Ποια θέση στο ποδήλατο καταπονεί περισσότερο τη μέση;

Εγώ μετά από 30χλμ σε δασικό στην Πάρνηθα (με δανεικό mountain) σου λέω με σιγουριά ότι η trekking θέση με τσάκισε. Ότι ανωμαλία πάταγα πέρναγε στη μέση. Αντίθετα όταν έκανα τη διαδρομή με το δικου μου mountain στο οποίο είμαι αρκετά σκυφτός δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα.

Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και η κοπέλα από την οποία δανείστηκα το mountain η οποία είχε και αυτή με τη σειρά της πόνους στη μέση. Αφού έφαγα και εγώ την κρυάδα έβαλε μακρύτερο λαιμό και τον κατέβασε πιο κάτω αλλάζοντας θέση με τους αποστάτες. Το αποτέλεσμα ήταν η μέρα με τη νύχτα :)

Αυτά στο βουνό όπου στα 5 λεπτά έχεις φάει αρκετές πέτρες. Για την πόλη θα χρειαστείς να κάνεις πολλά χλμ σε κακό δρόμο για να σε ζορίσει η μέση.

Καλώς ήρθες στην παρέα μας. Παραθέτω την προσωπική μου εμπειρία.
Πρόβλημα μέσης (στένωση σπονδύλων και κάποιες κύλες....απόλα έχω λέμε... βάλτε τώρα που γυρίζει....), ηλικία 35 (στα 36...), ύψος 1,92 και κιλά μπόλικα (βάλε 96 να είσαι μέσα).
Το πρόβλημα με τη μέση είναι κουσούρι από το στρατό + αγυμνασία πολλών ετών. Όταν δεν προσέχω με χτυπάει άσχημα. Κρεβάτωμα, πόνος, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, ξανά πόνος και πάει λέγοντας.
ΑΛΛΑ, ποτέ δεν είχα σοβαρό πρόβλημα από το ποδήλατο. Έχω αποκλείσει την ποδηλασία off road (άρα έχω ξεχάσει ΜΤΒ φάσεις, άγριους χωματόδρομους, γκρεμίλες και ανώμαλες καταστάσεις). Πηγαινοέρχομαι στη δουλειά μου καθημερινά με ποδήλατο trekking / υβρίδιο, όσο πιο ελαφρύ μπορώ (για να μην σηκώνω βάρος), με λεπτούς τροχούς, μπροστινή ανάρτηση και σέλα με τζελ αναπαυτική.
Στην αρχή είχα σπαστό - ρυθμιζόμενο λαιμό για όρθια θέση οδήγησης. Με βοήθησε αρκετά.
Μετά προέκυψε το μικρόβιο της ποδηλασίας δρόμου και αγόρασα μια πολύ ελαφρυά κούρσα Orbea (εκεί συμφωνούμε...). Ξεκίνησα χαλαρά (το ποδήλατο αρχικά ήταν κατηγορίας "fitness road" με ίσιο τιμόνι και πάλι σπαστό λαιμό, φοβόμουν ότι η σκυφτή θέση θα με "σκότωνε") μικρές βόλτες - χαλαρές που με τον καιρό μεγάλωναν και σε απόσταση και σε ταχύτητα.
Μετά από κανα 7μηνο μετέτρεψα το fitness σε κανονική κούρσα (γυριστό τιμόνι κλπ κλπ, δες Orbea Onix αυτό έχω), και έφτασα να τερματίζω σε Brevet ποδηλατικό αγώνα αντοχής 200 χιλιομέτρων.
Όταν λέω στους δικούς μου τι αποστάσεις κάνω, με κοιτούν σαν εξωγίηνο.
Στην δουλειά επίσης έχω πρόβλημα, από την μια ξέρουν ότι έχω θέμα με την μέση μου, από την άλλη τους λέω για ποδηλατικούς αγώνες... καταλαβαίνεις.

Πλέον η σκυφτή θέση ΔΕΝ με ενοχλεί ακόμα και μετά από 9 - 10 ώρες πάνω στη σέλα. Πρώτα πονούν αγκώνες - κ*λος - αυχένας και μετά ΑΝ θα με πονέσει η μέση.... Φυσικά όταν έχει υγρασία νιώθω ενόχληση ή αν σηκώσω κάτι βαρύ ... τα γνωστά ... φτου και από την αρχή....

