω χρόνο μέχρι να μπει το σχέδιο σε εφαρμογή κι επειδή με τα μαδέρια δεν τα πάω και πολύ καλά ψιλοχαζεύω τίς μέγγενες, γλυκοκοιτάζω τις ντήζες, σκέφτομαι την "ευθυγράμμιση", θα πάω διαβάζοντας μεθοδευμένα και σιγά, ελπίζω στο τέλος να μην χρειαστώ... "καλίμπρα"!
καλέ μου scrabler, το ήξερα ότι τελειώνει στο kill the poor. Σου ζητώ συγγνώμη άν παρεξήγησα το νόημα της δημοσίευσής σου.
Όλα τα καλά...
Θα συμφωνήσω ότι το πιο πιθανό είναι να μπορεσεις να ανοίξεις τα ψαλίδια χωρίς ίδιαίτερο κόπο.
Σε κάθε άλλη περίπτωση το μόνιμο άνοιγμα θέλει κανονικά και θέρμανση του σκελετού που σημαίνει και μια πιθανή καταστροφή αυτοκόλλητων και χρώματος (πολύ η΄ λίγο)