Εδώ θα αναφερθούν οι δολοφονίες ανυπεράσπιστων ηλικιωμένων σε καθημερινή βάση με σκοπό τη ληστεία,οι συνεχείς απόπειρες βιασμού κοριτσιών,την κοπέλα που έμεινε φυτό από τα χτυπήματα με βράχο,τον φουκαρά που ξεκοίλιασαν με μαχαίρι για να του κλέψουν την κάμερα που θα χρησιμοποιούσε για τις πρώτες στιγμές του παιδιού του που θα γεννιόταν σε λίγες ώρες,του παλικαριού που έσφαξαν στην Πάτρα γιατί τους ενόχλησε το σκυλί του που γαύγιζε,ότι δεν μπορούν Έλληνες πολίτες να περπατήσουν σε δημόσιους δρόμους που έχουν καταληφθεί,τόσες και τόσες άπειρες περιπτώσεις που θά'πρεπε να ξεψαχνίσουμε τα αστυνομικά δελτία των τελευταίων πέντε,το λιγότερο ετών,
ή θα πρέπει να τα αναφέρω σε άλλο θέμα;
Χωρίς παρεξήγηση φυσικά,δεν επικροτώ το θάνατο κανενός ανθρώπου,ούτε ανήκω σε ακραία "τάξη".Απλά διερωτώμαι σαν κάτοικος αυτής της χώρας...
Εδώ θα αναφερθούν οι δολοφονίες ανυπεράσπιστων ηλικιωμένων σε καθημερινή βάση με σκοπό τη ληστεία,οι συνεχείς απόπειρες βιασμού κοριτσιών,την κοπέλα που έμεινε φυτό από τα χτυπήματα με βράχο,τον φουκαρά που ξεκοίλιασαν με μαχαίρι για να του κλέψουν την κάμερα που θα χρησιμοποιούσε για τις πρώτες στιγμές του παιδιού του που θα γεννιόταν σε λίγες ώρες,του παλικαριού που έσφαξαν στην Πάτρα γιατί τους ενόχλησε το σκυλί του που γαύγιζε,ότι δεν μπορούν Έλληνες πολίτες να περπατήσουν σε δημόσιους δρόμους που έχουν καταληφθεί,τόσες και τόσες άπειρες περιπτώσεις που θά'πρεπε να ξεψαχνίσουμε τα αστυνομικά δελτία των τελευταίων πέντε,το λιγότερο ετών,
ή θα πρέπει να τα αναφέρω σε άλλο θέμα;
Χωρίς παρεξήγηση φυσικά,δεν επικροτώ το θάνατο κανενός ανθρώπου,ούτε ανήκω σε ακραία "τάξη".Απλά διερωτώμαι σαν κάτοικος αυτής της χώρας...
Εξαρτάται από το πως κανείς αντιλαμβάνεται τη σημασία αυτών των εγκλημάτων. και για να μην παρεξηγηθώ, με κάθε ανθρώπινη ζωή που χάνεται, χάνεται και ένα ολόκληρο σύμπαν και δεν έχει η μια ζωή περισσότερη η λιγότερη αξία από μια άλλη.
Αλλά στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα ρατσιστικό έγκλημα μίσους με πολιτικές προεκτάσεις που εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο μιας προσπάθειας από κάποια κέντρα εξουσίας, να τροφοδοτηθεί το μίσος και να τροφοδοτηθεί αυτό που εδώ και καιρό συμβαίνει, μια προσπάθεια ώστε να δημιουργηθεί και να κλιμακωθεί αυτό που λέμε πόλεμος των πολιτισμών.
Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε «κοινά» εγκλήματα όπως ληστείες φόνους βιασμούς από ανθρώπους προς άλλους ανθρώπους όπου δεν έχει καμία σημασία η θρησκεία ή η ιδεολογία. Όπως π.χ. ο πατέρα που σκότωσε τον γιό με την καραμπίνα γιατί τσακώθηκαν για τα κληρονομικά.
Γενικά συνδέοντας όλα τα γεγονότα μεταξύ τους βλέπουμε ότι υπάρχει προσπάθεια πανευρωπαϊκά να δημιουργηθούν δύο στρατόπεδα, εμείς και αυτοί.
Ο πόλεμος των πολιτισμών, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός. Ποτέ δεν υπήρξε προσπάθεια και βούληση να ενταχθούν οι μετανάστες στην κοινωνία του κάθε κράτους. Πάντα δημιουργούνταν επίτηδες γκέτο ανθρώπων χωρίς δικαίωμα να συμμετάσχουν στην κοινωνία του κράτους όπου καταφεύγαν.
