Χαίρεται. Φίλος είχε ατύχημα, ευτυχώς χωρίς πολύ σοβαρές συνέπειες, με το ποδήλατό του την προηγούμενη εβδομάδα και επειδή, λόγω διάσεισης, δεν θυμάται τίποτα για τις συνθήκες του ατυχήματος, αναζητά πληροφορίες για να συνθέσει τα κομμάτια του παζλ. Αναφέρομαι σε "παζλ" γιατί ο ίδιος δεν θυμάται κάτι, αλλά το κινητό του, στο οποίο είχε βάλει το Strava να καταγράφει τη διαδρομή, του αποκάλυψε κάποια πράγματα. Πιο συγκεκριμένα:
- Το ατύχημα έγινε στην Αθήνα, το Σάββατο 10 Αυγούστου, στις 7 παρά 10 το πρωί, κοντά στις ράγες του τραμ, αμέσως μετά από το Καλλιμάρμαρο, με κατεύθυνση προς Πειραιά, περίπου στο φανάρι που συναντιέται η Αρδηττού με την Καλιρρόης.
- Ο φίλος οδηγούσε ένα κουρσάκι Cannondale άσπρο-πράσινο.
- Δεν πρέπει να υπήρξε σύγκρουση με άλλο όχημα, αφού το ποδήλατο έχει μόνο μικρές ζημιές από την πτώση. Δεν ξέρουμε αν τον έκλεισε κάποιο όχημα.
- Πέφτοντας, έσπασε τον αριστερό του ώμο και έπαθε κάποια εγκαύματα τριβής από την άσφαλτο. Φορούσε κράνος και είχε κάποιο χτυπήματα στο πρόσωπο.
- Μετά την πτώση, πήγε, λογικά περπατώντας (αιμόφυρτος - με σκισμένα ρούχα), χωρίς πάντως να το θυμάται, στο Σύνταγμα, πήρε μετρό και πήγε σπίτι του. Ξύπνησε στο νοσοκομείο.
Επισυνάπτω χάρτη της διαδρομής στο σημείο της πτώσης:
Αν κάποιος φίλος ποδηλάτης έχει κάποια πληροφορία για το συμβάν, θα μας βοηθήσετε να καταλάβομε τουλάχιστον τι συνέβη.
Ευχαριστώ.
δείτε μήπως υπάρχουν κάμερες της τροχαίας εκει...
Μήπως παίζει κανένα άλλο θέμα υγείας, ή μήπως λιποθύμησε από τη ζέστη? Τον έψαξαν καλά?
Ήταν πολύ νωρίς το πρωί για να είναι πρόβλημα η ζεστη, νομίζω. Θεωρώ ότι προσεκτικά εξεταστηκε. Αν έχει κάποια σημασία, που μάλλον δεν έχει, ο φίλος είναι έμπειρος ποδηλάτης αποσατασεων.
Το σενάριο να μαγκώσε ο τροχός του στα αυλάκια από τις ράγες του τραμ που βρίσκονται σε όλο το μήκος της δεξιάς λωρίδας στο σημείο που λέτε, το σκεφτήκατε; Μια φορά παραλίγο να είχα και εγώ τέτοιου είδους πτώση αφού ο δρόμος εκεί έχει τυφλή δεξιά στροφή και κάποιος με ποδήλατο ενώ δεν μπορεί να παραμείνει στην μέση της δεξιάς λωρίδας δεν μπορεί να μπει και εντελώς δεξιά επειδή έχουν αυτα τα αυλάκια οι ράγες του τραμ. Επίσης ο δρόμος έχει σε ορισμένα σημεία διαφορά ανώμαλα σημεία από λιώμενη από την ζέστη άσφαλτο, που γλύπτράνε πολύ. Ένα πιθανό σενάριο είναι να γλυστρισε ο φίλος σας σε κάποιο από αυτα, η να χρειάστηκε να μπει πολύ δεξιά και να μαγκώσε ο τροχός του στις ράγες του τραμ. Σίγουρη και άσχημη πτώση δηλαδή.
Εύχομαι να έχει γρηγόρη αναρωση. :)
Τώρα είδα το θέμα σου αγαπητέ φίλε.
Εάν θέλεις τη γνώμη μου, είναι καλύτερα να ηρεμήσει ο φίλος που είχε το ατύχημα και ο χρόνος θα είναι πολύ καλός σύμβουλος.
Πριν λίγα χρόνια είχα ένα ατύχημα, με βρήκαν μετά από 24 ώρες περίπου, μέχρι σήμερα δε θυμάμαι τίποτα. Ατύχημα με άλλο όχημα δεν υπήρχε, σημάδια ή ό,τι άλλο δε βρέθηκαν (μόνο τα κομμάτια της μηχανής σε μεγάλη απόσταση και χωρίς φρένα στο δρόμο / ερημιά βέβαια / αγκαλιά με τα βουνά).
Αξονικές-μαγνητικές κλπ βγήκαν καθαρές. Μη γελάσεις, ήμουν χεσμένος μέχρι το κεφάλι (σκατά-σκατά), ο ντόκτορ είπε (μέσες άκρες), πως είναι φυσιολογική αντίδραση του σώματος -η στιγμή που είσαι στο όριο...για άλλα κόλπα & ταξίδια- το να μη θυμηθώ ποτέ δεν είναι πρόβλημα, είναι οι λειτουργίες του ανθρώπου τέτοιες (η μνήμη εάν χρειαστεί κάνει delete εκεί που πρέπει).
Περαστικά στον φίλο και πάντα όμορφα χιλιόμετρα.
Ευχαριστώ για τα μηνύματα.
Η πρώτη μου σκέψη και μένα ήταν το γλίστρημα στις ράγες του τραμ - ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θα ήταν. Απλά, αν υπήρχε κάποια πληροφορία θα μας ικανοποιούσε την περιέργεια.
@Vale - και σε μας έγινε αξονική και μαγνητική, οπότε θεωρούμε ότι όλα βαίνουν καλώς. Για την μερική αμνησία ως αμυντική λειτουργία του οργανισμού μας είπε κι εμάς ο γιατρός. Είπε επίσης ότι ενδέχεται να θυμηθεί, χωρίς να είναι σίγουρο.
Απίθανο πράγμα ο εγκέφαλός μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο φίλος δεν θυμάται τα αμέσως προ και τα μέχρι και δυο ώρες μετά του ατυχήματος, αλλά προφανώς αναίσθητος δεν έπεσε, τουλάχιστον όχι για ώρα. Συνέχισε, πήγε λογικά βαδίζοντας στο μετρό, έκανε όλες τις μηχανικές και γνωστικές κινήσεις για να κατέβει στις αποβάθρες με το ποδήλατο (με σπασμένο ώμο!), να πάρει το μετρό, να κατέβει στη σωστή στάση και να πάει σπίτι του, όπου και ειδοποίησε. Απ' την άλλη, δεν πήρε τηλέφωνο από τον τόπο του ατυχήματος, παρ' ότι είχε κινητό μαζί του. Μυστήρια πράγματα και φαίνεται ότι έτσι θα παραμείνουν.