Το ρόφημα μοιάζει με το milkshake σοκομπανάνα αλλά έχει κάποιες παραλλαγές.
Κόβουμε την μπανάνα και την ρίχνουμε σε μεγάλο ποτήρι, μέσα σε μίξερ ρίχνουμε 2 κουταλιές κακάο, μετά παίρνουμε μια ρίζα τζίντζερ(πιπερόριζα), έχει σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.Κόβουμε 2 ροδελίτσες πάχους περίπου μισού εκατοστού, αν η ρίζα είναι χοντρή κόβουμε 1 ροδέλα, βγάζουμε τη φλούδα και τεμαχίζουμε τις ροδέλες, τις ρίχνουμε στο μίξερ, ρίχνουμε και λίγη κανέλα σε σκόνη.
Στο ποτήρι με τη μπανάνα συμπληρώνουμε γάλα ή γάλα σόγιας και μετά τα χτυπάμε όλα στο μίξερ, για γλυκαντικό χρησιμοποιούμε καστανή ζάχαρη, 2 κουταλιές είναι αρκετές
Καθώς χτυπάμε το ρόφημα κόβουμε 2 μεγάλες φέτες ψωμί, αλείφουμε με βούτυρο και μέλι.
Το κολατσιό μας είναι έτοιμο.
Υ.Γ Η πιπερόριζα δίνει μια εξωτική γεύση σε συνδιασμό με το κακάο, δίνει ενέργεια και σύμφωνα με κάποιες έρευνες υποτίθεται οτι αναπλάθει ή βοηθάει στην ανάπλαση του μυικού συστήματος.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά και τις προτάσεις.
Ναι... έχω καλό μεταβολισμό αλλά "ντελικάτο" στομάχι, που θέλει το χρόνο του να επεξεργαστεί κάποιες τροφές (Τα Simeco βρίσκονται στο βασικό εξοπλισμό μου).
Το σενάριο έχει ως εξής:
Ξύπνημα στις 7.00 και ετοιμασία μέσα σε 45 λεπτά για να καβαλήσω και να ποδηλατήσω 12 ανηφορικά χιλιόμετρα μέχρι τη δουλειά.
Άρα το πρωινό πρέπει να ετοιμάζεται γρήγορα, να καταναλώνεται γρήγορα, να παρέχει άμεση ενέργεια, αλλά και να μην ανεβαίνει στο λαιμό με την πρώτη πεταλιά.
Δυστυχώς μετά από δοκιμές απορρίφθηκαν τα παρακάτω:
Χυμοί - Φέρνουν καούρες.
Μπανάνα - Ανεβαίνει στο λαιμό (κρίμα γιατί σαν άμεση ενέργεια σκίζει).
Τοστ - Ανεβαίνει στο λαιμό πριν καλά καλά γράψω 1 χλμ.
Δημητριακά - Καλά, αλλά δεν με "κρατάνε". Μέχρι να φτάσω στη δουλειά πεινάω πάλι.
Τροφές που δεν μου δημιουργούν πρόβλημα.
Γάλα - Το απόλυτο καταπραϋντικό για το στομάχι μου.
Φρυγανιές με μέλι (αληθινό μέλι, όχι "σιρόπι") - Κανένα πρόβλημα δυσπεψίας και με "κρατάνε" για 2-3 ώρες.
Τα παραπάνω καλύπτουν τις "απαιτήσεις" μου, με εξαίρεση αυτή της άμεσης ενέργειας. Έχω το συνήθειο να πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας στη δουλειά. Λέτε ένα εσπρεσάκι στο σπίτι, πριν φύγω, να ξυπνάει και τους μυς των ποδιών?
Εγώ πάντως που δεν το αντέχω το γάλα, τρώω τα εξής το πρωί.
Ψωμί φρυγανισμένο ( όχι έτοιματζίδικες φρυγανιές που διαλύονται στο στομάχι ) με βούτυρο ( κανονικό, όχι μαργαρίνη, όχι light, κανονικό Κερκύρας) και σπιτική μαρμελάδα, καφέ με λίγο, ελάχιστο γάλα, και μελάτο αυγό με βουτυράκι και ψωμάκι..Αν δεν σου αρέσει ο καφές η σε πιάνει στο στομάχι, φτιάχνε σοκολάτα.. ( κανονική με κακάο)Στα κρύα ειδικά σε κάνει τούρμπο..
Έχω δε παρατηρήσει, ότι όταν τρώω καλά το πρωί έχω σταθερό βάρος. Μόλις κόψω το πρωινό παχαίνω. ( προφανώς γιατί ξελιγώνομαι στην πείνα και χτυπάω μετά xlarge μεσημεριανά).
Έχω δε παρατηρήσει, ότι όταν τρώω καλά το πρωί έχω σταθερό βάρος. Μόλις κόψω το πρωινό παχαίνω. ( προφανώς γιατί ξελιγώνομαι στην πείνα και χτυπάω μετά xlarge μεσημεριανά).
αυτό συμβαίνει γιατί δεν ενεργοποιείτε ο μεταβολισμός
άρα κάνεις λιγότερες καύσεις
Καλημέρα φίλοι και φίλες και καλώς σας βρήκα,μιας και μόλις πρίν λίγη ώρα μπήκα στην ποδηλατική παρέα σας!
Στο θέμα μας τώρα,προσωπικά όταν έχω να διανύσω πολλά χιλιόμετρα αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα,συνήθως προτιμώ να μη τρώω πλήρες πρωινό αλλά κάτι γρήγορο και συνήθως πέρνω μαζί μου το πρωινό μου ώστε να το καταναλώσω μόλις φτάσω στον προορισμό(αν δέ μιλάμε για προπόνηση).
Συνήθως λοιπόν οι επιλογή μου είναι ανάμεσα σε:
*Ψωμί ολικής αλέσεως με ταχίνι και μέλι.(Μία μέτρια φέτα,όχι απο καρβέλι του κιλού..αυτά στο κανονικό πρωινό)
*Γιαούρτι με ξηρούς καρπούς (καρύδια ή αμύγδαλα) και μέλι.(Αν φανταστείτε τί δράση του συγκεκριμένου συνδιασμού τροφών σε άλλες περιπτώσεις,φανταστείτε στη ποδηλασία)
Αν τώρα τα χιλιόμετρα είναι πολλά,δύσκολα και υπάρχει θέμα δυσπεψίας,απλά μέλι!Είναι ότι καλύτερο για μένα προσωπικά (πολλές φορές συνδιασμένο με γύρη).Σε κάθε περίπτωση αποφέυγω τα υγρά εκτός απο νεράκι φυσικά.Χυμός πορτοκαλιού και γάλα,κυρίως όταν είναι κρύα,προκαλούν φούσκωμα και αναγούλες.
Μετά την όποια διαδρομή βέβαια γίνεται σφαγή,εφιάλτης στην κουζίνα!χαχαχα
Ιδού μια εκδοχή για κάθε χρήση φιλική προς στομάχι με γαστρίτιδα και παλινδρομήσεις. Ταυτόχρονα περιγράφω μια τυπική προσωπική κατεβασιά για μπάνιο σε X παραλία του Σαρωνικού, ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος, μια και φέτος δεν έφυγα απ' την Αθήνα καθόλου.
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΖΑΧΑΡΗ.
Νιφάδες κινόα, κεχριού, κριθαριού, βρώμης, κόκκους αμαράνθου, κορν φλέικς, φλέικς σιταριού με το πίτουρό του, μπαστουνάκια πίτουρου σιταριού. Όλα αυτά από λίγο ή τέλος πάντων ό,τι θέλει το σωματικό βάρος του καθένα. Αυτά είναι η βάση. Σ' αυτά προσθέτουμε μια πρεζούλα όπως θα'λεγε και η γιαγιά μου απ' τα πιο κάτω: αποξηραμένους καρπούς σύκου, βύσινου, κερασιού, σταφίδας ξανθής, κρανιών, διάφορα ινδιάνικα μούρα και σταφίδες από τη Νότια Αμερική, τα γνωστά μας μαύρα και ασπρα μούρα, ανανά, ινδική καρύδα, καρύδι, αμύγδαλα, φυστίκια. Όλα αυτά να γεμίζουν ένα μπωλ σχετικά μεγάλο κι όχι τα κομψά που σερβίρουμε το παγωτό. Το ΚΛΟΥ όμως είναι η τελική προσθήκη όχι σκόνης κακάου, αλλά καρπών κακάου (COCOA BEANS). Το τελευταίο είναι το καινούργιο μου εύρημα. Έχουν περίβλημα σαν τα φυστίκια τα αράπικα. Σπας και θρυματίζεις το περιεχόμενο 3-4 καρπών μέσα στο μίγμα που περιέγραψα. Εκτός των άλλων γνωστών, η συγκεκριμένη μορφή κακάου είναι βασική πηγή ψευδαργύρου. Περιχύνουμε με τσάϊ του βουνού (φοβερό καταπραϋντικό του στομαχιού εκτός των άλλων ιδιοτήτων του κι όχι γαλακτοκομικά για όσους έχουν δυσανεξία, όπως εγώ) κι αφήνουμε όλη τη νύχτα τα υλικά μας, να μαλακώσουν και να απελευθερώσουν τις ουσίες τους και την ενέργειά τους. Το πρωϊ βάζουμε το πιο πάνω μίγμα σε αεροστεγές ταπεράκι.
Πίνουμε ένα ποτήρι χυμό ενός φρούτου κι όχι μίγματος (πρόσφατα μια απόπειρα πλούσιου σε συστατικά χυμού, μου κόστισε και κρίση γαστρίτιδας με σφάχτες στο στέρνο και παλινδρομήσεις κλπ, κλπ). Ο χυμός να περιέχει ας πούμε 3/4 πορτοκάλι ή μήλο ή ό,τι άλλο και 1/4 χυμό τριαντάφυλλου. Το δεύτερο το βρίσκω σε κατάστημα υγιεινής διατροφής στην Πανεπιστημίου. Είναι γαλικός και πραγματικά εκτός από το εξαιρετικό άρωμα και την άφθονη C, η γλυκιά του γεύση εξισορροπεί την όξινη των φρούτων. Ένα ποτήρι νερό οξυγονωμένο με τις γνωστές συσκευές όζοντος, βοηθάει τα πάντα στο ξεκίνημα της μέρας. Μιλάμε για ποτήρια των 400 ή 500ml, σαν τα γνωστά της μπύρας ας πούμε.
Με αυτά τα υγρά στο στομάχι σου, αλλά και γουλιά-γουλιά στη διαδρομή σου από το παγούρι σου, καβαλάς το ποδήλατό σου και ποδηλατείς στη θάλασσα (σημείωση για τις ευαίσθητες κυρίες, ο Φλοίσβος έχει θαυμάσιες τουαλέτες και μπαίνεις μέσα ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ).
Όπου θέλει η καρδιά σου και διαπιστώνεις ότι τα νερά είναι κρυσταλένια (πιστέψτε το είναι! ως και σπαράκια μου τρώνε τα πόδια τελευταία), κάνεις το κολύμπι σου.
Αφού στεγνώσεις κάθεσαι σε ένα από τα παγκάκια που ρεμβάζουν το Σαρωνικό και τρως αργά και εντελώς χαζεμένος/η με το περιβάλλον το μίγμα που έχεις φτιάξει από το βράδυ. Οι γύρω σου και απορούν και σε ζηλεύουν για τη χαζεμάρα εν μέσω κρίσης...
Γεμάτος/η ενέργεια και σιγά-σιγά αρχίζεις να επιστρέφεις προς τη φωλιά σου, όπου κι αν είναι αυτή. Το σιγά-σιγά δεν σημαίνει την ταχύτητα που ποδηλατείς. Σημαίνει, ότι ας πούμε χαζεύεις και λίγο έναν ιδιόμορφο ψαρά ή κάτι άλλο παράδοξο μέσα ή δίπλα στη θάλασσα. Το επίκεντρο της παρατήρησης είναι η θάλασσα. Στο μεταξύ το μίγμα έχει πάρει το δρόμο του στο στομάχι σου και δεν σου έρχεται στο στόμα, όταν αρχίζεις να ανηφορίζεις απ' την γέφυρα του Τάε Κβο Ντο προς το κέντρο της Αθήνας.
Κι όλα τέλεια...Φτάνοντας στο σπίτι ίσως πεινάς κανονικά και μετά από ένα υπέροχο μπάνιο τρως σα λύκος/λύκαινα...
Ομολογώ ότι έμεινα άφωνος διαβάζοντας το πρωινό που τρώς φίλε/η wheelofortune!
Φαίνεται πρωινό ατόμου vegan διατροφής!
Αρκετά ιδιότυπο όμως,αμφίβολης γευστικότητας και φαντάζομαι αρκετά ακριβό!
Όπως και να έχει,τα ίδια έκανα και εγώ φέτος,ελαφρύ πρωινό-ποδήλατο μέχρι την παραλία-κολύμπι-κανονικό πρωινό και μετά ποδήλατο και πάλι για επιστροφή!(ακόμα το κάνω δηλαδή)
ότι είναι καιρός με τα τόσα μεταλλαγμένα που κυκλοφορούν δίπλα μας να αρχίσουμε να υιοθετούμε την λογική του βιολογικού καθαρισμού στο καθημερινό μας διαιτολόγιο; Κι όταν λέμε βιολογικό καθαρισμό εννοούμε την μετατροπή ακατάλληλων και επικίνδυνων τροφών σε υγιεινές για το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα: Εσύ πόσα καθάρματα έφαγες σήμερα; - κατά το("Γιαννάκη πόσα πορτοκαλάκια έφαγες σήμερα;)
Προτείνω λοιπόν επί τη επαιτείω των Δημοτικών όσοι τρώνε γιαουρτάκι Αγελαδίτσα να το αντικαταστήσουν με Κακλαμανίτσα για αρχή και βλέπουμε....
Καλημέρα! Μετά την εντυπωσιακή περιγραφή, που προδίδει μια ερωτική σχέση με την τροφή -και έτσι πρέπει να είναι-, θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι σχετικά με τα γαλακτοκομικά.
Τα γ. του εμπορίου μόνο το όνομα έχουν, και εκτός αυτού τα αγελαδινά κανονικά δεν θα έπρεπε να τα καταναλώνουμε. (Να μη μπω σε λεπτομέρειες, μεγάλο κεφάλαιο.) Τα πλησιέστερα στο ανθρώπινο σώμα είναι τα προϊόντα της κατσίκας. Αν μπορείς να βρεις τέτοια, μην τα παραμελείς. Πρόσεξε όμως, μετά από μια ηλικία (40 ίσως) το γάλα δεν χρειάζεται, αλλά τα υλικά τους καλύτερα να τα παίρνουμε από το γιαούρτι και το κεφίρ (ξέχνα όμως το ασβέστιο, η σύνδεσή του με την οστεοπόρωση είναι μια απάτη). Πρόκειται για άριστα προβιοτικά. Μιλάμε όμως για γιαούρτι ζωντανό, όχι του εμπορίου το οποίο παστεριώνουν για να κρατάει περισσότερο, πράγμα που δεν είναι εύκολο να βρεις αλλά πρέπει να το φτιάχνεις.
