Εσωτερικό

Ελέυθερος Τύπος, 26/3/2009
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βασιλάκη Χριστίνα

Πώς γίνεται το παράνομο εμπόριο, τι λένε ποδηλάτες και επιχειρηματίες

«Πόσο θες γι’ αυτό;», ρώτησα, αναγνωρίζοντας το κλεμμένο μου ποδήλατο ανάμεσα σε δεκάδες άλλα. «180», είπε αυτός, κάνοντας ταυτόχρονα μια βόλτα γύρω μου. «Μπα… πολλά είναι», είπα. «Είναι καλό», απάντησε. «Οχι και τόσο. Ξέρω από ποδήλατα», επέμεινα και προχώρησα, ρίχνοντας τάχα μια ματιά και στα υπόλοιπα. «Ε… φίλε… έλα… 100». Χαλάλι τα 100 ευρώ. Επιτέλους το είχα πάλι στα χέρια μου. Απομακρύνθηκα όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την περιοχή. Ενας όχλος είχε καταλάβει δρόμους και πεζοδρόμια.Τσακωμοί, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ακόμη και απειλές για μαχαιρώματα εκτυλίσσονταν μπροστά μου στα λίγα λεπτά που μου πήρε για να φτάσω στην Ομόνοια.
Μετανάστες και τοξικομανείς επιδίδονταν με ζήλο σ’ ένα παράνομο εμπόριο, με φόντο το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Εκτός από την ήδη γνωστή διακίνηση ναρκωτικών, στην πιάτσα της Μενάνδρου εδώ και αρκετό καιρό εκτυλίσσεται σε μεγάλο βαθμό εμπόριο κλεμμένων ποδηλάτων.

«Η κλοπή ποδηλάτων έχει γίνει κυριολεκτικά μάστιγα στην Αθήνα», σημειώνει ο Φίλιππος από το σύλλογο «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ». «Τελευταία, όλο και περισσότεροι Αθηναίοι προτιμούν το ποδήλατο. Ξοδεύουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν ένα καλό και ανθεκτικό ποδήλατο, δεν επενδύουν όμως σε σωστό εξοπλισμό για τη φύλαξή τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι όσο πιο δημοφιλές γίνεται το ποδήλατο τόσο αυξάνονται οι κλοπές».

TA NEA, 16/3/2009
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης

Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ Αγγλικών κ. Βάσια Χιώτη που μένει στον Ν. Κόσμο χρησιμοποιεί εδώ και καιρό το ποδήλατο για τις καθημερινές μετακινήσεις της. Στην αρχή της σχολικής χρονιάς επιθυμούσε να φτάνει μ΄ αυτό μέχρι το σχολείο της στον Πειραιά, συνδυάζοντας και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Όπως αποδείχθηκε όμως δεν ήταν τόσο εύκολη υπόθεση...

Το ποδήλατο δεν επιτρέπεται στα βαγόνια του Μετρό. Και παρ΄ όλο που στον Ν. Κόσμο υπάρχει σταθμός, δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει την κ. Χιώτη. Αλλά και στον ηλεκτρικό θα είχε δυσκολίες, αφού πηγαίνει στο σχολείο το μεσημέρι και επιστρέφει το απόγευμα. Όμως εκείνες τις ώρες (12-6.30 μ.μ.) δεν επιτρέπονται τα ποδήλατα στον ΗΣΑΠ.

Έτσι, μη έχοντας άλλη λύση, τον περασμένο Σεπτέμβριο αγόρασε ένα σπαστό ποδήλατο. Ένα ποδήλατο δηλαδή που διπλώνει στα δύο. Γίνεται χειραποσκευή. Χωράει και επιτρέπεται παντού. Σε Μετρό, ηλεκτρικό, λεωφορεία, ταξί. «Ήταν μία λύση ανάγκης», λέει στα «ΝΕΑ» για την αγορά του σπαστού ποδηλάτου που της κόστισε περίπου 400 ευρώ.

Πλέον κάνει πετάλι με το σπαστό ποδήλατο από τον Ν. Κόσμο μέχρι τον σταθμό του ηλεκτρικού στον Ταύρο. Το κλείνει μέσα σε περίπου 10 δευτερόλεπτα. Το παίρνει στα χέρια. Ζυγίζει 12 κιλά, αλλά μπορεί να το μεταφέρει στο βαγόνι. Κατεβαίνει στον Πειραιά και συνεχίζει με το ποδήλατο μέχρι το Χατζηκυριάκειο. «Ξέρω ότι στάνταρ σε 45 λεπτά θα είμαι στη δουλειά μου, κάνοντας μάλιστα και τη γυμναστική μου».

Στην αναγκαστική λύση της αγοράς σπαστού ποδηλάτου καταφεύγουν το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι ποδηλάτες της Αθήνας. Πρόκειται για τους πολίτες που έχουν επιλέξει να αφήσουν το αυτοκίνητο και να πάνε στις δουλειές τους με ένα πράσινο μέσο. Το Μετρό απαγορεύει την είσοδο στα ποδήλατα και ο ηλεκτρικός την επιτρέπει μόνο συγκεκριμένες ώρες. Έτσι, αρκετοί χρησιμοποιούν σπαστά για να μπαίνουν παντού.

TA NEA, 26/2/2009
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Δάμων Δαμιανός

«Το ποδήλατο είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, αλλά δεν μπορούμε να το απολαύσουμε όπως θα το θέλαμε. Η Κομοτηνή καθημερινά επιβαρύνεται με μεγαλύτερο κυκλοφοριακό φόρτο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλοι εμείς που επιλέγουμε το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης να κινδυνεύουμε κάθε φορά που το χρησιμοποιούμε σε ώρες αιχμής μέσα στην πόλη».

O κ. Νίκος Χρηστίδης, ταμίας του συλλόγου «Θράκας Ιππέας» που αναπτύσσει εδώ και δέκα χρόνια δράσεις για το ποδήλατο και την ποδηλασία στην Κομοτηνή, μαζί με τα μέλη του συλλόγου καλεί τους συμπολίτες του να ανατρέψουν τις συμβατικές τους μεταφορικές συνήθειες και «να ανέβουν στο ποδήλατο». Για τον λόγο αυτόν, μάλιστα, εδώ και λίγες εβδομάδες «κήρυξαν» τα απογεύματα της Τετάρτης ως «απογεύματα ποδηλάτου» στην Κομοτηνή, παροτρύνοντας όλους όσους έχουν ποδήλατα στις αποθήκες να τα χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους στην πόλη.

«Την ποδηλασία ή τη μισείς ή την αγαπάς. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Στόχος μας είναι αυτό που εμείς αγαπάμε και είναι το μεράκι μας, να το παρουσιάσουμε στα παιδιά και όσα από αυτά το αποδεχθούν, να έρθουν κοντά μας, να γυμναστούν, να συμμετέχουν σε αγώνες, να νιώσουν τη χαρά του ποδηλάτου», επισημαίνει.