Έπρεπε να μπω στο φόρουμ πριν ξεκινήσω. Είμαι κανά τέταρτο στο Σταυρό και καθομαι σε ένα παγκάκι της εκκλησίας και ξεκουραζομαι. Δυσκολη η διαδρομή Περιστέρι Σταυρό ς. Πολύ ανηφόρα. Ελπίζω κάποια άλλη φορά να μαζευτούμε περισσότεροι
Ήμουνα στο Σταυρό 11.50 μέχρι 12.30 περίπου (στις γεφυρες δηλαδη).
Δεν σταμάτησε κανείς στη γωνία, βαρέθηκα να πάω μονάχος, καβάλησα, έκανα μια βόλτα, πήγα για ένα καφέ και γύρισα. Ο i.alli.ellada έστειλε μήνυμα πως άργησε την ώρα που εφευγα και δεν τον είδα.
(Σταυρός στην Αγ. Παρασκευή είναι ο ΚΟΜΒΟΣ στις γέφυρες, εννοούμε δηλαδη τη ΓΕΦΥΡΑ του Σταυρού, αν κάνεις κλικ στο σημείο του χάρτη έχει και φωτό, η εκκλησία δεν θυμάμαι που ειναι ούτε την έχω προσεξει)
ΥΓ: Να σας πω τη μαύρη αλήθεια, τις τελευταίες μέρες δεν ήμουν πολύ καλά. Προχτές πέθανε ένα φιλαράκι και μέχρι χτες είχα άσχημα τρεχάματα και καθόλου διάθεση για εκδρομή αλλά από την άλλη δεν ήθελα να το ακυρώσω γιατί εγώ ήμουν αυτός που σας έψηνε. Έτσι υπολόγιζα πως αν μαζευόμασταν τουλάχιστον 3-4 παρεα θα το πήγαινα. Όμως μόνος μου δεν το έβγαζα με τίποτα. Αλλά δε πειράζει, έχει κι άλλα ΣαββατοΚύριακα με ΠΟΛΥ ζέστη.
Απλα την επομενη φορα να κανονισουμε να κανουμε ολοι ενα τελευταιο τσεκ λιγο πριν την αναχωρηση μας απτα σπιτια μας..εγω ειδα το πρωι και την ακυρωση του yelow κανεις αλλος δεν ειχε επιβαιβεωσει οτι ερχεται οποτε φανταστηκα οτι μονο εγω κιο σκραμπλερ θα ειμαστε..
...χάος, η βόλτα μας! Πραγματικά η ζέστη και μόνο ίσως ήταν ο παράγοντας που θα μας ανάγκαζε να ακυρώσω, άσχετα με το γεγονός που με τελικά ανάγκασε. Για εμένα θα ήταν πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθω τις μεσημεριανές ώρες με την θερμοκρασία στο αποκορύφωμα.
Πάντως να το προγραμματίσουμε ενα πιό ήπιο Σαββατοκύριακο, το μόνο που μου λείπει από την ακύρωση είναι η παρέα σας, η βόλτα ως εκεί και πίσω, τ' άστρα, η βραδυνή δροσούλα του δάσους, ίσως και καμμιά μπυρίτσα (αλλά αυτή υπάρχει κι αλλού!) Τέλος πάντων λόγω της αναποδιάς, αύριο ίσως καταφέρω αύριο να ολοκληρώσω το μοντάρισμα του πίσω συστήματος του Triumph που ανακατασκευάζω!
Μην απογοητευόμαστε παιδιά! Έχουμε πολλές βόλτες μπροστά μας! :) Scrabler, το Surly έχει προχωρήσει και σε σένα θα στραφώ για βόλτες/δοκιμές κλπ.... Κανόνισε!
Η διαδρομή ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΣΤΑΥΡΟΣ-ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ είναι 40 χλμ, οπότε έκατσε ωραία βολτούλα αλλά ο Yellow1850 έχει δίκιο.
Ο συνδιασμός ήλιος με τόση ζέστη δημιουργούν αντι-ποδηλατικές συνθήκες.
Ο γυρισμός (παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι κατηφόρα) ήταν αρκετά κουραστικός. Στις λίγες και μικρές ανηφορίτσες που συνάντησα ένιωθα τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Άσε που παρόλο τα 3 λίτρα νερό που ήπια ένιωθα συνέχεια το στόμα μου στεγνό.
Την επόμενη φορά που θα έχει τόση ζέστη καλύτερα το ξεκίνημα να είναι νωρίς το πρωί ή το απόγευμα.
@geraki...αν δεν εχεις ξανακανει τετοιες αποστασεις μην απελπιζεσαι..το σωμα συνηθιζει σιγα σιγα και ολα γινονται πιο ευκολα..μαθαινεις και καποια κολπα στο πεταλαρισμα και θα δεις τα χιλιομετρα να αυξανουν ...
Βεβαια εχεις δικιο αυτες οι συνθηκες ειναι δυσκολες..το καλο ειναι να ξεκινας πολυ πρωι και μεχρι το μεσημερι να εχεις τελειωσει..επισης μαυτην την ζεστη χρειαζεται και καποιος ρυθμος..οσο περισσοτερο το καθυστερεις και το χαζευεις (πραγμα ωραιο κατα τα αλλα ) , τοσο περισσοτερο κουραζεσαι και εξαντλεισαι..
