Η ερώτηση απευθύνεται κυρίως στους άνω των 30 (μην πω 35). Πώς στο καλό λεγόταν αυτό το ποδήλατο που είχαν τα περισσότερα παιδάκια στις αρχές του 80, λίγο πριν γίνουν τις μόδας τα cross με τις 3 ταχύτητες;
Μιλάω για εκείνο το μπλε με το γυναικείο σκελετό, χωρίς ταχύτητες, και αν θυμάμαι καλά με μακρυά σέλα και όχι τριγωνική. Βγαίναν και σε κόκκινο ή με αντρικό σκελετό, αλλά ήταν σπάνια σχετικά. Επίσης αν θυμάμαι καλά ήταν προελεύσεως ανατολικού μπλοκ.
Δεν μπορεί, κάποιος θα το θυμάται...
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
velamos.....
Είχα παντα την βεβαιότητα πως το velamos (είναι όνομα πόλης στην Τσεχοσλοβακία) ήταν μοντέλο της ESKA... Μια πρόσφατη έρευνα που έκανα, με οδηγεί σε αντίθετα συμπεράσματα.
Δεν φαντάζομαι να ενδιαφέρει κανέναν,καθώς όμως θυμήθηκα τα (μακρινά)παιδικά μου χρόνια, να πω πως είχα δύο. Κόκκινο μεταλικό και πράσινο επίσης μεταλικό. Πραγματικά άθραυστα και βαριά.
Αν υπάρχει κάποιος νοσταλγός που είναι διατεθειμένος να αναπαλαιώσει ένα κόκκινο, ας στείλει μέιλ @ strouf@hotmail.com.
Τα πρώτα velamos πού ήρθαν στήν Ελλάδα πρίν το '70 ήταν ESKA. Είχαν έρθει και σε μεγαλύτερες διαστάσεις ρόδας από τα 20άρια πού τελικά έγιναν μπέστ σέλλερ στήν Ελλάδα. Αυτά πρωτοφόρεσαν την την χαρακτηριστική διπλή σέλλα πού έμοιαζε με μοτοσθκλέττας καιάρσε σε όλους μας και το φρένο κόντρα. Δέν απέκτησαν ποτέ ταχύτητες. Αυτά τα μακρύσελλα έλεγαν velamos αλλά δέν έλεγαν eska...Ισως ήταν ειδική παραγωγή για κάποιο εισαγωγέα εδώ...δέν γνωρίζω..Αυτό που γνωρίζω έιναι ότι ήταν για πολλούς πιτσιρικάδες τών δεκαετιών '60-΄70 το πρώτο κανονικό ποδήλατο. Μετά από αυτό καθώς ψηλώναμε ερχόταν η αγορά των raleigh ή τύπου raleigh με τροχούς 26 1/8 ( 590) και τρεις εσωτερικές ταχύτητες...Οι παθιασμένοι μετά από αυτό πηγαίνανε σε κούρσα (mercier,zeus,ginelli κ.λ.π.)...
Ήμουν σίγουρος ότι κάποιος από εδώ θα το θυμόταν! Εβδομάδες τώρα έσπαγα το κεφάλι μου. Ήμουν έτοιμος να ψάξω τα παιδικά album μπας και βρω καμιά φωτογραφία και καταφέρω και διαβάσω το σκελετό... Velamos!
σαν άγριο νιάτο και εγώ, είχα το καταπληκτικό velamos choper...σκούρο μωβ, βαρύ σίδερο...yeahhhhh
το ποδήλατο είχε χρησιμοποιηθεί και για stunts...δηλαδή κλειστή δεξιά στροφή, άλμα στο χορτάρι και το ποδήλατο έσκαγε στο πλακόστρωτο...
έχει χρησιμοποιηθεί επίσης σε συμμορία που συμμετείχε σε κλοπή σταφυλιών...
και πολλά πολλά άλλα...
