Χτες κατέβηκα στο κέντρο (Αθήνα) για να επισκεφτώ τον αθλίατρο.
Δυστυχώς, καθώς δε μπορώ να καβαλήσω ήμουν εγκλωβισμένος στην κίνηση μέσα σε λαμαρίνες.
Και εκεί είναι που σας είδα!!! Συνειδητοποίησα ότι πλέον οι αστικοί ποδηλάτες είναι πάρα πολλοί! Περνάγανε συνέχεια από δίπλα μας. Όλων των λογιών άνθρωποι, καβάλα στα δίτροχα πεταλάτα άτια τους να αγνοούν την κίνηση και να εξαφανίζονται μπροστά.
Εγώ... εγώ να μην μπορώ να κουνηθώ και να δαγκώνω τα σίδερα από τη ζήλια μου.
Μπράβο ρε παιδιά! Συνεχίστε έτσι γερά! Συνεχίστε να δίνετε το παράδειγμα και η Αθήνα σιγά-σιγά θα γίνει πιο ανθρώπινη.
Και μόλις γιάνει το γόνατό μου σας υπόσχομαι ότι θα ξαναβγώ στους δρόμους. Πενήντα χιλιόμετρα την ημέρα θα κάνω! Θα σας δείξω εγώ (θα τα πω όλα στον Κάκαλο - άσχετο).
Σου εύχομαι περαστικά αγαπητέ "Ναύαρχε".
Γερος,δυνατος,με το πεταλι ψηλα
Κατ' αρχήν ευχαριστώ για τις ευχές σας. Ελπίζω σε καμιά 20αριά μέρες (συνολικά περίπου 2 μήνες εκτός σέλας) να είμαι πάλι ετοιμοπόλεμος.
Όμως το θέμα το έβαλα για να πω ότι... Η Αθήνα έχει γεμίσει ποδηλάτες. Μπράβο ρε παιδιά. Μπράβο σε όλους!
:) :) :)
Κύριε Ναύαρχε,
τα σέβη μας, τις ευχές μας για καλήν ανάρρωση και....
θα μας δείξετε εσείς μόλις ξεμυτίσετε!!!
φιλικά,
Αφροδίτη
άντε να βρισκόμαστε κέντρο για καμιά βόλτα ρε Ναύαρχε. Πότε με το καλό ξαναποδηλατείς;