Σέλα... παλιά-πολύ παλιά, από διπλοσκέλετο Bismarck

Θυμάμαι να έχω διαβάσει εδώ παρόμοιο θέμα, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να το ξαναβρώ.... Την βοήθειά σας ζητώ.

Το ΣΚ πήγα σε φιλικό σπίτι στο Κιάτο. Στην αποθήκη είχαν ένα διπλοσκέλετο Bismarck του 1950. Με τις σκουριές του, αλλά καραμάχιμο [και με τα original αυτοκόλλητά του]. Φουσκώσαμε τα λάστιχα και πήγα μια ελάχιστη μικρούτσικη βόλτα... Το μεγάλο πρόβλημα είναι η σέλα. Είναι η παλιά δερμάτινη με την βάση με τα 34 ελάσματα και τις 52 βίδες και τα 12 ελατήρια, λίγο πιο βαριά από αντιτορπιλικό (μιλάω ΜΟΝΟ για τη σέλα). Το δέρμα - μετά από 70 χρόνια, για έναν περίεργο λόγο !!!, έχει καταστραφεί εντελώς. Σκίστηκε (καλά, πως το παθε? απωρώ!!!!) και είναι εντελώς άχρηστη.

Νομίζω ότι είχε γραφτεί κάτι για κάποιον που αναλαμβανει να δώσει αγάπη σε τέτοιες σέλες και να τις ντύσει ξανά νυφούλες, με φρέσκο δέρμα..... Για πείτε? Όντως υπάρχει / καλά θυμάμαι? Έχουμε κανένα στοιχείο?

[η σκουριά, μετά από 70 χρόνια, είναι εντελώς επιφανειακή. Τρίβεις με ατσαλόμαλλο και η γυαλάδα σε χαιρετάει. Τα δε φτερά, είναι σε άψογη κατάσταση - με τις σκουριές τους ΦΥΣΙΚΑ, αλλά το μέταλλο - παραμένει ΜΕΤΑΛΛΟ, πουθενά τρύπες ή κάποια σε βάθος καταστροφή.... Τη μεγαλύτερη εντύπωση - σε εμένα που είμαι εντελώς άσχετος με τέτοια κλασικά ποδήλατα - μου έκαναν τα ελατήρια που κρατούν τα φρένα σε ένταση. Μιλάμε για λεβεντιά, μιλάμε για δύναμη, μιλάμε για τσαμπουκά. Κινούντε ελεύθερα - χωρίς το παραμικρό ζόρι, αλλά κυρίως έχουν ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ. Περίμενα, μετά από 70 χρόνια, ότι έλα τόσο λεπτό μεταλλικό εξάρτημα θα είχε πεθάνει.... Εντυπωσιασμένος, όπως και με τη συνολική εμφάνιση του ποδηλάτου.....]