οχι φιλε μου δεν το καταλαβες λαθος ...
μονο που αυτο που αναφερεις ειναι υπαρκτο σε μια ιδανικη κοινωνια
εδω μεσα βασιλευει ο απολυτος χαμος ..
για τα ροσσιν και μονο ..θα πρεπει να γραφω κατεβατα ολοκληρα
ο καταλογος ηταν μια αφορμη ,ωστε εαν καποιος εχει αποριες και ορεξη να το ψαξει παραπανω
εαν θελει να βοηθησει στο μετα ..καλως να ορισει
ας αφησουμε το θεμα να κυλισει ελευθερα ... και ο καθενας οπως μπορει
στο τελος η σε βαθος χρονου ,δημιουργεις ενα αρχειο ξεχωριστο και τα βαζεις σε ταξη ...
το θεμα ειναι ποιος εχει την γνωση να το κανει ?
εγω παντως οχι ...
και όχι μόνο ! πές μας, πές μας....
εμείς είμαστε μικροί(ώς Έλληνες), ή οι γείτονες τεράστιοι ;!
κάθε πόλη και κατασκευαστής, κάθε γειτονιά δοκιμαστής, ιστορία
και τεχνολογία μαζί...
βαριες κουβεντες πραγματικα και συναμα πικρες και μεγαλες αληθειες
θα πρεπει να ανεβασω ενα αρθρο (μια σελιδα με δυο αραδες πραγμα απο ενα μπλογκ ιταλιανικο για τον Κοπι ) σχετικα με τα πρωτα τζιρο ντ' ιταλια για να καταλαβετε τι εσπρωχνε ολους αυτους τους ανθρωπους πανω στα βουνα ,ειδικα με το τελος του πολεμου .
το παθος για εξυψωση ,για να βγουν απο τον παραλογισμο οσων εζησαν .και για να στησουν ορθια απο την αρχη μια τελειως κατεστραμενη χωρα .
ξεκινωντας απο τα απλα πραγματα που ειχαν μπροστα τους
η φωτο με το μπουκαλι τα λεει ολα ...
μετα ακολουθησε το μπουμ του 70 στην μοτοσυκλεττα .στο αυτοκινητο ...στο ..στο ...
και το σταματω εδω .
γιατι μοιραια θα κανω συγκριση με τα δικα μας μυαλα ..
ακομη και σημερα δεν εχουμε καταλαβει οτι ζουμε κατα λαθος ,και σε λαθος τοπο .
πριν καποια χρονια η Μπιανκι ειχε στησει εργοστασιο στην θρακη με σκοπο εξαγωγες σε ολο τον πλανητη
μεχρι που καταλαβαν οι ιταλοι τον πρωτο χρονο με τι λαμογια εμπλεξαν .τα μαζεψαν και πηγαν τουρκια .
και μην αρχισετε παπαριες για φτηνα μεροκαματα στους γειτονες και λοιπες αηδιες ..
γιατι σας θυμιζω τους μεξικανους της μανωλαδας
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ...γιατι ηδη εχει γινει , ειναι που εχουν φυγει ολα τα μυαλα της χωρας οξω ..
και οσα εχουν μεινει γιατι δεν μπορουν να φυγουν .. εχουν ημερομηνια ληξης .
αναμένουμε με αγωνία την ιστορία με το μπουκάλι(καλά..εδώ παγούρι !)
Μυαλά υπήρχαν! Θέληση υπάρχει ;;
Mακάρι να παραδειγματιστούμε απο τους γείτονές μας, και να μεγαλουργήσουμε ξανά, σε οποιοδήποτε τομέα.
Αυτή η υπερπληθώρα ( ούτε που την είχα φανταστεί όταν ξεκινήσαμε!),
δείχνει οτι οι άνθρωποι αυτοί...μαγειρεύουν! Φυσικά και δέ μπορεί να εξαντληθεί εδώ η πολυποικιλότητα και η ποιότητα.
Ήθελα να βοηθήσουμε τον αυριανό ποδηλάτη, να αφήσει το φατσοβιβλίο,
και να ψαχτεί,να μαστορέψει, να βάλει και αυτός ένα λιθαράκι στις πληροφορίες.
Απο ανάγκη για επιμέλεια, ας βρούμε λοιπόν πόσες καινοτομίες και πρωτιές έφερε η δίψα για διάκριση!
με την αλφα : http://www.lekov.gr/alfa100/alfa_emblem.html
έχουν κοινό γνώρισμα το φίδι που τρομοκρατούσε τους κατοίκους τότε του Μιλάνου.(Μετά το 1975 νόμιζα οτι ήταν ...λαβή ξίφους, επειδή το ανθρωπάκι ήταν ζωγραφισμένο με συμμετρικά τα χεράκια του ! ).
Θυμήθηκα τη διαφήμιση : "την ούγια, την ούγια " !
άμα πετύχω κανα σινέλι θα λέω, "το ανθρωπάκι, το ανθρωπάκι " !
( άμα το έχει είναι αυθεντικό !?)
μην δινεις σημασια στο κειμενο ...γιατι στερειται βασικων ονοματων , πολλες ανακριβειες . και σε γενικες γραμμες ο συντακτης του γραφει οτι θελει
αυτο βεβαια δεν εχει να κανει με τον κοστικα , (τον οποιο και ευχαριστουμε φυσικα ) ,και τον καθε φιλο που ανεβαζει αρχεια για ενημερωση ,
προτιμηστε λινκ ειδικα για ενα θεμα .εκει ειναι δυσκολο ο συντακτης να γραψει αερολογιες
τα γενικα κειμενα καλο ειναι να τα αποφευγετε
πρέπει να πάς στην Αγγλία για να το φέρεις! δίκιο έχεις και σύ!
Απ΄ όσους ρώτησα δε ξέρουνε πώς αλλιώς μπορείς να το πάρεις.Τώρα για τα παλιότερα, ό,τι και να πούμε είχαν ποιότητα. Χειροποίητα....
(αν μπορούμε να τη πούμε μάρκα, κατασκευασμένα απο τον Colnago. Ακριβώς δε γνωρίζω το λόγο, αλλα κατασκευάζονταν και "δεύτερα" ωστε να εξυπηρετούνται σκοπιμότητες εμπορικές, και αγωνιστικές (βλέπε σχόλιο 7 του pahisjohn)
την προηγούμενη Τετάρτη, έκανα μιαν ωραία εκδρομή με φίλη. Μου είπε ότι το δικό της ποδήλατο, τόχε
αγοράσει πρίν από δώδεκα χρόνια με προσφορά στο real,- για 200 μάρκα. Το ποδήλατο της μάρκας
Ragazzi καρατούσε τόσον καιρό! «Ε, βλέπεις, το κατηργάσανε με αγάπη», της απάντησα. «Κι όμως, το τρίκυκλό μου κυλάει ευκολότερα.»
Συμφωνήσαμε ότι μια μέρα την επισκεφτώ, για να δουμε τι ακριβώς θέλει το Ragazzi για να συνεχίζει την δεύτερο του ζωή.
Ευχαριστούμε! είναι τόσα μα τόσα πολλά! χα χα χα! σίγουρα κάποια θα λείπουν απο την Τιτανοτεράστια λίστα του φίλου Z Power. Επίσης, μπορεί κάποια αυτοκόλλητα ή βαφή, να μην είναι αυθεντικά, αλλα να έγιναν απομιμήσεις.(υποτίθεται το καλό είναι πάντα ιταλικό?! πφφφ! ). Παραδείγματος χάριν, βλέπουμε Campioli στο car.gr, που ήταν μάλλον κατάστημα λιανικής με πιασάρικο όνομα, παρά κατασκευαστής ποδηλάτων. Και αυτά, μέσα στο παιχνίδι είναι! δεν σημαίνει οτι όσα ιταλικά ή "ιταλικά" δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα δεν είναι γνήσια. Και εγώ αύριο μπορεί να αρχίσω να κατασκευάζω, και να ονομάσω τη σκελετάρα μου Danteloni! δεν σημαίνει οτι θα είναι ιταλικό ποδήλατο.
Αναμένουμε φωτογραφίες σας! και αν υπάρχει κέφι, μιά ακόμα λίστα με τα ποδήλατα της πατρίδας σας, ευχαριστώ!
Προσοχή λοιπόν όταν έχουμε να κάνουμε με την γνησιότητα, (βλέπε και "Faggin Morosa" απο Έλληνα κατασκευαστή που χρεώνει σήμερα εξω φτερνικές τιμές βλέπε παπα Γιώργη ή rmc ). όλοι θέλουν να πουν οτι βγάζουν ιταλικό ποδήλατο, μα δεν είναι καθόλου αλήθεια.
'Ολες αυτές οι μικρομεσαίες που παράγουν μέχρι σήμερα βιοτεχνίες, είναι καμαρούλα μιά σταλιά, ένα άτομο στο κομπιούτερ, ένας μάστορας μεγαλύτερος σε ηλικία απο δύο βοηθούς....Μιά αυλή, και πολύ μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν. Υπάρχει συντοπίτης εδώ τέτοιος? όχι για αυτό και μας αξίζουν δεκάδες μνημόνια
is a humble bicycle manufacturer from the municipality of Selvazzano Dentro in Padua, Italy. Run by a small family, De Franceschi may not match the names of De Rosa and Colnago for sporting success, but definitely make up for this with an impeccable skill for hand-crafted bicycles. Lamberto ‘Nino’ De Franceschi was the man behind these wonderful frames, all of which were built by hand and tailored for local riders. Hence, not many examples can be found outside of Padua. Road and cyclocross bikes were Nino’s forte, and he invested his heart and soul into every product that left his workshop.
Θα μπουν φωτογραφίες, γιατι όπως είπε ένας φίλος εδώ, η ουσία είναι να βλέπουμε φωτογραφίες, καταλόγους, όχι μόνο μάρκες. Όσοι πιστοί προσέλθετε, με τα ντοκουμέντα σας και τα λινκ, ευχαριστώ!
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που τιμάτε το νήμα με τις αναγνώσεις σας, κρατώντας το ψηλά. Θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος, άλλωστε η επιτυχία αυτή με υποχρεώνει να το κάνω. Η αρχική μου πρόθεση, όπως λέει και ο Christako ήταν να γίνει παράθεση φωτογραφιών, καταλόγων και σημερινών κατασκευαστριών(site). Τι είναι ένα ιταλικό ποδήλατο?!
