Μια απολαυστική συνέντευξη του Αντιδημάρχου Παρισιού, Ζαν Λουί Μισικά, από την Ευρυδίκη Μπερσή.
Θέμα: Τα εκατοντάδες χιλιόμετρα υποδομών για το ποδήλατο και πως έγιναν.
Η σύγκριση με την Αθήνα προκύπτει αυτονόητα...
Ο Ζαν-Λουί Μισικά στην «Κ»: Με πολιτική βούληση…εξατμίσαμε τα αυτοκίνητα
Το Παρίσι τα τελευταία χρόνια έχει μεταμορφωθεί. Πρώην πολυσύχναστοι αυτοκινητόδρομοι καταλαμβάνονται από πράσινο, πεζούς και ποδήλατα, η ρύπανση και τα τροχαία έχουν περιοριστεί, πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων έχουν αλλάξει το πρόσωπο της γαλλικής πρωτεύουσας και η δήμαρχος Αν Ινταλγκό κατάφερε να συρρικνώσει τη χρήση Ι.Χ. εξασφαλίζοντας παράλληλα την άνετη επανεκλογή της
Εκατοντάδες χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων έχουν αλλάξει το πρόσωπο της γαλλικής πρωτεύουσας τα τελευταία χρόνια, ενώ μειώθηκαν ρύπανση και τροχαία. Φωτ. EPA / IAN LANGSDON
04.05.2022 • 08:03
Το Παρίσι τα τελευταία χρόνια έχει μεταμορφωθεί. Πρώην πολυσύχναστοι αυτοκινητόδρομοι καταλαμβάνονται από πράσινο, πεζούς και ποδήλατα, η ρύπανση και τα τροχαία έχουν περιοριστεί, πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων έχουν αλλάξει το πρόσωπο της γαλλικής πρωτεύουσας και η δήμαρχος Αν Ινταλγκό κατάφερε να συρρικνώσει τη χρήση Ι.Χ. εξασφαλίζοντας παράλληλα την άνετη επανεκλογή της. Ο Ζαν-Λουί Μισικά, αντιδήμαρχος υπεύθυνος για τον αστικό χώρο επί δώδεκα χρόνια, πρώτα υπό τον Μπερντράν Ντελανοέ και εν συνεχεία υπό την Αν Ινταλγκό, διαδραμάτισε ρόλο-κλειδί στη μεταμόρφωση αυτή. «Το σημαντικότερο είναι να μην κάνεις βήματα πίσω. Το πολύ έναν χρόνο μετά τις παρεμβάσεις η κίνηση ισορροπεί», λέει. Ο Ζαν-Λουί Μισικά βρέθηκε στην Ελλάδα προσκεκλημένος του Φόρουμ των Δελφών και μίλησε στην «Κ».
Ο Ζαν-Λουί Μισικά είναι αντιδήμαρχος στο Παρίσι, υπεύθυνος για τον αστικό χώρο επί δώδεκα χρόνια.
– Η γαλλική πρωτεύουσα άλλαξε δραστικά επί των ημερών σας.
– Η μεταμόρφωση άρχισε επί δημαρχίας Ντελανοέ, αν και ήταν λιγότερο θεαματική από ό,τι επί Ινταλγκό. Οι πρώτοι ποδηλατόδρομοι, η πεζοδρόμηση μιας οδού ταχείας κυκλοφορίας, μήκους 4 χιλιομέτρων στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα έγιναν επί Ντελανοέ. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε με την απόφαση της Ινταλγκό να μετατρέψει τον μεγάλο αυτοκινητόδρομο Ζορζ Πομπιντού, στη δεξιά όχθη, σε περίπατο πεζών και με το έργο των επτά πλατειών, σε καθεμιά από τις οποίες το 50% του χώρου αποδόθηκε στους πεζούς και τα ποδήλατα. Υπήρξε μια πάρα πολύ έντονη αντιπαράθεση, το Παρίσι είναι μια πυκνοκατοικημένη πόλη, όπως και η Αθήνα, έτσι όλο τον χώρο που δώσαμε στο ποδήλατο τον αφαιρέσαμε από τα αυτοκίνητα.
– Αφαιρέσατε χώρο από τη στάθμευση ή από την κυκλοφορία;
– Και από τα δύο. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν κυρίως με το κλείσιμο της δεξιάς όχθης. Η Περιφέρεια του Παρισιού, που είχε παραμείνει στα χέρια της Δεξιάς, υπό τη Βαλερί Πεκρές, προσέφυγε στο δικαστήριο εναντίον του Δήμου, με το επιχείρημα ότι ο αυτοκινητόδρομος χρησιμοποιείται από όλους τους κατοίκους της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής. Ολες οι μελέτες που παραγγείλαμε –και παραγγείλαμε πολλές– έδειξαν ότι επίπτωση θα υπήρχε, μποτιλιαρίσματα ναι, θα υπήρχαν. Αλλά προσέξτε. Οταν ξεκίνησα να δουλεύω στο δημαρχείο, πήγα να συναντήσω έναν από τους μεγαλύτερους ειδικούς στην πολεοδομία και τον ρώτησα τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τον αριθμό των αυτοκινήτων σε μια πόλη. Μου είπε, αφαιρέστε θέσεις στάθμευσης και καταργήστε αστικούς αυτοκινητοδρόμους, ουσιαστικά δημιουργήστε συμφόρηση.