Και τώρα στο όνομα της αντιτρομοκρατίας κατά των τζιχαντιστών θα περικοπούν ακόμα περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών ξένων και ντόπιων. Αλήθεια, πριν από κάμποσους μήνες ποίος γνώριζε οτιδήποτε για τους τζιχαντιστές ή μήπως είναι ένα προϊόν των δυτικών ΜΜΕ το οποίο καλλιεργήθηκε συστηματικά ώστε να το εμπεδώσουμε καλά και μετά ήρθε το τρομοκρατικό χτύπημα στη Γαλλία. Αλήθεια θα μπορούσε άραγε να έχει κάποιος κάποιο ώφελος από το γεγονός αυτό; Μήπως ανοίγει και στην Ευρώπη ο δρόμος για παράνομες παρακολουθήσεις ατόμων, για συλλήψεις ανθρώπων, για άρση προστασίας προσωπικών δεδομένων, για φυλακίσεις χωρίς δίκη, για άρση ανθρώπινων δικαιωμάτων για άρση της δημοκρατίας και όλα στο όνομα της ασφάλειας και της προστασίας από τον κακό εχθρό;
Μην μαλώνετε...
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και συγκεκριμένα σε ότι αφορά το μεταναστευτικό πρόβλημα, ( που δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό πρόβλημα).
Η οποιαδήποτε χώρα για να είναι αποδέκτης απεριόριστου ( ενδεχομένως ) αριθμού μεταναστών θα πρέπει να είναι σε θέση να τους συντηρήσει και να τους προσφέρει μία κάποια ποιότητα ζωής.
Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό και να προσφέρει κάτι σε αυτούς τους ανθρώπους, τότε είναι πιο ανθρωπιστικό και μακράν πιο φιλάνθρωπο να μην τους δέχεται εκ πρώτης, αντί να τους παγιδεύει εντός συνόρων και σε μία άθλια ποιότητα ζωής. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για μία χώρα σαν την Ελλάδα η οποία στην παρούσα φάση δεν υποστηρίζει ούτε τους πολίτες της.
Άλλες χώρες που έχουν καλύτερη οικονομία και είναι σαφώς πιο άνετες σε τέτοια θέματα, ( όπως Αυστραλία, Καναδάς, ΗΠΑ, ακόμα και Ναμίμπια για να πάρετε μία ιδέα) έχουν σαφή, συγκεκριμένη και ξεκάθαρη πολιτική σε ότι αφορά την μετανάστευση.
Από εκεί και πέρα μετανάστες και πρόσφυγες θα υπάρχουν συνεχώς όσο υπάρχουν φτωχές χώρες ή εμπόλεμες ζώνες. Πρακτικά όμως είναι αδύνατον να μετακινηθούν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να φύγουν από αυτές τις περιοχές, γιατί οι χώρες υποδοχής δεν μπορούν να τους φιλοξενήσουν και να τους υποστηρίξουν. Οι Πακιστανοί πχ είναι 180 μύρια, οι Αφγανοί άλλα 30, οι Ιρακινοί 33 αναφέρω ενδεικτικά για να πάρετε μία ιδέα για τι αριθμό ανθρώπων μιλάμε.
Εν κατακλείδι, το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που λύνεται με πολιτική και όχι απλά με φιλανθρωπία, διότι είναι υποκρισία να λέει κάποιος ότι είναι φιλάνθρωπος όταν δεν είναι σε θέση να προσφέρει αυτά που χρειάζεται ο συνάνθρωπος του και τον αφήνει να κόψει τον λαιμό του χωρίς ελπίδα, σε μία χώρα που δεν είναι σε θέση επί του παρόντος να υποστηρίξει κανέναν που βρίσκεται σε ανάγκη.
Αυτά περί μεταναστευτικού γενικότερα. Οπότε μην μαλώνετε. Οι αποφάσεις πρέπει να παρθούν από αλλού.
Εν κατακλείδι, το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που λύνεται με πολιτική..…[/quote]
ή απλά αμολάς τα σκουπίδια σου τα χρυσαυγουλα και σφάζουν κόσμο...και τους αφήνεις να πιστεύουν οτι ειναι αντισυστημικοί...
Κατα τα άλλα...οτι και να λέμε τα παλικάρια μας εχουν υπογράψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ...που στην ουσία δεν δίνει λύση αλλά σου λέει...ρούφα το μπαλάκι σου και παρτους πίσω...τόσο άχρηστη συνθήκη που ακόμα συζητάνε να την εφαρμόζουν ή όχι, τμηματικά ή ολόκληρη. έχουν μπει και τα ανθρώπινα δικαιώματα στις συζητήσεις...(ΠΑΛΙ καλα...μέχρι τώρα νόμιζαν ότι αφορούσε πράγματα και όχι ψυχές)
Αναρωτιέμαι τα λεφτα που μας δίνουν για τη διαχείριση του μεταναστευτικού που πάνε?
