Αυτή την εποχή συμμετέχω σε μία ακόμα ομαδική έκθεση ζωγραφικής που θα λάβει μέρος - όταν τελειώσει η καραντίνα- στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κασσαβέτη 18, Κηφισιά.
Η έκθεση αυτή έχει ως θέμα τα δικαιώματα των παιδιών και διοργανώνεται από τον Δημήτρη Λαζάρου σε συνεργασία με το ART HUB ATHENS με τίτλο
Children have the right NOT to remain silent.
Θα σας περιγράψω ένα σκηνικό που παίχτηκε σήμερα για να γελάσετε ή για να κλάψετε.
Τρισήμιση τα ξημερώματα και ο σκύλος μου γαυγίζει γερά δυνατά. Σηκώθηκα από το κρεβάτι να του πω να σταματήσει να γαυγίζει...κοίταξα και έξω να δω γιατί τέλος πάντων γαυγίζει, δεν έπαιζε τίποτα και ξανά πήγα για ύπνο.
Σηκώνομαι το πρωί να πάω στο φούρνο και βλέπω έξω από το σπίτι μου ένα σμαρτ αυτοκίνητο στραβοπαρκαρισμένο σε ένα χώρο που χώραγε επιεικώς να παρκάρει φορτηγό. Λέω καλά πόσο άχρηστος οδηγός μπορεί να είανι κάποιος που αδυνατεί να παρκάρει ένα σμαρτ;;
Σας αρέσει αυτό το άγαλμα;; Ωραίο δεν είναι;;
Λοιπόν παίζω και στοίχημα ότι αν δεν googlίσετε δεν θα ξέρετε να μου πείτε που βρίσκεται, γιατί το πιο πιθανό είναι να μην έχετε καταφέρει να το παρατηρήσετε ποτέ.
Και επειδή είμαι μαρτυριάρα θα σας πω που βρίσκεται.
Στην διασταύρωση της Αμαλίας με την Βασιλίσσης Όλγας. Ακριβώς πάνω στην διασταύρωση.
Το έχετε προσέξει ποτέ; Αμφιβάλλω και ξέρετε γιατί;
Ήμουν σε ένα βιβλιοχαρτοπωλείο σήμερα το πρωί και ψαχούλευα εκεί να πάρω κάποια χαρτιά. Μέσα στο μαγαζί εκτός από εμένα, ήταν ο ιδιοκτήτης του και δύο κύριοι που χάζευαν εκεί κάτι βιβλία.
Έξω είχε ερημιές, λίγος κόσμος περπάταγε στα πεζοδρόμια, ξέρετε τώρα πρωινό Τρίτης σε γειτονιά..
Ξαφνικά εκεί που καθόμαστε μπουκάρει ένας τύπος μέσα και αρχίζει να φωνάζει..
-"ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΠΟΥ ΚΡΥΦΤΗΚΕ;;"
-"Ποιος" του λέει ο μαγαζάτορας.
-"Η κοπέλα, εδώ μπήκε."
-?????;;;;;;!!!!
Συνεχίζει τώρα μόνος του ο τύπος: