..χμ...
..τι ειναι αυτο που μας πωρωνει στο ποδηλατο ?
-Τι ειναι αυτο που θεωρουμε πωρωση ?
καθενας θα εκφραζεται διαφορετικα , οποτε αν θελει να το μοιραστει ας το γραψει εδω..
..και για να κανουμε μιαν αρχη , μια αναμνηση συνοψίζει τη λαχταρα μου για ποδηλατο , χρονια πριν (μπορει και 24!!!)
Θυμαμαι ενα απο αυτα τα απιθανα παιδικα καλοκαιρια , που εσκισα πολυ βαθεια τη γαμπα μου επειδη καποια στιγμη μου εφυγε το πενταλι απο τον αξονα του (...) και αμεσως μολις σταματησε η αιμοραγια..ξεκινησα το ποδηλατο (και το ξανασταματησα οταν ξανανοιξε η πληγη..μεχρι να ξανακλεισει..).
(& ενα bonus - μικρος εκλεγα με λυγμους οταν μου εκοβαν τα νυχια των ποδιων γιατι φοβομουν μη μου καψουν τα δακτυλα και .."πως θα κανω "ηλατο" (ποδηλατο)...πωρωση..
(α!-εχω μια καλη ιδεα για ενα βιντεο και θα ηθελα να γραψω και μερικα απο τα δικα σας σχολια, αν δε σας πειραζει!)
πωρωση για μενα βεβαια ειναι το οτι χτες γραψαμε χιλιομετρα (μες τη νυχτα , το κρυο και τη βροχη , καναμε πλακα , ήμασταν και φερθηκαμε σαν φιλοι που γνωριζονται χρονια) , γυρισαμε τις μικρες ωρες στα σπιτια και παρολα αυτα σημερα ανεβηκα για δουλεια στο κεντρο και ηταν τοση η λαχταρα για ποδηλατο που γυρισα ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΞΑΝΑ και σαν να μην εφτανε αυτο πηρα ολο το δρομο της επιστροφης , μεχρι την πορτα του σπιτιου (στη Βουλα) , μονο και μονο γιατι καθε επομενο χιλιομετρο με τραβουσε σαν μαγνητης ..