Αυτό είναι και λίγο σχετικό. Μιλάμε για το κλασσικό, χρωμολένιο σκελετό, μουφάτο, με παράλληλο προς το έδαφος οριζόντιο σωλήνα. Το αγωνιστικό που λέγαμε εμείς οι παλιότεροι! Που μαζί με τα διπλοσκέλετα, αποτελούν τα φωτεινά αντικείμενα του πόθου! Δεν είναι κατ΄ ανάγκη ιταλικά, αυτά που καρπώνονται τις καταλήξεις "-ίνι" και "έλλο", ήμαρτον.
(βλέπε Bachini που μπορεί να είναι νεροσωλήνα βαριά και ασήκωτη!) Καθαρόαιμο ιταλικό, κατα τη γνώμη μου, (αγνό!) θα ήταν ένα απο σωλήνες Columbus, και πάνω του θα είχε Campagnolo περιφερειακά. Όχι πως ένα Colnago Master με μιά Dura Ace shimano θα με χάλαγε! ...αλλα στην καρδιά και το μυαλό μας, το γνήσιο, ατόφιο χρυσάφι είναι το full Italy
Οι απανταχού κατασκευαστές και έμποροι, αλλα και ιδιώτες με τα....συλλεκτικά τους!...σκαρφίζονται χίλια δυό τερτίπια για να μας αποσπάσουν την προσοχή! Για αυτό το λόγο, όπως είπε και ο Ζε, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, σε όλα τα ποδήλατα εννοείται. Παραδείγματος χάριν, η Gian Robert, κατασκεύαζε μόνο περιφερειακά. Εδώ...
Περιφερειακά ιταλικά, γνήσια προφανώς, και ισχυρίζεται οτι είναι γαλλικό ποδήλατο! ρε μπαγλαμά, εσύ που το έφτιαξες!? μα και εσύ που πας να το αγοράσεις...Δεν ρωτάς κάποιον σχετικό!???
Αρκετές φορές τα λάθη αποκαλύπτονται απο την γραμματοσειρά που δεν κολλάει, απο την διαφορά στη φθορά του χρόνου και άλλα.Δεν μπορεί να είναι φρεσκοβαμμένο το πλαίσιο, και τα περιφερειακά να έχουνε φάει ξύλο.Κάτι έχει προηγηθεί.Άλλες φορές τρυπάνε τον οριζόντιο για....εσωτερική καλωδίωση, μετά το μετανιώνουν και λοιπά. Γενικά έχει πέσει πολύ σαβούρα, ειδικά τώρα τελευταία, απο "επιστήμονες", τωρινούς και παλιότερους, που χαλάνε την πιάτσα, την νοθεύουν, μιλάνε για συλεκτικά χωρίς καν να γνωρίζουν τι μέγεθος και ποιότητα πουλάνε, και όποιος έπεσε, έπεσε...
Νομίζω πάντως πως ιταλικό σκελετό, Gian robert, ουδέποτε θα δούμε ,παρα μόνο στην φαντασία του ποιητή αυτού που παρατίθεται πιό πάνω. Την κοινή λογική όμως δεν μπορούν να την εξαπατήσουν. Για αυτό το λόγο, στον αυριανό αναγνώστη, αφιερώνω τις παρακάτω γραμμές:
Τι είναι ένα ιταλικό ποδήλατο? πόσα κιλά? απο τι είναι κατασκευασμένο? ποιά πρέπει να είναι τα περιφερειακά του? Νομίζω πως το καλύτερο, είναι να υπάρχει τεχνολογική και χρονολογική συνέπεια πάνω του. Όχι άλλους δισκοβραχίωνες
κάρμπον(κι ας είναι καμπανιόλο) με χρωμολένια πλαίσια, ήμαρτον.. Θέλουμε ενιαίο ποδήλατο, σωστή συμπεριφορά, και πάνω απο όλα όμορφη, συναφή εικόνα με την εποχή του. Σχετικά με την υπόθεση, είναι γνωστή η ιστορία με τον βλάχο, που ήθελε να παραγγείλει σε έναν ζωγράφο, να του ζωγραφίσει πίνακα με το Χριστό, να φοράει κόκκινα τσαρούχια!
-....ρε χρυσέ μου?! Χριστό με κόκκινα τσαρούχια...Δεν θα βρείς ποτέ, καθώς δεν υπήρχε τότε τέτοιο θέμα!
- όχι, θέλω να μου τον σιάξεις του πίνακ', μη κόκκιν τσαρούχ, θα ση πληρώσ' ιγώ....πουόσα θιές?
- ............
-......
Με τα πολλά, φιλοτεχνήθηκε ο πίνακας, και έφερε την υπογραφή, κάτω κάτω με μικρά γράμματα: Θέλοντος του Βλάχου, μη θέλοντος του ΖΩγράφου, συγνώμη Χριστέ μου....φόρεσες κόκκινα τσαρούχια!
όλοι όμως για να πουλήσουν, κάνουν τέτοια κόλπα, και ουχί μόνο! Κατ΄ αρχήν βαριούνται οι σημερινοί ποδηλατάδες. Ειδικά αν τους πεις να μεταφέρουν περιφερειακά απο το ένα ποδήλατο σε ένα άλλο(δεν έχουν κι άδικο, αλλα καλό είναι όσο περισσότερα μπορούμε να κάνουμε, να τα κάνουμε μόνοι μας) Οι δικές τους αντιλήψεις, δεν συμβαδίζουν απαραίτητα με τις δικές μας! μπορούν, αλλα δεν θέλουν πάντα. Ίσως θέλουν να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Και πάντα ξεκινάνε με τη φράση(στο πρώτο ποδήλατο που θα δούμε): - ...αυτό είναι στο μέγεθός σου!
Ποιό είναι το μέγεθος του ποδήλατού μου?! αυτό επίσης είναι ένα Μέγα Θέμα, το οποίο εν μέρει λύνεται π.χ. με την ανα εκατοστό λύση του πλαισίου(π.χ. ο Colnago, http://www.colnago.com/master/ .. έχει 16 νούμερα.Κάποιο απο αυτά, σίγουρα θα κάνει, η δε μικροδιαφορά, θα φτιάχνεται με το λαιμό, ή τη σέλλα.
Ασχέτως αν είναι ιταλικό, ή γαλλικό, ή αγγλικό, το καλό ποδήλατο δεν έχει πατρίδα! ας είναι Vitus, Reynolds, Columbus..Ishiwata...Tange και λοιπά αφράτα, όλα καλά είναι, και ....το τρώνε το ποντίκι!
Με μιά ποιοτική κούρσα απο τέτοια κράματα, είσαι καλυμμένος για μιά ζωή. Τα χρόνια θα περάσουν, εσύ θα συνεχίζεις να καβαλάς χειμώνα καλοκαίρι, ....βάζεις φτεράκια και νά ΄σου ένα ελαφρύ Touring bike για τις κρύες νύχτες του χειμώνα, και τα γεράματα που έρχονται.... Θα έχεις ένα ποδήλατο που θα το χαρούν και οι επόμενες γενιές, αν το προσέξεις στοιχειωδώς. Σήμερα, που η νεολαία γεμίζει τατουάζ το σώμα της, (το ναό της δηλαδή), σήμερα που αρκετοί χαπακώνονται για να συμμετάσχουν στον αυριανό Survivor για το εύκολο χρήμα,
Σήμερα λοιπόν, κάνε την αντίστασή σου, γυμνάσου αργά, προοδευτικά, κόβοντας κάθε κακιά παλιά συνήθεια. Πες όχι άλλο κάρβουνο, όχι άλλο σλοπινγκ ή κάρμπον. Μην χώσεις χρήμα σε ανθρακόνημα. Δικό σου είναι το πορτοφόλι, αλλα καλό είναι πρώτα να δοκιμάζουμε και να ακούμε σχολαστικά.
Κάποια ωραία ημέρα(ή νύχτα!) το κάρμπον μπορεί να κάνει κράου, να ραγίσει ή να σπάσει(που και πως δεν γνωρίζω, σίγουρα όμως δεν είναι το ίδιο με την χρωμόλη), να πολυμεριστεί, ή να μην ...πολυσυμπαθεί τον ήλιο, έτσι κατάμαυρο που είναι...και να σου αφήσει χρόνους! τέτοια θέματα με ένα ατσάλινο κουρσάκι, ούτε καν θα περάσουν απο το μυαλό σου
Οτιδήποτε και να πάθει(Σχεδόν) το ατσαλάκι σου, θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στη βόλτα, αλλα και στην μετέπειτα ζωή του. Θα είναι το αξιόπιστό σου, ένα και μοναδικό ποδήλατο, που μπορεί να κάνεις πολλά με αυτό. Η παγίδα με το κάρμπον, είναι οτι ίσως σε υποχρεώσει να πάρεις ακόμα ένα ποδήλατο, χειμωνιάτικο και καλα, που θα "τρώει τις φάπες" ωστε να μην φθείρεις το καλό! Βέβαια αρχίζουμε και μπαίνουμε σε ψυχολογικά θέματα, καθώς και αντικείμενα προσωπικού γούστου, οπότε η γνώμη μου εδώ περισεύει! Αν σου αρέσει το βουνό, θα έχεις ένα ΜΤΒ και ένα ακόμα!
Πολλές φορές βλέπουμε στο www.ebay.com ή αλλού, τους όρους n.o.s. ή n.i.b. ή χωρίς τελείες. Οι ακροστιχίδες σημαίνουν αντίστοιχα New old stock & new in box. Αναφέρονται σε "κατεψυγμένα" εμπορεύματα, που έμειναν για διάφορους λόγους στο ράφι, (ωστε να καταλάβει ο υποψήφιος αγοραστής την καλή τους κατάσταση). Οι μανιώδεις συλλέκτες, θα προτιμήσουν τα new in box, των οποίων η αξία είναι μεγαλύτερη απο τα νος, καθώς είναι ανέγγιχτα και στο δικό τους κουτί (συνήθως περιφερειακά). Άλλοι θα προτιμήσουν τα nos για να κάνουν τη "δουλειά" τους, και να είναι χρονικά & τεχνολογικά συνεπείς στο κλασσικό τους ποδήλατο..
Απαιτείται μεγάλη προσοχή, καθώς οι "αετοί" μπορεί να βαφτίσουν το ψωμί χρυσάφι, ή το μπακίρι σε ασήμι ,στην προσπάθειά τους να μας τυλίξουν, εκμεταλλευόμενοι την μεγάλη μας λατρεία.
