Μου έτυχε να χρειαστεί να κοκαλώσω σε δυό περιπτώσεις.
Τη μια σε εκκίνηση πάνω, άρα με το πεταλάρισμα στο φούλ για ανάπτυξη ταχύτητας.
Την άλλη εν κινήσει και μάλιστα με αυτοκίνητα που τρέχανε πίσω μου.
Και στις δυό περιπτώσεις σε δρόμους πυκνής κυκλοφορίας.
Στη μια με μποτιλιάρισμα, στην άλλη με φουλ ταχύτητες.
Απλά μου πετάχτηκαν και στις δυο περιπτώσεις ταξιτζήδες μπροστά μου (διαβολικά τις μέρες που είχαν τις συγκρούσεις τους με την κυβέρνηση και μέσα σε 10 μέρες και τα δύο, διαβολικά ήταν και οι δύο σκέλεθρα κούρασης).
Φρενάρισα και με τα δυό φρένα (δεν ξέρω αν κάποιο ελάχιστα περισσότερο απ’ το άλλο και ποιός εκείνη την ώρα έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει χρήση του πίσω και του μπρός με ποσοστά;).
Το ποδήλατο όντως κοκάλωσε, αλλά σηκώθηκε στην πίσω ρόδα (όπως τα άλογα) και φύγαμε και οι δυό στο πλάϊ μετά.
Έχοντας την εμπειρία της πρώτης φοράς όπου χτύπησα στην πόρτα του ταξί πρώτα, τη δεύτερη απόφυγα να συγκρουστώ στρέφοντας το τιμόνι. Δεν απόφυγα την πτώση όμως, παρ’ ότι στήλωσα τα πόδια κάτω και υποτίθεται είχα έλεγχο. Δεν άφησα το ποδήλατο απ’ τα χέρια μου όμως κι εδώ η συμβουλή της Κωστάντζας είναι μάλλον πολύτιμη. Αφήνουμε μάλλον το ποδήλατο όσο κι αν ενστικτωδώς είναι δύσκολο.
Τα θετικά;
Μώλωπες όπου το σώμα χτύπησε στο οδόστρωμα και ελαφρές εκδορές. Φυσικά φοράω καλά γάντια και κράνος. Ευτυχώς τα πίσω αυτοκίνητα κι αυτά είχαν καλά φρένα και καλά αντανακλαστικά οι οδηγοί τους, που μάλλον ήταν σε εγρήγορση, με ένα ποδήλατο μπροστά τους.
Τα ποδήλατα ζημιούλες μικρές.
Το φρένο που σε σταματά είναι το μπροστινό. Το πίσω θα σπινιάρει, θα γλυστρίσει και θα πετάξει κώλο. Εγώ είτε με vbrakes είτε με υδραυλικά πατάω μπροστινό και φέρνω το βάρος μου μπροστά με αποτέλεσμα να "βιδωθεί" το ποδήλατο στην άσφαλτο και να σταματήσω αμέσως. Το πίσω το έχω μόνο για έλεγχο και κυρίως στα τελειώματα του φρεναρίσματος.
Το μπροστινό θέλει προσοχή με την έννοια ότι δεν χαζεύουμε πάνω στο τιμόνι. Πρέπει να είσαι έτοιμος για το ξαφνικό φρενάρισμα που σημαίνει να είσαι έτοιμος να κοντράρεις με τα χέρια το τιμόνι για να μην φύγεις από πετώντας. Επίσης θέλει εξοικείωση με την αίσθηση του να βρίσκεσαι στον μπροστινό τροχό και ο πίσω να είναι στο αέρα.
Σε περίπτωση αρκετής βροχής, λάσπης, πολλών χαλικιών, χιονιού, πάγου ή απλά δρόμου καθρέπτη, απλά ποδήλατούμε πολύ πιο αργά διότι θα φρενάρουμε και πιο αργά/προοδευτικά και γενικά προσπαθούμε να παίρνουμε τις στροφές όσο το δυνατόν πιο όρθιοι (από θέμα κλίσης).