θα έλεγα να το διαμορφώσουμε κάπως διαφορετικά ... δηλαδή:
στις 9/7 έχουμε πανσέληνο (εντάξει μη βαράτε, πιστεύω όπου και να είμαστε αυτό θα είναι ένα υπέροχο τεράστιο φως που θα μας γλυκαίνει) και πέφτει Κυριακή
ας πούμε οτι ξεκινάμε Σάββατο βράδυ και κάνουμε τη διαδρομή βράδυ με μειωμένη θερμοκρασία, εντάξει θα έχουμε πολύ καλά φώτα όλοι φυσικά κι αν πούμε ότι ξεκινάμε στις 10.00 θα είμαστε εκεί περίπου κατά τις 4.00 (;), οπότε κάνουμε έναν καλό ύπνο ως το ξημέρωμα ας πούμε 7.00 ή και 8.00 και μετά πάμε όπως είπε η Λυδία στα πέριξ αξιοθέατα,
μεσημέρι κοιμόμαστε πολύ καλά σε μια ωραία σκιά, ως τις 5.00 ή κι 6.00 μμ, οπότε, πάμε στο Ναό, αγναντεύουμε την ανατολή της Πανσελήνου, καθόμαστε ως τις 11.00 και μετά δροσερά και χαλαρά ξεκινάμε να γυρίζουμε διαλέγοντας είτε την παραλιακή λύση (με ρίσκο, αλλά θεΪκά όμορφη) είτε την ασφαλή από όπου οι ειδικοί ορίσουν...
οι εργαζόμενοι πάρτε μια αδειούλα για την Δευτέρα αν μπορείτε για να μην αγχωνόμαστε
εμένα θα πονάει σίγουρα το ποδάρι μου, αλλά θέλω να έρθω σαν τρελή...θα βρω τα κατάλληλα παπούτσια για να το κάνω ...
αρκεί να μην έχει 41 που θα φτάσουμε τη βδομάδα που έρχεται ... οπότε θα είναι αφόρητα και αποπνικτικά συν τοις άλλοις...
προτείνω ευελιξία και οι εργαζόμενοι ας κλείσουν άδεια για τη Δευτέρα ούτως ή άλλως κι αν δεν πάμε δεν πειράζει την κρατάνε για άλλη φορά
Εάν η εκδρομή γινόταν τελικά έτσι όπως είχε πέσει σαν ιδέα για αρχάριους, ίσως το αθηναϊκό ποδηλατικό κίνημα θα θρηνούσε θύματα το σαββατοκύριακο. Νεκρούς και τραυματίες λόγω καύσωνα. Ανεβαίνοντας τις ανηφόρες μετά την Κερατέα, έψαχνα απεγνωσμένα τον έναν ίσκιο μετά τον επόμενο. Αν ένας έμπειρος νιώθει ότι κινείται στα όριά του και πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του, δε φαντάζομαι τι θα γινόταν αν υποτίθεται αρχάριοι βρισκόταν σε τέτοιες ακραίες συνθήκες. Προσοχή λοιπόν στην ώρα εκκίνησης. Φεύγεις με το πρώτο φως και τις μεσημεριανές ώρες σε μέρα καύσωνα απλά βρίσκεις έναν παχύ ίσκιο, όσο γίνεται πιο παχύ και όσο μπορείς να βρεις έναν ίσκιο… και αράζεις. Φυσικά ένας έμπειρος βρίσκει τρόπο, αλλά και πάλι όχι χωρίς κόστος, ταλαιπωρία, αλλά όταν δεν είσαι έμπειρος μπορείς να κινδυνέψεις. (Η πρώτη εικόνα παρακάτω, στις ανηφόρες της Κερατέας, αυτό περιγράφει…)
Μού έλειψαν οι ιστορίες του αιθεροβάμωνα, μου έλειψε η παρέα, αρκετά μου έλλειψαν, και πολλά άλλα μου έκαναν συντροφιά, βρέθηκα σε ένα χώρο πολύ ιδιαίτερο, με τη δική του φύση, την ιστορία, τα αρχαία μεταλλευτικά πηγάδια, τρύπες στο παρελθόν της γης, τα βασανισμένα πεύκα, την αλεπουδίτσα, τις μαύρες πεταλούδες, τη νυχτερινή μουσική υπόκρουση του γκιώνη, τα χρώματα της γης και της σκόνης, ξωκλήσια, μυρωδιές από τα πεύκα και τα χόρτα, τα φρύγανα πάνω στα παπούτσια σου, ένα παραδόξως ωραίο νερό καταμεσής στην ξεραίλα, υπέροχα ζεστούτσικο για ένα εξαίσιο μπάνιο στη βρύση με τις πολλές σφήκες, η απόλαυση μια φρέσκιας σαλάτας και ντόπιας γιαούρτης ενώ ο ήλιος χάνονταν στο Σαρωνικό, μια υπέροχη νύχτα κάτω από τα πεύκα, μια υπέροχη κατεβασιά μέχρι το Σούνιο στο πρώτο φως του ήλιου που πετάχτηκε πάνω από το Αιγαίο και φλασάρισε το λευκό μάρμαρο πάνω στον αττικό ουρανό.