Αμέσως αμέσως, όταν αγοράσουμε nos, ξέρουμε οτι ....οπισθοδρομούμε! (πανσέληνο έχει την Δευτέρα, για αυτό και το ποστάρισμα!). Η επένδυση πάνω σε new old stock, ή vintage, ή μπελ επόκ, όπως και να το πούμε, κρύβει την αγάπη μας για την παλιά, καλή εποχή και τα πράγματά της, για το επιμελημένο και παντοτινό. "Είμαι φτωχός, για αυτό αγοράζω ακριβά πράγματα". Για να μου κρατήσουν. "Είμαι εραστής των Vintage αντικειμένων"...Ποιοί όμως χώνουν χρήμα, για να αγοράσουν πράγματα που είναι τεχνολογικά & ποιοτικά παρωχημένα? γιατί αγοράζουμε ντεμοντέ πράγματα, ενώ γνωρίζουμε οτι "πάμε προς τα πίσω"?! Η απάντηση είναι δύσκολη, αφού πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας, πριν αναφέρουμε καν το είδος ποδηλασίας που μας αρέσει. Κάποιος παππούς, ή θείος, ή οι γονείς "ξεκίνησαν το νήμα τούτης της ιστορίας", κάποια ανάμνηση ξυπνάει ή ξυπνιέται με την Ποδηλασία...
Μιλώντας πάντα για μη αθλητές
Μάτια ανοιχτά πάντα να έχουμε, με λίγη έρευνα & ερωτήσεις, μπορούμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Οι τιμές σε αυτά τα εμπορεύματα, διαμορφώνονται ....παλαβά! όσο μειώνονται τα αποθέματα αυτά, ναι μεν μερικές φορές οι τιμές αυξάνονται, αλλα όχι πάντα με αναλογικό τρόπο. Κάποιοι κακοί έμποροι ή μάλλον εκμεταλλευτές της Καψούρας μας, φροντίζουν να δηλώσουν οτι είναι 'σπάνια', 'δυσεύρετα', και αν πας αλλού, να τα βρεις μισή τιμή. Και ίσως σε άφθονη ποσότητα.
Υπάρχει περίπτωση, κάποιοι απο εμάς, χωρίς να γνωρίζουν, να έχουν στην κατοχή τους n.o.s. Αν το πάρουν "μυρωδιά", κάποιοι επιτήδειοι, μπορεί να τα ψάχνουμε μετά. Για αυτό απαιτείται επαγρύπνηση, αν και συνήθως γνωρίζουμε επακριβώς τις αξίες στην "χρηματιστηριακή" αγορά!
Δεν είναι χρηματιστήριο, δεν είναι incoterms https://en.wikipedia.org/wiki/Incoterms είναι κάτι το συνηθισμένο πλέον! όλοι κάπου στην αποθήκη μας μπορεί να έχουμε κάποιο αντικείμενο που να είναι όντως nos. Το γνωρίζουμε ή όχι, η αξία του είναι και θα είναι αντικειμενική, για τους άλλους(π.χ. ένα μίξερ στο κουτί του, που δεν δούλεψε ποτέ, γιατι ...τότε είχαμε δυό τρία μίξερ!) υποκειμενική για εμάς! άρα δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχουν φθηνά n.o.s. Υπάρχουν καί ακριβά, όπως και φθηνότερα.
Το θέμα είναι ....Πρέπει να αγοράζουμε nos?μήπως η παλιατσαρία είναι υπερτιμημένη? υπάρχουν ευκαιρίες στις ...Αντίκες?! Δύσκολη η απάντηση, θέλει μπόλικο ψάξιμο με επιβεβαίωση απο έγκυρη, έγκριτη πηγή μαζί με γνώση. Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα!
Ανάλογα πάντα τις ανάγκες μας, αγοράζουμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε, κοιτώντας στο μέλλον την καψούρα, το ...επόμενο nos κομμάτι! Πάντα για κάποιους θα υπάρχει αυτή η ανάγκη μέσα μας για κάτι που δεν τσούλησε ποτέ, για το ανέγγιχτο, παλιό, ποιοτικό, συλλεκτικό θα λέγαμε. Πάντοτε το επόμενο ποδήλατό μας θα είναι καλύτερο απο αυτό που σήμερα φιλότιμα ικανοποιεί τα καπρίτσια μας...
Όπως και στα γραμματόσημα & γενικά τις συλλογές, έτσι και εδώ, μόνο το Tirage (παραχθείσα ποσότητα) θα μας έδινε την πραγματική αξία των Νος.. Γιατι αν πάμε με την συναισθηματική αξία, ...και εγώ έχω ένα 26 ΜΤΒ που έχω οργώσει τα πέριξ και το βαφτίζω Συλλεκτικό, έλα όμως που δεν είναι! όσο και να χτυπιέμαι!
Καλός πωλητής είναι αυτός που θα αναφέρει π.χ." shop wear(ψιλογρατζουνιές του καταστήματος και λοιπά), ή, κυριολεκτώντας: "ξεβαμένο τοπικά", ή με "κοσμητικά" σημάδια εδώ και εκεί. Δύσκολα να βρεθεί ένας τόσο αντικειμενικός πωλητής.
Καλός αγοραστής είναι αυτός που ερευνά πρώτα και μετά....πυροβολεί! Απαιτείται χρόνος και πάθος. Γνωρίζει τι θέλει, και ξέρει οτι οι πραγματικές ευκαιρίες περνάνε σε Αργή Κίνηση μπροστά του!
Μιά καλή "χρηματιστηριακή" αγορά, (πιό προηγμένη και ειλικρινής σε σχέση με εμάς), είναι το www.lfgss.com
Εκεί, βλέπεις αρκετά συχνά την ευγενική ερώτηση του πωλητή προς τους υποψηφίους(επειδή έχει χάσει επεισόδια απο την Ποδηλατική Αγορά): "έχω ένα χρεπάκι κουρσάκι 700c, πόσο λέτε να το σκοτώσω"? (και παραθέτει ....πανοραμικό ρεπορτάζ!!! )
Το βασικό ερώτημα είναι: Να αγοράζουμε nos ? Η απάντηση δεν είναι στάνταρ, το μόνο σίγουρο είναι πως υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα ευκαιρίες. Άλλωστε, αν οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές, το συμπέρασμα για την κατάσταση του ποδηλάτου δεν βγαίνει εύκολα. Δεν πρέπει να αγοράζουμε με μόνο κριτήριο το συναίσθημα, αλλα κυρίως με την λογική
τα nib είναι πιό ακριβά απο τα nos. Προσοχή επίσης στην έννοια vintage: Η ρίζα της λέξεως (vin), είναι ο γνωστός μας οιν- Δηλαδή το κρασί! (αμάν με αυτή την τάση να τα Ελληνοποιούμε όλα! χα χα χα!) και αρχικά σήμαινε π.χ "κρασί εσοδείας 1905". Γνώριζαν, τότε, οτι η σοδειά του 1905 λόγω βροχών ή άλλω καιρικών φαινομένων, ήταν σπέσιαλ. Στην συνέχεια λέμε Vintage και εννοούμε "Εποχής". Αυτό πάλι είναι σχετικό.
Τι θα πεί ...Εποχής?! σε λίγο τα 90s ποδήλατα θα γίνουν vintage!
Θυμίζει το παλιό ανέκδοτο με την κριτική του φτωχού για το (όντως!) πλούσιο γεύμα: ο Αστακός ψόφιος, το τυρί μουχλιασμέν, το κρασί παμπάλαιο"!
Ενώ στην ουσία η έννοια vintage μπορεί για την ποδηλασία να είναι το αντίθετο. Ή, η αλήθεια να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Π.χ. δεν θα πάρεις nos ελαστικό τροχού, εκτός αν είσαι τόσο παθιασμένος! Μπορεί ακόμα να έχεις ένα ποδήλατο νορμάλ, και ένα n.o.s. , οπότε θα γνωρίζεις οτι το nos ελαστικό δεν είναι για πολλά-πολλά, ήδη έρχει αρχίσει και παραδίδει πνεύμα!
Την παλιά, καλύτερη εποχή, που οι σειρές άλλαζαν κάθε δέκα χρόνια, όπως σωστά μας υπενθυμίζει ο Rocka Rolla, τα πράγματα ήταν αλλιώς: Το new old stock τότε, μπορεί να το έπαιρνες φθηνότερα, και γνώριζες οτι έκανες καλή αγορά, γιατι είχε μαθευτεί οτι βγαίνει η επόμενη σειρά.
Ως τι πωλούνται τα νος? ως ισάξια των σημερινών? ως ανταγωνστικά των κάρμπον?! που σταματάει ο μύθος, και που αρχίζει η αλήθεια με την διαχρονικότητα των ανθρακονημάτων? θα άντεχε ένα καρβουνίσιο, όσα δεινά μπορεί να τραβήξει ένα ατσαλάκι? Υπάρχουν δύο αγορές. Η πρώτη(η πρωτογενής θα λέγαμε) είναι όλα τα ποδηλατάδικα που πουλάνε καινούρια, ολοκαίνουρια ποδήλατα. Η δευτερογενής αγορά, είναι ανάμεσα στους ιδιώτες, η πώληση και αγορά των μεταχειρισμένων. Υπάρχουν κάποια καταστήματα, ανένταχτα θα λέγαμε, που προσφέρουν φρεσκομεταχειρισμένα, ή nos, vintage, τα οποία μπορεί να έχουν μερακλήδες, πιθανά, ιδιοκτήτες, αλλα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, όπως με όλα τα πράγματα.
Σήμερα, ποδήλατο διετίας, αυτόματα χάνει την αξία του στο ποδηλατικό χρηματιστήριο! το αν είναι ευκαιρία, είναι θέμα πραγματικό, και μπορεί να γίνει παζάρι σκληρό με τον έμπορο. Αυτός θέλει να διώξει το εμπόρευμα, αλλα και εμείς να πάρουμε το "παλιό", αλλα στην καλύτερη τιμή.
Τώρα, που οι σειρές αλλάζουν χαρακτηριστικά σαν τα πουκάμισα....Σήμερα που απαξιώθηκε η οκτάρα, εννιάρα, 10, και η 11άρα(έρχεται για να μείνει ο ...Μονόδισκος?!), το σταυρόλεξο είναι δυσεπίλυτο, αλλα και με επτά, 8 και εννιά κάνεις την δουλειά σου. Σιμάνο ή Καμπανιόλο, ή Σραμ, το ίδιο είναι, μην τρελλαθούμε. Άλλο αν κάποιοι έμποροι παρουσιάζουν την δεκάρα καμπανιόλο ως....συλλεκτική!
