αν και δεν έχω τελειώσει το λύκειο
μπορώ να πω πως το πρόβλημα στην εκπαίδευσή είναι ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν εξωσχολικά ενδιαφέροντα
οπότε φτάνουν σε ένα σημείο στο να πρέπει να πάρουν βαθμούς να περάσουν την τάξη να περάσουν σε μια καλή σχολή και πάει λέγοντας
το θέμα είναι ότι έχω συναντήσει ουκ ολίγες φορές απόφοιτους πανεπιστημίου να έχουν "μυαλό" δημοτικού
να μην έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο ούτε κάτι εξωσχολικό
ο εγκέφαλος θέλει παραστάσεις για να λειτουργήσει :D
Μάλλον το βρήκα.. έβαλες και αρχαία μέσα.. εκεί χρησιμοποιείται η μέση φωνή στα ρήματα και όχι στα νεοελληνικά.
Εγώ όμως νεοελληνικά δεν έγραψα??? γιατί με κοκκίνισες?
Κατ' αρχήν, όπως προανέφερα, αναφέρομαι στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ εσύ πρωτίστως αναφέρεσαι στην τριτοβάθμια/ανωτάτη εκπαίδευση.
Δε γνωρίζω διεθνείς στατιστικές και μετρήσεις αξιολόγησης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Θα με ενιδιέφερε να μου υποδείξεις σχετικές έρευνες. Έχω όμως μια, προφανώς υποκειμένικη, αλλά πάντως αιτιολογημένη άποψη
Αναφέρεται ξεκάθαρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μιας και τα στατιστικά και οι περιπτώσεις που αναφέρει είναι αυτά της PISA
αν υπήρχαν εξωσχολικά ενδιαφέροντα δεν θα διαιωνίζονταν τα ίδια και τα ίδια επαγγέλματα! Θα υπήρχε φαντασία και δημιουργικότητα αλλά πάνω απ' όλα θα υπήρχε αγάπη για το συγκεκριμένο επάγγελμα κι όχι μηχανική εξάσκησή του!!Ποσοί όμως τολμούν να πούνε :Εγώ αγαπώ τη μουσική, τον χορό, την ζωγραφική κ.α. ; χωρίς να ρισκάρουν να αποριφθούν απο την ίδια τους την οικογένεια; Δυστυχώς αυτό είναι και θέμα οικογένειας πλασμένης με στερεότυπα!!
Βάγγο,
Δεν είχα καμιά διάθεση να προσβάλω κάποιον, και συγνώμη, είναι αυτό όπως το διδάχτηκα εγώ στην πολυτονινή περίοδο, όταν τότε ακόμα υπήρχε ακόμα και στην δημοτική η μέση φωνή!
@nefeli
η αγάπη και η δημιουργία δεν πηγάζει από τα βιβλία
αλλά από μέσα μας
απλά τα βιβλία φροντίζουν να την εκφράσουμε προς τα έξω με διάφορους τρόπους
όταν αγαπάς δημιουργείς
το τι θα κάνεις στην ζωή σου δεν είναι θέμα οικογενείας μόνο
σε όλες τις κοινωνίες η θρησκεία και οι οικονομικές ανάγκες πλάθουν τα στερεότυπα μας :D
:D
Τα διάβασα και λέω να μην ανοίγω πια παρά ελάχιστα το podilates.gr!! Εχω να ασχοληθώ με πολύ πιο δημιουργίκα πράγματα για να σπαταλάω εκεί τον πολύτιμο χρόνο μου! Πάντως χαίρομαι για ένα πράγμα!! Επανείλθες με θάρρος και κουράγιο στα.....σουβλάκια!!! Μόνο με τέτοιο χιούμορ σε παραδέχομαι ακόμα και αν άλλες πτυχές σου με ενοχλούνε! Και μάθε ότι την απέχθεια που σου έχουν την ήξερα κιόταν μιλούσαμε από το τηλέφωνο, και με πολλά πράγματα διαφωνούσα μαζί σου, όμως θα ή ταν ανώφελο να τα συζητήσω. Δεν εξαρτάται η γνώμη μου απο τους άλλους! Οταν κάποιος αρχίζει να με εκνευρίζει για τον οποιοδήποτε λόγο, απλά τον απομακρύνω κι έληξε η υπόθεση. Και αυτούς που έχουν πάντα δίκιο τους απομακρύνω ΠΑΝΤΑ! Οσο για δημιουργία που πηγάζει από αγάπη, κάποιοι σαν εμένα που σπούδασαν πεινώντας γιατί δεν τους πλήρωνε τα έξοδα ο μπαμπάκας, αλλά το πτυχίο που θέλανε το πήραν,ξέρουν πολυ καλά τι σημαίνει η δημιουργία που πηγάζει από αγάπη και δεν έχουνε ανάγκη από κυρήγματα!
Χαίρεται!!
Ευχαριστώ DonP - θα μελετήσω τα στοιχεία στο link που έδωσες. Πάντως αναφορά σε αυτά δεν πρόσεξα στο μήνυμα της Marlene.
ναι σόρρυ δεν είναι τόσο φανερό τώρα που το ξανακοίταξα το ποστ, απλώς το παράδειγμα της Κορέας είναι κλασσικό γιατί στις μελέτες της PISA πιάνει κάθε φορά απίστευτες θέσεις παρότι τα πανεπιστήμια της δεν είναι αντίστοιχα καλά (σίγουρα είναι χειρότερα απο πάρα πολλά Αμερικανικά, Ευρωπαικά, Ιαπωνικά και Ινδικά, τουλάχιστον για IT και ElEng που έχω κοιτάξει) και όταν μιλάγανε για PISA οι εφημερίδες το σχολιάζαν συχνά.