Πριν μερες φάγαμε άλλη μια καταδίκη για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (καταδίκες για τις οποίες πληρώνουμε πρόστιμα...και εσύ κάτσε να αναρωτιέσαι την τσίχλα του γιατί δεν κάνουμε για τους ελληνες πορείες...οταν μάθεις οτι η σημαία δε σε κάνει άνθρωπο...ίσως να καταλάβεις..
Wicca συμφωνω οτι θελει πολιτική λύση το θέμα...αλλα πριν απο αυτο η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει για να αναγκαστούν τα ζώα να δράσουν πολιτικα. Αλλα όταν εχεις μουρούτηδες που λένε μετα τη Γαλλία οτι ΔΕ ΘΕΛΑΤΕ το τείχος στον Εβρο... και δεν τρωει το κραξιμο του (εστω και ιντερνετικα) τι περιμένεις ?
Αναρωτιέμαι τα λεφτα που μας δίνουν για τη διαχείριση του μεταναστευτικού που πάνε?
Στις τσέπες εκείνων που βρίσκονται στην πολιτική θέση αλλά δεν κάνουν πολιτική.. Η πολιτική ξέρεις δεν είναι κακό πράγμα όταν γίνεται σωστά και λαμβάνει υπόψιν της τις απόψεις και τις εντολές του κόσμου.
Είναι κακό πράγμα, όταν δεν γίνεται καθόλου, ή όταν έχει αναγορευτεί σε επάγγελμα. Δυστυχώς στην δική μας χώρα οι πολιτικοί είναι είτε επαγγελματίες, είτε κληρονόμοι πολιτικών θέσεων.
Το Δουβλίνο ΙΙ ήταν η μεγαλύτερη μαλακία που υπογράψαμε ποτέ. Δεν νοείται να κρατάμε εδώ όποιον μπαίνει στην Ελλάδα ( δηλαδή τους πάντες). Μόνον ανθρωπιστικό δεν είναι αυτό για κανέναν από τους εμπλεκόμενους, γιατί αφενός μεν πολλοί από τους μετανάστες θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες και κλειδώνονται εδώ, ενώ παράλληλα η Ελληνική κοινωνία, που ήδη είναι πιεσμένη οικονομικά, αδυνατεί να καλύψει όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Όλα τα υπόλοιπα, τα εγκλήματα κάθε είδους, είτε ρατσιστικά, είτε ποινικά από όποια πλευρά και αν προέρχονται είναι οι συνέπειες δεν είναι η αιτία και έπονται. Και δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Τουλάχιστον εδώ, 145 χιλιόμετρα από το Ισλαμαμπάντ, δε θα φοβάμαι. Κι ομολογώ φοβήθηκα πολύ στη ζωή μου. Φοβήθηκα τους στρατιώτες, τους συνοριοφύλακες, τους αστυνομικούς, τους φασίστες. Δεν ξέρω ποιους φοβήθηκα περισσότερο. Μπορεί να μην ήταν πολλοί, μπορεί να ήταν μόνο ένας που άλλαζε στολές και πρόσωπα. Ο στρατιώτης στη Λαχόρη, έγινε συνοριοφύλακας στον Έβρο, αστυνομικός στην Ομόνοια, φασίστας στα Πετράλωνα.
Γύρισα στην πατρίδα με δανεικά ναύλα, ρούχα και παπούτσια. Τι είναι η πατρίδα; Πίστεψα ότι έχω δυο πατρίδες. Ο Ραφίκ με έλεγε αφελή και βλάκα. Αντί να σκύβω το κεφάλι και να παίρνω είκοσι ευρώ μεροκάματο, εγώ σκεφτόμουν αν ο άνθρωπος μπορεί να έχει δυο και τρεις και όσες θέλει πατρίδες. Ο άνθρωπος σκέφτεται, τα κτήνη όχι. Τα κτήνη δολοφονούν.
