Λογοτεχνία

Αγαπητή μου Γιούλα,

Απ΄ ό,τι έδειξε ο καιρός, ο μόνος άνθρωπος που μπορείς να ανεχτείς δίπλα σου είναι ο εαυτός σου. Οι υπόλοιποι, είτε σε ενοχλούμε είτε δεν προσαρμοζόμαστε στα καλούπια που προσπαθείς να μας βάλεις.
Βασικά μιλάω για μένα και θα μίλαγα και για το παιδί μας, αν είχαμε προλάβει να κάνουμε, που ευτυχώς το γλύτωσε ο καλός θεός το δύστυχο και γλύτωσε και μένα που θα έμενα μαζί σου μια ζωή για χάρη του.

Δεν την ένοιαζε το ποδήλατο. Σκοτίστηκε για το ποδήλατο. Τις Παρασκευές πήγαινε στην βόλτα για να ψωνίζει κανένα γκόμενο. Ούτε γκόμενο δηλαδή, καμμιά ξεπέτα της μιάς ώρας, έτσι, να κάνει την χάρη σε κείνο το κομμάτι του εαυτού της που δεν άντεχε χωρίς πήδημα. Εννιά χρόνια με τον μαλάκα τής φτάνανε και της περισσεύανε, δεν χρειαζότανε κι’ άλλον να τον ψυχαναλεύει και να τον μαμακίζει. Ούτε να τον σκέφτεται.