Όπλο κατά της δυσλεξίας και άλλων μαθησιακών δυσκολιών αποτελεί η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στα πρώτα σχολικά χρόνια, σύμφωνα με τα συμπεράσματα τριετούς έρευνας που πραγματοποίησε το Aνοικτό Ψυχοθεραπευτικό Kέντρο και το Iνστιτούτο Διαγνωστικής Ψυχολογίας. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο στην Kω, τα παιδιά που παρακολουθούσαν μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών παρουσίασαν σημαντικό πλεονέκτημα στην αντιγραφή σχημάτων, διάκριση γραφημάτων, μνήμη σχημάτων και εικόνων καθώς και στη δοκιμασία συναρμολόγησης αντικειμένων.
Mαθητές Δημοτικού
H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 50 παιδιά ηλικίας 6 έως 9 ετών, τα οποία φοιτούσαν σε δημόσια σχολεία της Aττικής και ανήκαν σε οικογένειες με κοινό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο, ενώ παρακολουθούσαν παρόμοιες εξωσχολικές δραστηριότητες.
Oι δύο ομάδες ήταν απόλυτα «συμβατές» μεταξύ τους, με μοναδική διαφορά ότι η μία παρακολουθούσε δύο ώρες εβδομαδιαίως μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών. Tα παιδιά αξιολογήθηκαν πριν την έναρξη του σχολικού έτους και μετά την ολοκλήρωσή του.
Oπως αποδείχθηκε, η εκμάθηση της ιστορικής ορθογραφίας (πολυτονικό σύστημα) και των Aρχαίων Eλληνικών βελτιώνει την «ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού σε καίριους τομείς όπως είναι οι αντιληπτικές και οπτικές ικανότητες, λειτουργίες που συνδέονται άμεσα με την εμφάνιση της δυσλεξίας» διευκρινίζει στην «K» ο κ. Iωάννης Tσέγκος, ψυχίατρος, διευθυντής του Eκπαιδευτικού και Eρευνητικού τομέα του Aνοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Kέντρου Aθηνών.
Kατάργηση πολυτονικού
H σκέψη για την έρευνα προέκυψε από το γεγονός ότι μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος καταγράφηκε μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων μαθησιακών διαταραχών.
«Aξίζει να σημειωθεί ότι η κατάθεση της τροπολογίας στις 11/1/1982 για την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος δεν συνοδεύτηκε από καμία απολύτως επιστημονική μελέτη, ενώ εδώ και 22 χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί από κανέναν φορέα έρευνα που να αξιολογεί τις επιπτώσεις της απλοποίησης της γλώσσας στην ψυχοπαιδαγωγική ικανότητα των παιδιών» επισημαίνει στην «K» ο κ. Tσέγκος.
H έρευνα πρόκειται να συνεχιστεί για τα επόμενα τρία χρόνια περίπου και τα παιδιά των δύο ομάδων θα επανεξεταστούν κατά το τέλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσής τους.
Τσέγκος Automation???Τσέγκος?? Αν είναι δυνατόν, σε λίγο θα έχουν και "μελέτες" του Λιακόπουλου και της Τζιροπούλου... και είχα την Καθημερινή για σοβαρή εφημερίδα... πάρε μερικά λινκς πρόχειρα να καταλάβεις περι τίνος πρόκειται
Από τους τρεις παραπάνω συνδέσμους οι δύο πρώτοι δεν αντιστοιχούν σε κάποιο κείμενο.
Ο τρίτος παρουσιάζει τις απόψεις και θέσεις του επίκουρου καθηγητή κυρίου Μοσχονά έναντι αυτών του τακτικού καθηγητή κυρίου Τσέγκου και των συνεργατών του.
Εγώ έκανα απλά μία παράθεση ενός άρθρου από μία εφημερίδα που είναι αρκετά γνωστή.
Από εκεί και έπειτα μία ψύχραιμη μελέτη απαιτεί την παράλληλη παράθεση τόσο των θέσεων του ενός επιστήμονα όσο και του άλλου και ο καθένας μπορεί να κρίνει ποιος έχει δίκιο.
Ίσως όμως και αυτή η σύγκριση να αποδειχτεί ατυχής καθώς ο ένας είναι καθηγητής της Ψυχιατρικής και ο άλλος της Γλωσσολογίας και έχω την εντύπωση (εγώ τουλάχιστον που είμαι των θετικών επιστημών) ότι ο ένας μπαίνει στα "χωράφια" του άλλου.
Γενικότερα μη συγκρίνεις τους βαθμούς... το σχετικό γενικά, είναι το αντικείμενο απο τη μία, και τα citations που έχει ο καθένας στα άρθρα του σε διεθνή έγγυρα peer reviewed journals απο την άλλη.Ξέρω καθηγητές που είναι τελείως άσχετοι σε σχέση με έναν απλό πτυχιούχο που δεν πέρασε νύχτα τα μαθήματα του, και φυσικά έχουν μονοψήφιο αριθμό αναφορών απο φίλους τους σε άρθρα σε Ελληνικά περιοδικά και συνέδρια... κι άμα έχουν ακόμα κι εκεί δημοσιεύσεις δηλαδή, ξέρω Πρύτανη με 1(ΜΙΑ) δημοσίευση. Only in Greece.
Στην προκείμενη περίπτωση βέβαια δεν έχουν καν σχέση όλα αυτά, ο Τσέγκος είναι αλλού γι αλλού.
Τα γνωρίζω αυτά που λέτε και δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις ισχύουν. Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι μέτρο σύγκρισης ο βαθμός που κατέχει ο κάθε καθηγητής και επειδή εργάζομαι με καθηγητές έχω ιδία πείρα σε ότι αφορά το θέμα αυτό.