Τέλος στο σεντονάκι δίνω, με την μεγάλη, ύψιστη προσοχή στο car.gr., οπου άτομα ή έμποροι που δεν ξέρουν καν τι μέγεθος έχει το προς πώληση ποδήλατο! αλλα το παρουσιάζουν ως Επετειακό, Συλλεκτικό, Εποχής ή άλλο....Μακριάαααάάάααα! εκτός αν είναι πράγματι μιά καλή ευκαιρία, σε λογική τιμή. Γιατι είναι αλήθεια, και πρέπει να το παραδεχτούμε, οτι κάποτε κορέστηκε η τεχνολογία, και βγήκαν προϊόντα που μέσα τους συνυπήρχε η καλή τιμή με την υψηλή ποιότητα. Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ναι στα ποιοτικά n.o.s. όχι στις μαϊμούδες και τους απανταχού επιτήδειους. Ειδικά σε ένα άθλημα που πρέπει εμείς πάνω απο όλα να είμαστε σώοι και αβλαβείς.
Δεν πρέπει να πηγαίνουμε προς τα πίσω, την ώρα που οι τεχνολογίες των υλικών τρέχουν μπροστά ολοταχώς. Γιατί να πλουτίζουν τα "μουσεία" όταν υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ένα nos να σε προδώσει?! Η ασφάλειά μας πρέπει να προταχθεί έναντι κάθε μιάς παπάντζας, τεχνολογικά απαξιωμένης και γενικά άχρηστης.
Βέβαια άλλο nos πλαίσιο πηρούνι, και άλλο n.o.s. περιφερειακό, είναι μιά ακόμα....πονομένη ιστορία! Ευχαριστώ για την ανάγνωση!
Πεταλιαρη νιώθω όμορφα γιατί ίσως με τις εμμονές μου έγινα έμπνευση για αυτό το άρθρο.Λεω εμμονές γιατί έχω ξεθάψει δύο ποδήλατα κ τα έχω ανακατασκευάσει μέσα σε 6 μήνες .Έχω δώσει :150 ε βάψιμο (καθάρισμα ανταλλακτικών,σέρβις μεσαία τριβης)50 αυτοκόλλητα,60 νος φρένα,60 nos δισκοβραχιονας,30 δερμάτινη vintage ταινία,50 νος ντεραλιε,25 νος αλυσίδα,50 λάθος ντεραλιε,110 στεφάνια ,κεντρα νος,60 μαιλαρντ ελεύθερο,τάπες ταινίας πεζό 12,ζεφαλ μπουκάλι βάση 12,ζεφαλ νος τρόμπα 16,50 εργατικά ,καλουπιεδες 12, δέστρες 8,αυτά για το ένα ποδήλατο και άλλα τόσα για το άλλο συν πόσα κοιτάω κ ζαχαρωνω καθημερινώς.Αν το πάρουμε με τη ψυχρή λογική δεν αξίζει τον κόπο,και βάλε τα λάθος ανταλλακτικά ,τη ψυχοφθόρα,το ντςβατζιλικι από τους εμπόρους(οχι όλους)τις αρπαχτες από κάποιους ποδηλαταδες που για ν πάρουν το 10 Ρίκο για ν εφαρμόσουν κάτι δε διστάζουν ν στραβωσουν πλαίσια κτλ.Επανερχομαι στο άρθρο ,λογικά δεν αξίζει ,μόνο συναισθηματικά ίσως και νοσταλγικά .νοσταλγοί του ροκ ν ρολ.Επισης οι καιροί που ζούμε δεν επιτρέπουν να μην έχουμε ψωμί τυρί και να θέλουμε Κολωνια για τα α..... Μας όπως είπε ένας ποιητής.Αρα με μια κλασσική Ιταλίδα ησυχάζεις ?μακάρι !!!και που κρύβονται αυτές;Βοηθήστε ν μάθουμε!!όπως κ ν έχειει αν κάποιος δεν έχει γνώσεις μηχανικού δεν αξίζει ν ασχοληθεί μ το θέμα ατσάλινο βινταζ .θ ναι πάντα θύμα ..Συγνώμη για το αν έγινα κουραστικός.Δηλωνω Γάλοφιλος.
κρύβει πολλά η έκφραση αυτή! ποιά η λογική να δώσεις τόσα χρήματα; Ποιός ο λόγος; θα φύλαγες τα εξακόσια ευρώ, να ξεκινήσεις με την αγορά ενός καλού πλαισίου κατα τη γνώμη μου που να ταιριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο στην δική σου σωματική γεωμετρία. Τώρα αν είναι Γαλλικό, ή Ιταλικό λίγο σε ενδιαφέρει! Στα σπειρώματα θα κολλήσουμε?! μήπως η αναλογία( ο λόγος) καβάλου προς συνολικό ύψος είναι διαφορετική απο το συνηθισμένο; μήπως με τον πρώτο λόγ(γ)ο, την μικρή παρατεταμένη ανηφορίτσα βλέπεις μπροστά σου ένα τοίχο?!
http://cyfac.fr/vintage Μπαίνουμε σε ένα ατέρμονο παιχνίδι, με την έρευνα μέσω Internet. Τα λέω για να τα ακούω και εγώ! Stop loss!
Ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο(ομιλία)
Είναι πονεμένη ιστορία η παλιά κούρσα, έχω κάνει και εγώ λάθη, για αυτό και τα ξαναλέω, παραδοσιακά, όπως και εμένα μου τα λέγανε, αλλα δεν τους άκουγα! (σήμερα σχεδόν όλοι έχουν στάνταρ σπειρώματα απο όσο γνωρίζω) Ίσως η αγορά μιάς νεοκλασσικής να ήταν μιά καλή λύση: Πλαίσιο πάνω στο δικό σου σωματότυπο, ολοκαίνουργιο, ίσιο, άψογο, με περιφερειακά σύγχρονα, και πατήματα ελαφρύτερα απο αυτά, της σκληρής εκείνης εποχής. Είναι προσωπικό θέμα πάντα η επιλογή
Οι Trek, Scott και Giant κάνουν όλα τα αγωνιστικά τους ποδήλατα στο ίδιο εργοστάσιο στην Ταϊβάν.
Τα εργοστάσια της Giant είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο και έχουν κυριαρχήσει το άθλημα τα τελευταία χρόνια με την τεχνολογία άνθρακα τους όπως και καμία άλλη. Στη σκιά του Giant, η Merida έχει προχωρήσει ως δεύτερη εταιρεία στην Ταϊβάν με καινοτόμα και εξίσου ακριβά αγωνιστικά ποδήλατα.
Η Ταϊβάν προμηθεύει επίσης παραδοσιακά ευρωπαϊκά, κυρίως τα μεγάλα ιταλικά ονόματα Bianchi, Colnago και Pinarello.
Η ασιατική χώρα σήμερα παράγει περίπου το 70% όλων των ποδηλάτων για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.
Τότε υπήρχαν εκατοντάδες μικρές κατασκευαστικές μονάδες(οικοτεχνίες θα λέγαμε) και κατασκεύαζαν. Κάποιες απορροφήθηκαν, πουλήθηκαν, συνενώθηκαν υπο την λαίλαπα της αλουμινένιας μανιέρας.
Κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί, όπως και εμείς εδώ μέσα, έχουν μείνει να κρατάνε άμυνα! αν πας Ιταλία, θα βρεις κάπου καποτε έναν τύπο να τρώει σαλάμι(ο συγκολλητής), μιά κοπέλα στα τηλέφωνα(τμήμα πωλήσεων!) και έναν παππού έτοιμο να σου διηγηθεί ιστορίες της Ποδηλατικής Τεχνης κατασκευής πραγματικών ποδηλάτων. Μη φανταστεις μεγαλεία, έτσι είναι εκεί. Και η Ερόικα αυτό προσπαθεί να κάνει, να συνενωσει τους τελευταίους εναπομείναντες εραστές. Υπήρχε και υπάρχει κατασκευαστικός κλάδος. Δεν κλείσανε όλα τα ...Ναυπηγεία. Θα υπάρξει συνέχεια όσο υπάρχει ένας τουλάχιστον Vasscott. Θα βγει ο ήλιος και πάλι.
Και βέβαια....μπορεί ο στηλ βίνταζ να σκαρτεύει, ψιλο ψειρίζει, αποκαθιστά, επισκευάζει και λοιπά τέτοια πραγματικά ποδήλατα, αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει να τα ισοπεδώσουμε όλα! προσπαθούν και αυτοί απο την μεριά τους, δεν ξέρουμε κατα πόσο είναι έμποροι και κατα πόσο λάτρες! ούτε μας αφορά αυτό!
οχι φιλε μου δεν το καταλαβες λαθος ...
μονο που αυτο που αναφερεις ειναι υπαρκτο σε μια ιδανικη κοινωνια
εδω μεσα βασιλευει ο απολυτος χαμος ..
για τα ροσσιν και μονο ..θα πρεπει να γραφω κατεβατα ολοκληρα
ο καταλογος ηταν μια αφορμη ,ωστε εαν καποιος εχει αποριες και ορεξη να το ψαξει παραπανω
εαν θελει να βοηθησει στο μετα ..καλως να ορισει
ας αφησουμε το θεμα να κυλισει ελευθερα ... και ο καθενας οπως μπορει
στο τελος η σε βαθος χρονου ,δημιουργεις ενα αρχειο ξεχωριστο και τα βαζεις σε ταξη ...
το θεμα ειναι ποιος εχει την γνωση να το κανει ?
εγω παντως οχι ...
και όχι μόνο ! πές μας, πές μας....
εμείς είμαστε μικροί(ώς Έλληνες), ή οι γείτονες τεράστιοι ;!
κάθε πόλη και κατασκευαστής, κάθε γειτονιά δοκιμαστής, ιστορία
και τεχνολογία μαζί...
βαριες κουβεντες πραγματικα και συναμα πικρες και μεγαλες αληθειες
θα πρεπει να ανεβασω ενα αρθρο (μια σελιδα με δυο αραδες πραγμα απο ενα μπλογκ ιταλιανικο για τον Κοπι ) σχετικα με τα πρωτα τζιρο ντ' ιταλια για να καταλαβετε τι εσπρωχνε ολους αυτους τους ανθρωπους πανω στα βουνα ,ειδικα με το τελος του πολεμου .
το παθος για εξυψωση ,για να βγουν απο τον παραλογισμο οσων εζησαν .και για να στησουν ορθια απο την αρχη μια τελειως κατεστραμενη χωρα .
ξεκινωντας απο τα απλα πραγματα που ειχαν μπροστα τους
η φωτο με το μπουκαλι τα λεει ολα ...
μετα ακολουθησε το μπουμ του 70 στην μοτοσυκλεττα .στο αυτοκινητο ...στο ..στο ...
και το σταματω εδω .
γιατι μοιραια θα κανω συγκριση με τα δικα μας μυαλα ..
ακομη και σημερα δεν εχουμε καταλαβει οτι ζουμε κατα λαθος ,και σε λαθος τοπο .