Επίσης αν πρέπει να διαλέξετε, καλύτερα να χάσετε το πίσω και φάτε τα πόδια σας παρά το μπροστά και να φάτε τα δόντια σας.
Σε γενικές γραμμές πρόλαβες την ταπεινή και καταφρονεμένη μου γνώμη.
Αν και από ότι βλέπω,παλιό το θέμα,είναι όμως πολύ σημαντικό(ίσως η γνώση μισής ποδηλασίας / σίγουρα από τα πιο σημαντικά σε 2 τροχούς).
Είναι ένα πακέτο γνώσης + εξάσκησης-εμπειρίας.
Το πρώτο βασικό: -Μαθαίνω το μπροστινό.
2ο βασικό: -Το σωστό φρενάρισμα είναι εξάσκηση(ξανά και ξανά).
Στο πακέτο είναι πολλά: Να ξέρω καλά την σωστή γεωμετρία / να ξέρω τι είναι πρόσφυση / να ξέρω πως κάθομαι και πως ενεργεί το κέντρο βάρους / να ξέρω που πάνε τα φορτία και πότε και πως / να ξέρω να διαβάζω τον δρόμο (να μην βλέπω μόνο το εμπόδιο αλλά και τις γραμμές διαφυγής / ποιος τροχός φορτίζεται και αποφορτίζεται περισσότερο και πότε /συνθήκες πέδησης,σε στεγνό;Σε βρεμένο;Σε ευθεία;Σε στροφή;Σε γκρεμίλα;/ και άλλα.
Ο πίσω τροχός δεν έχει φορτία όσο ο μπροστινός / αποφορτίζεται και γλιστρά, αλλά και ελέγχεται καλύτερα.
Το πίσω φρένο συνήθως διορθώνει (σε καγκουριές αποτελειώνει...).
Ένα παράδειγμα (ξέρουν από καλό λάδι) είναι οι downhillades.Λόγω και του υδραυλικού κυκλώματος φρένων,η διαχείρηση πέδησης είναι το Α και το Ω.
Μαθαίνουν γρήγορα την Σταδιακή πέδηση / προβλέψιμο και προοδευτικό φρενάρισμα παντού και πάντα(γκρεμίλες γαρ) / σημασία και στα 2 φρένα,πράγμα που ο μέσος αναβάτης δεν μπορεί να κάνει εύκολα (αν πας πολύ το μπροστινό σαν κούτσουρο θα φας endo και πλάγιασμα,αν πας πολύ το πίσω θα φας γλύστριμα φιδάκι και όπου πας).
Η θέση του σώματος επίσης βασικό(το κούτσουρο παραπάνω)/η λεγόμενη δυναμική και στατική ισορροπία επίσης βασικό(που βάζω τον κώλο μου;Πίσω,μπρός,πάνω,κάτω κλπ / χαμηλώνω το κέντρο βάρους.
Με λίγα λόγια: γνώση του τι έχω και τι κάνω και εξάσκηση.
Δεν υπάρχει θέμα προτίμησης, είναι θέμα φυσικής!
Σε στεγνό δρόμο πατάμε 75% στο προστινό και 25% στο πίσω και στην βροχή και τα 2 από 50%!
Οτιδήποτε άλλο δεν φρενάρει τόσο αποτελεσματικά όσο αυτή η τεχνική, η οποία είναι και επιστημονική τεκμηριωμένη!
καλησπέρα
,θα προσπαθήσω να απαντήσω χρησιμοποιώντας την αρκετά μεγάλη μου εμπειρία στο αυτοκίνητο και την μηχανή και την ελάχιστη στο ποδήλατο.
στο αυτοκίνητο τα φρένα λειτουργούν μόνα τους και στα περισσότερα πλέον με ABS και κατανεμητή φρεναρίσματος.