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: μιλάς με τον γιατρό σου. Αγνόησε ότι έγραψα αν πρώτα δεν μιλήσεις με τον ειδικό. Ξεκίνα χαλαρή ποδηλασία, με όρθια θέση, χωρίς πίσω αμορτισέρ (ο γιατρός μου μου είπε ότι το "τίναγμα" επαναφοράς του πίσω αμορτισέρ καταπονεί περισσότερο παρά βοηθάει την μέση). Απόφευγε το ανώμαλο τεραιν - ΔΕΝ είναι για όσους έχουν προβλήματα μέσης (ακόμα προσέχω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να μην πέφτω ούτε σε λακουβίτσες - φρεάτια - ή όποια άλλη ανωμαλία θα "νιώσω" στην μέση μου). Γύμνασε όσο μπορείς την μέση, δυνάμωσε ραχιαίους και όσες ομάδες μυών βοηθούν στην στήριξη της μέσης, ΑΠΟΦΕΥΓΕ να σηκώνεις βάρη και να χρησιμοποιείς πάντα τα γόνατα και όχι την μέση.

Αν θέλεις κάποια άλλη πληροφορία πες μου.

Eaglos wrote:

....έβαλε μακρύτερο λαιμό και τον κατέβασε πιο κάτω αλλάζοντας θέση με τους αποστάτες. Το αποτέλεσμα ήταν η μέρα με τη νύχτα :)

Αυτά στο βουνό όπου στα 5 λεπτά έχεις φάει αρκετές πέτρες. Για την πόλη θα χρειαστείς να κάνεις πολλά χλμ σε κακό δρόμο για να σε ζορίσει η μέση.

ΣΥΜΦΩΝΩ 100% με αυτά που λέει ο φίλος Eaglos. Ίδια συμπεράσματα και από εμένα.
Γενικά πιστεύω ότι αν έχεις σωστό νούμερο σκελετό, στηρίζεις ΣΩΣΤΑ το βάρος σου στη σέλα, στα πετάλια και στο τιμόνι (εδώ παίζει ρόλο ο λαιμός) ΔΕΝ ζορίζεις την μέση σου. Το βάρος στηρίζεται καλά και δεν καταπονεί την μέση.
Οι κραδασμοί ΟΜΩΣ είναι άλλο πράγμα. Γιαυτό και αποφεύγω την φάση ΜΤΒ ή γενικά το ανώμαλο τεραιν.

Όποιο ποδήλατο κι αν διαλέξει κανείς που έχει πρόβλημα στο σκελετό του, θα πρέπει να έχει υπ'όψιν του, ότι σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσει αφάνταστα, αν 'εθίσει' το μυϊκό του σύστημα, να λειτουργεί αυτόματα και χωρίς προσπάθεια μέσω των κοιλιακών, των ραχιαίων και φυσικά των γλουτιαίων.

Αυτό, όταν έχεις πρόβλημα, δεν μπορείς να το κάνεις κατευθείαν και μόνο στο ποδήλατο επάνω. Θα υπάρξει η φορά που θα σε πιάσουν οι πόνοι. Αυτά σας τα λέει κάποια, που έχει θεόστραβη σπονδυλική στήλη, από πάνω ως κάτω κι επιπλέον έχει αποκτήσει οστεοπόρωση με τις ανάλογες αλλοιώσεις (έχω χάσει 5cm απ'το ύψος μου).

Όμως, εντελώς τυχαία πριν πολλά χρόνια γνώρισα τη γυμναστική με τη μέθοδο Pilates. Φροντίζει ώστε το σώμα να 'εθιστεί' στην σωστή στάση, με αποτέλεσμα, όταν παίρνει στάσεις που φυσιολογικά καταπονείται, να λειτουργεί το μυϊκό σύστημα όσο πιο ισορροπημένα γίνεται, έτσι που να αμβλύνεται, έως εξαφανίζεται ο όποιος πόνος. Δουλεύει κύρια πάνω στους κοιλιακούς, τους ραχιαίους και δευτερευόντως σε όλους τους άλλους. Η γυμναστική αυτή επίσης, αν την σταματήσεις για κάποιο λόγο, δεν οδηγεί το σώμα σ'αυτό που λέμε αδράνεια. Δημιουργεί ένα είδος 'μνήμης' στο μυϊκό σύστημα. Η 'μνήμη' αυτή μας σώζει οπουδήποτε.