Η επιστροφή από Σούνιο ήταν για μένα μια ακόμα κολασμένη εμπειρία. Δεν είχα βρεθεί ποτέ στην παραλιακή, κι απ΄ ότι κατάλαβα λόγω του σβκ γινόταν αυτός ο χαμός με την κυκλοφορία. Το πρωτοφανές για μένα: μέχρι τις 0900 η ώρα τα ποδήλατα ήταν περισσότερα από τα αυτοκίνητα! Και σιγά σιγά το μεσημέρι έγινε πάλι κόλαση, και λόγω της κίνησης και της ζέστης. Να κυνηγάς απεγνωσμένα ίσκιο. Πού να τον βρεις; Αυτή τη Βουλιαγμένης θα την θυμάμαι ως βούλιαγμα στα καζάνια της κολάσεως.
Για να σας ευχαριστήσω για την εμπειρία που μου χαρίσατε, έστω με έμμεσο τρόπο, μερικές εικόνες, κάτι σαν μια γεύση του χώρου, μια προσωπική χωροχρονική ανάμνηση.
Τελικα πηγες !!! ..και μονο με την περιγραφη που εκανες για μια περιοχη που εγω τουλαχιστον την επισκεπτομαι τουλαχιστον δυο φορες τον μηνα , ακυρωσες ολες τις ..υποτιθεμενες ιστοριες μου..ευχομαι την επομενη που θα τα καταφερουμε να παμε να εισαι μαζι να τα πουμε απο κοντα...
Υ.Γ. φανταζομαι κατεβηκες στο Σουνιο απο Καμαριζα..απο εκεινες τις φοβερες κατηφορες..αυτον τον δρομο τον χρησιμοποιω στο ανεβασμα για να με κραταει σε ..φορμα..χαχα..3.5 χλμ. τρελης ανηφορας που σε 4 σημεια φτανει ως και 19%...βεβαια και της Κερατεας που ανεβηκες δεν παει πισω..
δέκα σειρές θαυμαστικά! τι κρίμα, αλλά κι ευτυχώς ... ο Γέλλοου κι εγώ σίγουρα θα είχαμε βγει νοκ άουτ ... για τους άλλους δεν ξέρω ... κι εσύ σεμνός και τι ωραίες φωτογραφίες!!! μήπως να γίνω παγουράκι να με βάλεις στην παγουροθήκη, να πηγαίνεις εσύ και να χαζεύω εγώ; γενικά μιλώ ...
Εγώ ζήλεψα πολύ βλέποντας όλες αυτές τις φωτογραφίες.
Ούτε εγώ θα έβγαζα τις ανηφόρες με τόση ζέστη και ήλιο (και εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν θα τις έβγαζα και με δροσιά!!!) αλλά μια τέτοια εκδρομή είναι ο καημός μου.
ναι, όταν ο ήλιος βαράει, ειδικά όπως την ημέρα που τελικά έγινε η ανάβαση, ναι, είναι δύσκολο
ναι, όταν κουβαλάς και τέτοιο φορτίο, όπως στις φωτος που ανέβασε ο i.alli.ellatha, ναι είναι ζόρικα τα πράγματα
ναι, όταν είσαι και μόνος σου, εσύ το φορτίο ο ήλιος και ο πόνος σου, ναι, είναι ακόμα πιο δύσκολα
Αλλά, αν τελικά κανονιστεί μια πιο σωστή ώρα για την διαδρομή, αν το φορτίο περιοριστεί ΣΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για τον καθένα, και αν γίνει ομαδικά - όλοι μαζί μια παρέα, τότε τα πράγματα γλυκαίνουν λίγο.... και δεν είναι τόσο δύσκολα. Μην αποθαρύνεστε. Η διαδρομή είναι βατή. Αν μάλιστα δώστετε την ευκαιρία στο σώμα σας να προσασμοστεί στις καιρικές συνθήκες (εννοώ να βγείτε κανα δυό καλές ποδηλατάδες υπό συνθήκες ζέστης και ήλιου, ώστε να ξαναθυμηθεί το σώμα) δεν θα έχετε πρόβλημα.
Πολύ ωραίες φωτογραφίες και μεγάλος θαυμασμός για τον άθλο υπό απουσία σκιάς!
Τρεις ερωτήσεις:
α. Γάντια βλέπω. Για πες λίγο γι' αυτά. (Και μάλιστα ολόκληρα / άκοφτα χωρίς έξω τα δαχτυλα).
β. Τα πουλιά μαζί με τα περιστέρια τι είναι; Πέρδικες;
γ. Τι ρούχα φόραγες για να το κάνεις; Μακρυμάνικα όλα; Διαπνέοντα τα πάντα ή άφησες και κάποιο βαμβακερό να μαζεύει ιδρώτα για να δροσίζεσαι; Καπέλο; Γυαλιά;
Ο Ρόκα έχει βέβαια ένα δίκιο στο ψυχολογικό κομμάτι. Ο περισσότερος κόσμος δεν το κάνει όχι επειδή δεν το μπορεί αλλά επειδή το φοβάται (γενικά ισχύει και για άλλα πράγματα αυτό όπως ξέρουμε). Όταν έχεις την εμπειρία του άλλου να σε βοηθάει ξεπερνάς τη δυσκολία πιο εύκολα γιατί σου φεύγει η ανησυχία, οπότε μένει η απόφαση, στο στυλ δηλαδή "αφού ο άλλος το κάνει γιατί όχι και εγώ". Η απόφαση όμως είναι προσωπική υπόθεση! Πρέπει να κάνεις κάτι κια εσύ, δεν θα σου τα φερουν όλα στο πιάτο φυσικά.
