Καλησπέρα. Σήμερα το πρωί (ξανα-)κατέβηκα στην προέκταση της Ερμού αναζητώντας, ίχνη έστω, από το κλεμμένο μου ποδήλατο. Φυσικά δεν βρήκα τίποτα. Ωστόσο, μπροστά μου κάποιος προσπαθούσε να πουλήσει ένα κιτρινόμαυρο Fidusa road (αν δεν κάνω λάθος Vipera). Ο επίδοξος πωλητής ήταν 40άρης Βαλκάνιος (ή από χώρα της πρώην σοβιετίας, με καλούτστικα ελληνικά). Αν κάποιος το ψάχνει, ας κάνει τον κόπο να κατέβει προς την περιοχή αυτή...
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
ποια είναι αυτή η χώρα;
Ε.Σ.Σ.Δ.
...
Σ' ευχαριστώ που μ' επανέφερες στην τάξη. Το χρειαζόμουν.
...απλά απεχθάνομαι χαρακτηρισμούς και εκφράσεις τύπου Άδωνι...
λυπάμαι πραγματικά αν το 'σοβιετία' ξεσήκωσε συνειρμούς τύπου Άδωνι... θα μπορούσε, βέβαια, να φέρει στο νου συνειρμούς του τύπου Βουδαπέστη 1956 και Πράγα 1968... αλλά, έχεις δίκιο, στους καιρούς που ζούμε δυστυχώς αυτά έχουν ξεχαστεί και η όποια ρητή ή υπόρρητη κριτική/ειρωνία αυτού του τύπου τείνει να συνδέεται με ...το αυγό του φιδιού
Πως είναι δυνατό να ξεχαστούν;
Αφού μας τα θυμίζουν συνέχεια η Ελευθεροτυπία, η Καθημερινή, τα Νέα, η ΕΤ1, το ΣΚΑΪ και ένα σωρό άλλοι σταθμοί με ντοκυμαντέρ και έντυπα με ένθετα και δώρο DVD, που ανήκουν σε εφοπλιστές, μεγαλοκατασκευαστές και άλλους κατατρεγμένους της σύγχρονης κοινωνίας.
Α! Και ο Άδωνις από πίσω... μην τον ξεχνάμε!
Νομίζω πως θα συμφωνούσαμε στα εξής:
1. η κοινωνική μνήμη είναι επιλεκτική
2. οι πράξεις "ενθύμισης" του παρελθόντος εγγράφονται σε παροντικά projects
Ίσως(;) να διαφωνούμε στα εξής:
3. όλα τα συναφή παροντικά projects δεν εγγράφονται στις ίδιες πολιτικές λογικές και αφετηρίες
4. Η ένοχη(;) αποσιώπηση δίνει επιχειρήματα στο αντίπαλο...δέος
5. Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται αποκτούν νόημα από το πλαίσιο χρήσης τους
6. Η ανίχνευση ταυτοτήτων πίσω από τις λέξεις και η κατακεραύνωση αυτών των υποτιθέμενων των ταυτοτήτων θυμίζει κυνήγι μαγισσών
1. Η κοινωνική μνήμη είναι ταξική.
2. Έχει σημασία από ποιον και με τι σκοπό.
3. Οι διαφορετικές πολιτικές λογικές έχουν ως αφετηρίες διαφορετικό ταξικό συμφέρον.
4. Έχει διπλή ανάγνωση, αν το αποσαφηνίσεις θα σου πω τη γνώμη μου.
5. Συμφωνώ και ίσως ήμουν λίγο υπερβολικός στο θέμα με τον Άδωνη, αλλά...
6. Με κυνήγι μαγισσών μοιάζει η υπέρμετρη λασπολογία ακόμα και 20 χρόνια μετά, απέναντι σε ένα κοινωνικό σύστημα, ιδιαίτερα από εκείνους που θεωρούν ότι πέθανε, απέτυχε, κλπ, άρα είναι ακίνδυνο.
Νομίζω πως θα συμφωνούσαμε στα εξής:
1. η κοινωνική μνήμη είναι επιλεκτική
2. οι πράξεις "ενθύμισης" του παρελθόντος εγγράφονται σε παροντικά projects
Ίσως(;) να διαφωνούμε στα εξής:
3. όλα τα συναφή παροντικά projects δεν εγγράφονται στις ίδιες πολιτικές λογικές και αφετηρίες
4. Η ένοχη(;) αποσιώπηση δίνει επιχειρήματα στο αντίπαλο...δέος
5. Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται αποκτούν νόημα από το πλαίσιο χρήσης τους
6. Η ανίχνευση ταυτοτήτων πίσω από τις λέξεις και η κατακεραύνωση αυτών των υποτιθέμενων των ταυτοτήτων θυμίζει κυνήγι μαγισσών
1. Η κοινωνική μνήμη είναι ταξική.
