Πεζοδρόμια και Ποδηλατόδρομοι με φωτο - επίκαιρες σκέψεις

Ποδηλατόδρομος επί της Καραϊσκάκη στη συμβολή της με τη διαρκούς ροής Χαριλάου Τρικούπη (φωτο ΕΛΜΠΙ, 25/6/2010).

«Πεζοδρόμιον»: το, Ν (που σημαίνει νεοελληνική λέξη), «το εκατέρωθεν οδού ή γεφύρας υψηλότερον μέρος»... Οι αναγνώστες της στήλης αυτής θα γνωρίζουν πλέον την αγάπη της για το «Νέον Ορθογραφικόν Ερμηνευτικόν Λεξικόν» του Δημητρίου Β. Δημητράκου, που έχει πάρει το Πρώτον Βραβείον Ακαδημίας στις 30 Δεκεμβρίου 1953 και είναι πιστός συνεργάτης του Τήλεφου. Πολλά καλά λεξικά έχουν βγει έκτοτε, αλλά αυτό με τη λακωνικότητά του και την αντοχή του στον χρόνο παραμένει άριστος σύμβουλος για όποιον εννοεί να γράφει στην ελληνική γλώσσα.

Εμείς όταν λέμε «πεζοδρόμιον» αναφερόμαστε στον χώρο που είναι προορισμένος για τους πεζούς. «Από το πεζοδρόμιο» σύστηναν οι μητέρες παλαιότερα, όχι όμως πια, γιατί στον καιρό μας το πεζοδρόμιο, το στρωμένο με κατάλληλες πλάκες που δεν γλιστρούν, δεν υπάρχει πια. Κι όπου υπάρχει, είναι ο προχειρότερος τρόπος για να παρκάρει ένας οδηγός το αμάξι του ανεβαίνοντας επάνω ή να σταθμεύσει «νόμιμα» το δικό του αυτοκίνητο όποιος μένει στο σπίτι μπροστά από το οποίο περνά πεζοδρόμιο. Κανείς δεν εμπιστεύεται το βάδισμα πάνω στο πεζοδρόμιο, ιδίως τώρα που σε μερικές περιοχές, όπως στην Κηφισιά του 2010, μέρος του πεζοδρομίου και μέρος της ασφαλτόστρωτης οδού έγινε «Ποδηλατόδρομος», με παραίνεση αλλά και κονδύλια αντίστοιχα από την Ε.Ε., τα οποία, ευχαρίστως, αξιοποίησαν οι δήμοι ταχύτατα, βάζοντας ως διαχωριστική ένδειξη ασφαλείας τα περίφημα πράσινα κολονάκια! Ετσι και το υπάρχον πεζοδρόμιο στένεψε και όποιος βγαίνει από την πόρτα του, βρίσκεται στον Ποδηλατόδρομο και μπορεί να βρεθεί στο ΚΑΤ, μαζί με τον ποδηλάτη. Επίσης στένεψε και ο κυρίως δρόμος. Βέβαια, τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να παρκάρουν στο απέναντι του Ποδηλατόδρομου πεζοδρόμιο – πάει κι αυτό, «περιφράχθηκε». ΄Η, όπως βρέθηκε η ελληνοπρεπής λύση, οι κάτοικοι επί του Ποδηλατόδρομου βγάζουν άνετα πάνω του τους κάδους με τα σκουπίδια τους και τα κλαδέματα του κήπου τους κι ό,τι άλλο δεν τους χρειάζεται. Και σε μερικούς Ποδηλατόδρομους, επειδή υπήρχε γκαράζ (όπως π.χ. επί της οδού Γούναρη, Κεφαλάρι), ο Ποδηλατόδρομος... διακόπτεται με μια πράσινη έκταση, όπου παρκάρει το αυτοκίνητό του ο ένοικος. Σχετικές φωτογραφίες βγήκαν, χθες, καθώς μόνιμος κάτοικος Κεφαλαρίου πήγαινε με το αυτοκίνητό του στη δουλειά του κι εκεί που θαύμαζε τους ποδηλατόδρομους, είδε αυτά «τα σημεία και τέρατα» επάνω τους που, γρήγορα, θα γενικευθούν.

Εχει προειδοποιητικό χαρακτήρα το σημείωμα αυτό. Κανείς δεν είναι αντίθετος με την πρόοδο ή με το να κάνουν ποδήλατο παιδιά και μεγάλοι. Αλλά πρέπει να υπάρχει, από πλευράς δήμου, συνεχής επίπλεψη. Οχι «φτιάξαμε, πήραμε, τελειώσαμε»... «Ποδηλατόδρομος» δεν υπάρχει ως λέξη στο λεξικό Δημητράκου. Υπάρχει μόνον το «Ποδηλατοδρόμιον»: Ν, «γήπεδον ένθα γίνονται ποδηλατοδρομίαι» (δηλαδή ειδικός χώρος περιφραγμένος, μακριά από τα αυτοκίνητα, με κερκίδες για τους θεατές και ειδικές πίστες για τους ποδηλάτες. Ασφαλή, σοβαρά, προ Ε.Ε. πράγματα). Και κάτι ακόμα: Κατηφορίζοντας την Καραϊσκάκη, με κάποια ταχύτητα, ο ποδηλάτης, παιδί ή μεγάλος, αν δεν πέσει πάνω στον ένοικο με τα σκουπίδια ή στον κάδο παρακάτω, θα φρενάρει, λόγω STOP, για να μην πέσει πάνω στο παρκαρισμένο αμάξι στην κατάληξη της οδού Καραϊσκάκη με τη συνεχούς ροής αυτοκινήτων Χαριλάου Τρικούπη... Οι φωτογραφίες δίνουν μιαν ιδέα πόσο «ασφαλής» είναι ένας ποδηλάτης πάνω στον «Ποδηλατόδρομο» και ο πεζός πάνω στο όποιο πεζοδρόμιο του προαστίου Κηφισιά – που δεν είναι πια παρά μία ακόμη συνοικία με όσο πράσινο απέμεινε και τους λιγοστούς ελεύθερους φυσικούς χώρους της να «αξιοποιούνται». Αυτά υπ’ όψιν του «Καλλικράτη» που διαδέχεται τον «Καποδίστρια», και προκοπή δεν είδαμε...

ΥΓ.: «Καλά, τι γύρευαν τα δώρα του γάμου του υπουργού στην Κατεχάκη, όπως μας πληροφόρησε ειδησεογραφική τηλεοπτική εκπομπή. Σπίτι δεν έχει ο γαμπρός ή η νύφη να τους στείλουν τα πακέτα με τα δώρα γάμου...». Ασχετο με το θέμα, αλλά όχι και με τη βόμβα που έσκασε στον έβδομο όροφο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (και του υπασπιστή).