Συνποδηλάτες καλησπέρα και καλές πεταλιές σε όλους.
Σύντομα θα αλλάζει έδρα η εταιρία που εργάζομαι και η καινούργια θα είναι στο Περιστέρι. Ξεκινώντας από Μοσχάτο είχα βρει διαδρομή που με βόλευε μέχρι την μέχρι τώρα έδρα στην Αγίας Αννης στο Ρουφ. Από εκεί και πέρα βλέπω ότι θα με βόλευε από το ύψος της Πέτρου Ράλλη μέχρι την Λένορμαν να κινηθώ στον παράδρομο της Εθνικής στον Κηφισό. Είναι κάτι τέτοιο εφικτό ή θα παίξω κορώνα γράμματα το κεφάλι μου;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Ποδηλατώ σε καθημερινή βάση τον τελευταίο ενάμισι χρόνο πρώτα με ένα τύπου Mountain και τώρα με trekking οπότε θέμα με την απόσταση δε θα έχω (γύρω στα 18 χιλιόμετρα πήγαινε - έλα). Με φοβίζει το ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσω μεγάλους δρόμους με πυκνή κυκλοφορία που μέχρι τώρα τους απεφευγα. Ο παράδρομος είναι μάλλον ο βασικότερος φόβος μου.
Δεν είμαι ο πιο κατάλληλος να σου απαντήσω, αφού λίγες φορές έχω περάσει από τις γειτονιές που λες.
Στον παράδρομο της Κηφισού έχω μπει 2-3 φορές από Ιερά Οδό μέχρι Π. Ράλλη. Δεν αισθάνθηκα μελοθάνατος, αλλά δεν το χάρηκα κιόλας. Δοκίμασε και βλέπεις πως θα σου κάτσει.
Θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις και μια διαδρομή χονδρικά από Πειραιώς, Κων/πόλεως, (Σπ. Πάτση, Παλαμηδίου, ?) Άστρους. Χιλιομετρικά δεν πρέπει να έχει μεγάλη διαφορά, και για τα δικά μου γούστα είναι πιο ευχάριστη.
Όσο για την κυκλοφορία, κράτα την λωρίδα σου με συνέπεια και άσε τους βιαστικούς να κορνάρουν. Καλύτερα -χίλιες φορές- να σε βλέπουν και να σε βρίζουν, παρά να κάνεις στην άκρη, να μην σε δουν και να σε πατήσουν.
φίλε d1m1tr1s σ ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου. Θα δοκιμάσω κάποια Κυριακή πρωί να κάνω τη διαδρομή από τον παράδρομο να δω πως θα πάει. Σίγουρα θα πάω και από εκεί που μου γράφεις μήπως είναι καλύτερα. Σκέφτομαι και τη Θηβών αλλά μάλλον σαν ύστατη λύση.
Τελικά το επιχείρησα από τον παράδρομο. Εδώ και μια εβδομάδα πηγαίνω πλέον στην (καινούργια) έδρα της εταιρίας στο Περιστέρι από τον παράδρομο της Εθνικής από το ύψος της Πέτρου Ράλλη μέχρι τη Λένορμαν. Όλα οκ σίγουρα θέλει προσοχή αλλά μια χαρά τα βγάζω πέρα. Πλέον κάνω 10+10 χιλιόμετρα καθημερινά για τη δουλειά. Οι συνάδελφοι με βλέπουν με μισό μάτι γιατί παρκάρω ... μέσα στο κτίριο ενώ εκείνοι ψάχνουν στην δύσκολη περιοχή τριγύρω να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους.
...έτσι έτσι ;) καλά τους κάνεις :)
καλά και ασφαλή χιλιόμετρα :)
Φίλε nikko σ ευχαριστώ! Υπάρχει ένα μικρό πάρκινγκ μπροστά στο κτίριο όπου κάθε πρωί γίνεται χαμός γιατί δε φτάνει για όλους... εκεί να δεις... να μαλώνουν και να αγχώνονται και εγώ καμαρωτός από δίπλα με το ποδήλατο να περνάω και να μπαίνω μέσα στο κτίριο...
...πρέπει να αισθανόμαστε όμορφα γιατί διαφέρουμε από τον προηγούμενο εαυτό μας κι όχι γιατί διαφέρουμε από συνανθρώπους μας.
Εγώ αισθάνομαι όμορφα και για τα δύο. Ο καθένας όπως νομίζει. Το ότι αισθάνομαι διαφορετικά από κάποιο άλλο δε με κάνει πολέμιο του συνανθρώπου μου. Ελπίζω να νοιώσει κι εκείνος διαφορετικά και να πιάσει το ποδήλατο όπως έκανα κι εγώ άλλωστε παλαιότερα.
Συνεχίζω να κινούμαι στον παράδρομο της εθνικής μέχρι το Περιστέρι μετά από 9 και κάτι χρόνια (συνολικά 11 χρόνια με σχεδόν αποκλειστική χρήση ποδηλάτου για μέσο μεταφοράς στη δουλειά μου).
Όσοι δε το έχετε κάνει και φοβάστε ξεκινήστε! Τώρα και με τη βενζίνη στα ύψη...
