Γειά χαρά,
σήμερα είχαμε ανοιξιάτικη μέρα με εφτά βαθμούς, λιακάδα και λίγο άνεμο. Πάλι κάναμε εκδρομή στην Βαλτική, κι αυτήν τη φορά μπήκα μέσα ως τα κότσια. Το απόλαυσα εντελώς να χαιρετώ τη θάλασσα με τα πόδια. «Και πως να στεγνώσουν τα πόδια, ε;!» --- «Γιατί δεν έβγαλες φωτό, ε;!»
Τα πόδια στεγνώσανε μια χαρά, ζέσταινε το κορμί για να πηδήξω από χαρά.
Γειά χαρά,
καλυτέρεψε ο καιρός, σήμερα έχουμε λιακάδα, με όμορφες νεφέλες βέβαια.
Σας εύχομαι κάθε καλό 
Γειά χαρά,
ρε τι του φταίμε του Χειμώνα;! Τη μια μέρα μας κάνει να παγώσουμε με τους δέκα κάτω του μηδέν, την άλλη μας «ψήνει» με τους δύο βαθμούς κάτω του μηδέν.
Οι δρόμοι καθαροί, τα πεζοδρόμια μή ρωτάς. Τη μέρα όταν αλλάξει ο καιρός στους πέντε βαθμούς πάνω, θα μπλέξουμε ως τα κοτσιά στα βρωμόνερα...όπως κάθε χρόνο.
Εσείς, τι κάνετε; Καλά ειστε; Το ελπίζω!
Σας εύχομαι κάθε καλό
Γειά σας,
σας χαιρετώ από τεράστειο κρύο, δεκατρείς βαθμούς κάτω του μηδέν με λιακάδα και χιόνι σα στρώμα ζάχαρης σκόνης. Ήθελα δυο-τείς μέρες για να συνηθίσω και διάφορα στρὼματα ρουχισμού, βέβαια. Στους περισσότερους ντόποιους αρέσει το κρύο· «Ωραίο δεν είναι παγωμένος ο χειμώνας;» --- «Συμφωνώ, μολονότι προσωπικά νιωθω πιο άνετα με σαράντα βαθμούς επάνω», χαμογελώ.
Χαιρόμαστε εντελώς ότι η θέρμανση λειτουργεί
Τ`ανηψιά που ζουνε στο νότο λαχταρούν το χιόνι για να κατηφορίζουν με το έλκυθρο· τι να κάνουμε.