Πέρδικες ήταν στο Σούνιο, τις ταίζανε εκεί στην καφετέρια απ' έξω, το πρωινό σταράκι.
Τα γάντια είναι μοτοσυκλετιστικά, καλύπτουν όλο το χέρι, λεπτά και δερμάτινα, και το αστείο είναι ότι πριν χρόνια τα βρήκα σε ταξίδι στο δρόμο, και δοκιμάζοντάς τα τα υιοθέτησα ασυστόλως. Σε συνθήκες ανελέητου ήλιου ο κανόνας είναι: όλο το σώμα καλυμένο, ούτε εκατοστό γυμνό, από την κορφή μέχρι τα νύχια. Ακόμα και επιρίνιο στα γυαλιά να καλύπτει τη μύτη (αυτοσχεδιο, με ένα κομματάκι σκληρό και λεπτό ύφασμα πιασμένο με κλωστή). Ο ήλιος δεν αστειεύεται, η ατμόσφαιρα της γης χειροτερεύει (αυτά δεν τα λένε στις ειδήσεις), ο ήλιος γίνεται πιο άσχημος, χρειαζόμαστε καλύτερη προστασία. Λεπτό ύφασμα, μάλλον όχι βαμβάκι, να στεγνώνει, και αυτό βοηθάει το δρόσεμα καλύτερα λόγω του ιδρώτα που διαπνέεται, δηλαδή η υγρασία που φεύγει παίρνει μαζί της θερμότητα. Για τον ίδιο λόγο προσπαθείς συχνά να βρέχεσαι, όπου βρεις νερό (και μη πόσιμο), ή από αυτό που κουβαλάς μαζί σου. Καπέλο και γυαλιά, αυτονόητο! Ο βασικός κανόνας, να μη βλέπει ο ήλιος δέρμα.
πέρδικες βλέπεις και πολλές στον Υμηττό - μου έχουν πει οτι τις εκτρέφουν οι κυνηγοί για να έχουν να κυνηγούν, και αυτές όσο είναι ζωντανές περιφέρονται περήφανα πάνω κάτω...
Ο Ρόκα έχει βέβαια ένα δίκιο στο ψυχολογικό κομμάτι.
Συμφωνώ. Δεν το έχω κάνει με το ποδήλατο. Το έχω κάνει με το τρέξιμο. Καπέλο, νεράκι στο χέρι και στο τσαντάκι μέσης, ζέστη, ήλιος, ιδρώτας, σκέψεις, εικόνες, η φυσική αντοχή που σε εκπλήσσει, οι ήχοι της ζέστης, τα τζιτζίκια, ο ιδρώτας που σε δροσίζει από το ίδιο σου το τρέξιμο, η αίσθηση ότι είσαι "πάνω από το δρόμο", η πτήση.
Εκεί βέβαια δεν μπορείς να τα καλύψεις όλα. Παίζει (όσο παίζει) το αντιηλιακό. Και το αντιηλιακό που προσθέτεις ...τρέχοντας!
Πληροφοριακά όμως: έχει γίνει άπαξ. Δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Μια φορά αρκεί. Ή πολύ (πολύ) πρωί ή απόγεμα. Ντάλα μεσημέρι το καλοκαίρι είναι ...μεταφυσική εμπειρία νομίζω.
i.alli.ellatha wrote:
Ακόμα και επιρίνιο στα γυαλιά να καλύπτει τη μύτη (αυτοσχεδιο, με ένα κομματάκι σκληρό και λεπτό ύφασμα πιασμένο με κλωστή).
Κοίτα τι ωραια φωτογραφία υπάρχει για το "nose shade" ή το "nose guard":
Τώρα είδα την ανάρτηση της lyhadj.
Θα προσπαθήσω να είμαι.
Να τσεκάρουμε και τα γάντια! (αν είναι ή όχι σκέτο δέρμα ή έχουν και μονωτικό γιατί φαίνονται αρκετά χοντρά!)
Σάββατο μεσημέρι στις 12 Αγ Παρασκευή: 34οC.
Σάββατο βράδυ μετά τις 12 Χάος: 20οC.
Κυριακή μεσημερι στς 12 Λαγονήσι: 33οC.
Πηγή: wunderground
...η στραβή έκατσε... Να περάσετε υπέροχα όλοι. Πάμε για την επόμενη Βόλτα!
Καλημερες..αποτι βλεπω καναδυο εχουμε απομεινει..οποτε λεω να μην ξεκινησω κιεγω..εχει και αφορητη ζεστη..δεν το αφηνουμε για αλλη φορα ?
Μου φαίνεται πως δεν μείναμε κανα δυό αλλά ΔΥΟ!
Οπότε ίσως έχεις δίκιο να τ' αφήσουμε για άλλη φορά.
Παρόλα αυτά εγώ μια βολτίτσα θα την κάνω οπότε θα περάσω από το Σταυρό.
Αλλά δεν νομίζω να πάω μακριά.