Τελικά, κοντολογής το κεφίρ (που γίνεται πανεύκολα) από κατσικίσιο γάλα είναι εξαιρετική τροφή ειδικά για το πρωί. (Και πάλι προσοχή, να είναι αυθεντικό κεφίρ, με όλους τους μικροοργανισμούς του που δεν υποβαθμίζεται, όχι κάτι περίεργα σκευάσματα με επιλεγμένους που τα κάνουν έτσι ώστε μετά από μερικές παρτίδες να χάνει τη δύναμή του, ώστε να ξαναγοράζεις το προϊόν.) Μπορείς να το συνδυάσεις με πολλά πράγματα, διότι ως προβιοτικό βοηθάει την πέψη με ότι και αν το φάς. Πολλές φορές το βάζω και στο παγούρι μου αντί για νερό. Αυτό το δροσερό πράγμα είναι τέλειο να το κατεβάζεις μονορούφι ιδίως όταν κάνει ζέστη. Με αυτό αποφεύγεις τους χυμούς, που οι περισσότεροι στο εμπόριο είναι χημεία (γράφουν φυσικός χυμός αλλά είναι από πούλπα συμπυκνωμένη που εισάγεται από τρίτο κόσμο).
Δύο γεύματα τη μέρα παίρνω λόγω γαστρεντερικής δυσλειτουργίας το αργότερο ως τις πέντε το απόγευμα. Φέτος κατάφερα να χάσω όλα τα κιλά που πήρα από καθιστική ζωή, όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου. Είμαι εκ των πραγμάτων εδώ και χρόνια αναιμική. Άρα δίνω μάχη, το πρωϊνό, που καίγεται καλά, με καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα ποδήλατο, που κατάφερα να κάνω κάθε πρωΐ τους τελευταίους έξι μήνες ή καμιά σαρανταπενταριά, όταν πάω για μπάνιο, να περιέχει όσο πιο πολλά θρεπτικά συστατικά γίνεται. Η ποσότητα δεν είναι μεγάλη, λόγω της δυσκαταποσίας που μου έχει προκαλέσει το αυτοάνοσό μου. Τα θερμά μου χαιρετίσματα στον Elderly. Αυτός ίσως καταλαβαίνει τι εννοώ.
Δαπανηρό δεν είναι, γιατί φυσικά αγοράζονται όλα σε συσκευασίες όσο γίνεται πιο μεγάλες, άρα οικονομικές. Φυλάγονται σε βάζα γυάλινα. Τα ευαίσθητα στο ψυγείο. Στο μπωλ μπαίνουν μικροποσότητες. Το ευτύχημα είναι οτι η πόλη μας έχει τη δυνατότητα πια να μας δίνει αυτά τα τρόφιμα.
Kaklamani δεν τρώω με τίποτα, αλλά ούτε και δηλητήριο ψυχαναγκαστικό. Πολύ ανθυγιεινό. Σας συνιστώ πιο ήρεμες και καίριες στο στόχο αντιδράσεις.
Φίλε μου i.alli.ellatha, Κεφίρ χρησιμοποιούσα ως το 2003. Έφυγα στην Αγγλία και το καημένο το ζωάκι πέθανε στο Λονδίνο. Κανένα γάλα δεν ήταν αρκετά καλό για να το κάνει να ζήσει. Κοινώς αν και βιολογικά, κακά τα αγγλικά γάλατα για το καημένο το κεφιράκι. Τότε μη ξέροντας τη δυσανεξία μου έτρωγα τόνους γιαουρτιού και τυριών. Μέγα λάθος. Μαθαίνω για μένα συνεχώς πράγματα που δεν φανταζόμουνα και προσαρμόζομαι ανάλογα. Ερωτευμένη προσπαθώ να είμαι με όλα. Αλλά δεν μου καλοκάθεται. Με τραβάνε πολύ και πολλά στον αντιερωτισμό, θέλω δεν θέλω. Κι ας ξυπνάω με την ελπίδα παραμάσχαλα...γιατί εγώ δεν μπορώ αλλοιώς...
Να σε ρωτήσω? Καρπούς κακάο βρίσκεις στα βιολογικά προιόντα?
Ναι, σε τέτοιο μαγαζί τα πέρνω. Μένω στην Κυψέλη. Κι όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο αυτή η δύσκολη, αλλά υπέροχη γειτονιά κυριολεκτικά έχει απ' όλα. Εδώ βρήκα λοιπόν αυτό το είδος. Τα φέρνει στην Ελλάδα ένας άνθρωπος που τα χρησιμοποιεί κι ο ίδιος, όπως και τα goji, ένα άλλο εξαιρετικό αντιοξειδωτικό και εξαιρετικά πλούσιο καρπό από εκεί. Ασχολείται με την μικρομοριακή διατροφή. Συνήθως ξέρεις όσοι "τραβιούνται" με προβλήματα υγείας μακράς ταλαιπωρίας προσπαθούν να βρουν το διατροφικό κουμπί για την περίπτωσή τους. Τώρα έχει έλλειψη. Επειδή αυτό το είδος είναι προϊόν νοτιοαμερικάνικο, έψαξα πριν δεκαπέντε μέρες και το εντόπισα στο διαδίκτυο σε αγγλικό προμηθευτή (για να μην διαφημίσω, μπορώ αν χρειάζεσαι να σου δώσω τα στοιχεία με πμ), από όπου το αγόρασα σε καλή τιμή και γρήγορα με το απλό ταχυδρομείο και για μένα και για φίλη που το χρειάζεται κι αυτή. Είναι εξαιρετικό. Στο μαγαζάκι που ψωνίζω μαζεύεται κόσμος κι επι τόπου ανταλλάσουμε εμπειρίες και πληροφορίες. Όταν το πρωτοπήρα ήταν ένας νέος που το έτρωγε για καλή ενέργεια. Το έτρωγε σκέτο. Δύο καρπούς κάθε πρωΐ έτσι σκέτους. Αυτό που αγόρασα απ' την Αγγλία είναι Περουβιανό προϊόν σε συσκευασία αεροστεγή του μισού κιλού. Αυτό που υπάρχει στην αγορά τώρα είναι το αποφλοιωμένο, πάλι σε αεροστεγή συσκευασία. Μπορείς κι αυτό να χρησιμοποιήσεις, απλά το αναποφλοίωτο είναι πιο προφυλαγμένο. Η φίλη μου κάνει ροφήματα και κρέμες επίσης με γάλα κατσικίσιο όπως είπε κι ο i.alli.ellatha.
Σ'ευχαριστώ για τις πληροφορίες, σκέφτομαι να τους χρησιμοποιήσω στα διάφορα ροφήματα που φτιάχνω.
Από γεύση φαντάζομαι έχουν διαφορετική από εκείνη του κακάο που γνωρίζουμε, το κλασσικό κακάο είναι ψημένο και αποβουτυρωμένο αν δεν κάνω λάθος.
Οι καρποί είναι ελαφρά ψημένοι και έχουν όλα τα συστατικά τους. Τα έλαιά τους από όσο ξέρω ωφέλιμα είναι. Γιατί να τα αποφύγεις; Δεν νομίζω οτι παχαίνουν. Για να ραγίσει ο φλοιός τους τα χτυπάς ελαφρά. Έτσι θρυματίζεται το περιεχόμενο, γιατί αλλιώς μένει σκληρό και νιώθεις την πικράδα του πιό έντονα, αν και είναι αλλιώτικη από αυτή της σκόνης και πιο ανεκτή. Όσοι πίνουν πικρό καφέ δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Είναι απείρως πιο ανεκτή η πικράδα του. Στην αποφλοιωμένη του μορφή είναι ήδη θρυματισμένο.
Μια και το έφερε η κουβέντα, μια πληροφορία που σίγουρα θα βοηθήσει και σένα: Η "βάση" του σώματός μας είναι το πεπτικό σύστημα. Η πεπτική οδός δέχεται απίστευτες επιθέσεις λόγω διατροφής και με τα χρόνια, και τη χρόνια διαταραχή της χλωρίδας, αρχίζουν οι ιστορίες, από κολίτιδες μέχρι αιμορροΐδες και βάλε και γενικά γαστρεντερικές δυσλειτουργίες.