Το Παρίσι είναι μια πυκνοκατοικημένη πόλη, έτσι όλο τον χώρο που δώσαμε στο ποδήλατο τον αφαιρέσαμε από τα αυτοκίνητα.
– Αυτό πρέπει να το εξηγήσετε.
– Δημιουργώντας επιπλέον δρόμους «προσκαλούμε» επιπλέον αυτοκίνητα, δημιουργώντας επιπλέον ποδηλατόδρομους, «προσκαλούμε» ποδήλατα. Δεν υπάρχει κάποιο θαύμα, οι υποδομές υπαγορεύουν τη χρήση, όχι το αντίστροφο. Υπάρχει ένα φαινόμενο που οι ειδικοί ονομάζουν εξάτμιση της κυκλοφορίας. Οταν κλείνει ένας αστικός αυτοκινητόδρομος, γίνονται 3-4 πράγματα ταυτόχρονα. Κάποιοι οδηγοί επιλέγουν άλλα ωράρια, κάποιοι επιλέγουν άλλα δρομολόγια, κάποιοι αφήνουν το αυτοκίνητο και επιλέγουν άλλους τρόπους μετακίνησης και ένας πολύ μικρός αριθμός –αυτούς υπερασπιζόταν η Πεκρές– δεν κατεβαίνουν στο Παρίσι. Για τους περισσότερους, το 90%, απλά γίνονται αναπροσαρμογές. Αλλά χρειάζεται να περάσει ένας χρόνος. Εγινε μια μάχη μελετών ανάμεσα σ’ εμάς και την Περιφέρεια, η Περιφέρεια έκανε μελέτες με μεγάλη ταχύτητα γιατί ήξερε ότι η κυκλοφορία θα ισορροπήσει και ήθελε να καταγράψει την κατάσταση προτού συμβεί αυτό. Εμείς λέγαμε ότι χρειάζεται ένας χρόνος υπομονή. Η Περιφέρεια υποστήριζε ότι η ρύπανση είχε αυξηθεί στο τμήμα του αυτοκινητόδρομου που δεν είχε πεζοδρομηθεί και αυτό ήταν αλήθεια για επτά-οκτώ μήνες. Μετά όμως όχι. Εν συνεχεία έγινε μια τεράστια δικαστική μάχη. Εξηγήσαμε στο δικαστήριο ότι κλείνουμε τη δεξιά όχθη για να μειώσουμε τη ρύπανση. Δεν έγινε δεκτό, γιατί η περιβαλλοντική νομοθεσία είχε κάποια κενά. Μετά αλλάξαμε δικηγόρους και υποστηρίξαμε ότι την κλείνουμε για να αναδείξουμε τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτό πέρασε.
– Προφανώς επιμείνατε γιατί υπήρχε πολιτική βούληση.
– Σαφώς, ήταν θέμα αποφασιστικότητας, δεν κάναμε πίσω. Είμαι πεπεισμένος ότι προπαντός δεν πρέπει να κάνεις βήματα πίσω. Γιατί τα νούμερα είναι τραγικά, σε μια πόλη όπως το Παρίσι το αυτοκίνητο καταλαμβάνει πάνω από 50% του δημόσιου χώρου, ενώ παρέχει το 13% των μετακινήσεων. Μια μειονότητα πολύ πλούσιων καρπώνεται τον δημόσιο χώρο και δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δεν του ανήκει. Και αφού έχουν πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, οι διευθυντές γράφουν άρθρα για να διαμαρτυρηθούν εναντίον των παρεμβάσεων, ενώ οι δημοσιογράφοι τους μετακινούνται με ποδήλατο. Και στις εκλογές φάνηκε ότι είναι μειοψηφία. Το 2020 κερδίσαμε με τεράστια άνεση, με 49% των ψήφων σε έναν δεύτερο γύρο στον οποίο συμμετείχαν τρεις υποψήφιες.
ADVERTISING
– Υπάρχουν διαφορές με την Αθήνα. Το αυτοκίνητο στην Αθήνα είναι και για τη μεσαία τάξη.
