Μετρο και πρόστιμο

..υποτιθεται οτι δεν σε βαζουν μεσα- αυτο ειναι και το προστιμο

Είναι όμως ακόμα ένα λόγος γιατί πρέπει να επιτραπεί η είσοδος των ποδηλάτων στο μετρό.

Dimko δεν θα χρησιμοποιουσες ενα συρμο αλλα 2(κεραμεικος-συνταγμα,συνταγμα-αγιος αντωνιος).Θα σου ελεγαν σε e-mail προκατ οτι η μη υπαρξη καταλληλων χωρων η πληροτητα (ποια πληροτητα τα βραδια?) και η στενοτητα των αποβαθρων δεν επιτρεπει την εισοδο ποδηλατων στο μετρο.
Ναι μεν μπορουσαν να σου κοψουν προστιμο αν θελανε εφοσον ησουνα μετα τα ακυρωτικα μηχανηματα

καλά να πάθεις
γιατί δεν είχες φώτα???

Λοιπον, δεν νοειται νομος που να μην εχει ποινη. Τοτε μιλάμε για κώδικα δεοντολογιας.
Όπως με το φαγητό και το ποτό στο μετρό. Δεν απαγορευεται, δεν το γραφει πουθενα, δεν υπαρχει προστιμο, δεν τεκμαιρεται κιόλας οπότε και δεν μπορει να σου πει κανενας τιποτα. Ουτε οφειλεις να καθεσαι δεξια στις κυλιόμενες. Όποιος θέλει να ανεβει σκαλιά, ας πάει από τις τσιμεντένιες.
Αυτή η δυναμη του "απαγορευεται" ειναι απιστευτη. Βαζει ο άλλος ενα απαγορευτικό για το παρκάρισμα μπροστά στην πόρτα του και αυτό αρκεί για να σε κάνει να κόβεις μια ώρα γύρους μέχρι να βρεις να παρκάρεις!

Όταν ως λαός είσαι πρόβατο, κάνεις ό,τι σου λένε. Σε λίγο θα σου κρεμάσουνε και φωτάκια (στα πρόβατα πάντως θα κρεμάσουνε)!!

Συμφωνώ απόλυτα, φίλε chrisRC, στο ότι αυτό που συζητάμε είναι κώδικας δεοντολογίας και όχι νόμος.
Ωστόσο, όλοι ξέρουμε ότι στην Ελλάδα δεν πιάνει το "Απαγορεύεται". Μόνο σε αυτό το σημείο διαφωνώ. Διότι καθημερινά βλέπω να μην τηρείται πουθενά τίποτα (γενικά μιλώντας, από το κάπνισμα μέχρι το διπλοπαρκάρισμα και που'σαι ακόμα).

Φίλε crisRC θα συμφωνήσω στα περισσότερα που λες αλλά το παράδειγμα με το πάρκινγκ είναι άστοχο που ανέφερες...όσο για τα πρόβατα που λες ξεκίνα εσύ τη φάση σου ώστε να μην είσαι πρόβατο και άσε τι κάνουν οι υπόλοιποι γιατί στο τέλος και εσύ δεν θα κάνεις τίποτα και θα σου μείνει η πίκρα.

καθε άλλο παρά σε πρόβατο το είπες αυτό.....

