Αναπαλαίωση σέλας lepper primus 6 spring

(Aπό το θέμα "gpiter - η συλλογή μου από αναπαλαιωμένα ποδήλατα")

…………………….. θα ασχοληθούμε με την αναπαλαίωση μιας lepper primus 6 spring … αυτές οι σέλες είναι από τις ποιο όμορφες και από της ποιο χαρακτηριστικές για ποδήλατο εργασίας, και όχι μόνο. Σας λέω δε, με βεβαιότητα, ότι είναι οι ποιο αναπαυτικές, άνετες, και ξεκούραστες σέλλες που έχω καβαλήσει….. αλλά και οι ποιο βαριές, κάποτε είχα ζυγίσει μία, αν θυμάμαι καλά ήταν 2800gr…... Η lepper είναι μια πολύ παλιά ολλανδική εταιρία όπου κατασκευάζει ακόμα και σήμερα διάφορα ποιοτικά εξαρτήματα για ποδήλατα… αυτό το μοντέλο σέλας, το βγάζει ακόμα απλά οι ποιο καινούριες έχουν μαύρο σκελετό. Την συγκεκριμένη την βρήκα επάνω σε ένα Raleigh, για το οποίο θα σας μιλήσω σε άλλη στιγμή… και μην αναρωτηθείτε βέβαια που ένα εγγλέζικο ποδήλατο φόραγε ολλανδική σέλα, γιατί αυτό μπορεί να παίζει ρόλο μόνο για ένα συλλέκτη του σήμερα, καθώς ο κόσμος τότε νοιαζόταν μόνο να βάλει κάπου αναπαυτικά…… τον ποπό του. Πάμε λοιπόν στην αποκατάσταση της συγκεκριμένης….
Αυτή λοιπόν είναι η εν λόγω σέλα …….

Κατά αρχήν θα πούμε δυο λόγια γρήγορα, γενικά … αυτή η σέλα έχει ένα χοντρό κομμάτι δέρματος, και τον σιδερένιο σκελετό της με τα ελατήρια… το δέρμα λοιπόν, έχει χάσει το σχήμα του, και έχει ξεραθεί καθώς έχει μείνει, πραγματικά για δεκάδες χρόνια απεριποίητο… και τα μεταλλικά μέρη έχουν υποστεί και αυτά διάβρωση από τα πολλά χρόνια εγκατάλειψης. Παρόλα αυτά όμως με την ανάλογη περιποίηση μπορεί να ξαναγίνει όμορφη και πλήρως λειτουργική .

Κίνηση πρώτη…. Την βουτάμε σε ένα κουβά νερό, για να μαλακώσει το δέρμα ώστε να μπορέσουμε να του ξάναδώσουμε σωστό σχήμα. Εκεί θα παραμείνει για περίπου μία εβδομάδα, μην φοβάστε που θα μπει στο νερό, γιατί αυτή είναι και η τεχνική που χρησιμοποιούν και οι επαγγελματίες ώστε να δίνουν το σχήμα που θέλουν στα δέρματα, απλά αυτοί έχουν θερμά καλαπόδια πρέσες για το τελικό σχήμα…

Αφού περάσει καμιά εβδομάδα την βγάζουμε από το νερό, και παίρνουμε γερό σχοινί και την δένουμε δίνοντας της το σχήμα που πρέπει να έχει το δέρμα πιέζοντας και δένοντας γερά το σχοινί κατά μήκος όλης της σελάς….

