Παιδιά χαίρετε,
προχθές το βράδυ είδα στην εκπομπή «Καθρέφτης κόσμου» μια είδηση για το νοσοκομείο «Η ΕΛΠΙΣ» στην Αθήνα. Ενθουζιαζόμουν όταν είδα πως το προσωπικό συνεργάζεται μέρα-νύχτα για να καλυτερέψει τις συνθήκες για τους πάσχοντες. Ο διευθυντής άνοιγε καινούριους δρόμους για να γιατρευτούν οι άρρωστοι μαυτά τα λίγα μέσα που υπάρχουν.
Χάρηκα πάρα πολύ όταν το είδα.
Μπρὰβο σας, Έλληνες και Ελληνίδες, να ζήσετε!
Σας εύχομαι κάθε καλό 
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
ναι ωραίο ακούγετε αλλα μην πιστεύεις και ότι λενε στην τηλεόραση !
Η προπαγάνδα του στυλ δουλέψτε ! κοίτα αυτοί δουλεύουν και ας μην πληρώνονται ! Δουλέψτε 15 ώρες για 10 ευρώ ! Αυτοί το κάνουν πρέπει να το κάνεις και εσύ !
Και αν πας στο νοσοκομείο αυτό υπάρχει περίπτωση να δεις κάτι εντελώς διαφορετικό…αλλά τέλος πάντων !
Όπως και να έχει μόνο χαρούμενη είδηση δεν είναι ότι πληρώνω κάθε μήνα ένα σκασμό λεφτά για να παίρνω παροχές υποδεέστερες και προερχόμενες από εθελοντική εργασία !
Αυτό ακριβώς.
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή η περίθαλψη που υπάρχει στην Ελλάδα οφείλεται μόνον στο φιλότιμο κάποιων «λειτουργών υγείας» που δέχονται να δουλέψουν τζάμπα. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει υγεία στην Ελλάδα. Όλα κρέμονται σε μία κλωστή και όλοι περιμένουν τη δόση από τη τρόικα ελπίζοντας ότι κάποια χρήματα θα πάνε στην υγεία.
το λυπάμαι! Μα τι σημαίνει ΕΛΠΙΣ;;
Φανταζόμουν να ενωθούν οι συμπολίτοι σας για να περάσουν την κρίση.
Αυτά που έδειξαν όμως ήταν καλό· να προτιμούν βελόνες που τις ξαναχρησιμοποιείς μετά τη στέρωση. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το να βρεθούν καινοί δρόμοι για να κάνουν οικονομία.
Άν παρεξηγήθηκα, ασς ζητώ συγγνώμη.
Σας εύχομαι κάθε καλό.
Ελπις = Ελπιδα.
τόχα στο νού μου σαν ρηθορικό ερώτημα...
Το να δουλεύουνε κάποιοι για λίγα χρήματα, καλό σημάδι δεν είναι; Μήπως το αναλάβουνε κι άλλοι;
Συγγνώμη, παιδιά, δίκιο έχετε άν μου πείτε ότι δεν ξέρω για το πως είναι να μήν έχεις τίποτε. Απλά χαιρόμουν
σας εύχομαι κάθε καλό
Γεια σου Κωνστάζα. Το να δουλεύουν κάποιοι με λίγα χρήματα, δεν είναι κάτι θετικό αλλά δεν έχουνε άλλη επιλογή. Το νοσοκομείο Ελπις είναι ένα κανονικό δημόσιο νοσοκομείο. Δεν είναι κάποια πρωτοβουλία αλληλεγγύης πολιτών ή κάποιος σχήμα που γέννησε η κρίση. Οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί είναι είναι κανονικοί υπάλληλοι που δεν πληρώνονται πια τους κανονικούς μισθούς τους. Όμως έχουν να ταΐσουν τις οικογένειές τους, να αντεπεξέλθουν στις τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις και γενικά αγωνίζονται να επιβιώσουν (Όπως όλοι οι Έλληνες )
Η λεγόμενη κρίση στην Ελλάδα νομίζω ότι άρχισε «επίσημα» το 2009, μπορεί να κάνω και λάθος. Από τότε μέχρι σήμερα συνέβησαν πολλά. Μια καθοδική πορεία που «κόστισε ζωές» επιχειρήσεων αλλά και πραγματικές ζωές ανθρώπων και οικογενειών. Υπήρξε μια επιχειρηματολογία ότι οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και γι΄ αυτό συμβαίνουν όσα συμβαίνουν. Υπάρχει μια εκστρατεία επιχειρημάτων από τα ΜΜΕ του τύπου «μαζί τα φάγαμε», για να καλύψει ευθύνες πολιτικών η οποία συνεχίζεται και εδώ και στο εξωτερικό.
