Ωωωχχχχ, ταμπακιερα, τι ανεφερες τωρα... Με τον Μπερνχαρντ ειχα κολλημα τρελλο, εχω διαβασει ολα οσα εχουν μεταφραστει στα ελληνικα και μερικα στα αγλλικα, σου λεω ηταν ΤΟ κολλημα...Οταν τον ειχα πρωτοανακαλυψει και για χρονια μετα νομιζα οτι διαβαζω τις σκεψεις μου, με το εξτρα της ιδιαιτερης τεχνης της γραφης του και το χιουμορ του...τωρα πια δε μπορω να τον διαβασω, μου φαινεται παρα πολυ δηλητηριωδης και εχω γινει καλουλα και δεν το αντεχω μου λειπει ομως, πολυ...τον θεωρω σαν τον πιο ειλικρινη συγγραφεα που εχω διαβασει...
Ο Μπαροουζ, δε μου πολυαρεσει, ΑΛΛΑ, το Αδελφη, ειναι απο τα αγαπημενα μου βιβλια και δε θα φυγει ποτε απο τη βιβλιοθηκη μου (καταπληκτικη διηγηση ενος ερωτα χωρις ανταποκριση με το μοναδικο στεγνο τροπο του Μπαροουζ, που ομως σ΄αυτο το βιβλιο σου πιανεται η ψυχη).
Νομιζω θα σου αρεσουν, αν δε τα εχεις ηδη διαβασει, το talented Mr Ripley της Highsmith, (αλλα αν μπορεις μη το διαβασεις σε μεταφραση, χανει πολυ), και τα δυο βιβλια του Καμυ, ο Ξενος και ο Ευτυχισμενος Θανατος...
Είμαι σίγουρος ότι όλοι τα έχετε διαβάσει αλλά να, κουβέντα να γίνεται.
- Τζορτζ Όργουελ
"Η Φάρμα των Ζώων" (είπαμε αρχίζουμε με το άλφα και περνάμε στο βήτα)
"1984" (Απλά βιβλίο-Σταθμός του 20ού αιώνα στην πολιτική σκέψη)
- Νίκου Καζαντζάκη
"Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" (Το μοναδικό φαρμακευτικό σκεύασμα σταρχιδιαμόλ σε συνδυασμό με μεγάλες δόσεις από φιλοσοφημένη στάση ζωής που πωλείται χωρίς συνταγή)
- Τομ Ρόμπινς (Τα Πάντα Όλα, αλλά ενδεικτικά:)
"Το Άρωμα του Ονείρου" (Ναι βρε παιδί μου το ξέρω ότι το έχουμε ξανά πει. Αλλά η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης)
"Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν" (Το καλύτερο βιβλίο που έχει γράψει ever. Προϋπόθεση για να το διαβάσει κάποιος είναι να έχει διαβάσει πρώτα το "Το Άρωμα του Ονείρου" και να του έχει αρέσει. Σε αντίθετη περίπτωση κάθεται κάπως βαρύ σε ευαίσθητα στομάχια)
- Ντάγκλας Άνταμς
"Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο Στοπ" (Δεν υπάρχουν λόγια στο γνωστό σύμπαν για να περιγράψει κανείς κάτι τόσο ευφάνταστο και πνευματώδες όπως αυτό το βιβλίο. Αν το διαβάσει κάποιος, είναι λίγο δύσκολο να συγκρατηθεί και να μην διαβάσει και τα πέντε βιβλία της τριλογίας)
- Νταν Μπράουν "Κώδικας Ντα Βίντσι" (Σε κρατάει σε αγωνία με τις θεωρίες συνωμοσίας και τον εκπληκτικό τρόπο γραφής. Μην διαβάσετε άλλο του, έχουν τον ίδιο σκελετό με διαφορετική σάλτσα και καταντάει κουραστικό. Αντενδείκνυται σε ανθρώπους με βεβαρυμένο παρελθόν ροπής προς τη συνομοσιολογία λόγω του ότι θα σας πρήξουν τα π@π@ρια στη συνέχεια με το να βλέπουν σύμβολά ακόμα και στις κατσαρόλες)
- Τζέιμς Ρέντφιλντ "Η ουράνια προφητεία" (Με όχημα τη λογοτεχνία περνάει έντεχνα μεταφυσικές προσδοκίες. Εξαιρετικό αλλά, πάρτε το από τα χέρια ατόμων με βαριά μεταφυσικοπάθεια ακόμα και με τη χρήση βίας. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχετε σαν συνέπεια το οίδημα των γεννητικών οργάνων μέσω της ακατάσχετης φλυαρίας περί των τυχαίων συμπτώσεων και των διενέξεων περί του πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στη μύτη της βελόνας, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση)
- Τζων Γκρέϊ "Άνδρες από τον Άρη Γυναίκες από την Αφροδίτη" (Ξεφεύγουμε λίγο από την καθαρή λογοτεχνία και τα συναφή αλλά το συγκεκριμένο αποτελεί πραγματική βίβλο για την επικοινωνία ανδρών γυναικών. Γιατί οι άνδρες θέλουν πχ όταν γυρίζουν από τη δουλειά να αράξουν και να κάνουν ταβανοθεραπεία, ενώ οι γυναίκες να πουν σε κάποιον οτιδήποτε συνέβη μέσα στη μέρα. Τι γίνεται όταν γυρίζουν μαζί στο σπίτι και πολλά άλλα κωμικά. Γιατί οι γυναίκες έχουν καλύτερη περιφερειακή όραση από τους άνδρες, ενώ οι τελευταίοι καλύτερο εστίαση. Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να διαβάσουν χάρτη, ενώ οι άνδρες προτιμούν να οδηγούν μέχρι το τέλος του σύμπαντος χωρίς να καταδεχτούν να ρωτήσουν κάποιον άλλο για το πως θα πάνε εκεί που θέλουν. Μπορείτε να το κάνετε δώρο στο έτερο ήμισυ χωρίς να κινδυνεύσετε να παρεξηγηθείτε. Αντιθέτως θα έχετε σαν αποτέλεσμα καλύτερη κατανόηση σε αυτό που κάνετε)
Ας με σταματήσει κάποιος παρακαλώ επειδή κινδυνεύω να γράφω ώρες.