Το ποδήλατό μου πού να είναι τώρα; Θυμάμαι την πρώτη φορά που έκανα πετάλι στην Πέτρου Ράλλη. Από τον Κηφισό, έστριψα αριστερά και βγήκα στη μεγάλη λεωφόρο. Ήταν ακόμα νύχτα. Άγρια και βαθιά νύχτα στη λεωφόρο και στην Ελλάδα όλη. Πήγαινα από κάτω από τις γραμμές του τρόλεϊ. Πέρασα το Μεταγωγών –εκεί ο Γκουλάμ έμεινε δεκαπέντε μέρες- και σταμάτησα στο φανάρι της διασταύρωσης με την Αγία Άννης. Η μυρωδιά από τα μπισκότα! Ήμουνα νηστικός δυο μέρες, στα παιδιά στο σπίτι είπα ότι είχα φάει, δεν ήθελα να ξέρουν ότι όλα τα μεροκάματα της περασμένης εβδομάδας τα έχω βάλει στην άκρη. Η Μπενταρί… η Mαλάλα… η Σίντρα… Οι αδελφές μου…
Τις προάλλες το αφεντικό μού είπε να πάω νωρίτερα. Έπρεπε να ξεφορτώσω ένα μεγάλο φορτηγό με πορτοκάλια και να φορτώσω τα καφάσια σε άλλα μικρότερα φορτηγά. Μη με ρωτήσεις πόσα ήταν τα καφάσια. Δεν ξέρω… Δεν ξέρω να μετράω. Κι ούτε θα μάθω ποτέ. Κάποια στιγμή τα πόδια μου λύγισαν. Είπα να ξαποστάσω, πήρα ένα πορτοκάλι και το ‘κοψα στα δυο. Το πορτοκάλι έσταζε αίμα. Το αφεντικό κανόνιζε την τιμή που θα πουλούσε και κάπου στο βάθος ακούστηκε το τρένο που περνούσε από το σταθμό στου Ρουφ. Αίμα… τιμή… Μέχρι τότε, ήξερα τη φράση μέχρι εκεί. Και φοβόμουν, φοβόμουν πολύ. Το αφεντικό φώναζε να τελειώνω, τα πορτοκάλια λιγόστευαν, το ίδιο και οι μέρες μου.
Στο Περιστέρι της καινούριας πατρίδας μου είναι το σπίτι μου. Έχουμε και στο Πακιστάν περιστέρια και περιστερώνες. Κάποτε ένα φίδι προσπάθησε να πιάσει ένα περιστέρι και να το σκοτώσει. Αντί για γλώσσα, το φίδι είχε μια μεταλλική λεπίδα που άστραφτε κάτω από τον ήλιο. Αλλά τότε ήταν νύχτα –μόνο νύχτα τότε- κι έτσι ξεγελάστηκε προς στιγμή. Άκουσε όμως το σούρσιμο. Ήταν ένα μακρύ και ύπουλο σούρσιμο. Την ώρα που το φίδι προσπάθησε να του βγει μπροστά και να το αιφνιδιάσει, το περιστέρι πέταξε μακριά. Τα περιστέρια δεν έχουν πατρίδες. Τα περιστέρια πετούν πάνω από τα σύνορα, ερωτεύονται πάνω από τα σύνορα, χορεύουν πάνω από τα σύνορα. Κι ύστερα χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Η μάνα μου νόμιζε πως κρυώνω. Ήρθε και με σκέπασε. Στην καινούρια πατρίδα δεν είχα ποιον να με φροντίσει. Τώρα έχω εκείνη. Μου ψιθύρισε στο αυτί πως πάνω στη σέλα του ποδηλάτου μου κάθεται πια ένα περιστέρι. Ύστερα με σκέπασε –για τελευταία φορά- και πάνω από το σεντόνι μού άφησε το κοράνι.
«Και είπε: “Αγάπησα –πράγματι- την αγάπη του αγαθού, με σκοπό την ανάμνηση (να δοξάζω τον Κύριό μου)” - μέχρις ότου (ο ήλιος) κρύφτηκε με το πέπλο (της νύχτας)».
Εδώ θα αναφερθούν οι δολοφονίες ανυπεράσπιστων ηλικιωμένων σε καθημερινή βάση με σκοπό τη ληστεία,οι συνεχείς απόπειρες βιασμού κοριτσιών,την κοπέλα που έμεινε φυτό από τα χτυπήματα με βράχο,τον φουκαρά που ξεκοίλιασαν με μαχαίρι για να του κλέψουν την κάμερα που θα χρησιμοποιούσε για τις πρώτες στιγμές του παιδιού του που θα γεννιόταν σε λίγες ώρες,του παλικαριού που έσφαξαν στην Πάτρα γιατί τους ενόχλησε το σκυλί του που γαύγιζε,ότι δεν μπορούν Έλληνες πολίτες να περπατήσουν σε δημόσιους δρόμους που έχουν καταληφθεί,τόσες και τόσες άπειρες περιπτώσεις που θά'πρεπε να ξεψαχνίσουμε τα αστυνομικά δελτία των τελευταίων πέντε,το λιγότερο ετών,
ή θα πρέπει να τα αναφέρω σε άλλο θέμα;
Χωρίς παρεξήγηση φυσικά,δεν επικροτώ το θάνατο κανενός ανθρώπου,ούτε ανήκω σε ακραία "τάξη".Απλά διερωτώμαι σαν κάτοικος αυτής της χώρας...
