Το ιστολόγιο του/της ofios

Ξέρεις τι δεν καταλαβαίνω;
Πώς γίνεται και ισορροπείς πάνω στο ποδήλατο...
Δηλαδή, πρώτα ισορροπείς για να μπορέσεις να πεταλάρεις ή πεταλάρεις για να μπορέσεις να ισορροπήσεις;
Σε παρακολουθώ, και βλέπω εκείνο το απειροελάχιστο δευτερόλεπτο, που ενώ βρίσκεσαι με το ένα πόδι ακουμπισμένο κάτω, το τραβάς πάνω στο πετάλι, ενώ ταυτόχρονα έχεις αρχίσει να πιέζεις με το άλλο και να γέρνεις το σώμα σου μπροστά και απορώ, γιατί δεν πέφτεις!
Δηλαδή, το ποδήλατο είναι κάτι που ισορροπεί μόνον όταν κινείται και αυτό μου φαίνεται εξωπραγματικό, τελείως ακαταλαβίστικο!

Έλα, καλημέρα, δώσε μου τον Σταυρόπουλο...

Σταυρόπουλε! τί σου χρωστάω πρωί-πρωί να μου πρήζεις τα συκώτια με τα οικολογικά σου!
Τί είναι αυτά με τους ποδηλατόδρομους που διαβάζω στις εφημερίδες;...............................Τί;;; Με ρώτησες εμένα που πήγες κι' έταξες ποδηλατόδρομους; Αυτή ήταν η σκασίλα μας, οι ποδηλατόδρομοι; Δηλαδή, άμα σου ζητήσουν πατινόδρομους εσύ θα κάνεις πατινόδρομους;
Και στο κάτω-κάτω ποιοί είναι αυτοί που ζητήσανε ποδηλατόδρομους;....Ποιοί;;; Ποιοί είναι αυτοί, ρε Σταυρόπουλε, πού ψηφίζουν, σε ποιά τοπική είναι οργανωμένοι;
Και πες εσύ ότι συμφωνούμε! Πού θα τους κάνεις τους ποδηλατόδρομους, ρε Σταυρόπουλε; Στην Κυψέλη και στα Κάτω Πατήσια;
Από πού θα τους περάσεις, ρε Σταυρόπουλε, τους ποδηλατόδρομους; .........ποιά παραλιακή και κουραφέξαλα! είσαι τελείως τρελλός;! Πάει η παραλιακή, τελείωσε, πέρασε το τραμ και τέρμα!
Ποιός θα κόψει κονδύλι για να βγούν τα μηχανήματα στο δρόμο ν' αρχίσουν το ράβε-ξήλωνε πάλι;
Ποιός τον ακούει τον Περιβάλλοντος άμα του πάω τέτοιο νομοσχέδιο, ποιός, λέγε μου!
Εγώ θα φάω όλο το χέσιμο, εγώ!!!
Σ' έβαλα, Σταυρόπουλε, σ' αυτήν την καρέκλα για να μου λύνεις προβλήματα, όχι για να μου δημιουργείς!
Με σταύρωνε ο Παλάτογλου "μη τονε πάρεις αυτόν, είναι κρυφός, όλο άσχετα θα σου ζητάει!", τίποτα εγώ και να, που τα πληρώνω τώρα!.....Τί "κύριε Υπουργέ!" τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνω, δηλαδή;.......Δεν πά' να κάνανε πορείες, τι με νοιάζει 'μένα, όλοι πορείες κάνουνε, δεν τόξερες, δηλαδή, πως τις πορείες τις αφήνουμε για να κοροϊδεύονται μεταξύ τους; ποιά πορεία έφερε ποτέ αποτέλεσμα και μου το φέρνεις σαν επιχείρημα;
Το κυκλοφοριακό; Και θα λύσεις το κυκλοφοριακό με ποδήλατα, Σταυρόπουλε; Και ο Γκόγκολας και ο ΠΑΚΤΩΡ τί περιμένουν από εμάς, να τους πούμε "δεν σας δίνουμε άλλους δρόμους, θα λύσουμε το θέμα με ποδήλατα;". Είναι σοβαρή στάση αυτή απέναντι στους υποστηρικτές μας, ρε Σταυρόπουλε;.......Όχι, θα περιμένω από τα φτωχομπινέδια να τους κάνω ποδηλατόδρομους για να με ψηφίσουν!

