Mε έφερε και μένα στο κατώφλι του κιτρινόσπιτου αίσχους η ζωή,σιγά μη γλίτωνα...
Γεμίσαμε με τα κίτρινα πλαστικά τα ντυμένα, τα αυτοκόλλητα, τα βαμμένα τα διαμπερή, που αφήνουν τις ταμπέλες τους στα πεζοδρόμια, ή κλείνουν και ολόκληρα τετράγωνα διαλαλώντας τη "πραμάτεια" τους!
Τίγκα στο τζάμι το κίτρινο, το χρώμα του μίσους.
αγοράζουμε χρυσό, αγοράζουμε κοσμήματα, αγοράζουμε τα πάντα όλα...Στην ανάγκη μου να πουλήσω ένα μεταχειρισμένο ζευγάρι ηχείων για pc και μια παλιά οθόνη, έπεσα στη "πλώρη" ενός ηλίθιου που μου έλεγε κάθε φορά την ίδια ιστορία...
"έλα τη Τετάρτη που θα είναι εδώ ο υπεύθυνος για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές"
(την άλλη εβδομάδα...:)...
"έλα τη Τετάρτη, θα βρίσκεται μαζί μας ο μηχανογράφος εκτιμητής"! (αναβαθμίστηκε λέω μέσα μου!)
περνάει άλλη μια εβδομάδα....
"κάθε Τετάρτη έρχεται, δε ξέρω, άργησε σήμερα"!
ρε γαζοντενεκέ ξεγάνωτε ψευταρά, αφού ζητάτε αίμα, χρυσάφι, κοσμήματα, ρουφάς το αίμα του κοσμάκη, περιμένεις να πεθάνω για να ζήσεις...Τουλάχιστο πές μου μια αλήθεια, πές μου ότι δε θέλεις ηλεκτρονικούς υπολογιστές όπως γράφεις στη κωλοταμπέλα σου, μίλα καθαρά
Στα σπίτια με τα κόκκινα φωτάκια έχει ειλικρίνια, δές, έλα, ΄"ψώνισε" κι άμα σ' αρέσει ξαναέλα.
Στα "σπίτια" με τα κίτρινα τζαμάκια, έχει πίκρα και δράμα, γι΄ αυτό είναι τίγκα στο κίτρινο, το χρώμα του μίσους, γι΄ αυτό είναι αδιαφανή τα τζάμια.
Τα τζάμια τα κίτρινα. Τα κιτρινόσπιτα.
Γυρίζει όμως η μπάλα η στρογγυλή, και θα φάτε και εσείς ως κίτρινα την εφτάρα σας.Θα κλείνετε εφτά-εφτά, και θα πάρουμε τα πάνω μας.
Έτσι, έτσι, σα τη Βραζιλία θα κλάψετε και εσείς, τώρα που τιγκάρατε στο κόσμημα και το μετρητό, τα πισι σας φαίνονται παρακατιανά, αφού δε φέρνουν άμεσο χρήμα.
Δέ πιάνω στο στόμα μου τους έντιμους, και όλους όσους πήραν με διαφανείς διαδικασίες τις άδειες ή όσους κάνουν τίμια ή "τίμια" τη δουλειά τους.
Προσωπική ιστορία αναφέρω. Ίσως και κάποια άλλη ακουστεί εδώ, θα τη περιμένω
Ευχαριστώ για το κουράγιο
...πώς νιώθει κανείς όταν μπαίνει εκεί μέσα.
Κάτι ανάμεσα σε ντροπή και καλά κρυμμένη οργή, και self pity,
πώς έφτασες εκεί...
Μοιάζουν πράγματι σαν μια κίτρινη αρρώστια, που εξαπλώνεται σε κάθε γωνιά της πόλης.
Πώς να μη θυμηθώ τώρα τον Ρασκολνικώφ, και το μίσος που ένιωθε για τη γριά τοκογλύφο, κάθε φορά που της χτυπούσε την πόρτα, με τα ενέχυρα στο χέρι.
Κι αν με πείτε γραφική, πάλι δίκιο θα έχετε.
Τι θέμα έπιασες τώρα?
Σορρυ που θα σε στεναχωρήσω αλλά τα μαγαζιά αυτά άνοιξαν για να κλείσουν κάποια στιγμή.
