Όλα τα κείμενα είναι από το Lesvos Mtb
Πριν την εκκίνηση:
Πρώτη μέρα:
20 ώρες και 30 λεπτά μετά την εκκίνηση ο Steffen είχε καλύψει 556 χιλιόμετρα, σταμάτησε για μια ώρα και 20 λεπτά μόνο, ενώ διατηρούσε μια μέση ταχύτητα στα 25,7 χλμ/ω!
Ολοκληρώθηκαν 24 ώρες από την εκκίνηση του Trans Am.
Η κατάταξη έβρισκε πρώτο τον Steffen Streich (στα 635 χλμ) που είχε κιόλας διαφορά 60 χιλιομέτρων από τον 2ο Evan Deutsch (στα 575 χλμ) ενώ ο τελευταίος της διοργάνωσης από τους 66 συμμετέχοντες είχε καλύψει απόσταση 108χλμ!
Δεύτερη μέρα:
Trans Am 6/6 12:30 μεσάνυχτα (τοπική ώρα).
Δύο γυναίκες στην πρώτη και δεύτερη θέση.
Sarah Hammond και Lael Wilcox.
Ο Steffen 3ος δείχνει να ξεκουράζεται ακόμα, ενώ μόλις ξεκινήσει ξεκούραστος θα τον χωρίζουν μόνο 105 χλμ από την κορυφή...
Update. Δύο 24ωρα ολοκληρώθηκαν από την εκκίνηση του Trans Am 2016 και o Steffen παραμένει 5 μόλις χιλιόμετρα πίσω από την Αυστραλέζα Sarah Hammond... Μετά από σύντομη παύση στην πόλη Richland, ο Steffen ρίχνεται στη μάχη με τις ανηφόρες που θα τον βγάλουν στον ποταμό Snake River, τα φυσικά όρια του Όρεγκον με το Αϊντάχο.
Σκληρό καρύδι αποδεικνύεται η 36χρονη Αυστραλέζα από τη Μελβούρνη που δουλεύει ως εκπαιδευτής στα γυμναστήρια "The spining room" καθώς καταφέρνει να παραμένει στην πρώτη θέση της κατάταξης για πάνω από 10 ώρες!
Μεγάλο προβάδισμα φαίνεται να έχει ο Steffen τις επόμενες ώρες καθότι έχει κοιμηθεί 7 ώρες, αντίθετα με την Αυστραλέζα που κάνει σύντομες μικρές στάσεις προς το παρόν...
Τρίτη μέρα:
Λίγο πριν ολοκληρωθεί το 3ο 24ωρο, η κατάταξη έχει ως εξής...
1η η Sarah Hammond έχει καλύψει 1316 χλμ, ενώ έχει μπροστά της πάνω από 100 χλμ δρόμο χωρίς ανηφόρες!
Πίσω της στη 2η θέση (αν και έχει ανηφόρες μπροστά του) πλησιάζει πάλι ο Steffen Streich που βρίσκεται μόνο 35 χλμ πίσω της.
Στην τρίτη θέση ο 42χρονος Άγγλος από το Gloucester, ο Lee Fancourt που έχει επίσημο χορηγό την Colnago, βρίσκεται 42 χλμ πίσω από τον Steffen,
Τέταρτη η εκπληκτική Lael Wilcox από το Ανκορέιτζ της Αλάσκα, 29 ετών με επίσημο χορηγό την Specialized!
Στην πέμπτη θέση της κατάταξης βρίσκουμε τον 42χρονο Evan Deutsch, από το Πόρτλαντ του Όρεγκον με χορηγό την Cyclepath.
Όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι τώρα, οι πρώτες θέσεις θα κριθούν μεταξύ αυτών των 5 υπεραθλητών.
Update. Ο άνθρωπος με την Ελληνική σημαία στο στήθος και το μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του, είναι στη δεύτερη θέση του Trans Am στο μέσο της 4ης μέρας.
Απ’ ότι φαίνεται θα είναι παιχνίδι των δύο η πρώτη θέση, μια και η διαφορά από τους υπόλοιπους είναι πια χαώδης.
Steffen Streich και Sarah Hammond εναλλάσσονται στις πρώτες θέσεις για πάνω από μια μέρα. Ενώ όλα δείχνουν ότι ο κάτοικος Στύψης Λέσβου είναι ταχύτερος από την Αυστραλέζα από τη Μελβούρνη και την φτάνει συνέχεια όσο βρίσκεται στη σέλα, η διαφορά κρίνεται στην… ξεκούραση. Μέχρι τώρα ο Steffen έχει 20 ώρες και 22 λεπτά στάσεις ενώ η ακούραστη γυμνάστρια από το νότιο ημισφαίριο έχει καταγράψει στάσεις μόνο 9 ώρες και 32 λεπτά.
Ο αγώνας είναι ένα παιχνίδι δύναμης, αντοχής, ψυχής, καρδιάς, επιμονής, ψυχραιμίας, σωστών αποφάσεων αλλά και… τακτικής. Το ποια στρατηγική τελικά θα αποδώσει κανείς δεν μπορεί να πει. Θα το μάθουμε σε 11 περίπου μέρες όταν αυτοί οι υπεράνθρωποι θα ολοκληρώσουν τον άθλο τους και θα φτάσουν στο άλλο άκρο της Αμερικανικής ηπείρου.
Μέχρι το τέλος της (δικής μας) μέρας, οι 2 πρώτοι θα ολοκληρώσουν ακόμα μια σειρά δύσκολων αναβάσεων και φτάνοντας στην κορυφή της οροσειράς Bitterroot (Βραχώδη Όρη) θα αφήσουν πίσω τους ακόμα μια Αμερικανική πολιτεία, αυτή του Αϊντάχο για να μπουν στη Μοντάνα.
Update. Η Ελληνική Σημαία και πάλι στην πρώτη θέση.
Δράμα στη Μοντάνα.
To Trans Am του 2016 χαρακτηρίστηκε από τους διοργανωτές το δραματικότερο Trans Am της ιστορίας. Πρώτη φορά υπάρχει τέτοιος ανταγωνισμός, τόσες μέρες. Αυτό όμως μάλλον από μόνο του δεν έφτανε... Χρειαζόταν κάτι παραπάνω και αυτό ήρθε...
Δράμα μας επιφύλασσε η σημερινή μέρα... Πριν 5 ώρες η Sarah Hammond ενώ ήταν πρώτη στην κατάταξη, πήρε λάθος δρόμο.