πριν καποια χρονια η Μπιανκι ειχε στησει εργοστασιο στην θρακη με σκοπο εξαγωγες σε ολο τον πλανητη
μεχρι που καταλαβαν οι ιταλοι τον πρωτο χρονο με τι λαμογια εμπλεξαν .τα μαζεψαν και πηγαν τουρκια .
και μην αρχισετε παπαριες για φτηνα μεροκαματα στους γειτονες και λοιπες αηδιες ..
γιατι σας θυμιζω τους μεξικανους της μανωλαδας
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ...γιατι ηδη εχει γινει , ειναι που εχουν φυγει ολα τα μυαλα της χωρας οξω ..
και οσα εχουν μεινει γιατι δεν μπορουν να φυγουν .. εχουν ημερομηνια ληξης .
http://bicyclinghub.blogspot.gr/2010/06/castelli-italian-legend-with-his...
αναμένουμε με αγωνία την ιστορία με το μπουκάλι(καλά..εδώ παγούρι !)
Μυαλά υπήρχαν! Θέληση υπάρχει ;;
Mακάρι να παραδειγματιστούμε απο τους γείτονές μας, και να μεγαλουργήσουμε ξανά, σε οποιοδήποτε τομέα.
Αυτή η υπερπληθώρα ( ούτε που την είχα φανταστεί όταν ξεκινήσαμε!),
δείχνει οτι οι άνθρωποι αυτοί...μαγειρεύουν! Φυσικά και δέ μπορεί να εξαντληθεί εδώ η πολυποικιλότητα και η ποιότητα.
Ήθελα να βοηθήσουμε τον αυριανό ποδηλάτη, να αφήσει το φατσοβιβλίο,
και να ψαχτεί,να μαστορέψει, να βάλει και αυτός ένα λιθαράκι στις πληροφορίες.
Απο ανάγκη για επιμέλεια, ας βρούμε λοιπόν πόσες καινοτομίες και πρωτιές έφερε η δίψα για διάκριση!
το φιδερό εδώ : http://athensvintagecycling.files.wordpress.com/2013/02/cinelli-1969.jpg
με την αλφα :
http://www.lekov.gr/alfa100/alfa_emblem.html
έχουν κοινό γνώρισμα το φίδι που τρομοκρατούσε τους κατοίκους τότε του Μιλάνου.(Μετά το 1975 νόμιζα οτι ήταν ...λαβή ξίφους, επειδή το ανθρωπάκι ήταν ζωγραφισμένο με συμμετρικά τα χεράκια του ! ).
Θυμήθηκα τη διαφήμιση : "την ούγια, την ούγια " !
άμα πετύχω κανα σινέλι θα λέω, "το ανθρωπάκι, το ανθρωπάκι " !
( άμα το έχει είναι αυθεντικό !?)
http://www.podilates.gr/node/30317
στη σκιά τους μιά ζωή θα είμαστε!
Σιάνο Μάριο ή μάριο σιάνο....( το είχε βάλει ο γίγαντας πιό πάνω!)
ρίχνω ένα δείγμα http://www.schiano.eu/en/bicicletta/corsa-20-13/
http://www.schiano.eu/en/
(έχει κάτι ...ζόρικα άτια!)
http://www.swide.com/sport-man/cycling/coppi-bartali-a-rivalry-that-unit...
http://www.chesini.it/en/bikes/old-school-7/
(Ιταλικά ποδήλατα και ξερό ψωμί!)
Aγγλικα ποδηλατα και ξερο ψωμι πεταλιαρη.
http://raleigh.co.uk/ProductType/ProductRange/Product/Default.aspx?pc=1&...
πρέπει να πάς στην Αγγλία για να το φέρεις! δίκιο έχεις και σύ!
Απ΄ όσους ρώτησα δε ξέρουνε πώς αλλιώς μπορείς να το πάρεις.Τώρα για τα παλιότερα, ό,τι και να πούμε είχαν ποιότητα. Χειροποίητα....
http://www.bikeforums.net/classic-vintage/543054-erregi-s.html
(Erregi, με σωλήνες Aelle ή Ζeta, ως "δεύτερα" της
Rossin( divisione Erregi)
http://bulgier.net/pics/bike/Catalogs/rossin/5.jpg
http://www.cycleexif.com/colnago-saronni Saronni,
(αν μπορούμε να τη πούμε μάρκα, κατασκευασμένα απο τον Colnago. Ακριβώς δε γνωρίζω το λόγο, αλλα κατασκευάζονταν και "δεύτερα" ωστε να εξυπηρετούνται σκοπιμότητες εμπορικές, και αγωνιστικές (βλέπε σχόλιο 7 του pahisjohn)
και ένας απολαυστικός κατάλογος!
https://saarf.london/category/vintage-bike-catalogs/page/5/
Γεια χαρά,
την προηγούμενη Τετάρτη, έκανα μιαν ωραία εκδρομή με φίλη. Μου είπε ότι το δικό της ποδήλατο, τόχε
αγοράσει πρίν από δώδεκα χρόνια με προσφορά στο real,- για 200 μάρκα. Το ποδήλατο της μάρκας
Ragazzi καρατούσε τόσον καιρό! «Ε, βλέπεις, το κατηργάσανε με αγάπη», της απάντησα. «Κι όμως, το τρίκυκλό μου κυλάει ευκολότερα.»
Συμφωνήσαμε ότι μια μέρα την επισκεφτώ, για να δουμε τι ακριβώς θέλει το Ragazzi για να συνεχίζει την δεύτερο του ζωή.
Σας φιλώ, σας εύχομαι κάθε καλό
https://theoreticalecology.wordpress.com/2009/10/16/...
https://theoreticalecology.files.wordpress.com/2009/...
Ευχαριστούμε! είναι τόσα μα τόσα πολλά! χα χα χα! σίγουρα κάποια θα λείπουν απο την Τιτανοτεράστια λίστα του φίλου Z Power. Επίσης, μπορεί κάποια αυτοκόλλητα ή βαφή, να μην είναι αυθεντικά, αλλα να έγιναν απομιμήσεις.(υποτίθεται το καλό είναι πάντα ιταλικό?! πφφφ! ). Παραδείγματος χάριν, βλέπουμε Campioli στο car.gr, που ήταν μάλλον κατάστημα λιανικής με πιασάρικο όνομα, παρά κατασκευαστής ποδηλάτων. Και αυτά, μέσα στο παιχνίδι είναι! δεν σημαίνει οτι όσα ιταλικά ή "ιταλικά" δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα δεν είναι γνήσια. Και εγώ αύριο μπορεί να αρχίσω να κατασκευάζω, και να ονομάσω τη σκελετάρα μου Danteloni! δεν σημαίνει οτι θα είναι ιταλικό ποδήλατο.
Αναμένουμε φωτογραφίες σας! και αν υπάρχει κέφι, μιά ακόμα λίστα με τα ποδήλατα της πατρίδας σας, ευχαριστώ!
http://www.flatlandbicycles.com/epages/78615894.sf/e... Primorosso?!
Προσοχή λοιπόν όταν έχουμε να κάνουμε με την γνησιότητα, (βλέπε και "Faggin Morosa" απο Έλληνα κατασκευαστή που χρεώνει σήμερα εξω φτερνικές τιμές βλέπε παπα Γιώργη ή rmc ). όλοι θέλουν να πουν οτι βγάζουν ιταλικό ποδήλατο, μα δεν είναι καθόλου αλήθεια.
'Ολες αυτές οι μικρομεσαίες που παράγουν μέχρι σήμερα βιοτεχνίες, είναι καμαρούλα μιά σταλιά, ένα άτομο στο κομπιούτερ, ένας μάστορας μεγαλύτερος σε ηλικία απο δύο βοηθούς....Μιά αυλή, και πολύ μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνουν. Υπάρχει συντοπίτης εδώ τέτοιος? όχι για αυτό και μας αξίζουν δεκάδες μνημόνια
Y.Γ. Μarchesini (Bologna)
https://www.steel-vintage.com/unique-marchesini-vint...
......................... built in 1986 in Verona, Italy.
gra zie φίλε! http://www.cicligrandis.it/produzione-telai-biciclet...
επίσης εκτός καταλόγου, de franceschi:
is a humble bicycle manufacturer from the municipality of Selvazzano Dentro in Padua, Italy. Run by a small family, De Franceschi may not match the names of De Rosa and Colnago for sporting success, but definitely make up for this with an impeccable skill for hand-crafted bicycles.
Lamberto ‘Nino’ De Franceschi was the man behind these wonderful frames, all of which were built by hand and tailored for local riders. Hence, not many examples can be found outside of Padua. Road and cyclocross bikes were Nino’s forte, and he invested his heart and soul into every product that left his workshop.
(πηγή:steel-vintage.com)
http://franceschibikeshop.com/#
Θα μπουν φωτογραφίες, γιατι όπως είπε ένας φίλος εδώ, η ουσία είναι να βλέπουμε φωτογραφίες, καταλόγους, όχι μόνο μάρκες. Όσοι πιστοί προσέλθετε, με τα ντοκουμέντα σας και τα λινκ, ευχαριστώ!
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που τιμάτε το νήμα με τις αναγνώσεις σας, κρατώντας το ψηλά. Θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος, άλλωστε η επιτυχία αυτή με υποχρεώνει να το κάνω. Η αρχική μου πρόθεση, όπως λέει και ο Christako ήταν να γίνει παράθεση φωτογραφιών, καταλόγων και σημερινών κατασκευαστριών(site). Τι είναι ένα ιταλικό ποδήλατο?!
Αυτό είναι και λίγο σχετικό. Μιλάμε για το κλασσικό, χρωμολένιο σκελετό, μουφάτο, με παράλληλο προς το έδαφος οριζόντιο σωλήνα. Το αγωνιστικό που λέγαμε εμείς οι παλιότεροι! Που μαζί με τα διπλοσκέλετα, αποτελούν τα φωτεινά αντικείμενα του πόθου! Δεν είναι κατ΄ ανάγκη ιταλικά, αυτά που καρπώνονται τις καταλήξεις "-ίνι" και "έλλο", ήμαρτον.