Σχετικά με το αν ο κύριος Τσέγκος είναι "αλλού γι' αλλού" δεν θα πάρω καμία θέση καθώς δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο αλλά και δεν το συνηθίζω να κρίνω την επιστημονική αξία οποιουδήποτε καθηγητή. Αν το κάνω θα πρέπει η προσπάθειά μου να στηρίζεται από αρκετές (ίσως) πηγές και αναφορές. Επειδή το έργο αυτό είναι αρκετά επίπονο, προτιμώ για την ώρα να το αποφύγω.
Επίσης κοίταξα τις απόψεις του κυρίου Γιάννη Χάρη, δεν μπόρεσα να βρω όμως την ιδιότητά του και δεν ξέρω γιατί πρέπει να τις ασπαστούμε. Σεβαστές φυσικά, αλλά καταλαβαίνετε ότι και εγώ μπορώ να γεμίσω σελίδες επί σελίδων σε κάποιο ιστολόγιο. Αυτό όμως δεν με κάνει αυτομάτως και αξιόπιστη πηγή. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Τάσο μου και ο Γιάννης Χάρης και ο Παντελής Μπουκάλας είναι από τους σημαντικότερους ίσως επιμελητές βιβλίων-διορθωτές κειμένων, που έχουμε, με πολύ καλή γνώση όχι μόνο των διαφόρων γλωσσικών μοντέλων, αλλά και της ιστορίας της εξέλιξής τους.
Ο ίδιος ο Χάρης εξ άλλου σε ένα σημείο αναφέρεται στην περί πολλού έπαρση των καλών διορθωτών που γνώριζαν επακριβώς βαρείες και οξείες την εποχή του πολυτονικού συστήματος κλπ. Μια μυρωδιά αυτού που περιγράφει ο Χάρης, είχα την τύχη(;) να πάρω, εκεί γύρω στην περίοδο της μεταπολίτευσης.
Τώρα για το θέμα της έρευνας θα έλεγα, μακάρι να ήταν αυτή η λύση για τη δυσλεξία. Μήπως όμως χρησιμοποιείται μια συνθήκη (η δυσλεξία), κυρίως για να κάνουν κάποιοι πανεπιστημιακοί την «έρευνά» τους (κι όλοι ξέρουμε τι αυτό συνεπάγεται) για να στηριχθεί μια προκαθορισμένη άποψη κι όχι μια νέα ανακάλυψη; Μήπως η δυσλεξία είναι το πρόσχημα, για να εδραιωθεί ίσως μια μονολιθική προσέγγιση, που θέλει την ντε και καλά επιστροφή των παλιών καλών μεθόδων διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών στη βασική εκπαίδευση;
Προσωπικά αυτό το θεωρώ αναγκαίο, αλλά όχι με τον τρόπο, που γινόταν στα παιδικά μου χρόνια. Ας έρθουν οι σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις, να εμπνεύσουν συγκριτικές μεθόδους διδασκαλίας κι όχι αποστήθισης. Πρόβλημα όμως που φοβάμαι πως γενικότερα αφορά και σε άλλα γνωστικά αντικείμενα εκτός της γλώσσας.
Αγαπητή μου Βαγγελιώ συμφωνώ μαζί σου.
Οι ενστάσεις μου έναντι του κυρίου Γιάννη Χάρη προήλθαν διότι στο ιστολόγιό του δεν αναφέρει την ιδιότητά του. Είσαι σίγουρη ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με αυτό που αναφέρεις; Ομολογώ έτσι κι αλλιώς ότι δεν τον γνώριζα, επίσης ούτε τον άλλο κύριο του οποίου τις απόψεις αντικρούει.
Προσωπικά πιστεύω στην έρευνα. Αν η έρευνα δείχνει κάποια αποτελέσματα, δεν μπορεί κανείς να την αντικρούει χωρίς να κάνει τη δική του έρευνα. Μπορεί φυσικά να προβάλλει λογικές αντιρήσεις, όχι όμως και να τη βγάζει "άχρηστη". Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου αίσθηση.
Συμφωνώ ότι μία άνευ όρων επιστροφή σε πρακτικές που καταπίεσαν δεν μου αρέσει καθόλου. Ανήκωντας στην τελευταία γενιά που "έφαγε ξύλο" από τους δασκάλους της, δεν θα ήθελα με τίποτα να βιώσουν κάτι τέτοιο και τα παιδιά μου. Πιστεύω όμως (και ως άνθρωπος που ασχολείται με την εκπαίδευση ενηλίκων) ότι η αδυναμία έκφρασης που κυριαρχεί σήμερα πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιμετωπιστεί. Καλό θα είναι αν επιστήμονες από διαφορετικά πεδία εργαστούν στο θέμα αυτό και προτείνουν κάποιες λύσεις. Είναι κάτι που ελπίζω ότι θα συμβεί. Είμαι σίγουρος ότι συμφωνείς μαζί μου και προσωπικά θα ακούσω με προσοχή κάθε άποψη που θα ανακοινωθεί επί του θέματος.
Θα στείλω στο ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο ένα κείμενο που έλαβα. Είναι μεγάλο για να παρατεθεί εδώ. Διάβασέ το αν θέλεις, το βρήκα εξαιρετικό και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.
Η αλήθεια είναι ότι από μια πρώτη ματιά δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποια η σχέση ανάμεσα στα αρχαία ελληνικά και τη συναρμολόγηση αντικειμένων!
Νομίζω όμως ότι αυτό που υπονοείται στα πορίσματα της έρευνας είναι ότι η εκμάθηση των αρχαίων βοηθά τα παιδιά να μην χρησιμοποιούν μηχανικά την ελληνική γλώσσα αλλά να την αντιλαμβάνονται μέσα στην εξέλιξή της στον ιστορικό χρόνο. Να διακρίνουν π.χ. ότι πίσω από τη λέξη "ιστορία" βρίσκεται το ρήμα "οίδα" (=γνωρίζω), το οποίο με τη σειρά του αντλεί την προέλευσή του από το "ορώ" και να συνειδητοποιούν έτσι ότι ο αρχαίος άνθρωπος αντιλαμβανόνταν τον κόσμο κατ' εξοχήν μέσα από την όραση του αισθητού κόσμου. Είναι σαφές νομίζω ότι όταν το παιδί εθίζεται σε αυτές τις διεργασίες κατά την χρήση της γλώσσας, θα μάθει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο ενώπιον κάθε φαινομένου και προβλήματος προσεγγίζοντάς το με ερευνητική διάθεση και διευρύνοντας κατ' αποτέλεσμα την αντίληψή του για τον κόσμο. Νομίζω ότι έτσι τα πορίσματα της έρευνας δεν φαίνονται τόσο παράταιρα!
Αυτό που πέρνει νερό σ'αυτήν την υπόθεση είναι η διαπίστωση ότι ο κατακερματισμός της συνέχειας της γλώσσας μέσα από βίαιες μεταρυθμίσεις επέφερε αύξηση των δυσλεξικών παιδιών.
Αυτό που επισημαίνεις σαν γλωσσική σχέση ανάμεσα στην ιστορία και το βίωμα και την γνώση τους μέσα απ'τη παρατήρηση, αφορά ένα δυσλεξικό άτομο χίλια τα εκατό, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά κύρια στην πράξη.
Εκεί που χωλαίνουν οι δυσλεξικοί, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, είναι στη σωστή γλωσσική καταγραφή, αυτού που με οξυδέρκεια οι ίδιοι έχουν παρατηρήσει και βιώσει, αλλά και στη σωστή και οξυδερκή παρατήρηση-ανάγνωση του καταγεγραμμένου βιώματος των άλλων.
Ούτως ή άλλως δηλαδή εμφανίζουν ένα είδος σύγχισης όσον αφορά στη χρήση του γραπτού λόγου, είτε όταν τον διαβάζουν, είτε οταν τον γράφουν.
Γι' αυτό ακριβώς δεν καταλαβαίνω το μηχανισμό της βελτίωσης της δυσλειτουργίας τους, μέσα απ'την χρήση των αρχαίων ελληνικών, που ούτως ή άλλως είναι μια πιο απαιτητική λειτουργία, απ'το να χρησιμοποιεί κανείς στο γράψιμο την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιεί όταν μιλάει.
Η υποχρέωση δε του δυσλεξικού παιδιού, να εντείνει την προσοχή του πάνω στην προσπάθεια της μάθησης, επίσης δεν μου ακούγεται σαν φυσική λειτουργία. Ακριβώς, γιατί η δυσλειτουργία του εντοπίζεται κατά την δράση της γραφής ή της ανάγνωσης κι εκφράζεται με την αδυναμία συγχρονισμού ανάμεσα σε μία εύστροφη και ταχύτατη διανοητική λειτουργία του εγκεφάλου και στην αργή συγκριτικά αντίδραση του ίδιου του εγκεφάλου, να ενεργοποιήσει έγκαιρα τους ανάλογους μηχανισμούς για την γραφή και την ανάγνωση.
Υπάρχει έτσι περίπτωση αυτά τα ιδιόμορφα εκ φύσεως άτομα, να μετατρέπονται σε ιδιόμορφα πειραματόζωα, μέσα από ένα είδος εξαναγκασμού, για να τεκμηριωθεί μια έρευνα με προαποφασισμένο αποτέλεσμα;
Οπότε σε κάθε περίπτωση, πώς θα μπορούσαμε να μιλάμε για ευεργετική δράση;
Άμα διαβάσετε την έρευνα θα δείτε πχ οτι δεν είχε ούτε ένα δυσλεξικό παιδί, οτι το δείγμα είναι μικρό, οτι μπερδεύει το πολυτονικό με τα αρχαία ως γλώσσα, οτι οι "ερευνητές" ψάχναν ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ το εκ των προτέρων αποφασισμενο συμπέρασμα και όχι να το διαψεύσουνε (που είναι αυτό που οφείλεις να κάνεις, και στο τέλος να πείς πρώτον δεν κατάξερα να διαψέυσω την υπόθεση, και δεύτερον τα στοιχεία υπερ είναι αυτά κι αυτά), οτι όλοι ξέραν τι ψάχναν και ποιός ήταν σε ποιο δείγμα, οτι χρησιμοποιήθηκαν IQ tests για να μετρήσουν τις ικανότητες των παιδιών, οτι το δείγμα(τα παιδιά) ελεγχου (που με κανέναν ορισμό τελικά δεν ήταν τέτοιο) δεν έκανε τίποτα στο χρόνο που τα άλλα παιδιά κάναν αρχαία, κτλ κτλ κτλ. Η δυσλεξία αναφέρεται περιφεριακά στην μελέτη, ως εξής: Οι ικανότητες που βελτιώθηκαν, είναι κρίσιμες για παιδιά με δυσλεξία...
Άμα ήταν έτσι θα είχα 3 διδακτορικά τώρα και δημοσιεύσεις παντού... Τέτοια papers είναι σαν να φτύνουν του ΥΔ που προσπαθούν να κάνουν κανονική έρευνα στη μάπα...
αν και δεν έχω τελειώσει το λύκειο
μπορώ να πω πως το πρόβλημα στην εκπαίδευσή είναι ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν εξωσχολικά ενδιαφέροντα
οπότε φτάνουν σε ένα σημείο στο να πρέπει να πάρουν βαθμούς να περάσουν την τάξη να περάσουν σε μια καλή σχολή και πάει λέγοντας
το θέμα είναι ότι έχω συναντήσει ουκ ολίγες φορές απόφοιτους πανεπιστημίου να έχουν "μυαλό" δημοτικού
να μην έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο ούτε κάτι εξωσχολικό
ο εγκέφαλος θέλει παραστάσεις για να λειτουργήσει :D
Εγώ κάτι τέτοιο ήξερα
http://www.rhodes.aegean.gr/sxedia/grafdaskalou/grammatiki/rimata.htm
Μάλλον το βρήκα.. έβαλες και αρχαία μέσα.. εκεί χρησιμοποιείται η μέση φωνή στα ρήματα και όχι στα νεοελληνικά.
Εγώ όμως νεοελληνικά δεν έγραψα??? γιατί με κοκκίνισες?
Αναφέρεται ξεκάθαρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μιας και τα στατιστικά και οι περιπτώσεις που αναφέρει είναι αυτά της PISA
Ευχαριστώ DonP - θα μελετήσω τα στοιχεία στο link που έδωσες. Πάντως αναφορά σε αυτά δεν πρόσεξα στο μήνυμα της Marlene.
αν υπήρχαν εξωσχολικά ενδιαφέροντα δεν θα διαιωνίζονταν τα ίδια και τα ίδια επαγγέλματα! Θα υπήρχε φαντασία και δημιουργικότητα αλλά πάνω απ' όλα θα υπήρχε αγάπη για το συγκεκριμένο επάγγελμα κι όχι μηχανική εξάσκησή του!!Ποσοί όμως τολμούν να πούνε :Εγώ αγαπώ τη μουσική, τον χορό, την ζωγραφική κ.α. ; χωρίς να ρισκάρουν να αποριφθούν απο την ίδια τους την οικογένεια; Δυστυχώς αυτό είναι και θέμα οικογένειας πλασμένης με στερεότυπα!!
Βάγγο,
Δεν είχα καμιά διάθεση να προσβάλω κάποιον, και συγνώμη, είναι αυτό όπως το διδάχτηκα εγώ στην πολυτονινή περίοδο, όταν τότε ακόμα υπήρχε ακόμα και στην δημοτική η μέση φωνή!
@nefeli
η αγάπη και η δημιουργία δεν πηγάζει από τα βιβλία
αλλά από μέσα μας
απλά τα βιβλία φροντίζουν να την εκφράσουμε προς τα έξω με διάφορους τρόπους
όταν αγαπάς δημιουργείς
το τι θα κάνεις στην ζωή σου δεν είναι θέμα οικογενείας μόνο
σε όλες τις κοινωνίες η θρησκεία και οι οικονομικές ανάγκες πλάθουν τα στερεότυπα μας :D
:D
εσύ διάβασες αυτά που σου είπα?
Τα διάβασα και λέω να μην ανοίγω πια παρά ελάχιστα το podilates.gr!! Εχω να ασχοληθώ με πολύ πιο δημιουργίκα πράγματα για να σπαταλάω εκεί τον πολύτιμο χρόνο μου! Πάντως χαίρομαι για ένα πράγμα!! Επανείλθες με θάρρος και κουράγιο στα.....σουβλάκια!!! Μόνο με τέτοιο χιούμορ σε παραδέχομαι ακόμα και αν άλλες πτυχές σου με ενοχλούνε! Και μάθε ότι την απέχθεια που σου έχουν την ήξερα κιόταν μιλούσαμε από το τηλέφωνο, και με πολλά πράγματα διαφωνούσα μαζί σου, όμως θα ή ταν ανώφελο να τα συζητήσω. Δεν εξαρτάται η γνώμη μου απο τους άλλους! Οταν κάποιος αρχίζει να με εκνευρίζει για τον οποιοδήποτε λόγο, απλά τον απομακρύνω κι έληξε η υπόθεση. Και αυτούς που έχουν πάντα δίκιο τους απομακρύνω ΠΑΝΤΑ! Οσο για δημιουργία που πηγάζει από αγάπη, κάποιοι σαν εμένα που σπούδασαν πεινώντας γιατί δεν τους πλήρωνε τα έξοδα ο μπαμπάκας, αλλά το πτυχίο που θέλανε το πήραν,ξέρουν πολυ καλά τι σημαίνει η δημιουργία που πηγάζει από αγάπη και δεν έχουνε ανάγκη από κυρήγματα!
Χαίρεται!!
ποιος έχει πάντα δίκιο?
ναι σόρρυ δεν είναι τόσο φανερό τώρα που το ξανακοίταξα το ποστ, απλώς το παράδειγμα της Κορέας είναι κλασσικό γιατί στις μελέτες της PISA πιάνει κάθε φορά απίστευτες θέσεις παρότι τα πανεπιστήμια της δεν είναι αντίστοιχα καλά (σίγουρα είναι χειρότερα απο πάρα πολλά Αμερικανικά, Ευρωπαικά, Ιαπωνικά και Ινδικά, τουλάχιστον για IT και ElEng που έχω κοιτάξει) και όταν μιλάγανε για PISA οι εφημερίδες το σχολιάζαν συχνά.
Είχα την εντύπωση ότι γνωρίζατε αυτά τα στατιστικά. Πάντως μιλούσα γενικότερα και για δευτεροβάθμια και για τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Aρχαία Eλληνικά κατά δυσλεξίας
Tης Aλεξάνδρας Kασσίμη
Όπλο κατά της δυσλεξίας και άλλων μαθησιακών δυσκολιών αποτελεί η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στα πρώτα σχολικά χρόνια, σύμφωνα με τα συμπεράσματα τριετούς έρευνας που πραγματοποίησε το Aνοικτό Ψυχοθεραπευτικό Kέντρο και το Iνστιτούτο Διαγνωστικής Ψυχολογίας. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικό Συνέδριο στην Kω, τα παιδιά που παρακολουθούσαν μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών παρουσίασαν σημαντικό πλεονέκτημα στην αντιγραφή σχημάτων, διάκριση γραφημάτων, μνήμη σχημάτων και εικόνων καθώς και στη δοκιμασία συναρμολόγησης αντικειμένων.
