Ψυχολογία ποδηλάτη/φόβος!

44 σχόλια / 0 νέα/ο
Τελευταία δημοσίευση
c_ranger
Απών/απούσα

Λοιπόοοοον....

είναι λίγο ιδιαίτερο το θέμα που βάζω εδώ.

Έχω φτιάξει το ποδηλατάκι μου είμαι κομπλέ και ήρθε η ώρα που θέλω να το χρησιμοποιήσω για να πηγαίνο-ερχομαι στη δουλειά!

Έλα που όσο έχω κυκλοφορήσει στην πόλη μου έχει δημιουργηθεί ένα αίσθημα φοβίας με αυτό τον πανικό που επικρατεί παντού....!!

Και θα μου πεις "τι θέλεις να σου κάνουμε τώρα? τον ψυχολόγο?"

Όχι όχι, αυτό που ήθελα εδώ μ αυτό το θέμα είναι να το μοιραστώ και να ακούσω και εμπειρία παλαιότερων μελών που το κάνουν ίσως καθημερινά, συμβουλές και τα λοιπά.

Αυτό στο οποίο ποντάρω περισσότερο, για να πω την αλήθεια, είναι ότι είναι θέμα συνήθειας και ότι μετά από κανα δυο μήνες θα μπορώ να κινούμαι χωρίς αυτή τη φοβία.

Όπως πχ όταν είχα μετακομίσει σε σπίτι στον 4ο όροφο, που αρχικά για μερικούς μήνες δεν πλησιαζα κοντα στο κάγκελο του μπαλκονιού, αλλά μετα απο λίγο καιρο, μια χαρα το συνήθισα και δε μου φαινόταν και τπτ.

Τι λέτε (γιατρέ)? Έχω ελπίδα?

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Χμμμ παρε αυτο το καναλι και θα βλεπεις 3 βιντεο την ημερα, πρωι, μεσημερι, βραδυ. Αν σου τελειωσουν ξαναπιαστα απο την αρχη. Μην προσπαθησεις να κανεις αυτα που κανουν και αυτοι, αν ειναι θα σου βγει φυσικα, αφου πρωτα ξεπερασεις τους φοβους σου. Εχε το νου σου να βλεπεις και πως αντιδρουν σε επικινδυνες καταστασεις.

Terry Βarentsen

kktsol
Εικόνα kktsol
Απών/απούσα

Μπα το μονο που χρειαζεται ειναι να μην φοβασαι και να "διεκδικησεις" τον χωρο σου. Συνηθως κινδυνευουν αυτοι που φοβουνται. ΠΧ κλασικο λαθος επειδη φοβασαι πας τελειως δεξια στην δεξια λουριδα. Εκει και χαλια ειναι ο δρομος (λακουβες, σχαρες αποχευτευσης κτλ) και σε περνανε και ξυστα τα αυτοκινητα οποτε κινδυνευεις ακομα πιο πολυ. Εαν δεν φοβασαι και ξεθαρεψεις πας στο 1/3 της λουριδας οποτε και στην "καλη" ασφαλτο εισαι και σε υπολογιζουν και τα αυτοκινητα και εχεις και χωρο να ελιχθεις. Το οτι θα σε βρισουν μην σε αγχωνει, θα σε βρισουν οπου και να πας (και στο πεζοδρομιο να εισαι θα σε βρισουν). Απλα γραφτους εκει που δεν πιανει μελανι. 

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Μπα, αν δεν πιασεις μια λωριδα ολοκληρη να σου κορναρουν απο πισω και να αναγκαστουν να βγουν στην αλλη να κανουν κανονικη προσπεραση, παλι δεν σε υπολογιζουν. Και στο 1/3 τις λεωφοριολωριδας να εισαι, παλι θα σε περνανε ξυστα και γκαζωμενοι. Αν σου τυχει και φρεατιο και πρεπει να βγεις πιο περα απο το 1/3 θα ακουσεις και το φρενο/γκαζι και θα τον δεις να σε σπρωχνει (σχεδον) με τον ογκο του.

Τελως παντων, τα βιντεο τα εβαλα γιατι τραβαει με gimbal και ειναι τελειως smooth, σχεδον ονειρικη η κινηση. Οποτε απο τη μια παει να σε χαλαρωσει αλλα απο την αλλη πανε γρηγορα, περνανε φαναρια, απο στενα σημεια, γενικος πανε μαλιοκουβαρα χωρις να φοβουνται οποτε σου δινει, λεω εγω τωρα, θαρρος να βγεις και εσυ για ποδηλατο. Το "safa tries to kill me" ειναι ισως το πιο extreme :)

c_ranger
Απών/απούσα

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις ρε παιδιά!

Έχω πάρει το θάρρος και πιάνω τη λωρίδα ναι.. βεβαια, δεν έχω καταλήξει ακόμα στατιστικά πόσο πιο ασφαλές είναι αυτό..

Είναι κάποιες φάσεις, πχ, κατεβαίνω την Ηρακλείου στο ύψος του Περισσού (η στη Δεκελειας στο αλσος) που εκεί είναι βραδάκι και ανοιχτός ο δρόμος, οι οδηγοί αναπτύσσουν και 70-80 χαω.

Τι κάνεις τώρα εκεί μου λέτε? Μένεις στη μέση της λωρίδας? Αν συναντηθούν ο διερχόμενος ΙΧ της δικής μου με αυτόν του αντίθετου ρεύματος τι γίνεται?? Πόσο πιθανόν είναι να σε πάρει παραμάζωμα?

Εκεί είναι που παω κατα κανόνα πιο δεξια και τους αφήνω να περνανε πιο ανεμπόδιστα, αφου δεν έχει και παρκαρισμενα.

Οταν βέβαια πέφτω σε κομμάτι με παρκαρισμένα, και νιώθω ότι και δεξια να κανω, παλι δεν υπαρχει αρκετος χώρος για ασφαλη προσπερασμα, τότε μπάινω μεσα στη λωρίδα κανονικά και τους εμποδίζω και επίδεικτικά, για να μην αφήνω καν την ιδεα ότι χωρανε να προσπερασουν.

RockaRolla
Εικόνα RockaRolla
Απών/απούσα

Μην γράφετε κρίνοντας από την φάση που είστε ΤΩΡΑ. Θυμηθείται παλιά, πρίν χρόοοοοονια όταν πρωτοβγήκατε στην εμπόλεμη ζώνη.....

Άστους να λένε και δώσε βάση στην πενιά:

1. ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ και ΚΑΝΕΙΣ ΚΤΗΜΑ ΣΟΥ ότι η αξία σου στο δρόμο είναι κάτι ανάμεσα στην χλέπα που φτήνει ο ταρίφας από το μπροστινό ταξί και στην γόπα που πετάει έξω από το παράθυρό του ο τζιπάτος πίσω σου. Τόσο αξίζεις εκεί έξω ....

2. ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ και ΚΑΝΕΙΣ ΚΤΗΜΑ ΣΟΥ ότι πρέπει να έχεις την προσοχή σου τριγύρω και 2-3 αυτοκίνητα πιο μπροστά, και στο οδόστρωμα μπροστά σου και στα φανάρια / σήμανση και στους πεζούς νίντζα και στους μηχανάκηδες καμικάζι. ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΒΑΛΑ. Ξέχνα τακτικές που ίσως ακολουθείς ως πεζός (κοιτάω το κινητό μου και περπατάω) ή ως οδηγός ΙΧ (ραδιόφωνο, τυρόπιτα στο δεξί, τσιγάρο στο αριστερό, κοιτάω τα μπούτια της συνοδηγού). Συγκεντρωμένος στο 100%. Και τώρα που "ξεκινάς" και μετά που θα έχεις ξεθαρέψει.

