Αγαπημένο μου ημερολόγιο...

3 σχόλια / 0 νέα/ο
Τελευταία δημοσίευση
Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Επί παντός επιστητού περί το ποδήλατο και τη δράση μας μ’ αυτό...σαν να γράφουμε το ημερολόγιό μας...ερωτήσεις, απαντήσεις, που πιθανά δεν χρειάζονται ένα νήμα ολόκληρο...κάτι σαν εξομολογητήριο, αλλά και καταγραφή συμβάντων...με ντοκουμέντα θα ήταν πολύ ζωντανό κι ενδιαφέρον...πχ. αν βρίζεστε (τελευταία είναι του συρμού) με κάποιον αυτοκινητιστή για κάποιο λόγο...ή κάτι βλέπετε κάπου σε μια γωνιά της πόλης σας...μια φωτό θα κάνει τη διαφορά στην περιγραφή σας...

κάνω την αρχή:

στην Αγίου Μελετίου προς Πατησίων γίνονται έργα φυσικού αερίου...σκάβουν βάζουν κάτι μεγάλους πλαστικούς σωλήνες, σκεπάζουν βάζουν άσφαλτο χοντρή και σιχαμένη...να’το το σαμαράκι! να το εξόγκωμα...κι επειδή βροχούλες (ας ελπίσουμε) θα έλθουν...προβλέπω πως αυτά τα σαμαράκια διαρκείας θα καθήσουν στα σίγουρα...φωνάζουν δε: εδώ από κάτω έφτιάξαμε κάτι τι...κουλουράκια στο χαρτί! ένας κύριος δε χωρίς καμιά προφύλαξη με μια μεγάλη σκούπα, σκουπίζει το δρόμο απ’ τα χώματα και σηκώνεται κουρνιαχτός...έχει κι ένα γνωστό φαγάδικο και μια καφετεριούλα που κάθεται κόσμος στο πεζοδρόμιο και παίρνει το πρωινό του...πάει τον κάνανε ο λευκός σκονισμένος μπρεκφαστιανός...

εκεί λοιπόν που συμβαίνουν αυτά να ξέρετε ποδηλάτες μου και ποδηλάτισσες πως γίνεται μια συμφόρηση τρομαχτική και ταυτόχρονα φυσάει ένα σιμούν κι ένα χαμψίν που αν δεν έχετε μάσκα...θα πάθετε πνευμονοκονίαση...

τα σέβη μου...

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

Κοιτώ στο φμπ τις δημοσιεύσεις του Inferno απ’ το Bike Festival στο Γκάζι...δεν έχω πάει...ίσως αύριο...αλλά δεν είναι εκεί το θέμα...

σαββατοκύριακα, υπέροχος χρόνος για χαλάρωση, δύσκολες μέρες όμως για τους δρόμους...άδειοι γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνοι...

τα μάτια μας δεκατέσσερα...

άσχημο δυστύχημα Πατησίων και Αγίου Μελετίου πριν λίγη ώρα...

πέρασε αυτοκίνητο με κόκκινο από Πατησίων προς Ομόνοια και χτύπησε με άλλο που ερχόταν με πράσινο απ’ την Αγίου Μελετίου...

κι έχουμε δυό βλάκες που κάνουν μιαν απαίσια συνθήκη...

ο της Πατησίων έπεσε πάνω στο φανάρι...αφού χτύπησε με τον άλλον κι ο άλλος βρέθηκε εμπρός του μ’ ένα μαγικό τρόπο κι οι δυό με τις μούρες φυσαρμόνικα...υπ’ όψιν ο μεν που πέρασε με κόκκινο παντελώς κάθαρμα (πωμένος; κάτι άλλο;), αλλά κι αυτός που έστριβε στην Πατησίων δεξιά έχει τόξο πράσινο που αναβοσβύνει, άρα προτεραιότητα στους διαβαίνοντες...πώς δεν σκοτώθηκε πεζός είναι απορίας άξιον...

και πάμε στις συνέπειες...ως γνωστόν η 3ης Σεπτεμβρίου καταλήγει στην Αγίου Μελετίου και τα αυτοκίνητα πάνε δεξιά προς Πατησίων και αριστερά διαγώνια προς Μοσχονησίων...

λοιπόν φανταστείτε όλους τους απίστευτα σιχαμένους να έχουν φράξει τον κόμβο απ’ όλες τις κατευθύνσεις οι μεν μπλεγμένοι με τους δε, ένας αχταρμάς που δεν οδηγούσε πουθενά...ώσπου άρχισα να τους φωνάζω ντροπή, γιατί ήδη τα κορναρίσματα στην 3ης Σεπτεμβρίου ήταν ένα ανυπόφορο ηχητικό μαρτύριο...

με τις φωνές μου, κάνανε χώρο με το ζόρι και κάπως κρατήθηκε η ισορροπία...μιλάμε για εγωκεντρικούς της άθλιας υποστάθμης...όλοι φράζανε ο ένας το δρόμου του άλλου, πέρα από φανάρια, πέρα απ’ το ο,τιδήποτε...

Μα τι μας συμβαίνει...να πάρει; Εϊμαστε σε αποχαύνωση! Απόλυτα επικεντρωμένοι στο τομάρι μας...Ορατότης μηδέν, χωρίς Κούρκουλο και Φώσκολο...

κι επειδή τ’ ότι γκρινιάζω δεν σημαίνει οτι μ’ αρέσει και η γκρίνια...

αγαπημένο μου ημερολόγιο, θέλω να αποχαιρετήσω θυμίζοντας πως σήμερα γιορτάζουμε όλοι...

Χρόνια μας πολλά!!!

Να’χουμε πάντα ΣΟΦΙΑ, ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ αλλά πάνω απ’ όλα ΑΓΑΠΗ! Τα θυμόσαστε όλα αυτά;;; Εγώ σ’ ένα συνεχή πόλεμο που με εξωθεί να τα ξεχάσω, προσπαθώ να διώξω την απελπισία και να τα ξαναβρώ σε κανονικά μεγέθη στη ζωή μου...εύχομαι το ίδιο και για σας...

Royal Oak
Εικόνα Royal Oak
Απών/απούσα

κι εγώ το χαβά μου...αρνούμαι να σταματήσω το κολύμπι...με βρήκα εύκαιρη και του έχω αλλάξει τα φώτα...έχω βγάλει την γοργονίσια ουρά μου απ’ το σεντούκι...της λείπανε κάτι λέπια που ευτυχώς αποκατέστησα εύκολα και...

όμως για να καταφέρνω όλα μέσα στη μέρα πάω με ποδήλατο μεν, με μετρό δε...κι έτσι έγινα κι εγώ του μετρό που δεν ήμουν...

και θα μου πειτε γιατί κάνω αυτή την εισαγωγή...την κάνω γιατί του χειμώνος επερχομένου οι ποδηλάτες που χρησιμοποιούν τα μέσα σταθερής τροχιάς ως λέγονται αυξάνονται καταπληκτικά...το καλοκαίρι ήμουν μόνη μου η καλομαθημένη...τώρα πια όχι...σήμερα παντού είμασταν ως πέντε ποδήλατα...

μάλιστα!

μήπως να κάνουμε αιτήματα επέκτασης του δικαιώματος;