...το ψάχνεις, δεν είναι θέμα το οποίο μπορεί να στηριχτεί σε κάποια λογική βάση.
Πέντε αστέρια κι΄απο μένα.
Ξεχάσατε όμως να γράψετε στην αφίσσα το όνομα του Παύλου Φύσσα.
Εδώ θα αναφερθούν οι δολοφονίες ανυπεράσπιστων ηλικιωμένων σε καθημερινή βάση με σκοπό τη ληστεία,οι συνεχείς απόπειρες βιασμού κοριτσιών,την κοπέλα που έμεινε φυτό από τα χτυπήματα με βράχο,τον φουκαρά που ξεκοίλιασαν με μαχαίρι για να του κλέψουν την κάμερα που θα χρησιμοποιούσε για τις πρώτες στιγμές του παιδιού του που θα γεννιόταν σε λίγες ώρες,του παλικαριού που έσφαξαν στην Πάτρα γιατί τους ενόχλησε το σκυλί του που γαύγιζε,ότι δεν μπορούν Έλληνες πολίτες να περπατήσουν σε δημόσιους δρόμους που έχουν καταληφθεί,τόσες και τόσες άπειρες περιπτώσεις που θά'πρεπε να ξεψαχνίσουμε τα αστυνομικά δελτία των τελευταίων πέντε,το λιγότερο ετών,
ή θα πρέπει να τα αναφέρω σε άλλο θέμα;
Χωρίς παρεξήγηση φυσικά,δεν επικροτώ το θάνατο κανενός ανθρώπου,ούτε ανήκω σε ακραία "τάξη".Απλά διερωτώμαι σαν κάτοικος αυτής της χώρας...
Εξαρτάται από το πως κανείς αντιλαμβάνεται τη σημασία αυτών των εγκλημάτων. και για να μην παρεξηγηθώ, με κάθε ανθρώπινη ζωή που χάνεται, χάνεται και ένα ολόκληρο σύμπαν και δεν έχει η μια ζωή περισσότερη η λιγότερη αξία από μια άλλη.
Αλλά στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα ρατσιστικό έγκλημα μίσους με πολιτικές προεκτάσεις που εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο μιας προσπάθειας από κάποια κέντρα εξουσίας, να τροφοδοτηθεί το μίσος και να τροφοδοτηθεί αυτό που εδώ και καιρό συμβαίνει, μια προσπάθεια ώστε να δημιουργηθεί και να κλιμακωθεί αυτό που λέμε πόλεμος των πολιτισμών.
Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε «κοινά» εγκλήματα όπως ληστείες φόνους βιασμούς από ανθρώπους προς άλλους ανθρώπους όπου δεν έχει καμία σημασία η θρησκεία ή η ιδεολογία. Όπως π.χ. ο πατέρα που σκότωσε τον γιό με την καραμπίνα γιατί τσακώθηκαν για τα κληρονομικά.
Γενικά συνδέοντας όλα τα γεγονότα μεταξύ τους βλέπουμε ότι υπάρχει προσπάθεια πανευρωπαϊκά να δημιουργηθούν δύο στρατόπεδα, εμείς και αυτοί.
Ο πόλεμος των πολιτισμών, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός. Ποτέ δεν υπήρξε προσπάθεια και βούληση να ενταχθούν οι μετανάστες στην κοινωνία του κάθε κράτους. Πάντα δημιουργούνταν επίτηδες γκέτο ανθρώπων χωρίς δικαίωμα να συμμετάσχουν στην κοινωνία του κράτους όπου καταφεύγαν.