Σημαντικό ….. δεν είναι τυχαίο που δεν έλυσα το δέρμα από τον σκελετό της σέλας ακόμα, γιατί αυτός θα λειτουργήσει σαν καλαπόδι , ή καλούπι αν θέλετε.
Έτσι δεμένη θα παραμείνει για να στεγνώσει καλά… περίπου άλλη μία εβδομάδα, -το καλοκαίρι θέλει λιγότερο – και μετά θα την λύσουμε από τα σχοινιά …. Αυτά για απόψε.
Καλό σας βράδυ.
Υ.Σ 1…..με αναπαλαίωση σε ινδικές Eastman κ.τ.λ μην ασχοληθείτε καθόλου, είναι τόσο λεπτά και κακής ποιότητας τα δέρματα που με την πρωινή υγρασία μαλακώνουν και γίνονται σαν….. ‘’φλαούνες’’ που έλεγε και ένας παλιός φίλος ποδηλατάς.
……………………………………….
…. Αφού στέγνωσε καλά, έλυσα τα σχοινιά.....

.... και βούρτσισα το δέρμα για να φύγουν τα καμένα βερνίκια και να φανεί το ’’ζωντανό’’ δέρμα, το βούρτσισμα μπορεί να γίνει με ψιλό ή μεσαίο γυαλόχαρτο ή ακόμα και με συρματόβουρτσα όπως η συγκεκριμένη, απλά αν φτάσετε εκεί (συρματόβουρτσα)θέλει προσεκτικά….

Προσοχή! Το βούρτσισμα ή το τρίψιμο δεν ενδείκνυται για όλες τις περιπτώσεις, σε πολύ παλιές σέλες, μπορεί και να τις καταστρέψετε.

Στη συνέχεια αποσυναρμολόγησα την σέλα ώστε να καθαρίσω από τις σκουριές τον σκελετό με τα ελατήρια… το δέρμα θα το περιποιηθώ αφού ξαναδέσω την σέλα.

Αυτές οι lepper είναι σχετικά πολύπλοκες σέλες, για αυτό αν δεν έχετε ξαναλύσει τέτοιες σέλες τραβήξτε και καμιά φωτογραφία τα σημεία που μπορεί να μην θυμάστε αργότερα.

Αυτά για απόψε….. καλό βράδυ.
Έτοιμη και η σέλα πριν το 2012…. Αφού γυάλισα τα μεταλλικά μέρη, περιποιήθηκα το δέρμα με Colonil rustical, η οποία είναι ίδια κρέμα με την brooks -σύμφωνα και με το μέλος lyhadj,- αφού πρώτα το κούμπωσα επάνω στο σασί της σέλας…. Η σέλλα είναι έτοιμη για να μπει επάνω στο ποδήλατο, και να είστε σίγουροι ότι θα με συντροφέψει για πάρα πολλά χρόνια με ελάχιστη περιποίηση, φτάνει να την προφυλάσσω από τον ήλιο, καθώς αυτός είναι και ο μεγαλύτερος εχθρός τους.

Πρίν….

και μετά.....

Καλό βράδυ και καλή πρωτοχρονιά σε όλους σας….
Υ.Σ Αν κάποιος φίλος έχει τέτοια σέλα και δεν κατάλαβε κάτι μπορεί να ρωτήσει ελεύθερα ή σε π.μ.
Ακόμα μερικές, πιο φωτεινές φωτογραφίες….

Εδώ παρέα με την μικρή ‘’Μουτζούρα’’ το νέο ανερχόμενο αστέρι της αυλής μου…

Είπα μιας και είναι η τελευταία μέρα του χρόνου να ξεφύγουμε λίγο από το… πρόγραμμα.
Αυτός είναι ο μικρός, ‘’Μαυροπατούσης’’ προσπαθούσα να των βγάλω και αυτόν μια φωτογραφία δίπλα στην lepper…. αυτός όμως φέρμαρε μόνιμος τα δάχτυλα μου, εδώ εν ώρα δράσεις.

Χρόνια πολλά σε όλους…. Και να θυμάστε.. οι μικρές όμορφες στιγμές είναι αυτές που μας κάνουν ευτυχισμένους…. ένα χαμόγελο, ένα χάδι, μια καλή κουβέντα….. να είστε καλά και καλά χιλιόμετρα, θα τα πούμε του χρόνου..