Έχω δείγματα αυτού που λέω σε σοβαρές καταστάσεις, όπως χειρουργείο ανοιχτής κοιλιάς, που σημαίνει σοβαρό τραυματισμό των κοιλιακών. Ανάκαμψα πολύ γρήγορα. Θεαματική διαφορά από όταν το ίδιο χειρουργείο το είχα κάνει αγύμναστη την πρώτη φορά. Χρόνος ανάκαμψης την δεύτερη φορά ένας μήνας. Την πρώτη φορά δύο μήνες και βάλε.

Και φυσικά πάνω απ'όλα στην περίπτωση του ποδηλάτου. Έχω βρεθεί να ποδηλατώ κάμποσες ώρες, χωρίς κανένα πόνο, παρά μόνο το πιάσιμο των οπισθίων, που κι αυτό αμβλύνθηκε με τη σέλα Brooks. Tο ποδήλατό μου είναι ένα σχετικά καλό trekking. Στο βουνό και σε κακοτράχαλα μονοπάτια δεν πάω, απλά γιατί δεν έχω την εκπαίδευση, αλλά και δεν κάνει τέτοια καταπόνηση για την οστεοπόρωσή μου. Νομίζω ότι πραγματικά όποιος έχει πρόβλημα θα πρέπει να αποφεύγει ισχυρούς κραδασμούς κλπ Οι ορθοπαιδικοί δεν συνιστούν σε καμιά περίπτωση καταπόνηση. Αλλά πάλι κάθε άνθρωπος έχει την ιδιομορφία του.

Georgia wrote:

...
Και ποια είναι η καλύτερη επιλογή αγοράς ποδηλάτου για την όσο δυνατόν λιγότερη καταπόνηση της μέσης?..

To ρεκούμπεντ ( ανακλιμένο )

http://www.hpvelotechnik.com/produkte/ghp/index_e.html

νέος ποδηλάτης και εγώ σχετικά...κάτι άκουσα οτι υπάρχουν λαιμοί σέλας με σούστα(ανάρτηση, όπως θες πες το). Ισχύει? αυτό δεν θα βοήθαγε? και εγώ έχω city bike οπότε τρώω και εγώ ζόρι στην μέση.

Εξαρτάται πως το έχεις δει το όλο θέμα. Το ποδήλατο δεν είναι μηχανή, δεν καθόμαστε επάνω αναπαυτικά αλλά το καβαλάμε και απλά στηριζόμαστε στη σέλα. Επομένως το να πάρεις ανάρτηση σέλας για όταν πέσεις σε μια λακούβα τότε οκ. Το να πάρεις όμως ανάρτηση σέλας για να κόψεις τους ελιγμούς δεν έχει νόημα. Επιπλέον όσο πιο μαλακή "σούστα" αγοράσεις τόσο θα έχεις πάνω-κάτω στο γρήγορο πεταλάρισμα.

Το ζόρι που τρως στη μέση έχεις εντοπίσει που οφείλεται; Μήπως περνάς από πολλές λακούβες καθιστός στη σέλα; Μήπως να πάρεις έναν ρυθμιζόμενο λαιμό και να σκύψεις λίγο μπροστα;

@georgia
καταρχήν όπως σωστά ειπώθηκε θέλεις το σωστό μέγεθος
μια παρατήρηση το μέγεθος του ποδηλάτου δεν ρυθμίζεται υπάρχει
απλά όταν δεν βρίσκουμε αυτό που πρέπει τότε μεταφέρουμε το ύψος της σέλας και το μήκος του λαιμού
απο εκεί και πέρα
όταν το ποδήλατο έχει όρθια στάση όλοι οι κραδασμοί περνάνε στην μέση
όταν έχεις σκυφτή στάση δεν περνάνε ελάχιστα στην μέση αλλά πρέπει να έχεις καλή ανάρτηση για να μην περνάνε οι κραδασμοί στους ώμους
η σκυφτή στάση λένε κάποιοι ότι είναι κουραστική για την μέση
είναι λογικό να το λένε
όταν είσαι πάνω στο Mtb (σκυφτή στάση) γυμνάζεις κάποιους μυς που λίγοι τους γυμνάζουν (για αυτό και νιώθουν ενόχληση)και είναι σημαντικό να τους έχεις γυμνασμένους για να μην έχεις πρόβλημα μέσης
αυτοί είναι οι ραχιαίοι
για αυτό και ο rockarolla μπορεί και βγάζει (με πρόβλημα μέσης) τόσα χλμ
βέβαια και κοιλιακούς και άλλους μυς που στην όρθια απλά κοιμούνται αναπαυτικά