Στο ίδιο σημείο περνώντας ο Steffen Streich μετά από μικρό δισταγμό, πήρε τη σωστή απόφαση και έκανε τη σωστή επιλογή. Oι "σωστές" ώρες ύπνου είναι σίγουρο ότι τον βοήθησαν σ' αυτό.
Σε 5:30 υπολογίζονται οι χαμένες ώρες για την δυνατή αλλά άτυχη Αυστραλέζα, που τουλάχιστον αντελήφθη έγκαιρα το λάθος της και επιστρέφοντας από το σημείο που χάθηκε απέφυγε τον αποκλεισμό.
Κάτι που θα δώσει προβάδισμα σχεδόν 4 ωρών στον ποδηλάτη από τη Στύψη Λέσβου ενώ και η επιστροφή της Hammond θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μας για τις επόμενες μέρες.
Τέταρτη μέρα:
Ολοκληρώνεται σε λίγο το 4ο 24ωρο από την εκκίνηση του Trans AM 2016 και η κατάταξη βρίσκει για ακόμη μια φορά τον Steffen Streich 30 περίπου χιλιόμετρα πίσω από την άυπνη Hammond!
O Steffen έρχεται από κανονικό ύπνο 7 ωρών ενώ η Sarah και πάλι έκανε μια σύντομη ξεκούραση γύρω στα μεσάνυχτα.
Πριν από λίγες ώρες ξεκίνησε και πάλι ο Steffen και ο ρυθμός του είναι καταιγιστικός. Χαρακτηριστικό δε είναι ότι έχουν καλύψει την ίδια απόσταση με την πρωτοπόρο Sarah με τη διαφορά ότι ο Steffen την έχει καλύψει μέσα σε 2 μέρες και 17 ώρες (στη σέλα) ενώ η Hammond σε 3 μέρες και 8 ώρες. Η συνολική μέση ταχύτητα του Steffen είναι 25,7 χλμ/ω ενώ της πρωτοπόρου Hammond μόλις 21,4!
Ανακατατάξεις έχουμε και πιο πίσω. Στην 3η θέση της κατάταξης, 170 χλμ πίσω από την πρωτοπόρο έχει αναρριχηθεί η Lael Wilcox αφήνοντας ελάχιστα πίσω της τους Evan Deutsch και Kai Edel.
Ο 6ος Lee Fancourt ταλαιπωρείται ακόμα από τα προβλήματα αφυδάτωσης εξαιτίας των μεγάλων θερμοκρασιών και του καυτού ήλιου ενώ ξεκουράζεται ακόμα 290 χιλιόμετρα πίσω από τους πρωτοπόρους. Εντυπωσιακό είναι όπως έγραψε και στον προσωπικό του λογαριασμό ότι προχθές ήπιε 16 λίτρα νερό και ακόμα διψάει!
Όπως δείχνουν τα πράγματα, αν Steffen και Hammond συνεχίσουν με τον ίδιο ρυθμό (αν και βρίσκονται στο δυσκολότερο σημείο της διαδρομής) θα έχουμε νέο ρεκόρ χρόνου που κατέχει από το 2014 ο Mike Hall με 17 μέρες και 16 ώρες.
Από τους πρωτοπόρους ο μόνος έμπειρος στο συγκεκριμένο αγώνα, είναι ο Evan Deutsch που κατέκτησε το 2015 την τρίτη θέση.
Το ρεκόρ στις γυναίκες είναι οι 20 μέρες και 23 ώρες, το έκανε η Juliana Buchring το 2014, κάτι που απ' ότι φαίνεται θα σπάσει φέτος, ενώ το 2015 δεν κατάφερε να τερματίσει καμία γυναίκα.
Συνήθως ένα 58% των συμμετοχών τερματίζει τον αγώνα ενώ φέτος υπάρχει και ρεκόρ συμμετοχών με 66 εκκινήσεις ενώ η 2η καλύτερη χρονιά ήταν το 2014 με 45.
Update. Έχουμε μπει για τα καλά στην 5η μέρα. Κοντεύουν μεσάνυχτα στη Μοντάνα. Ο πρώτος στην κατάταξη Steffen Streich ξεκουράζεται σε ξενοδοχείο της πόλης Ennis, ενώ η εντυπωσιακή Αυστραλέζα Sarah Hammond μετά τη λάθος επιλογή διαδρομής συνεχίζει χωρίς καθόλου ξεκούραση εδώ και 21 ώρες! Οι διοργανωτές την πλησίασαν και σε δήλωσή της αναφέρθηκε σε "λάθος πλοήγησης".
Ο Στέφανος έχει καλύψει μέχρι τώρα σχεδόν 2.000 χλμ ενώ η απόσταση που τον χωρίζει με τη Sarah είναι 75 χιλιόμετρα.
Ανακατατάξεις έχουμε και στις πιο πίσω θέσεις καθώς ο Γερμανός Kai Edel πέρασε στην τρίτη θέση 85 χλμ πίσω από τη Hammond, αφήνοντας τους 2 Αμερικανούς, Lael Wilcox από την Αλάσκα και Evan Deutsch από το Όρεγκον, στην 4η και 5η θέση αντίστοιχα.
Ο Άγγλος Lee Fancourt που πριν μέρες ήταν στις πρώτες θέσεις, δείχνει να ξεπέρασε τα προβλήματα αφυδάτωσης, ξεκίνησε πάλι, βρίσκεται όμως ακόμα στο Αϊντάχο στην 15η θέση της κατάταξης.
Έκτη μέρα:
Η Ελληνική σημαία κυματίζει περήφανα στο Γουαϊόμινγκ.
Η Sarah Hammond μόλις μπήκε 2η στην πολιτεία του Γουαϊόμινγκ. Ο Steffen Streich περνάει από φανταστικά μέρη μεσημέρι Πέμπτης (τώρα) μέσα από το Yellowstone ενώ έχει καλύψει συνολικά 2.185 χιλιόμετρα. Μόλις πέρασε την 4η ψηλότερη κορυφή του αγώνα και κατηφορίζει, ενώ ακολουθεί η 3η υψηλότερη. Όλη την επόμενη μέρα θα μάχεται με βουνοκορφές στα Βραχώδη όρη του Γουαϊόμινγκ ενώ μεθαύριο θα μπει στο Κολοράντο. Στα μισά της πολιτείας θα περάσει το υψηλότερο σημείο όλης της διαδρομής με υψόμετρο 3500 μέτρων και από κει και πέρα… αρχίζουν οι κατηφόρες! Ορεινοί όγκοι τέλος… Περνά τα δύσκολα Βραχώδη όρη και τα βάζει με τους ανέμους και τον ανελέητο ήλιο της ερήμου. “Κατηφόρες” που καλύπτουν το μισό Κολοράντο, ολόκληρο το Κάνσας, το Μισούρι και το Ιλινόις και φτάνουν μέχρι και το Κεντάκι.