Πολύ καλά τα γράφεις, αλλά είναι ευκαιρία να εμπλουτίσεις λιγο το τυράκι που στήνεις...(στη φάκα).....
Γράψε λοιπόν, πόση ώρα κάνεις συνολικά αν διαδρομή, πόσο εύκολα ή δύσκολα φτάνεις, τι γίνεται όταν όλοι οι δρόμοι είναι μποτιλιαρισμένοι και εσύ περνάς ανάμεσα σε σταματημένα ΙΧ, πόση ώρα κάνεις για να βρεις πάρκιν μέσα στο κτίριο (...σε δευτερόλπετα γράφτο, γιατί αλλιώς ίσως χαθεί η ουσία του νούμερου....χεχε), επίσης γράψε αν έχεις συναντήσει πραγματικά επικίνδυνες καταστάσεις και πως τις αντιμετώπισες, ώστε να παίρνουν ιδέες όσοι θέλουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο.
Καλές πεταλιές και στα επόμενα 11 χρόνια...
Rocka σ ευχαριστώ! Κατά καιρούς τα ποστ σου εσένα και των παιδιών εδώ με βοήθησαν απίστευτα.
Πραγματικά τα οφέλη είναι τόσα πολλά...
Τι να πρωτοπώ:
Για την πολύ καλύτερη φυσική μου κατάσταση και το γεγονός ότι αρρωσταίνω πολύ σπανιότερα;
για την οικονομία στην μετακίνηση; (ένα καφέ και ένα τόστ στη δουλειά στοιχίζω)
για το πάρκινγκ;
για το ότι πας στη δουλειά και είσαι ο πιο καλοδιάθετος;
κατάστασεις επικίνδυνες πάντα υπάρχουν σε όλα τα μέσα. Απλά εμείς που κινούμαστε με πολύ μικρές ταχύτητες αντιδρούμε λίγο καλύτερα και πιο άμεσα.
δοκιμάστε το δε θα χάσετε!
Καλά, αυτό το έχω γράψει πριν πολλλάαααααα χρόνια..... Μπαίνω στη δουλειά, με το χαμόγελο και με ενέργεια, με κέφι, με διάθεση.... Και μπαίνουν οι συνάδελφοι από το δίπλα γραφείο, σέρνοντας τα πόδια λες και κουβαλάνε τη μισή υδρόγειο στην πλάτη. Κοπανάνε τη τσάντα στο γραφείο (για να ξεφορτωθούν τη μισή υδρόγειο από πάνω τους) και με φωνή τρεμάμενη κράζουν "καφφέεεεεε....".
Λογικό όμως. Αν έχεις κάνει 40 λεπτά για 6 χλμ, και έκανες άλλα 14 λεπτά να ψάχνεις γύρω-γύρω να βρεις μια γωνιά να χώσεις το ΙΧ (και το μισό να εξέχει και να στο διακοσμούν τα άλλα διερχόμενα ΙΧ), είναι φυσιολογικό να έχεις στεγνώσει από ενέργεια και διάθεση και όρεξη....
Το θέμα είναι όταν βρέχει τι γίνεται...
Οι ξένοι που κάνουν ποδηλασία ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ όλο το χρόνο, λένε ότι "δεν υπάρχει κακός καιρός, μόνο κακός εξοπλισμός / ρουχισμός".
Προφανώς αν δουλεύεις σε γραφείο και πρέπει να είσαι στην πένα, πολύ δύσκολα μπορείς να συνδυάσεις ποδηλασία, εκτός αν έχεις ντουζιέρα και χώρο να αλλάζεις και να αποθηκεύεις κοστούμι κλπ κλπ.... Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα πράγματα βολεύονται. Θα βάλεις σωστά φτερά, θα φορέσεις το σωστό αδιάβροχο και τα κατάλληλα ρούχα, θα έχεις και μια αλλαξιά μαζί σου. Στην τελική, αν ρίχνει καρέκλες μην πας με το ποδήλατο, εκείνες τις 5 μέρες του χρόνου πήγαινε με άλλο μέσο.
Προσωπικά, αν το πρωί ρίχνει καρέκλες δεν θα πάρω ποδήλατο. Αν ψιλοβρέχει ή βρέχει όπως συνήθως βρέχει στην Αθήνα, θα το παλέψω. Στην επιστροφή, ακόμα και αν υπερχειλίσει ο Κηφισός και ο Αρδηττός μαζί, ακόμα και αν έχει πλημμυρίσει ο Λυκαβηττός, θα γυρίσω με ποδήλατο. Ρούχα-παπούτσια σε λεκάνη και μετά στο μπαλκόνι, και εμένα θα με περιμένει η μπανιέρα με ζεστό νερό για να ξαναγίνω άνθρωπος.... μια χαρά γίνεται / δεν θυμάμαι να έχω νιώσει κίνδυνο ή να αρρώστησα / κρύωσα από τέτοια φάση.
Και εγώ όταν έχει βροχή δε θα πάω με το ποδήλατο αλλά αν την πετύχω στο δρόμο συνεχίζω! Κρύο και ζέστη δε με πτοούν όπως λέει και ο Rocka με τον κατάλληλο ρουχισμό παλεύεται μια χαρά. Βάλτε μπροστά παιδιά