δίλημμα όλης Ευρώπης
Παιδιά χαίρετε,
τη στιγμή μετωπιζόμαστε με το πρόβλημα ότι πολλοί άνθρωποι, ας πούμε πληθυσμοί, αναγκάζονται να φύγουνε από την πατρική τους χώρα. Το να αφήσης όσα έχεις πίσω για να φύγεις για διάφορους σοβαρούς λόγους το κάνεις μόνον όταν δε βλέπεις διέξοδο.
Τυγχάνουν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν μαυρότερη χροιά επειδή πορέρχονται από άλλη ζώνη γής. Λοιπόν, μαζεύονται οι κακομοίροι σε βάρκα για φύγουν μέσω θάλαττας. Πρίν μπούνε όμως πλήρωσαν πολλά χρήματα σε εμπόρους εγκληματίας οι όποιοι τους υποσχέθηκαν ουτοπίες.
Άν επιβιώσουν το επικίνδυνο ταξείδι εξοκέλλουν στις παραλίες της Ελλάδας. Δηλαδή· αυτοί οι πρόσφυγοι που έχασαν τα πάντα διψάνε, πεινάνε, έτοιμοι να κάνουνε τις πιο ταπεινές δουλιές για να ζούνε.
Αφού έρχονται τόσο πολλοί, καλό θα ήταν να δωθούν αυτά που χρειάζονται και να πάνε σ´αυτή την περιοχή όπου να ξαναρχίσουν καινούρια ζωή, έτσι δεν είναι;
Κι όμως, τα κράτη βόρρειο-δυτικά που δεν έχουν επαφή με την τραγωδία, προσθέτουν ένα σωρό δικαιολογίες γιατί αυτοί οι άνθωποι αποκλείεται να ζούνε ανάμεσά τους, με την λογική διοικητών, κάπως έτσι· «Δεχόμαστε για άσυλο ανθρώοπους που διώχτηκαν για πολιτικούς λόγους, άν φτάσουν στη χώρα μας αμέσως. Γιαυτούς που ήρθαν στην Ελλάδα δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε· είναι δικό τους πρόβλημα...» Μ´αυτόν τον τρόπο, έχουν μέτωπο καθαρό.
Παρόλο που εδώ υπάρχει χωρός για να γκαταστούν, αφού πολλοί έτρεξαν στη δύση, δε γίνεται για τον απλό λόγο· όπιος δεν έχει άσπρη χροιά και γαλανά μάτια, θεωρείται υπάνθρωπος και ξυλοκοπείται, άν την/τον πιάσουν τα ναζιστικά σκυλιά που δαγκώνουν ό,τι ταιριάξει με το σχήμα που τα απειλεί.
Όπως είδατε, ήρθε ο καιρός για το να αποκαλύψουμε όλες τις προκαταλείψεις και να τις συσητάμε με την ηρεμία· αλλιώς οι έχοντες μέτωπο καθαρό θα συνεχίζουν την οδό λάθρα τροφισμένη με τις ναζιστικές απόψεις. Έτσι τα βλέπω για τη γερμανία.