– Και σε εμάς, στην περιοχή που ονομάζουμε μικρή κορώνα, δηλαδή όχι στο κέντρο, έχει αυτοκίνητο το 50% των κατοίκων, ενώ στη μεγάλη κορώνα, μακριά από τη μητρόπολη, κανείς δεν ζει χωρίς αυτοκίνητο. Αλλά ο κόσμος που δεν μπορεί να κάνει αλλιώς κυκλοφορεί με το αυτοκίνητο πολύ πιο εύκολα, από τη στιγμή που φεύγουν από τον δρόμο τα οχήματα όσων μπορούν να κάνουν αλλιώς. Στην αρχή έρχονταν να με βρουν για να διαμαρτυρηθούν οδηγοί ταξί. Τους έλεγα σας φτιάχνουμε την τύχη σας, γιατί τα ταξί θα μπορούν να κυκλοφορούν εκεί που δεν πάνε τα αυτοκίνητα. Στη νέα θητεία κλείσαμε τη Ρι ντε Ριβολί, έναν από τους κεντρικότερους δρόμους, αλλά τα ταξί και τα λεωφορεία μπορούν να κινηθούν. Θέλουμε μια πόλη, στο κέντρο της οποίας να κυκλοφορούν με αυτοκίνητο μόνο αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, όλοι οι υπόλοιποι αποδέχονται μία από τις 4-5 λύσεις – μετρό, λεωφορείο, ποδήλατο, πατίνι, ηλεκτρικό πατίνι, ταξί, uber. Το πρόβλημα είναι πώς θα περάσουμε από την κινητικότητα ως ιδιοκτησία στην κινητικότητα ως υπηρεσία. Αυτό το πέρασμα είναι δύσκολο, εγώ το έκανα. Προηγουμένως οδηγούσα αυτοκίνητο στο Παρίσι, τώρα όχι.
100 χιλιόμετρα αρκούν στην Αθήνα
– Το δίκτυο του μετρό στην Αθήνα δεν είναι τόσο πυκνό.
– Το μετρό σας το χρησιμοποίησα πολύ, είναι υπέροχο.
– Στην Αθήνα γίνονται κάποια έργα υπέρ των πεζών, αλλά η λωρίδα ποδηλάτου στην οδό Πανεπιστημίου καταργήθηκε.
– Κρίμα, η Αθήνα δεν είναι επίπεδη, αλλά με ηλεκτρικό ποδήλατο θα ήταν τέλεια. Ζω στον λόφο της Μονμάρτης και χρησιμοποιώ ηλεκτρικό ποδήλατο. Δεν έχω δυνάμεις για κανονικό ποδήλατο, αλλά με το ηλεκτρικό είναι σκέτη ευχαρίστηση. Αλλά χωρίς υποδομές δεν μπορείς να έχεις ποδήλατα, οι ποδηλάτες χρειάζονται ασφάλεια. Αν θέλετε πραγματικά να μεταμορφώσετε μια πόλη, πρέπει το δίκτυο των ποδηλατόδρομων να καλύπτει πραγματικές ανάγκες μετακίνησης. Τους προσωρινούς ποδηλατόδρομους για τον κορωνοϊό τους φτιάξαμε πολύ γρήγορα, δεν ήταν ωραίοι αλλά ήταν πολύ αποτελεσματικοί. Δεν είναι θέμα χρημάτων, είναι θέμα θέλησης.
– Κάπως έτσι πήγε να γίνει και στην Αθήνα, αλλά αντί να εξατμιστούν τα αυτοκίνητα, μάλλον εξατμίστηκε η πολιτική βούληση. Τι γίνεται με τους ιδιοκτήτες καταστημάτων;
– Είχαμε πραγματικό πρόβλημα με το πολυκατάστημα Σαμαριτέν. Νόμιζαν ότι θα χάσουν όλα τους τα χρήματα. Είναι τεράστια η άγνοια για τις επιπτώσεις μιας πεζοδρόμησης και το λόμπι του αυτοκινήτου την τροφοδοτεί. Λένε ότι θα μειωθεί η εμπορική κίνηση, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει. Η διαβούλευση είναι σημαντική, αλλά στο τέλος, αν έχεις εντολή από τους ψηφοφόρους, πρέπει να το κάνεις. Το βασικό είναι να είσαι σαφής ως προς τους στόχους σου στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
– Και αν η παράνομη στάθμευση αποτελεί επιχειρηματικό μοντέλο;
– Είναι παγκόσμιο το πρόβλημα. Εχουμε πολύ κόσμο που παρκάρει σε ποδηλατόδρομους. Τώρα επιβάλλουμε πολύ τσουχτερό πρόστιμο. Η Ινταλγκό για ένα διάστημα ήταν μισητή. Στην αρχή ανέβαζαν φωτογραφίες στο twitter με άδειους ποδηλατόδρομους. Φυσικά ήταν άδειοι, είναι θέμα επιπέδου, όταν ξεπεράσεις ένα επίπεδο υποδομών για το ποδήλατο, η εικόνα αλλάζει.
– Ποιο είναι αυτό το επίπεδο;
– Στο Παρίσι ήταν τα 400-600 χλμ. ποδηλατόδρομων. Στην Αθήνα 100 χλμ. νομίζω αρκούν, γιατί η Αθήνα είναι μικρότερη από το Παρίσι. Χρειάζεσαι έναν πολύ εμβληματικό ποδηλατόδρομο από τα δυτικά προς τα ανατολικά και έναν από τα βόρεια προς τα νότια, ώστε να μπορείς να πεις ότι υπάρχει η επιλογή του ποδηλάτου για όλους. Κατά την άποψή μου, το αφήγημα του δημάρχου Αθηναίων δεν ήταν αρκετά ισχυρό.
Σε αυτη την προταση ειναι αυτο που σας λεω (λεμε) τοσο καιρο και δεν θελετε να το καταλαβετε. Οτι το θεμα δεν ειναι να πεις τι πρεπει να γινει. Ολοι ξερουν τι πρεπει να γινει. Το θεμα ειναι να το πεις ετσι ωστε να καταφερεις να περασεις αυτο που πρεπει να γινει.