δώστε λίγο χρόνο να γιάνω και φύγαμε ... μήπως με την πανσέληνο (μανία εγώ με δαύτη) ;
Έπρεπε να μπω στο φόρουμ πριν ξεκινήσω. Είμαι κανά τέταρτο στο Σταυρό και καθομαι σε ένα παγκάκι της εκκλησίας και ξεκουραζομαι. Δυσκολη η διαδρομή Περιστέρι Σταυρό ς. Πολύ ανηφόρα. Ελπίζω κάποια άλλη φορά να μαζευτούμε περισσότεροι
Ήμουνα στο Σταυρό 11.50 μέχρι 12.30 περίπου (στις γεφυρες δηλαδη).
Δεν σταμάτησε κανείς στη γωνία, βαρέθηκα να πάω μονάχος, καβάλησα, έκανα μια βόλτα, πήγα για ένα καφέ και γύρισα. Ο i.alli.ellada έστειλε μήνυμα πως άργησε την ώρα που εφευγα και δεν τον είδα.
(Σταυρός στην Αγ. Παρασκευή είναι ο ΚΟΜΒΟΣ στις γέφυρες, εννοούμε δηλαδη τη ΓΕΦΥΡΑ του Σταυρού, αν κάνεις κλικ στο σημείο του χάρτη έχει και φωτό, η εκκλησία δεν θυμάμαι που ειναι ούτε την έχω προσεξει)
ΥΓ: Να σας πω τη μαύρη αλήθεια, τις τελευταίες μέρες δεν ήμουν πολύ καλά. Προχτές πέθανε ένα φιλαράκι και μέχρι χτες είχα άσχημα τρεχάματα και καθόλου διάθεση για εκδρομή αλλά από την άλλη δεν ήθελα να το ακυρώσω γιατί εγώ ήμουν αυτός που σας έψηνε. Έτσι υπολόγιζα πως αν μαζευόμασταν τουλάχιστον 3-4 παρεα θα το πήγαινα. Όμως μόνος μου δεν το έβγαζα με τίποτα. Αλλά δε πειράζει, έχει κι άλλα ΣαββατοΚύριακα με ΠΟΛΥ ζέστη.
ΥΓ2. για κανέναν μας δεν το ήθελε ... μήπως κάθε εμπόδιο για καλό;;;
Απλα την επομενη φορα να κανονισουμε να κανουμε ολοι ενα τελευταιο τσεκ λιγο πριν την αναχωρηση μας απτα σπιτια μας..εγω ειδα το πρωι και την ακυρωση του yelow κανεις αλλος δεν ειχε επιβαιβεωσει οτι ερχεται οποτε φανταστηκα οτι μονο εγω κιο σκραμπλερ θα ειμαστε..
Εγώ είχα καταλάβει στην εκκλησία "Υψώσεως Τιμίου Σταυρού" που είναι πάνω στην λαυρίου, περίπου 100-150 μέτρα από τις γέφυρες.
Ήμουν εκεί περίπου την ίδια ώρα με σένα, δώδεκα παρά με δωδεκάμιση.
Είναι ωραία στην εκκλησία,έχει ίσκιο και παγκάκι να κάτσεις να ξεκουραστείς.
Όσο καθόμουν πέρασαν όλο και όλο 2 ποδηλάτες. Ένας με πορτοκαλί μπλουζάκι και άλλος ένας με μαύρο "γερμανικό" κράνος.
...χάος, η βόλτα μας! Πραγματικά η ζέστη και μόνο ίσως ήταν ο παράγοντας που θα μας ανάγκαζε να ακυρώσω, άσχετα με το γεγονός που με τελικά ανάγκασε. Για εμένα θα ήταν πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθω τις μεσημεριανές ώρες με την θερμοκρασία στο αποκορύφωμα.
Πάντως να το προγραμματίσουμε ενα πιό ήπιο Σαββατοκύριακο, το μόνο που μου λείπει από την ακύρωση είναι η παρέα σας, η βόλτα ως εκεί και πίσω, τ' άστρα, η βραδυνή δροσούλα του δάσους, ίσως και καμμιά μπυρίτσα (αλλά αυτή υπάρχει κι αλλού!) Τέλος πάντων λόγω της αναποδιάς, αύριο ίσως καταφέρω αύριο να ολοκληρώσω το μοντάρισμα του πίσω συστήματος του Triumph που ανακατασκευάζω!
Κάθε εμπόδιο για καλό;;;;
Μην απογοητευόμαστε παιδιά! Έχουμε πολλές βόλτες μπροστά μας! :) Scrabler, το Surly έχει προχωρήσει και σε σένα θα στραφώ για βόλτες/δοκιμές κλπ.... Κανόνισε!
Η διαδρομή ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΣΤΑΥΡΟΣ-ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ είναι 40 χλμ, οπότε έκατσε ωραία βολτούλα αλλά ο Yellow1850 έχει δίκιο.
Ο συνδιασμός ήλιος με τόση ζέστη δημιουργούν αντι-ποδηλατικές συνθήκες.
Ο γυρισμός (παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι κατηφόρα) ήταν αρκετά κουραστικός. Στις λίγες και μικρές ανηφορίτσες που συνάντησα ένιωθα τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Άσε που παρόλο τα 3 λίτρα νερό που ήπια ένιωθα συνέχεια το στόμα μου στεγνό.
Την επόμενη φορά που θα έχει τόση ζέστη καλύτερα το ξεκίνημα να είναι νωρίς το πρωί ή το απόγευμα.
