Πώς παίρνουμε τηλέφωνο το 100

Έχω βάλει στόχο να κάνω μια καταγγελία στο 100 μια φορά το μήνα για θέματα που αφορούν την κινητικότητα στην πόλη, συνήθως για παρκάρισμα Ι.Χ. σε πεζοδρόμιο. Στην πράξη τους παίρνω πιο συχνά, 2-3 φορές το μήνα. Επειδή λοιπόν νομίζω πως δεν παίρνουν αρκετά τηλεφωνήματα και πιστεύω πως δεν έχουν να ασχοληθούν με κάτι καλύτερο, θέλω να ενθαρρύνω αυτή την πρακτική:

1. Σημειώνουμε την περιοχή, δρόμο, και αριθμό στο σημείο που βρισκόμαστε. Αν δεν υπάρχει αριθμός, σημειώνουμε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό σημείο, όπως τον κάθετο δρόμο.
2. Πάμε σε ένα ήσυχο σημείο λίγο πιο μακριά απ' την κίνηση του δρόμου, για να ακούμε καλύτερα.
3. Καλούμε το νούμερο 100 στο κινητό μας. Η κλήση είναι χωρίς χρέωση.
4. Κάνουμε την καταγγελία. Μας ρωτάνε περιοχή, δρόμο και αριθμό. Τα αναφέρουμε. Μια στις τόσες, ρωτάνε για το αυτοκίνητο που καταγγέλουμε, π.χ. μάρκα και χρώμα, ή αριθμό κυκλοφορίας. Αν τα έχουμε, τα δίνουμε.
5. Μας ρωτάνε αν θέλουμε να δώσουμε όνομα και τηλέφωνο. Τα δίνουμε αν θέλουμε. (γιατί όχι).
6. Μας λένε "θα ενημερώσουμε".
7. Λέμε ευχαριστώ και συνεχίζουμε τη μέρα μας. Δεν ανησυχούμε για το αν θα έρθουν ή όχι. Σημασία έχει οτι εμείς κάναμε την καταγγελία και την ακούσανε.

Απ' την εμπειρία μου συστήνω απλές και ξεκάθαρες καταγγελίες, χωρίς συναισθηματικό φόρτο. Σπάνια οφελεί να παίρνω το 100 όταν έχω ήδη λογομαχήσει με κάποιον οδηγό. Συνήθως καλώ το 100 όταν είμαι πεζός ή όταν είμαι ήδη σταματημένος με το ποδήλατο.

Ορίστε το προτελευταίο τηλεφώνημά μου πριν δυο βδομάδες περίπου:

100: Άμεση δράση.
Εγώ: Θέλω να κάνω μια καταγγελία για παράνομο παρκάρισμα.
100: Ποιά περιοχή;
Εγώ: Μαρούσι. Κηφισίας και Αγίου Κωνσταντίνου. Δεν υπάρχει αριθμός.
100: Ποιά είναι η καταγγελία;
Εγώ: Είναι 3 φορτηγά παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο. Εμποδίζουν εντελώς την κίνηση των πεζών που αναγκάζονται να κατέβουν στο οδόστρωμα της Κηφισίας για να περάσουν. Ξαναπήρα τηλέφωνο γι' αυτό το θέμα 4 μέρες πρίν αλλά το ίδιο συμβαίνει κάθε μέρα. Κάνουν εργασίες σε ένα κατάστημα και παρκάρουν στο πεζοδρόμιο.
100: Θέλετε να δώσετε το όνομά σας και ένα τηλέφωνο;
Εγώ: Βεβαίως. Τάδε. Το τηλέφωνό μου είναι αυτό απ' το οποίο σας παίρνω, 69...
100: Θα ενημερώσουμε.
Εγώ: Ευχαριστώ.

Η τελευταία μου κλήση ήταν σήμερα, αλλά δεν ακολούθησα τις οδηγίες μου. Δεν σημείωσα τον αριθμό και αναγκάστηκα να τον ρωτήσω σ' ένα μαγαζί με το τηλέφωνο στο αυτί. Ευτυχώς υπήρχε ταμπέλα με το όνομα του δρόμου. Την κλήση την έκανα μετά από διάλογο με οδηγό που οδήγησε 50 μέτρα στο πεζοδρόμιο για να παρκάρει μπροστά στο μαγαζί του. Μου είπαν πως για τα 50 μέτρα οδήγησης θα πρέπει να τα καταγγείλω ο ίδιος στο περιπολικό. Φυσικά δεν περίμενα το περιπολικό.

Αν έχετε όρεξη μπορείτε να καλέσετε τη δημοτική αστυνομία, αλλά αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο, διότι κάθε δήμος έχει το δικό του νούμερο για τη δημοτική αστυνομία, και σε μερικές περιπτώσεις όπως η Αθήνα, κάθε δημοτικό διαμέρισμα έχει ξεχωριστό γραφείο δημοτικής αστυνομίας. Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα μπορεί να βρείτε άκρη και να έρθουνε κι όλας (μου έτυχε μια φορά μετά από τηλεφώνημά μου να ακούσω τους γύρω κατοίκους να μιλάνε για το πως ήρθαν και γράφανε κλήσεις στο πάρκο!). Το 100 είναι πιο απλό αρκεί να χάσετε τους ενδοιασμούς σας για το αν αξίζει τον κόπο τους να απαντήσουν το τηλέφωνο.