(βλέπε Bachini που μπορεί να είναι νεροσωλήνα βαριά και ασήκωτη!) Καθαρόαιμο ιταλικό, κατα τη γνώμη μου, (αγνό!) θα ήταν ένα απο σωλήνες Columbus, και πάνω του θα είχε Campagnolo περιφερειακά. Όχι πως ένα Colnago Master με μιά Dura Ace shimano θα με χάλαγε! ...αλλα στην καρδιά και το μυαλό μας, το γνήσιο, ατόφιο χρυσάφι είναι το full Italy
Οι απανταχού κατασκευαστές και έμποροι, αλλα και ιδιώτες με τα....συλλεκτικά τους!...σκαρφίζονται χίλια δυό τερτίπια για να μας αποσπάσουν την προσοχή! Για αυτό το λόγο, όπως είπε και ο Ζε, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, σε όλα τα ποδήλατα εννοείται. Παραδείγματος χάριν, η Gian Robert, κατασκεύαζε μόνο περιφερειακά. Εδώ...
http://www.sterba-bike.cz/produkt/gian-robert-zavodn... έχουμε τον απόλυτο αχταρμά!
Περιφερειακά ιταλικά, γνήσια προφανώς, και ισχυρίζεται οτι είναι γαλλικό ποδήλατο! ρε μπαγλαμά, εσύ που το έφτιαξες!? μα και εσύ που πας να το αγοράσεις...Δεν ρωτάς κάποιον σχετικό!???
Αρκετές φορές τα λάθη αποκαλύπτονται απο την γραμματοσειρά που δεν κολλάει, απο την διαφορά στη φθορά του χρόνου και άλλα.Δεν μπορεί να είναι φρεσκοβαμμένο το πλαίσιο, και τα περιφερειακά να έχουνε φάει ξύλο.Κάτι έχει προηγηθεί.Άλλες φορές τρυπάνε τον οριζόντιο για....εσωτερική καλωδίωση, μετά το μετανιώνουν και λοιπά. Γενικά έχει πέσει πολύ σαβούρα, ειδικά τώρα τελευταία, απο "επιστήμονες", τωρινούς και παλιότερους, που χαλάνε την πιάτσα, την νοθεύουν, μιλάνε για συλεκτικά χωρίς καν να γνωρίζουν τι μέγεθος και ποιότητα πουλάνε, και όποιος έπεσε, έπεσε...
Νομίζω πάντως πως ιταλικό σκελετό, Gian robert, ουδέποτε θα δούμε ,παρα μόνο στην φαντασία του ποιητή αυτού που παρατίθεται πιό πάνω. Την κοινή λογική όμως δεν μπορούν να την εξαπατήσουν. Για αυτό το λόγο, στον αυριανό αναγνώστη, αφιερώνω τις παρακάτω γραμμές:
Τι είναι ένα ιταλικό ποδήλατο? πόσα κιλά? απο τι είναι κατασκευασμένο? ποιά πρέπει να είναι τα περιφερειακά του? Νομίζω πως το καλύτερο, είναι να υπάρχει τεχνολογική και χρονολογική συνέπεια πάνω του. Όχι άλλους δισκοβραχίωνες
κάρμπον(κι ας είναι καμπανιόλο) με χρωμολένια πλαίσια, ήμαρτον.. Θέλουμε ενιαίο ποδήλατο, σωστή συμπεριφορά, και πάνω απο όλα όμορφη, συναφή εικόνα με την εποχή του. Σχετικά με την υπόθεση, είναι γνωστή η ιστορία με τον βλάχο, που ήθελε να παραγγείλει σε έναν ζωγράφο, να του ζωγραφίσει πίνακα με το Χριστό, να φοράει κόκκινα τσαρούχια!
-....ρε χρυσέ μου?! Χριστό με κόκκινα τσαρούχια...Δεν θα βρείς ποτέ, καθώς δεν υπήρχε τότε τέτοιο θέμα!
- όχι, θέλω να μου τον σιάξεις του πίνακ', μη κόκκιν τσαρούχ, θα ση πληρώσ' ιγώ....πουόσα θιές?
- ............
-......
Με τα πολλά, φιλοτεχνήθηκε ο πίνακας, και έφερε την υπογραφή, κάτω κάτω με μικρά γράμματα: Θέλοντος του Βλάχου, μη θέλοντος του ΖΩγράφου, συγνώμη Χριστέ μου....φόρεσες κόκκινα τσαρούχια!
όλοι όμως για να πουλήσουν, κάνουν τέτοια κόλπα, και ουχί μόνο! Κατ΄ αρχήν βαριούνται οι σημερινοί ποδηλατάδες. Ειδικά αν τους πεις να μεταφέρουν περιφερειακά απο το ένα ποδήλατο σε ένα άλλο(δεν έχουν κι άδικο, αλλα καλό είναι όσο περισσότερα μπορούμε να κάνουμε, να τα κάνουμε μόνοι μας) Οι δικές τους αντιλήψεις, δεν συμβαδίζουν απαραίτητα με τις δικές μας! μπορούν, αλλα δεν θέλουν πάντα. Ίσως θέλουν να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Και πάντα ξεκινάνε με τη φράση(στο πρώτο ποδήλατο που θα δούμε): - ...αυτό είναι στο μέγεθός σου!
Ποιό είναι το μέγεθος του ποδήλατού μου?! αυτό επίσης είναι ένα Μέγα Θέμα, το οποίο εν μέρει λύνεται π.χ. με την ανα εκατοστό λύση του πλαισίου(π.χ. ο Colnago, http://www.colnago.com/master/ .. έχει 16 νούμερα.Κάποιο απο αυτά, σίγουρα θα κάνει, η δε μικροδιαφορά, θα φτιάχνεται με το λαιμό, ή τη σέλλα.
Ασχέτως αν είναι ιταλικό, ή γαλλικό, ή αγγλικό, το καλό ποδήλατο δεν έχει πατρίδα! ας είναι Vitus, Reynolds, Columbus..Ishiwata...Tange και λοιπά αφράτα, όλα καλά είναι, και ....το τρώνε το ποντίκι!
Με μιά ποιοτική κούρσα απο τέτοια κράματα, είσαι καλυμμένος για μιά ζωή. Τα χρόνια θα περάσουν, εσύ θα συνεχίζεις να καβαλάς χειμώνα καλοκαίρι, ....βάζεις φτεράκια και νά ΄σου ένα ελαφρύ Touring bike για τις κρύες νύχτες του χειμώνα, και τα γεράματα που έρχονται.... Θα έχεις ένα ποδήλατο που θα το χαρούν και οι επόμενες γενιές, αν το προσέξεις στοιχειωδώς. Σήμερα, που η νεολαία γεμίζει τατουάζ το σώμα της, (το ναό της δηλαδή), σήμερα που αρκετοί χαπακώνονται για να συμμετάσχουν στον αυριανό Survivor για το εύκολο χρήμα,
Σήμερα λοιπόν, κάνε την αντίστασή σου, γυμνάσου αργά, προοδευτικά, κόβοντας κάθε κακιά παλιά συνήθεια. Πες όχι άλλο κάρβουνο, όχι άλλο σλοπινγκ ή κάρμπον. Μην χώσεις χρήμα σε ανθρακόνημα. Δικό σου είναι το πορτοφόλι, αλλα καλό είναι πρώτα να δοκιμάζουμε και να ακούμε σχολαστικά.
Κάποια ωραία ημέρα(ή νύχτα!) το κάρμπον μπορεί να κάνει κράου, να ραγίσει ή να σπάσει(που και πως δεν γνωρίζω, σίγουρα όμως δεν είναι το ίδιο με την χρωμόλη), να πολυμεριστεί, ή να μην ...πολυσυμπαθεί τον ήλιο, έτσι κατάμαυρο που είναι...και να σου αφήσει χρόνους! τέτοια θέματα με ένα ατσάλινο κουρσάκι, ούτε καν θα περάσουν απο το μυαλό σου
Οτιδήποτε και να πάθει(Σχεδόν) το ατσαλάκι σου, θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στη βόλτα, αλλα και στην μετέπειτα ζωή του. Θα είναι το αξιόπιστό σου, ένα και μοναδικό ποδήλατο, που μπορεί να κάνεις πολλά με αυτό. Η παγίδα με το κάρμπον, είναι οτι ίσως σε υποχρεώσει να πάρεις ακόμα ένα ποδήλατο, χειμωνιάτικο και καλα, που θα "τρώει τις φάπες" ωστε να μην φθείρεις το καλό! Βέβαια αρχίζουμε και μπαίνουμε σε ψυχολογικά θέματα, καθώς και αντικείμενα προσωπικού γούστου, οπότε η γνώμη μου εδώ περισεύει! Αν σου αρέσει το βουνό, θα έχεις ένα ΜΤΒ και ένα ακόμα!
λίγη τροφή για σκέψη, πάνω στους χρωμολένιους σκελετούς
http://www.bgcycles.com/new-page-1/
http://www.columbustubi.com/eng/4_4_1.htm
http://www.reynoldstechnology.biz/materials/steel/s-...
http://www.tange-design.com/tubing_detail.php?sn=47
Αν υπάρχει διάθεση, να πούμε για τις κολλήσεις, και το double butting
http://bikesportcorner.blogspot.gr/2012/08/what-to-l... περισσότερο σαν ερωτήσεις, παρά σαν απαντήσεις. Ο σκελετός(μαζί με το πηρούνι) και το μέγεθός του είναι τα κύρια για να ξεκινήσουμε
0108
http://www.habcycles.com/m7-1.jpg
http://www.habcycles.com/M7-2.jpg
http://www.habcycles.com/M7-3.jpg
http://www.habcycles.com/M7-4.jpg
http://www.habcycles.com/m7-5.jpg
http://www.habcycles.com/M7-6.jpg
http://www.habcycles.com/M7-7.jpg
http://www.habcycles.com/M7-8.jpg
Πολλές φορές βλέπουμε στο www.ebay.com ή αλλού, τους όρους n.o.s. ή n.i.b. ή χωρίς τελείες. Οι ακροστιχίδες σημαίνουν αντίστοιχα New old stock & new in box. Αναφέρονται σε "κατεψυγμένα" εμπορεύματα, που έμειναν για διάφορους λόγους στο ράφι, (ωστε να καταλάβει ο υποψήφιος αγοραστής την καλή τους κατάσταση). Οι μανιώδεις συλλέκτες, θα προτιμήσουν τα new in box, των οποίων η αξία είναι μεγαλύτερη απο τα νος, καθώς είναι ανέγγιχτα και στο δικό τους κουτί (συνήθως περιφερειακά). Άλλοι θα προτιμήσουν τα nos για να κάνουν τη "δουλειά" τους, και να είναι χρονικά & τεχνολογικά συνεπείς στο κλασσικό τους ποδήλατο..
Απαιτείται μεγάλη προσοχή, καθώς οι "αετοί" μπορεί να βαφτίσουν το ψωμί χρυσάφι, ή το μπακίρι σε ασήμι ,στην προσπάθειά τους να μας τυλίξουν, εκμεταλλευόμενοι την μεγάλη μας λατρεία.