Και φυσικα να ξερεις τι θελεις και να ειναι ολοκληρωμενο αυτο που θελεις. Ξεκινωντας απο την Αθηνα ολοι ξερουμε οτι το προβλημα ξεκινα απο τα παρκαρισμενα. Κατι το οποιο το εμπεδωσα πολυ παραπανω απο ενα προσφατο ταξιδι σε βορειες χωρες. Φανταστειτε ολα τα παρκαρισμενα στους δρομους να μην υπηρχαν και να μην υπηρχαν και στους δρομους τα αυτοκινητα που γυρνανε γυρω γυρω ψαχνωντας να παρκαρουν. Να το κανω ακομα πιο συγκεκριμενο ας πουμε στην χαριλαου Τρικουπη. Ειναι ενας δρομος δυο λουριδων που ουσιαστικα ειναι μιας λουριδας γιατι δεξια ειναι παντα παρκαρισμενα αυτοκινητα. Φανταστειτε να λειπουν ολα τα δεξια παρκαρισμενα αυτοκινητα. Αμεσα δημιουργειτε χωρος για ποδηλατοδρομο, για λουριδα ΜΜΜ για οτι θες. Και χωρις να καθυστερει τον αλλον που μετακινειται με το αυτοκινητο ή με οτι αλλο μεσο οτι πρεπει να περιμενει πισω απο το λεωφορειο και να σταματαει σε καθε σταση. Η ερωτηση τωρα θα ειναι που θα πανε ολα αυτα τα αυτοκινητα (σε παρκινγκ επι πληρωμη). Κατι που θα σε αναγκασει να μην παρεις και το αυτοκινητο (δεν βρισκω να παρκαρω στο κεντρο, ειναι ακριβο το παρκινγκ κτλ κτλ). Βεβαια για να γινει κατι τετοιο πρεπει να υπαρχουν υποδομες. Αναλυω παραπανω. Ημουν Αμβερσα. Στην συγκεκριμενη πολη στο κεντρο παρκαρεις μονο σε παρκινγκ (πανακριβο). Υπαρχουν γυρω απο την κεντρικη πλατεια 6 'η 7 παρκινγκ εκατονταδων θεσεων (15 ευρω οι 2,5 ωρες). Πολυ απλα δεν παιρνεις αυτοκινητο. Εχουν βεβαια αλλες επιλογες για να μετακινηθεις. Μπορεις να νοικιασεις απο παρκινγ στην περιφερεια ή απο παρκινγκ στο κεντρο ηλεκτρικο αυτοκινητο του δημου (τραγικα φτηνο διαδρομη που θα μας κοστιζε 2,8 ανα ατομο με ΜΜΜ δωσαμε 3,1 ευρω (τρια ευρω και δεκα λεπτα) για να παρουμε ενα τετοιο και να κανουμε την διαδρομη τεσσερα ατομα). Μπορεις να παρεις ποδηλατο (του δημου). Μπορεις να παρεις ηλεκτρικο ποδηλατο (του δημου). Μπορεις να παρεις τραμ. Μπορεις να παρεις Μετρο. Πραγματικα δεν εχεις λογο να εχεις στην κατοχη σου αυτοκινητο εαν μενεις κεντρο. Και το ελεγα σε ολους οταν γυρισα. Πεντε ημερες δεν βρηκα κινηση πουθενα στο κεντρο. Πουθενα και καμμια ωρα. Να επανελθω στην Αθηνα. Λεμε για ποδηλατοδρομους. Λεγαμε για τον ποδηλατοδρομο στην παραλια (που αποδειχθηκε κοροιδια αλλα ....). Το σκεφτομουν πολυ στο αεροπλανο. Εαν δεν γινει κατι ολοκληρωμενο ξεκινωντας απο τα παρκαρισμενα οτι αλλο και να γινει θα ειναι μπαλωμα στο μπαλωμα. Γνωμη μου παντα.
Αυτό είναι.
Ακριβώς.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο πιο κεντρικό.
Αυτό ακριβώς.
...
Και όπως έλεγε και η νηπιαγωγός του γιού μου, πριν από πολλά χρόνια, δεν απαγορεύεις κάτι σε ένα παιδί. Προτείνεις κάτι άλλο. Προτείνεις μια εναλλακτική πιο ενδιαφέρουσα δραστηριότητα:
Δεν λές "μην πετάς πέτρες στο τζάμι του γείτονα"
Λες "θες να παίξουμε μπάλα;"
...
Σε αυτόν τον τομέα δεν τα καταφερενει η ελληνική διοίκηση: στο να προτείνει αυτό το άλλο:
Όπως λέει ο κκτσολ στην Αμβέρσα έχει ενοικιαζόμενα ποδήλατα, ηλεκτρικά, αυτοκίνητα, τράμ και μετρό και λεωφορεία προφανώς. Δεν κατεβαίνεις με το αμάξι όχι μόνο γιατί κάνει 15€ το πάρκινγκ αλλά και γιατί είναι πολύ πιο πρακτκό και ενδιαφέρον το άλλο.
...
Θεωρώ κεντρικό σημείο στν συνέντευξη του αντιδημάρχου το παρακάτω:
"Η διαβούλευση είναι σημαντική, αλλά στο τέλος, αν έχεις εντολή από τους ψηφοφόρους, πρέπει να το κάνεις. Το βασικό είναι να είσαι σαφής ως προς τους στόχους σου στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας".
...
Αυτό: Αν έχεις εντολή από τους ψηφοφόρους, πρέπει να το κάνεις.
...
Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη Ερυδίκη.
Συγχαρητήρια.
[πάνω σε αυτά που γράψατε πιο πάνω] .... δεν ξέρω τι μυαλό κουβαλάνε οι βόρειοι πάνω στο καυτό θέμα "ιδιοκτησία ΙΧ",
πχ ξέρω ότι δεν πολυκαίγονται στο θέμα "ιδιοκτησία σπιτιού". Θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να αλλάζεις κάθε τόσο τόπο διαμονής / εργασία / φιλικό περίγυρο. Εδώ είμαστε αλλιώς.
Με το ΙΧ τί σχέση έχουν άραγε? Φτάνουν στο σημείο λατρείας που έχουμε εδώ? Φτάνουν πχ να πάρουν ΣΚΑΤΟδάνειο για νέο ΙΧ, ενώ δεν έχουν καλά καλά σπίτι να μείνουν ή σταθερή / σοβαρή εργασία για να το αποπληρώσουν? Ψηφίζουν με βασικό κριτήριο την πολιτική του κόμματος για: ΙΧ / απόσυρχη / τιμολογιακή πολιτική καυσίμων, τελών & φόρων ΙΧ?
Είναι διατεθιμένοι να μαλώσουν / να παραβιάσουν νομούς / να σκοτώσουν για το ΙΧ (ή "με το ΙΧ" αν θέλετε)? Ακούγομαι κάπως... και φυσικά όλοι οι Έλληνες οδηγοί δεν είναι καθάρματα - δολοφόνοι, οικογενειάρχες είναι οι περισσότεροι ή μεροκαματιάρηδες, αλλά έχουν "άλλη" σχέση - ιδιαίτερη - με το ΙΧ τους. Μπορεί να μην έχεις σπίτι, 2ο βρακί (sic!) ή να είσαι άνεργος, αλλά αν οδηγείς αμαξάρα και έχεις και φωτάκια LED μπλέ στους υαλοκαθαριστήρες, μετράς αλλιώς. [μπορεί να έχω μείνει και πίσω, έχω απομακρυνθεί από πολλά πράγματα τώρα τελευταία..... οπότε κρατώ και μια πισινή ότι μπορεί να είμαι εντελώς φάουλ στο σκεπτικό μου....].
Άρα, για μένα, το θέμα δεν είναι να προτείνεις κάτι άλλο. Το θέμα είναι να ΔΥΣΚΟΛΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ αυτό, ώστε να φανεί ενδιαφέρον το άλλο. Οπότε, ξεκινάς με τις λεωφορειολωρίδες και τα ΜΜΜ. Πρώτα ενημερώνεις ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ. Μετά, επί ένα μήνα "την χαρίζεις", αλλά κόβεις εικονικές κλήσεις, ώστε να δουν όλοι οτι η τροχαία βγήκε έξω και κάνει τη δουλειά της ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Μετά τον μήνα χάριτος, κόβεις τρελές κλήσεις για παραβάσεις ΚΟΚ, ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙΣ άνετη - γρήγορη - ασφαλή διέλευση των ΜΜΜ από λεωφορειολωρίδες (πχ το παράνομο πάρκιν σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να κοστίζει πολλά ή να αφαιρείς δίπλωμα κλπ, όπως πχ αν παρκάρεις σε διάβαση αναπήρων), και δίνεις χρήματα για να βελτιώσεις ΜΜΜ. Τα χρήματα τα βρίσκεις από τις σχετικές κλήσεις.
Άρα ξαφνικά ο Αθηναίος βλέπει ότι υπάρχει ΣΟΒΑΡΗ εναλλακτική ώστε να αφήσει το ΙΧ του, και ότι η χρήση ΙΧ στο κέντρο μάλλον είναι πολύ ακριβό σπορ. Μπορεί να συνεχίζει να το χρησιμοποιεί ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, και όχι για να πάει 3 χλμ απόσταση μέσα από την Πανεπιστημίου που εξυπηρετείται από 23 διαφορετικά ΜΜΜ...... Τώρα που η κίνηση έχει μειωθεί, μπορείς να στριμώξεις κάπου εκεί πέρα και τα μέσα ηπιας μετακίνησης. Είπαμε, η παράνομη στάθμευση σε κεντρικές οδούς ισούται με "χρηματική αιμοδοσία προς αναδιοργάνωση των ΜΜΜ" και η είσοδος στη λεωφορειολωρίδα ισούται με "χρηματική αφαίμαξη προς βελτίωση των μεταφορών"....... Ίσως, λέω ίσως, αν έχεις @@ (και υψηλά ποσοστά στις εκλογές), να βάλεις και διόδια στο κέντρο της πόλης - νομίζω στα Λονδίνα κάτι τέτοιο έχουν (και εκεί μετακινείται πολλαπλάσιος πληθυσμός καθημερινά στο κέντρο)...
[η αλήθεια είναι ότι μάλλον το βλέπουμε αρκετά "στενά" και από τη δική μας πλευρά, και αφήνουμε έξω πολλά άλλα σημαντικά θέματα που επηρεάζουν και επηρεάζονται..... αλλά το κακό έχει παραγίνει, και συνεχώς χειροτερεύει και κάτι πρέπει να γίνει και οι ξένοι το έχουν αντιμετωπίσει ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ και έχουμε πολλά θετικά παραδείγματα και η καθημερινότητα στο κομμάτι των μετακινήσεων είναι κάτι που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ ΑΜΕΣΑ]
Ο rocka to ελεγε και απο πριν. Ξεκινας να κοβεις κλησεις απο τα παρανομα παρκαρισμενα. Το παω σε αλλο επιπεδο. Παρκινγ μονο σε χωροθετημενες θεσεις ή σε παρκινγκ. Λεγαμε πριν λιγο καιρο να κλεισει το κεντρο στα αυτοκινητα κτλ κτλ. Αναθεωρω. το προβλημα δεν μου φαινεται οτι ειναι η κινηση του αυτοκινητου αλλα η σταση και σταθμευση. Απλα για να το κανεις αυτο θελει @ρχιδι@ και δουλεια. Κατι που δεν ειναι διαθετημενοι οι διοικουντες να κανουν. Δεν ηθελα να το γνωστοποιησω αλλα καλο ειναι να ξερουμε που βαδιζουμε. Πριν λιγο καιρο τεθηκε το θεμα των παρκαρισμενων στον Δημαρχο (ο οποιος περιμενε απο το ατομο που ρωτησε να του πει για ποδηλατοδρομους κτλ κτλ αλλα εκανε την εκπληξη και ειπε για τα παρκαρισμενα και το πως θα ελευθερωθουν ολοκληρες λωριδες δρομου. Η απαντηση ηταν δεν εχω χωρο να κανω παρκινγ στο κεντρο και δεν εχω και λεφτα. και μετα εψαχνε να βρει ποιος τον φωναζει για να φυγει απο την συζητηση. Απλα για να ξερουμε που βαδιζουμε (ή χαριτολογοντας που ποδηλατουμε)
Έλα ρε συ, δεν ισχύει καθόλου αυτό που λες…
Ξέρεις πόση προσπάθεια θέλει για να σπάσεις το τζάμι του γείτονα με τη μπάλα?
Άσε που μπορεί να χάσεις και τη μπάλα.
Οι πέτρες είναι πολύ πιο αποτελεσματικές!
Σας αφήνω να συνεχίσετε τη συζήτηση!
Φιλιά σε όλους!!!
Χαχαχα
Δίκιο σε πολλά επίπεδα έχεις Βασίλη.
3 σχόλια:
α) Οι βόρειοι έχουν μια χαρά Ι.Χ. πόσο μάλλον που εκεί φτιάχνονται και εξάγονται. Δεν τα έχουν τόσο για το κέντρο όπου παίρνουν άλλα μέσα. Δεν είναι εκεί το θέμα, έχουν και αμάξι και παίρνουν και τη παλιατσαρία ποδήλατο για το σταθμό ή για το κέντρο.
β) "Κάπως έτσι πήγε να γίνει και στην Αθήνα" λέει η δημοσιογράφος, ε όχι, το σχέδιο Μπακογιάννη είναι μου μένουν κάποια λεφτά στην άκρη ας τα κάνω βιτρίνα και να πάρω φωτογραφίες.
γ) kktsol θα πρέπει λίγο να αναθεωρήσεις τη γλώσσα επικοινωνίας σου γιατί διαβάζοντας το σχόλιο σου μπορεί κάποιος να νομίζει πως είναι θέμα σεξισμού και φύλου "να έχεις @@" και ποιός θα πηδήξει ποιον...
Προ των επεμβάσεων γράφαν από την πλευρά του Δήμου :
He added that only 30% of Parisians own a car, and even those who do own one, tend to use them mainly at the weekends.
https://www.connexionfrance.com/article/French-news/...
Το Παρίσι μπορεί να είναι η εξαίρεση όπως η Νεα Υόρκη όπου πλέον έχει φρακάρει η πόλη και το να έχεις το αμάξι είναι αντι-παραγωγικό.
Στην Αθήνα το ποσοστό πρέπει να είναι 70% με 65% αν προσθέσουμε τα μηχανάκια είμαι στην κορυφή ανά κάτοικο για μηχανοκίνητα στον κόσμο.
Άρα σε εμάς το βάρος πρέπει να είναι ποια θα είναι τα εναλλακτικά μέσα όταν :
α) Δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι
β) Δεν υπάρχουν κοινόχρηστα ποδήλατα
γ) Δεν υπάρχουν κοινόχρηστα αμάξια
δ) Δεν υπάρχουν πατίνια με 3-4 εταιρείες
ε) Το ΜΕΤΡΟ είναι καλό αλλά δεν έχει την πυκνότητα σε καμία των περιπτώσεων του Παρισιού όπου είναι σε κάθε μισό χιλιόμετρο σταθμός.
Σου εξήγησα πως το ύφος γραφής σου στο σχόλιο είναι παρωχημένο, macho και ανδροπαρέας (και μάλιστα συγκεκριμένης φύσης) σε καφενείο για το 2022 ή και το 1972.
Για το υφος γραφης μου (που δεν ειναι μονο γραφης ετσι μιλαω και στην καθημερινοτητα μου) το προτιμω παρωχημενο, macho και ανδροπαρεας (γνωμη σου βεβαια) αλλα αληθινο παρα να κρυβομαι πισω απο ωραιες λεξεις και υπεκφυγες.
Ως "καφενειακό στυλ γραφής", ΟΚ, να το δεχτώ, μπορείς να το χαρακτηρίσεις και έτσι... Αλλά ο σεξισμός? ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ?
Είναι χαρακτηρισιτκό της εποχής. Το κατανοώ. Το δικαιολογώ. Δεν μπορώ να το ασπαστώ. Είμασταν επί αιώνες στο άλλο άκρο, ήρθε η ώρα να το τραβήξουμε στο αντίθετο άκρο. Τα πάντα λευκά / άχρωμα / άοσμα / άφυλα / άγευστα / αποστειρωμένα πλέον. Από τη μια υπερβολή στην άλλη. Είναι αναμενόμενο, αλλά είναι λάθος. Κάπου στη μέση υπάρχει η ισορροπία. Θα έρθει κάποτε, αλλά πρώτα θα ταλαιπωρηθούν 2-3 γενιές [βέβαια αυτή η ταλαιπωρία είναι μάλλον ελάχιστη, μπροστά στην ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ την παλιακιά, οπότε γιαυτό λέω ότι το κατανοώ και είμαι έτοιμος να το υπομείνω].
Στο προκείμενο:
.... διαχρονικά υποστήριζα / θεωρούσα / πίστευα ότι η σωστή σειρά είναι: Βγαίνουμε πολλοί εκεί έξω με ποδήλατα. Μας βλέπουν. Καταρχάς μας σέβονται. Μετά διεκδικούμε. Μετά μας φτιάχνουν υποδομές. Μετά τις βλέπουν και άλλοι αυτές τις υποδομές και τελικά γινόμαστε πιο πολλοί.
Ξέρω. ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ. ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ για να γίνει. Πέρασαν τελικά κάπου 2 δεκαετίες και δεν έγινε. Ή δεν έγινε στο βαθμό που θα θέλαμε / στο βαθμό που τελικά θα γινόμασταν ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ. Προφανώς οι προσπάθειες ήταν ασυγχρόνιστες / ασχεδιάστες / ασύνδετες / ψιλο-αποτυχημένες, αλλά ακόμα και αυτές δεν είχαν την απήχηση που ΠΙΣΤΕΥΑ ότι θα έπρεπε να έχουν (*) . Μάλλον είχα λάθος λοιπόν.
Ο δήμαρχος εκ Παρισίων το αναφέρει. Καθαρά: "οι υποδομές υπαγορεύουν τη χρήση, όχι το αντίστροφο." Με σόκαρε στην αρχή. Το ξαναδιάβασα. Δεν λέω ότι έχει άδικο. Σε αυτούς εκεί πέρα ΠΕΤΥΧΕ. Μπράβο τους. Αλλά μιλάμε για πολιτισμένους, ξέρουν να ακούν, ξέρουν να σκέφτονται, βλέπουν λίγο πιο μακρυά, ενδιαφέρονται να βελτιώσουν αυτό που ανέλαβαν / αυτό που βρήκαν. Εδώ είναι αλλιώς. Δεν ακούμε, τα ξέρουμε όλα, και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ΑΠΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΒΓΟΥΜΕ, τίποτα άλλο.
Και πάμε και στον αστερίσκο (*). Τελικά τι σας έχει μείνει? Τι πιστεύετε? Τι βλέπετε εκεί έξω? Έχει αυξηθεί τελικά ο κόσμος που χρησιμοποιεί ΗΠΙΑ Μέσα Μεταφοράς? Κρίση έχουμε επί 12ετία περίπου, ανεργία έχουμε, χρήματα δεν έχουμε, υγεία δεν έχουμε, η βενζίνη πήγε στα ύψη, η πανούκλα ακόμα καλά κρατεί.... αλλά εκεί ο Ελληνάρας, θέλει το ΙΧ του. Και καλά κάνει, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ. Αλλά όταν υπάρχουν πλέον εναλλακτικές, πραγματικά δεν μας καταλαβαίνω....