3. Κινείσαι με ΣΤΑΘΕΡΟ ΡΥΘΜΟ, και όσο το δυνατό χωρίς να κάνεις ζικ-ζακ (σε κάθε φρεάτιο - λακούβα - εσοχή - εξοχή), ώστε οι πίσω οδηγοί να ξέρουν με τι έχουν να κάνουν. Δεν χρειάζεται να πεταλάρεις σαν να σε κυνηγούν, αλλά φυσικά ούτε να "χαζεύεις τις βιτρίνες και να αφήνεις τα πόδια". Κρατάς έναν ΣΤΑΘΕΡΟ (όσο το δυνατό) ρυθμό.

4. Προφανώς και δεν πιάνεις ολόκληρη λωρίδα, αλλιώς θα φας τις μούτζες και το κράξιμο της ζωής σου. Η συμβουλή μου είναι ότι χωρίζεις την λωρίδα στα 3, κινείσαι στο δεξιότερο 1/3ο της δεξιότερης λωρίδας. ΠΟΤΈ άκρη-άκρη (ρείθρο κλπ). Όταν θα μπορείς να κινείσαι με ταχύτητα και ασφάλεια στον ίδιο ρυθμό με την υπόλοιπη κίνηση των οχημάτων, τότε πιάσε όλη τη λωρίδα, πιάσε αριστερή, πιάσε 3 λωρίδες, κάνει ότι γουστάρεις..... Μέχρι τότε ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ για να έχουμε.

5. Για το κράνος δεν θα γράψω κάτι. Αν δεν φοράς κράνος, σταματάμε εδώ την κουβέντα, και σου εύχομαι καλές πεταλιές και αυτό είναι όλο. Πέραν όμως του κράνους, γνώμη μου είναι ότι οφείλεις να δίνεις την εντύπωση στους άλλους οδηγούς ότι είσαι ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ που πάει στη δουλειά του και όχι 5χρονο παιδάκι που βολτάρει από γούστο. Αυτό σημαίνει σωστό ντύσιμο και στάση και συμπεριφορά, πχ πατζάκια που δεν ανεμίζουν αλλά είναι πιασμένα με πιαστρες, φωτάκια και ανακλαστικά, πεταλάρισμα με σταθερό ρυθμό και κλειστά γόνατα (όχι  αλά_John_Wayne_καβάλα_στο_άλογο_με_τα_γόνατα_τέρμα_έξω), σωστή στάση σώματος, χωρίς να παλατζάρεις πάνω στη σέλα, γυρνάς κορμό+κεφάλι ΚΑΙ βγάζεις χεράκι όταν στρίβεις κλπ κλπ κλπ.

6. Για το ξεκίνημα, μέχρι να πάρεις τον αέρα, κάνε δοκιμαστικά τη διαδρομή που θα ακολουθείς μετα, πχ το καλύτερο θα ήταν ΣΚ πρωί, ή αργά το απόγευμα, σε ώρες χωρίς κυκλοφορία. Δες τα επικίνδυνα σημεία, τσέκαρε λακούβες / φρεάτια / κακοτεχνίες. Δες που έχει ανηφόρα και που κατηφόρα. Που είναι τα δύσκολα σημεία (ορατότητα / στενέματα / διασταυρώσεις κλπ). Βρες πιθανές, πιο ήσυχες, εναλλακτικές διαδρομές. Βάλε μέσα πεζοδρόμια και πεζοδρόμους και λεωφορειολωρίδες (ακόμα και αν αυτό σου  μεγαλώνει την συνολική απόσταση).

7. Βεβαιώσου για την καλή κατάσταση του ποδηλάτου σου. Και βεβαιώσου ότι έχεις μαζί σου ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ να χρησιμοποιείς τα ελάχιστα απαραίτητα (φορητή τρόμπα, λεβιεδάκι ελαστικών, σαμπρέλα ή/και μπάλωμα).

Το επόμενο που θα πρέπει να σε απασχολήσει είναι ΣΩΣΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ και ΣΩΣΤΟ ΚΛΕΙΔΩΜΑ - ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ του ποδηλάτου..... αλλά αυτό είναι στα επόμενα κεφάλαια της ύλης.

ΚΑΛΕΣ ΠΕΤΑΛΙΕΣ thumbs up

Roul
Εικόνα Roul
Απών/απούσα

 

Στην αρχή ήμουν κότα.
Πολύ γρήγορα όμως έφυγα από το τέρμα δεξιά και έμαθα να κρίνω πότε να δίνω χώρο και ποτέ
κινδυνεύω και έπιανα τη λωρίδα ολόκληρη.

Άπειροι τσαμπουκάδες,. βρισίδια, χειρονομίες που σε πολλές περιπτώσεις επιδίωκα εγω.

Δεν αφήνω ποτέ πρόκληση να πέσει κατω όταν είμαι στο ποδήλατο, όχι γιατί είμαι ούγκανο,

αλλά για να καταλάβουν ότι έχουν απέναντι τους ΕΝΑΝ άνθρωπο και θα πρέπει να "σέβονται" υπολογίζουν κλπ.

Ειμαι και λιγο ουγκανο J

Πάντως, προσωπικά το μεγαλύτερο μου θέμα είναι τα μηχανάκια κ όχι τα αυτοκίνητα.

Έκτος ότι έχει πέσει σκουτερακι από πισω μου, πολλοι μάγκες εχουν κανει ξερογκαζιες διπλα μου και η καρδιά μου πήγε

στο πισω χαμπ.

Γενικα θελει τσαμπουκά στην μετακίνηση και να ξέρεις πότε μπορεις να δωσει ή όχι χώρο.

41ex
Απών/απούσα

Κυριακή πρωί είναι η καλύτερη ώρα. Στην αρχή θα αποφεύγεις τους δρόμους που τα αυτοκίνητα τρέχουν πολύ. Βρες και καμια ποδηλατική παρέα στη γειτονιά σου να βγαίνεις μαζί τους και να μάθεις ποδηλατικά δρομολόγια.

όσο πιο πολύ βγαίνεις τόσο θα ξεψαρώνεις.

Προσωπικά όταν ξεκίνησα πήγαινα μόνο Φρηηντεη και μετά από ένα χρόνο το είχα για καθημερινό μέσο στη δουλειά.

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Roul πολυ το χαιρομαι οταν μου κανουν τα ξερογκαζα, με προσπερνανε, 1μετρο μετα πανε και σφηνωνουν καπου που θα περνουσα ανετα και ακουνε τα συγχαρητηρια τους απο πισω μεχρι να ξεκολισουν τα αυτοκινητα και να καταφερουν να μου ξεφυγουν :)

didotou
Εικόνα didotou
Απών/απούσα

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες.
Όoooλη αυτή η ψυχολογική κατάσταση είναι το ιδιαίτερο είδος που λέγεται "αστικός-ποδηλάτης-στην-Αθήνα-σήμερα".
...
Ένα μίγμα:
φόβου, τσαμπουκά, θάρρους, θράσους, μαχητικότητας, αγωνίας, αθλητικής κατάστασης, οδηγικής ικανότητας, άμεσων αντανακλαστικών, ακαριαίων αποφάσεων, άμεσων επιλογών τελευταίας στιγμής, ματιών στα μάτια άλλων οδηγών ή πεζών, συνεχές σκανάρισμα των 4-5 μέτρων οδοστώματος μπροστά, γνώσεων και πείρας που αποκτώνται μέσω παθημάτων, αντοχής ψυχικής και σωματικής, επιμονής και υπομονής.
...
Και όλα (μα όλα / και λίγα λέω / σίγουρα ξεχνάω κάτι) για ποιό λόγο;
Γιατί έτσι επιλέγουμε.
Και για ποιό λόγο επιλέγουμε έτσι;
...
Γιατί εκεί αρχίζει ένα άλλο μίγμα:
Οράματος, ανάγκης, φτώχειας ίσως για πολλούς, αυτοπεποίθησης, ανάγκης για έκθεση στον κίνδυνο, απόψεων που έχουν να κάνουν με την οικολογία, την φυσική ζωή, την άθληση, τις ιδέες για το αστικό περιβάλλον, τις ιδέες για την κοινωνία, την παιδικότητα της ψυχής μας (ή όχι), το ζεν, το inner child μας, το επάγγελμά μας (για όσους από εδώ είναι ποδηλατάδες), το χόμπι μας, την μόδα.