τώρα στο θέμα κούρσας - mtb
η κούρσα λόγο του σκληρού καθέτου σωλήνα και των λεπτών ελαστικών που πρέπει να έχει περνάει πολλούς κραδασμούς στο σώμα
το mtb από την άλλη έχεις δυνατότητα να πάρει από 26χ1 λάστιχο μέχρι 26χ2.3 λάστιχο ανάλογα με το τι θέλεις να κάνεις
οπότε οι επιλογές είναι δικές σου
εγώ θα πρότεινα mtb με μια καλή ανάρτηση και καλούς τροχούς :D

nevergrad wrote:

νέος ποδηλάτης και εγώ σχετικά...κάτι άκουσα οτι υπάρχουν λαιμοί σέλας με σούστα(ανάρτηση, όπως θες πες το). Ισχύει? αυτό δεν θα βοήθαγε? και εγώ έχω city bike οπότε τρώω και εγώ ζόρι στην μέση.

Ναι φυσικά και υπάρχουν τέτοια παλουκόσελα (ή ντίζες σέλας, "λαιμός" είναι το μικρό εξάρτημα που συνδέει το πιρούνι με το τιμόνι).
Το θέμα είναι ότι στην επαναφορά του, το ελατήρια που έχει μέσα το αμορτισέρ του παλουκόσελου κοπανάει την μέση. Αυτό θέλεις να το αποφύγεις, είτε έρχεται από τις ανωμαλίες του τεραίν που ποδηλατείς είτε από την "κατασκευή" του ποδηλάτου.
Οι λύσεις της πιο μαλακής - απορροφητικής σέλας, της χαμηλότερης πίεσης στο ελαστικό (ώστε να μην είναι εντελώς κούτσουρο) ίσως είναι προτιμότερες από το αμορτισέρ του παλουκόσελου. Επίσης η αποφυγή ανώμαλου δρόμου και ανωμαλιών στην άσφαλτο είναι ακόμα καλύτερη (αντί να αποσβαίνεις τους κραδασμούς, προτίμησε να τους "αποφεύγεις", πιο λογικό δεν ακούγεται?)

Δέν ξέρω άν σου φαίνεται αστείο, αλλά τα ξaπλωτά ποδήλατα ( recumbent ), έχουν αποδείξει την αξία τους από την δεκαετία του 1930.
¨Αν μάλιστα η UCI ( αρχή του σπόρ της ποδηλασίασ το 1934) δέν το απέκλειε με διάφορα κόλπα από τους αγώνες, ίσως σήμερα να καβαλούσαμε όλοι τέτοια ποδήλατα.
( όποιος ενδιαφέρεται για λίγη ιστορία ας διαβάσει το άρθρο Winning Forbidden στο παρακάτω λίνκ http://www.helsinki.fi/~tlinden/winforb.html.

Σήμερα πήγα μιά βόλτα με ξαπλωτό Βούλα Σαρωνίδα και πίσω...

Παραθέτω το σχετικό πόστ των εντυπώσεών μου από το θρέντ της βόλτας...
"
Να 'πώ και εγώ ένα ευχαριστώ πού με ξεσηκώσατε να βγάλω το recumbent μια μεγαλύτερη βολτίτσα...
Επίσης ευχαριστώ όσους περίμεναν το βράδυ να βεβαιωθούν ότι θα φτάσουμε καλά...ενώ εμείς έιχαμε σταματήσει για τυρόπιττα στήν Βάρκιζα

Εμεινα πίσω στό πρωτο ανηφοράκι και δέν το ζόρισα να σας πιάσω για δύο λόγους.

1. είμαι γενικά απροπόνητος
2. στο recumbent δουλεύουν άλλες μυικές ομάδες οι οποίες έιναι τελείως άμαθες. Ετσι όλοι συμβουλεύουν όταν ξεκινάς με το ξαπλωτό να το κάνεις σιγά σιγά για να αποφύγεις τραυματισμούς και τραβήγματα.
Πράγματι έιναι παράξενο να μήν πάνε παραπάνω τα πόδια σου, ενώ η καρδιά σου δουλεύει ακόμα στο ρελαντί...Δέν μπορούσα να πατήσω γρηγορότερα ή βαρύτερα αλλά δέν είχα ακόμη λαχανιάσει...

Παρότι πρωτάρης και ψιλοφρεναριστός στην κατηφόρα γιατί δέν νοιώθω ακόμα ότι έχω απόλυτο έλεγχο, πήγαμε μέχρι Σαρωνίδα με μέση πάνω από 20, πού έιναι και το φυσιολογικό μου στήν κούρσα...Σημειωτέον ότι το recumbent πού καβαλoύσα είναι το grasshopper fx πού είναι το ανάλογο ενός τρέκκινγκ/γενικής χρήσεως και όχι μια ξαπλωτή κούρσα όπως το Speedmachine...

Ευχαριστώ τον diamantologo για την παρέα σε όλη την διαδρομή...

Στη Σαρωνίδα αλλάξαμε ποδήλατα...και γυρίσαμε έτσι μέχρι την αφετηρία.

Με ένα αναβάτη πολύ πιό δυνατό από εμένα επιβεβαίωσα όλα τα παραπάνω...
Στήν ανηφόρα πήγαινε ρελαντί... Εγώ έβλεπα το σφυγμόμετρό του, αφού είχα την κούρσα του, και ανέβαινε την Βάρκιζα με 110...

Οταν καβάλησα την κούρσα στήν Σαρωνίδα, ενώ είχα κουραστεί αρκετά με το ξαπλωτό, αισθάνθηκα ότι δέν έχω κάνει ούτε χιλιόμετρο πρίν...άλλες μυικές ομάδες πήραν μπρός και ήταν ξεκούραστες...

Πολύ χρήσιμη βόλτα, με παρατηρήσεις και εμπειρίες για το νέο αυτο, για την Ελλάδα, είδος ποδηλασίας.

Φαίνεται ότι το ξαπλωτό είναι πολύ γρήγορο και πολύ άνετο ποδήλατο...Είναι όμως αλήθεια ότι πρίν μπορέσει κανείς να το πάει όπως πρέπει, έχει πρώτα να κάνει δουλειά για να το μάθει και να προετοιμάσει νέες μυικές ομάδες να αποδώσουν...

Μετά γράφεις άνετα και γρήγορα χιλιόμετρα..
"

έχω και γω πρόβλημα μέσης-δισκοκήλη.
Αλλά έχω mtb. Δεν με ενόχλησε ποτέ η μέση. Και μάλιστα είναι πολύ καλύτερα από τότε που άρχισα να ποδηλατώ συστηματικά.

@portokali
είναι λογικό μιας και επιτέλους έκανες αυτό που σου λέει ο γιατρός
δλδ να γυμνάσεις τους μυς της μέσης σου

εγω εχω mtb και επειδη σηκωνω την σελα ψηλα το τιμονι ειναι αρκετα πιο κατω δηλαδη σκυβω αρκετα για να κρατησω το τιμονι. Ειμαι 1.84 και εχω το large αν και εχω την εντυπωση οτι τελικα το xl ισως να ηταν καλυτερο.
Χθες αγορασα ενα λαιμο με λιγο μεγαλυτερη κλιση προς τα πανω οποτε σηκωνετε και λιγο το τιμονι. Το αποτελεσμα ειναι να νιωθω πολυ καλυτερα την θεση οδηγησης. Πιστευω βρηκα το καταλληλο σημειο για μενα. Νιωθω οτι το ποδηλατο ειναι μεγαλυτερο και πιο ξεκουραστο και για τα χερια και για την μεση.

Να ρωτησω και κατι ασχετο με το θεμα?
Το παλουκοσελο εκει που το βαζω, μενουν μεσα στον σωληνα περιπου 6 ποντοι. 32 εχει συνολικο μηκος. Μηπως θα επρεπε να παρω κανα μεγαλυτερο?

