Η εκδήλωση "ΟΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ" ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Μαζευτήκαμε στην Αιόλου, γωνία με Σταδίου, το μεσημέρι του Σαββάτου. Στο σημείο εκείνο η Αιόλου γίνεται πεζόδρομος και χωρίζεται από το αρχικό της κομμάτι μόνο από μερικά κολονάκια που δεν εμποδίζουν το πέρασμα των μηχανών, μερικές φορές ακομα και των αυτοκινήτων. Μάλιστα αρκετές φορές βλέπεις μια μηχανή να μπαίνει στον πεζόδρομο και να κινείται με ανησυχητική ταχύτητα.
Ριχτήκαμε αμέσως στη δουλειά. Οι μικροί άρχισαν κατασκευάζοντας ένα φράγμα για τα κακά μηχανοκίνητα και οι μεγάλοι το περιφρουρούσαν. Τα αυτοκίνητα δεν περνούσαν με τίποτα ενώ τα μηχανάκια μπορούσαν να περάσουν μόνο σπρωχτά και με σβησμένη τη μηχανή. Φυσικά η παρέμβαση ήταν συμβολική. Ο στόχος μας ήταν η αλλαγή της νοοτροπίας ότι "στα μηχανοκίνητα όλα συγχωρούνται", ακόμα και στους πεζόδρομους. Γι' αυτό προχωρήσαμε σε εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, προφορικά και γραπτά.
Από την κατασκευή του τείχους.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια των πινέλων, οι "ογκόλιθοι" που αποτελούσαν το τείχος διακοσμήθηκαν με σύμβολα όπως STOP ενώ πολλοί μεταμορφώθηκαν με μαγικά σε τερατάκια-πεζοδρομοφρουρούς για να σπείρουν τον τρόμο στις καρδιές των εχθρών. Το τέχνασμα αυτό βοηθάει τους μηχανόβιους να ευαισθητοποιηθούν και να συνειδητοποιήσουν (μέσα από την τρομάρα που πήρανε) ότι το αίσθημα ασφάλειας των πεζών στον πεζόδρομο είναι δικαίωμα.
Το τέχνασμα έπιασε! Ο φίλος μηχανόβιος αντιλήφθηκε ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να κινείσαι στους πεζόδρομους. Βέβαια δεν πέτυχε με όλους αλλά κάτι κάναμε.
Το ποστερ του συλλόγου "SOS-Τροχαία Εγκλήματα" εστιάζει στους θανάτους πεζών από χτύπημα τροχοφόρου σε πεζόδρομους. Αποστομωτικό...
Άλλο ένα υπερφυσικό ον που ήρθε να μας βοηθήσει.
Αφού έχτισαν και διακομησαν το τείχος οι μικροί καλλιτέχνες άρχισαν να κατασκευάζουν ένα ακόμα αριστουγημα.
Και όταν το ολοκλήρωσαν...
... φωτογραφήθηκαν μπροστά του με καμάρι (όσοι ήταν ακόμα εκεί). Μπράβο παιδιά!
Πολλά μπράβο λοιπόν στους μικρούς και μεγάλους καλλιτέχνες που συμμετείχαν αλλά και στους διοργανωτές:
ΠΕΖΗ
ΜΕΤΡΟ ΔΥΤΙΚΑ
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ
ΠΟΔΗΛΑΤ-ισσ-ΕΣ
ΜΑΜΑΔΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
YOU ARE WHAT YOU DO - ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΒΙΔΗΣ
Η εκδήλωση ήταν μικρή σε προσέλευση, αλλά καλή. Ήταν αρκετά άτομα για να σταματήσουν τα μηχανάκια από 3 πλευρές: Τις δύο κατευθύνσεις της Αιόλου και την Λυκούργου. Αρκούσαν γύρω στα 3 άτομα σε κάθε κατεύθυνση.
Ήρθε νωρίς η δημοτική αστυνομία και έγραψε κλήσεις στις μηχανές που ήταν παρκαρισμένες στον πεζόδρομο. Αυτό δημιούργησε αρκετή ένταση από άτομα που είχαν πάρει κλήσεις στις μηχανές τους, και που περίμεναν εκεί αρκετή ώρα με τη μιζέρια τους, λες και θα ακυρωνόταν οι κλήσεις. Αργότερα η δράση πήρε το ρυθμό της. Είχα σταθεί στη Λυκούργου για αρκετή ώρα, και σταματήσαμε δεκάδες μηχανάκια και αυτοκίνητα που ήθελαν να μπουν στην Αιόλου. Υπήρχε και μια πορεία εκεί κοντά και φαίνεται η αστυνομία έστελνε κίνηση προς την Αιόλου, αλλά εμείς δεν σκαμπάζαμε. Μερικοί μας ρωτούσανε "μα τέτοια μέρα βρήκατε να το κάνετε;" Τους θέτω την ίδια ερώτηση. Τα μηχανάκια τα αφήναμε να περάσουν περπατητά, με σβηστή μηχανή.
Είμασταν εκεί 2 ώρες. Στο τέλος ήρθαν και στηθήκανε στην Αιόλου τα ΜΑΤ, για την γειτονική πορεία. Τα μαζέψαμε και φύγαμε.