 

Roul
Εικόνα Roul
Απών/απούσα

rnd wrote:

Roul πολυ το χαιρομαι οταν μου κανουν τα ξερογκαζα, με προσπερνανε, 1μετρο μετα πανε και σφηνωνουν καπου που θα περνουσα ανετα και ακουνε τα συγχαρητηρια τους απο πισω μεχρι να ξεκολισουν τα αυτοκινητα και να καταφερουν να μου ξεφυγουν :)

εσυ εισαι χαλαρός τυπος. εγω ειμαι νευρικός ...

Αυτο που λες μου εχει τυχει και ελαγα στον μηχανακια...ελα παμε ναπερασουμε παμε παμε...και εκανε οπισθεν το μηχανακι  με τα ποδια (2 βηματα τυπου) κ περασα...ψψψ ωραιο συναισθημα

didotou wrote:

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες.
Όoooλη αυτή η ψυχολογική κατάσταση είναι το ιδιαίτερο είδος που λέγεται "αστικός-ποδηλάτης-στην-Αθήνα-σήμερα".
...
Ένα μίγμα:
φόβου, τσαμπουκά, θάρρους, θράσους, μαχητικότητας, αγωνίας, αθλητικής κατάστασης, οδηγικής ικανότητας, άμεσων αντανακλαστικών, ακαριαίων αποφάσεων, άμεσων επιλογών τελευταίας στιγμής, ματιών στα μάτια άλλων οδηγών ή πεζών, συνεχές σκανάρισμα των 4-5 μέτρων οδοστώματος μπροστά, γνώσεων και πείρας που αποκτώνται μέσω παθημάτων, αντοχής ψυχικής και σωματικής, επιμονής και υπομονής.
...
Και όλα (μα όλα / και λίγα λέω / σίγουρα ξεχνάω κάτι) για ποιό λόγο;
Γιατί έτσι επιλέγουμε.
Και για ποιό λόγο επιλέγουμε έτσι;
...
Γιατί εκεί αρχίζει ένα άλλο μίγμα:
Οράματος, ανάγκης, φτώχειας ίσως για πολλούς, αυτοπεποίθησης, ανάγκης για έκθεση στον κίνδυνο, απόψεων που έχουν να κάνουν με την οικολογία, την φυσική ζωή, την άθληση, τις ιδέες για το αστικό περιβάλλον, τις ιδέες για την κοινωνία, την παιδικότητα της ψυχής μας (ή όχι), το ζεν, το inner child μας, το επάγγελμά μας (για όσους από εδώ είναι ποδηλατάδες), το χόμπι μας, την μόδα.
 

Καλα γαμώ τα ποστ. με εφτιαξες

κωστάνζα
Εικόνα κωστάνζα
Απών/απούσα

Μπράβο σου, σι-ράντντζερ, πολύ ωραία κάνεις κι αρχίζεις το να ποδηλατάς. 

Ξέρω για φοβίες· όταν, όμως, ήθελα να τις κνιήσω, έκανα το αντίθετο· οπλισμένα με κράνος, προσπέρναγα τ´αυτοκίνητα στην αριστερή λωρίδα στις κυκλοφορικές αρτήριες του Αμβούργου. Τι κουναρίσματα, βρασίες... Δεν νοιαζόμουν.

Στην Αθήνα, απόλυτα άλλο θέμα. Αισθανόμουν ασφάλεια μόνο με συντροφιά καλών φίλων.

Καλό θάρρο, θα το καταφέρεις! Θα συνηθήσεις, θα ενδυναμώσεις, και κάποιαν ημέρα θα πείς:

«Δε θέλω πια να πάω αλλίως, θα πάω στο ποδήλατό μου!»

Καλές πεταλιές yes

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Roul wrote:

εσυ εισαι χαλαρός τυπος. εγω ειμαι νευρικός ...

Δυστυχως οχι οταν κανω εντονη ασκηση και μιας και αυτο κανω παντα οταν καβαλαω το ποδηλατο διεκδικω και τσακωνομαι συχνα στο δρομο. Θα ηθελα να το χειριζομαι διαφορετικα αλλα κατι με τις ορμονες παιζει ή κατι τετοιο και γινομαι αλλος ανθρωπος...

Αν εχεις ορεξη παντως μαζευουμε και αλλους τετοιους και βγαινουμε να διεκδικησουμε :)

s-p3ci4L-K
Εικόνα s-p3ci4L-K
Απών/απούσα

Εκτος απο ελαχιστους οδηγους, μονο αμα σε φοβουνται και νομιζουν οτι εισαι χειροτερος απο αυτους σε υπολογιζουν. Οσες φορες εχω παει δεξια με χτυπανε. Οταν μενω κεντρο λωριδας και πρωτιστως προσεχω εμενα, βριζομαι μπινελικωνομαι κτλ, αλλα δεν εχω χτυπησει εκτος απο δυο φορες που που δυο παπαρες απο δεξια κοκαλωνουν για να πανε αριστερα διοτι ετσι. Αμα θες να σε υπολογιζουν πρεπει να σαι καφρος. Διοτι τα ζωα καταλαβαινουν μονο απο φωνες και απο αρχηγηλικι, οι νοημονες σπανιζουν.

didotou
Εικόνα didotou
Απών/απούσα

Φίλε Roul να 'σαι καλά.

s-p3ci4L-K wrote:

Εκτος απο ελαχιστους οδηγους, μονο αμα σε φοβουνται και νομιζουν οτι εισαι χειροτερος απο αυτους σε υπολογιζουν. Οσες φορες εχω παει δεξια με χτυπανε. Οταν μενω κεντρο λωριδας και πρωτιστως προσεχω εμενα, βριζομαι μπινελικωνομαι κτλ, αλλα δεν εχω χτυπησει εκτος απο δυο φορες που που δυο παπαρες απο δεξια κοκαλωνουν για να πανε αριστερα διοτι ετσι. Αμα θες να σε υπολογιζουν πρεπει να σαι καφρος. Διοτι τα ζωα καταλαβαινουν μονο απο φωνες και απο αρχηγηλικι, οι νοημονες σπανιζουν.

Φίλε s-p3ci4L-K να σου πω:
Με αυτό που λες μέχρι το υπογραμμισμένο κείμενο, συμφωνώ απόλυτα. Έτσι είναι.
Με αυτό που λες στο υπογεαμμισμένο κείμενο διαφωνώ.
...
Είναι η εύκολη λύση.Το καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι η άμεση αντίδραση. Αυτό που μας βγαίνει αβίαστα.
Είναι όμως ο νόμος της ζούγκλας. 
Όσο σε παίρνει θα τσαμπουκαλευτείς, θα είσαι κάφρος, θα βάλεις τις φωνές και θα εξασκήσεις το "αρχηγηλίκι" όπως λες.
Όσο σε παίρνει.
Άμα σου τη βγει όμως κάποιος, εκείνη τη μία φορά, που είναι πιο αρχηγηλικικός, πιο φωνακλάς, πιο κάφρος και πιο τσαμπουυκάς από σένα και σε σαπίσει, τότε την έβαψες. Σε ρήμαξε.
...
Νομίζω ότι ο σωστότερος δρόμος (αλλά και ψυχολογικά ο πιο δύσκολος δρόμος, γιατί απαιτεί αυτοέλεγχο, σκέψη, ενεργοποίηση της λογικής αλλά και της ενσυναίσθησης), είναι η απόλυτα ψύχραιμη διαμαρτυρία και η υπενθύμιση στον άλλο ότι είσαι άνθρωπος και όχι κάφρος, τσαμπουκάς, φωνακλάς ή ο αρχηγός του.
Ό,τι κι αν είναι αυτός ο "άλλος".
...
Διότι μόνο έτσι κάνουμε τη διαφορά. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάποτε κάτι για να μην αφήσουμε την ίδια ζούγκλα στους νεότερους. Στα παιδιά μας δηλαδή.
...
Αλλιώς είμαστε μια απ' τα ίδια με όλους αυτούς τους ανθρώπους που λειτουργούν αντικοινωνικά και εγωκεντρικά μέσα στους δρόμους, που λειτουργούν όχι μόνο σαν κακοί οδηγοί -όπως διάβασα κάπου- αλλά και σαν κακοί πολίτες. Ανθρώπους που δεν σέβονται ούτε τους άλλους ανθρώπους ούτε κάποιους κανόνες είτε αυτοί είναι γραμμένοι (ΚΟΚ) είτε αυτοί είναι άγραφοι (ευγένεια, πολιτισμός, νηφαλιότητα, φιλική διάθεση).

