(Aπό το θέμα "gpiter - η συλλογή μου από αναπαλαιωμένα ποδήλατα".)
Καλησπέρα….
Απόψε δεν θα αναπαλαιώσουμε ολόκληρο ποδήλατο, αλλά ένα από τα ποιο βασικά συστατικά ενός κλασικού ποδηλάτου, που δεν είναι άλλο παρά τα κέντρα τον τροχών του… ένα συστατικό που είναι υπεύθυνο για την ποιότητα κύλισης του ποδηλάτου, και αυτό που κάνει την μεγάλη διαφορά.
Τα ποιο γνωστά και συνηθισμένα κέντρα για διπλοσκέλετα είναι τα PHILLIPS, υπήρχαν δύο τύποι, ο τελευταίος με την δαχτυλίδι ασφάλεια όπου κάλυπτε την τρύπα για το γράσο, και ο πολύ παλιός με τον εξωτερικό γρασαδόρο. Τον πρώτο τύπο αν και σπάνια μπορεί να τον βρείτε ξεχασμένο σε κάνα ποδηλατάδικο καινούριο, τον δεύτερο όμως-σαν αυτό που θα αναπαλαιώσουμε- δεν νομίζω ότι θα τον βρείτε ποτέ, καθώς τον φόραγαν τα ποδήλατα μέχρι και το 1965-67… Αυτό που θα ήθελα να ξαναπώ –πριν προχωρήσω στην αναπαλαίωση- για την Phillips είναι το εξής…. Μην σας φαίνεται παράξενο που σχεδόν όλα τα διπλοσκέλετα της τότε εποχής αγγλικά, γερμανικά, τσέχικα φόραγαν περιφερειακά αυτής της εταιρίας, ο λόγος ήταν απλός … τα ποδήλατα έρχονταν σκέτα σκελετά και τα έντυναν εδώ στα μεγάλα ποδηλατάδικα όπου γινόταν η εισαγωγή τους, και για το λόγο ότι η PHILLIPS τότε ήταν κάτι σαν την shimano του σήμερα, τα έντυναν όλα με αυτή την μάρκα… ας αφήσουμε όμως τα λόγια και ας πιάσουμε τα εργαλεία…..
Αυτά είναι τα κέντρα μας, είναι όπως σας είπα τα πολύ παλιά με τον εξωτερικό μπρούτζινο γρασαδόρο, και τα κούρεψα από τα λιωμένα στεφάνια του king.
Σημαντικό !! το γρανάζι να το αφαιρέσετε πριν κουρέψετε το κέντρο από το στεφάνι, μην σας ξεγελάει η φωτογραφία εγω το έχω λύσει και απλά το έχω ακουμπήσει επάνω, γιατί θα μπορείτε να κάνετε μοχλό την ρόδα και θα λυθεί πιο εύκολα.
Αφού γυαλίσαμε τα καβούκια, αφαιρούμε τους παλιούς άξονες παξιμάδια κώνους κ.τ.λ,….. βγάζουμε και της τάπες,
Και φτάνουμε στα ποτήρια, όπου τα γυαλίζουμε με βενζίνη και σύρμα σφουγγαράκι για κατσαρόλες, ώστε να φύγουν τα παλιά γράσα.
Στην ανάγκη τα αφαιρούμε αν χρειαστεί για να τα γυαλίσουμε ακόμα καλύτερα..
Τα επανατοποθετούμε…….
Και τα γεμίζουμε με μπόλικο καλής ποιότητας γράσο…. Εγώ χρησιμοποιώ γράσο για εξωλέμβιες μηχανές, όπου σίγουρα αντέχει ακραίες καταστάσεις υγρασίας.
Αφού πρώτα έχουμε καθαρίσει με βενζίνη της μπίλιες ….. (Εδώ να πω πως δεν είναι οι δικιές του, καθώς είχαν καταστραφεί πλήρως. Πριν αρκετό καιρό είχα βρει από ΝΟS σε παλιό ποδηλατάδικο , κέντρα union με 28 τρύπες, και αφού δεν μπορούσαν να μπούνε πουθενά τα πήρα φτηνά για της μπίλιες τους, άξονες, κόνους κ.τ.λ) …… τις φυτεύουμε μέσα στο γράσο….
Φοράμε τις τάπες αφού τις καθαρίσαμε και τις γυαλίσαμε και αυτές...
Περνάμε καινούριους άξονες (union) ρυθμίζουμε τους κώνους και έτοιμα για πλέξιμο…..
Όταν πλέξουμε τις ρόδες θα ξαναρυθμίσουμε τα κέντρα, τα οποία πάνε ως εξής….. ο τρόπος που θα σας πω μπορεί να μην είναι επιστημονικός αλλά είναι ο τρόπος που τα ρύθμιζαν οι παλαιοί ποδηλατάδες. Αφου έχουμε τελειώσει με την ακτινολόγιση κοιτάμε να μην έχουμε τζόγο αριστερά- δεξιά, αν έχουμε σφίγγουμε τους κώνους,….. δίνουμε μία για να γυρίσει…… και όταν σταματήσει ο τροχός, πρέπει να κάνει μία κίνηση προς τα πίσω την στιγμή ακριβός που θα σταματήσει. Αυτό σημαίνει πως ο τροχός γυρίζει ελεύθερα χωρίς πίεση από τους κώνους, και θα έχουμε όμορφο ρολάρισμα της ρόδας.
Είναι πολύ σημαντικό όταν ασχολούμαστε με κλασικά να καταλάβουμε πως η αναπαλαίωση ακόμα και ενός ανταλλακτικού, είναι άκρος σημαντική και επιβάλετε να την κάνουμε. Κάποια πράγματα δυστυχώς δεν ξανακατασκευάζονται, και για αυτό είναι τόσο σημαντικό να ασχολούμαστε και με της επιμέρους αναπαλαιώσεις των περιφερειακών αυτόν των ποδηλάτων… Επίσης να είστε σίγουροι ότι κάποια πράγματα μετράνε με ειδικό βάρος σε ένα κλασικό, και ένα από αυτά είναι σίγουρα τα κέντρα.
Ελπίζω να σας βοήθησα …. Καλό σας βράδυ.
Υ.Σ ... Στο εμπόριο κυκλοφορούν ρουλεμάν για κέντρα σαν και αυτά...
εγώ δεν τα προτιμώ ποτέ, καθώς οι μπίλιες πρέπει να γυρίζουν ελεύθερα μέσα στα ποτήρια τους... δεν είναι τυχαίο που δεν τα ήθελαν και οι Άγγλοι, αφού σε κανένα ποτήρι δεν τα χρησιμοποιούσαν ( τιμόνι , μεσαία, κέντρα )
Υ.Σ συγνώμη για τα μουτζουρωμένα χέρια στις φωτογραφίες αλλά ..... όταν μας αρέσει το ... live υπάρχει και η μουτζούρα. :)