Οπότε ο δρόμος πάει προς την αποκατάσταση της χλωρίδας. Τα προβιοτικά πρώτα στη μάχη. Θα σού όμως δώσω μια πληροφορία, που μπορεί να αλλάξει τη ζωή του πεπτικού σου συστήματος, όπως άλλαξε και τη δική μου και πάρα πολλών άλλων. Η λέξη κλειδί είναι "ενεργοί μικροοργανισμοί".
Ξεκίνα από αυτή τη σελίδα. Όταν καταλάβεις τι είναι αυτό το πράγμα και τι κάνει, θα παίρνεις κάθε μέρα μερικές σταγόνες ΕΜ1 (προσοχή όχι ΕΜα) σε ένα ποτήρι νερό. Σε λίγο καιρό, ίσως μέρες, θα δεις αλλαγή που δεν θα πιστεύεις. Έτσι άνθρωποι γλίτωσαν από σπαστικές κολίτιδες καραμπινάτες. Το ΕΜ1 μπορείς να βρεις και Αθήνα, ρωτώντας στη σελίδα μπορείς να μάθεις πού. Αυτά για την υγεία, γιατί έχει και άλλες άπειρες χρήσεις (ακόμα και στα ποδηλατικά σορτσάκια το βάζω για μείωση του προβλήματος της σέλλας να φανταστείς) και μπορεί να απορείς πώς ζούσες χωρίς αυτό.
Μια και το έφερε η κουβέντα, μια πληροφορία που σίγουρα θα βοηθήσει και σένα: Η "βάση" του σώματός μας είναι το πεπτικό σύστημα. Η πεπτική οδός δέχεται απίστευτες επιθέσεις λόγω διατροφής και με τα χρόνια, και τη χρόνια διαταραχή της χλωρίδας, αρχίζουν οι ιστορίες, από κολίτιδες μέχρι αιμορροΐδες και βάλε και γενικά γαστρεντερικές δυσλειτουργίες.
Οπότε ο δρόμος πάει προς την αποκατάσταση της χλωρίδας. Τα προβιοτικά πρώτα στη μάχη. Θα σού όμως δώσω μια πληροφορία, που μπορεί να αλλάξει τη ζωή του πεπτικού σου συστήματος, όπως άλλαξε και τη δική μου και πάρα πολλών άλλων. Η λέξη κλειδί είναι "ενεργοί μικροοργανισμοί".
Ξεκίνα από αυτή τη σελίδα. Όταν καταλάβεις τι είναι αυτό το πράγμα και τι κάνει, θα παίρνεις κάθε μέρα μερικές σταγόνες ΕΜ1 (προσοχή όχι ΕΜα) σε ένα ποτήρι νερό. Σε λίγο καιρό, ίσως μέρες, θα δεις αλλαγή που δεν θα πιστεύεις. Έτσι άνθρωποι γλίτωσαν από σπαστικές κολίτιδες καραμπινάτες. Το ΕΜ1 μπορείς να βρεις και Αθήνα, ρωτώντας στη σελίδα μπορείς να μάθεις πού. Αυτά για την υγεία, γιατί έχει και άλλες άπειρες χρήσεις (ακόμα και στα ποδηλατικά σορτσάκια το βάζω για μείωση του προβλήματος της σέλλας να φανταστείς) και μπορεί να απορείς πώς ζούσες χωρίς αυτό.
Χαχαχά, όχι και Καματερός! Το τσεκάρισα είναι προβιοτική σύνθεση. Έχω ήδη χρησιμοποιήσει κάποιους λακτοβάκιλους κλπ που μου έδωσε διαιτολόγος. Δεν χάνω να χρησιμοποιήσω και αυτούς. Αύριο πρωΐ-πρωΐ στο μαγαζάκι με τα βιολογικά να ρωτήσω αν το έχουν. Νάσαι καλά i.alli.ellatha.
Λίγο δύσκολο να το βρεις σε οποιοδήποτε μαγαζί, γιατί διακινείται με συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτα μάθε για αυτό, δεν είναι κοινό προβιοτικό, και η κανονική του χρήση δεν είναι η λήψη από το στόμα. Τα "περίεργα" πράγματα ξέρεις, θέλουν και εξειδικευμένη γνώση.
Λίγο δύσκολο να το βρεις σε οποιοδήποτε μαγαζί, γιατί διακινείται με συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτα μάθε για αυτό, δεν είναι κοινό προβιοτικό, και η κανονική του χρήση δεν είναι η λήψη από το στόμα. Τα "περίεργα" πράγματα ξέρεις, θέλουν και εξειδικευμένη γνώση.
Είμαι πολύ περίεργος να δω ποια είναι αυτή η "εξειδικευμένη γνώση"
Λίγο δύσκολο να το βρεις σε οποιοδήποτε μαγαζί, γιατί διακινείται με συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτα μάθε για αυτό, δεν είναι κοινό προβιοτικό, και η κανονική του χρήση δεν είναι η λήψη από το στόμα. Τα "περίεργα" πράγματα ξέρεις, θέλουν και εξειδικευμένη γνώση.
Είμαι πολύ περίεργος να δω ποια είναι αυτή η "εξειδικευμένη γνώση"
Μπες στη σελίδα που ανέφερα και ξεκίνα το διάβασμα.
Μπορείς να μου βρεις μια σοβαρή μελέτη για την εφαρμογή αυτών στον άνθρωπο; Ή βασιζόμαστε στην προσωπική "εμπειρία" του καθενός;
Τη σελίδα την επισκεφθηκα, ευχαριστώ.
Η δοσολογία είναι για μια κούπα τσάι, το τσάι αυτό είναι πολύ γευστικό και τονωτικό, ιδανικό για απόγευμα.
1 κουταλάκι του γλυκού μαύρο τσάι, 3 ροδέλες πάχους 3mm από ρίζα τζίντζερ, 3 σποράκια κάρδαμο, 2 γαρύφαλλα και στη μύτη του κουταλιού σκόνη κανέλλα.
Ρίχνουμε τα συστατικά σε κατσαρολάκι με καπάκι και τα αφήνουμε σκεπασμένα από 3 - 10 λεπτά ανάλογα πόσο δυνατό θέλουμε να είναι το τσάι μας.
Το σουρώνουμε και προσθέτουμε 1 - 2 κουταλιές καστανή ζάχαρη και γάλα αν μας αρέσει στο τσάι.
Συνοδεύεται πολύ ωραία με 2 φέτες ψωμιού αλειμένες με ταχίνι γεύση κακάο(έχει στα σούπερ μάρκετ, φοβερό!)
2.Σοκολάτα με πλούσια γεύση
Σε μια μεγάλη κούπα ρίχνουμε 3 κουταλιές καστανή ζάχαρη, 2 γεμάτες κουταλιές κακάο ΙΟΝ, κανέλλα στη μύτη του κουταλιού και τριμμένο μοσχοκάρυδο, ιδιά ποσότητα με την κανέλλα.
Ρίχνουμε ελάχιστο γάλα και τα χτυπάμε με κουτάλι όπως χτυπάμε νες καφέ μέχρι να γίνει κρεμώδης μάζα.Το μείγμα χρειάζεται πολύ λίγο βραστό νερό για να απελευθερωθεί όλη η γεύση.Μετά συμπληρώνουμε με κρύο η ζεστό γάλα ανακατεύοντας.
Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα, αλλά φαντάζομαι πως το ταχίνι με γεύση πορτοκάλι θα πηγαίνει.
Home made digestive biscuits σκέτα ή με ξύσμα και χυμό πορτοκαλιού. Επιφυλάσσομαι να φτιάξω αυτοσχέδια με κακάο σκόνη και ψημένο καρπό κακάου. Σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιούμε νιφάδες βρώμης, χοντρά κονιοποιημένες στο μπλέντερ, αλεύρι ολικής άλεσης, βούτυρο κατα προτίμηση μαργαρίνη με μη υδρογονοποιημένα λιπαρά, εμπλουτισμένη με βιαταμίνες, μπέηκιν πάουντερ και σόδα, γάλα, στέβια αντί ζάχαρης και λίγο αλατάκι. Εξαιρετικά και τρώγονται όπως θέλει κανείς. Με γάλα, με γιαούρτη, με τυρί και φρούτα. Θαύμα.