Αμέσως αμέσως, όταν αγοράσουμε nos, ξέρουμε οτι ....οπισθοδρομούμε! (πανσέληνο έχει την Δευτέρα, για αυτό και το ποστάρισμα!). Η επένδυση πάνω σε new old stock, ή vintage, ή μπελ επόκ, όπως και να το πούμε, κρύβει την αγάπη μας για την παλιά, καλή εποχή και τα πράγματά της, για το επιμελημένο και παντοτινό. "Είμαι φτωχός, για αυτό αγοράζω ακριβά πράγματα". Για να μου κρατήσουν. "Είμαι εραστής των Vintage αντικειμένων"...Ποιοί όμως χώνουν χρήμα, για να αγοράσουν πράγματα που είναι τεχνολογικά & ποιοτικά παρωχημένα? γιατί αγοράζουμε ντεμοντέ πράγματα, ενώ γνωρίζουμε οτι "πάμε προς τα πίσω"?! Η απάντηση είναι δύσκολη, αφού πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας, πριν αναφέρουμε καν το είδος ποδηλασίας που μας αρέσει. Κάποιος παππούς, ή θείος, ή οι γονείς "ξεκίνησαν το νήμα τούτης της ιστορίας", κάποια ανάμνηση ξυπνάει ή ξυπνιέται με την Ποδηλασία...
Μιλώντας πάντα για μη αθλητές
Μάτια ανοιχτά πάντα να έχουμε, με λίγη έρευνα & ερωτήσεις, μπορούμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι. Οι τιμές σε αυτά τα εμπορεύματα, διαμορφώνονται ....παλαβά! όσο μειώνονται τα αποθέματα αυτά, ναι μεν μερικές φορές οι τιμές αυξάνονται, αλλα όχι πάντα με αναλογικό τρόπο. Κάποιοι κακοί έμποροι ή μάλλον εκμεταλλευτές της Καψούρας μας, φροντίζουν να δηλώσουν οτι είναι 'σπάνια', 'δυσεύρετα', και αν πας αλλού, να τα βρεις μισή τιμή. Και ίσως σε άφθονη ποσότητα.
Υπάρχει περίπτωση, κάποιοι απο εμάς, χωρίς να γνωρίζουν, να έχουν στην κατοχή τους n.o.s. Αν το πάρουν "μυρωδιά", κάποιοι επιτήδειοι, μπορεί να τα ψάχνουμε μετά. Για αυτό απαιτείται επαγρύπνηση, αν και συνήθως γνωρίζουμε επακριβώς τις αξίες στην "χρηματιστηριακή" αγορά!
Δεν είναι χρηματιστήριο, δεν είναι incoterms https://en.wikipedia.org/wiki/Incoterms είναι κάτι το συνηθισμένο πλέον! όλοι κάπου στην αποθήκη μας μπορεί να έχουμε κάποιο αντικείμενο που να είναι όντως nos. Το γνωρίζουμε ή όχι, η αξία του είναι και θα είναι αντικειμενική, για τους άλλους(π.χ. ένα μίξερ στο κουτί του, που δεν δούλεψε ποτέ, γιατι ...τότε είχαμε δυό τρία μίξερ!) υποκειμενική για εμάς! άρα δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχουν φθηνά n.o.s. Υπάρχουν καί ακριβά, όπως και φθηνότερα.
Το θέμα είναι ....Πρέπει να αγοράζουμε nos?μήπως η παλιατσαρία είναι υπερτιμημένη? υπάρχουν ευκαιρίες στις ...Αντίκες?! Δύσκολη η απάντηση, θέλει μπόλικο ψάξιμο με επιβεβαίωση απο έγκυρη, έγκριτη πηγή μαζί με γνώση. Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα!
Ανάλογα πάντα τις ανάγκες μας, αγοράζουμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε, κοιτώντας στο μέλλον την καψούρα, το ...επόμενο nos κομμάτι! Πάντα για κάποιους θα υπάρχει αυτή η ανάγκη μέσα μας για κάτι που δεν τσούλησε ποτέ, για το ανέγγιχτο, παλιό, ποιοτικό, συλλεκτικό θα λέγαμε. Πάντοτε το επόμενο ποδήλατό μας θα είναι καλύτερο απο αυτό που σήμερα φιλότιμα ικανοποιεί τα καπρίτσια μας...
Όπως και στα γραμματόσημα & γενικά τις συλλογές, έτσι και εδώ, μόνο το Tirage (παραχθείσα ποσότητα) θα μας έδινε την πραγματική αξία των Νος.. Γιατι αν πάμε με την συναισθηματική αξία, ...και εγώ έχω ένα 26 ΜΤΒ που έχω οργώσει τα πέριξ και το βαφτίζω Συλλεκτικό, έλα όμως που δεν είναι! όσο και να χτυπιέμαι!
Καλός πωλητής είναι αυτός που θα αναφέρει π.χ." shop wear(ψιλογρατζουνιές του καταστήματος και λοιπά), ή, κυριολεκτώντας: "ξεβαμένο τοπικά", ή με "κοσμητικά" σημάδια εδώ και εκεί. Δύσκολα να βρεθεί ένας τόσο αντικειμενικός πωλητής.
Καλός αγοραστής είναι αυτός που ερευνά πρώτα και μετά....πυροβολεί! Απαιτείται χρόνος και πάθος. Γνωρίζει τι θέλει, και ξέρει οτι οι πραγματικές ευκαιρίες περνάνε σε Αργή Κίνηση μπροστά του!
Μιά καλή "χρηματιστηριακή" αγορά, (πιό προηγμένη και ειλικρινής σε σχέση με εμάς), είναι το www.lfgss.com
Εκεί, βλέπεις αρκετά συχνά την ευγενική ερώτηση του πωλητή προς τους υποψηφίους(επειδή έχει χάσει επεισόδια απο την Ποδηλατική Αγορά): "έχω ένα χρεπάκι κουρσάκι 700c, πόσο λέτε να το σκοτώσω"? (και παραθέτει ....πανοραμικό ρεπορτάζ!!! )
Το βασικό ερώτημα είναι: Να αγοράζουμε nos ? Η απάντηση δεν είναι στάνταρ, το μόνο σίγουρο είναι πως υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα ευκαιρίες. Άλλωστε, αν οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές, το συμπέρασμα για την κατάσταση του ποδηλάτου δεν βγαίνει εύκολα. Δεν πρέπει να αγοράζουμε με μόνο κριτήριο το συναίσθημα, αλλα κυρίως με την λογική
τα nib είναι πιό ακριβά απο τα nos. Προσοχή επίσης στην έννοια vintage: Η ρίζα της λέξεως (vin), είναι ο γνωστός μας οιν- Δηλαδή το κρασί! (αμάν με αυτή την τάση να τα Ελληνοποιούμε όλα! χα χα χα!) και αρχικά σήμαινε π.χ "κρασί εσοδείας 1905". Γνώριζαν, τότε, οτι η σοδειά του 1905 λόγω βροχών ή άλλω καιρικών φαινομένων, ήταν σπέσιαλ. Στην συνέχεια λέμε Vintage και εννοούμε "Εποχής". Αυτό πάλι είναι σχετικό.
Τι θα πεί ...Εποχής?! σε λίγο τα 90s ποδήλατα θα γίνουν vintage!
Θυμίζει το παλιό ανέκδοτο με την κριτική του φτωχού για το (όντως!) πλούσιο γεύμα: ο Αστακός ψόφιος, το τυρί μουχλιασμέν, το κρασί παμπάλαιο"!
Ενώ στην ουσία η έννοια vintage μπορεί για την ποδηλασία να είναι το αντίθετο. Ή, η αλήθεια να βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Π.χ. δεν θα πάρεις nos ελαστικό τροχού, εκτός αν είσαι τόσο παθιασμένος! Μπορεί ακόμα να έχεις ένα ποδήλατο νορμάλ, και ένα n.o.s. , οπότε θα γνωρίζεις οτι το nos ελαστικό δεν είναι για πολλά-πολλά, ήδη έρχει αρχίσει και παραδίδει πνεύμα!
Την παλιά, καλύτερη εποχή, που οι σειρές άλλαζαν κάθε δέκα χρόνια, όπως σωστά μας υπενθυμίζει ο Rocka Rolla, τα πράγματα ήταν αλλιώς: Το new old stock τότε, μπορεί να το έπαιρνες φθηνότερα, και γνώριζες οτι έκανες καλή αγορά, γιατι είχε μαθευτεί οτι βγαίνει η επόμενη σειρά.
Ως τι πωλούνται τα νος? ως ισάξια των σημερινών? ως ανταγωνστικά των κάρμπον?! που σταματάει ο μύθος, και που αρχίζει η αλήθεια με την διαχρονικότητα των ανθρακονημάτων? θα άντεχε ένα καρβουνίσιο, όσα δεινά μπορεί να τραβήξει ένα ατσαλάκι? Υπάρχουν δύο αγορές. Η πρώτη(η πρωτογενής θα λέγαμε) είναι όλα τα ποδηλατάδικα που πουλάνε καινούρια, ολοκαίνουρια ποδήλατα. Η δευτερογενής αγορά, είναι ανάμεσα στους ιδιώτες, η πώληση και αγορά των μεταχειρισμένων. Υπάρχουν κάποια καταστήματα, ανένταχτα θα λέγαμε, που προσφέρουν φρεσκομεταχειρισμένα, ή nos, vintage, τα οποία μπορεί να έχουν μερακλήδες, πιθανά, ιδιοκτήτες, αλλα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, όπως με όλα τα πράγματα.
Σήμερα, ποδήλατο διετίας, αυτόματα χάνει την αξία του στο ποδηλατικό χρηματιστήριο! το αν είναι ευκαιρία, είναι θέμα πραγματικό, και μπορεί να γίνει παζάρι σκληρό με τον έμπορο. Αυτός θέλει να διώξει το εμπόρευμα, αλλα και εμείς να πάρουμε το "παλιό", αλλα στην καλύτερη τιμή.
Τώρα, που οι σειρές αλλάζουν χαρακτηριστικά σαν τα πουκάμισα....Σήμερα που απαξιώθηκε η οκτάρα, εννιάρα, 10, και η 11άρα(έρχεται για να μείνει ο ...Μονόδισκος?!), το σταυρόλεξο είναι δυσεπίλυτο, αλλα και με επτά, 8 και εννιά κάνεις την δουλειά σου. Σιμάνο ή Καμπανιόλο, ή Σραμ, το ίδιο είναι, μην τρελλαθούμε. Άλλο αν κάποιοι έμποροι παρουσιάζουν την δεκάρα καμπανιόλο ως....συλλεκτική!