αααααααααχ....I love velamos
Μου το αγόρασε ο πατέρας μου όταν μέναμε στην Κυψέλη. Είχε βοηθητικές ρόδες. Ο πατέρας μου φοβόταν να με αφήσει να βγω έξω με αυτό και το κλείδωσε στο σπίτι ενός φίλου του στη Βουλιαγμένη. Όταν μετακομίσαμε σε προάστιο με άπλα (τότε) ήμουν πια 1η Γυμνασίου και ψηλός. Αφαίρεσα τις βοηθητικές, ψήλωσα σέλα και τιμόνι όσο γίνονταν. Λάδωσα όλα τα απαραίτητα, ξεσκούριασα ότι είχε σκουριάσει και ξεχύθηκα στις γειτονιές. Οι φίλοι μου με κορόϊδευαν. Είχαν κουρσάκια mercier και peugeot δωδεκατάχυτα. Και εγώ είχα Velamos, αυτό με τη μακρυά σέλα. Βιάστηκα να το αντικαταστήσω τότε. Δούλεψα το πρώτο καλοκαίρι και πήρα ένα Kalkhof, ψηλό και θεόρατο. Το Velamos Ξαναμπήκε στην αποθήκη. Ο μικρός αδερφός το έπιασε λίγο αλλά δεν του πήγαινε το ποδήλατο και σύντομα το παράτησε. Και ξέμεινε αυτό το πανέμορφο ποδήλατο να σκουριάζει. Ούτε ξέρω τι απέγινε. Έφυγα από την Αθήνα να σπουδάσω και δεν ξαναγύρισα σπίτι να μείνω. Κάπου θα το χάρισαν η δικοί μου. Και τι δεν θα έδινα να το ξανάβρισκα...
Έχει κανείς καμία φωτογραφία;
Και το δικό μου πρώτο ποδήλατο, ήταν Velamos και μακάρι να είχα φωτογραφίες από αυτό.
Δεν είχε ταχύτητες και η σέλλα του ήταν μακρόστενη. Στο χρώμα μπλε. Είχα οργώσει όλη την Αγ. Παρασκευή με 'κείνο και στην εποχή που αναφέρομαι, η συνοικία ήταν εξοχή με θεόρατα πεύκα.
Φυσικά η πατέντα της πατέντας, με βαλβίδες στα λάστιχα, με μακαρόνι. Κάθε τόσο καμμένο το μακαρονάκι, χωρίς αέρα το λάστιχο. Και που να βρείς μακαρονάκια, που τα είχαν μόνο ποδηλατάδες. Και πουνα βρείς βενζινάδικο να το φουσκώσεις, οι δε τρόμπες, αστα να πάνε στο διάολο. Με δερματάκι για φλαντζούλα που δημιουργεί την πίεση, και κάθε τόσο το δερματάκι ξεραινόταν. Πολύ ταλαιπώρια.
Κάποια στιγμή, ο πατέρας μου, μετά από επιτυχία σε διαγώνισμα, μου πήρε ένα Eska αγωνιστικό.
Με τρείς ταχύτητες, φτερά σιδερένια και σχάρα με τσάντες πίσω. Κόκκινο χρώμα.
Θυμάμαι όταν το φέραμε στο σπίτι, επειδή ήταν μεσημέρι και οι δικοί μου φοβόντουσαν μην την κοπανήσω κάπου μακριά, μου επέβαλαν υποχρεωτικό ύπνο.
Είμαι στο δωμάτιό μου και το ποδήλατο, φυσικά, μέσα. Το κοιτώ και μου φαίνεται πως βλέπω όνειρο, είναι αδύνατον να το συνειδητοποιήσω, κάθε τόσο, σηκώνομαι απ' το κρεβάτι και το πιάνω. Ναι είναι αλήθεια, υπάρχει εκεί και δεν ονειρεύομαι.
Αυτές είναι οι αναμνήσεις μου, των δύο πρώτων και αγαπημένων ποδηλάτων.