Ακολουθεί η τριάδα Lael Wilcox της Specialized, Evan Deutsch με Cervelo και Kai Edel με Trek που είναι ακόμα στην πολιτεία της Μοντάνα.
O Lee Fancourt είναι ξανά μέσα στον αγώνα μετά από μια μεγάλη στάση για αποκατάσταση των προβλημάτων αφυδάτωσης που τον ταλαιπώρησαν το τελευταίο διήμερο, βρίσκεται στην 27η θέση, ακόμα στο Αϊντάχο, έχοντας καλύψει μόλις 1500 χιλιόμετρα.
Update. Ώρα ξεκούρασης στο Γουαϊόμινγκ για τον Steffen Streich.
Πλησιάζουν μεσάνυχτα Πέμπτης.
Σταθερά στα 70 χλμ πίσω του η Sarah Hammond προσπαθεί με λιγότερες ώρες ύπνου να καλύψει τη διαφορά δυναμικού του 25% περίπου που υπερέχει ο Στέφεν.
Ακολουθεί μια πολύ δύσκολη μέρα, με θερμοκρασία στους 21 βαθμούς και με συνεχόμενα ανηφορικά σχεδόν 750 χιλιόμετρα! Αυτή θα είναι και η τελευταία επαφή που θα έχουν οι αγωνιζόμενοι με τα Βραχώδη Όρη.
Το γκρουπάκι των Lael Wilcox, Kai Edel και Evan Deutsch ακολουθεί τους 2 πρωτοπόρους 200 χιλιόμετρα πια πίσω από τον Steffen.
Τα προβλήματα για τον ταλαίπωρο Lee Fancourt δεν έχουν τελειωμό. Αφού ως γνωστόν αντιμετώπισε τα προβλήματα αφυδάτωσης αλλά και νέα με το στομάχι του, ενώ και τα προβλήματα με το ποδήλατο δεν πάνε πίσω. Ο λόγος που ''χάθηκε'' ήταν ότι δεν συνεργάζεται το νέο κέντρο - δυναμό με τον φορτιστή και δεν φορτίζουν οι συσκευές του κάτω από τα 25χλμ/ω. Μια ταχύτητα που όπως καταλαβαίνετε στις ανηφόρες που ανεβαίνει είναι αδύνατον να πιάσει! Αφού και οι έρευνες του Σερίφη απέβησαν άκαρπες, έστειλε βίντεο γράφοντας: “Hello Everybody, I”m still alive.”
Στα παραλειπόμενα να σημειωθεί και μια κλοπή ποδηλάτου της αθλήτριας από την Αγγλία Amy Williams που όταν σταμάτησε στο Rainbow Cafe στο Highway 126, Lane County για φαγητό άφησε σε σημείο που δεν έλεγχε το αξίας 5.000 $ ποδήλατό της μαζί με όλο τον εξοπλισμό τα επίσημα έγγραφά της και το κινητό. Όταν επέστρεψε, δεν πίστευε στα μάτια της! Το ποδήλατο είχε εξαφανιστεί, μαζί με τα όνειρά της να συνεχίσει τον αγώνα.
τι να λέμε τώρα
.
.
.
ΤΙ να λέμε τώρα
...
...
τι να ΛΕΜΕ τώραααααα
.
.
.
.
τι να λέμε ΤΩΡΑ
.
.
.
.
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ
.
.
.
.
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΜΕ ΣΤΕΦΕΝ ..... ΔΥΝΑΤΑ..........!!!!!!!!!
Ενημερωση από το Lesvosmtb.
Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση...
Τέλος 10ης μέρας.
3.860 χιλιόμετρα έχει διανύσει μέσα σε 10 μέρες από την εκκίνηση του Trans Am 2016 το καμάρι της Λέσβου, ο ακούραστος Steffen Streich που για ακόμη μια μέρα προηγείται και βάφει ακόμα μια πολιτεία των ΗΠΑ, αυτή του Κάνσας, πέρα για πέρα γαλανόλευκη!
Οι μόνοι που καταφέρνουν να ακολουθήσουν το ρυθμό του, είναι το δίδυμο των Lael Wilcox και Evan Deutsch που δείχνουν να έχουν χωρίσει έχοντας μια διαφορά 20+ χιλιομέτρων μεταξύ τους. Σε λίγο περνά τα σύνορα Κολοράντο-Κάνσας η Hammond ενώ είναι η 4η που έχει περάσει (χιλιομετρικά) το μισό του αγώνα. Από τους αντίθετα ερχόμενους, μόλις μπήκε στο Κάνσας ο Jason Marshall που αναμένεται να συναντηθεί με τον Στέφεν αύριο.
Ο ανερχόμενος Lee Fancourt βρίσκεται κιόλας στην 13η θέση ενώ συνεχίζονται τα προβλήματά του. Χθες είχε σκασμένο λάστιχο ενώ του έσπασε και η ντίζα της σέλας σε μια κατάβαση με παρ' ολίγον μοιραία αποτελέσματα. Μάχονταν όλη μέρα με το κρύο και τους έντονους αντίθετους/πλάγιους ανέμους, που του επέτρεπαν με δυσκολία να κινείται με 15 χλμ/ω και δηλώνει πολύ απογοητευμένος.
Ο Steffen έπιασε τις μπάρες του στις ευθείες των ατελείωτων Αμερικανικών αυτοκινητοδρόμων και τώρα... δεν τον πιάνει κανένας.
Day 13
O Steffen Streich μόλις πέρασε τοn ποταμό Μισισίπι και βρίσκεται και επίσημα πλέον πάντα πρώτος της κατάταξης στο Ιλινόις.
Άλλη μια πολιτεία αυτή του Μισούρι αποχαιρετά τον Έλληνα στην καρδιά, Γερμανό στους υπολογισμούς αφήνοντας εκτός από τα ελάχιστα (222 χλμ) που θα διανύσει "μέσα" στο Ιλινόις 2 πολιτείες ακόμα αυτή του Κεντάκι και της Βιρτζίνια...