@geraki...αν δεν εχεις ξανακανει τετοιες αποστασεις μην απελπιζεσαι..το σωμα συνηθιζει σιγα σιγα και ολα γινονται πιο ευκολα..μαθαινεις και καποια κολπα στο πεταλαρισμα και θα δεις τα χιλιομετρα να αυξανουν ...
Βεβαια εχεις δικιο αυτες οι συνθηκες ειναι δυσκολες..το καλο ειναι να ξεκινας πολυ πρωι και μεχρι το μεσημερι να εχεις τελειωσει..επισης μαυτην την ζεστη χρειαζεται και καποιος ρυθμος..οσο περισσοτερο το καθυστερεις και το χαζευεις (πραγμα ωραιο κατα τα αλλα ) , τοσο περισσοτερο κουραζεσαι και εξαντλεισαι..
Παντως να την κανουμε τη βολτα αυτη καποια στιγμη μεσα στο καλοκαιρι. Μπορει να βρασουμε στο δρομο αλλα θα ειναι ωραια και δροσερα το βραδυ
θα έλεγα να το διαμορφώσουμε κάπως διαφορετικά ... δηλαδή:
στις 9/7 έχουμε πανσέληνο (εντάξει μη βαράτε, πιστεύω όπου και να είμαστε αυτό θα είναι ένα υπέροχο τεράστιο φως που θα μας γλυκαίνει) και πέφτει Κυριακή
ας πούμε οτι ξεκινάμε Σάββατο βράδυ και κάνουμε τη διαδρομή βράδυ με μειωμένη θερμοκρασία, εντάξει θα έχουμε πολύ καλά φώτα όλοι φυσικά κι αν πούμε ότι ξεκινάμε στις 10.00 θα είμαστε εκεί περίπου κατά τις 4.00 (;), οπότε κάνουμε έναν καλό ύπνο ως το ξημέρωμα ας πούμε 7.00 ή και 8.00 και μετά πάμε όπως είπε η Λυδία στα πέριξ αξιοθέατα,
μεσημέρι κοιμόμαστε πολύ καλά σε μια ωραία σκιά, ως τις 5.00 ή κι 6.00 μμ, οπότε, πάμε στο Ναό, αγναντεύουμε την ανατολή της Πανσελήνου, καθόμαστε ως τις 11.00 και μετά δροσερά και χαλαρά ξεκινάμε να γυρίζουμε διαλέγοντας είτε την παραλιακή λύση (με ρίσκο, αλλά θεΪκά όμορφη) είτε την ασφαλή από όπου οι ειδικοί ορίσουν...
οι εργαζόμενοι πάρτε μια αδειούλα για την Δευτέρα αν μπορείτε για να μην αγχωνόμαστε
εμένα θα πονάει σίγουρα το ποδάρι μου, αλλά θέλω να έρθω σαν τρελή...θα βρω τα κατάλληλα παπούτσια για να το κάνω ...
αρκεί να μην έχει 41 που θα φτάσουμε τη βδομάδα που έρχεται ... οπότε θα είναι αφόρητα και αποπνικτικά συν τοις άλλοις...
προτείνω ευελιξία και οι εργαζόμενοι ας κλείσουν άδεια για τη Δευτέρα ούτως ή άλλως κι αν δεν πάμε δεν πειράζει την κρατάνε για άλλη φορά
Εάν η εκδρομή γινόταν τελικά έτσι όπως είχε πέσει σαν ιδέα για αρχάριους, ίσως το αθηναϊκό ποδηλατικό κίνημα θα θρηνούσε θύματα το σαββατοκύριακο. Νεκρούς και τραυματίες λόγω καύσωνα. Ανεβαίνοντας τις ανηφόρες μετά την Κερατέα, έψαχνα απεγνωσμένα τον έναν ίσκιο μετά τον επόμενο. Αν ένας έμπειρος νιώθει ότι κινείται στα όριά του και πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του, δε φαντάζομαι τι θα γινόταν αν υποτίθεται αρχάριοι βρισκόταν σε τέτοιες ακραίες συνθήκες. Προσοχή λοιπόν στην ώρα εκκίνησης. Φεύγεις με το πρώτο φως και τις μεσημεριανές ώρες σε μέρα καύσωνα απλά βρίσκεις έναν παχύ ίσκιο, όσο γίνεται πιο παχύ και όσο μπορείς να βρεις έναν ίσκιο… και αράζεις. Φυσικά ένας έμπειρος βρίσκει τρόπο, αλλά και πάλι όχι χωρίς κόστος, ταλαιπωρία, αλλά όταν δεν είσαι έμπειρος μπορείς να κινδυνέψεις. (Η πρώτη εικόνα παρακάτω, στις ανηφόρες της Κερατέας, αυτό περιγράφει…)
Μού έλειψαν οι ιστορίες του αιθεροβάμωνα, μου έλειψε η παρέα, αρκετά μου έλλειψαν, και πολλά άλλα μου έκαναν συντροφιά, βρέθηκα σε ένα χώρο πολύ ιδιαίτερο, με τη δική του φύση, την ιστορία, τα αρχαία μεταλλευτικά πηγάδια, τρύπες στο παρελθόν της γης, τα βασανισμένα πεύκα, την αλεπουδίτσα, τις μαύρες πεταλούδες, τη νυχτερινή μουσική υπόκρουση του γκιώνη, τα χρώματα της γης και της σκόνης, ξωκλήσια, μυρωδιές από τα πεύκα και τα χόρτα, τα φρύγανα πάνω στα παπούτσια σου, ένα παραδόξως ωραίο νερό καταμεσής στην ξεραίλα, υπέροχα ζεστούτσικο για ένα εξαίσιο μπάνιο στη βρύση με τις πολλές σφήκες, η απόλαυση μια φρέσκιας σαλάτας και ντόπιας γιαούρτης ενώ ο ήλιος χάνονταν στο Σαρωνικό, μια υπέροχη νύχτα κάτω από τα πεύκα, μια υπέροχη κατεβασιά μέχρι το Σούνιο στο πρώτο φως του ήλιου που πετάχτηκε πάνω από το Αιγαίο και φλασάρισε το λευκό μάρμαρο πάνω στον αττικό ουρανό.