2. Έχει σημασία από ποιον και με τι σκοπό.
3. Οι διαφορετικές πολιτικές λογικές έχουν ως αφετηρίες διαφορετικό ταξικό συμφέρον.
4. Έχει διπλή ανάγνωση, αν το αποσαφηνίσεις θα σου πω τη γνώμη μου.
5. Συμφωνώ και ίσως ήμουν λίγο υπερβολικός στο θέμα με τον Άδωνη, αλλά...
6. Με κυνήγι μαγισσών μοιάζει η υπέρμετρη λασπολογία ακόμα και 20 χρόνια μετά, απέναντι σε ένα κοινωνικό σύστημα, ιδιαίτερα από εκείνους που θεωρούν ότι πέθανε, απέτυχε, κλπ, άρα είναι ακίνδυνο.[/quote]
1. Η κοινωνική μνήμη είναι πεδίο ιδεολογικής διαπάλης. Αν το ταξικό αντικατοπτρίζονταν άμεσα και χωρίς ιδεολογική διαμεσολάβηση στο πεδίο της μνήμης, τότε τα πράγματα θα ήταν ...απλά.
2. Αυτό ακριβώς εννοώ.
3. Υπάρχουν πολιτικές λογικές που δεν ανάγονται στο υποκείμενο τάξη. Πολλαπλά κινήματα και πολιτικές ταυτότητας του 20ου αιώνα δείχνουν σ' αυτή την κατεύθυνση. Όταν αυτό αγνοείται, ξεφυτρώνουν "Φωτεινά Μονοπάτια".
4. Μπορεί να έχει πολλαπλές αναγνώσεις, πράγματι. Αυτό που εννοώ όμως είναι νομίζω σαφές: αν δεν δεις κατάματα τις βαναυσότητες του καθεστώτος και τοποθετηθείς απέναντι σ' αυτές, τότε ανοίγεις τον δρόμο για ... "πράξεις ενθύμισης" που εγγράφονται σε άλλες λογικές κλπ κλπ (βλ. 2 & 3 στο αρχικό σημείωμα)
5. Χαίρομαι που συμφωνείς. Κάποιοι χρησιμοποιούσαμε τον όρο 'σοβιετία' στα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν συγχρόνως παίζαμε ξύλο στο δρόμο με τα φασιστάκια που υποδέχονταν τον Λεπέν στο Κάραβελ.
6. Το κυνήγι μαγισσών δεν απαντάται με κυνήγι μαγισσών. Το συγκεκριμένο κοινωνικό σύστημα, αντικειμενικά και ιστορικά, μας τελείωσε. Για να μη μας τελειώσει όμως και η ιδεολογία που το ενέπνευσε, καλό θα ήταν οι σκελετοί να βγουν απ' το ντουλάπι και να ...τα πούμε μαζί τους. (Οι ναύτες της Κροστάνδης δεν ήταν ποτέ Λευκοί...)
Ελεος!!!!!
Έλα ρε αεκάρα!!!!!!!!!!!!!!!!
ΥΓ.Συνεχίστε παρακαλώ
...τελικά διαφωνούμε λιγότερο απ' όσο περίμενα.
Για μένα είναι αυτονόητη η επιθετική υπεράσπιση του σοσιαλισμού της ΕΣΣΔ, με τα όποια στραβά και ανάποδά του.
Όσο αυτονόητη είναι και η κριτική στα λάθη και τις παραλείψεις, με τρόπο που να μη μηδενίζει την προσφορά του, αλλά να βοηθάει στην απόκτηση πείρας και γνώσης (που ελπίζω να χρειαστεί ξανά).
Γι' αυτό και η ένσταση στον αρχικώς χρησιμοποιούμενο όρο.
Κλείνω... κι ελπίζω να βρεθεί και το "αεκτζήδικο" ποδήλατο.
Συγγνώμη για το ξεστράτισμα, παιδιά
ας ελπίσουμε ότι το αρχικό μου μήνυμα θα βοηθήσει αυτόν που έχασε το ποδηλατάκι του...
παρεπιπτόντως, αν πάρει το μάτι σας και το Kaitai μου, μου λέτε... με αναφορές στη σοβιετία ή όχι -αδιάφορο