να μετακομίσω στην Ολλανδία; Καθημερινά θυμώνω για το τι μεγάλο μέρος μας κλέβουνε τα τενεκέδες· αρχίζει με τον καυσαέριο, πέρα από τα φανάρια που πάντα μας βάζουνε στο περίμενε, και ας μή ξεχάσουμε τι χώρο θέλουν για να τρέξουν και να φρενάρουν. Άδικο, δεν είναι;
Ιδιαίτερα εδώ υπάρχουν τενεκεδούχοι που νιώθουν πολύ σημαντικοί αφού τρέχουνε σαν τους τρελούς, με το χέρι στην κόρνα· εάν τους εμποδίζεις, φωνάζουνε ότι θα φας ξύλο...
Τέσπα, πολύ έξυπνοι οι Ολλανδέζοι. Ας το κάνουμε κι εμείς
να μετακομίσω στην Ολλανδία; Καθημερινά θυμώνω για το τι μεγάλο μέρος μας κλέβουνε τα τενεκέδες· αρχίζει με τον καυσαέριο, πέρα από τα φανάρια που πάντα μας βάζουνε στο περίμενε, και ας μή ξεχάσουμε τι χώρο θέλουν για να τρέξουν και να φρενάρουν. Άδικο, δεν είναι;
Ιδιαίτερα εδώ υπάρχουν τενεκεδούχοι που νιώθουν πολύ σημαντικοί αφού τρέχουνε σαν τους τρελούς, με το χέρι στην κόρνα· εάν τους εμποδίζεις, φωνάζουνε ότι θα φας ξύλο...
Τέσπα, πολύ έξυπνοι οι Ολλανδέζοι. Ας το κάνουμε κι εμείς
Σας εύχομαι κάθε καλό
τι περιμένεις από την χώρα π σκότωσε τον Ian Himbel
"Τον γύρο του κόσμου έκανε πριν από περίπου δύο χρόνια η είδηση του θανάτου του 74χρονου βρετανού ποδηλάτη Ιαν Χίμπελ στην Εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόμπης. Οπως είχε γράψει η βρετανική εφημερίδα «Daily Μail», ο Ιαν Χίμπελ επί 40 χρόνια γύριζε τον κόσμο με το ποδήλατό του. Είχε «γλιτώσει» ακόμη και από τα δόντια πεινασμένου λιονταριού που του είχε επιτεθεί. Στη ζούγκλα του Αμαζονίου κατάφερε να επιβιώσει, για να αφήσει την τελευταία του πνοή στη «ζούγκλα» των ελληνικών δρόμων. Ο 34χρονος οδηγός, ο οποίος συνελήφθη την επομένη του δυστυχήματος, όχι μόνο τον παρέσυρε και τον τραυμάτισε θανάσιμα, αλλά τον παράτησε αβοήθητο στη μέση του δρόμου. "
"Μαζικές εκδρομές ποδηλατών στις πόλεις της Ολλανδίας και μικρότερες διαδηλώσεις για ποδηλατικές υποδομές, δημιούργησαν μια ευαισθησία που τελικά άλλαξε τον τρόπο σκέψης για τις πολιτικές μεταφορών"
Τα τρία συστατικά για την επανένταξη του ποδηλάτου στην Ολλανδία το 1970 ήταν:
Οι πόλεις δεν έπαιρναν άλλο αυτοκίνητο.
Οι νεκροί από τροχαία (3300), μαζί με πολλά παιδιά (400).
Η κρίση του πετρελαίου.
Εμείς το 2012 έχουμε:
Οι πόλεις δεν παίρνουν άλλο αυτοκίνητο.
Είμαστε η τελευταία χώρα σε οδική ασφάλεια στην Ευρώπη.
http://www.pps.org/reference/what-can-we-learn-about-road-safety-from-th...
http://www.pps.org/shared-space/
http://www.pps.org/what-can-we-learn-from-the-dutch-self-explaining-roads/
http://www.aviewfromthecyclepath.com/2011/10/how-dutch-got-their-cycling...
να μετακομίσω στην Ολλανδία; Καθημερινά θυμώνω για το τι μεγάλο μέρος μας κλέβουνε τα τενεκέδες· αρχίζει με τον καυσαέριο, πέρα από τα φανάρια που πάντα μας βάζουνε στο περίμενε, και ας μή ξεχάσουμε τι χώρο θέλουν για να τρέξουν και να φρενάρουν. Άδικο, δεν είναι;
Ιδιαίτερα εδώ υπάρχουν τενεκεδούχοι που νιώθουν πολύ σημαντικοί αφού τρέχουνε σαν τους τρελούς, με το χέρι στην κόρνα· εάν τους εμποδίζεις, φωνάζουνε ότι θα φας ξύλο...
Τέσπα, πολύ έξυπνοι οι Ολλανδέζοι. Ας το κάνουμε κι εμείς
Σας εύχομαι κάθε καλό
τι περιμένεις από την χώρα π σκότωσε τον Ian Himbel
"Τον γύρο του κόσμου έκανε πριν από περίπου δύο χρόνια η είδηση του θανάτου του 74χρονου βρετανού ποδηλάτη Ιαν Χίμπελ στην Εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόμπης. Οπως είχε γράψει η βρετανική εφημερίδα «Daily Μail», ο Ιαν Χίμπελ επί 40 χρόνια γύριζε τον κόσμο με το ποδήλατό του. Είχε «γλιτώσει» ακόμη και από τα δόντια πεινασμένου λιονταριού που του είχε επιτεθεί. Στη ζούγκλα του Αμαζονίου κατάφερε να επιβιώσει, για να αφήσει την τελευταία του πνοή στη «ζούγκλα» των ελληνικών δρόμων. Ο 34χρονος οδηγός, ο οποίος συνελήφθη την επομένη του δυστυχήματος, όχι μόνο τον παρέσυρε και τον τραυμάτισε θανάσιμα, αλλά τον παράτησε αβοήθητο στη μέση του δρόμου. "
"Μαζικές εκδρομές ποδηλατών στις πόλεις της Ολλανδίας και μικρότερες διαδηλώσεις για ποδηλατικές υποδομές, δημιούργησαν μια ευαισθησία που τελικά άλλαξε τον τρόπο σκέψης για τις πολιτικές μεταφορών"
Τα τρία συστατικά για την επανένταξη του ποδηλάτου στην Ολλανδία το 1970 ήταν:
Εμείς το 2012 έχουμε:
Το βίντεο έχει και ελληνικούς υπότιτλους.
Τσούκου-τσούκου θα τα καταφέρουμε... υπομονή.