 

s-p3ci4L-K
Εικόνα s-p3ci4L-K
Απών/απούσα

didotou wrote:

Φίλε Roul να 'σαι καλά.

 

s-p3ci4L-K wrote:

 

Εκτος απο ελαχιστους οδηγους, μονο αμα σε φοβουνται και νομιζουν οτι εισαι χειροτερος απο αυτους σε υπολογιζουν. Οσες φορες εχω παει δεξια με χτυπανε. Οταν μενω κεντρο λωριδας και πρωτιστως προσεχω εμενα, βριζομαι μπινελικωνομαι κτλ, αλλα δεν εχω χτυπησει εκτος απο δυο φορες που που δυο παπαρες απο δεξια κοκαλωνουν για να πανε αριστερα διοτι ετσι. Αμα θες να σε υπολογιζουν πρεπει να σαι καφρος. Διοτι τα ζωα καταλαβαινουν μονο απο φωνες και απο αρχηγηλικι, οι νοημονες σπανιζουν.

 

 

Φίλε s-p3ci4L-K να σου πω:
Με αυτό που λες μέχρι το υπογραμμισμένο κείμενο, συμφωνώ απόλυτα. Έτσι είναι.
Με αυτό που λες στο υπογεαμμισμένο κείμενο διαφωνώ.
...
Είναι η εύκολη λύση.Το καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι η άμεση αντίδραση. Αυτό που μας βγαίνει αβίαστα.
Είναι όμως ο νόμος της ζούγκλας. 
Όσο σε παίρνει θα τσαμπουκαλευτείς, θα είσαι κάφρος, θα βάλεις τις φωνές και θα εξασκήσεις το "αρχηγηλίκι" όπως λες.
Όσο σε παίρνει.
Άμα σου τη βγει όμως κάποιος, εκείνη τη μία φορά, που είναι πιο αρχηγηλικικός, πιο φωνακλάς, πιο κάφρος και πιο τσαμπουυκάς από σένα και σε σαπίσει, τότε την έβαψες. Σε ρήμαξε.
...
Νομίζω ότι ο σωστότερος δρόμος (αλλά και ψυχολογικά ο πιο δύσκολος δρόμος, γιατί απαιτεί αυτοέλεγχο, σκέψη, ενεργοποίηση της λογικής αλλά και της ενσυναίσθησης), είναι η απόλυτα ψύχραιμη διαμαρτυρία και η υπενθύμιση στον άλλο ότι είσαι άνθρωπος και όχι κάφρος, τσαμπουκάς, φωνακλάς ή ο αρχηγός του.
Ό,τι κι αν είναι αυτός ο "άλλος".
...
Διότι μόνο έτσι κάνουμε τη διαφορά. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάποτε κάτι για να μην αφήσουμε την ίδια ζούγκλα στους νεότερους. Στα παιδιά μας δηλαδή.
...
Αλλιώς είμαστε μια απ' τα ίδια με όλους αυτούς τους ανθρώπους που λειτουργούν αντικοινωνικά και εγωκεντρικά μέσα στους δρόμους, που λειτουργούν όχι μόνο σαν κακοί οδηγοί -όπως διάβασα κάπου- αλλά και σαν κακοί πολίτες. Ανθρώπους που δεν σέβονται ούτε τους άλλους ανθρώπους ούτε κάποιους κανόνες είτε αυτοί είναι γραμμένοι (ΚΟΚ) είτε αυτοί είναι άγραφοι (ευγένεια, πολιτισμός, νηφαλιότητα, φιλική διάθεση).

 

Προφανως και αυτο ειναι μια τεραστια κουβεντα για το τι περναμε και τι αποφασιζει ο καθενας για τον εαυτο του και το συνολο. Αλλα σε καποιον που δεν καταλαβαινει απο λογια δε μπορεις να συνεχισεις να μιλας και να περιμενεις να ευασθητοποιηθει. Τον χειριζεσαι σαν κουτορνιθι. Οποτε στον τυπαρα που οδηγει με το χερι εξω, τσιγαρια στο στομα, κινητο στα ποδια, και νομιζει οτι ειναι ο αρχηγος της ασφαλτου, και πιανει δυο λωριδες, δε θα του πω συγνωμη κυριε αλλα αυτο που κανετε ειναι παρανομο και διωκεται ποινικα διοτι βαζετε σε κινδυνο τη ζωη σας αλλα αλλων, αλλα ενα ξερο "που πα ρε" "Ισα" "Μπρρρρρ" ήγ οτιδηποτε αλλο σφυρανε στα κατσικια. Ουτε θα κατεβει να τσακωθουμε ουτε θα παρεξηγηθει. Είναι η γλώσσα του. Στον εγκεφαλο του θα παει το μηνυμα οτι πρεπει να κανει στην ακρη. Ανθρωπος ο οποιος καταλαβαινει, ουτε καν θα ναι στη μεση, θα προσεχει και αν τυχον θεωρησει οτι εκανε λαθος θα απολογηθει. Δεν εννοω βια, αλλα μη περιμνεν εις μιλωντας σωστα σε ανθρωπο που σε θεωρει κατωτερο επειδη μιλας σωστα, να σε σεβαστει και να κανει στην ακρη ή ν α σε προσεξει. Σε θεωρει σκουλικι και οτι χαλας τη πατσια, οπως και εσυ ή εγω τον θεωρουμε ανεγκεφαλο. Η διαφορα μας, αυτος θα καταφυγει στη βια. Εγω εχω απλα τη δυναμη να αποχωρησω, και να τον αφησω να τρωγεται με τον εαυτο του, τον τσιπρα, τη θεια δικη και οτι αλλο του φταιει.

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Roul ακους?

Λοιπον στην ποδηλατοπορεια προτεινω να πανε μπροστα τα παιδια που ειναι πιο συγκρατημενα και διπλωματες και εμεις με τον sp3cial-k και τους αλλους καφρους στο τελος τις ουρας φρουροι. Νομιζω θα δουλεψει καλα. Μετα παμε για μπυρες ολοι μαζι.Γνωμη μου ειναι οτι και οι δυο προσεγγισεις χρειαζονται.

Μου κορναρε απο πισω ο αλλος και μου εβαλε τις φωνες να παω στην ακρη, δεν ειχε να κινηθει πραγματικα, πιο μπροστα στη λεοφοριολωριδα ειχε αλλους. Του ειπα οτι στην ακρη πηγαινα μεχρι που ειδα οτι κυνδυνευω να με χτυπησετε ενω με βριζετε κιολας και αρχισε να μου λεει οτι ειμαστε ζωα οι ποδηλατες και τους μιλαμε και για πολιτισμο. Προφανως ειχε διαπλικτιστει και με αλλους ποδηλατες σαν επαγγελματιας του δρομου. Ποιον πολιτισμο ρε μαλ...κα? Σου μιλισα εγω για πολιτισμο? Μαθε πρωτα να μοιραζεσαι το δρομο και ελα μετα μιλισουμε μετα για πολιτισμο. Ειχα πιαστει απο την πορτα του γιατι ημουν και σε ανηφορα και δεν μπορουσα να κρατησω ρυθμο και τον ξεχεσα κανονικα και απολιτιστα. Σταματησε να μιλα στο τελος. Δεν καταλαβαινε αλλιως, τι να κανουμε?