Ο μπάρμπας μου ο Σταμάτης ήταν ο πρώτος συγγενής, που πήρε ποδήλατο.
Μιλάμε τώρα για τον πρώτο καιρό που κατέβηκαν απ' τις στάνες στα Τρίκαλα, εκεί, γύρω στο πενήντα-πενήντα πέντε, λίγο μετά τον εμφύλιο.

Δεν ημπορούσε να συνηθίσει τα λεωφορεία, εκείνα με τις μουτσούνες και τη μηχανή δίπλα στον οδηγό, δεν είχε και πού να σταλίσει το μουλάρι του άμα έκανε να το φέρει κάτου, πήρε ποδήλατο.
Αυτός κι' ο Θύμιος ο μανάβης είχαν ποδήλατα.

Άσε ρε φίλε, τι γκρινιάζεις, μιά χαρά πάμε....
Άγιο καλοκαίρι το φετεινό σου λέω! Ξεκινάει με τον καλύτερο τρόπο!
Κάηκε και το κατιτίς από Βαρυμπόμπη μεριά και λιγουλάκι Κρυονέρι, πού θα πάει, κάποτε θα ησυχάσουμε, δεν πάει άλλο...

Εγώ έχω μια μανία με το ποδήλατο, ξέρεις, παίρνω τα βουνά και αρμενίζω.

Λοιπόν που λες, κάθε που ανέβαινα Υμηττό, Πάρνηθα, Βασιλικά από Κρυονέρι, έβλεπα όλην αυτήν την ομορφιά και μ' έτρωγε η ανησυχία:
Τι θα γίνει έτσι και αποφασίσουν να τα κάψουνε;
Λειτουργεί η δασοπυρόσβεση;
Λες όλη τούτη την ομορφιά να μην τηνε προλάβει ο γυιός μου, τεσσεράμιση σήμερα;
Λες το καζίνο να θελήσει να μεγαλώσει και να του δοθεί καμμιά ευκαιρία;
Μα γιατί όσες φορές ανεβαίνω δεν συναντάω κανέναν δασικό ή κανέναν πυροσβέστη;
Λες ρε φίλε, να καεί...
Μπάααα, δεν θ' αφήσουν να καεί...
Και δε μου λες, άμα θέλανε δεν μπορούσαν να φτάσουν στους καταπατητές;

Και δώσ' του άγχος και να μιά καούρα στο στομάχι και να οι εφιάλτες το βράδυ σαν έπεφτα ν' αναπαυτώ...
Πήγαινα για ποδήλατο και αντί να περνάω καλά, αρρώσταινα....

Άσε που από τότε που πέρασα μπροστά από το μνημείο, που στήσανε στον εθελοντή δασοπυροσβέστη και στους δύο πυροσβέστες που καήκανε στον Καρέα ντρεπόμουν ακόμη και να κυττάξω προς τα εκεί...

Τελικά, ησύχασα, βάλανε μπροστά και τα καθαρίζουνε σιγά-σιγά, να μου φύγει κσι μένανε το άγχος, νάναι καλά οι αθρώποι...
Ναι, ναι, ξέρω τι λέω, οι ΑΘΡΩΠΟΙ και όχι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, γιατί κάτι πρέπει να τους λείπει, έστω και μόνον ένα Νι, για να μπορούν να τα κάνουν αυτά που κάνουν.

Πρέπει να υπάρχει μια δικαιολογία έστω και μόνο μέσα στο μυαλό μου για να μπορώ να εξηγήσω στον εαυτό μου το γιατί γίνεται αυτό το κάτι, που το κυττάμε όλοι μαζί και λέμε "Όχι, ρε φίλε, καίγεται;!"

Πρέπει να βρω μια δικαιολογία, να ψάξω μόνος μου και να τηνε βρω, για να μπορώ να πω αύριο στον μικρούλη μου ένα όμορφο ηλίθιο ψέμα, να σταματήσει να ρωτάει γιατί και τί και ποιός και πότε...