Να προσθεσω οτι εχω το scott voltage yz35 που ειναι τυπου dirt. Δηλαδη δεν εχει οριζοντιο σωληνα με το εδαφος γι αυτο και σηκωνετε η σελα αρκετα πανω.

Οι κατασκευαστες παλουκοσελων, καθοριζουν το ελαχιστο μηκος παλουκοσελου που πρεπει να βρισκεται μεσα στον καθετο σωληνα του σκελετου, ωστε το παλουκοσελο να στηριζεται με ασφαλεια, και να μην κινδυνευει με σπασιμο-στραβωμα.
Γι αυτο το λογο, βαζουν ενα σημαδι σε καποιο σημειο του παλουκοσελλου, (συνηθως 7εως 10 εκατοστα πανω απο το κατωτατο σημειο του), οπου γραφει συνηθως max extension, η min insert, η κατι αναλογο.
Επομενως, απαγορευεται να σηκωνει κανεις το παλουκοσελο περα απο αυτο το σημαδι.

ο ντοκ μου ειπε πως ειναι καλυτερο η μεση γενικοτερα να ειναι σε θεση mountain (περιπου 45 μοιρες) οχι ορθια τυπου city αλλα γενικοτερα σπαστος λαιμος και δοκιμαζεις κλισεις αναλογα με το προβλημα και διαφορετικη μπορει να ειναι η καταλληλη

Παιδιά, μήπως πριν απαντήσετε να κοιτάγατε την ημερομηνία του thread?

Ka0s wrote:

Παιδιά, μήπως πριν απαντήσετε να κοιτάγατε την ημερομηνία του thread?

Κάνεις λάθος φίλε μου... η μετακίνηση του έγινε διότι ενδεχομένως να ενδιαφέρονται κι άλλοι να το διαβάσουν ή να πουν την άποψη τους.

Δεν ξέρεις πότε ή γιατί θα σε ενοχλήσει η μέση σου.

spyrosv wrote:

Ka0s wrote:

Παιδιά, μήπως πριν απαντήσετε να κοιτάγατε την ημερομηνία του thread?

Κάνεις λάθος φίλε μου... η μετακίνηση του έγινε διότι ενδεχομένως να ενδιαφέρονται κι άλλοι να το διαβάσουν ή να πουν την άποψη τους.

Δεν ξέρεις πότε ή γιατί θα σε ενοχλήσει η μέση σου.

Καλά εγώ το είπα γενικά, μιας και έχουν 'ανεβαίνουν' συνέχεια παλιά ποστ όχι τόσο γενικού ενδιαφέροντος

Εγώ πιστεύω ότι όσο πιο σκυφτή είναι η θέση τόσο πιο πολύ βάρος πέφτει χέρια άρα και λιγότερο σε μέση/πόδια. Αυτό επιβεβαιώνεται εν μέρει και από τις σέλες που όσο φεύγεις από την κούρσα και πας στο city η σέλα γίνεται πιο φαρδιά και μαλακή ενώ μπορεί να έχει ακόμα και ελατήρια.

Εχθές διάβαζα ένα βιβλίο περί τουριστικής ποδηλασίας (είναι του 1993, ίσως να ακούγεται κάπως παλιό σε κάποιους....).
Ο συγγραφέας (έχει οργώσει τις 5 ηπείρους με ποδήλατο...) έγραφε την γνώμη κάποιου ορθοπερδικού, ότι η σπονδυλική στήλη δεν έχει φτιαχτεί για να συγκρατεί το σώμα εντελώς όρθιο... ότι η όρθια στάση γενικά δεν πολυβολεύει. Μετά από λίγο κουράζει.
Η αλήθεια, όπως την βιώνω εγώ, είναι κάπου στη μέση. Το ζητούμενο είναι να ΑΛΛΑΖΕΙΣ στάση συχνά και να στηρίζεις ("μισομοιράζεις) το βάρος σου ΣΩΣΤΑ σε σέλα - πετάλια - τιμόνι.
Από λίγο σκυφτή, σε όρθια και μετά σε πολύ σκυφτή και πάλι από την αρχή.
Επίσης σε πολύωρη ποδηλασία ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι σηκωνόμαστε από τη σέλα (ορθοπέταλο) ή/και κάνουμε στάσεις και ξεπιανόμαστε.