Στον αλλο που πηγε να με χτυπισει γιατι βγηκε ξαφνικα στη λεοφοριολωριδα που κινουμουν, για να παει 2-3 αυτοκινητα πιο μπροστα, τον προλαβα στο φαναρι, του εκλεισα τον καθρεφτη απο την πορτα του συνοδηγου και αναγκαστηκε να βγει εξω να τον ανοιξει. Του ειπα οτι δεν τον χρειαζεται ουτως ή αλλως. Πως αντεδρασε? Παρακατω με ξαναπρολαβε, εκανε το ιδιο εκδικητικα και μετα γκαζωσε γιατι ειχε ερθει τερμα δεξια ενω θα εστριβε αριστερα στην αλεξανδρας. Ε, στον επομενο θα του ξεκουμπωσω τον καθρευτη (fyi ειναι πανευκολο) και θα τον πεταξω στην πιο κοντινη ανακυκλωση.

Αλλοι μου που μου εκαναν το ιδιο μου ειπαν οτι πηγαν να με χτυπισουν γιατι δεν εχω δουλεια στην αριστερη λοριδα ή στο δρομο γενικοτερα και να παω δεξια, να παω στον ποδηλατοδρομο, να κατσω σπιτι μου γενικως να παω να γ...ω γιατι ο δρομος δεν ειναι για εμενα. Πηγαν να με χτυπισουν συνηδητα (οκ απο βλακεια ή για να με τρομαξουν αλλα δεν το κανει λιγοτερο επικυνδινο).

Τι συζητηση, μαζι σου, θα καταλαβουν αυτοι οι ανθρωποι? Πρεπει να φανε κραξιμο απο 3ο-4ο για να χαμπαριασουν στο ελαχιστο. Μεχρι να το ξεχασουν παλι...

RockaRolla
Εικόνα RockaRolla
Απών/απούσα

.... ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κινείται ανάλογα...

.... αλλά σε τούτους τους ριμαδοδρόμους δεν είναι κανείς μόνος του. Πίσω από εσένα - που μπορεί να σκυλοβρίστικες με τον ταρίφα (και που μπορεί να είχες κάθε δίκιο) έρχεται και ένα παιδάκι ή μια κοπέλα καβάλα στο ποδηλατάκι τους και πάνε σιγά - σιγά τέρμα δεξιά στο άκρο..... και δεν φταίνε σε τίποτα να "φάνε" την οργή του ταρίφα.... Προσωπικά έτσι το σκέφτομαι.... και προτιμώ να το ρίχνω στην ειρωνεία και στο δούλεμα. Κανείς ποτέ δεν ανταπάντησε, όλοι είτε μειδίασαν, είτε κατάλαβαν το λάθος τους και σιώπασαν. Και ο επόμενος ποδηλάτης που συνάντησαν στο δρόμο τους ίσως να "την γλίτωσε"..... 

Το ξαναέγραψα. Η αξία μας στο δρόμο ...τα είπαμε... κάπου μεταξύ γόπας και ροχάλας... Ο πιο αδύναμος κρίκος. Μην νομίζεις ότι επειδή μπορείς να ελιχθείς και να πεταλάρεις γρήγορα ότι θα την βγάζεις πάντα, έτσι εύκολα, καθαρή. Εσύ θα του κλείσεις τον καθρέπτη, αλλά αυτός μπορεί να σου κλείσει το σπίτι....

.... γνώμη μου και να με συμπαθάτε..... wasnt me

didotou
Εικόνα didotou
Απών/απούσα

RockaRolla wrote:
.... αλλά σε τούτους τους ριμαδοδρόμους δεν είναι κανείς μόνος του. Πίσω από εσένα - που μπορεί να σκυλοβρίστικες με τον ταρίφα (και που μπορεί να είχες κάθε δίκιο) έρχεται και ένα παιδάκι ή μια κοπέλα καβάλα στο ποδηλατάκι τους και πάνε σιγά - σιγά τέρμα δεξιά στο άκρο..... και δεν φταίνε σε τίποτα να "φάνε" την οργή του ταρίφα.... Προσωπικά έτσι το σκέφτομαι....

Συμφωνώ απόλυτα.

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Σας συμπαθω :) και γιαυτο ειναι και οι συζητησεις, χθες σκεφτομουν καπως αλλιως, σημερα σκεφτομαι ετσι, αυριο μπορει να σκεφτομαι διαφορετικα. Ειναι ενα συνονθυλευμα σκεψης, αποψεων (μεσα απο συζητηση) και εμπειριων.

Δεν ηταν λιγες οι φορες που ημουν στην ακρη του δρομου και επεφτα στα χαντακια αν χρειαζοταν για να μην ενοχλησω, ειτε ημουν σε λεοφοριολοριδα, ειτε στο δρομο ή πανω σε στροφη και περασαν στα 2 εκατοστα απο το τιμονι μου, γκαζωμενοι, στα 2 εκατοστα. Αναγκαστικα να σταματησω ή να φρεναρω ατσουμπαλα στο πεζοδρομιο. Εαν ημουν η κοπελα ή το παιδακι που λες μπορει να μην ειχα χερι να τα γραψω. Απο εμπειρια και συγκρατοντας τον πανικο που καραδοκουσε στη γωνια τη γλιτωσα. Μετα απο πολλες τετοιες εμπειριες αρχισα να διεκδικω τη θεση και το δικαιωμα μου μη-παθητικα.

Δεν το βρισκω σωστο για το συνολο, ουτε θα προτεινα σε αλλους να αλλαξουν πλανο και να κανουν το ιδιο. Δυστυχως η ειρωνεια δεν μου βγαινει σε τετοιες περιπτωσεις, δεν ειμαστε ολοι ετοιμολογοι και οσες φορες προσπαθησα ευγενικα να τους κανω να συνηδητοποιηθουν σχεδον παντα πηρα πισω ειρωνεια. Οι περιπτωσεις που εδειξε καποιος να καταλαβαινει απο λογια ηταν μετρημενες στα δαχτυλα του ενος χεριου. Ναι, πονταρω στο οτι δεν θα προσπαθησει να με σκοτωσει αληθινα ο αλλος και παιζω το μονο παιχνιδι που καταλαβαινει, οσο ακομα μπορω ή εχω τη διαθεση/θεληση τελως παντων...

 

For the record, αυτος που πηγε να με σκωτωσει γιατι δεν του αρεσε που ημουν στην αριστερη λωριδα και το ξαναπροσπαθησε μερικα μετρα παρακατω ηταν σε ενα θωρακισμενο βανακι χρηματαποστολων της securita https://www.securitas.com

didotou
Εικόνα didotou
Απών/απούσα

Κι εγώ σε συμπαθώ. yes !

...
Σ'αυτό εδώ μάλιστα συμφωνώ απόλυτα κι εγώ:

rnd wrote:
Ναι, πονταρω στο οτι δεν θα προσπαθησει να με σκοτωσει αληθινα ο αλλος και παιζω το μονο παιχνιδι που καταλαβαινει, οσο ακομα μπορω ή εχω τη διαθεση/θεληση τελως παντων...