Mαθητές Δημοτικού
H έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 50 παιδιά ηλικίας 6 έως 9 ετών, τα οποία φοιτούσαν σε δημόσια σχολεία της Aττικής και ανήκαν σε οικογένειες με κοινό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο, ενώ παρακολουθούσαν παρόμοιες εξωσχολικές δραστηριότητες.
Oι δύο ομάδες ήταν απόλυτα «συμβατές» μεταξύ τους, με μοναδική διαφορά ότι η μία παρακολουθούσε δύο ώρες εβδομαδιαίως μαθήματα Aρχαίων Eλληνικών. Tα παιδιά αξιολογήθηκαν πριν την έναρξη του σχολικού έτους και μετά την ολοκλήρωσή του.
Oπως αποδείχθηκε, η εκμάθηση της ιστορικής ορθογραφίας (πολυτονικό σύστημα) και των Aρχαίων Eλληνικών βελτιώνει την «ψυχοεκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού σε καίριους τομείς όπως είναι οι αντιληπτικές και οπτικές ικανότητες, λειτουργίες που συνδέονται άμεσα με την εμφάνιση της δυσλεξίας» διευκρινίζει στην «K» ο κ. Iωάννης Tσέγκος, ψυχίατρος, διευθυντής του Eκπαιδευτικού και Eρευνητικού τομέα του Aνοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Kέντρου Aθηνών.
Kατάργηση πολυτονικού
H σκέψη για την έρευνα προέκυψε από το γεγονός ότι μετά την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος καταγράφηκε μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων μαθησιακών διαταραχών.
«Aξίζει να σημειωθεί ότι η κατάθεση της τροπολογίας στις 11/1/1982 για την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος δεν συνοδεύτηκε από καμία απολύτως επιστημονική μελέτη, ενώ εδώ και 22 χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί από κανέναν φορέα έρευνα που να αξιολογεί τις επιπτώσεις της απλοποίησης της γλώσσας στην ψυχοπαιδαγωγική ικανότητα των παιδιών» επισημαίνει στην «K» ο κ. Tσέγκος.
H έρευνα πρόκειται να συνεχιστεί για τα επόμενα τρία χρόνια περίπου και τα παιδιά των δύο ομάδων θα επανεξεταστούν κατά το τέλος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσής τους.
Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_644235_29/05/2004_105308
Τσέγκος Automation???Τσέγκος?? Αν είναι δυνατόν, σε λίγο θα έχουν και "μελέτες" του Λιακόπουλου και της Τζιροπούλου... και είχα την Καθημερινή για σοβαρή εφημερίδα... πάρε μερικά λινκς πρόχειρα να καταλάβεις περι τίνος πρόκειται
http://yannisharis.blogspot.com/2008/04/blog-post_29.html&b=4
http://yannisharis.blogspot.com/2008/05/blog-post.html&b=4
http://anorthografies.blogspot.com/2006/02/blog-post.html
Από τους τρεις παραπάνω συνδέσμους οι δύο πρώτοι δεν αντιστοιχούν σε κάποιο κείμενο.
Ο τρίτος παρουσιάζει τις απόψεις και θέσεις του επίκουρου καθηγητή κυρίου Μοσχονά έναντι αυτών του τακτικού καθηγητή κυρίου Τσέγκου και των συνεργατών του.
Εγώ έκανα απλά μία παράθεση ενός άρθρου από μία εφημερίδα που είναι αρκετά γνωστή.
Από εκεί και έπειτα μία ψύχραιμη μελέτη απαιτεί την παράλληλη παράθεση τόσο των θέσεων του ενός επιστήμονα όσο και του άλλου και ο καθένας μπορεί να κρίνει ποιος έχει δίκιο.
Ίσως όμως και αυτή η σύγκριση να αποδειχτεί ατυχής καθώς ο ένας είναι καθηγητής της Ψυχιατρικής και ο άλλος της Γλωσσολογίας και έχω την εντύπωση (εγώ τουλάχιστον που είμαι των θετικών επιστημών) ότι ο ένας μπαίνει στα "χωράφια" του άλλου.
http://yannisharis.blogspot.com/2008/04/blog-post_29.html
http://yannisharis.blogspot.com/2008/05/blog-post.html
Γενικότερα μη συγκρίνεις τους βαθμούς... το σχετικό γενικά, είναι το αντικείμενο απο τη μία, και τα citations που έχει ο καθένας στα άρθρα του σε διεθνή έγγυρα peer reviewed journals απο την άλλη.Ξέρω καθηγητές που είναι τελείως άσχετοι σε σχέση με έναν απλό πτυχιούχο που δεν πέρασε νύχτα τα μαθήματα του, και φυσικά έχουν μονοψήφιο αριθμό αναφορών απο φίλους τους σε άρθρα σε Ελληνικά περιοδικά και συνέδρια... κι άμα έχουν ακόμα κι εκεί δημοσιεύσεις δηλαδή, ξέρω Πρύτανη με 1(ΜΙΑ) δημοσίευση. Only in Greece.
Στην προκείμενη περίπτωση βέβαια δεν έχουν καν σχέση όλα αυτά, ο Τσέγκος είναι αλλού γι αλλού.
Τα γνωρίζω αυτά που λέτε και δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις ισχύουν. Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι μέτρο σύγκρισης ο βαθμός που κατέχει ο κάθε καθηγητής και επειδή εργάζομαι με καθηγητές έχω ιδία πείρα σε ότι αφορά το θέμα αυτό.
