Η φωτο δεν ειναι δικη μου (επλιζω να μην πειραχτει ο εχων τα πνευματικα δικαιωματα)
αλλα μου εκανε τρομερη εντυπωση (αυτο βεβαια σημαινει οτι εχουμε παρεκτραπει πολυ)
Αν καταλαβα καλα ειναι καποιος που επειδη δεν μπορουσε να βλεπει ανθρωπους να ψαχνουν στα σκουπιδια για φαι βαζει σακουλα με σαντουιτς για να τρωνε. Μακαρι να εχω καταλαβει σωστα. Κατι τετοιες κινησεις με κανουν να ελπιζω για το ανθρωπινο γενος.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
...φίλε,
ένα σωρό καλά μπορεί να επινοήσει
το νιάξιμο και η αγάπη για το συνάνθρωπο.
μην παρεξηγηθώ, δεν είναι φυσιολογικά αυτά που ζούμε,
αλλά ο καθένας κάτι μικρό μπορεί να κάνει.
Αυτό γίνεται και στον κάδο κάτω απ’ το σπίτι μου. Αφήνονται σε σακούλες, ακριβώς εκεί που δείχνει η φωτο κάθε λογής πράγματα εκτός από φαγητό.
Φεύγουν σε χρόνο 0.
σημειολογικά ελπιδοφόρο, αλλά επί της ουσίας αναποτελεσματικά ανοργάνωτο
να δεις που θα περάσει το σκουπιδιάρικο πρώτο εννοώ
1. δεν προλαβαίνει να περάσει πρώτο το σουπιδιάρικο.
2. καλύτερα ένας ενοχικός λιγότερος και ένας, ας πούμε, χορτάτος περισσότερος
ας μην ενοχοποιούμε τις ενοχές
ιδίως αν το εφαλτήριο για κινητοποίηση αποτελεσματικής μη αποσπασματικής φύσης
τα υπναγωγά ενοχών κάποιους μπορεί περισσότερο να ανησυχούν
Δυστυχώς.
Άλλο πράμα λέει ο ντόκτορ, και με βρίσκει σύμφωνο. Δυστυχώς.
Η καρδιά λέει το αντίθετο, όμως, κάποτε, κάποιος είπε:
«η ελεημοσύνη διαιωνίζει την εξαθλίωση».
Δυστυχώς. Πάντοτε θα έρχεται πρώτο το σκουπιδιάρικο.
Σημ. @ντόκτορ. Το μυαλό μου, μου λέει να σε βρίσω (τι μαλακία αβατάρι είναι αυτό ρε; κλπ κλπ), όμως, η καρδιά μου, μου λέει να σου χαρίσω ένα τραγουδάκι.
«η ελεημοσύνη διαιωνίζει την εξαθλίωση»: +ό,τι
τσογλάνι είστε μίστερ, αλλά νιώθετεή ίσως ακριβώς γι' αυτό
θα γινόμουν απόλυτος αν έλειπε το δυστυχώς
στην ιστορία της φύσης δεν υφίσταται καν η έννοια της επώδυνης (δυσ-) τύχης
Το σκουπιδιάρικο περνάει στις 2.00 τα ξημερώματα...οι σακούλες τοποθετούνται πρωϊνές ώρες...και δεν είναι ελεημοσύνη...δεν είναι καν φάρμακο για να κοιμάται κανείς ήσυχος. Είναι συναίσθηση ότι σήμερα αυτός, αύριο εγώ...είναι τρόπον τινά ταύτιση.
θεωρητικά και κοινωνιολογικά καλά τα λέει αλλά στην πραγματική ζωή, είναι ποτέ δυνατόν να μη βοηθήσεις κάποιον μπας και αλλάξει το σύστημα;;; Ως τότε θα έχει πεθάνει της πείνας 100 φορές!
Εκτός αν είσαι (οχι εσύ προσωπικά!) αρχιτσιγκούναρος και βρίσκεις δικαιολογίες για να μη δώσεις σε αυτόν που δεν έχει....
Ετσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, ο άνεργος δεν είναι πλέον άνεργος γιατι τεμπελιάζει και ο πεινασμένος δεν πεινάει επειδή δεν πάει για δουλειά...
Ο πόρτες έχουν κλείσει πια για πολλούς.. και η ζωή τους έχει γίνει αβίωτη χωρίς κάποια βοήθεια - ή πες το ελεημοσύνη.
Έχει κυκλοφορήσει εδώ και λίγες μέρες, ένα κάλεσμα από atenistas, που συνδυάζει μια παρόμοια ιδέα, με ποδήλατο.
Το μόνο που έχω βρει είναι μια φόρμα για εκδήλωση ενδιαφέροντος. Ίσως ενδιαφέρει κάποιους (και ίσως να θέλει ξεχωριστή ανάρτηση):
http://atenistas.org/sandwichbikers/
Μεγάλο θέμα, αν και τόσο απλό στην ουσία του.
Η εκμετάλλευση είναι από τους έχοντες και κατέχοντες. Δεν πρέπει να νιώθω ενοχές απέναντι στο σάπιο. Η αλληλεγγύη είναι δεδομένη όταν δούμε τη σκληρή πραγματικότητα, μ' ένα κουτάλι δεν μπορεί ν' αδειάσει η θάλασσα.
Μόνο οργανωμένα μπορεί να ξεφτιλιστεί το κράτος πρόνοιας, το τι θα κάνω εγώ κι εσύ είναι καθαρά προσωπικό, μαζί μπορούμε πολλά (θες να τα φτιάξουμε; Έτσι δεν λέγαμε μικρά; Ε, κάπως έτσι αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα).
Η πρόσφατη ανάρτηση που έκανε ο scrab είναι λίγο φως, το παραπάνω είναι κάτι κι αυτό.
Όμως, εάν μου αρκεί αυτό τότε τους δίνω συχωροχάρτι.
Και πρόσεξε, δεν το παίζω επαναστάτης, μαλάκας είμαι, αλλά όχι ξεφτίλας που κρύβομαι πίσω από προσευχές.
Το έχω δει κι εγώ, μάλιστα ένα στην γειτονιά μου και ένα άλλο στο κέντρο. Νομίζω ότι δεν ήταν σάντουιτς αλλά απλώς ψωμί.