Εσωτερικό

ΕΘΝΟΣ, 18/11/2008

Αν και ποτέ δεν έπαψε να είναι ένα μέσο μετακίνησης που εκφράζει το πνεύμα της ελευθερίας και τη ζωντάνια της νιότης, για την επανεμφάνισή του στην Ελλάδα έβαλε το «χεράκι» της η χαώδης κατάσταση που επικρατεί στις μεγάλες πόλεις. Τα σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα έχουν κάνει αρκετούς να σκεφτούν τη λύση των δύο τροχών και ορισμένους μάλιστα να την υιοθετήσουν. Αλλωστε, στην Αθήνα κινούνται καθημερινά πάνω από δύο εκατομμύρια αυτοκίνητα, καθιστώντας έτσι τους δρόμους αδιάβατους.

Το ποδήλατο, λοιπόν, προβάλλει ως μια νέα λύση, οικονομική, φιλική προς το περιβάλλον, υγιεινή και ευχάριστη, που τα τελευταία λίγα χρόνια κερδίζει έδαφος στην Ελλάδα. Ολο και περισσότεροι ανακαλύπτουν σε αυτό ένα εναλλακτικό μέσο μεταφοράς, μα και την αφορμή για μια σύντομη απόδραση.

Ενα εφικτό μοντέλο...
ΑσφαλΩς, απέχουμε πάρα πολύ από το να ευθυγραμμιστούμε με το παράδειγμα των περισσότερων ευρωπαϊκών πρωτευουσών, που θεωρούνται ποδηλατικοί παράδεισοι. Η Μελίττα Γκουρτσογιάννη, μέλος της ομάδας «Πόλη και Δομημένο Περιβάλλον» (την έχουν συστήσει οι Οικολόγοι Πράσινοι) μας μεταφέρει την εμπειρία πόλεων με ποδηλατική κουλτούρα και προτείνει τον σχεδιασμό ποδηλατόδρομων και την ανάπτυξη προγραμμάτων κοινόχρηστων ποδηλάτων, όπως γίνεται σήμερα σε δεκάδες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Παρίσι, Αμστερνταμ, Κοπεγχάγη). «Το ποδήλατο δεν είναι μόνο μέσο αναψυχής. Είναι μέσο συγκοινωνίας φιλικό προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Προτάσεις και μελέτες υπάρχουν, αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση», υποστηρίζει καταρχάς.

Ελεύθερος Τύπος, 12/10/2008

Αγαπητέ δίτροχε Λανς Αρμστρονγκ,
Welcome back! Φαντάζομαι ότι δεν θα σου λέει τίποτα η τοποθεσία Βαρυμπόμπη.
Οχι όμως και το όνομα του 74χρονου Αγγλου ποδηλάτη Ιαν Χίλμπι, που έκανε το γύρο
του κόσμου με δύο ρόδες, γλίτωσε από ληστές και λιοντάρια και άφησε την τελευταία
πνοή του στην άσφαλτο, στο 17ο χιλιόμετρο Αθηνών – Λαμίας. Εκεί, στη Βαρυμπό-
μπη, ένας ασυνείδητος νεαρός οδηγός, που έκανε κόντρες με το αυτοκίνητό του,
τον χτύπησε θανάσιμα και τον εγκατέλειψε, σαν σκυλί, στη μέση του δρόμου. Οπως
αναμενόταν, η είδηση του θανάτου αυτού του γενναίου ανθρώπου πέρασε στα «ψιλά
γράμματα» και πριν μαθευτεί ξεχάστηκε. Αν «έπαιξε» στα δελτία των καναλιών; Ναι,
πολύ, όπως συμβαίνει με όλες τις ειδήσεις που δεν αφορούν σενάρια πρόωρων εκλο-
γών, βουλευτές-αντάρτες, «μαύρες τρύπες», καταθέσεις, δάνεια και trash celebrities.
Ο θάνατός του όμως δεν άφησε ασυγκίνητους τους Αθηναίους ποδηλάτες (μη φα-
νταστείς, δεν είναι πολλοί, αλλά είναι μάχιμοι) που ανάρτησαν ένα λευκό «ποδήλατο-
φάντασμα» έξω από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, στη διασταύρωση της Αλεξάνδρας με τη
Χαριλάου Τρικούπη. Ηταν το πρώτο ghost-bike που στήθηκε στην Αθήνα προς μνήμη
των ποδηλατών που έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο. Και το τελευταίο. Τρεις ημέρες
μετά, ο λευκός σκελετός του ποδηλάτου εξαφανίστηκε. Το είδε κανείς; Φαίνεται
πως κάποιο αληθινό… φάντασμα, αυτή τη φορά, που ενοχλήθηκε από τη θέα του το
κατέβασε μαύρα μεσάνυχτα και το πέταξε. Μιλάμε για τέτοια καφρίλα. Δεν θα είναι
καθόλου περίεργο να δούμε σε αυτήν την πόλη να εξαφανίζονται όλα τα ποδήλατα.
Να τελειώνουμε μια και καλή με αυτή την ιστορία. Κι ας αφήσουμε τους Αθηναίους με
τα αυτοκίνητά τους να έχουν όλους τους δρόμους για πάρτη τους, γιατί απλώς αυτό
θέλουν. Οταν πιάνουν το τιμόνι είναι σαν να τους χτυπάει ηλεκτρικό ρεύμα και δεν
υπολογίζουν τίποτα. Ούτε τους υπόλοιπους οδηγούς ούτε πεζούς ούτε ποδηλάτες.
Αποκλείεται να τους ξεφύγεις. Μία, δύο, τρεις… Την επόμενη φορά θα σε έχουν προ-