Σχετικά με το αν ο κύριος Τσέγκος είναι "αλλού γι' αλλού" δεν θα πάρω καμία θέση καθώς δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο αλλά και δεν το συνηθίζω να κρίνω την επιστημονική αξία οποιουδήποτε καθηγητή. Αν το κάνω θα πρέπει η προσπάθειά μου να στηρίζεται από αρκετές (ίσως) πηγές και αναφορές. Επειδή το έργο αυτό είναι αρκετά επίπονο, προτιμώ για την ώρα να το αποφύγω.
Επίσης κοίταξα τις απόψεις του κυρίου Γιάννη Χάρη, δεν μπόρεσα να βρω όμως την ιδιότητά του και δεν ξέρω γιατί πρέπει να τις ασπαστούμε. Σεβαστές φυσικά, αλλά καταλαβαίνετε ότι και εγώ μπορώ να γεμίσω σελίδες επί σελίδων σε κάποιο ιστολόγιο. Αυτό όμως δεν με κάνει αυτομάτως και αξιόπιστη πηγή. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Σας ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά.
Τάσο μου και ο Γιάννης Χάρης και ο Παντελής Μπουκάλας είναι από τους σημαντικότερους ίσως επιμελητές βιβλίων-διορθωτές κειμένων, που έχουμε, με πολύ καλή γνώση όχι μόνο των διαφόρων γλωσσικών μοντέλων, αλλά και της ιστορίας της εξέλιξής τους.
Ο ίδιος ο Χάρης εξ άλλου σε ένα σημείο αναφέρεται στην περί πολλού έπαρση των καλών διορθωτών που γνώριζαν επακριβώς βαρείες και οξείες την εποχή του πολυτονικού συστήματος κλπ. Μια μυρωδιά αυτού που περιγράφει ο Χάρης, είχα την τύχη(;) να πάρω, εκεί γύρω στην περίοδο της μεταπολίτευσης.
Τώρα για το θέμα της έρευνας θα έλεγα, μακάρι να ήταν αυτή η λύση για τη δυσλεξία. Μήπως όμως χρησιμοποιείται μια συνθήκη (η δυσλεξία), κυρίως για να κάνουν κάποιοι πανεπιστημιακοί την «έρευνά» τους (κι όλοι ξέρουμε τι αυτό συνεπάγεται) για να στηριχθεί μια προκαθορισμένη άποψη κι όχι μια νέα ανακάλυψη; Μήπως η δυσλεξία είναι το πρόσχημα, για να εδραιωθεί ίσως μια μονολιθική προσέγγιση, που θέλει την ντε και καλά επιστροφή των παλιών καλών μεθόδων διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών στη βασική εκπαίδευση;
Προσωπικά αυτό το θεωρώ αναγκαίο, αλλά όχι με τον τρόπο, που γινόταν στα παιδικά μου χρόνια. Ας έρθουν οι σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις, να εμπνεύσουν συγκριτικές μεθόδους διδασκαλίας κι όχι αποστήθισης. Πρόβλημα όμως που φοβάμαι πως γενικότερα αφορά και σε άλλα γνωστικά αντικείμενα εκτός της γλώσσας.
Αγαπητή μου Βαγγελιώ συμφωνώ μαζί σου.
Οι ενστάσεις μου έναντι του κυρίου Γιάννη Χάρη προήλθαν διότι στο ιστολόγιό του δεν αναφέρει την ιδιότητά του. Είσαι σίγουρη ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με αυτό που αναφέρεις; Ομολογώ έτσι κι αλλιώς ότι δεν τον γνώριζα, επίσης ούτε τον άλλο κύριο του οποίου τις απόψεις αντικρούει.
Προσωπικά πιστεύω στην έρευνα. Αν η έρευνα δείχνει κάποια αποτελέσματα, δεν μπορεί κανείς να την αντικρούει χωρίς να κάνει τη δική του έρευνα. Μπορεί φυσικά να προβάλλει λογικές αντιρήσεις, όχι όμως και να τη βγάζει "άχρηστη". Αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου αίσθηση.
Συμφωνώ ότι μία άνευ όρων επιστροφή σε πρακτικές που καταπίεσαν δεν μου αρέσει καθόλου. Ανήκωντας στην τελευταία γενιά που "έφαγε ξύλο" από τους δασκάλους της, δεν θα ήθελα με τίποτα να βιώσουν κάτι τέτοιο και τα παιδιά μου. Πιστεύω όμως (και ως άνθρωπος που ασχολείται με την εκπαίδευση ενηλίκων) ότι η αδυναμία έκφρασης που κυριαρχεί σήμερα πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιμετωπιστεί. Καλό θα είναι αν επιστήμονες από διαφορετικά πεδία εργαστούν στο θέμα αυτό και προτείνουν κάποιες λύσεις. Είναι κάτι που ελπίζω ότι θα συμβεί. Είμαι σίγουρος ότι συμφωνείς μαζί μου και προσωπικά θα ακούσω με προσοχή κάθε άποψη που θα ανακοινωθεί επί του θέματος.
Θα στείλω στο ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο ένα κείμενο που έλαβα. Είναι μεγάλο για να παρατεθεί εδώ. Διάβασέ το αν θέλεις, το βρήκα εξαιρετικό και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.
Η αλήθεια είναι ότι από μια πρώτη ματιά δύσκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποια η σχέση ανάμεσα στα αρχαία ελληνικά και τη συναρμολόγηση αντικειμένων!
