Το ιστολόγιο του/της κωστάνζα

Γεια χαρά,

επιτέλους αρχίζει η άνοιξη!! Σήμερα έχουμε την πρώτη όμορφη μέρα· λιακάδα με 12 βαθμούς Κελσίου! Αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα μετά τ'απαραίτητα ψώνια, και την απολάυσαμε· ο Αντρέας με τα πόδια, εγώ πάνω στο τρίκυκλό μου --- ωχ, τι χαρά! Φανταστείτε να είχατε δει σκοτάδι για πέντε μήνες, τι θα λέτε όταν σας αγγίξουν οι ακτίνες Ηλίου πρώτη φορά;

Εντάξει, μαζί με τον Αντρέα πήγαινα σα χελώνα, συν τ'απότομα φρεναρίσματα όταν τρεις παχούλες χώνευαν και δεν κοιτάξανε ποιοί άλλοι υπάρχουν εκτός αυτών.
Τα πόδια χοράνε, η ψυχή πετάει --- τι ωραιότερο υπάρχει;

Γεια χαρά,

το πρώτο ωραίο πρωί τούτου του χρόνου πέρασε με το να καθαρίσω τον δεξί εξωτερικό καθρέφτη από την κολλητική ταινία, την όποια βάλαμε για να μήν ξανακαταστραφεί από επιθετικό όχλο:

καθάρισμα με νέφτι

Άρχισα με νέφτι, μεγάλη διαδικασία ώστε να φανεί σχεδόν καινούριο...

Γειά σας,
με τους δυο βομβαρδιστές αυτοκτονίας πλησίασε ο τρόμος την καρδιά της Ευρώπης. Βέβαια, δεν είμαστε προετοιμασμένες_οι για τέτοια! Και βέβαια, έγιναν αρκετά λάθη στις εθνικές κοινωνίες μας.
Ας σωπάμε μια στιγμή για τους δικούς των θυμάτων· μήν ξεχνάμε όμως και τις ομάδες διασώσεων που αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη πτωμάτων.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω: μπορεί καμια κοινωνία να συνηθιστεί σε τρομοκρατικές επιθέσεις;
Πως αλλάζουν τα καθημερινά γεγονότα; Τι λέτε;

Ευχαριστώ εκ προτέρων για τις απαντήσεις/τα σχόλεια σας

Γεια σας,

με τούτο το βρωμικό παζάρι χάνε οι φτωχοί τα πάντα! Το να συνεργαστεί η Ευρώπη με την Τουρκία ομοιάζει την παράδωση όλων των ιδέων: Και πάλιν ανίκανη να λύσει τα προβλήματα!

Πότε νάρθουν οι «ειδηκευμέν_ες_οι» βοηθ_ες_οί για να υποστηρίξουν την Ελλάδα;
Μου λείπουνε τα δάκρυα

Σας εύχομαι εύκολες ημέρες και κάθε καλό