Και τώρα στο όνομα της αντιτρομοκρατίας κατά των τζιχαντιστών θα περικοπούν ακόμα περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών ξένων και ντόπιων. Αλήθεια, πριν από κάμποσους μήνες ποίος γνώριζε οτιδήποτε για τους τζιχαντιστές ή μήπως είναι ένα προϊόν των δυτικών ΜΜΕ το οποίο καλλιεργήθηκε συστηματικά ώστε να το εμπεδώσουμε καλά και μετά ήρθε το τρομοκρατικό χτύπημα στη Γαλλία. Αλήθεια θα μπορούσε άραγε να έχει κάποιος κάποιο ώφελος από το γεγονός αυτό; Μήπως ανοίγει και στην Ευρώπη ο δρόμος για παράνομες παρακολουθήσεις ατόμων, για συλλήψεις ανθρώπων, για άρση προστασίας προσωπικών δεδομένων, για φυλακίσεις χωρίς δίκη, για άρση ανθρώπινων δικαιωμάτων για άρση της δημοκρατίας και όλα στο όνομα της ασφάλειας και της προστασίας από τον κακό εχθρό;
ασε με να μαντεψω...
χρυση αυγηαντωνης σαμαρας;;ασε με να μαντεψω...
χρυση αυγη αντωνης σαμαρας;;
Όχι..."ξόφαλτσα"!
Μην μαλώνετε...
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και συγκεκριμένα σε ότι αφορά το μεταναστευτικό πρόβλημα, ( που δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό πρόβλημα).
Η οποιαδήποτε χώρα για να είναι αποδέκτης απεριόριστου ( ενδεχομένως ) αριθμού μεταναστών θα πρέπει να είναι σε θέση να τους συντηρήσει και να τους προσφέρει μία κάποια ποιότητα ζωής.
Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό και να προσφέρει κάτι σε αυτούς τους ανθρώπους, τότε είναι πιο ανθρωπιστικό και μακράν πιο φιλάνθρωπο να μην τους δέχεται εκ πρώτης, αντί να τους παγιδεύει εντός συνόρων και σε μία άθλια ποιότητα ζωής. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για μία χώρα σαν την Ελλάδα η οποία στην παρούσα φάση δεν υποστηρίζει ούτε τους πολίτες της.
Άλλες χώρες που έχουν καλύτερη οικονομία και είναι σαφώς πιο άνετες σε τέτοια θέματα, ( όπως Αυστραλία, Καναδάς, ΗΠΑ, ακόμα και Ναμίμπια για να πάρετε μία ιδέα) έχουν σαφή, συγκεκριμένη και ξεκάθαρη πολιτική σε ότι αφορά την μετανάστευση.
Από εκεί και πέρα μετανάστες και πρόσφυγες θα υπάρχουν συνεχώς όσο υπάρχουν φτωχές χώρες ή εμπόλεμες ζώνες. Πρακτικά όμως είναι αδύνατον να μετακινηθούν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να φύγουν από αυτές τις περιοχές, γιατί οι χώρες υποδοχής δεν μπορούν να τους φιλοξενήσουν και να τους υποστηρίξουν. Οι Πακιστανοί πχ είναι 180 μύρια, οι Αφγανοί άλλα 30, οι Ιρακινοί 33 αναφέρω ενδεικτικά για να πάρετε μία ιδέα για τι αριθμό ανθρώπων μιλάμε.
Εν κατακλείδι, το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που λύνεται με πολιτική και όχι απλά με φιλανθρωπία, διότι είναι υποκρισία να λέει κάποιος ότι είναι φιλάνθρωπος όταν δεν είναι σε θέση να προσφέρει αυτά που χρειάζεται ο συνάνθρωπος του και τον αφήνει να κόψει τον λαιμό του χωρίς ελπίδα, σε μία χώρα που δεν είναι σε θέση επί του παρόντος να υποστηρίξει κανέναν που βρίσκεται σε ανάγκη.
Αυτά περί μεταναστευτικού γενικότερα. Οπότε μην μαλώνετε. Οι αποφάσεις πρέπει να παρθούν από αλλού.
Εν κατακλείδι, το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που λύνεται με πολιτική..…[/quote]
ή απλά αμολάς τα σκουπίδια σου τα χρυσαυγουλα και σφάζουν κόσμο...και τους αφήνεις να πιστεύουν οτι ειναι αντισυστημικοί...
Κατα τα άλλα...οτι και να λέμε τα παλικάρια μας εχουν υπογράψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ...που στην ουσία δεν δίνει λύση αλλά σου λέει...ρούφα το μπαλάκι σου και παρτους πίσω...τόσο άχρηστη συνθήκη που ακόμα συζητάνε να την εφαρμόζουν ή όχι, τμηματικά ή ολόκληρη. έχουν μπει και τα ανθρώπινα δικαιώματα στις συζητήσεις...(ΠΑΛΙ καλα...μέχρι τώρα νόμιζαν ότι αφορούσε πράγματα και όχι ψυχές)
Αναρωτιέμαι τα λεφτα που μας δίνουν για τη διαχείριση του μεταναστευτικού που πάνε?
