Παιδιά, θα ήθελα να σας κάνω μία ερώτηση.
Μέχρι στιγμής, όσον αφορά την αλυσίδα και την κασέτα μου, έχω ακούσει δύο διαφορετικές γνώμες.
Ο ένας τεχνικός μου είπε ότι, αν δε λαδώσω την αλυσίδα μου, θα πρέπει σύντομα να την αλλάξω κι αυτήν και τα γρανάζια.
Ο άλλος τεχνικός μου είπε ότι, όχι μόνο δεν πρέπει να τη λαδώνω, αλλά να την ξεπλύνω απ' το γράσο που της είχα βάλει--σχολίασε δε ότι "είναι απλό--κανένα μέρος του ποδηλάτου δε θέλει λάδωμα."
Με λίγα λόγια, ό,τι και να κάνω, σύμφωνα με τουλάχιστον έναν απ' τους δύο, η κασέτα μου σύντομα θα θέλει αλλαγή... Τέλος πάντων.
Ο ένας απ' τους δύο, όσο μου εξηγούσε την άποψή του, μου είχε αναφέρει ότι "εγώ ήμουν τεχνικός σε μεγάλους αθλητές". Φυσικά, δεν έχω τρόπο να το επιβεβαιώσω αυτό για να 'μαι σίγουρος.
Η κοινή γνώμη γνωρίζω ποια είναι· είναι αυτή που συμφωνεί με τον πρώτο απ' τους δύο. Εγώ ήθελα να ρωτήσω το εξής: Υπάρχει εδώ κανείς άλλος που να ήταν/είναι τεχνικός σε μεγάλους αθλητές, προκειμένου να μου απαντήσει εξ ίσου εμπεριστατωμένα με τους άνω 2 κυρίους το τι απ' τα δύο ισχύει;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Φίλε μου, εγώ τεχνικος σε μεγάλους ή μικρούς αθλητές δεν είμαι. Άνθρωπος με κοινό νου είμαι που ξέρει ότι μέταλλα που ασκούν τριβές το ένα στο άλλο όπως και στην περίπτωση της αλυσίδας-γραναζιών, θέλουν λίπανση για να αποδίδουν και να αντέξουν περισσότερο στο χρόνο.
Σχετικά με τα γρασσο συμφωνώ, καθώς με την πρώτη βόλτα όλη η σκόνη κάθεται πάνω του και δημιουργεί μια λάσπη.. Αντίθετα ένα λάδι ειδικό για αλυσίδα ποδηλάτου είναι ότι πρέπει.
Αρκετά συχνά βέβαια χρειάζονται όλα καλό καθάρισμα και μετά λίπανση.
Ούτε εγώ είμαι μηχανικός ομάδας, αλλά συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Αν είναι καινούριο το ποδήλατο θα σου πάρει πολύ καιρό για να αλλάξεις κασέτα λόγω φθοράς, ακόμα και αλάδωτα να τα αφήνεις. Υπάρχει κόσμος που τα λαδώνει 1-2 φορές το χρόνο (χωρίς να τα καθαρίσει κιόλας) και τα κρατάει χρόνια. Όμως για μέγιστη απόδοση, γρήγορες αλλαγές και μακροζωία της μετάδοσης, καλό είναι να την καθαρίζεις και να τη λιπαίνεις τακτικά. Δε σημαίνει πως αν δεν το κάνεις θα χαλάσει, απλά θα υπολειτουργεί και θα βρωμίζει. Για να μην αναφέρω και τη σκουριά.
H αλυσιδα απο την εταιρια που κατασκευαζεται, μας ερχετε λαδωμενη με λιπαντικο αλυσιδων. Αυτοι σιγουρα ξερουν πραγματα πολλα περισσοτερα απο τον οποιονδηποτε ποδηλατα και τον τεχνικο μεγαλων αθλητων.
Απλα ενας που κατονομαζει τον εαυτο του, τεχνικο μεγαλων αθλητων, για να πεισει καποιον, που δεν γνωριζει απο τεχνικα, ποσο μεγαλος ειναι, θα πει κατι αντιθετο απο το λογικο - συνηθισμενο. Και μετα ο ανιδεος πελατης θα αναφωνησει αααααα.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Απ' ότι θα 'χετε ήδη καταλάβει, ο τεχνικός που ισχυρίστηκε τα περί μεγάλων αθλητών ήταν ο ίδιος που είπε ότι το λιπαντικό βλάπτει. Πολλά πράγματα στα λεγόμενά του μου κίνησαν υποψίες... Ατάκες όπως:
Φυσικά, αυτό που με έβαλε στις περισσότερες υποψίες απ' όλα, ήταν ότι πρόσεξα σ' ένα ραφάκι λίγο πιο κάτω ένα κάνιστρο λιπαντικού σε σπρέι...