Το απόσπασμα αυτό είναι από ότι έγραψε ο Καζαντζάκης για το Νίτσε ώς ανταμοιβή για την αποκοτιά μου να τον ξεχάσω.
"....................Σιγά σιγά, χωρίς να το 'χω διόλου συνειδητά στο νου μου, οι δυο μορφές, Χριστός κι Αντίχριστος, έσμιγαν. Δεν ήταν λοιπόν ετούτοι οι δυο, προαιώνιοι οχτροί, δεν είναι ο Εωσφόρος αντίμαχος του Θεού, μπορεί ποτέ το Κακό να μπει στην υπηρεσία του Καλού και να συνεργαστεί μαζί του; Με τον καιρό όσο μελετούσα το έργου του αντίθεου προφήτη, ανέβαινα από σκαλί σε σκαλί σε μια μυστική παράτολμη ενότητα. Το Καλό και το Κακό, έλεγα, είναι οχτροί, να το πρώτο σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι συνεργάτες, αυτό είναι το δεύτερο, το πιο αψηλό σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι ένα! Αυτό 'ναι το πιο αψηλό, όπου ως τώρα μπόρεσα να φτάσω σκαλοπάτι. [ ...;]
Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης. Θράσεψα, δεν μπορούσα πια να χωρέσω στο σημερινό άνθρωπο, όπως εκατάντησε, μήτε στο Χριστό, όπως τον κατάντησαν. Α! φώναζα αγαναχτισμένος, η παμπόνηρη θρησκεία που μετατοπίζει τις αμοιβές και τιμωρίες σε μελλούμενη ζωή, για να παρηγορήσει τους σκλάβους, τους κιότηδες, τους αδικημένους, και να μπορέσουν να βαστάξουν αγόγγυστα τη σίγουρη ετούτη επίγεια ζωή και να σκύβουν υπομονετικά το σβέρκο στους αφεντάδες! Τι οβραίικη Αγία Τράπεζα η θρησκεία ετούτη, που δίνεις μια πεντάρα στην επίγεια ζωή κι εισπράττεις αθάνατα εκατομμύρια στην άλλη! Τι απλοϊκότητα, τι πονηριά, τι τοκογλυφία! Όχι, δεν μπορεί να 'ναι λεύτερος που ελπίζει Παράδεισο ή που φοβάται την Κόλαση. Ντροπή πια να μεθούμε στις ταβέρνες της ελπίδας! Ή κάτω στα υπόγεια του φόβου. Πόσα χρόνια και δεν το 'χα καταλάβει, κι έπρεπε να 'ρθει ο άγριος ετούτος προφήτης να μου ανοίξει τα μάτια!"
:)
Percy Bysshe Shelley
George Gordon Noel Byron
Robert Burns
Poe - To ταξίδι του Χανς Πφάαλ στη σελήνη...
Tάσος Λειβαδίτης - Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
Μα καλά... ποιος τα διαβάζει αυτά ακόμη; :)
_______________________________________________________________________
Χριστίνα σ' το αφιερώνω (αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει)
ψάχνω για ελληνίδες... εφάμιλλη της Πολυδούρη αλλά επιθετική/άγρια...
και φυσικά με έστειλε κι αυτή μια "βόλτα στον αγύριστο"...
Σε αντι-κατέχω
Δε με κατέχεις.
Είμαι σώμα στη δύναμη του.
Τύφλωσα τα μάτια σου στη σαγήνη τους.
Διαπομπεύω τα γκέτο της μήτρας σου
αμβλώνω το σπόρο της υποκρισίας
φαρμακώνω τη γενναιοδωρία σου.
Με αντιμάχεσαι.
Με κυνηγάς σε απύθμενα βάλτα
σε ανελέητα τούνελ.
Με φοβερίζεις
με τις θυελλώδεις σου γέφυρες
τις εκτυφλωτικές σου αποστάσεις
τη χαώδη σου ανάσα.
Με διυλίζεις
παίρνεις τα αιθέρια μύρα μου
καθώς σε αποφεύγω, καθώς σε μάχομαι.
Με παραβιάζεις
προσφέροντας μου, αίθουσα αναμονής
τον εγκέφαλό σου, αίθουσα ηρεμίας
την αποχαύνωση, αίθουσα ισορροπίας
το μαγνητικό πεδίο της λάσπης.
Σε συγκρίνω με τ' αγαθά.
Σε βρίσκω υπεραγαθό μεφιστοφελικό.
Η σκέψη μου προβολέας σ' εξερευνά
από τα ύπουλα τριχοειδή σου
ως τα σαρκοβόρα λαρύγγια σου.
Εσύ, ηδονίζεσαι
στα στρατόπεδα των εγκλημάτων
ενώ, στα ζοφερά σου κοινοβούλια
μονόφθαλμα κουμπιά σε μεταμφιέζουν
σε μάγο ελευθερωτή.
Η ένταση μου, χίλιοι κατάσκοποι.
Ο λόγος μου, ένστικτο αυτοσυντήρησης
ματώνει το μακιαβελικό σου χαμόγελο.
Δε με κατέχεις!
Φεύγω
"φωτισμένη από την αυγή κι επικίνδυνη".
Έτσι που τα χάζευα μου ερχότανε να το ξαναδιαβάσω. Χα!
Επίσης
- Βίλχελμ Ράιχ "Άκου ανθρωπάκο" (Ή πως να σκοτώσουμε τον ανθρωπάκο που κρύβεται μέσα μας. Ένα βιβλίο με οργισμένη γραφή για τους απανταχού ρατσιστές, κάγκουρες, τηλεθεατές, και γενικά κανονικούς ανθρώπους ανά την υφήλιο)
Μερικά αποσπάσματα και γνώμες αυτών που το έχουν διαβάσει εδώ: http://logia.pblogs.gr/2008/04/akoy-anthrwpako.html και http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=13647
Μιας και πιασαμε Sarah Kane,νομιζω το 4.48 psychosis ειναι το πιο αντιπροσωπευτικο της.ΟΤΑΝ παιχτει και εδω,θα εχετε διαβασει εστω το αγγλικο πρωτοτυπο πριν τραβηξετε τις κοτσιδες σας...