Πριν μερες φάγαμε άλλη μια καταδίκη για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (καταδίκες για τις οποίες πληρώνουμε πρόστιμα...και εσύ κάτσε να αναρωτιέσαι την τσίχλα του γιατί δεν κάνουμε για τους ελληνες πορείες...οταν μάθεις οτι η σημαία δε σε κάνει άνθρωπο...ίσως να καταλάβεις..
Wicca συμφωνω οτι θελει πολιτική λύση το θέμα...αλλα πριν απο αυτο η κοινωνία πρέπει να αντιδράσει για να αναγκαστούν τα ζώα να δράσουν πολιτικα. Αλλα όταν εχεις μουρούτηδες που λένε μετα τη Γαλλία οτι ΔΕ ΘΕΛΑΤΕ το τείχος στον Εβρο... και δεν τρωει το κραξιμο του (εστω και ιντερνετικα) τι περιμένεις ?
2 χρονια απττη δολοφονια του λουκχαν σαχμαν κ 4-5 απτη δολοφονια του μελλοντος μας,των ονειρων μας κ των αγεννητων παιδιων μας.
αλλα κανεις δεν ενδιαφερεται γιαυτα.ειναι πολυ μεινστριμ.
εν πασει περιπτωσει,ας μεινει τουτο ενα αμιγως ποδηλατικο φορουμ αποκλειστικα για σαμπρελες ακτινολογησεις κλπ χωρις πολιτικη προπαγανδα.
ευχαριστω καλη δυναμη κ καλες ορθοπεταλιες.
Στις τσέπες εκείνων που βρίσκονται στην πολιτική θέση αλλά δεν κάνουν πολιτική.. Η πολιτική ξέρεις δεν είναι κακό πράγμα όταν γίνεται σωστά και λαμβάνει υπόψιν της τις απόψεις και τις εντολές του κόσμου.
Είναι κακό πράγμα, όταν δεν γίνεται καθόλου, ή όταν έχει αναγορευτεί σε επάγγελμα. Δυστυχώς στην δική μας χώρα οι πολιτικοί είναι είτε επαγγελματίες, είτε κληρονόμοι πολιτικών θέσεων.
Το Δουβλίνο ΙΙ ήταν η μεγαλύτερη μαλακία που υπογράψαμε ποτέ. Δεν νοείται να κρατάμε εδώ όποιον μπαίνει στην Ελλάδα ( δηλαδή τους πάντες). Μόνον ανθρωπιστικό δεν είναι αυτό για κανέναν από τους εμπλεκόμενους, γιατί αφενός μεν πολλοί από τους μετανάστες θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες και κλειδώνονται εδώ, ενώ παράλληλα η Ελληνική κοινωνία, που ήδη είναι πιεσμένη οικονομικά, αδυνατεί να καλύψει όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Όλα τα υπόλοιπα, τα εγκλήματα κάθε είδους, είτε ρατσιστικά, είτε ποινικά από όποια πλευρά και αν προέρχονται είναι οι συνέπειες δεν είναι η αιτία και έπονται. Και δεν πρόκειται να σταματήσουν.
του Θωμά Σίδερη
Μνήμη Λουκμάν Σαχζάτ. 2 χρόνια πριν.
Τουλάχιστον εδώ, 145 χιλιόμετρα από το Ισλαμαμπάντ, δε θα φοβάμαι. Κι ομολογώ φοβήθηκα πολύ στη ζωή μου. Φοβήθηκα τους στρατιώτες, τους συνοριοφύλακες, τους αστυνομικούς, τους φασίστες. Δεν ξέρω ποιους φοβήθηκα περισσότερο. Μπορεί να μην ήταν πολλοί, μπορεί να ήταν μόνο ένας που άλλαζε στολές και πρόσωπα. Ο στρατιώτης στη Λαχόρη, έγινε συνοριοφύλακας στον Έβρο, αστυνομικός στην Ομόνοια, φασίστας στα Πετράλωνα.
Γύρισα στην πατρίδα με δανεικά ναύλα, ρούχα και παπούτσια. Τι είναι η πατρίδα; Πίστεψα ότι έχω δυο πατρίδες. Ο Ραφίκ με έλεγε αφελή και βλάκα. Αντί να σκύβω το κεφάλι και να παίρνω είκοσι ευρώ μεροκάματο, εγώ σκεφτόμουν αν ο άνθρωπος μπορεί να έχει δυο και τρεις και όσες θέλει πατρίδες. Ο άνθρωπος σκέφτεται, τα κτήνη όχι. Τα κτήνη δολοφονούν.