Η επιστροφή από Σούνιο ήταν για μένα μια ακόμα κολασμένη εμπειρία. Δεν είχα βρεθεί ποτέ στην παραλιακή, κι απ΄ ότι κατάλαβα λόγω του σβκ γινόταν αυτός ο χαμός με την κυκλοφορία. Το πρωτοφανές για μένα: μέχρι τις 0900 η ώρα τα ποδήλατα ήταν περισσότερα από τα αυτοκίνητα! Και σιγά σιγά το μεσημέρι έγινε πάλι κόλαση, και λόγω της κίνησης και της ζέστης. Να κυνηγάς απεγνωσμένα ίσκιο. Πού να τον βρεις; Αυτή τη Βουλιαγμένης θα την θυμάμαι ως βούλιαγμα στα καζάνια της κολάσεως.
Για να σας ευχαριστήσω για την εμπειρία που μου χαρίσατε, έστω με έμμεσο τρόπο, μερικές εικόνες, κάτι σαν μια γεύση του χώρου, μια προσωπική χωροχρονική ανάμνηση.
Τελικα πηγες !!! ..και μονο με την περιγραφη που εκανες για μια περιοχη που εγω τουλαχιστον την επισκεπτομαι τουλαχιστον δυο φορες τον μηνα , ακυρωσες ολες τις ..υποτιθεμενες ιστοριες μου..ευχομαι την επομενη που θα τα καταφερουμε να παμε να εισαι μαζι να τα πουμε απο κοντα...
Υ.Γ. φανταζομαι κατεβηκες στο Σουνιο απο Καμαριζα..απο εκεινες τις φοβερες κατηφορες..αυτον τον δρομο τον χρησιμοποιω στο ανεβασμα για να με κραταει σε ..φορμα..χαχα..3.5 χλμ. τρελης ανηφορας που σε 4 σημεια φτανει ως και 19%...βεβαια και της Κερατεας που ανεβηκες δεν παει πισω..
Ναι από κει κατέβηκα. Άστα μεγάλε, 300ε προσφορά σου λέω.
Χαχα..εκεινη την ωρα και τεσσερα χερουλια να σου περασουν να σε πανε , ευχαριστημενος νασαι..μην χαλας και τα ευρω..
δέκα σειρές θαυμαστικά! τι κρίμα, αλλά κι ευτυχώς ... ο Γέλλοου κι εγώ σίγουρα θα είχαμε βγει νοκ άουτ ... για τους άλλους δεν ξέρω ... κι εσύ σεμνός και τι ωραίες φωτογραφίες!!! μήπως να γίνω παγουράκι να με βάλεις στην παγουροθήκη, να πηγαίνεις εσύ και να χαζεύω εγώ; γενικά μιλώ ...
Αναμφισβήτητα!!! Τρελλές θερμοκρασίες! Ολη μέρα έσταζα!!!
Μεγαλειώδης προσπάθεια με το καμίνι στο ζενίθ! Ωραίες φωτογραφίες! Ζήλεψα λιγάκι!!!
Εγώ ζήλεψα πολύ βλέποντας όλες αυτές τις φωτογραφίες.
Ούτε εγώ θα έβγαζα τις ανηφόρες με τόση ζέστη και ήλιο (και εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν θα τις έβγαζα και με δροσιά!!!) αλλά μια τέτοια εκδρομή είναι ο καημός μου.
ναι, όταν ο ήλιος βαράει, ειδικά όπως την ημέρα που τελικά έγινε η ανάβαση, ναι, είναι δύσκολο
ναι, όταν κουβαλάς και τέτοιο φορτίο, όπως στις φωτος που ανέβασε ο i.alli.ellatha, ναι είναι ζόρικα τα πράγματα
ναι, όταν είσαι και μόνος σου, εσύ το φορτίο ο ήλιος και ο πόνος σου, ναι, είναι ακόμα πιο δύσκολα
Αλλά, αν τελικά κανονιστεί μια πιο σωστή ώρα για την διαδρομή, αν το φορτίο περιοριστεί ΣΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για τον καθένα, και αν γίνει ομαδικά - όλοι μαζί μια παρέα, τότε τα πράγματα γλυκαίνουν λίγο.... και δεν είναι τόσο δύσκολα. Μην αποθαρύνεστε. Η διαδρομή είναι βατή. Αν μάλιστα δώστετε την ευκαιρία στο σώμα σας να προσασμοστεί στις καιρικές συνθήκες (εννοώ να βγείτε κανα δυό καλές ποδηλατάδες υπό συνθήκες ζέστης και ήλιου, ώστε να ξαναθυμηθεί το σώμα) δεν θα έχετε πρόβλημα.
