Μην πάει ο νους σας στο πονηρό, γιατί θα απογοητευθείτε!
Μία από τις χρηστικές πλευρές του ποδηλάτου που δεν έχει τονιστεί ιδιαίτερα είναι κι εκείνη της υποβοήθησης των πνευματικών λειτουργιών του αναβάτη.
Αναγκαστικά ο λόγος θα είναι προσωπικός, αλλά ίσως κάποιοι ταυτιστείτε μ’ αυτόν.
Έχω παρατηρήσει πως οι πολλές ώρες ακίνητης σκέψης πάνω σ’ ένα γραφείο πίσω απ’ τον υπολογιστή δεν αποδίδουν λύσεις στα δύσκολα προβλήματα. Όταν το σώμα μένει επί πολύ χρόνο ακίνητο, το μυαλό αρχίζει και βαλτώνει κι αυτό, η εγρήγορσή του μειώνεται και η αναγκαία αναλαμπή για την λύση του γόρδιου δεσμού δεν έρχεται.
Όταν όμως φτάσει η στιγμή που το πόδι θα αρχίσει να περιστρέφει το πετάλι, η κίνηση αυτή δεν μεταδίδεται μόνο στους τροχούς αλλά και στα γρανάζια του μυαλού. Όπως οι ρόδες ξεκινούν το κύλισμά τους και σιγά-σιγά επιταχύνουν, έτσι και οι μηχανισμοί του μυαλού επανατίθενται σε λειτουργία ανανεωμένοι παραμερίζοντας τις όποιες άχρηστες πληροφορίες έφραζαν τους διαδρόμους της σκέψης και δυσχέραιναν το ελεύθερο ξεδίπλωμα της δημιουργικής φαντασίας.
Σ’ αυτήν την μοναδική ιδιότητα του ποδηλάτου χρωστώ την επίλυση πολλών νομικών προβλημάτων και την σύνταξη πολλών δικογράφων.
Το ποδήλατο δεν είναι μόνο αφορμή για γνωριμίες, κουβεντούλα και χάζεμα (και σουβλάκια!!), είναι –κυρίως- αφορμή για ησυχία και περισυλλογή που τόσο λείπουν από τη ζωή μας σήμερα…
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
σωστός!...
η ήπια σωματική άσκηση βοηθάει να πάρει στροφές το μυαλουδάκι μας. Ακόμα περισσότερο το ποδηλατείν που συνδυάζει και την εναλλαγή οπτικών παραστάσεων.
Αλλά μιας και το έφερε η κουβέντα, έρωτα πάνω (δίπλα, κοντά, λόγω, μαζί, κλπ) σε ποδήλατο έχει κάνει κανείς από σας ;
Χρήζει ιδιαίτερης ανάδειξης, γι' αυτό βάλ' το σε χωριστό post!
Σίγουρα πάντως η ποδηλατάδα είναι το ιδανικό ζέσταμα για έναν ερωτικό προορισμό...!
μην παει ο νου σας στο πονηρο...........................................
Είναι το νούμερο ένα αγχολυτικό μου, το ποδηλατάκι μου !Συν τοις άλλοις, για όσους ξέρουν για την Μέθοδο ΄Σίλβα για τον έλεγχο του Νου, η κίνηση είναι πολύ καταλυτική πολλές φορές στο να χρησιμοποιούμε και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας. Μας χαλαρώνει και βοηθά πολύ να φτάσουμε στο επίπεδό μας για αυτό που χρειαζόμαστε! (βλ. Σεμινάρια Μεθόδου Σίλβα)
Φίλε έχεις απόλυτο δίκιο.
Πέρυσι ξέθαψα το παλίο μου ποδήλατο το καβάλησα και τρελάθηκα...
Αγόρασα καινούργιο, τρελάθηκα πιο πολύ όταν μου το κλέψανε...
Σήμερα παραλαμβάνω ακόμα ένα...
Είναι αυτή η καταπληκτική αίσθηση όταν ποδηλατείς, ότι επιστρέφεις στην παιδική ηλικία της τρέλας και της ανεμελιάς, ότι ξεκολάς από τη ρημαδοκαρέκλα του γραφείου, ότι σηκώνεσαι από τον καναπέ και το χαζουκούτι, ότι γίνεσαι ένα με το περιβάλλον γύρω σου το βουνό την πόλη, ότι δεν ενοχλείς δε μολύνεις, ότι επικοινωνείς με κόσμο, ότι, ότι...
Φραμπαλάδες και αρώματα θα μου πείτε αλλά όσοι δεν αισθάνονται έτσι αυτοί χάνουν...