Μαργαρίτα Γιουρσενάρ, Σαν το Νερό που Κυλάει, Comme l'eau qui coule, εκδ. Χατζηνικολή (μετάφρ. Ιωάννας Χατζηνικολή).
Και...
Jacques Lacarrière, Το Ελληνικό Καλοκαίρι, μεταφρ. επίσης Ιωάννας Χατζηνικολή - "Μια καθημερινή Ελλάδα 4000 ετών", "Δεν πρέπει να συγχέουμε τα βιβλία που διαβάζουμε ταξιδεύοντας μ΄ εκείνα που μας ταξιδεύουν" (έκδοση του 1975 σε πολυτονικό).
όποιος ενδιαφέρεται, το "άκου ανθρωπάκο" υπάρχει όλο σε pdf
ααα!υπεροχα!Gracias seniorita!
αν και η αισθηση του βιβλιου ειναι τοσο πιο ομορφη,αλλα εχει και 42 βαθμους εξω...
Tο 4.48 psychosis ειναι να το διαβασεις οταν εχεις χωρισει απο μακροχρονιο δεσμο.Κουμπωνει υπεροχα με ενα σαλτο απο το παραθυρο:D
Ομοιως και το 'νυκτεγερσια' απο τις εκδοσεις βαβυλωνια.
Το εχω ξαναπροτεινει αλλα εγειρει συνειδησεις και αυτο ειναι πιο σημαντικο.Mετα απο αυτο αρχισα να βλεπω τους ανθρωπους γυρω μου πολυ διαφορετικα και να εστιαζω σε λεπτομερειες.
ChaqueAzulu εισαι απο τους τυχερους...Εδω το πολυ πολυ να παιχτει σε κανα Booze.Ποι0τητα λεμε...
Απο τα φετινα πολυσυζητημενα,το 'μεσα σε ενα κοριτσι σαν και εσενα' της Δημητρακακη δεν μ'αρεσε,παρολαυτα,επειδη ολα συμβαινουν στον κοσμο και συχνα διπλα μας,μ'αρεσε ο ωμος ρεαλισμος του παροτι νομιζω οτι κανει κοιλια απο τη μεση και μετα...
Θα προτεινα επισης απαντα του Albert Camus,εστω σε αγγλικη μεταφραση αλλα οχι σε ελληνικη.Aλλα η Ναυτια νομιζω οτι ειναι το δικο μου αγαπημενο.
Και κατι πιο ελαφρυ απο κοινωνιολογια,Εριχ Φρομ-Η υγιης κοινωνια....
Το Ναυτια, που οντως ειναι καταπληκτικο βιβλιο, ειναι του Σαρτρ. Λογικο να μπερδευτεις παντως, επειδη ηταν αρκετα κοντα με τον Καμυ, αν οχι στυλιστικα, ανηκαν ομως στο ιδιο φιλοσοφικολογοτεχνικο ρευμα, τον υπαρξισμο...("ο αλλος ειναι η κολαση μου", φραση που εμεινε να χαρακτηριζει, ισως αρκετα χοντροκομμενα τον υπαρξισμο)...
οντως τυχη να δεις σαρα κεην με ιζαμπελ υπερ...τι αλλο να θελεις μετα απο τη ζωη σου?
Το Ναυτια, που οντως ειναι καταπληκτικο βιβλιο, ειναι του Σαρτρ.
looooool εχεις δικιο
back in the school days,ξεχναω οντως.Αναλυαμε και αρκετα βιβλια το χρονο οποτε i've messed it up.
Thanx.Αν υπαρχει κατι αλλο που πρεπει να διορθωθει,let me know.
-Πωλ Λαφάργκ
"Το Δικαίωμα στην τεμπελιά"
(Εξαιρετικό βιβλίο που πρέπει να το διαβάσει ο καθένας που βαριέται να διαβάσει οτιδήποτε άλλο ή όποιος έχει σχηματίσει την άποψη ότι με τη δουλειά θα πάει μπροστά ο ίδιος ή η κοινωνία μας. Ιδανικό για Ιάπωνες που κάνουν απεργία φορώντας περιβραχιόνιο και κάνουν χαρακίρι αν τυχόν τους πούνε ανεπρόκοπους)
Για όσους δεν έχουν χρόνο και δεν έχουν διαβάσει πολύ, η βασική συμβουλή είναι "ξεκινήστε με τους κλασσικούς". Αν είναι στη ζωή σου να διαβάσεις 20-30 βιβλία, καλά είναι να παίξεις με σταθερές αξίες και δε θα πέσεις έξω: Ντοστογιέφσκυ, Κάφκα, Καμύ, Καζαντζάκη, Τολστόι κτλ, τους ξέρετε.
Αν πάλι τους έχεις διαβάσεις στα 15 σου, καλά είναι να τους ξαναρίξεις μια ματιά και λίγο ποιο μεγάλος, θα δεις άλλα πράγματα.
Οι δικές μου προτάσεις:
Για χαλαρό, καλοκαιρινό: Η μητέρα του σκύλου, του Παύλου Μάτεση
Για κλασσικό: Μόμπι Ντικ, του Χέρμαν Μέλβιλ
Για λίγο πιο ψυχοπλάκωμα: Μάρτιν ο Φαταούλας, του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ (γνωστός από το Lord of the Flies)
Με την τριλογία του "Μνήμη της φωτιάς", η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, στόχος του ήταν "να συμβάλει στη διάσωση της λεηλατημένης μνήμης ... κυρίως της Λατινικής Αμερικής, γης αγαπημένης και περιφρονημένης". Με τους "Καθρέφτες" -έργο στο οποίο το στοιχείο του μύθου είναι λιγότερο έντονο, καθώς το βάρος πέφτει κυρίως στην Ιστορία- ο στόχος αυτός δεν αφορά πλέον τον αμερικανικό περίγυρο, αλλά αποκτά οικουμενική διάσταση: ο Γκαλεάνο γράφει μια "σχεδόν παγκόσμια ιστορία", που ξεκινά από τους κοσμογονικούς μύθους και την εμφάνιση του ανθρώπου στη γη και φτάνει μέχρι την αυγή του 21ου αιώνα. Σε εξακόσια αφηγήματα-βινιέτες, που αναπτύσσονται χρονολογικά αλλά και θεματικά, μιλά για τον πόλεμο, τη φτώχεια, τον αγώνα του ανθρώπου για ζωή, για την ομορφιά, τις γυναίκες και τους άνδρες, για τον πόλεμο, τη φτώχεια, τις κοινωνικές ανισότητες και το ρατσισμό, για τον επεκτατισμό και την αδηφαγία της Δύσης, για τη φύση και την καταστροφή της, για το ποδόσφαιρο και τα ΜΜΕ. Με τους "Καθρέφτες" ο Εδουάρδο Γκαλεάνο προσφέρει ένα έργο ιστορίας και πολιτικού στοχασμού επιδιώκοντας να φέρει στο φως την άλλη όψη του κόσμου, να αναδείξει τις πολλαπλές πτυχές του ιστορικού βιώματος του ανθρώπου, τις οποίες αποκρύπτουν οι επίσημες, εξουσιαστικές αφηγήσεις του ιστορικού παρελθόντος.