Επόμενος στόχος του χαμογελαστού παιδιού η διάσχιση του ποταμού Οχάιο, από το Cave-In-Rock όπου λόγω της έλλειψης γέφυρας θα πρέπει να περιμένει αν φτάσει νωρίς αρκετές ώρες μέχρι την αναχώρηση του επόμενου ferry boat, κάτι που προσπαθεί από χθες να υπολογίσει ακριβώς με σωστή διαχείριση ύπνου έτσι ώστε να φτάσει εγκαίρως και να αποφύγει πιθανή καθυστέρηση.
Τελευταία μέρα του αγώνα.
Trans Am 2016
Μέρα 18η
Χτύπησε τo καμπανάκι της τελευταίας στροφής.
Δράμα στο Σάρλοτσβιλ.
320 μόλις χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό έσκασε το λάστιχο του ο Steffen Streich. Στα τελευταία αυτά χλμ όμως είχε μείνει χωρίς σαμπρέλες...
Ευτυχώς ήταν μεσημέρι (τοπική ώρα 13:30) και με μικρή ταχύτητα κινήθηκε για μία ώρα περίπου (εκτός πορείας) μέχρι την κοντινότερη πόλη το Σάρλοτσβιλ, όπου κατάφερε να επισκευάσει το κατεστραμμένο ελαστικό και να επιστρέψει στον αγώνα.
Τακτική παρακολούθησης αντιπάλου φαίνεται να ακολουθεί ο Steffen τις τελευταίες ώρες μια και σταματά για ξεκούραση την ώρα που και ο άμεσος αντίπαλός του η Lael Wilcox σταματά κι αυτή. Έτσι καταφέρνει να διατηρεί μια σταθερή απόσταση, (60 χλμ αυτή τη στιγμή) να ξεκουράζεται και να μη ξοδεύει παραπάνω δύναμη.
Ώρα Ελλάδος 08:00 (Τετάρτη) - Ώρα Βιρτζίνια 22:00 (Τρίτη)
Λιγότερα από 200 χλμ έμειναν. Τις επόμενες ώρες θα έχουμε τερματισμό.
... δεν ξέρω αν διαβάζω σωστά τα δεδομένα....
αλλά μου μοιάζει με θρίλερ.
Ο Steffen φαίνεται να προηγείται κάτα περίπου 5 μίλια από την 2η Wilcox...
και έχουν καμιά 100αριά μίλια μέχρι τον τερματισμό....
5 μίλια διαοφρά ....
πωπω....... όσο ένα σκασμένο λάστιχο ....
ΠΑΜΕ STEFFEN... ΔΥΝΑΜΗ....
Αυτό που λαμβάνει χώρα είναι εξωπραγματικό. Σε αγώνα 7.200,00 χιλιομέτρων θα έχουμε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν έχει ξαναγίνει!
Κι ενα μικρο αφιερωμα στην Lael Wilcox που κερδισε το Trans AM 2016!
Lael Wilcox – Anchorage, Alaska
I ride to get places. I travel on the bike so that I can live outside and explore. I race because sometimes I win. I like to mix it up. I like so many things about pedaling. It’s active and quiet and unpredictable. You get to see and feel a lot. I’m inspired because I haven’t been everywhere and I want to go everywhere and a lot of places I want to revisit. I really started riding bikes when I was 20 to get to and from work. Ten years later I’ve traveled over 100,000 miles on my bike in thirty countries. I still feel like I’m just getting started. I want to keep traveling on the bike for as long as I’m excited about it. I’ve been going for eight years and it only gets better every year. (πηγη)
TRANS AM 2016
ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ STEFFEN STREICH
18 μέρες 2 ώρες και 21 λεπτά.
Πριν λίγο, στις 20:21 ώρα Ελλάδας στον αγώνα του TRANS AM 2016 τερμάτισε και ο Steffen Streich . Στην 2η θέση της κατάταξης μετά από έναν εκπληκτικό αγώνα 18 μέρες τώρα, συνεχόμενα σχεδόν από την αρχή πρωτοπόρος της κατάταξης.
Ανατροπές είχαμε την τελευταία μέρα καθώς το πρωί (όπως δείχνουν μέχρι τώρα οι πληροφορίες μας) έκανε ένα λάθος πλοήγησης, και ενώ προηγείτο, μετά από μια σύντομη ξεκούραση και σε συνδυασμό με τα προβλήματα GPS και κλαταρισμένων ελαστικών που είχε έκανε μεγάλο τμήμα της διαδρομής ... ανάποδα. Αποτέλεσμα ήταν να συναντήσει την αντίθετα ερχόμενη Wilcox και να συνεχίσουν μαζί προς τον τερματισμό.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Η Wilcox με ανεβασμένο ηθικό, απομακρύνθηκε σταθερά και παρόλα τα προβλήματα εντοπισμού των αθλητών που είχαμε εμείς και μας έδειχναν μια τον ένα μπροστά μια τον άλλον, εκείνη ξεμάκρυνε φτιάχνοντας απόσταση ασφαλείας που στον τερματισμό έφτασε και τα 50 χιλιόμετρα.
Εξοπλισμένη με 2 μονάδες Garmin eTrex 20 φοβούμενη τον κίνδυνο δυσλειτουργίας του GPS, κάτι που είχε πάθει στο 2015 Divide Tour που είχε αποκλειστεί, απέφυγε τα λάθη και οδηγήθηκε σωστά σ' όλη τη διαδρομή. Η πλοήγηση σ' αυτούς τους αγώνες είναι πολύ σημαντική και αυτό δυστυχώς αποδείχτηκε σήμερα.
http://cyclingtips.com/2016/06/trans-am-lael-wilcox-wins-smashes-womens-...
δεν ξέρω πως θα ακουστώ.... αλλά για μένα ο νικητής για το 2016 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ θα είναι ο Steffen...
Προφανώς αδικώ την κοπέλα που πραγματικά νίηκσε.... αλλά
... δεν ξέρω...
.. το να προηγείσαι από την αρχή και στο τέλος - από λάθος navigation να χάνεις έναν τέτοιο αγώνα είναι ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΑΔΙΚΟ.
.
.
.
.
.
.
.
τελικά το αποφάσισα... στην μνήμη μου θα κρατήσω ότι το 2016 είχαμε δύο νικητές, τον Steffen και μια κοπέλα από τα πολύ Βόρεια...