μιά χαρά τα λέει ο kktsol, ενώ πέραν των τεχνικών γνώσεων που καθημερινώς μας προσφέρει, αναφέρθηκε σε μιά απο τις πολλές, χρήσεις, της καθομιλούμενης, καθημερινής μας σχεδόν έκφρασης ("αα...α πολιτικός, ή πολιτικός με ααα..., ή ...δεν ξέρω και εγώ πόσες άλλες )
https://www.slang.gr/lemma/242-arxidia
https://www.youtube.com/watch?v=yGBfGaOqbgQ
να και χρήση ίδιας ακριβώς έκφρασης, απο γυναίκα
https://www.pillowfights.gr/devil-angel/thelei-arxid...
Το να ψάχνουμε να βρούμε πολιτικές, φυλετικές ή άλλες κορρεκτίλες σε έναν απλό καθημερινό διάλογο, νομίζω είναι άτοπο. Όλοι μιλάμε σαν τον kktsol. Kαι εγώ ίσως καθημερινά χρησιμοποιώ την έκφραση έτσι όπως την είπε. Θέλει κότσια σαν να λέμε. Το αρσενικό πάντα γονιμοποιεί το θηλυκό, αλλα άνευ του θηλυκού, το είδος δεν αναπαράγεται. Πιστεύω οτι...την έκφραση την χρησιμοποιούν ίσως και περισσότερο απο εμάς, οι ίδιες οι γυναίκες.
Τώρα για το γενικό θέμα, ...τι να λέμε...Είναι σαν να συγκρίνουμε την Γαλλική Επανάσταση του 1789, με την Ελληνική Επανάσταση του 1821
Παρίσι πληθυσμός, 13 εκατομμύρια, Αθήνα τρία εκατομμύρια, άλλη έκταση, διαφορετική κουλτούρα κλπ
Από την εμπειρία μου (όχι μόνο ποδηλατική) τείνω να πιστεύω πως "η κότα έκανε το αυγό". Το αυγό έπεται.
Η ανθρώπινη βούληση γεννάει τις δραστηριότητες οι οποίες, στη συνέχεια, γεννούν τις ανάγκες για υποδομές.
Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις παίχτηκαν σε ξύλινα και εν πολλοίς πρόχειρα θέατρα. Αν έλεγαν οι άνθρωποι "τι θέλουμε; θέατρο, ωραία ας φτιάξουμε ένα ωραίο μαρμάρινο θέατρο", μάλλον θα τους έμεναν τα μάρμαρα... Η ανάγκη να παίξουν θέατρο προϋπήρχε του θεάτρου.
Αυτή βέβαια είναι η μία πλευρά, διότι το αυγό έχει τεράστια σημασία. Χωρίς αυγό δεν έχει κότα.
Χωρίς υποδομή, θεσμούς και προστασία, χωρίς το προστατευτικό τσόφλι δηλαδή, δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτε. Έχουμε ανάγκη το αυγό...
Είμαστε σε μία φάση όπου η Αθήνα είναι γεμάτη ποδηλάτες που έχουν ανάγκη από προστασία.
Πρέπει να φτιαχτούν οι υποδομές για να τους βοηθήσουν. Μόνο που αυτές οι υποδομές πρέπει να είναι και αξιοπρεπείς, όχι άρπα κόλλα.
Σωστή η παρατήρηση, είναι η δραστηριότητες αυτές που χαράζουν τους νέους δρόμους. Παρ' όλα αυτά, στο συγκεκριμένο παράδειγμα, υπήρξαν
https://www.oryktosploutos.net/2017/10/blog-post_5-7/
https://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=130
https://www.lycabettusrun.gr/index.php/el/istoria
https://www.e-storieskritis.gr/2022/01/blog-post_11....
Κατράκειο, Μερκούρη, Νταμάρι (Βριλήσσια), Πέτρας, Βράχων, Λυκαβηττός και πολλά άλλα
.. λατομεία, που αποτέλεσαν τις κύριες και πρώτες πηγές για την βασική ύλη: πέτρα των θεάτρων. (Στα τουρκικά, νταμάρ, η φλέβα, εδώ της πέτρας η φλέβα, το κοίτασμα σε ελεύθερη μετάφραση). Σχεδόν κάθε λατομείο ήταν κοντά σε θέατρο αρχαίο. Αλλα και κάθε θέατρο, χτιζόταν δίπλα σε λατομείο
Το φυσικό ερχόταν μόνο του. Η δίψα για πνεύμα έφερε χιλιάδες θεατές, η ανάγκη για καθίσματα (ή μήπως και για καλύτερη ακουστική?), στέγασε τα θέατρα δίπλα σε...νταμάρια και να που ολίγον το αυγό σαν να έκανε την κότα
Πρόσφατα το έμαθα και το μεταφέρω.
https://www.greek-language.gr/certification/dbs/medi...
Ήταν όχι μόνο η πρακτική εφαρμογή μέρους του Ιπποκράτειου όρκου ("μη βλάπτεις", Εδώ τη Φύση), αλλα και ένας τρόπος να πετύχουν καλύτερη Ακουστική, εκμεταλλευόμενοι τα υλικά που είχαν στην διάθεσή τους. Ε, και λίγο περπάτημα για τους θεατρόφιλους προς την κορυφή του θεάτρου, μάλλον ωφέλιμο ήταν. Σόρρυ για την παρέκβαση, αλλα μου δόθηκε σέντρα! χα χα! καλή συνέχεια και βόλτες!