Καθρέφτες Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία
Συγγραφέας: Galeano, Eduardo
Εκδοτικός Οίκος: ΠΑΠΥΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
Έτος έκδοσης: 11/2009
Σελίδες: 400
ISBN: 9789604860104
Πολύ ενδιαφέρουσες οι προτάσεις.
Φοβερη ιδέα η βιβλιοπαρουσιαση στους ποδηλάτες..
Παιδιά προτείνω το
'Ανθρωποι σε ζοφερούς καιρούς'
απο την απίστευτη Hannah Arendt.
Εκ.Νεφέλη
Για να στροφάρει το μυαλό πάνω σε θέματα
πολιτικού και κοινωνικού στοχασμού και με πολλά και ενδιαφέροντα γύρω απο την ζωή του Μπρεχτ, της Ροζας Λουξεμπουργκ και άλλων..
Επίσης,
Ο μεγάλος,
Paul Virilio
'The Virilio Reader'
Υπέροχες ιστορίες γύρω απο το γενικευμένο ατύχημα
όχι μόνο της οικονομίας αλλά και της ανθρωπότητας γενικότερα..
στο amazon.
Για τους φίλους του Βέρθερου υπάρχει μια πραγματικά μαγική ανάλυση του έργου απο τον Ρολάν Μπαρτ στα 'Αποσπάσματα ερωτικού λόγου'..
Ενα πραγματικό συναξάρι κατανόησης κάθε παθιασμένου και αυτοκαταστροφικού έρωτα..
ελενη, ναι, κι εγω τον μπαρτ διαβασα πρωτα κι απο κει μαγευτηκα και πηγα στον βερθερο... αποσπασματα του ερωτικου λογου, ενα βαθυστοχαστο και συναμα εξαιρετικα απολαυστικο, (σχεδον σαν την ερωτικη εμπειρια,) αναγνωσμα...highly recommended!
του Dawkins υπάρχει online :
http://gigapedia.com/items:links?id=130717
Θα του ρίξω μια ματια.
για το τοπικ.
Σιωπηλα σας διαβαζω και παιρνω ιδεες για βιβλια.Thanx...
Ωωωχχχχ, ταμπακιερα, τι ανεφερες τωρα... Με τον Μπερνχαρντ ειχα κολλημα τρελλο, εχω διαβασει ολα οσα εχουν μεταφραστει στα ελληνικα και μερικα στα αγλλικα, σου λεω ηταν ΤΟ κολλημα...Οταν τον ειχα πρωτοανακαλυψει και για χρονια μετα νομιζα οτι διαβαζω τις σκεψεις μου, με το εξτρα της ιδιαιτερης τεχνης της γραφης του και το χιουμορ του...τωρα πια δε μπορω να τον διαβασω, μου φαινεται παρα πολυ δηλητηριωδης και εχω γινει καλουλα και δεν το αντεχω
μου λειπει ομως, πολυ...τον θεωρω σαν τον πιο ειλικρινη συγγραφεα που εχω διαβασει...
Ο Μπαροουζ, δε μου πολυαρεσει, ΑΛΛΑ, το Αδελφη, ειναι απο τα αγαπημενα μου βιβλια και δε θα φυγει ποτε απο τη βιβλιοθηκη μου (καταπληκτικη διηγηση ενος ερωτα χωρις ανταποκριση με το μοναδικο στεγνο τροπο του Μπαροουζ, που ομως σ΄αυτο το βιβλιο σου πιανεται η ψυχη).
Νομιζω θα σου αρεσουν, αν δε τα εχεις ηδη διαβασει, το talented Mr Ripley της Highsmith, (αλλα αν μπορεις μη το διαβασεις σε μεταφραση, χανει πολυ), και τα δυο βιβλια του Καμυ, ο Ξενος και ο Ευτυχισμενος Θανατος...
Είμαι σίγουρος ότι όλοι τα έχετε διαβάσει αλλά να, κουβέντα να γίνεται.