λόγο αδυναμίας τοποθέτησης ABS στο ποδήλατο ας ασχοληθούμε με το δεύτερο που το κάνουμε manual με τα χέρια μας!!! Στο αυτοκίνητο λοιπών, αναλύοντας το φρενάρισμα θα διαπιστώσουμε ότι φρενάρει με ένα ποσοστό έως και 70% μπροστά, το οποίο όσο μικραίνει ή ταχύτητα κατεβαίνει μειώνοντας και το "μπρουμιάτισμα" του οχήματος. Στο τέλος ΔΕ, αν έχουμε εξασκηθεί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελεγχόμενα και το χειρόφρενο (πατάς μόνιμα το κουμπί ασφάλισης και το "σηκώνεις" όσο να μην μπλοκάρουν οι πίσω τροχοί). Κάτι παρόμοιο κάνουμε και στην μηχανή τοποθετώντας στην αρχή το σώμα μας ελαφρώς μπροστά και σε γρήγορο χρόνο αμέσως μετά προς τα πίσω για να αποφύγουμε μπλοκάρισμα μπροστινού (γλίστρημα φέτα) και στην συνέχεια πίσω βάρος για αποφυγή μπλοκαρίσματος πίσω (γλίστρημα στο πλάι).Εδώ για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να ρίξουμε το βάρος στην αρχή μπροστά θα θυμίσω στους παλιότερους τα τραγικά φρεναρίσματα στα "ταυράκια" που σηκώναν το μπροστινό πιρούνι...
Με το endo δεν θα ασχοληθώ μιας και ο κίνδυνος βουτιάς είναι κατά πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με αυτό που θα κερδίσεις ααααν τα καταφέρεις!!!
Σαν συμπέρασμα λοιπόν πιστεύω, μιας και ο τρόπος αντίδρασης οποιουδήποτε τροχοφόρου λόγο φυσικής είναι ίδιος, το καλύτερο φρενάρισμα είναι, στην αρχή πάτημα και τον δύο (κάτι που στους περισσότερους θα γίνει έτσι και αλλιώς) με το οποίο μέχρι να αντιδράσουν τα μπράτσα μας θα φέρει και μπροστά το σώμα μας και στην συνέχεια μεταφορά σώματος πίσω και ταυτόχρονη χαλάρωση των φρένων (λιγότερη στο μπροστά) όσο να μην μπλοκάρουν οι τροχοί.
ελπίζω να μην σας κούρασα και να βοήθησα λιγάκι αν και μάλλον κάποιοι αρκετά πιο έμπειροι στο ποδήλατο θα έχουν ποιό σωστα και ενδιαφέροντα πράγματα να μας μεταφέρουν!!!
Μου έτυχε να χρειαστεί να κοκαλώσω σε δυό περιπτώσεις.
Τη μια σε εκκίνηση πάνω, άρα με το πεταλάρισμα στο φούλ για ανάπτυξη ταχύτητας.
Την άλλη εν κινήσει και μάλιστα με αυτοκίνητα που τρέχανε πίσω μου.
Και στις δυό περιπτώσεις σε δρόμους πυκνής κυκλοφορίας.
Στη μια με μποτιλιάρισμα, στην άλλη με φουλ ταχύτητες.
Απλά μου πετάχτηκαν και στις δυο περιπτώσεις ταξιτζήδες μπροστά μου (διαβολικά τις μέρες που είχαν τις συγκρούσεις τους με την κυβέρνηση και μέσα σε 10 μέρες και τα δύο, διαβολικά ήταν και οι δύο σκέλεθρα κούρασης).
Φρενάρισα και με τα δυό φρένα (δεν ξέρω αν κάποιο ελάχιστα περισσότερο απ’ το άλλο και ποιός εκείνη την ώρα έχει την δυνατότητα να εφαρμόσει χρήση του πίσω και του μπρός με ποσοστά;).