Το ποδήλατό μου πού να είναι τώρα; Θυμάμαι την πρώτη φορά που έκανα πετάλι στην Πέτρου Ράλλη. Από τον Κηφισό, έστριψα αριστερά και βγήκα στη μεγάλη λεωφόρο. Ήταν ακόμα νύχτα. Άγρια και βαθιά νύχτα στη λεωφόρο και στην Ελλάδα όλη. Πήγαινα από κάτω από τις γραμμές του τρόλεϊ. Πέρασα το Μεταγωγών –εκεί ο Γκουλάμ έμεινε δεκαπέντε μέρες- και σταμάτησα στο φανάρι της διασταύρωσης με την Αγία Άννης. Η μυρωδιά από τα μπισκότα! Ήμουνα νηστικός δυο μέρες, στα παιδιά στο σπίτι είπα ότι είχα φάει, δεν ήθελα να ξέρουν ότι όλα τα μεροκάματα της περασμένης εβδομάδας τα έχω βάλει στην άκρη. Η Μπενταρί… η Mαλάλα… η Σίντρα… Οι αδελφές μου…
Τις προάλλες το αφεντικό μού είπε να πάω νωρίτερα. Έπρεπε να ξεφορτώσω ένα μεγάλο φορτηγό με πορτοκάλια και να φορτώσω τα καφάσια σε άλλα μικρότερα φορτηγά. Μη με ρωτήσεις πόσα ήταν τα καφάσια. Δεν ξέρω… Δεν ξέρω να μετράω. Κι ούτε θα μάθω ποτέ. Κάποια στιγμή τα πόδια μου λύγισαν. Είπα να ξαποστάσω, πήρα ένα πορτοκάλι και το ‘κοψα στα δυο. Το πορτοκάλι έσταζε αίμα. Το αφεντικό κανόνιζε την τιμή που θα πουλούσε και κάπου στο βάθος ακούστηκε το τρένο που περνούσε από το σταθμό στου Ρουφ. Αίμα… τιμή… Μέχρι τότε, ήξερα τη φράση μέχρι εκεί. Και φοβόμουν, φοβόμουν πολύ. Το αφεντικό φώναζε να τελειώνω, τα πορτοκάλια λιγόστευαν, το ίδιο και οι μέρες μου.
Στο Περιστέρι της καινούριας πατρίδας μου είναι το σπίτι μου. Έχουμε και στο Πακιστάν περιστέρια και περιστερώνες. Κάποτε ένα φίδι προσπάθησε να πιάσει ένα περιστέρι και να το σκοτώσει. Αντί για γλώσσα, το φίδι είχε μια μεταλλική λεπίδα που άστραφτε κάτω από τον ήλιο. Αλλά τότε ήταν νύχτα –μόνο νύχτα τότε- κι έτσι ξεγελάστηκε προς στιγμή. Άκουσε όμως το σούρσιμο. Ήταν ένα μακρύ και ύπουλο σούρσιμο. Την ώρα που το φίδι προσπάθησε να του βγει μπροστά και να το αιφνιδιάσει, το περιστέρι πέταξε μακριά. Τα περιστέρια δεν έχουν πατρίδες. Τα περιστέρια πετούν πάνω από τα σύνορα, ερωτεύονται πάνω από τα σύνορα, χορεύουν πάνω από τα σύνορα. Κι ύστερα χάνονται στα βάθη του ουρανού.
Η μάνα μου νόμιζε πως κρυώνω. Ήρθε και με σκέπασε. Στην καινούρια πατρίδα δεν είχα ποιον να με φροντίσει. Τώρα έχω εκείνη. Μου ψιθύρισε στο αυτί πως πάνω στη σέλα του ποδηλάτου μου κάθεται πια ένα περιστέρι. Ύστερα με σκέπασε –για τελευταία φορά- και πάνω από το σεντόνι μού άφησε το κοράνι.
«Και είπε: “Αγάπησα –πράγματι- την αγάπη του αγαθού, με σκοπό την ανάμνηση (να δοξάζω τον Κύριό μου)” - μέχρις ότου (ο ήλιος) κρύφτηκε με το πέπλο (της νύχτας)».
Κοράνι, Μέρος 23ο, παρ. 32
http://www.ertopen.com/news/ellada/politikh/item/29669-to-podhlato-kai-t...
...περίσσεψε η ασχήμια και το άδικο στη ζωή μας.
Στο θρονο κάθεται το παράλογο
και περιγελάει τη σκέψη,
και περιγελάει την ανθρωπιά.
...το ψάχνεις, δεν είναι θέμα το οποίο μπορεί να στηριχτεί σε κάποια λογική βάση.