- Τζορτζ Όργουελ
"Η Φάρμα των Ζώων" (είπαμε αρχίζουμε με το άλφα και περνάμε στο βήτα)
"1984" (Απλά βιβλίο-Σταθμός του 20ού αιώνα στην πολιτική σκέψη)
- Νίκου Καζαντζάκη
"Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" (Το μοναδικό φαρμακευτικό σκεύασμα σταρχιδιαμόλ σε συνδυασμό με μεγάλες δόσεις από φιλοσοφημένη στάση ζωής που πωλείται χωρίς συνταγή)
- Τομ Ρόμπινς (Τα Πάντα Όλα, αλλά ενδεικτικά:)
"Το Άρωμα του Ονείρου" (Ναι βρε παιδί μου το ξέρω ότι το έχουμε ξανά πει. Αλλά η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης)
"Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν" (Το καλύτερο βιβλίο που έχει γράψει ever. Προϋπόθεση για να το διαβάσει κάποιος είναι να έχει διαβάσει πρώτα το "Το Άρωμα του Ονείρου" και να του έχει αρέσει. Σε αντίθετη περίπτωση κάθεται κάπως βαρύ σε ευαίσθητα στομάχια)
- Ντάγκλας Άνταμς
"Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο Στοπ" (Δεν υπάρχουν λόγια στο γνωστό σύμπαν για να περιγράψει κανείς κάτι τόσο ευφάνταστο και πνευματώδες όπως αυτό το βιβλίο. Αν το διαβάσει κάποιος, είναι λίγο δύσκολο να συγκρατηθεί και να μην διαβάσει και τα πέντε βιβλία της τριλογίας)
- Νταν Μπράουν
"Κώδικας Ντα Βίντσι" (Σε κρατάει σε αγωνία με τις θεωρίες συνωμοσίας και τον εκπληκτικό τρόπο γραφής. Μην διαβάσετε άλλο του, έχουν τον ίδιο σκελετό με διαφορετική σάλτσα και καταντάει κουραστικό. Αντενδείκνυται σε ανθρώπους με βεβαρυμένο παρελθόν ροπής προς τη συνομοσιολογία λόγω του ότι θα σας πρήξουν τα π@π@ρια στη συνέχεια με το να βλέπουν σύμβολά ακόμα και στις κατσαρόλες)
- Τζέιμς Ρέντφιλντ
"Η ουράνια προφητεία" (Με όχημα τη λογοτεχνία περνάει έντεχνα μεταφυσικές προσδοκίες. Εξαιρετικό αλλά, πάρτε το από τα χέρια ατόμων με βαριά μεταφυσικοπάθεια ακόμα και με τη χρήση βίας. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχετε σαν συνέπεια το οίδημα των γεννητικών οργάνων μέσω της ακατάσχετης φλυαρίας περί των τυχαίων συμπτώσεων και των διενέξεων περί του πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στη μύτη της βελόνας, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση)
- Τζων Γκρέϊ
"Άνδρες από τον Άρη Γυναίκες από την Αφροδίτη" (Ξεφεύγουμε λίγο από την καθαρή λογοτεχνία και τα συναφή αλλά το συγκεκριμένο αποτελεί πραγματική βίβλο για την επικοινωνία ανδρών γυναικών. Γιατί οι άνδρες θέλουν πχ όταν γυρίζουν από τη δουλειά να αράξουν και να κάνουν ταβανοθεραπεία, ενώ οι γυναίκες να πουν σε κάποιον οτιδήποτε συνέβη μέσα στη μέρα. Τι γίνεται όταν γυρίζουν μαζί στο σπίτι και πολλά άλλα κωμικά. Γιατί οι γυναίκες έχουν καλύτερη περιφερειακή όραση από τους άνδρες, ενώ οι τελευταίοι καλύτερο εστίαση. Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να διαβάσουν χάρτη, ενώ οι άνδρες προτιμούν να οδηγούν μέχρι το τέλος του σύμπαντος χωρίς να καταδεχτούν να ρωτήσουν κάποιον άλλο για το πως θα πάνε εκεί που θέλουν. Μπορείτε να το κάνετε δώρο στο έτερο ήμισυ χωρίς να κινδυνεύσετε να παρεξηγηθείτε. Αντιθέτως θα έχετε σαν αποτέλεσμα καλύτερη κατανόηση σε αυτό που κάνετε)
Ας με σταματήσει κάποιος παρακαλώ επειδή κινδυνεύω να γράφω ώρες.
ΨΗΦΙΑΚΟ ΟΧΥΡΟ-DAN BROWN: ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟ
ΑΡΚΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ-DAN BROWN: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
ΤΑΧΥΤΗΤΑ - DEAN COONTZ: ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, ΘΡΙΛΕΡΑΚΙ ΣΟΥΠΕΡ...
Είσαι Πατέρας-Μητέρα και προβληματίζεσαι για τον τρόπο με τον οποίο θα μιλήσεις στο παιδί σου για το Αλκοόλ???
Ψάχνεις να βρεις τρόπους και στίβεις το μυαλό σου χώρις επιτυχία???
ο Tom Robbins είναι και πάλι εδώ να δώσει τη Λύση!!!
B is for Beer...
...απλά ένα ακόμη καταπληκτικό Βιβλίο από τον αγαπημένο Tom.
Mαρία Πολυδούρη - Τα Ποιήματα, Εκδ. γράμματα
Κ.Π. Καβάφης - Ποιήματα
Σαρλ Μπωντλαίρ - Les Fleurs du Mal
Το μαγικό δέρμα - Honoré De Balzac, Εκδ. Ηριδανός
Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ, Όσκαρ Γουάιλντ
Ασκητική, Καζαντζάκη
Tάδε έφη Ζαρατούστρας, Φ. Νίτσε
Το Λυκόφως των Ειδώλων - Ο Αντίχριστος, Φ. Νίτσε
Αγάπη (δοκίμια) - Άντλερ, Κρισναμούρτι, Μαρκούζε, Ράσσελ, Φρομ
Τριστάνος και Ιζόλδη - Ρίχαρντ Βάγκνερ (όπερα)
GIACOMO CASANOVA, Βενετία-Κέρκυρα-Κωνσταντινούπολη, Εκδ. Μίλητος
Το απόσπασμα αυτό είναι από ότι έγραψε ο Καζαντζάκης για το Νίτσε ώς ανταμοιβή για την αποκοτιά μου να τον ξεχάσω.