Οι δικές μας πληροφορίες από τα "μέσα" τα λένε λίγο διαφορετικά και αναφέρουν πως ο Steffen τα 'χε δει όλα και δεν είχε καθολου κουράγια. Όταν του συνέβησαν τα κλαταρίσματα και τα βιαστικά λάθη, μετά περίμενε την Lael γιατί έβλεπε να χάνεται ο αγώνας και της πρότεινε να πάνε μαζί στη γραμμή του τερματισμού. Έτσι θα φαινόταν πως κι οι δυό πατάνε τη γραμμή αλλά στη πραγματικότητα θα φαινόταν σαν ο άντρακλας να "παραχώρησε" τη πρωτιά λόγω ευγένειας στη γυναίκα. Με άλλα λόγια ο Steffen είχε κλάσει πατάτες κι έπαιξε ένα τελευταίο χαρτί γιατι τα λεφτα πολλοι εμισησαν.
Η Lael όμως είναι από την Αλάσκα όπου κάτι τέτοια μόνο οι φώκιες τα μασάνε. Παραθέτουμε τη συνομιλία όπως έγινε:
In a hilarious post race video on the Trans Am Facebook page, we hear Lael describes the moment where she and Steffan met on the course – they rode against each other for some time, then when she took a wrong turn he briefly waited for her, then asked to talk. She recounts: “He said: ‘We’ve been battling this for two weeks, lets finish this together’. And I said ‘no it’s a race’! But [he said] ‘you’re losing’, and I just said ‘no!’, then I just took off!’” She then adds: “And then my Di2 battery died..” – she still won, though. (πηγη)
Η Lael νίκησε παλικαρίσια. Στο ποτάμι του Ohio ο Steffen πρόλαβε το τελευταίο φερυ ενώ η Lael περίμενε το επόμενο πρώτο πρωινό. Στο τέλος είχε δυνάμεις και τα δωσε όλα, δε μάσησε καθόλου και τίποτα, μάζεψε τα χιλιόμετρα κι έχτισε 2 ώρες διαφορά και η νίκη της αξίζει ολοκληρωτικά. Σ έναν τετοιο αγώνα η κατάταξη δεν έχει τόση σημασία... ΕΚΤΟΣ από του πρώτου!
Το γελαστό παιδί!!
... τώρα, να γράψω και εγώ ότι και οι δικές μας πληροφορίες από τα "μέσα" λένε και άλλα, πιο "διαφορετικά", από τα δικά σου "διαφορετικά???
...
..
.
μάλλον δεν έχει και πολύ νόημα.
ΜΠΡΑΒΟ στην κοπέλα, έκανε τρομερό άθλο.
ΜΠΡΑΒΟ και στον Steffen, ... που ξέρω πολύ καλά ότι δεν θα το βάλει κάτω... έχει ψυχή ψυχάρα και είναι μαχητής από τους λίγους.
Που ήσουν τοσες μέρες ρε συ να μας δίνεις πληροφορίες απο τα"μεσα".
ξεροσταλιασαμε να παρακολουθουμε τον τρακερ.
τα λεγόμενα της κυριας τα επιβεβαιωνει και ο ετερος ανταγωνιστής ο ewan;
Σχόλιο στο fb του Παναγιώτη Μ. :
Τίτλος: Να ποδηλατούσα έστω για μία ημέρα σαν τον άνεμο ή σαν... τον Steffen Streich !!!
Είναι Γερμανός αλλά αγαπάει την Ελλάδα πολύ περισσότερο από πολλούς Έλληνες. Ζει μόνιμα στη Λέσβο και τρέχει φορώντας την ελληνική σημαία στο στήθος. Είναι ο καλύτερος "Έλληνας" ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων και από τους καλύτερους στον κόσμο. Πρόσφατα (4-22/6/16) διέσχισε την Αμερική ποδηλατώντας για 18 ημέρες 2 ώρες και 21 λεπτά όπου ήταν από την αρχή πρώτος αλλά τελικά τερμάτισε δεύτερος από ένα λάθος πλοήγησης αφού πήρε λάθος δρόμο προδομένος από την απαραίτητη πλέον τεχνολογία. Έχει διασχίσει την Ευρώπη, την Αφρική και ποιος ξέρει που αλλού θα φτάσει ακόμα. Στην Ελλάδα του κάνουμε παρέα στα πρώτα χιλιόμετρα... μετά μπραφ και εξαφανίζεται.Σαν ένας Νίκος Γκάλης της ποδηλασίας, ήρθε στη χώρα μας για να μας μάθει τα μυστικά των μεγάλων αποστάσεων και να αφήσει ιστορία. Όλοι οι ποδηλάτες μεγάλων αποστάσεων θα θέλαμε για μία ημέρα να είμαστε Steffen Streich. Φυσικά δεν θα τον μάθει ποτέ πολύς κόσμος γιατί το ποδήλατο δεν είναι ποδόσφαιρο ή μπάσκετ... Τον σεβόμαστε και τον καμαρώνουμε γιατί είναι ψυχάρα και πολύ καλό παιδί!
Στατιστικά:
Διένυσε απόσταση 6872 χλμ σε 18 ημέρες 2 ώρες και 21 λεπτά.
Έκανε ποδήλατο για 13 ημέρες 10 ώρες και 15 λεπτά ενώ "ξεκουράστηκε" για 4 ημέρες 17 ώρες και 55 λεπτά. Σαν να λέμε ότι κάθε ημέρα έκανε 18 ώρες ασταμάτητα ποδήλατο και ξεκουραζόταν μετά για 6 ώρες και αυτό...επί 18 συνεχείς ημέρες.
Διέσχιζε κατά μέσο όρο 378χλμ την ημέρα για 18 ημέρες...
Ασύλληπτα νούμερα...!!!
Σχόλιο στο fb του Παναγιώτη Μ. :
Τίτλος: Να ποδηλατούσα έστω για μία ημέρα σαν τον άνεμο ή σαν... τον Steffen Streich !!!