Καιροσκόποι τα αφεντικά τους.
Στο μπαμ της εποχής άνοιξαν ο καθένα 4-5 μαγαζιά για να ρουφήξουν και ήδη έχουν ξεκινήσει να κλείνουν τα 1-2 τους.
Γιατι δεν πιάνεις στο στόμα σου αυτούς που έχουν άδεια απο το κράτος????????
Τους λες και έντιμους??? Γιατί? Επειδή πήραν άδεια από το έντιμο κράτος????
Που προστατεύει τους πολίτες??? Έλα τώρα.
Η μεγαλύτερη αλυσίδα από αυτούς που έχει άδεια στέλνει το χρυσό εκτός Ελλάδας. Για Γερμανία λένε, αλλά μας νοιάζει αυτό? Το θέμα ειναι να μην ξεπουλιούνται οι συνάνθρωποι μας για να πάρουν το τίποτα...όπως με στεναχώρια διαβάζω και για σένα που λες ''Στην ανάγκη μου να πουλήσω...''
Φίλος κοσμηματοδημιουργός, χωρίς βιτρίνα, άνοιξε τέτοια μαγαζία...3 παρακαλώ.
¨οταν βρεθήκαμε μετά απο καιρό μου το είπε...και βέβαια μου πέσανε τα αυτιά. Στεναχωρήθηκα κτλ...στον έντονο διάλογο/τσακωμό που ακολούθησε ένα απο τα επιχειρήματά του ήταν ...ρε συ είμαι 30+χρόνια στην αγορά και φτιάχνω κοσμήματα.
Ερχεται ο κάθε τυχαίος, σουβλατζής, οικοδόμος κτλ (τα επαγγέλματα είναι αυτα που μου είπε) και διαπλεκόμενοι και ανοίγουν μαγαζία για να πάρουν τα πάντα ΚΑΙ να πουλήσουν ε΄ξω το χρυσό. Εγώ (αυτός) εκτός οτι δίνω πολύ καλύτερα χρήματα και δεν είμαι ενεχειρο(ς) λιώνω το χρυσό και τον χρησιμοποιώ και αν περισσεύει τον πουλάω σε χαμηλότερες τιμές σε συναδέλφους.
ΙΣΩΣ να υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά το αίμα το ήπιαν όλοι μαζί ανεξαρτήτως την πρόθεση.
Η ΣΙΩΠΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΟΥΣ
Τα στρουμφάκια τα φυλούσαν τα μαγαζάκια τους, για άλλη μια φορά η προστασία του πολίτη είναι προτεραιότητα.
Ελπίζω να μη νιώθεις έτσι...γιατί ετσι σε θέλουν
ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας, όλα αυτά που ζούμε, υπήρχαν στη Κατοχή. Αρκούμαι στη προσωπική καταγραφή, όλοι ξέρουμε τους αίτιους
Ποια στρουμφάκια....και να τα σπάσεις αυτά τα "μαγαζιά" τι θα καταφέρεις ?
Το μόνο που έχουν μέσα είναι ένα γραφείο κι ένα τηλέφωνο....ξεεερουν αυτοι που τα φτιάξανε.
...η καλύτερη αντίσταση από μέρους μας
δεν θα ήταν το να μην πλησιάζουμε αυτές τις πόρτες;
έχω πέσει κι εγώ σ αυτό το ...ατόπημα,
και φταίει μια βαθειά απέχθεια για τον δανεισμό, κάθε είδους δανεισμό.
Μια πιο σφιχτή κοινωνική αλληλεγγύη θα έβλεπα ότι βοηθάει την κατάσταση,
αλλά κι εκεί η ίδια η ροπή του ανθρώπου στην πονηριά, στην απάτη και στην εκμετάλλευση του άλλου μας κάνουν όλους δύσπιστους, όταν είναι να βοηθήσουμε...
Εσύ, εγώ,...με μικρά καθημερινά ρίσκα, όσο ο καθένας μπορεί, θα σπάσουμε τον φαύλο κύκλο.
θέλει δύναμη πολύ, το θέμα το είχες κάποτε θίξει παλιότερα μάλλον, και εμένα με είχε απασχολήσει παλιότερα, νά που τώρα, διάβηκα τη πόρτα.