"....................Σιγά σιγά, χωρίς να το 'χω διόλου συνειδητά στο νου μου, οι δυο μορφές, Χριστός κι Αντίχριστος, έσμιγαν. Δεν ήταν λοιπόν ετούτοι οι δυο, προαιώνιοι οχτροί, δεν είναι ο Εωσφόρος αντίμαχος του Θεού, μπορεί ποτέ το Κακό να μπει στην υπηρεσία του Καλού και να συνεργαστεί μαζί του; Με τον καιρό όσο μελετούσα το έργου του αντίθεου προφήτη, ανέβαινα από σκαλί σε σκαλί σε μια μυστική παράτολμη ενότητα. Το Καλό και το Κακό, έλεγα, είναι οχτροί, να το πρώτο σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι συνεργάτες, αυτό είναι το δεύτερο, το πιο αψηλό σκαλοπάτι της μύησης. Το Καλό και το Κακό είναι ένα! Αυτό 'ναι το πιο αψηλό, όπου ως τώρα μπόρεσα να φτάσω σκαλοπάτι. [ ...;]
Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης. Θράσεψα, δεν μπορούσα πια να χωρέσω στο σημερινό άνθρωπο, όπως εκατάντησε, μήτε στο Χριστό, όπως τον κατάντησαν. Α! φώναζα αγαναχτισμένος, η παμπόνηρη θρησκεία που μετατοπίζει τις αμοιβές και τιμωρίες σε μελλούμενη ζωή, για να παρηγορήσει τους σκλάβους, τους κιότηδες, τους αδικημένους, και να μπορέσουν να βαστάξουν αγόγγυστα τη σίγουρη ετούτη επίγεια ζωή και να σκύβουν υπομονετικά το σβέρκο στους αφεντάδες! Τι οβραίικη Αγία Τράπεζα η θρησκεία ετούτη, που δίνεις μια πεντάρα στην επίγεια ζωή κι εισπράττεις αθάνατα εκατομμύρια στην άλλη! Τι απλοϊκότητα, τι πονηριά, τι τοκογλυφία! Όχι, δεν μπορεί να 'ναι λεύτερος που ελπίζει Παράδεισο ή που φοβάται την Κόλαση. Ντροπή πια να μεθούμε στις ταβέρνες της ελπίδας! Ή κάτω στα υπόγεια του φόβου. Πόσα χρόνια και δεν το 'χα καταλάβει, κι έπρεπε να 'ρθει ο άγριος ετούτος προφήτης να μου ανοίξει τα μάτια!"
πολυ ενδιαφερουσα η συλλογη σου, Σπυρο...Μαλλον ειναι κοντα τα λογοτεχνικα γουστα μας...
Να προσθεσω κι εγω μερικα ακομη πολυ αγαπημενα:
Το Μαγικο Βουνο, Τομας Μαν
Θανατος στη Βενετια, Τομας Μαν
Τα παθη του νεαρου Βερθερου, Γκαιτε
Κατω απο τον τροχο, Χερμαν Εσσε
Η Λεσχη, Στρατης Τσιρκας
Ναι, Μαργαριτα Καραπανου
Ολα του Γιωργου Ιωαννου
Οι ριζες του ρομαντισμου, Isaiah Berlin
Ο δρομος του ζεν, Αλαν Γουατς
Και τα πεντε της Sarah Waters (με σειρα προτιμησης Fingersmith, Tipping the Velvet, Affinity, The Night Watch, The Little Stranger)
The Archivist, Martha Cooley
Ο Walt Whitman
O Αρθουρος Ρεμπω
Take your imagination with you, (μ' ενα βιβλιο)...
:)
Βερθέρος
Χέρμανν και Δωροθέα
:)
Έρμαν Έσσε
Σκέψεις και Δοκίμια
:)
Percy Bysshe Shelley
George Gordon Noel Byron
Robert Burns
Poe - To ταξίδι του Χανς Πφάαλ στη σελήνη...
Tάσος Λειβαδίτης - Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
Μα καλά... ποιος τα διαβάζει αυτά ακόμη; :)
_______________________________________________________________________
Χριστίνα σ' το αφιερώνω (αν δεν το έχεις ήδη διαβάσει)
ψάχνω για ελληνίδες... εφάμιλλη της Πολυδούρη αλλά επιθετική/άγρια...
και φυσικά με έστειλε κι αυτή μια "βόλτα στον αγύριστο"...
Σε αντι-κατέχω
Δε με κατέχεις.
Είμαι σώμα στη δύναμη του.
Τύφλωσα τα μάτια σου στη σαγήνη τους.
Διαπομπεύω τα γκέτο της μήτρας σου
αμβλώνω το σπόρο της υποκρισίας
φαρμακώνω τη γενναιοδωρία σου.
Με αντιμάχεσαι.
Με κυνηγάς σε απύθμενα βάλτα
σε ανελέητα τούνελ.
Με φοβερίζεις
με τις θυελλώδεις σου γέφυρες
τις εκτυφλωτικές σου αποστάσεις
τη χαώδη σου ανάσα.
Με διυλίζεις
παίρνεις τα αιθέρια μύρα μου
καθώς σε αποφεύγω, καθώς σε μάχομαι.
Με παραβιάζεις
προσφέροντας μου, αίθουσα αναμονής
τον εγκέφαλό σου, αίθουσα ηρεμίας
την αποχαύνωση, αίθουσα ισορροπίας
το μαγνητικό πεδίο της λάσπης.
Σε συγκρίνω με τ' αγαθά.
Σε βρίσκω υπεραγαθό μεφιστοφελικό.
Η σκέψη μου προβολέας σ' εξερευνά
από τα ύπουλα τριχοειδή σου
ως τα σαρκοβόρα λαρύγγια σου.
Εσύ, ηδονίζεσαι
στα στρατόπεδα των εγκλημάτων
ενώ, στα ζοφερά σου κοινοβούλια
μονόφθαλμα κουμπιά σε μεταμφιέζουν
σε μάγο ελευθερωτή.
Η ένταση μου, χίλιοι κατάσκοποι.
Ο λόγος μου, ένστικτο αυτοσυντήρησης
ματώνει το μακιαβελικό σου χαμόγελο.
Δε με κατέχεις!
Φεύγω
"φωτισμένη από την αυγή κι επικίνδυνη".
Βρήκα και αποσπάσματα από τον Douglas Adams: "Γυρίστε Τον Γαλαξία Μ' Ώτο-Στοπ!" για όποιον ενδιαφέρεται.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&s...
Έτσι που τα χάζευα μου ερχότανε να το ξαναδιαβάσω. Χα!
Επίσης
- Βίλχελμ Ράιχ
"Άκου ανθρωπάκο" (Ή πως να σκοτώσουμε τον ανθρωπάκο που κρύβεται μέσα μας. Ένα βιβλίο με οργισμένη γραφή για τους απανταχού ρατσιστές, κάγκουρες, τηλεθεατές, και γενικά κανονικούς ανθρώπους ανά την υφήλιο)
Μερικά αποσπάσματα και γνώμες αυτών που το έχουν διαβάσει εδώ:
http://logia.pblogs.gr/2008/04/akoy-anthrwpako.html και
http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=13647
- Λέο Μπουσκάλια
"Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις" (ένα βιβλίο που διαβάζοντάς το γίνεσαι πλουσιότερος σαν άνθρωπος)
Αποσπάσματα:
http://annak-ilion.spaces.live.com/Blog/cns!726AE23210FC048A!2468.entry
μη ξεχνας...σα νερο που κυλαει και κυλαει και κυλαει και...
