Έμπνευση....

Μία φορά κι έναν καιρό, ήταν μες στην Αθήνα
με σέλα, με δισκόφρενα, με λάστιχα, όλα φίνα
ένα καλό ποδήλατο, καινούργιο το καημένο,
ποδηλατόδρομο έψαχνε και ήτανε χαμένο.

Έψαχνε εδώ, έψαχνε εκεί, έψαχνε παραπέρα,
ταξί, μετρό, αυτοκίνητα, του κόβαν τον αέρα.
Κάτω όμως δεν το 'βαλε και βγήκε στην πλατεία
μ' άλλα ποδήλατα μαζί να κάνουνε πορεία.

Χτυπάνε το κεφάλι τους όλοι οι ΙΧδες
που πήραν τριαξονικό με ζάντες και βαλβίδες
να το κουνήσουν δεν μπορούν, οι δρόμοι είναι γεμάτοι
ποδήλατα, ποδήλατα και είναι πια φευγάτοι.

Ναι, το αποφασίσανε λοιπόν κι οι ΙΧδες
ποδήλατα να πάρουνε. Μαζί κι οι ταξιτζήδες!
Κι όποιος μυαλό δεν έβαλε ποδήλατο να πάρει,
θα βάλει το τζιπάκι του βαθιά μες στο πατάρι!

Φίλοι οδηγοί, ακούστε μας! Το λέμε με καμάρι,
το δίπλωμα οδήγησης χώστε το στο συρτάρι!
Πάρτε ποδήλατο όλοι σας κι ελάτε στην πορεία,
γιατί θα πάτε σύντομα με τα λεωφορεία.

Ποδηλατίστε ολημερίς να πέσουν οι κοιλίτσες,
να σφίξουν γάμπες και γλουτοί, να βρείτε κοπελίτσες.
Ζάχαρο πέφτει στο μηδέν, η πίεση φτιαγμένη
και φυσικά σε όλα αυτά η τσέπη κερδισμένη!

Τέλος πια οι ασφάλειες, τέλη κυκλοφορίας.
Και φυσικά το πιο καλό αυτής της ιστορίας
ο μέγας κερδισμένος μας είναι εκτός των άλλων,
το καταπονημένο μας, καλό μας ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

Φτιάξτε ποδηλατόδρομους, να πάρει η ευχή να πάρει!
Στο τέλος είναι σίγουρο, θα το 'χετε καμάρι.
Ας κάνουμε επιτέλους πια κάτι γι' αυτή τη χώρα!
Στον πάτο πλέον φτάσαμε! Ν'ανέβουμε είναι ώρα...