Ελεύθυρος Τύπος, 9/11/2008

Ακτιβιστές με ρόδες

Η αρχή έγινε τη δεκαετία του ’80 από μια παρέα Αθηναίων: με μια αφισοκόλληση και με την έκδοση ενός περιοδικού που κυκλοφόρησε μόνο δύο τεύχη. Οι πρώτες ποδηλατοπορείες δεν συγκέντρωσαν πάνω από 50 άτομα, ενώ μεμονωμένες φυσιολατρικές πρωτοβουλίες (εκδρομές με ποδήλατα στη φύση κ.ά.) διαδίδονταν μόνον από «στόμα σε στόμα» στις γειτονιές. Χρόνο με το χρόνο οι πενήντα έγιναν 100, 200, 500. Ομάδες ποδηλατικού ακτιβισμού «ξεφύτρωσαν» απ’ άκρη εις άκρην της χώρας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά, Ρέθυμνο κ.ά.). Και πλέον σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τα πρώτα βήματα για την προώθηση της χρήσης του ποδηλάτου στην Αθήνα χιλιάδες άνθρωποι κάνουν «ορθοπεταλιές», μεταφέροντας ένα κοινό μήνυμα: «Το ποδήλατο δεν είναι καρτ ποστάλ από το παρελθόν. Είναι η λύση μετακίνησης για τον 21ο αιώνα».

Περίπου 2.500 «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ» λειτουργούν σήμερα συντονισμένα. Με δυναμικές δράσεις - «προσφύγαμε στο ΣτΕ για να επιτραπεί η μεταφορά ποδηλάτων στο μετρό»- και μαζικές συγκεντρώσεις- «4.000 συμμετείχαν στην ποδηλατοπορεία του Απριλίου στην Αθήνα». Τα αιτήματά τους φθάνουν στα υπουργικά γραφεία και στα δημαρχεία. Διοργανώνουν ημερίδες και συναντήσεις με τη συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων, μηχανικών και συγκοινωνιολόγων.

Απροσάρμοστη

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE, 10/11/2008

Τα προγράμματα δανεισμού ποδηλάτων έχουν εξαπλωθεί σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις, σε βαθμό που κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί και σε μέρη όπου η ποδηλασία ήταν κάθε άλλο παρά δημοφιλής.

Στα προγράμματα δανεισμού δεν συμπεριλαμβάνεται μόνο το πρόγραμμα Vélib' του Παρισιού με τα 20.000 ποδήλατα, αλλά και άλλα δημοφιλή προγράμματα χιλιάδων ποδηλάτων σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη και η Λιόν. Αντίστοιχα προγράμματα εφαρμόζονται επίσης στην Παμπλόνα της Ισπανίας, στη Ρεν της Γαλλίας και στο Ντύσελντορφ της Γερμανίας. Ακόμη και στη Ρώμη, όπου τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια δυσκολεύουν το πετάλι, ξεκίνησε πρόσφατα ένα μικρό δοκιμαστικό πρόγραμμα, το Roma-n-Bici, που αναμένεται να επεκταθεί σύντομα.

Η επιτυχία των καινούργιων αυτών προγραμμάτων οφείλεται εν μέρει και στην τεχνολογία. Με τη βοήθεια έξυπνων ηλεκτρονικών καρτών, οι ποδηλάτες μπορούν να παραλάβουν και να παραδώσουν το ποδήλατο σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα σε εκατοντάδες σημεία, με το τίμημα της ενοικίασης να χρεώνεται απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Στη Γερμανία και την Αυστρία τα μέλη λαμβάνουν στο κινητό τους τηλέφωνο έναν κωδικό με τον οποίο ξεκλειδώνουν τα ποδήλατα.

Το αντίστοιχο πρόγραμμα που επεκτείνεται στη Βαρκελώνη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των λεγόμενων «προγραμμάτων τρίτης γενιάς» που βασίζονται κατά κύριο λόγο στην τεχνολογία. Οι πελάτες αγοράζουν μια ετήσια συνδρομή έναντι περίπου 24 ευρώ και προμηθεύονται μια έξυπνη κάρτα με την οποία παραλαμβάνουν το ποδήλατο από έναν αυτοματοποιημένο χώρο αποθήκευσης. Το πρώτο 30λεπτο είναι δωρεάν ενώ στη συνέχεια χρεώνονται 30 λεπτά ανά μισάωρο. Τα ποδήλατα πρέπει να επιστραφούν εντός δύο ωρών, διαφορετικά απενεργοποιείται η έξυπνη κάρτα τους, ωστόσο, μπορούν να επιστρέψουν το ποδήλατο σε οποιαδήποτε σταθμό του δικτύου.