Το ποδήλατο όντως κοκάλωσε, αλλά σηκώθηκε στην πίσω ρόδα (όπως τα άλογα) και φύγαμε και οι δυό στο πλάϊ μετά.
Έχοντας την εμπειρία της πρώτης φοράς όπου χτύπησα στην πόρτα του ταξί πρώτα, τη δεύτερη απόφυγα να συγκρουστώ στρέφοντας το τιμόνι. Δεν απόφυγα την πτώση όμως, παρ’ ότι στήλωσα τα πόδια κάτω και υποτίθεται είχα έλεγχο. Δεν άφησα το ποδήλατο απ’ τα χέρια μου όμως κι εδώ η συμβουλή της Κωστάντζας είναι μάλλον πολύτιμη. Αφήνουμε μάλλον το ποδήλατο όσο κι αν ενστικτωδώς είναι δύσκολο.
Τα θετικά;
Μώλωπες όπου το σώμα χτύπησε στο οδόστρωμα και ελαφρές εκδορές. Φυσικά φοράω καλά γάντια και κράνος. Ευτυχώς τα πίσω αυτοκίνητα κι αυτά είχαν καλά φρένα και καλά αντανακλαστικά οι οδηγοί τους, που μάλλον ήταν σε εγρήγορση, με ένα ποδήλατο μπροστά τους.
Τα ποδήλατα ζημιούλες μικρές.
Με άλλα λόγια δεν έχεις φρένα :)
Σε γενικές γραμμές πρόλαβες την ταπεινή και καταφρονεμένη μου γνώμη.
Αν και από ότι βλέπω,παλιό το θέμα,είναι όμως πολύ σημαντικό(ίσως η γνώση μισής ποδηλασίας / σίγουρα από τα πιο σημαντικά σε 2 τροχούς).
Είναι ένα πακέτο γνώσης + εξάσκησης-εμπειρίας.
Το πρώτο βασικό: -Μαθαίνω το μπροστινό.
2ο βασικό: -Το σωστό φρενάρισμα είναι εξάσκηση(ξανά και ξανά).
Στο πακέτο είναι πολλά: Να ξέρω καλά την σωστή γεωμετρία / να ξέρω τι είναι πρόσφυση / να ξέρω πως κάθομαι και πως ενεργεί το κέντρο βάρους / να ξέρω που πάνε τα φορτία και πότε και πως / να ξέρω να διαβάζω τον δρόμο (να μην βλέπω μόνο το εμπόδιο αλλά και τις γραμμές διαφυγής / ποιος τροχός φορτίζεται και αποφορτίζεται περισσότερο και πότε /συνθήκες πέδησης,σε στεγνό;Σε βρεμένο;Σε ευθεία;Σε στροφή;Σε γκρεμίλα;/ και άλλα.
Ο πίσω τροχός δεν έχει φορτία όσο ο μπροστινός / αποφορτίζεται και γλιστρά, αλλά και ελέγχεται καλύτερα.
Το πίσω φρένο συνήθως διορθώνει (σε καγκουριές αποτελειώνει...).
Ένα παράδειγμα (ξέρουν από καλό λάδι) είναι οι downhillades.Λόγω και του υδραυλικού κυκλώματος φρένων,η διαχείρηση πέδησης είναι το Α και το Ω.
Μαθαίνουν γρήγορα την Σταδιακή πέδηση / προβλέψιμο και προοδευτικό φρενάρισμα παντού και πάντα(γκρεμίλες γαρ) / σημασία και στα 2 φρένα,πράγμα που ο μέσος αναβάτης δεν μπορεί να κάνει εύκολα (αν πας πολύ το μπροστινό σαν κούτσουρο θα φας endo και πλάγιασμα,αν πας πολύ το πίσω θα φας γλύστριμα φιδάκι και όπου πας).