Και εύχομαι να μήν αναγκαστεί κανένας να πάει εκεί..Δεν εξαρτάται όμως πάντα απο εμάς το να μή πάμε
Καλή δύναμη σε όλους και όλες κουράγιο και υπομονή
Οταν τα έβλεπα να ξεπιδάνε σα τα μανιτάρια ένιωσα σα πληγωμένο άγρειο ζώο που το περιτριγυρίζουν ίαινες.
Είναι το ποιό αιδιαστικό κομμάτι σε κάθε σύστημα αλλά αναπόσπαστο...οι αποικοδομοιτές. ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕ ΜΑΣ ΣΚΕΠΑΖΟΥΝΕ ΜΕ ΧΩΜΑ
...δεν ξέρω αν την έφτιαξες εσύ τη λέξη, φίλε, ή αν κάπου την είδες γραμμένη ή την άκουσες.
Εγώ σ ευχαριστώ για τη λέξη, τη βάζω στο σακούλι όπου μαζεύω όλες τις καινούργιες που μαθαίνω.
Συγχωρεμένες και οι μικρές ανορθογραφίες, προφανώς είσαι νέο παιδί,
τα λες όλα στην τελευταία αράδα σου με τα κεφαλαία.
Ένα παρόμοιο έχω δει κι εγώ, σε τοίχο [του σπιτιού μου]
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ, ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ!
Φορομπήχτες και τοκογλύφοι, τα πιο αηδιαστικά παράσιτα της κοινωνίας. Φοβάστε να πείτε τα πράγματα με τ' όνομά τους;
Αγαπητέ Πεταλιάρη. Έχω φίλη που κατασκευάζει και πωλεί κοσμήματα. Αρκετά τίμια στις συναλλαγές της. Μ’έχει διαφωτίσει για τον ρόλο αυτού του είδους των μανιταριών και είναι όπως οι περίπτωση των γνωστών αλυσίδων φούρνων. Πίσω τους καλύπτεται το ξέπλυμα παράνομου χρήματος. Δυστυχώς.
Θεωρώ πως δεν έχει κανείς να ντρέπεται για τίποτα σ’ αυτούς τους καιρούς. Η ντροπή είναι όλη αυτών που μας οδήγησαν εδώ. Που όμως κανείς τους δεν την νιώθει. Ούτε τις μικρές ώρες της μέρας που μένει μόνος του με τον εαυτό του.
Οι μηχανισμοί που κανείς μπορεί να βρει χρήματα για να επιβιώσει περνάνε από παντού πια. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω, λέω εγώ. Οι τυχεροί είναι οι "μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει" έχοντες σταθερό εισόδημα. Δεν κοιτώ τι ποσό. Η σταθερή εισροή έχει σημασία. Όποιος έχει χάσει αυτή τη δυνατότητα είναι έρμαιο κάθε κατάστασης.
Έχει γεμίσει ο κόσμος σιχάματα. Έτσι είναι. Κι εμείς είμαστε έρμαια αυτών των σιχαμάτων. Οι comme il faut πέθαναν. Τους χαρίζουμε και τις ντροπές και όλα. Μοιράζομαι απόλυτα την αγανάκτησή σου. Αλλά όχι και ποτέ και καμμιά ντροπή.
Οι εσχατιές δεν έχουν ντροπή. Όποιος έχει αγγίξει τον πάτο δεν έχει τις πολυτέλειες αισθημάτων όπως η ντροπή.
Ντροπή έχει όποιος παραμένει στον αφρό των πραγμάτων και δεν ξέρει τι είναι απελπισία.
δέ ξέρει κανείς που οδηγεί η ανάγκη... Ζούγκλα.
Και πίσω απο τα "θηρία" είναι άλλα θηρία(π.χ. εταιρείες "ενημέρωσης" δανειοληπτών) που πιέζουν και πιέζονται
Συνελήφθη ο ιδιοκτήτης των ενεχυροδανειστηρίων "Ριχάρδος"
άκουσα πως ο χρυσός στη χώρα μας βγήκε όλος έξω, άρα...ας μπεί και κάποιος μέσα! αυτό ήταν ο κορυφή του παγόβουνου. Ακούς εκεί ριχάρδος! τώρα κατι μου θυμίζει αλλα δέ θέλω να το πώ!