Είναι Γερμανός αλλά αγαπάει την Ελλάδα πολύ περισσότερο από πολλούς Έλληνες. Ζει μόνιμα στη Λέσβο και τρέχει φορώντας την ελληνική σημαία στο στήθος. Είναι ο καλύτερος "Έλληνας" ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων και από τους καλύτερους στον κόσμο. Πρόσφατα (4-22/6/16) διέσχισε την Αμερική ποδηλατώντας για 18 ημέρες 2 ώρες και 21 λεπτά όπου ήταν από την αρχή πρώτος αλλά τελικά τερμάτισε δεύτερος από ένα λάθος πλοήγησης αφού πήρε λάθος δρόμο προδομένος από την απαραίτητη πλέον τεχνολογία. Έχει διασχίσει την Ευρώπη, την Αφρική και ποιος ξέρει που αλλού θα φτάσει ακόμα. Στην Ελλάδα του κάνουμε παρέα στα πρώτα χιλιόμετρα... μετά μπραφ και εξαφανίζεται.Σαν ένας Νίκος Γκάλης της ποδηλασίας, ήρθε στη χώρα μας για να μας μάθει τα μυστικά των μεγάλων αποστάσεων και να αφήσει ιστορία. Όλοι οι ποδηλάτες μεγάλων αποστάσεων θα θέλαμε για μία ημέρα να είμαστε Steffen Streich. Φυσικά δεν θα τον μάθει ποτέ πολύς κόσμος γιατί το ποδήλατο δεν είναι ποδόσφαιρο ή μπάσκετ... Τον σεβόμαστε και τον καμαρώνουμε γιατί είναι ψυχάρα και πολύ καλό παιδί!
Στατιστικά:
Διένυσε απόσταση 6872 χλμ σε 18 ημέρες 2 ώρες και 21 λεπτά.
Έκανε ποδήλατο για 13 ημέρες 10 ώρες και 15 λεπτά ενώ "ξεκουράστηκε" για 4 ημέρες 17 ώρες και 55 λεπτά. Σαν να λέμε ότι κάθε ημέρα έκανε 18 ώρες ασταμάτητα ποδήλατο και ξεκουραζόταν μετά για 6 ώρες και αυτό...επί 18 συνεχείς ημέρες.
Διέσχιζε κατά μέσο όρο 378χλμ την ημέρα για 18 ημέρες...
Ασύλληπτα νούμερα...!!!
Εδώ το καμάρι μας λίγο πριν "κλάσει πατάτες". Η κούραση είναι εμφανής μετά από 6.500 χιλιόμετρα. Θα επιστρέψει στο Ελ. Βενιζέλος στις 28 Ιουνίου στις 12.45 το μεσημέρι και αμέσως μετά θα πετάξει για Λέσβο. Το αναφέρω για όσους θέλουν να τον χειροκροτήσουν από κοντά!
Κι ενώ από τα πρώτα λεπτά του τερματισμού πλακώσανε όλοι να δίνουνε συγχαρητήρια στη Lael, εμείς εδώ οι ελληναράδες σκυλιάσαμε! Μα πως είναι δυνατόν να χανει το «γελαστό μας παιδί» απο μια τυγχάρπαστη αμερικάνα και μάλιστα βλαχάρα από την Αλάσκα! Μα γίνεται? Κρατιόμασταν λοιπόν όλοι και περιμέναμε να κάνει κάποιος την αρχή, όπως κάνουμε στη ζωή μας. Και κάπως έτσι ευρέθη, όχι ο φιλόσοφος Διογένης αλλά ο Διογένης ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ! Ο δράκουλας λοιπόν, σ’ ένα αμερικάνικο φόρουμ πήγε το άτομο να ζητήσει τα ρέστα:
Με άλλα λόγια της είπε: α μαρή, πάνε πλύνε κανά πιάτο, που ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ κέρδισες το «δικό μας παιδί» γιατί δε μπορει, θα του «κουνήθηκες», το ξεγέλασες και γυρισε πισω, ίσως να του ριξες και κατι στο παγούρι του γι αυτό μετά έφυγες τρέχοντας κι ο δικός μας δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του!
Βέβαια το ‘γραψε το μήνυμα στα ελληνικά και παρόλο που όλη η πλάση γνωρίζει πως ο πολιτισμός από μας ξεκίνησε, κανείς απο τους συμμετεχοντες δεν κατάλαβε γρυ! Δε πειράζει όμως, κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή γιατί μετά την κρότου λάμψης, αποφασίσαμε να βάλουμε μέσα στο γήπεδο τον άρχοντα των δαχτυλιδιών, το παιδι κουμπί, την ενσάρκωση του Γκάλη, του Ψωμιάδη και του Τζίμη του Τίγρη ταυτόχρονα, τον ζωντανό θρύλο της ποδηλασίας που σπάει τα χρονόμετρα περνώντας από μπροστά τους γι αυτό του έχει απαγορευθεί η είσοδος στο Λονδίνο για να μη σπάσει κι ο Μπιγκ Μπεν, το παιδί που λυγίζει αερόμπαρες με τα δόντια ή τη σκέψη ανάλογα το τεραίν, τον μόνο παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο που απέδειξε πως δεν τυφλώνουν τα αναβολικά αλλά η ατέρμονη, παρατεταμένη και σφοδρή χαρά της συνεχούς αυτοικανοποίησης, τον φιλικό 3D γίγαντα σε πρώτη πανβαλκανική προβολή, ο οποίος σε άπταιστα αγγλικά ξεκινάει να κάνει κοπυ πέηστ σε κάθε ποστ της νικήτριας-αλλά-βρωμοχωριάτας Lael, σπαμμάροντας τους «τοίχους» φωνάζοντας:
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Σαν να στέλνουμε τηλεγράφημα.
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Στο διάβολο όλοι σας παλιομαερικανακια που γουστάρετε Αμστρονγκ κι έτσι, ΟΥ ΡΕ!
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Δε πα να του λέγαν οι άλλοι να φέρει καμιά απόδειξη, εκείνος τίποτα! Έβγαζε το άχτι του, που λένε γιατί και το «άχτι» ελληνική λέξη είναι ΡΕ!
Κι εκεί βέβαια μια Λώρη μα ποια Λώρη, η απλή κι ανώνυμη Λώρη Τσιπς (φαντάζεστε να τη λέγανε Λώρη Ντράκουλα?) του λέει το αυτονόητο πως «οι γκρηκ μεν δεν ξέρετε να χάνετε γι αυτό κι είστε λουζερς αγνοώντας την ιστορία αυτής της κοπέλας».
Τι ήτανε να γράψει τη λέξη ΙΣΤΟΡΙΑ?
Μόλις το ‘δε ο «δικός» μας τον έπιασε ΥΣΤΕΡΙΑ!