Τέλος στο σεντονάκι δίνω, με την μεγάλη, ύψιστη προσοχή στο car.gr., οπου άτομα ή έμποροι που δεν ξέρουν καν τι μέγεθος έχει το προς πώληση ποδήλατο! αλλα το παρουσιάζουν ως Επετειακό, Συλλεκτικό, Εποχής ή άλλο....Μακριάαααάάάααα! εκτός αν είναι πράγματι μιά καλή ευκαιρία, σε λογική τιμή. Γιατι είναι αλήθεια, και πρέπει να το παραδεχτούμε, οτι κάποτε κορέστηκε η τεχνολογία, και βγήκαν προϊόντα που μέσα τους συνυπήρχε η καλή τιμή με την υψηλή ποιότητα. Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ναι στα ποιοτικά n.o.s. όχι στις μαϊμούδες και τους απανταχού επιτήδειους. Ειδικά σε ένα άθλημα που πρέπει εμείς πάνω απο όλα να είμαστε σώοι και αβλαβείς.
Δεν πρέπει να πηγαίνουμε προς τα πίσω, την ώρα που οι τεχνολογίες των υλικών τρέχουν μπροστά ολοταχώς. Γιατί να πλουτίζουν τα "μουσεία" όταν υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ένα nos να σε προδώσει?! Η ασφάλειά μας πρέπει να προταχθεί έναντι κάθε μιάς παπάντζας, τεχνολογικά απαξιωμένης και γενικά άχρηστης.
Βέβαια άλλο nos πλαίσιο πηρούνι, και άλλο n.o.s. περιφερειακό, είναι μιά ακόμα....πονομένη ιστορία! Ευχαριστώ για την ανάγνωση!
Πεταλιαρη νιώθω όμορφα γιατί ίσως με τις εμμονές μου έγινα έμπνευση για αυτό το άρθρο.Λεω εμμονές γιατί έχω ξεθάψει δύο ποδήλατα κ τα έχω ανακατασκευάσει μέσα σε 6 μήνες .Έχω δώσει :150 ε βάψιμο (καθάρισμα ανταλλακτικών,σέρβις μεσαία τριβης)50 αυτοκόλλητα,60 νος φρένα,60 nos δισκοβραχιονας,30 δερμάτινη vintage ταινία,50 νος ντεραλιε,25 νος αλυσίδα,50 λάθος ντεραλιε,110 στεφάνια ,κεντρα νος,60 μαιλαρντ ελεύθερο,τάπες ταινίας πεζό 12,ζεφαλ μπουκάλι βάση 12,ζεφαλ νος τρόμπα 16,50 εργατικά ,καλουπιεδες 12, δέστρες 8,αυτά για το ένα ποδήλατο και άλλα τόσα για το άλλο συν πόσα κοιτάω κ ζαχαρωνω καθημερινώς.Αν το πάρουμε με τη ψυχρή λογική δεν αξίζει τον κόπο,και βάλε τα λάθος ανταλλακτικά ,τη ψυχοφθόρα,το ντςβατζιλικι από τους εμπόρους(οχι όλους)τις αρπαχτες από κάποιους ποδηλαταδες που για ν πάρουν το 10 Ρίκο για ν εφαρμόσουν κάτι δε διστάζουν ν στραβωσουν πλαίσια κτλ.Επανερχομαι στο άρθρο ,λογικά δεν αξίζει ,μόνο συναισθηματικά ίσως και νοσταλγικά .νοσταλγοί του ροκ ν ρολ.Επισης οι καιροί που ζούμε δεν επιτρέπουν να μην έχουμε ψωμί τυρί και να θέλουμε Κολωνια για τα α..... Μας όπως είπε ένας ποιητής.Αρα με μια κλασσική Ιταλίδα ησυχάζεις ?μακάρι !!!και που κρύβονται αυτές;Βοηθήστε ν μάθουμε!!όπως κ ν έχειει αν κάποιος δεν έχει γνώσεις μηχανικού δεν αξίζει ν ασχοληθεί μ το θέμα ατσάλινο βινταζ .θ ναι πάντα θύμα ..Συγνώμη για το αν έγινα κουραστικός.Δηλωνω Γάλοφιλος.
κρύβει πολλά η έκφραση αυτή! ποιά η λογική να δώσεις τόσα χρήματα; Ποιός ο λόγος; θα φύλαγες τα εξακόσια ευρώ, να ξεκινήσεις με την αγορά ενός καλού πλαισίου κατα τη γνώμη μου που να ταιριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο στην δική σου σωματική γεωμετρία. Τώρα αν είναι Γαλλικό, ή Ιταλικό λίγο σε ενδιαφέρει! Στα σπειρώματα θα κολλήσουμε?! μήπως η αναλογία( ο λόγος) καβάλου προς συνολικό ύψος είναι διαφορετική απο το συνηθισμένο; μήπως με τον πρώτο λόγ(γ)ο, την μικρή παρατεταμένη ανηφορίτσα βλέπεις μπροστά σου ένα τοίχο?!
http://cyfac.fr/vintage Μπαίνουμε σε ένα ατέρμονο παιχνίδι, με την έρευνα μέσω Internet. Τα λέω για να τα ακούω και εγώ! Stop loss!
Ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο(ομιλία)
Είναι πονεμένη ιστορία η παλιά κούρσα, έχω κάνει και εγώ λάθη, για αυτό και τα ξαναλέω, παραδοσιακά, όπως και εμένα μου τα λέγανε, αλλα δεν τους άκουγα! (σήμερα σχεδόν όλοι έχουν στάνταρ σπειρώματα απο όσο γνωρίζω) Ίσως η αγορά μιάς νεοκλασσικής να ήταν μιά καλή λύση: Πλαίσιο πάνω στο δικό σου σωματότυπο, ολοκαίνουργιο, ίσιο, άψογο, με περιφερειακά σύγχρονα, και πατήματα ελαφρύτερα απο αυτά, της σκληρής εκείνης εποχής. Είναι προσωπικό θέμα πάντα η επιλογή
Εδώ τα Γαλλικά θέματα και ο πάντα χρήσιμος Θείος
https://www.sheldonbrown.com/upgrade.html
Y.Γ. Συμπληρωματική της αρχικής λίστας είναι και η http://www.cicliartigianali.co.uk/bikes/4591630207
με παλαιότερες μάρκες, π.χ. http://www.cicliartigianali.co.uk/mattolini/4592298766
https://www.lfgss.com/conversations/226507/
σφήνα ανάμεσα στο 38 και το 39, για την λεξικογράφηση των αμέτρητων ιταλικών ποδηλάτων...θα έμπαιναν και τα
mascagni (amulio το όνομά του) απο το Λιβόρνο.
https://www.steel-vintage.com/mascagni-cambio-corsa-...
http://ricerca.gelocal.it/iltirreno/archivio/iltirre...
Δύσκολα ίσως θα βλέπαμε σήμερα ένα τέτοιο κόσμημα, το αναφέρουμε για την συνέχεια της λίστας, εδώ βλέπουμε και το σύστημα αλλαγής ταχυτήτων-θρίλερ!
Οπιο και να παρεις το ιδιο ειναι, Ταϊβάν θα ειναι....
Μεταφραση απο https://www.tagesanzeiger.ch/wirtschaft/unternehmen-...
Οι Trek, Scott και Giant κάνουν όλα τα αγωνιστικά τους ποδήλατα στο ίδιο εργοστάσιο στην Ταϊβάν.
Τα εργοστάσια της Giant είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο και έχουν κυριαρχήσει το άθλημα τα τελευταία χρόνια με την τεχνολογία άνθρακα τους όπως και καμία άλλη. Στη σκιά του Giant, η Merida έχει προχωρήσει ως δεύτερη εταιρεία στην Ταϊβάν με καινοτόμα και εξίσου ακριβά αγωνιστικά ποδήλατα.
Η Ταϊβάν προμηθεύει επίσης παραδοσιακά ευρωπαϊκά, κυρίως τα μεγάλα ιταλικά ονόματα Bianchi, Colnago και Pinarello.
Η ασιατική χώρα σήμερα παράγει περίπου το 70% όλων των ποδηλάτων για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.
Λες δηλαδή ότι αυτό το ποδήλατο... https://www.steel-vintage.com/mascagni-cambio-corsa-... έχει κατασκευαστεί τη δεκαετία του '70 στην Ταϊβάν.
Τότε υπήρχαν εκατοντάδες μικρές κατασκευαστικές μονάδες(οικοτεχνίες θα λέγαμε) και κατασκεύαζαν. Κάποιες απορροφήθηκαν, πουλήθηκαν, συνενώθηκαν υπο την λαίλαπα της αλουμινένιας μανιέρας.
Κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί, όπως και εμείς εδώ μέσα, έχουν μείνει να κρατάνε άμυνα! αν πας Ιταλία, θα βρεις κάπου καποτε έναν τύπο να τρώει σαλάμι(ο συγκολλητής), μιά κοπέλα στα τηλέφωνα(τμήμα πωλήσεων!) και έναν παππού έτοιμο να σου διηγηθεί ιστορίες της Ποδηλατικής Τεχνης κατασκευής πραγματικών ποδηλάτων. Μη φανταστεις μεγαλεία, έτσι είναι εκεί. Και η Ερόικα αυτό προσπαθεί να κάνει, να συνενωσει τους τελευταίους εναπομείναντες εραστές. Υπήρχε και υπάρχει κατασκευαστικός κλάδος. Δεν κλείσανε όλα τα ...Ναυπηγεία. Θα υπάρξει συνέχεια όσο υπάρχει ένας τουλάχιστον Vasscott. Θα βγει ο ήλιος και πάλι.
Και βέβαια....μπορεί ο στηλ βίνταζ να σκαρτεύει, ψιλο ψειρίζει, αποκαθιστά, επισκευάζει και λοιπά τέτοια πραγματικά ποδήλατα, αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει να τα ισοπεδώσουμε όλα! προσπαθούν και αυτοί απο την μεριά τους, δεν ξέρουμε κατα πόσο είναι έμποροι και κατα πόσο λάτρες! ούτε μας αφορά αυτό!
https://www.youtube.com/watch?v=VxnECFxKuNQ
στο 07:56 έχει ζουμί! νομίζω οτι έβαζαν αυτο το προστατευτικό για να μη φύγει η αλυσίδα, ήταν ...σκληρές εποχές τότε!
Paris-Roubaix Derailleur λέγεται αυτό που κοιτάς.
https://www.youtube.com/watch?v=jc8AnJhFohY
Ευχαριστούμε! θα πέσει μελέτη πάλι!
http://davesbikeblog.squarespace.com/blog/2010/4/26/...