Μακάρι να υπήρχαν, έστω οι φωτογραφίες τους
Τα καλοκαίρια την δεκαετία του εβδομήντα πηγαίναμε διακοπές στον Ωρωπό. Εκείνη την εποχή δεν ήταν προάστιο των Αθηνών, βασικά το σπίτι ήταν μπροστά σε ένα ελαιώνα, πιο πέρα είχε κάτι μποστάνια με φασολάκια και ντομάτες και ενίοτε στο σπίτι έφτανες από ένα χωματόδρομο που βασικά ήταν είτε πετρόδρομος είτε λασπόδρομος ανάλογα τις καιρικές συνθήκες.
Είχα και εγώ ένα τέτοιο ποδήλατο σαν αυτό που αναφέρετε, με μακρόστενη σέλα μπλέ που έμοιαζε σαν σέλα μηχανής, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα του γιατί ο πατέρας μου, επειδή το κακοποιούσαμε πολύ, το είχε κάποια στιγμή βάψει.
Δεν έμαθα όμως σε αυτό το ποδήλατο να ποδηλατώ, έμαθα σε ένα μικρότερο, παιδικό ποδήλατο, ( πρέπει να είχε 16άρες ρόδες αν θυμάμαι καλά).
Ακόμα θυμάμαι στα πέντε έξι μου χρόνια την πρώτη φορά που έκανα ποδήλατο κανονικά χωρίς βοηθητικές. Στενοχωριόμουν που οι άλλοι έφευγαν με τα ποδήλατα τους και εγώ δεν μπορούσα να τους ακολουθήσω με τις βοηθητικές ρόδες. Το είχα πει στον γιό μίας γειτόνισσας, θα ήταν τοτέ αυτό το παιδί 15 16 χρονών. Μου λέει: " τι στενοχωριέσαι.. αφού ξέρεις ποδήλατο. Και με πήρε μαζί με το ποδήλατο και πήγαμε σε μία τεράαααστια αλάνα, και μου λέει. Καβάλησε το ποδήλατο και κάνει πετάλι όσο πιο γρήγορα μπορείς και θα δεις δεν θα πέσεις!"
Του λέω" Σίγουρα" Μου κάνει άντε τι κάθεσαι.
Και έπιασε το ποδήλατο το κράτησε να ανέβω και το κράτησε για λίγο ακόμα όσο να βρω την ισορροπία μου τρέχοντας δίπλα μου και μετά με άφησε και μου φώναζε από μακρυά!!! Και έτσι έμαθα ποδήλατο. Και όντως δεν έπεσα.
Μετά ήρθε και το velamos που του άλλαξα τα φώτα για τα επόμενα καλοκαίρια..
Κρίμα που δεν έχει κάποιος φωτογραφία ( θα πάω να κοιτάξω και τις δικές μου μήπως και βρω καμιά που να φαίνεται εκεί αν και δεν νομίζω να υπάρχει κάποια.. )
Aυτή η φωτογραφία φέρνει πιο πολύ σε αυτό που θυμάμαι αν και αυτό το ποδήλατο είναι εμφανώς ανακαινισμένο.
Και εδώ μερικές άλλες που βρήκα από το ίδιο ποδήλατο. Οπότε πείτε ποια σας κάνει πιο πολύ στο ποδήλατο που θυμόσαστε..
Είχα και εγώ κάτι παρόμοιο.. !
..είναι το δεύτερο με κόκκινο χρώμα και τα δύο παιδάκια καβάλα...
Όλα σαν velamos τα βρήκα ... αλλά παίζει να ήταν και διαφορετικά μοντέλα γιατί οι φωτογραφίες δεν είναι από ελληνικές σελίδες. Εκείνο πάντως που είχα εγώ έμοιαζε με αυτό που καβαλάει η πιτσιρίκα στην τελευταία φωτογραφία.
Eixa kai ego tetoio, kai orgosa tin agia paraskevi, meta carraro suzana spasto meta eska kai meta koursaki peugeot pou tha deite se allo post itan to podilato pou pigene na antigrapsei to panakrivo raleigh chopper (pou vgenei akoma) kai einai vevea panakrivo!