Ρε Α πάγαινε ΤΣΟΚΑΡΟ, παλιοΚΟΤΑ (λιτλ τσηκ) που θα πεις εσυ για ΙΣΤΟΡΙΑ! Ξες ποιοι είμαστε εμείς? Ε? Όταν εμείς είχαμε φιλοσοφία, εσείς ΡΕ ήσασταν στα δέντρα και τρώγατε βελανίδια! (νοτ ηβεν ην οφισιαλ μπουκζ… ορ ηβεν ιν οφισιαλ ερθ’ς ντατα!)
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Στο διάβολο όλοι σας παλιομαερικανακια που γουστάρετε Αμστρονγκ κι έτσι, ΟΥ ΡΕ!
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Κι οι πιπες για τα ρεκορ της, αη ντοντ γκιβ α ΡΑΤ’Σ ΑΣΣ!
ΠΗΡΙΟΝΤ.
(Βέβαια ο κολιν του πε να παει να φαει μια σακούλα από ντηκς αλλά αυτό το προσπέρασε το παλικάρι μας, χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ γιατί δεν παρεξηγήθηκε.)
Όλα αυτά αλλά κι άλλα ωραία τα ‘χω κρατήσει σε σκρηνσοτ κι εγώ κι άλλοι χαβαλεδιάρηδες αμερικάνοι που βλέπουν το γαλανόλευκο εθνικό πληγωμένο υπερεγώ να ξεχειλίζει ανακατεμένο με τόνους βλακείας. Κι όχι, δεν είναι μόνο ο ποδηλατογκουζγκούνης που τρόλαρε αλλά κι άλλοι γνωστοί-άγνωστοι εθνικοι ποδηλάτες της οκάς (πχ σαν το φρηντεη μόντελ που ψαχνε γόβες με τακούνια πέρσυ στην Ισταμπούλ) γιατί η Λώρη ήξερε πολύ καλά τι είπε.
Όσο για τον Steffen, ο άνθρωπος βγήκε φωτό μαζί με τη Lael, τη συγχάρηκε, δεν τον άκουσε κανένας να της είπε να πάει να φάει βελανίδια στην Αλάσκα, είναι ήρωας κι αυτός κι όλοι όσοι συμμετείχαν, έχασε τη πρωτιά ηρωικά, δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν όλο αυτό το «εθνικό» παραλήρημα του αρέσει (αλλά ειπαμε πως πολλοί μισησαν το χρήμα) και θα παει να ξεκουραστεί και να κρατήσει την εμπειρία του για το μέλλον.
Μπράβο Lael και Steffen, δεν είμαστε όλοι οι έλληνες τόσο μίζεροι!
ΠΗΡΙΟΝΤ.
Κυρ Αλέκοοοο κυρ Αλέκοοοο
Με το πράσινοοοο
Γιλέκοοοοοοοοο!
Δεν πειράαααααζει δεν πειράαααζει
Στο photoshop την έχωωω πιοοοοο
Μεγάααααααλη!
Όλη μας η παιδεία είναι δομημένη πάνω σε μύθους που οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές και υπερπατριωτικές κορώνες. Από την άλλη πλευρά της όχθης βλέπουμε ανθρώπους αντιδραστικούς, γεμάτους μίσος, έτοιμους να υιοθετήσουν την ίδια συμπεριφορά αλλά από διαφορετική αφετηρία. Κοινώς, είμαστε μία χώρα που δεν πλήττει ποτέ...
.... εμείς όλοι, οι απ΄ έξω.... οι του "καναπέ" ή του "σχεδόν καναπε"... λέμε τα δικά μας....
Οπότε, για το πάω λίγο παρακάτω, κλέβω τα γραφόμενα του φίλου και μέντορα-brevet-ά Παναγιώτη Κοκκαλιάρη που έγραψε για το συγκεκριμένο θέμα:
PKOKK: Απ' την μεριά μου δεν εξετάζω ούτε πρωτιές, ούτε τα άλλα.
Όπως γιά μένα, έτσι και γιά τον Steffen, αλλά κι όλους τους παραδοσιακούς μπρεβετάδες όλο αυτό είναι μιά μάχη με τον εαυτό μας.
...λίγα λόγια και μεστά.
Καλές πεταλιές και μακάρι κάποια μέρα να κάνουμε το 1/100ό από τον άθλο της κοπελιάς και του Steffen και των υπόλοιπων ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ χλμ-φάγων
.
.
.
.
.
.
.
.
[καλά αυτός ο Αντώνογλου ... το_γ@μ1σε_και_ψόφησε....]
.
.
.
.
[για να πω την πάσα αλήθεια με πείραξε λίγο και η αναφορά του Scrabb για "χρήματα" και "δόξες" κλπ. Φίλε Γιώργο ΔΕΝ το ξέρεις τον Steffen. Άστο.....]
βολεύει η θεωρία των 2 άκρων όταν δεν έχεις να πεις κατι.
έτσι κανουν και τα καναλια
Όλα τα παραπάνω τα γραψα για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος ήταν το hijacking από τον κυρ Αλέκο στο θεμα του Ουζουνίδη, ο οποίος, αφού τον αμφισβήτησε, μετά άρχισε να μας μιλαει για τον Steffen χωρίς να δείχνει τον ελάχιστο σεβασμό στο δημοσιευμα του πλανετ. Ασε που αυτός ο άκρατος υπερπατριωτισμός σε οτιδήποτε μοιάζει "γαλανόλευκα" ελληνικό με κάνει να νιώθω ένα πρήξιμο χαμηλά.
Φυσικά και υπερέβαλλα δεόντως δείχνοντας χιουμοριστική διάθεση και μαλιστα χωρίς να κάνω hijacking αφου ο τιτλος δεν ήταν "οι αθλοι του Steffen" αλλά το Τρανς Αμ 2016 κι έτσι ήμουν περισσότερο εντός θέματος.
Τον Steffen δεν τον ξέρω και ούτε φυσικά τον αμφισβητώ ως αθλητή ή ως άνθρωπο. Αμφισβητώ όμως τις εκδηλώσεις λατρείας -και καμια φορά υστερίας- των άλλων και περισσότερο αντιτιθεμαι στο να υποβιβάζω τον άθλο των άλλων αθλητών μόνο και μόνο επειδή είχαν άλλη σημαία στο ποδήλατό τους. Τελειώνοντας, οι δικές μου "ανταποκρίσεις" ήταν πολύ καλύτερες από τις άλλες και περισσότερο "πιπεράτες" αλλά το ίδιο "κίτρινες" γιατί δεν άντεχα να διαβάζω από το πρώτο λεπτό ότι "σχεδόν" αδικήθηκε ο "δικός" μας.