Νομίζω ότι σε μια κοινωνία πρέπει να τηρείται μια μέση οδός ανάμεσα στην ύπαρξη κανόνων για κάθε παραμικρό πραγματάκι και στην πλήρη αταξία. Στην Ελλάδα κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν πολλοί κανόνες και όλοι τους ακολουθούμε ευλαβικά σαν τα πρόβατα. Το πρόβλημα είναι το αντίθετο, δηλαδή υπάρχουν βασικοί κανόνες για καλή συμπεριφορά προς το διπλανό σου (η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που ξεκινάει η δική του) που οι περισσότεροι τους καταπατούν συνεχώς. Σαν κοινωνία χρειαζόμαστε περισσότερη τάξη και περισσότερη κοινωνική συναίσθηση, όχι περισσότερη αταξία και περισσότερο ατομισμό (του τύπου κάνω ό,τι γουστάρω). Είναι θέματα κοινής λογικής που δε χρειάζεται νομίζω να είναι νόμοι με πρόστιμο γιατί αυτό θα σήμαινε ότι μόνο με τον βούρδουλα καταλαβαίνουμε. Τέτοιοι κανόνες (που δε νομίζω ότι περιορίζουν και τόσο πολύ πια την ελευθερία μας) είναι πχ το να μην τρως και πίνεις στο μετρό, το να στέκεσαι δεξιά στις κυλιόμενες, το να μην παρκάρεις μπροστά στην πόρτα του άλλου (και το ο άλλος να μη βάζει απαγορευτικό στάθμευσης χωρίς λόγο - αν και αυτό δεν το έχω δει συχνά)

knimo wrote:

Νομίζω ότι σε μια κοινωνία πρέπει να τηρείται μια μέση οδός ανάμεσα στην ύπαρξη κανόνων για κάθε παραμικρό πραγματάκι και στην πλήρη αταξία. Στην Ελλάδα κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν πολλοί κανόνες και όλοι τους ακολουθούμε ευλαβικά σαν τα πρόβατα. Το πρόβλημα είναι το αντίθετο, δηλαδή υπάρχουν βασικοί κανόνες για καλή συμπεριφορά προς το διπλανό σου (η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που ξεκινάει η δική του) που οι περισσότεροι τους καταπατούν συνεχώς. Σαν κοινωνία χρειαζόμαστε περισσότερη τάξη και περισσότερη κοινωνική συναίσθηση, όχι περισσότερη αταξία και περισσότερο ατομισμό (του τύπου κάνω ό,τι γουστάρω). Είναι θέματα κοινής λογικής που δε χρειάζεται νομίζω να είναι νόμοι με πρόστιμο γιατί αυτό θα σήμαινε ότι μόνο με τον βούρδουλα καταλαβαίνουμε. Τέτοιοι κανόνες (που δε νομίζω ότι περιορίζουν και τόσο πολύ πια την ελευθερία μας) είναι πχ το να μην τρως και πίνεις στο μετρό, το να στέκεσαι δεξιά στις κυλιόμενες, το να μην παρκάρεις μπροστά στην πόρτα του άλλου (και το ο άλλος να μη βάζει απαγορευτικό στάθμευσης χωρίς λόγο - αν και αυτό δεν το έχω δει συχνά)

εγω το βλέπω συνέχεια. Από την άλλη, το να κάνεις ό,τι σου λένε ,εχοντας απωλέσει το κριτήριο του αν πρεπει να ειναι έτσι, ειναι ραγιαδισμός. Μπορώ να πω 165.435.437.000 παραδειγματα..

η ιστορία αυτή δίνει μια πολύ ωραια ιδέα για διαμαρτυρία του τύπου, μαζευόμαστε και μπαίνουμε (ανα 2) στο μετρό, ώρες μή αιχμής, αν δεν υπάρχει νόμος και είναι απλά κώδικας δεοντολογίας τί θα μπορούσε να συμβεί? (εκτός από το να παίξουμε ξύλο με τους σεκιουριτάδες, κάτι που δεν είναι στους στόχους μας)

θα μπουν μπροστά σου.
Θα αλλάξεις κατεύθυνση και θα συνεχίσεις.
Θα ξαναμπούν.
Αν κάποιος σε πιάσει από το χέρι, να ξέρεις ότι
αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, και μπορεί να αρπάξει μήνυση.

Προσοχή, δεν πρέπει να τους μιλήσεις καθόλου. Αν ισχυριστούν ότι τους έβρισες και ότι θα σου κάνουν μήνυση(συνήθης εκφοβισμός σε τέτοιες περιπτώσεις) δεν πρέπει να φαίνεται σε καμία κάμερα ότι μιλάς.
Αν το τραβήξει ο ποδηλάτης, μπορεί να πάρει χοντρή αποζημίωση και να δημιουργήσει δεδικασμένο μια και πρόκειται σαφώς για μια διάκριση που ούτε μια ιδιωτική εταιρεία μπορεί να κάνει.