Ο εν λόγω τεχνικός εντοπίστηκε στο bike doctor, στο δρόμο προς το ΙΚΕΑ νοτιο-ανατολικά της Θεσσαλονίκης. Ό,τι και να πει κανείς για την ορθότητα των ισχυρισμών του, η ρύθμιση των ταχυτήτων ήταν η καλύτερη που θυμάμαι να 'χω δοκιμάσει ως τώρα, και γενικότερα η δουλειά που έκανε ήταν άριστη. Μήπως μπορεί κανείς ν' αναφέρει στο κατάλληλο νήμα τις απόψεις που ενδεχομένως είχε για το συγκεκριμένο σημείο service?
Καθένας με τη φιλοσοφία του φίλε Anoryme. Υπάρχουν πολλοί άριστοι μηχανικοί με ριζοσπαστικές απόψεις για κάποια θέματα. Εσύ, τώρα, θέλεις μια αλυσίδα μες στη βρώμα που θα κάνει αυξημένο θόρυβο και θα σου τρώει τα γρανάζια ή προτιμάς μια ήσυχη και γυαλιστερή που θα αποδίδει τα μέγιστα;
θα εννοεί ότι είναι μηχανικός σε μεγάλους σε ηλικία αθλητές...
αλλά με το αυτί...
Τις προάλλες που γύρισα σπίτι, έκανε το προδηλατάκι μου χρίτσι χρίτσι κράτσα σε κάθε πεταλιά. Με λαδάκι (για αλυσίδες μηχανής, 6 ευρώ το μεγάλο σπρέι, νομίζω με teflon) στην αλυσίδα σταμάτησε να κάνει χρίτσι χρίτσι κράτσα και ανεβαίνω τις ανηφόρες με μια ταχύτητα πάνω.
Άρα θα συνεχίσω να λαδώνω την αλυσίδα, και θα προσπαθήσω να το κάνω λίγο πιο συχνά, και όχι να περιμένω να αρχίσει να τρίζει πρώτα.
γειά χαρά,
άν λαδώσεις την αλυσίδα με ειδικό λάδι που εισχωρεί όπου πρέπει, καλά να τη λαδώσεις
όταν είδα ότι η αλυσίδα σκούριασε, την καθάρισα με λάδι για δίχρονους κινητήρες που άμεσα εισχωρούσε
καλή ποδηλασία
Θα ήθελα και εγώ διαβάζοντας τα παραπάνω να καταθέσω την άποψη μου σαν τεχνικός εργαλειομηχανών.
Σίγουρα η τριβή δύο μεταλλικών επιφανειών επιφέρει φθορά κυρίως στην επιφάνια με το μαλακότερο κράμα.
Αυτό έρχεται να το διορθώσει ένα λιπαντικό μέσο είτε αυτό λέγετε λάδι είτε γράσο είτε τεφλόν…….
Αυτά όλα θα λειτουργήσουν τέλεια και για αρκετό χρονικό διάστημα αν δεν επηρεαστούν από κάποιον άλλο παράγοντα όπως ξένα σώματα, σκόνη, λάσπη, κατάλοιπα καύσης κ.α.
Στην παραπάνω περίπτωση θα επηρεαστεί η λιπαντική ικανότητα του λιπαντικού μέσου σε άλλη περίπτωση σε μεγάλο και σε άλλη σε μικρό βαθμό.
Για να μην σας κουράζω όμως ας πιάσουμε το θέμα της αλυσίδας.
Το λάδι πέρα από την λιπαντική ικανότητα έχει και το ιδίωμα να κολλάει η σκόνη και το χώμα που θα κάτσει επάνω του.
Σε αυτή την περίπτωση έχουμε τα ποδήλατα που κινούνται στην πόλη και τα άλλα που κινούνται στο χώμα.
Η διαφορά τους είναι ότι στην πόλη το μεγαλύτερο ποσοστό που θα κωλύσει επάνω είναι σκόνη ενώ στην άλλη περίπτωση είναι το χώμα.
Το χώμα είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που χρησιμοποιείτε στα γυαλόχαρτα.
Δηλαδή σε ορισμένες περιπτώσεις η πέτρα (χώμα) να είναι ποιο σκληρή από το μέταλλο με αποτέλεσμα την ταχύτερη φθορά πέραν της φυσιολογικής.
Η δική μου πρόταση αν και την γνωρίζετε πολλοί είναι το καλό καθάρισμα η λίπανση με ένα καλό λιπαντικό και για την αλυσίδα το σκούπισμα μετά.
Υπάρχουν κάποια μέρη στο ποδήλατο τα οποία αν δεν είναι λαδωμένα δεν θα λειτουργούν σωστά.
Το ότι μπορεί χωρείς το λάδι σε κάποιες περιπτώσεις να γλιτώσουμε την πρόωρη φθορά δεν σημαίνει οτι θα έχουμε και σωστή λειτουργία στον χειρισμό και γενικότερα στο ποδήλατό μας.
Επίσης υπάρχουν λιπαντικά σπρέι τεφλόν τα οποία τα ψεκάζεις στεγνώνουν αμέσως και μετά αφήνουν ένα άσπρο στεγνό λιπαντικό στρώμα.
Αυτό χρησιμοποιώ εγώ στους μεντεσέδες στις πόρτες του αυτοκινήτου μου.
Από εδώ και πέρα όλα είναι στην κρίση του καθενός.