Η θέση του σώματος επίσης βασικό(το κούτσουρο παραπάνω)/η λεγόμενη δυναμική και στατική ισορροπία επίσης βασικό(που βάζω τον κώλο μου;Πίσω,μπρός,πάνω,κάτω κλπ / χαμηλώνω το κέντρο βάρους.
Με λίγα λόγια: γνώση του τι έχω και τι κάνω και εξάσκηση.
Δεν υπάρχει θέμα προτίμησης, είναι θέμα φυσικής!
Σε στεγνό δρόμο πατάμε 75% στο προστινό και 25% στο πίσω και στην βροχή και τα 2 από 50%!
Οτιδήποτε άλλο δεν φρενάρει τόσο αποτελεσματικά όσο αυτή η τεχνική, η οποία είναι και επιστημονική τεκμηριωμένη!
καλησπέρα
,θα προσπαθήσω να απαντήσω χρησιμοποιώντας την αρκετά μεγάλη μου εμπειρία στο αυτοκίνητο και την μηχανή και την ελάχιστη στο ποδήλατο.
στο αυτοκίνητο τα φρένα λειτουργούν μόνα τους και στα περισσότερα πλέον με ABS και κατανεμητή φρεναρίσματος.
λόγο αδυναμίας τοποθέτησης ABS στο ποδήλατο ας ασχοληθούμε με το δεύτερο που το κάνουμε manual με τα χέρια μας!!! Στο αυτοκίνητο λοιπών, αναλύοντας το φρενάρισμα θα διαπιστώσουμε ότι φρενάρει με ένα ποσοστό έως και 70% μπροστά, το οποίο όσο μικραίνει ή ταχύτητα κατεβαίνει μειώνοντας και το "μπρουμιάτισμα" του οχήματος. Στο τέλος ΔΕ, αν έχουμε εξασκηθεί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελεγχόμενα και το χειρόφρενο (πατάς μόνιμα το κουμπί ασφάλισης και το "σηκώνεις" όσο να μην μπλοκάρουν οι πίσω τροχοί). Κάτι παρόμοιο κάνουμε και στην μηχανή τοποθετώντας στην αρχή το σώμα μας ελαφρώς μπροστά και σε γρήγορο χρόνο αμέσως μετά προς τα πίσω για να αποφύγουμε μπλοκάρισμα μπροστινού (γλίστρημα φέτα) και στην συνέχεια πίσω βάρος για αποφυγή μπλοκαρίσματος πίσω (γλίστρημα στο πλάι).Εδώ για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να ρίξουμε το βάρος στην αρχή μπροστά θα θυμίσω στους παλιότερους τα τραγικά φρεναρίσματα στα "ταυράκια" που σηκώναν το μπροστινό πιρούνι...
Με το endo δεν θα ασχοληθώ μιας και ο κίνδυνος βουτιάς είναι κατά πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με αυτό που θα κερδίσεις ααααν τα καταφέρεις!!!
Σαν συμπέρασμα λοιπόν πιστεύω, μιας και ο τρόπος αντίδρασης οποιουδήποτε τροχοφόρου λόγο φυσικής είναι ίδιος, το καλύτερο φρενάρισμα είναι, στην αρχή πάτημα και τον δύο (κάτι που στους περισσότερους θα γίνει έτσι και αλλιώς) με το οποίο μέχρι να αντιδράσουν τα μπράτσα μας θα φέρει και μπροστά το σώμα μας και στην συνέχεια μεταφορά σώματος πίσω και ταυτόχρονη χαλάρωση των φρένων (λιγότερη στο μπροστά) όσο να μην μπλοκάρουν οι τροχοί.
ελπίζω να μην σας κούρασα και να βοήθησα λιγάκι αν και μάλλον κάποιοι αρκετά πιο έμπειροι στο ποδήλατο θα έχουν ποιό σωστα και ενδιαφέροντα πράγματα να μας μεταφέρουν!!!