Αν υπάρχει δικηγόρος συμποδηλάτης ας βοηθήσει, λέγοντάς μας τη γνώμη του

σαν να αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον...
αν υπάρχει δικηγόρος, χρειαζόμαστε την συμβουλή του

......που στο καλό πήγε αυτός ο δικηγόρος;

3 μηνες περασανε.

Δεν βρεθηκε ακομα;

Δύο μήνες περάσανε, περίμενε άλλον έναν.

Ίσως οι δικηγόροι δεν κάνουν ποδήλατο ή όσοι κάνουν δεν ασχολούνται με το internet.

ΥΓ. Πλάκα πλάκα τι επαγγέλλονται όσοι κάνουν ποδήλατο; (Πάντα το είχα απορία)

Γεια χαρά σε όλους...Δικηγόρος is here!!! Λοιπόν, θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατό πιο σαφής και να μην σας ζαλίσω με νομικίστικες αρλούμπες και θεωρίες.
Με την επιφύλαξη ότι δεν έχω ερευνήσει το θέμα σε βάθος και μπορεί να κάνω λάθος σε κάποιες λεπτομέρειες:
Όπως όλοι ξέρετε το μετρό της Αθήνας, λειτουργεί και κατασκευάζεται με σύμβαση παραχώρησης. Δηλαδή, δίνει φράγκα το κράτος, η Ε.Ε. και η Αττικό Μετρό Α.Ε. κατασκευάζεται με τη συμφωνία να το λειτουργεί και να το εκμεταλλεύεται η Αττικό Μετρό Α.Ε. Αυτό έχει ένα καλό και ένα κακό. Το καλό είναι ότι έχουμε Μετρό...το κακό είναι ότι η Αττικό Μετρό εταιρεία λειτουργίας Α.Ε. (θυγατρική της Αττικό Μετρό) θέτει τους κανόνες λειτουργίας. Όχι βέβαια όπως της κάτσει αλλά υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του υπουργείου Μεταφορών. Ανάμεσα σε αυτούς τους κανόνες είναι και η απαγόρευση μεταφοράς ποδηλάτων και άλλων ογκωδών αντικειμένων στους συρμούς, με την αιτιολογία ότι ενέχουν κινδύνους για την ασφάλεια των επιβατών.
Μέχρι εδώ ωραία...λέμε τώρα!
Ερ:Μπορεί η ΑΜΕΛ Α.Ε. να απαγορεύει την μεταφορά ποδηλάτων
Απ: Ναι μπορεί. Και αυτό γιατί το ελληνικό δημόσιο,εμείς οι ίδιοι δηλαδή κατά μια έννοια της έχουμε παραχωρήσει το δικαίωματα να οργανώνει και να ρυθμίζει τον τρόπο λειτουργίας του ΜΕΤΡΟ.
Ερ: Είναι αυτό "ο κανονισμός λειτουργίας" νόμος;
Απ: Όχι. Νόμοι ψηφίζονται μόνο από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Άλλά κατά κανόνα η Διοίκηση (Εκτελεστική Εξουσία, Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ.)μπορεί εάν υπάρχει εξουσιοδότηση από το νόμο να "νομοθετεί" κατά μια έννοια.
Ερ:Υπάρχει κύρωση σε περίπτωση μή υπακοής στον "κανονισμό λειτουργίας"
Απ:Όχι. Η ΑΜΕΛ είναι ιδιωτική εταιρεία. Δεν μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις. Ακόμα και το πρόστιμο για την μη κύρωση εισιτηρίου προβλέποται από νόμο (Ν. 2801/2001)
Ερ:Μπορούν να με αναγκάσουμε με τη βία να μη μεταφέρω το ποδήλατό μου με το μετρό;
