Καλημέρα, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε μια επικίνδυνη συνήθεια μερίδας ποδηλατών, τη διέλευση από ανισόπεδους κόμβους με το ποδήλατο π.χ. Κηφισίας - Κατεχάκη, Μεσογείων - Κατεχάκη κ.λπ.
Οδηγώ (και) μοτοσυκλέτα και έχω αρκετές φορές κάνει "πλάτη" σε ποδηλάτες οι οποίοι ουσιαστικά είναι αόρατοι μπαίνοντας στο υπόγειο κομμάτι του κόμβου, ιδίως όταν ο ήλιος "στραβώνει" τον οδηγό και τα μάτια αργούν να συνηθίσουν στο σκοτεινό περιβάλλον.
Οι κόμβοι δεν φωτίζονται αρκετά -ή καθόλου- τα αντανακλαστικά ρούχα δεν λειτουργούν αν το όχημα που ακολουθεί τον ποδηλάτη δεν έχει αναμένα φώτα, οπότε έχουμε να κάνουμε με συγκυρία συνθηκών που μπορούν να προκαλέσουν δυστυχήματα, αν δεν έχουν ήδη συμβεί.
Αδελφική συμβουλή: αποφύγετε τους υπόγειους κόμβους, όλοι έχουν και επίγειο τρόπο δίασχισης.
Επίσης τώρα που χειμώνιασε, νωρίς το πρωί ο ήλιος είναι αρκετά χαμηλά και "στραβώνει" όταν οδηγούμε με πρόσωπο σε αυτόν. Προσθέστε ένα βρώμικο παρπρίζ κι έναν αγουροξυπνημένο οδηγό και να μια ακόμα επικίνδυνη συνταγή!
Τα φωτάκια αναμένα και το πρωί και οπώσδήποτε ανακλαστικό γιλέκο είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Φιλικά και συγνώμη αν κούρασα, Δημήτρης.
Μπράβο γιά το χρήσιμο πόστ. Έχεις πολύ δίκιο.
Κι εγώ το ίδιο έχω παρατηρήσει και σε όλη τη Μεσογείων και στη Κηφησίας. Όταν είμαι με το ποδήλατο ΠΑΝΤΑ από πάνω τους ανισόπεδους...και όταν είμαι με το αυτοκίνητο απλά βλέπω-δε βλέπω όσους περνάνε υπόγεια.
Παιδιά ίσως φαίνεται μικρή η απόσταση και λέμε "δε βαριέσαι, με βλέπουν" ή "σιγά στα 30sec που θα μου πάρει να το περάσω τι θα μου συμβεί" αλλά τα αυτοκίνητα έρχονται πολύ πιο γρήγορα από πίσω μας.
Το οποίο το έχουν όσοι δεν έχουν πιάσει τιμόνι αμαξιού.
Όταν λέμε ότι (και) ο ποδηλάτης είναι αόρατος το εννούμε.
Το πρωΐ με τον ήλιο να στραβώνει δεν βλέπεις ούτε τα μηχανάκια.
Στους ανισόπουδους και στα τούνελ μέχρι να δεις έχεις πάτησει
10-20 ποδήλατα....
Γενικά πάντως τα αμάξια δεν βλέπουν. Εγώ πχ τις προάλλες
χάζεψα για λίγο και όταν σήκωσα τα μάτια μου κατάλαβα ότι
είχα οδηγήσει 2-3 τετράγωνα χωρίς να κοιτάω μπροστά μου.
Άστα να πάνε :(
ας έχουμε αναμμένα το φωτάκια.
Κανά χρόνο πριν ακριβώς γι αυτό το λόγο, βρέθηκα σε κάδο ανακύκλωσης! Με γκάβωνε ο ήλιος που είχα κατάφατσα και εκεί που σκεφτόμουν 'ρε λες να με στείλει κανείς από πίσω?' ... γκουπ! Πάνω στον κάδο. Και όχι, δεν είχα αναμμένο το φως.