επειδη μου φαινεται εισαι στο αναλογο mood, δες επισης το λαχταρω της Σαρα Κεην και γενικα τη Σαρα Κεην (θεατρικα μονο)...
...Δεν ξέχασα τα λόγια σου...!
Επιθετικότητα στο λόγο... στη σκέψη... στην ψυχή!
(όχι απλά μια διάθεση που περνά και χάνεται...)
OMG... thanks !!!
"Crave" της Sarah Kane
http://www.lexrites.com/forum/index.php?showtopic=43481
http://www.booksfromgreece.gr/shop/products/getProductDetails.asp?pid=10...
Όλα του Μπουκόφσκι!!
Μιας και πιασαμε Sarah Kane,νομιζω το 4.48 psychosis ειναι το πιο αντιπροσωπευτικο της.ΟΤΑΝ παιχτει και εδω,θα εχετε διαβασει εστω το αγγλικο πρωτοτυπο πριν τραβηξετε τις κοτσιδες σας...
L is for shopping and fucking.
όποιος ενδιαφέρεται, το "άκου ανθρωπάκο" υπάρχει όλο σε pdf
"τα πάθη του νεαρού Βέρθερου" και η "Ψύχωση 4:48" είναι και από τα δικά μου αγαπημένα μαζί με
1. Paul Auster, Moonpalace [Το παλάτι του φεγγαριού]
2. Italo Calvino, Le città invisibili [Οι αόρατες πόλεις]
3. Andre Gide, Paludes [Τέλματα]
4. Milan Kundera, : L'Immortalité [Η Αθανασία]
5. Laclos, Les Liaisons dangereuses [Επικίνδυνες Σχέσεις]
6. Μανόλης Αναγνωστάκης, Υ.Γ.
7. Samuel Beckett, Happy Days [Οι ευτυχισμένες μέρες]
Μαργαρίτα Γιουρσενάρ, Σαν το Νερό που Κυλάει, Comme l'eau qui coule, εκδ. Χατζηνικολή (μετάφρ. Ιωάννας Χατζηνικολή).
Και...
Jacques Lacarrière, Το Ελληνικό Καλοκαίρι, μεταφρ. επίσης Ιωάννας Χατζηνικολή - "Μια καθημερινή Ελλάδα 4000 ετών", "Δεν πρέπει να συγχέουμε τα βιβλία που διαβάζουμε ταξιδεύοντας μ΄ εκείνα που μας ταξιδεύουν" (έκδοση του 1975 σε πολυτονικό).
ααα!υπεροχα!Gracias seniorita!
αν και η αισθηση του βιβλιου ειναι τοσο πιο ομορφη,αλλα εχει και 42 βαθμους εξω...
Tο 4.48 psychosis ειναι να το διαβασεις οταν εχεις χωρισει απο μακροχρονιο δεσμο.Κουμπωνει υπεροχα με ενα σαλτο απο το παραθυρο:D
Ομοιως και το 'νυκτεγερσια' απο τις εκδοσεις βαβυλωνια.
Το εχω ξαναπροτεινει αλλα εγειρει συνειδησεις και αυτο ειναι πιο σημαντικο.Mετα απο αυτο αρχισα να βλεπω τους ανθρωπους γυρω μου πολυ διαφορετικα και να εστιαζω σε λεπτομερειες.
ChaqueAzulu εισαι απο τους τυχερους...Εδω το πολυ πολυ να παιχτει σε κανα Booze.Ποι0τητα λεμε...
Απο τα φετινα πολυσυζητημενα,το 'μεσα σε ενα κοριτσι σαν και εσενα' της Δημητρακακη δεν μ'αρεσε,παρολαυτα,επειδη ολα συμβαινουν στον κοσμο και συχνα διπλα μας,μ'αρεσε ο ωμος ρεαλισμος του παροτι νομιζω οτι κανει κοιλια απο τη μεση και μετα...
Θα προτεινα επισης απαντα του Albert Camus,εστω σε αγγλικη μεταφραση αλλα οχι σε ελληνικη.Aλλα η Ναυτια νομιζω οτι ειναι το δικο μου αγαπημενο.
Και κατι πιο ελαφρυ απο κοινωνιολογια,Εριχ Φρομ-Η υγιης κοινωνια....
Οταν ειμαι θλιμενη,μου λενε 'μεγαλωσες και συ!'
Οταν ειμαι χαρουμενη,μου λενε 'εισαι ακομη τοσο παιδι!'...
Ας μου πουνε επιτελους τι θελουν απο μενα...:):):):)
Το Ναυτια, που οντως ειναι καταπληκτικο βιβλιο, ειναι του Σαρτρ. Λογικο να μπερδευτεις παντως, επειδη ηταν αρκετα κοντα με τον Καμυ, αν οχι στυλιστικα, ανηκαν ομως στο ιδιο φιλοσοφικολογοτεχνικο ρευμα, τον υπαρξισμο...("ο αλλος ειναι η κολαση μου", φραση που εμεινε να χαρακτηριζει, ισως αρκετα χοντροκομμενα τον υπαρξισμο)...
οντως τυχη να δεις σαρα κεην με ιζαμπελ υπερ...τι αλλο να θελεις μετα απο τη ζωη σου?
looooool εχεις δικιο
back in the school days,ξεχναω οντως.Αναλυαμε και αρκετα βιβλια το χρονο οποτε i've messed it up.
Thanx.Αν υπαρχει κατι αλλο που πρεπει να διορθωθει,let me know.
....θυμήθηκα το παρακάτω βιβλίο. Από αυτή τη συζήτηση η αφορμή.