Όπως είχα γράψει, είχα και έχω πρόβλημα στη μέση. Η ποδηλασία ΔΕΝ φαίνεται να με "πειράζει". Η θέση που κρατάω είναι από σχεδόν σκυφτή (τρεκκιν) εώς πολύ σκυφτή (κούρσα).
Το περσινό καλοκαίρι νοικιάσαμε ποδήλατα city με εντελώς όρθια θέση (κάποια Ideal, με low pass / γυναικείο σκελετό, ετυχώς στο νούμερό μας). Ακόμα θυμάμαι ότι ήταν τα χειρότερα χλμ που έχω κάνει ποτέ. Η Αγγέλα που πλέον έχει συνηθίσει σε λίγο σκυφτή στάση, ένιωθε και αυτή άβολα. Την επόμενη μέρα τα επιστρέψαμε και πήραμε τρεκκιν....
Παίζει ρόλο ΚΑΙ η συνήθεια ΚΑΙ ο ρυθμός. Υποθέτω ότι αν πας πολύ χαλαρή βόλτα, στο πεζόδρομο, στο freeday, ένα city ποδήλατο με όρθια θέση δεν θα ήταν άσχημη λύση. Αν όμως σκέφτεσαι κάτι πιο γρήγορο ή με πιο πολλά χλμ...εχμ..χμ...

RockaRolla wrote:

Εχθές διάβαζα ένα βιβλίο περί τουριστικής ποδηλασίας (είναι του 1993, ίσως να ακούγεται κάπως παλιό σε κάποιους....).
Ο συγγραφέας (έχει οργώσει τις 5 ηπείρους με ποδήλατο...) έγραφε την γνώμη κάποιου ορθοπερδικού, ότι η σπονδυλική στήλη δεν έχει φτιαχτεί για να συγκρατεί το σώμα εντελώς όρθιο... ότι η όρθια στάση γενικά δεν πολυβολεύει. Μετά από λίγο κουράζει.
Η αλήθεια, όπως την βιώνω εγώ, είναι κάπου στη μέση. Το ζητούμενο είναι να ΑΛΛΑΖΕΙΣ στάση συχνά και να στηρίζεις ("μισομοιράζεις) το βάρος σου ΣΩΣΤΑ σε σέλα - πετάλια - τιμόνι.
Από λίγο σκυφτή, σε όρθια και μετά σε πολύ σκυφτή και πάλι από την αρχή.
Επίσης σε πολύωρη ποδηλασία ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι σηκωνόμαστε από τη σέλα (ορθοπέταλο) ή/και κάνουμε στάσεις και ξεπιανόμαστε.

Όπως είχα γράψει, είχα και έχω πρόβλημα στη μέση. Η ποδηλασία ΔΕΝ φαίνεται να με "πειράζει". Η θέση που κρατάω είναι από σχεδόν σκυφτή (τρεκκιν) εώς πολύ σκυφτή (κούρσα).
Το περσινό καλοκαίρι νοικιάσαμε ποδήλατα city με εντελώς όρθια θέση (κάποια Ideal, με low pass / γυναικείο σκελετό, ετυχώς στο νούμερό μας). Ακόμα θυμάμαι ότι ήταν τα χειρότερα χλμ που έχω κάνει ποτέ. Η Αγγέλα που πλέον έχει συνηθίσει σε λίγο σκυφτή στάση, ένιωθε και αυτή άβολα. Την επόμενη μέρα τα επιστρέψαμε και πήραμε τρεκκιν....
Παίζει ρόλο ΚΑΙ η συνήθεια ΚΑΙ ο ρυθμός. Υποθέτω ότι αν πας πολύ χαλαρή βόλτα, στο πεζόδρομο, στο freeday, ένα city ποδήλατο με όρθια θέση δεν θα ήταν άσχημη λύση. Αν όμως σκέφτεσαι κάτι πιο γρήγορο ή με πιο πολλά χλμ...εχμ..χμ...

κάτι που λέω εδώ και 3 χρόνια για την σκυφτή θέση ότι είναι καλύτερη για την μέση
βέβαια τα trekking είναι με όρθια στάση
αυτά που έρχονται πιο σκυφτά είναι τα off road trekking και λογικό
γιατί όπως έχω πει όλα τα Off road trekking όταν μεγαλώσουν θα γίνουν mountain:D