Νομίζω όμως ότι αυτό που υπονοείται στα πορίσματα της έρευνας είναι ότι η εκμάθηση των αρχαίων βοηθά τα παιδιά να μην χρησιμοποιούν μηχανικά την ελληνική γλώσσα αλλά να την αντιλαμβάνονται μέσα στην εξέλιξή της στον ιστορικό χρόνο. Να διακρίνουν π.χ. ότι πίσω από τη λέξη "ιστορία" βρίσκεται το ρήμα "οίδα" (=γνωρίζω), το οποίο με τη σειρά του αντλεί την προέλευσή του από το "ορώ" και να συνειδητοποιούν έτσι ότι ο αρχαίος άνθρωπος αντιλαμβανόνταν τον κόσμο κατ' εξοχήν μέσα από την όραση του αισθητού κόσμου. Είναι σαφές νομίζω ότι όταν το παιδί εθίζεται σε αυτές τις διεργασίες κατά την χρήση της γλώσσας, θα μάθει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο ενώπιον κάθε φαινομένου και προβλήματος προσεγγίζοντάς το με ερευνητική διάθεση και διευρύνοντας κατ' αποτέλεσμα την αντίληψή του για τον κόσμο. Νομίζω ότι έτσι τα πορίσματα της έρευνας δεν φαίνονται τόσο παράταιρα!
Αυτό που πέρνει νερό σ'αυτήν την υπόθεση είναι η διαπίστωση ότι ο κατακερματισμός της συνέχειας της γλώσσας μέσα από βίαιες μεταρυθμίσεις επέφερε αύξηση των δυσλεξικών παιδιών.
Αυτό που επισημαίνεις σαν γλωσσική σχέση ανάμεσα στην ιστορία και το βίωμα και την γνώση τους μέσα απ'τη παρατήρηση, αφορά ένα δυσλεξικό άτομο χίλια τα εκατό, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά κύρια στην πράξη.
Εκεί που χωλαίνουν οι δυσλεξικοί, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, είναι στη σωστή γλωσσική καταγραφή, αυτού που με οξυδέρκεια οι ίδιοι έχουν παρατηρήσει και βιώσει, αλλά και στη σωστή και οξυδερκή παρατήρηση-ανάγνωση του καταγεγραμμένου βιώματος των άλλων.
Ούτως ή άλλως δηλαδή εμφανίζουν ένα είδος σύγχισης όσον αφορά στη χρήση του γραπτού λόγου, είτε όταν τον διαβάζουν, είτε οταν τον γράφουν.
Γι' αυτό ακριβώς δεν καταλαβαίνω το μηχανισμό της βελτίωσης της δυσλειτουργίας τους, μέσα απ'την χρήση των αρχαίων ελληνικών, που ούτως ή άλλως είναι μια πιο απαιτητική λειτουργία, απ'το να χρησιμοποιεί κανείς στο γράψιμο την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιεί όταν μιλάει.
Η υποχρέωση δε του δυσλεξικού παιδιού, να εντείνει την προσοχή του πάνω στην προσπάθεια της μάθησης, επίσης δεν μου ακούγεται σαν φυσική λειτουργία. Ακριβώς, γιατί η δυσλειτουργία του εντοπίζεται κατά την δράση της γραφής ή της ανάγνωσης κι εκφράζεται με την αδυναμία συγχρονισμού ανάμεσα σε μία εύστροφη και ταχύτατη διανοητική λειτουργία του εγκεφάλου και στην αργή συγκριτικά αντίδραση του ίδιου του εγκεφάλου, να ενεργοποιήσει έγκαιρα τους ανάλογους μηχανισμούς για την γραφή και την ανάγνωση.
Υπάρχει έτσι περίπτωση αυτά τα ιδιόμορφα εκ φύσεως άτομα, να μετατρέπονται σε ιδιόμορφα πειραματόζωα, μέσα από ένα είδος εξαναγκασμού, για να τεκμηριωθεί μια έρευνα με προαποφασισμένο αποτέλεσμα;
Οπότε σε κάθε περίπτωση, πώς θα μπορούσαμε να μιλάμε για ευεργετική δράση;
Άμα διαβάσετε την έρευνα θα δείτε πχ οτι δεν είχε ούτε ένα δυσλεξικό παιδί, οτι το δείγμα είναι μικρό, οτι μπερδεύει το πολυτονικό με τα αρχαία ως γλώσσα, οτι οι "ερευνητές" ψάχναν ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ το εκ των προτέρων αποφασισμενο συμπέρασμα και όχι να το διαψεύσουνε (που είναι αυτό που οφείλεις να κάνεις, και στο τέλος να πείς πρώτον δεν κατάξερα να διαψέυσω την υπόθεση, και δεύτερον τα στοιχεία υπερ είναι αυτά κι αυτά), οτι όλοι ξέραν τι ψάχναν και ποιός ήταν σε ποιο δείγμα, οτι χρησιμοποιήθηκαν IQ tests για να μετρήσουν τις ικανότητες των παιδιών, οτι το δείγμα(τα παιδιά) ελεγχου (που με κανέναν ορισμό τελικά δεν ήταν τέτοιο) δεν έκανε τίποτα στο χρόνο που τα άλλα παιδιά κάναν αρχαία, κτλ κτλ κτλ. Η δυσλεξία αναφέρεται περιφεριακά στην μελέτη, ως εξής: Οι ικανότητες που βελτιώθηκαν, είναι κρίσιμες για παιδιά με δυσλεξία...
Άμα ήταν έτσι θα είχα 3 διδακτορικά τώρα και δημοσιεύσεις παντού... Τέτοια papers είναι σαν να φτύνουν του ΥΔ που προσπαθούν να κάνουν κανονική έρευνα στη μάπα...
Ας κρατάμε μικρά καλάθια, όπου βλέπουμε έρευνα με ασαφείς όρους και αμφιλεγόμενους στόχους.