Steffen να με συγχωρείς αν σε "χρησιμοποίησα" ΚΑΙ εγώ. Παίρνω πίσω τα "περί δόξας" μιας κι ήταν μόνο ένα χτυπημα κατω από τη μέση στην "εθνική περηφάνια". Πάντα όρθιος και πάντα να συμμετέχεις σε τέτοιες προκλήσεις.
Όσον αφορά το άρθρο με τον κύριο Ουζουνίδη, έγινε μία αναφορά στα εξωπραγματικά στατιστικά στοιχεία που αναφέρθηκαν. Δεν αμφισβητήθηκε ο Ουζουνίδης, απλώς κάποια στοιχεία. Τελικά αποδείχθηκε ότι είχα δίκιο καθώς έκανε (όπως και ο ίδιος υποστήριξε) 1000 χιλιόμετρα λιγότερα από αυτά που είχαν αρχικώς αναφερθεί. Ουδόλως αυτό μειώνει τον κύριο Ουζουνίδη. Με αφορμή το θέμα "μεγάλες ποδηλατικές αποστάσεις" αμέσως το μυαλό μου πήγε στον Steffen τον οποίο ανέφερα για δύο λόγους: α) είναι ο κορυφαίος και β) είναι εξαιρετικά συμπαθητικός άνθρωπος.
Καμία σχέση προφανώς δεν υπάρχει με υπερπατριωτισμούς και λοιπές ιστορίες. Με τον άνθρωπο αυτό έχουμε ποδηλατήσει στους ίδιους δρόμους, αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχουν εθνικιστικά κίνητρα πίσω από το αφιέρωμα που του έκανα. Ίσα ίσα που και εγώ έχω αλλεργία σε αυτά τα θέματα.
Ο scrabler όμως, βραχυκυκλώνει όταν ένα κείμενο ή ένα αφιέρωμα δεν έχει ξεκάθαρη πρόθεση και πολιτική χροιά και είναι ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ. Άλλωστε, φυσικά και ισχύει η θεωρία των δύο άκρων και την βλέπουμε και στην πράξη. Αμέσως, το αφιέρωμα θεωρήθηκε εθνικιστικό παραλήρημα και το θέμα χάλασε. Κανένας σεβασμός λοιπόν στο θέμα του κυρίου Αλέκου. Ούτε εγώ σεβάστηκα το θέμα του πλάνετ, σε αυτό έχει δίκιο (το μοναδικό σημείο που έχεις δίκιο σε όλες αυτές τις ασυναρτησίες που έχεις γράψει).
Για να μπορέσεις όμως να δηλώσεις αντίθετος στον εθνικισμό πρέπει να χαρακτηρίσεις τον άλλον εθνικιστή. Πρέπει να δημιουργήσεις έναν εχθρό. Είναι η πάγια τακτική των Haters και ειδικά των αναρχολάγνων τύπου scrabler που βραχυκυκλώνουν μπροστά στο απολιτικ και πρέπει οπωσδήποτε να του βάλουν ταμπέλα. Ο οποίος scrabler, τυφλωμένος από το μίσος για τους εθνικιστές δεν μπορεί να κάνει τους απαραίτητους διαχωρισμούς.
Επίσης, να αναφέρω ότι τα κείμενα είναι γραμμένα από το lesvos mtb από ανθρώπους που γράφουν για τον Steffen επειδή είναι φίλος τους, τον ξέρουν προσωπικά, βγαίνουν βόλτες μαζί και τον αγαπάνε πραγματικά. Το να κατηγορούμε αυτά τα παιδιά για εθνικιστικά κίνητρα είναι ανήθικο. Αλλά τι μπορεί να ξέρει από ηθική ένα άτομο σας το scrαbler που αντί να ζητήσει συγγνώμη για τις κακίες που έγραψε για έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει, άρχισε τις κλασσικές δικαιολογίες που χρησιμοποιεί πάντα όταν γράφει μπούρδες.
Και για να μην ξεχνιομαστε..υπαρχουν κιαλλοι που θα αργησουν ακομα να τελειωσουν αρκετες μερες....αυτοι τι ειναι ? δεν μετρανε? δεν ειναι αξιοι? η να το πουμε κιαλλοιως...αν ηταν καποιος δικος μας Στεφεν εκει προς τους τελευταιους.. θα πανηγυριζαμε ετσι ? η χεσμενο θα τον ειχαμε? ..ευτυχως παντα την καταλληλη στιγμη εμφανιζεται καποιος Αντωνογλου και μας μας θυμιζει ποιοι ειμαστε....καμμια ελπιδα......
Ενα μεγαλο μπραβο σε οσους συμετειχαν σε οσους τερματισαν σε οσους θα τερματισουν και σε οσους δεν θα τερματισουν απλα και μονο γιατι αποφασισαν να βαλουν τον εαυτο τους σε τετοια ομορφη δοκιμασια...
Αντε και καλη μας τυχη...
Εγώ πάλι θα εκφράσω την απορία τι σχέση έχει το συγκεκριμένο θέμα με τον αντωνογλου και τον κάθε αντωνογλου αλλά οκ... Ο καθένας έχει μία οπτική γωνία για τα πράγματα που ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις να έχεις θα τις παρεξηγήσει. Το κάναμε και αυτο το θέμα κουβάρι. Το αρχικό θέμα ήταν η παρακολουθηση της πορείας του Steffen Streich στο Trans am race 2016 μέσω των κειμένων του lesvosmtb. Τουλάχιστον εγώ αυτό είχα σκοπό. Πώς φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε για υπερπατριώτες και ελληναράδες είναι να απορεί κανείς.
Αξίζουν συγχαρητήρια σε όποιον έκανε το τεράστιο βήμα να βρεθεί στην εκκίνηση πόσο μάλλον να το τρέξει.
Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρηθηκα πολύ για τον Στεφεν παρολα αυτα η λάσπη που δέχτηκε ήταν αδικη.
εγω δεν ξέρω την κοπέλα παντως για να τολμα να στηθεί στην εκκίνηση πάει να πει ότι το έχει.
Τις λοιπες εθνοπαπαριες τις έχω χεσμενες ουτως ή αλλως Γερμανός είναι.
Είναι παντως πολύ καλο παιδί κι ας τον εχω πετύχει μόνο σε εκκινήσεις brevet.