-Πωλ Λαφάργκ
"Το Δικαίωμα στην τεμπελιά"
(Εξαιρετικό βιβλίο που πρέπει να το διαβάσει ο καθένας που βαριέται να διαβάσει οτιδήποτε άλλο ή όποιος έχει σχηματίσει την άποψη ότι με τη δουλειά θα πάει μπροστά ο ίδιος ή η κοινωνία μας. Ιδανικό για Ιάπωνες που κάνουν απεργία φορώντας περιβραχιόνιο και κάνουν χαρακίρι αν τυχόν τους πούνε ανεπρόκοπους)
Για όσους δεν έχουν χρόνο και δεν έχουν διαβάσει πολύ, η βασική συμβουλή είναι "ξεκινήστε με τους κλασσικούς". Αν είναι στη ζωή σου να διαβάσεις 20-30 βιβλία, καλά είναι να παίξεις με σταθερές αξίες και δε θα πέσεις έξω: Ντοστογιέφσκυ, Κάφκα, Καμύ, Καζαντζάκη, Τολστόι κτλ, τους ξέρετε.
Αν πάλι τους έχεις διαβάσεις στα 15 σου, καλά είναι να τους ξαναρίξεις μια ματιά και λίγο ποιο μεγάλος, θα δεις άλλα πράγματα.
Οι δικές μου προτάσεις:
Για χαλαρό, καλοκαιρινό: Η μητέρα του σκύλου, του Παύλου Μάτεση
Για κλασσικό: Μόμπι Ντικ, του Χέρμαν Μέλβιλ
Για λίγο πιο ψυχοπλάκωμα: Μάρτιν ο Φαταούλας, του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ (γνωστός από το Lord of the Flies)
Καλές αναγνώσεις
Συγγραφέας:Ταχάρ Μπεν Ζελούν
Μετάφραση: Βερυκοκάκη - Αρτέμη, Αγγέλα
Εκδοτικός Οίκος: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ Α. Α. ΛΙΒΑΝΗ
Έτος έκδοσης: 0/1998
Σελίδες: 108
ISBN: 9789602369173
Μερικοί πρέπει να ξεκινήσουν από το Α....
Σύντομη περιγραφή
Με την τριλογία του "Μνήμη της φωτιάς", η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, στόχος του ήταν "να συμβάλει στη διάσωση της λεηλατημένης μνήμης ... κυρίως της Λατινικής Αμερικής, γης αγαπημένης και περιφρονημένης". Με τους "Καθρέφτες" -έργο στο οποίο το στοιχείο του μύθου είναι λιγότερο έντονο, καθώς το βάρος πέφτει κυρίως στην Ιστορία- ο στόχος αυτός δεν αφορά πλέον τον αμερικανικό περίγυρο, αλλά αποκτά οικουμενική διάσταση: ο Γκαλεάνο γράφει μια "σχεδόν παγκόσμια ιστορία", που ξεκινά από τους κοσμογονικούς μύθους και την εμφάνιση του ανθρώπου στη γη και φτάνει μέχρι την αυγή του 21ου αιώνα. Σε εξακόσια αφηγήματα-βινιέτες, που αναπτύσσονται χρονολογικά αλλά και θεματικά, μιλά για τον πόλεμο, τη φτώχεια, τον αγώνα του ανθρώπου για ζωή, για την ομορφιά, τις γυναίκες και τους άνδρες, για τον πόλεμο, τη φτώχεια, τις κοινωνικές ανισότητες και το ρατσισμό, για τον επεκτατισμό και την αδηφαγία της Δύσης, για τη φύση και την καταστροφή της, για το ποδόσφαιρο και τα ΜΜΕ. Με τους "Καθρέφτες" ο Εδουάρδο Γκαλεάνο προσφέρει ένα έργο ιστορίας και πολιτικού στοχασμού επιδιώκοντας να φέρει στο φως την άλλη όψη του κόσμου, να αναδείξει τις πολλαπλές πτυχές του ιστορικού βιώματος του ανθρώπου, τις οποίες αποκρύπτουν οι επίσημες, εξουσιαστικές αφηγήσεις του ιστορικού παρελθόντος.
Καθρέφτες Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία
Συγγραφέας: Galeano, Eduardo
Εκδοτικός Οίκος: ΠΑΠΥΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
Έτος έκδοσης: 11/2009
Σελίδες: 400
ISBN: 9789604860104
Πολύ ενδιαφέρουσες οι προτάσεις.
Φοβερη ιδέα η βιβλιοπαρουσιαση στους ποδηλάτες..
Παιδιά προτείνω το
'Ανθρωποι σε ζοφερούς καιρούς'
απο την απίστευτη Hannah Arendt.
Εκ.Νεφέλη
Για να στροφάρει το μυαλό πάνω σε θέματα
πολιτικού και κοινωνικού στοχασμού και με πολλά και ενδιαφέροντα γύρω απο την ζωή του Μπρεχτ, της Ροζας Λουξεμπουργκ και άλλων..
Επίσης,
Ο μεγάλος,
Paul Virilio
'The Virilio Reader'
Υπέροχες ιστορίες γύρω απο το γενικευμένο ατύχημα
όχι μόνο της οικονομίας αλλά και της ανθρωπότητας γενικότερα..
στο amazon.
αν εχουν ξαναπροταθει απλα αγνοηστε το
" Το νησί” της Victoria Hislop , αυτο που θα παιχτει σε σηριαλ (αν και δεν ειμαι ευσυγκινητος , ωρες ωρες με παιρναν τα "ζουμια"
"οι πυλες της φωτιας" του στηβεν πρεσφιλντ , μυθυστοριματικη αφηγηση σχετικα με τη μαχη των θερμοπυλων (τρομερη περιγραφη και αποτυπωση )
Για τους φίλους του Βέρθερου υπάρχει μια πραγματικά μαγική ανάλυση του έργου απο τον Ρολάν Μπαρτ στα 'Αποσπάσματα ερωτικού λόγου'..
Ενα πραγματικό συναξάρι κατανόησης κάθε παθιασμένου και αυτοκαταστροφικού έρωτα..
ελενη, ναι, κι εγω τον μπαρτ διαβασα πρωτα κι απο κει μαγευτηκα και πηγα στον βερθερο... αποσπασματα του ερωτικου λογου, ενα βαθυστοχαστο και συναμα εξαιρετικα απολαυστικο, (σχεδον σαν την ερωτικη εμπειρια,) αναγνωσμα...highly recommended!