Κάπως έτσι τα κάνω και εγώ (χωρις να κόβω τις νιφάδες στο μπλέντερ) και αντι για βουτυρο που λες, βάζω ελαιόλαδο. Με κακάο γίνονται μια χαρά αλλά μή βάλεις πολύ γιατι πικρίζει. (εγώ βάζω πορτοκάλι και κανελογαρύφαλλα...)
...για μια έρευνα που έδειξε ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος για να αναπληρώσει μυική μάζα μετά από από άσκηση είναι άπαχο γάλα με κακάο!Ο συνδιασμός αυτών των 2 συστατικών έχει άμεσα απορροφήσιμη πρωτείνη και υδατάνθρακες.
Μου φάνηκε περίεργο αλλά επειδή γουστάρω κακάο γενικότερα το δοκίμασα αρκετές φορές με σκοπό να παρατηρήσω τι γίνεται.
Το φτιάχνω κάπως έτσι.
Αντί για άπαχο βάζω κανονικό, ποσότητα λίγο παραπάνω από το μισό μιας κούπας του καφέ, μιάμιση κουταλιά κακάο ΙΟΝ (είναι λιγότερο καβουρδισμένο από το γιώτης), και αντί για ζάχαρη μια κουταλιά μέλι.
Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά από πλευράς ευεξίας και διαύγειας μπορώ να πω πως το ρόφημα είναι πραγματικά κορυφαίο, όσον αφορά τους μύες και το σώμα έχω την εντύπωση πως κάθε φορά νοιώθω λιγότερο κουρασμένος σε σχέση με το γεύμα 30/70 αμέσως μετά την άσκηση.
Το θετικό είναι ότι χωνεύεται πολύ γρήγορα και μέσα σε 10 λεπτά μπορώ να φάω ότι έτρωγα και πρίν αρχίσω να φτιάχνω το συγκεκριμένο ρόφημα.
Αποτελείται από ρόφημα και ψωμί.
Το ρόφημα μοιάζει με το milkshake σοκομπανάνα αλλά έχει κάποιες παραλλαγές.
Κόβουμε την μπανάνα και την ρίχνουμε σε μεγάλο ποτήρι, μέσα σε μίξερ ρίχνουμε 2 κουταλιές κακάο, μετά παίρνουμε μια ρίζα τζίντζερ(πιπερόριζα), έχει σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.Κόβουμε 2 ροδελίτσες πάχους περίπου μισού εκατοστού, αν η ρίζα είναι χοντρή κόβουμε 1 ροδέλα, βγάζουμε τη φλούδα και τεμαχίζουμε τις ροδέλες, τις ρίχνουμε στο μίξερ, ρίχνουμε και λίγη κανέλα σε σκόνη.
Στο ποτήρι με τη μπανάνα συμπληρώνουμε γάλα ή γάλα σόγιας και μετά τα χτυπάμε όλα στο μίξερ, για γλυκαντικό χρησιμοποιούμε καστανή ζάχαρη, 2 κουταλιές είναι αρκετές
Καθώς χτυπάμε το ρόφημα κόβουμε 2 μεγάλες φέτες ψωμί, αλείφουμε με βούτυρο και μέλι.
Το κολατσιό μας είναι έτοιμο.
Υ.Γ Η πιπερόριζα δίνει μια εξωτική γεύση σε συνδιασμό με το κακάο, δίνει ενέργεια και σύμφωνα με κάποιες έρευνες υποτίθεται οτι αναπλάθει ή βοηθάει στην ανάπλαση του μυικού συστήματος.
Εγώ πάντως που δεν το αντέχω το γάλα, τρώω τα εξής το πρωί.
Ψωμί φρυγανισμένο ( όχι έτοιματζίδικες φρυγανιές που διαλύονται στο στομάχι ) με βούτυρο ( κανονικό, όχι μαργαρίνη, όχι light, κανονικό Κερκύρας) και σπιτική μαρμελάδα, καφέ με λίγο, ελάχιστο γάλα, και μελάτο αυγό με βουτυράκι και ψωμάκι..Αν δεν σου αρέσει ο καφές η σε πιάνει στο στομάχι, φτιάχνε σοκολάτα.. ( κανονική με κακάο)Στα κρύα ειδικά σε κάνει τούρμπο..
Έχω δε παρατηρήσει, ότι όταν τρώω καλά το πρωί έχω σταθερό βάρος. Μόλις κόψω το πρωινό παχαίνω. ( προφανώς γιατί ξελιγώνομαι στην πείνα και χτυπάω μετά xlarge μεσημεριανά).
αυτό συμβαίνει γιατί δεν ενεργοποιείτε ο μεταβολισμός
άρα κάνεις λιγότερες καύσεις
Καλημέρα φίλοι και φίλες και καλώς σας βρήκα,μιας και μόλις πρίν λίγη ώρα μπήκα στην ποδηλατική παρέα σας!
Στο θέμα μας τώρα,προσωπικά όταν έχω να διανύσω πολλά χιλιόμετρα αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα,συνήθως προτιμώ να μη τρώω πλήρες πρωινό αλλά κάτι γρήγορο και συνήθως πέρνω μαζί μου το πρωινό μου ώστε να το καταναλώσω μόλις φτάσω στον προορισμό(αν δέ μιλάμε για προπόνηση).
Συνήθως λοιπόν οι επιλογή μου είναι ανάμεσα σε:
*Ψωμί ολικής αλέσεως με ταχίνι και μέλι.(Μία μέτρια φέτα,όχι απο καρβέλι του κιλού..αυτά στο κανονικό πρωινό)
*Γιαούρτι με ξηρούς καρπούς (καρύδια ή αμύγδαλα) και μέλι.(Αν φανταστείτε τί δράση του συγκεκριμένου συνδιασμού τροφών σε άλλες περιπτώσεις,φανταστείτε στη ποδηλασία)
Αν τώρα τα χιλιόμετρα είναι πολλά,δύσκολα και υπάρχει θέμα δυσπεψίας,απλά μέλι!Είναι ότι καλύτερο για μένα προσωπικά (πολλές φορές συνδιασμένο με γύρη).Σε κάθε περίπτωση αποφέυγω τα υγρά εκτός απο νεράκι φυσικά.Χυμός πορτοκαλιού και γάλα,κυρίως όταν είναι κρύα,προκαλούν φούσκωμα και αναγούλες.
Μετά την όποια διαδρομή βέβαια γίνεται σφαγή,εφιάλτης στην κουζίνα!χαχαχα
Καλές διαδρομές!
Καλημέρα.
Ιδού μια εκδοχή για κάθε χρήση φιλική προς στομάχι με γαστρίτιδα και παλινδρομήσεις. Ταυτόχρονα περιγράφω μια τυπική προσωπική κατεβασιά για μπάνιο σε X παραλία του Σαρωνικού, ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος, μια και φέτος δεν έφυγα απ' την Αθήνα καθόλου.
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΖΑΧΑΡΗ.
Νιφάδες κινόα, κεχριού, κριθαριού, βρώμης, κόκκους αμαράνθου, κορν φλέικς, φλέικς σιταριού με το πίτουρό του, μπαστουνάκια πίτουρου σιταριού. Όλα αυτά από λίγο ή τέλος πάντων ό,τι θέλει το σωματικό βάρος του καθένα. Αυτά είναι η βάση. Σ' αυτά προσθέτουμε μια πρεζούλα όπως θα'λεγε και η γιαγιά μου απ' τα πιο κάτω: αποξηραμένους καρπούς σύκου, βύσινου, κερασιού, σταφίδας ξανθής, κρανιών, διάφορα ινδιάνικα μούρα και σταφίδες από τη Νότια Αμερική, τα γνωστά μας μαύρα και ασπρα μούρα, ανανά, ινδική καρύδα, καρύδι, αμύγδαλα, φυστίκια. Όλα αυτά να γεμίζουν ένα μπωλ σχετικά μεγάλο κι όχι τα κομψά που σερβίρουμε το παγωτό. Το ΚΛΟΥ όμως είναι η τελική προσθήκη όχι σκόνης κακάου, αλλά καρπών κακάου (COCOA BEANS). Το τελευταίο είναι το καινούργιο μου εύρημα. Έχουν περίβλημα σαν τα φυστίκια τα αράπικα. Σπας και θρυματίζεις το περιεχόμενο 3-4 καρπών μέσα στο μίγμα που περιέγραψα. Εκτός των άλλων γνωστών, η συγκεκριμένη μορφή κακάου είναι βασική πηγή ψευδαργύρου. Περιχύνουμε με τσάϊ του βουνού (φοβερό καταπραϋντικό του στομαχιού εκτός των άλλων ιδιοτήτων του κι όχι γαλακτοκομικά για όσους έχουν δυσανεξία, όπως εγώ) κι αφήνουμε όλη τη νύχτα τα υλικά μας, να μαλακώσουν και να απελευθερώσουν τις ουσίες τους και την ενέργειά τους. Το πρωϊ βάζουμε το πιο πάνω μίγμα σε αεροστεγές ταπεράκι.
Πίνουμε ένα ποτήρι χυμό ενός φρούτου κι όχι μίγματος (πρόσφατα μια απόπειρα πλούσιου σε συστατικά χυμού, μου κόστισε και κρίση γαστρίτιδας με σφάχτες στο στέρνο και παλινδρομήσεις κλπ, κλπ). Ο χυμός να περιέχει ας πούμε 3/4 πορτοκάλι ή μήλο ή ό,τι άλλο και 1/4 χυμό τριαντάφυλλου. Το δεύτερο το βρίσκω σε κατάστημα υγιεινής διατροφής στην Πανεπιστημίου. Είναι γαλικός και πραγματικά εκτός από το εξαιρετικό άρωμα και την άφθονη C, η γλυκιά του γεύση εξισορροπεί την όξινη των φρούτων. Ένα ποτήρι νερό οξυγονωμένο με τις γνωστές συσκευές όζοντος, βοηθάει τα πάντα στο ξεκίνημα της μέρας. Μιλάμε για ποτήρια των 400 ή 500ml, σαν τα γνωστά της μπύρας ας πούμε.
Με αυτά τα υγρά στο στομάχι σου, αλλά και γουλιά-γουλιά στη διαδρομή σου από το παγούρι σου, καβαλάς το ποδήλατό σου και ποδηλατείς στη θάλασσα (σημείωση για τις ευαίσθητες κυρίες, ο Φλοίσβος έχει θαυμάσιες τουαλέτες και μπαίνεις μέσα ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ).
Όπου θέλει η καρδιά σου και διαπιστώνεις ότι τα νερά είναι κρυσταλένια (πιστέψτε το είναι! ως και σπαράκια μου τρώνε τα πόδια τελευταία), κάνεις το κολύμπι σου.
Αφού στεγνώσεις κάθεσαι σε ένα από τα παγκάκια που ρεμβάζουν το Σαρωνικό και τρως αργά και εντελώς χαζεμένος/η με το περιβάλλον το μίγμα που έχεις φτιάξει από το βράδυ. Οι γύρω σου και απορούν και σε ζηλεύουν για τη χαζεμάρα εν μέσω κρίσης...
Γεμάτος/η ενέργεια και σιγά-σιγά αρχίζεις να επιστρέφεις προς τη φωλιά σου, όπου κι αν είναι αυτή. Το σιγά-σιγά δεν σημαίνει την ταχύτητα που ποδηλατείς. Σημαίνει, ότι ας πούμε χαζεύεις και λίγο έναν ιδιόμορφο ψαρά ή κάτι άλλο παράδοξο μέσα ή δίπλα στη θάλασσα. Το επίκεντρο της παρατήρησης είναι η θάλασσα. Στο μεταξύ το μίγμα έχει πάρει το δρόμο του στο στομάχι σου και δεν σου έρχεται στο στόμα, όταν αρχίζεις να ανηφορίζεις απ' την γέφυρα του Τάε Κβο Ντο προς το κέντρο της Αθήνας.
Κι όλα τέλεια...Φτάνοντας στο σπίτι ίσως πεινάς κανονικά και μετά από ένα υπέροχο μπάνιο τρως σα λύκος/λύκαινα...
Ομολογώ ότι έμεινα άφωνος διαβάζοντας το πρωινό που τρώς φίλε/η wheelofortune!
Φαίνεται πρωινό ατόμου vegan διατροφής!
Αρκετά ιδιότυπο όμως,αμφίβολης γευστικότητας και φαντάζομαι αρκετά ακριβό!
Όπως και να έχει,τα ίδια έκανα και εγώ φέτος,ελαφρύ πρωινό-ποδήλατο μέχρι την παραλία-κολύμπι-κανονικό πρωινό και μετά ποδήλατο και πάλι για επιστροφή!(ακόμα το κάνω δηλαδή)
ότι είναι καιρός με τα τόσα μεταλλαγμένα που κυκλοφορούν δίπλα μας να αρχίσουμε να υιοθετούμε την λογική του βιολογικού καθαρισμού στο καθημερινό μας διαιτολόγιο; Κι όταν λέμε βιολογικό καθαρισμό εννοούμε την μετατροπή ακατάλληλων και επικίνδυνων τροφών σε υγιεινές για το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα: Εσύ πόσα καθάρματα έφαγες σήμερα; - κατά το("Γιαννάκη πόσα πορτοκαλάκια έφαγες σήμερα;)
Προτείνω λοιπόν επί τη επαιτείω των Δημοτικών όσοι τρώνε γιαουρτάκι Αγελαδίτσα να το αντικαταστήσουν με Κακλαμανίτσα για αρχή και βλέπουμε....
Τα γ. του εμπορίου μόνο το όνομα έχουν, και εκτός αυτού τα αγελαδινά κανονικά δεν θα έπρεπε να τα καταναλώνουμε. (Να μη μπω σε λεπτομέρειες, μεγάλο κεφάλαιο.) Τα πλησιέστερα στο ανθρώπινο σώμα είναι τα προϊόντα της κατσίκας. Αν μπορείς να βρεις τέτοια, μην τα παραμελείς. Πρόσεξε όμως, μετά από μια ηλικία (40 ίσως) το γάλα δεν χρειάζεται, αλλά τα υλικά τους καλύτερα να τα παίρνουμε από το γιαούρτι και το κεφίρ (ξέχνα όμως το ασβέστιο, η σύνδεσή του με την οστεοπόρωση είναι μια απάτη). Πρόκειται για άριστα προβιοτικά. Μιλάμε όμως για γιαούρτι ζωντανό, όχι του εμπορίου το οποίο παστεριώνουν για να κρατάει περισσότερο, πράγμα που δεν είναι εύκολο να βρεις αλλά πρέπει να το φτιάχνεις.
Τελικά, κοντολογής το κεφίρ (που γίνεται πανεύκολα) από κατσικίσιο γάλα είναι εξαιρετική τροφή ειδικά για το πρωί. (Και πάλι προσοχή, να είναι αυθεντικό κεφίρ, με όλους τους μικροοργανισμούς του που δεν υποβαθμίζεται, όχι κάτι περίεργα σκευάσματα με επιλεγμένους που τα κάνουν έτσι ώστε μετά από μερικές παρτίδες να χάνει τη δύναμή του, ώστε να ξαναγοράζεις το προϊόν.) Μπορείς να το συνδυάσεις με πολλά πράγματα, διότι ως προβιοτικό βοηθάει την πέψη με ότι και αν το φάς. Πολλές φορές το βάζω και στο παγούρι μου αντί για νερό. Αυτό το δροσερό πράγμα είναι τέλειο να το κατεβάζεις μονορούφι ιδίως όταν κάνει ζέστη. Με αυτό αποφεύγεις τους χυμούς, που οι περισσότεροι στο εμπόριο είναι χημεία (γράφουν φυσικός χυμός αλλά είναι από πούλπα συμπυκνωμένη που εισάγεται από τρίτο κόσμο).