Απ: (Εδω τώρα μπιμπιπ ο ΔΙΑΣ...ετομαστείτε...) Από τη μια πλευρά υπάρχει το δικαίωμα στην ελεύθερη χρήση των Μ.Μ.Μ. Αυτό το έχει ο καθένας μας, είτε κουβαλάει ποδήλατο, ελέφαντα, ταπεράκι με κεφτέδες κλπ. ΟΜΩΣ, και αυτό το δικαίωμα όπως όλα υπόκειται σε περιορισμούς. Ένας από τους περιορισμούς αυτούς είναι να ασκείται το δικαίωμα χωρίς να δημιουργούνται κίνδυνοι σχετικοί με την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα άλλων. Αυτό έρχεται και λέει η ΑΜΕΛ. "Αν μπεις μέσα υπάρχει πιθανότητα να τραυματιστεί κάποιος λόγω του όγκου του ποδηλάτου, οπότε σου απαγορεύω να μπεις μέσα"
Τώρα τα υπόλοιπα είναι πιο λεπτά ζητήματα. Ο τρόπος που θα το κάνει αυτό ο υπάλληλος της ΑΜΕΛ θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μη προσβάλει την προσωπικότητα του ποδηλάτη και την σωματική του ακεραιότητα. Τώρα τί σημαίνει αυτό; Εννοείται, ότι δεν πρέπει να σε σπρώξει, χτυπήσει, βρίσει,τραβήξει το ποδηλατο, να χρησιμοποιήσει υποτιμητικές εκφράσεις. Αρχικά, η χρήση βίας με διάφορες μορφές μπορεί να εμπίπτει στην έννοια κάποιου ποινικού αδίκηματος. Μπορεί όμως να χρησιμοποιήσει βία. Αλλά μόνο σε έκτακτες περιπτώσες αν δεν μπορεί να σε αποτρέψει με άλλο τρόπο και αν κατα τις περιστάσεις ενδείκνυεται η χρήση βίας προκειμένου να αποφευχθεί ο "επικείμενος κίνδυνος". Πχ. Αν πάει στις 1.30 το βραδυ με βια να σε βγάλει από τον τελευταίο συρμό, ο οποίος είναι και άδειος τότε...τη πατησε. Αν όμως χρησιμοποίησει βία για να σε αποτρέψει να μπει σε συρμό στις 8.30 το πρωί όταν έχει κόσμο...μπορεί και να τη σκαπουλάρει.
Τώρα για τα υπόλοιπα που αναφέρθηκαν: Νόμος χωρίς κυρώσεις μπορεί και να υπάρχει. Εδώ όμως δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα διότι δεν πρόκειται για νόμο. Ούτε και για κώδικα δεοντολογίας πρόκειται. Στην ουσία πρόκειται για παραβίαση των όρων λειτουργίας τους οποίους "αποδέχεσαι" με το που μπαίνεις στο σταθμό του μετρό.
Αυτά με τις κάμερες δεν ισχύουν...απόλυτα. Είναι αρκετά δύσκολο να χρησιμοποιηθεί σε δίκη ως αποδεικτικό μέσο η λήψη από κάμερα για πολλούς λόγους που δεν γίνεται να αναπτυχθούν εδώ.
Αν τύχει και κάποιος ποδηλάτης κατά τη προσπάθειά του να χρησιμοποιήσει το μετρό αντιμετωπίσει βία που δεν δικαιολογείται ή προσβληθεί η προσωπικότητά του (λχ με το παραπάνω παράδειγα)...μπορεί να κάνει μήνυση εις βάρος του υπαλλήλου και αγωγή εις βάρος του υπαλλήλου και της ΑΜΕΛ για αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης (Περίπου 4000€ δίνουν τα δικαστήρια, θα ξεμπερδέψει μετά από 2-3 χρόνια και θα πληρώσει γύρω στα 1500€ για έξοδα).
Αυτά τα λίγα... μ' αρέσει που ήθελα να είμαι και σύντομος. Ελπίζω να σας κάλυψα