...
Ανατριχιαστικό αλλά καλύτερη περιγραφή, γι αυτό που όλους μας ενώνει, δεν έχω ξαναδιαβάσει. Ακριβώς έτσι είναι. Και η διατύπωση αυτή είναι καταπληκτική.
...
Στο αμέσως προηγούμενο επίσης δεν θα διαφωνήσω:
rnd wrote:
Οι περιπτωσεις που εδειξε καποιος να καταλαβαινει απο λογια ηταν μετρημενες στα δαχτυλα του ενος χεριου
 
Απλά θα έβλέπα και λίγο ότι μάλλον είναι η μόνη περίπτωση να το ξανασκεφτεί ο άλλος κάποτε.
Αυτό μπορεί να μη γίνει και ποτέ.
Αλλά πάλι μπορεί και να γίνει στον ύπνο του μετά από δέκα μέρες, στο καφενείο μετά από δύο χρόνια, στην εκδρομή που θα πάει με το παιδί του μετά από δέκα χρόνια.
Έτσι λειτουργούν πολλοί άνθρωποι. Όχι όλοι. Αλλά πολλοί. Δεν ξέρω αν είναι οι περισσότεροι αλλά ο μηχανισμός που εξελίσσεται η ανθρωπότητα είναι αυτός.

rnd
Εικόνα rnd
Απών/απούσα

Πανω σε αυτο... μου πηρε 5 χρονια για να καταλαβω γιατι ή κληση που πηρα τοτε που ειχα παρκαρει πανω στο πεζοδρομιο, κατω απο το μισογκρεμισμενο εκεινο κτιριο με τις σκαλωσιες και το μισοκλειστο πεζοδρομιο μου αξιζε.

Αυτο που συνεχιζει να με ενοχλει ειναι το γεγονος οτι στα 7 χρονια που εμεινα σε εκεινο το δρομο εγινε μονο 2 φορες ενω ακομα και τωρα χρειαζεται καθημερινα

zoslen
Εικόνα zoslen
Απών/απούσα

rnd wrote:

Αλλοι μου που μου εκαναν το ιδιο μου ειπαν οτι πηγαν να με χτυπισουν γιατι δεν εχω δουλεια στην αριστερη λοριδα ή στο δρομο γενικοτερα και να παω δεξια, να παω στον ποδηλατοδρομο, να κατσω σπιτι μου γενικως να παω να γ...ω γιατι ο δρομος δεν ειναι για εμενα. Πηγαν να με χτυπισουν συνηδητα (οκ απο βλακεια ή για να με τρομαξουν αλλα δεν το κανει λιγοτερο επικυνδινο).

Τι συζητηση, μαζι σου, θα καταλαβουν αυτοι οι ανθρωποι? Πρεπει να φανε κραξιμο απο 3ο-4ο για να χαμπαριασουν στο ελαχιστο. Μεχρι να το ξεχασουν παλι...

Όσο κι αν ειναι λογικα αυτα που λες, δυστυχως η αντιμετωπιση σου ειναι κατ'εμε 100% λάθος.

Απο ολες τις ομαδες που χρησιμοποιουν το δρομο ειμαστε μακραν η πιο μισητη για ανεξηγητο λογο! Οι υπολοιποι απλα αφηνιαζουν οταν μας βλεπουν. Το να κανεις τσαμπουκα οταν εισαι ο πιο αδυναμος καποια στιγμη δεν θα βγει σε καλο. Καποια στιγμη θα πεσεις πανω στον μεθυσμενο, στον ψυχοπαθη, στον εγκληματια, ο οποιος δεν το χει σε τιποτα να σε στουκαρει. Αλλωστε αν καποιος σε παρασυρει η ποινη του θα ειναι ελαχιστη!

Στην περιπτωση δε που σε κλεισει και κατεβει κατω και υπαρξει καβγας ποτε δεν ξερεις πώς θα εξελιχθει. Μπορει ο αλλος να εχει πανω του απο σιδερα και μαχαιρια μεχρι πιστολι, το ρισκαρεις;; Αν τον χτυπησεις εσυ μπορει να παθει καμια ανακοπη και να τρεχεις εσυ απο το πουθενα. Αλλωστε ακομη και να τον σαπισεις στο ξυλο και να φυγεις δεν προκειται να λλαξει μυαλα και θα ψαχνει εκδικηση απο τον επομενο ποδηλατη.

Προσωπικα ποτε δεν απαντω σε προκλησεις οτι και αν ακουσω στο δρομο, κανω πως δεν ακουω. 

Το κακο αλλωστε μια φορα θα γινει...

RockaRolla
Εικόνα RockaRolla
Απών/απούσα

... τόσο παθητική και φοβιστική άποψη δεν περίμενα να διαβάσω σε αστικό ποδηλατικό φόρουμ.

Το πήγες τέρμα στην άλλη μεριά.... Είστε των άκρων, των δύο αντίθετων άκρων, εσείς οι δύο.....

Διεκδικείς τη θέση σου στο οδόστρωμα με τον τρόπο που σε παίρνει. Κάνεις τα κουμάντα σου και προχωράς. Υπολογίζεις και σταθμίζεις.

Είμαστε οι πιο αδύναμοι κρίκοι αλλά όχι οι πιο μισητοί. Ταρίφες και μηχανάκιδες διεκδικούν τα πρωτεία ..... Εμείς είμαστε οι "ρομαντικοί / αφελείς / παιδάκια που παίζουν / φύγετε από τη μέση πάτε στο πεζοδρόμιο γιατί μας καθυστερείτε......." τύποι.

Το να πιστεύεις ότι κάθε άνθρωπος κουβαλάει σίδερα / μαχαίρια / πιστόλια ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, μου κάνει υπερβολικό. Αν είμασταν στο ΙουΕσΕι, ΟΚ, να το δεχθώ ότι εκείνο το εξόγκωμα στην πίσω τσέπη μπορεί να είναι κανα φορητό αντιαρματικό ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ και καλά.... Αλλά στην Αθήνα, είναι μάλλον σπάνιο. Οι περισσότεροι απλά θέλουν να εκτονώσουν τα νεύρα τους. Φωνές, ΝΑΙ. ΓΚΑΡΙΛΕΣ, ΝΑΙ, Χυδαίο βρίσιμο με την παραμικρή αφορμή, ΝΑΙ. Άντε και καμιά ψιλή μπούφλα, ΝΑΙ αν τους παίρνει.... Αλλά μέχρι εκεί. Τα άλλα είναι εξαιρέσεις, που πιστεύω ότι αφορούν συγκεκριμένες ομάδες, συγκεκριμένες ώρες και μέρη..... (....πάντα μιλάμε με βάση τις πιθανότητες. Οι πιθανότητες του να συναντήσεις τον Πάσσαρη με όπλο μέρα-μεσημέρι έξω από την Μητρόπολη, είναι μικρές.....) .

didotou
Εικόνα didotou
Απών/απούσα

zoslen wrote:
Απο ολες τις ομαδες που χρησιμοποιουν το δρομο ειμαστε μακραν η πιο μισητη για ανεξηγητο λογο!

Δεν είναι ανεξήγητος ο λόγος. Είναι λίγο πιο περίπλοκο κατά τη γνώμη μου αλλά θα προσπαθήσω να το αναλύσω.
...
Δεν αμφιβάλλω ότι μας μισούν σαν είδος αλλά μίσος υπάρχει γενικά και αφορά "τον Άλλο". Τον οποιονδήποτε "Άλλο". Αν είμαι ΙΧής τότε μισώ τους ταξιτζήδες, τα ΜΜΜ, τα παπιά, τους πεζούς και τους ποδηλάτες. Αν ανήκω σε κάποια άλλη κατηγορία, τότε μισώ όλους τους υπόλοιπους που είναι μπήξε-δείξε και μου φράζουν το δρόμο.
...
Μισούμε γιατί δεν έχουμε μάθει ότι μια κοινωνία αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς τύπους ανθρώπων που συνυπάρχουν για να αλληλοϋποστηρίζονται στα βασικά.

Στο πως περνάμε τα φανάρια πχ.