Καλή όρεξη!
Δύο γεύματα τη μέρα παίρνω λόγω γαστρεντερικής δυσλειτουργίας το αργότερο ως τις πέντε το απόγευμα. Φέτος κατάφερα να χάσω όλα τα κιλά που πήρα από καθιστική ζωή, όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου. Είμαι εκ των πραγμάτων εδώ και χρόνια αναιμική. Άρα δίνω μάχη, το πρωϊνό, που καίγεται καλά, με καμιά εικοσαριά χιλιόμετρα ποδήλατο, που κατάφερα να κάνω κάθε πρωΐ τους τελευταίους έξι μήνες ή καμιά σαρανταπενταριά, όταν πάω για μπάνιο, να περιέχει όσο πιο πολλά θρεπτικά συστατικά γίνεται. Η ποσότητα δεν είναι μεγάλη, λόγω της δυσκαταποσίας που μου έχει προκαλέσει το αυτοάνοσό μου. Τα θερμά μου χαιρετίσματα στον Elderly. Αυτός ίσως καταλαβαίνει τι εννοώ.
Δαπανηρό δεν είναι, γιατί φυσικά αγοράζονται όλα σε συσκευασίες όσο γίνεται πιο μεγάλες, άρα οικονομικές. Φυλάγονται σε βάζα γυάλινα. Τα ευαίσθητα στο ψυγείο. Στο μπωλ μπαίνουν μικροποσότητες. Το ευτύχημα είναι οτι η πόλη μας έχει τη δυνατότητα πια να μας δίνει αυτά τα τρόφιμα.
Kaklamani δεν τρώω με τίποτα, αλλά ούτε και δηλητήριο ψυχαναγκαστικό. Πολύ ανθυγιεινό. Σας συνιστώ πιο ήρεμες και καίριες στο στόχο αντιδράσεις.
Φίλε μου i.alli.ellatha, Κεφίρ χρησιμοποιούσα ως το 2003. Έφυγα στην Αγγλία και το καημένο το ζωάκι πέθανε στο Λονδίνο. Κανένα γάλα δεν ήταν αρκετά καλό για να το κάνει να ζήσει. Κοινώς αν και βιολογικά, κακά τα αγγλικά γάλατα για το καημένο το κεφιράκι. Τότε μη ξέροντας τη δυσανεξία μου έτρωγα τόνους γιαουρτιού και τυριών. Μέγα λάθος. Μαθαίνω για μένα συνεχώς πράγματα που δεν φανταζόμουνα και προσαρμόζομαι ανάλογα. Ερωτευμένη προσπαθώ να είμαι με όλα. Αλλά δεν μου καλοκάθεται. Με τραβάνε πολύ και πολλά στον αντιερωτισμό, θέλω δεν θέλω. Κι ας ξυπνάω με την ελπίδα παραμάσχαλα...γιατί εγώ δεν μπορώ αλλοιώς...
Να σε ρωτήσω? Καρπούς κακάο βρίσκεις στα βιολογικά προιόντα?
Ναι, σε τέτοιο μαγαζί τα πέρνω. Μένω στην Κυψέλη. Κι όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο αυτή η δύσκολη, αλλά υπέροχη γειτονιά κυριολεκτικά έχει απ' όλα. Εδώ βρήκα λοιπόν αυτό το είδος. Τα φέρνει στην Ελλάδα ένας άνθρωπος που τα χρησιμοποιεί κι ο ίδιος, όπως και τα goji, ένα άλλο εξαιρετικό αντιοξειδωτικό και εξαιρετικά πλούσιο καρπό από εκεί. Ασχολείται με την μικρομοριακή διατροφή. Συνήθως ξέρεις όσοι "τραβιούνται" με προβλήματα υγείας μακράς ταλαιπωρίας προσπαθούν να βρουν το διατροφικό κουμπί για την περίπτωσή τους. Τώρα έχει έλλειψη. Επειδή αυτό το είδος είναι προϊόν νοτιοαμερικάνικο, έψαξα πριν δεκαπέντε μέρες και το εντόπισα στο διαδίκτυο σε αγγλικό προμηθευτή (για να μην διαφημίσω, μπορώ αν χρειάζεσαι να σου δώσω τα στοιχεία με πμ), από όπου το αγόρασα σε καλή τιμή και γρήγορα με το απλό ταχυδρομείο και για μένα και για φίλη που το χρειάζεται κι αυτή. Είναι εξαιρετικό. Στο μαγαζάκι που ψωνίζω μαζεύεται κόσμος κι επι τόπου ανταλλάσουμε εμπειρίες και πληροφορίες. Όταν το πρωτοπήρα ήταν ένας νέος που το έτρωγε για καλή ενέργεια. Το έτρωγε σκέτο. Δύο καρπούς κάθε πρωΐ έτσι σκέτους. Αυτό που αγόρασα απ' την Αγγλία είναι Περουβιανό προϊόν σε συσκευασία αεροστεγή του μισού κιλού. Αυτό που υπάρχει στην αγορά τώρα είναι το αποφλοιωμένο, πάλι σε αεροστεγή συσκευασία. Μπορείς κι αυτό να χρησιμοποιήσεις, απλά το αναποφλοίωτο είναι πιο προφυλαγμένο. Η φίλη μου κάνει ροφήματα και κρέμες επίσης με γάλα κατσικίσιο όπως είπε κι ο i.alli.ellatha.
Σ'ευχαριστώ για τις πληροφορίες, σκέφτομαι να τους χρησιμοποιήσω στα διάφορα ροφήματα που φτιάχνω.
Από γεύση φαντάζομαι έχουν διαφορετική από εκείνη του κακάο που γνωρίζουμε, το κλασσικό κακάο είναι ψημένο και αποβουτυρωμένο αν δεν κάνω λάθος.
Οι καρποί είναι ελαφρά ψημένοι και έχουν όλα τα συστατικά τους. Τα έλαιά τους από όσο ξέρω ωφέλιμα είναι. Γιατί να τα αποφύγεις; Δεν νομίζω οτι παχαίνουν. Για να ραγίσει ο φλοιός τους τα χτυπάς ελαφρά. Έτσι θρυματίζεται το περιεχόμενο, γιατί αλλιώς μένει σκληρό και νιώθεις την πικράδα του πιό έντονα, αν και είναι αλλιώτικη από αυτή της σκόνης και πιο ανεκτή. Όσοι πίνουν πικρό καφέ δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Είναι απείρως πιο ανεκτή η πικράδα του. Στην αποφλοιωμένη του μορφή είναι ήδη θρυματισμένο.
Enjoy!!!
Μια και το έφερε η κουβέντα, μια πληροφορία που σίγουρα θα βοηθήσει και σένα: Η "βάση" του σώματός μας είναι το πεπτικό σύστημα. Η πεπτική οδός δέχεται απίστευτες επιθέσεις λόγω διατροφής και με τα χρόνια, και τη χρόνια διαταραχή της χλωρίδας, αρχίζουν οι ιστορίες, από κολίτιδες μέχρι αιμορροΐδες και βάλε και γενικά γαστρεντερικές δυσλειτουργίες.
Οπότε ο δρόμος πάει προς την αποκατάσταση της χλωρίδας. Τα προβιοτικά πρώτα στη μάχη. Θα σού όμως δώσω μια πληροφορία, που μπορεί να αλλάξει τη ζωή του πεπτικού σου συστήματος, όπως άλλαξε και τη δική μου και πάρα πολλών άλλων. Η λέξη κλειδί είναι "ενεργοί μικροοργανισμοί".