Πολύ ωραίες φωτογραφίες και μεγάλος θαυμασμός για τον άθλο υπό απουσία σκιάς!
Τρεις ερωτήσεις:
α. Γάντια βλέπω. Για πες λίγο γι' αυτά. (Και μάλιστα ολόκληρα / άκοφτα χωρίς έξω τα δαχτυλα).
β. Τα πουλιά μαζί με τα περιστέρια τι είναι; Πέρδικες;
γ. Τι ρούχα φόραγες για να το κάνεις; Μακρυμάνικα όλα; Διαπνέοντα τα πάντα ή άφησες και κάποιο βαμβακερό να μαζεύει ιδρώτα για να δροσίζεσαι; Καπέλο; Γυαλιά;
Για πες. Να δούμε κι εμεις τι κάνουμε λάθος!!!
Ο Ρόκα έχει βέβαια ένα δίκιο στο ψυχολογικό κομμάτι. Ο περισσότερος κόσμος δεν το κάνει όχι επειδή δεν το μπορεί αλλά επειδή το φοβάται (γενικά ισχύει και για άλλα πράγματα αυτό όπως ξέρουμε). Όταν έχεις την εμπειρία του άλλου να σε βοηθάει ξεπερνάς τη δυσκολία πιο εύκολα γιατί σου φεύγει η ανησυχία, οπότε μένει η απόφαση, στο στυλ δηλαδή "αφού ο άλλος το κάνει γιατί όχι και εγώ". Η απόφαση όμως είναι προσωπική υπόθεση! Πρέπει να κάνεις κάτι κια εσύ, δεν θα σου τα φερουν όλα στο πιάτο φυσικά.
Πέρδικες ήταν στο Σούνιο, τις ταίζανε εκεί στην καφετέρια απ' έξω, το πρωινό σταράκι.
Τα γάντια είναι μοτοσυκλετιστικά, καλύπτουν όλο το χέρι, λεπτά και δερμάτινα, και το αστείο είναι ότι πριν χρόνια τα βρήκα σε ταξίδι στο δρόμο, και δοκιμάζοντάς τα τα υιοθέτησα ασυστόλως. Σε συνθήκες ανελέητου ήλιου ο κανόνας είναι: όλο το σώμα καλυμένο, ούτε εκατοστό γυμνό, από την κορφή μέχρι τα νύχια. Ακόμα και επιρίνιο στα γυαλιά να καλύπτει τη μύτη (αυτοσχεδιο, με ένα κομματάκι σκληρό και λεπτό ύφασμα πιασμένο με κλωστή). Ο ήλιος δεν αστειεύεται, η ατμόσφαιρα της γης χειροτερεύει (αυτά δεν τα λένε στις ειδήσεις), ο ήλιος γίνεται πιο άσχημος, χρειαζόμαστε καλύτερη προστασία. Λεπτό ύφασμα, μάλλον όχι βαμβάκι, να στεγνώνει, και αυτό βοηθάει το δρόσεμα καλύτερα λόγω του ιδρώτα που διαπνέεται, δηλαδή η υγρασία που φεύγει παίρνει μαζί της θερμότητα. Για τον ίδιο λόγο προσπαθείς συχνά να βρέχεσαι, όπου βρεις νερό (και μη πόσιμο), ή από αυτό που κουβαλάς μαζί σου. Καπέλο και γυαλιά, αυτονόητο! Ο βασικός κανόνας, να μη βλέπει ο ήλιος δέρμα.
Δεν τα λέμε καλύτερα από κοντά σήμερα το βράδυ στους φτπ που θα είναι ο αλλη ελλάντα αυτοπροσώπως....
https://www.podilates.gr/event/taxidi-toy-iasona
@didotou
πέρδικες βλέπεις και πολλές στον Υμηττό - μου έχουν πει οτι τις εκτρέφουν οι κυνηγοί για να έχουν να κυνηγούν, και αυτές όσο είναι ζωντανές περιφέρονται περήφανα πάνω κάτω...
Συμφωνώ. Δεν το έχω κάνει με το ποδήλατο. Το έχω κάνει με το τρέξιμο. Καπέλο, νεράκι στο χέρι και στο τσαντάκι μέσης, ζέστη, ήλιος, ιδρώτας, σκέψεις, εικόνες, η φυσική αντοχή που σε εκπλήσσει, οι ήχοι της ζέστης, τα τζιτζίκια, ο ιδρώτας που σε δροσίζει από το ίδιο σου το τρέξιμο, η αίσθηση ότι είσαι "πάνω από το δρόμο", η πτήση.
Εκεί βέβαια δεν μπορείς να τα καλύψεις όλα. Παίζει (όσο παίζει) το αντιηλιακό. Και το αντιηλιακό που προσθέτεις ...τρέχοντας!
Πληροφοριακά όμως: έχει γίνει άπαξ. Δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Μια φορά αρκεί. Ή πολύ (πολύ) πρωί ή απόγεμα. Ντάλα μεσημέρι το καλοκαίρι είναι ...μεταφυσική εμπειρία νομίζω.
Τώρα είδα την ανάρτηση της lyhadj.
Θα προσπαθήσω να είμαι.
Να τσεκάρουμε και τα γάντια! (αν είναι ή όχι σκέτο δέρμα ή έχουν και μονωτικό γιατί φαίνονται αρκετά χοντρά!)