Μισούμε γιατί δεν έχουμε μάθει να τηρούμε κανέναν κανόνα χωρίς γκρίνια.
Αντίθετα έχουμε μάθει τον ατομισμό που μας λέει ότι όποιος δεν πατήσει επί πτωμάτων δεν ανεβαίνει, που σε κάθε στραβοπάτημα μας λέει "ας πρόσεχες". Έχουμε μάθει στο "κόψε το λαιμό σου" και στο "πάρε τ' αυγό και κούρεφ' το".
Γιατί δεν έχουμε καταλάβει σαν κοινωνία την αξία των κανόνων αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης (άγραφων και γραμμένων).
Άλλωστε πολλοί από τους άγραφους κανόνες δεν συνάδουν με τους γραμμένους (μεταξύ των οποίων και ο ΚΟΚ) γιατί μας επηρεάζουν πολιτιστικά ακόμα κανόνες και μνήμες κανόνων της φυλακής, της τιμής, του κούτελου, του κλεφτοκοτά, της βεντέτας, της κλεφτουριάς και του αρματολικιού.
Λες και στην κυβέρνηση ακόμα είναι ο Σουλτάνος.
Δεν το έχουμε πιστέψει ακόμα πως είμαστε Δημοκρατία.
...
Σαν ποδηλατικό φόρουμ θα ήταν πολύ χρήσιμο να θυμόμαστε κάθε φορά ότι αυτός που μας βρίζει / μισεί / κοντράρει κλπ στο δρόμο, δεν είναι απλά αυτός ο "ένας κάφρος" αλλά μια ολόκληρη κοινωνία που έχει αυτήν την οδηγική (και όχι μόνο) παιδεία.
Γιατί ναι είναι παιδεία:
Δεν μας λείπει παιδεία όπως ακούγεται από πολλούς.
Έχουμε παιδεία αλλά είναι στραβή και αντικοινωνική :
Μας έχουν μάθει να μην είμαστε αλληλέγγυοι αλλά ατομιστές και καχύποπτοι. Να θεωρούμε ότι πειθαρχούμε μόνο αν μας το πει κάποιος που κρατάει βούρδουλα.
Άρα μας έχουν μάθει να πειθαρχούμε μόνο από φόβο.
Μας έχουν μάθει δηλαδή να μισούμε.
Να θεωρούμε (πχ) ότι μας καθυστερεί ο μπροστινός μας ποδηλάτης και όχι η απουσία πολιτικών κατά του αυτοκινήτου στην πόλη.
...
Είναι σαν να είσαι πχ στην Βομβάη και να θεωρείς ότι φταίει αυτός εκεί ο "ένας" οδηγός που σου τη βγήκε ή στην έπεσε ή σε στραβοκοίταξε.
Όχι.
Φταίει η οδηγική (και όχι μόνο) κουλτούρα της Βομβάης.
Έτσι είναι κι εδώ στο πιο ήπιο. 
Φταίει η Αθήνα. Η ελληνική πόλη. Οι συνήθειές μας. Ο τρόπος που η αλληλεγγύη και η τήρηση των κανόνων (οδηγική, φορολογική, πολιτική, ορθογραφική) θεωρείται  αδυναμία, έλλειψη μαγκιάς.
...
Δεν φταίει ο κάθε "ένας" απ' αυτούς ξεχωριστά. Φταίει η οδηγική κουλτούρα της Ελλάδας.
Ο άνθρωπος βγαίνει στο δρόμο με τη λογική "ο ένας να φάει τον άλλον" και "ποιός ζει ποιός πεθαίνει".
Όμως δεν είμαστε Βομβάη ούτε ΙουΕσΈι που λέει και ο RR.
Αλλά ούτε είμαστε και η κλασσική Δυτική Καθολική και Προτεσταντική Ευρώπη θα πρόσθετα εγώ.
...
Η ταυτότητά μας η πολιτιστική ορίζεται δια της εις άτοπον επαγωγής. Από το τι δεν είμαστε. Γιατί αυτό που είμαστε δεν το έχουμε βρει ακόμα. Το ψάχνουμε.
...
Είμαστε λοιπόν αυτό το μίγμα που είμαστε:
Θέλουμε πολύ να εξελιχτούμε, να αλλάξουμε, να ανήκουμε στην ομάδα χωρών της ΕΕ που θαυμάζουμε, ζηλεύουμε και μισούμε ταυτόχρονα, ενώ παράλληλα θέλουμε και να είμαστε και ανεξάρτητοι, ατρόμητοι και ανάδελφοι γλωσσικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά και δεν ξέρω γω τι άλλο.
Εντάξει.
Οκ.
Αυτό δεν γίνεται. Γι αυτό τρώμε σφαλιάρες. Πολλές φορές ο ένας από τον άλλον.
...
Προφανώς η αλήθεια δεν είναι κάπου στη μέση αλλά σίγουρα είναι κάπου ανάμεσα και σε όλα αυτά.
...
Τώρα σαν ποδηλάτες σε έναν Αθηναϊκό δρόμο πως το χειριζόμαστε; Δια της εις άτοπον επαγωγής:
Έχουμε όλα αυτά στο μυαλό μας και δεν παριστάνουμε ούτε τους Ολλανδέζους, ούτε τους ανήξερους, ούτε τους χούλιγκαν.
Σερφάρουμε ανάμεσα σε όλα αυτά, προσέχουμε, είμαστε συνέχεια στο εδώ και στο τώρα του δρόμου, παίρνουμε μέτρα προστασίας, φοράμε τα κίτρινα γιλέκα μας και επίσης κάνουμε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό:
Πιστεύουμε, ναι πιστεύουμε, ότι κομίζουμε ξανά γλαύκα στην Αθήνα.
Ναι.
Καλά ακούσατε, που λένε και στο τελεμάρκετιγκ.
Όσο αλαζονικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο.
Και καλά κάνουμε.
Γιατί η γλαύκα έχει φύγει απ' αυτήν την πόλη και κάποιος πρέπει να κάνει τον κόπο να την ξανακομίσει πίσω.

 

s-p3ci4L-K
Εικόνα s-p3ci4L-K
Απών/απούσα

Εγω θα το πω το εξης, και περα απο τσαμπουκάδες και γλύκες ή οτιδήποτε άλλο.

Το πρόβλημα είναι οτι ο Ελληνας ή ο Αθηναιος έχει μάθει στο αμαξι. Για να παει δεκα βηματα αμαξι, για να παει στη μανα του, αμαξι, για να παει για καφε, αμαξι. Ασε που ειναι η προεκλταση του πουλιου του ή της ομορφιας της. Οποτε οταν σε βλεπει εσενα με το ποδηλατο, που εισαι απο μια αλλη δεκαετια ή σε θεωρει ηλιθιο, δεν εχει καν το μυαλο του οτι μπορει καποιος να κυκλοφορει με αλλο μεσο αρα δε σε προσεχει.

Συν οτι ειναι ολοι οι βασιλιαδες της ασφαλτου, οπου θελω παρακαρω, οπου θελω στριβω, κτλ κτλ.

Ο μονος τροπος να αλλαξει αυτο, περα απο φωνες και συγκεντρωσεις και ολα αυτα τα καλα, ειναι με το πιο πολλοι ανθρωποι να αγκαλιασουν και το ποδηλατο και να βγουν στους δρομους, και να παρατησουν το αμαξι.

Δύσκολο; Ακατόρθωτο; Είδωμεν, όλοι ζουμε με μια ελπιδα

RockaRolla
Εικόνα RockaRolla
Απών/απούσα

s-p3ci4L-K wrote:
...........

Ο μονος τροπος να αλλαξει αυτο, περα απο φωνες και συγκεντρωσεις και ολα αυτα τα καλα, ειναι με το πιο πολλοι ανθρωποι να αγκαλιασουν και το ποδηλατο και να βγουν στους δρομους, και να παρατησουν το αμαξι.

.......

Για μένα, όλη η ουσία είναι σε αυτό.

Αυτή είναι η ευχή μου και το όνειρό μου και όλες οι ενέργειές μου είναι προς τα εκεί. Να καταφέρω να παρακινείσω περισσότερο κόσμο να καβαλήσει ποδήλατο, και ει δυνατό, να το χρησιμοποιεί ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ για τα απλά και γρήγορα και εύκολα και κοντινά, (αφήνοντας το ΙΧ για εκεί που πρέπει).