Ξεκίνα από αυτή τη σελίδα. Όταν καταλάβεις τι είναι αυτό το πράγμα και τι κάνει, θα παίρνεις κάθε μέρα μερικές σταγόνες ΕΜ1 (προσοχή όχι ΕΜα) σε ένα ποτήρι νερό. Σε λίγο καιρό, ίσως μέρες, θα δεις αλλαγή που δεν θα πιστεύεις. Έτσι άνθρωποι γλίτωσαν από σπαστικές κολίτιδες καραμπινάτες. Το ΕΜ1 μπορείς να βρεις και Αθήνα, ρωτώντας στη σελίδα μπορείς να μάθεις πού. Αυτά για την υγεία, γιατί έχει και άλλες άπειρες χρήσεις (ακόμα και στα ποδηλατικά σορτσάκια το βάζω για μείωση του προβλήματος της σέλλας να φανταστείς) και μπορεί να απορείς πώς ζούσες χωρίς αυτό.
Το νεο νερό του Καματερού;
Χαχαχά, όχι και Καματερός! Το τσεκάρισα είναι προβιοτική σύνθεση. Έχω ήδη χρησιμοποιήσει κάποιους λακτοβάκιλους κλπ που μου έδωσε διαιτολόγος. Δεν χάνω να χρησιμοποιήσω και αυτούς. Αύριο πρωΐ-πρωΐ στο μαγαζάκι με τα βιολογικά να ρωτήσω αν το έχουν. Νάσαι καλά i.alli.ellatha.
Λίγο δύσκολο να το βρεις σε οποιοδήποτε μαγαζί, γιατί διακινείται με συγκεκριμένο τρόπο. Πρώτα μάθε για αυτό, δεν είναι κοινό προβιοτικό, και η κανονική του χρήση δεν είναι η λήψη από το στόμα. Τα "περίεργα" πράγματα ξέρεις, θέλουν και εξειδικευμένη γνώση.
Είμαι πολύ περίεργος να δω ποια είναι αυτή η "εξειδικευμένη γνώση"
Είμαι πολύ περίεργος να δω ποια είναι αυτή η "εξειδικευμένη γνώση"
Μπες στη σελίδα που ανέφερα και ξεκίνα το διάβασμα.
Μπορείς να μου βρεις μια σοβαρή μελέτη για την εφαρμογή αυτών στον άνθρωπο; Ή βασιζόμαστε στην προσωπική "εμπειρία" του καθενός;
Τη σελίδα την επισκεφθηκα, ευχαριστώ.
Δεν είδα τίποτα στη σελίδα που να αφορά την υγεία, και ευτυχώς, διότι στο τσακ είμαι να ξαναρχίσω τις καταγγελίες στον ΕΟΦ και σκυλοβαριέμαι.
1. Ινδικό τσάι μασάλα(απ'όλα)
Η δοσολογία είναι για μια κούπα τσάι, το τσάι αυτό είναι πολύ γευστικό και τονωτικό, ιδανικό για απόγευμα.
1 κουταλάκι του γλυκού μαύρο τσάι, 3 ροδέλες πάχους 3mm από ρίζα τζίντζερ, 3 σποράκια κάρδαμο, 2 γαρύφαλλα και στη μύτη του κουταλιού σκόνη κανέλλα.
Ρίχνουμε τα συστατικά σε κατσαρολάκι με καπάκι και τα αφήνουμε σκεπασμένα από 3 - 10 λεπτά ανάλογα πόσο δυνατό θέλουμε να είναι το τσάι μας.
Το σουρώνουμε και προσθέτουμε 1 - 2 κουταλιές καστανή ζάχαρη και γάλα αν μας αρέσει στο τσάι.
Συνοδεύεται πολύ ωραία με 2 φέτες ψωμιού αλειμένες με ταχίνι γεύση κακάο(έχει στα σούπερ μάρκετ, φοβερό!)
2.Σοκολάτα με πλούσια γεύση
Σε μια μεγάλη κούπα ρίχνουμε 3 κουταλιές καστανή ζάχαρη, 2 γεμάτες κουταλιές κακάο ΙΟΝ, κανέλλα στη μύτη του κουταλιού και τριμμένο μοσχοκάρυδο, ιδιά ποσότητα με την κανέλλα.
Ρίχνουμε ελάχιστο γάλα και τα χτυπάμε με κουτάλι όπως χτυπάμε νες καφέ μέχρι να γίνει κρεμώδης μάζα.Το μείγμα χρειάζεται πολύ λίγο βραστό νερό για να απελευθερωθεί όλη η γεύση.Μετά συμπληρώνουμε με κρύο η ζεστό γάλα ανακατεύοντας.
Δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα, αλλά φαντάζομαι πως το ταχίνι με γεύση πορτοκάλι θα πηγαίνει.
Home made digestive biscuits σκέτα ή με ξύσμα και χυμό πορτοκαλιού. Επιφυλάσσομαι να φτιάξω αυτοσχέδια με κακάο σκόνη και ψημένο καρπό κακάου. Σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιούμε νιφάδες βρώμης, χοντρά κονιοποιημένες στο μπλέντερ, αλεύρι ολικής άλεσης, βούτυρο κατα προτίμηση μαργαρίνη με μη υδρογονοποιημένα λιπαρά, εμπλουτισμένη με βιαταμίνες, μπέηκιν πάουντερ και σόδα, γάλα, στέβια αντί ζάχαρης και λίγο αλατάκι. Εξαιρετικά και τρώγονται όπως θέλει κανείς. Με γάλα, με γιαούρτη, με τυρί και φρούτα. Θαύμα.
Κάπως έτσι τα κάνω και εγώ (χωρις να κόβω τις νιφάδες στο μπλέντερ) και αντι για βουτυρο που λες, βάζω ελαιόλαδο. Με κακάο γίνονται μια χαρά αλλά μή βάλεις πολύ γιατι πικρίζει. (εγώ βάζω πορτοκάλι και κανελογαρύφαλλα...)
...για μια έρευνα που έδειξε ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος για να αναπληρώσει μυική μάζα μετά από από άσκηση είναι άπαχο γάλα με κακάο!Ο συνδιασμός αυτών των 2 συστατικών έχει άμεσα απορροφήσιμη πρωτείνη και υδατάνθρακες.
Μου φάνηκε περίεργο αλλά επειδή γουστάρω κακάο γενικότερα το δοκίμασα αρκετές φορές με σκοπό να παρατηρήσω τι γίνεται.
Το φτιάχνω κάπως έτσι.
Αντί για άπαχο βάζω κανονικό, ποσότητα λίγο παραπάνω από το μισό μιας κούπας του καφέ, μιάμιση κουταλιά κακάο ΙΟΝ (είναι λιγότερο καβουρδισμένο από το γιώτης), και αντί για ζάχαρη μια κουταλιά μέλι.
Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά από πλευράς ευεξίας και διαύγειας μπορώ να πω πως το ρόφημα είναι πραγματικά κορυφαίο, όσον αφορά τους μύες και το σώμα έχω την εντύπωση πως κάθε φορά νοιώθω λιγότερο κουρασμένος σε σχέση με το γεύμα 30/70 αμέσως μετά την άσκηση.
Το θετικό είναι ότι χωνεύεται πολύ γρήγορα και μέσα σε 10 λεπτά μπορώ να φάω ότι έτρωγα και πρίν αρχίσω να φτιάχνω το συγκεκριμένο ρόφημα.
Αν το δοκιμάσει κάποιος ας γράψει εντυπώσεις.
http://www.podilates.gr/node/1998#comment-217767
...αρκετά, σκέτο είναι χάλια αλλά με διάφορα μέσα είναι πολύ ωραίο.
Είχα παρατηρήσει ότι ήθελα να πίνω μεγάλες ποσότητες από αυτό με κακάο της Provamel, φοβερή γεύση και έδινε την εντύπωση ότι ήταν κάτι σαν τροφή.
Σταμάτησα να καταναλώνω επειδή είχα ακούσει ότι γενικότερα υπάρχει πολλή μεταλλαγμένη σόγια.