Ίσως θα 'πρεπε αυτού του είδους η εκδήλωση να γίνεται πιο συχνά, χωρίς να χρειάζεται να έχουμε πολύ κόσμο. Να έχουμε ένα τραπεζάκι ποδηλατ-ισσ-ών και να δίνουμε στον κόσμο φυλλάδια και πληροφορίες για την κίνηση με ποδήλατο. Γιατί έχουμε να προτείνουμε εναλλακτική μετακίνηση σε όσους ρωτάνε "μα πού να το βάλω".
Μήπως να συνδυάσουμε παρόμοια εκδήλωση πεζών με ποδηλατοβόλτα; Π.χ. αν το σημείο της εκδήλωσης είναι ταυτόχρονα σημείο εκκίνησης ποδηλατοβόλτας. Έτσι θα μαζευτούν περισσότερα ποδήλατα, και ο κόσμος θα βλέπει έμπρακτα την εναλλακτική μετακίνηση. Αυτό μπορεί να γίνεται σε τακτικές ημερομηνίες, π.χ. κάθε εβδομάδα.
Υπήρξαν τίποτα τσαμπουκάδες με μικροπωλητές, αλλοδαπούς
και τέτοια; Κάτι πήρε το μάτι μου στο indymedia και μάλλον
αναφερόταν για το δρώμενο αυτό.
Αυτό που αναφέρεις έγινε σε παράλληλη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.
Στην Αιόλου δεν πρόσεξα μικροπωλητές. Υπήρχε μόνο ένας κουλουρτζής με τις καινούργιες τιμές (50 λεπτά αντί για 60) και ο περιπτεράς στη γωνία Αιώλου/Λυκούργου, οχυρωμένος πίσω από σειρές πορνοπεριοδικών μπροστά στα παιδιά. Ο περιπτεράς είπε οτι του χαλάμε την πελατεία.
Προς θεού,δεν θα κάνω αντίλογο στα αυτονόητα.Θέλω να πω μερικές σκέψεις μου.
Πάντα οι εκδηλώσεις που έχουν κέντρο τους τον άνθρωπο είναι ελπίδα,όπως τώρα με την εκδήλωση"ΟΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ".
Εγώ θα σταθώ στο δικαίωμα: Το αίσθημα ασφάλειας των πεζών στο πεζοδρόμιο είναι δικαίωμα.
Αυτό και μόνο.
Σε μερικά θα διαφωνήσω.
"Στόχος μας ήταν η αλλαγή νοοτροπίας ότι'στα μηχανοκίνητα όλα συγχωρούνται΄ακόμα και στους πεζόδρομους"
Ή επίσης στην περιγραφή εικόνας:"Ήρθε νωρίς η δημοτική αστυνομία και έγραψε κλήσεις στις μηχανές που ήταν παρκαρισμένες στον πεζόδρομο."
Ο μηχανόβιος(όπως χαρακτηρίζεται/απ'όλους)δεν είναι κάτι άλλο,δεν είναι ξένο σώμα,δεν του συγχωρούμε τίποτα περισσότερο,τίποτα λιγότερο.Δεν πρέπει να είναι, πιστεύω, στόχος της εκδήλωσης.
Ακόμα,σε ένα δεδομένο κράτος,έτσι όπως είναι,δεν πρέπει να είναι η έννομη τάξη το κλειδί της επιτυχίας,στο δικαίωμα μας για ανθρώπινες πόλεις.
Διάβασα το άρθρο στο indymedia και δεν στέκομαι σε καμία πλευρά.
Σίγουρα,δεν μου φταίει(προσωπική άποψη πάντα)ούτε ο μαγαζάτορας με τα ζόρια που τραβάει,ούτε ο παράνομος μικροπωλητής με τον τρόμο που τραβάει.
Μου φταίει το ψυχρό και απάνθρωπο Κράτος.
Στον πεζόδρομο ο μηχανόβιος μου φταίει,το κάθε παράνομο κουτί που παρκάρει όπου θέλει μου φταίει,αλλά ο στόχος μου θέλω να είναι η ενημέρωση του κόσμου και ταυτόχρονα η μάχη όλων μας για κυκλοφοριακή αγωγή παντού,από τα σχολεία,από την οικογένεια,από παντού.
Η αλλαγή νοοτροπίας μου σαν άνθρωπος.
Μπορεί να ποδηλατώ τις ελεύθερες μέρες μου και στον υπόλοιπο χρόνο μου να είμαι ένας παράνομος ΙΧς παντού και πάντα.Να έχω 2 σε 1 /και 'οικολογική συνείδηση' και το φορτωμένο ενοχές υπερ-λουξ ΙΧ μου.
Μπορεί,επίσης, να μην είμαι μηχανόβιος,αλλά στον πεζόδρομο και παντού,να φτύσω,να αφοδεύω εγώ και ο σκύλος μου,να πετάξω σκουπίδια και ότι άλλο μου έρθει στο τσερβέλο μου.
Τα είπα αυτά σαν ένας μηχανόβιος που ποτέ δεν χρησιμοποιώ ΙΧ κουτί,που ποτέ δεν άφησα μοτόρι σε πεζόδρομο(καγκουριές για κλωτσιές έχω κάνει και μετανιώνω κάθε στιγμή και γιατί δεν μου φταίει σε τίποτα ο άλλος αν εγώ είμαι @#$%$##@).Ποδηλατάκι προσπαθώ να χρησιμοποιώ όλο και περισσότερο γιατί πάνω απ'όλα μου αρέσει αλλά και γιατί θέλω να ζω σαν άνθρωπος σε μια πόλη/κράτος που αδιαφορεί για μένα και μου το δείχνει με κάθε τρόπο.