Σίγουρα η Ελλάδα έχει πολλά προβλήματα οργάνωσης ως κράτος. Αλλά πρόκειται για μια χώρα, της οποίας η νεολαία είναι πολύ μορφωμένη. Συχνά ακόμη και εδώ μέσα στο φόρουμ βρίζουμε τον «κλασσικό Ελληνάρα» (ναι, υπάρχει και αυτός), αλλά υπάρχει και η άλλη όψη της Ελλάδας που παράγει πολύ καλούς επιστήμονες με σχετικά ταπεινά μέσα. Παράγει τέχνες και θα έλεγα ότι παράγει ακόμη και σήμερα πολιτισμό,(το βλέπεις ακόμη και μέσα σε αυτό το φόρουμ) απλά ο πολιτισμός δυστυχώς δεν ενδιαφέρει πια κανέναν.
Συχνά τίθεται το ερώτημα αν ανήκουμε στην Ευρώπη ή όχι. Εγώ θα απαντήσω ότι εμείς είμαστε η Ευρώπη. Αλλά και η ανατολή. Ήταν πάντα και τα δύο. Ίσως περισσότερο Ευρώπη και λιγότερο ανατολή.
Γενικά αυτό που αντιλαμβάνομαι τις τελευταίες μέρες στον περίγυρό μου, είναι ένα διάχυτο, συλλογικό συναίσθημα ότι κάτι θα συμβεί στην Ελλάδα τους επόμενους δυο τρεις μήνες.
Ντίοπαν, σ´ευχαριστώ πολύ για την περίγραφή σου.
Όταν ήρθαμε στην Αθήνα το 2009, το «μυρίσαμε» κάπως.
Αυτό που αναρωτιόμαστε εδώ «απ´ έξω»· Προφανώς υπάρχουν παμπλούσιοι Έλληνες, οι εφοπλιστές π.χ., οι όποιοι γενικά δεν πληρώνουν φόρους, έτσι δεν είναι; Αφ´ ό,τι έμαθα, υπάρχουν και Έλληνες που αγοράζουν μεγάλα σπίτια στο Λονδίνο.
Με τη λογική θα μπορούσαν να λυθούν τα οικονομικά προβλήματα εάν αναγκάζονται να πληρώσουν τους φόρους όχι μόνο για φέτος, αλλά και για ας πούμε τα τελευταία πέντε χρόνια, θα ήταν δυνατό να πληρωθούν τα χρέη;
Αναρωτιόμαστε γιατί δε γίνεται. Πόσες πισίνες υπάρχουν στα προάστεια πολυτέλειας; Γιατί δεν σημειώνεται το τι κατακτεί τα τάδε και τάδα, και με αυτήν τη βάση υπολογίζεται το ποιος από τους μεγάλους να πληρώσει φόρους;
Το να ματώνουν οι «μικροί» συνέχεια μεγάλη αδικία δεν είναι;
Μήπως κάνω λάθος άν το βλέπω αναλυτικά όπως το έμαθα;
Έτσι κι αλλιώς, σας εύχομαι κάθε καλό