[Γιαυτό ξαναλέω ότι CMR & FreeDAY ήταν από τις καλύτερες δράσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Αθήνα....]

kktsol
Εικόνα kktsol
Απών/απούσα

s-p3ci4L-K wrote:

Συν οτι ειναι ολοι οι βασιλιαδες της ασφαλτου, οπου θελω παρακαρω, οπου θελω στριβω, κτλ κτλ.

Ο μονος τροπος να αλλαξει αυτο, περα απο φωνες και συγκεντρωσεις και ολα αυτα τα καλα, ειναι με το πιο πολλοι ανθρωποι να αγκαλιασουν και το ποδηλατο και να βγουν στους δρομους, και να παρατησουν το αμαξι.

Δύσκολο; Ακατόρθωτο; Είδωμεν, όλοι ζουμε με μια ελπιδα

εγω θα κραταγα αυτο. Και ο μονος τροπος να αλλαξει αυτο ειναι αυτο που εχει πει ο rocka πολλες φορες. Βγαλε εξω την τροχαια να κοψει κωλους. Να καταλαβει ο Ελληναρας οτι δεν ειναι ο βασιλιας, να του κοπει η μαγκια. Εαν κοψεις ολες αυτες τις παραβασεις που βλεπουμε καθημερινα τοτε πολλα θα αλλαξουν με σημαντικοτερο την νοοτροπια οτι "ειμαι ο βασιλιας της ασφαλτου".

Για να γινω πιο κατανοητος. Χτες πηγα μια διαδρομη με την γυναικα μου (με το αυτοκινητο) 16 χιλιομετρων. Επειδη το συζηταγαμε αυτο της ειπα σαν παιχνιδι-στοιχημα οτι μεχρι το τελος της διαδρομης εαν ειχα ενα μπλοκακι με κλησεις θα το γεμιζα (50 κλησεις). Δεν χρειαστηκα καν τα 16χλμ. Εδειξα πενηντα παραβασεις πριν τα 16χλμ (στα 13,5). Οκ καποιες (λιγες) ηταν χαζοπαραβασεις αλλα το νοημα ειναι το ιδιο. Πρεπει να βγει η τροχαια και να αρχισει να κοβει κωλους.

c_ranger
Απών/απούσα

RockaRolla wrote:

Αυτή είναι η ευχή μου και το όνειρό μου και όλες οι ενέργειές μου είναι προς τα εκεί. Να καταφέρω να παρακινείσω περισσότερο κόσμο να καβαλήσει ποδήλατο, και ει δυνατό, να το χρησιμοποιεί ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ για τα απλά και γρήγορα και εύκολα και κοντινά, (αφήνοντας το ΙΧ για εκεί που πρέπει).

[Γιαυτό ξαναλέω ότι CMR & FreeDAY ήταν από τις καλύτερες δράσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Αθήνα....]

Ωραία σχόλια και συμμερίζομαι πολλές από τις απαντήσεις...

Και πολύ ωραίο το παραπάνω, για αυτό και είναι πολύ χρήσιμοι και αυτοί εδώ οι τόποι (φόρουμ) για να παρακινείται κόσμος και να ξεθαρρεύει.

Πάντως εγώ σιγά σιγά το παίρνω το ποδηλατάκι και μάλιστα χτες εκανα Ηράκλειο-Πειραιά και τούμπαλιν (για να πάω στη δουλειά) και το απόλαυσα.

Αν σας πω ένα τελευτίο μου προβληματισμό, ίσως γελάσετε... Δεν ξέρω που να το αφήνω ρε παιδιά.. Και όταν πάω Πειραια, πληρώνω πάρκινγκ.

Έχω δώσει μέχρι τώρα 4χ2.5€ και ο παρκαδόρος με κοιτάει καλά καλά και σίγουρα από μεσα του με δουλεύει...

Καμιά ιδέα για φτηνό και safe παρκινγκ στην πόλη??

lyhadj
Εικόνα lyhadj
Απών/απούσα

@ didotou ακριβώς όπως τα λες! 

c_ranger
Απών/απούσα

didotou wrote:

Άλλωστε πολλοί από τους άγραφους κανόνες δεν συνάδουν με τους γραμμένους (μεταξύ των οποίων και ο ΚΟΚ) γιατί μας επηρεάζουν πολιτιστικά ακόμα κανόνες και μνήμες κανόνων της φυλακής, της τιμής, του κούτελου, του κλεφτοκοτά, της βεντέτας, της κλεφτουριάς και του αρματολικιού.
Λες και στην κυβέρνηση ακόμα είναι ο Σουλτάνος.
Δεν το έχουμε πιστέψει ακόμα πως είμαστε Δημοκρατία.
...
Σαν ποδηλατικό φόρουμ θα ήταν πολύ χρήσιμο να θυμόμαστε κάθε φορά ότι αυτός που μας βρίζει / μισεί / κοντράρει κλπ στο δρόμο, δεν είναι απλά αυτός ο "ένας κάφρος" αλλά μια ολόκληρη κοινωνία που έχει αυτήν την οδηγική (και όχι μόνο) παιδεία.
Γιατί ναι είναι παιδεία:
Δεν μας λείπει παιδεία όπως ακούγεται από πολλούς.
Έχουμε παιδεία αλλά είναι στραβή και αντικοινωνική :
Μας έχουν μάθει να μην είμαστε αλληλέγγυοι αλλά ατομιστές και καχύποπτοι. Να θεωρούμε ότι πειθαρχούμε μόνο αν μας το πει κάποιος που κρατάει βούρδουλα.
Άρα μας έχουν μάθει να πειθαρχούμε μόνο από φόβο.

καλά, respect αυτό το ποστ @didotou!

Πραγματικά θα ήθελα πολύ να συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα εκτενώς, αλλά θα το αποφύγω εδώ, καθώς είναι slightly off topic.

Εγώ πάλι, λέω ότι δε βοηθά και πολύ να αναγνωρίσουμε/ενστερνιστούμε ότι όσοι κυκλοφορούν γύρω μας είναι "καφροι"/τραμπούκοι/κλεφταρματολοί.

Εννοώ σε σχέση με την κακή ψυχολογία και το φόβο που ζούμε σ αυτή την "εμπόλεμη ζώνη" όπως ωραία την είπατε.

Το να πιστέψουμε ότι ζούμε αναμεσα σε ένα πλήθος που μας βλέπει σαν εχθρό... σαν αντίπαλο...
Πώς μπορεί αυτό να μας βοηθά να αισθανθούμε πιο άνετα, να ξεπεράσουμε τους φόβους???

Εκτός μόνο και εαν το δούμε όπως ο Ιησούς!
Που πήγαινε με αγάπη μέσα σε αμαρτωλούς και φαρισαίους για να τους δείξει τον καλό δρόμο και που αγαπούσε τους σταυρωτές του...

Ή να το δούμε όπως ο Σπάρτακος!
Που σκέφτηκε να τους φάει όλους τους ρημαδο-Ρωμαίους για να ηρεμήσει η ψυχολογία του...

Προτείνεις κάποια από αυτές τις προσεγγίσεις? (τα παραδείγματα είναι ενόψει Πάσχα προσαρμοσμένα) :)

Θεωρώ πως μάλλον εννοείς να το σκεφτόμαστε περίπου σαν:
"Μακάριοι οι πτωχοι το πνεύματι οδηγοι ταξί/παπιού/ημιφορτηγου...
εγώ δεν θα φοβηθώ και δε θα θυμώσω με τον πτωχό
-και θα επιβιώσω - 
κι ας βγήκε κατα πάνω μου από το στοπ,
ή από το αντίθετο ρεύμα(!), 
κι ας πάρκαρε πάνω στις διαβάσεις/πεζοδρόμια/2πλοπαρκαρισε
κι ας ανοιξε-πορτα-τεντα"

γιατί είμαι Νίντζα

Οκ μ αρέσει αν είναι έτσι! Μέσα! Σε πόσα χρόνια γίνομαι Νιντζα?